Je Leidsche Courant"
Tweede Blad
Donderdag 27 Augustus 1925
UIT DE PERS
SUBSIDIES
VOLGENS DE LA ND ARBEIDERS WET.
Wij lezen in Het Handelsblad:
De landarbeiders wet, hoewel nog maar
enkele jaren oud, is nochtans in den korten
tijd van haar bestaan in hooge male popu
lair geworden bij onze minder draagkrach
tige plattelanders: duizenden hebben reeds
geprofileerd van de gelegenheid, die zij
schept om veldarbeiders op gunstige voor
waarden in 't bezit te doen komon van een
buis met tuin. Op gunstige voorwaarden:
een bedrag, niet hooger dan dat, hotwelk
vroeger als huur betaald werd voor de
woning eener bouwvereeniging, moet nu
opgebracht worden in den vorm van rente
en annuïteit. Geen grootere geldelijke of
fers dus, maar wel veel meer genot bij een
woning, gebouwd met subsidie volgens de
landarbeiderswet behoort in 't algemeen
een tuin ter groote van 20 30 are en bo
vendien zijn, als hij aan zijn verplichtin
gen voldoet, na dertig jareD de woning met
den bijbehoorenden grond het eigendom
van den arbeider geworden.
't Gevolg zal meer en meer worden dat
er overal op het platteland een kern komt
van arbeiders, die tot de degelijksten van
hun stand behooren, omdat ze mans genoeg
zijn eigen bezit te verwerven. Zoo'n kern
van menschen, die als 't ware vastgegroeid
zijn aan hun woonplaats, zijn een zegen
voor hun omgeving en daardoor voor de
geheele maatschappij, wijl ze steeds op
nieuw demonstreeren wat door stagen ijver
en stugge volharding kan worden bere:kt.
Maar, als op ieder onderdeel van het
maatschappelijke terrein, is ook hier ver
standige beperking aan te beve'en. Geluk
kig begint men dat aan 't departement van
financiën, dat de aangevraagde subsidies
toestaat, hoe langer hoe beter in te z:en:
werd er tot voor korten tijd op Iedere aan
vrage beslist op grond van de niet steeds
van voldoende objectiviteit getuigende- ad
viezen der gemeenfehesluren, thans wordt
ieder verzoek om subsidie aan den contro
leur der grondbelasting om advies gezon
den en alleen wanneer hij, na een ter
plaatse gedaan onderzoek, conform gaat
met het gemeentebestuur, wordt er een
gunstige beschikking genomen.
Kwam het vroeger meermalen voor, dat
het voor de landarbeiders bestemde land
to duur werd betaald of dat er subsidie
fwerd gegeven aan iemand, die op geen
parten na voldeed aan de eischen der wet,
thans is daaraan, als gevolg van 't inscha
kelen der grondbelastingambtenaren paal
en perk gesteld, maar dit neemt niet weg,
dat als gevolg van bestaande leemten in
de wet, aanspraak op subsidie kan worden
gemaakt door velen, die in-redelijkheid
niet voldoende gegoed geacht kunnen wor
den De wet n.l bepaalt wel, da* de aan
vrager 'n zeker gedeelte (thans nog 1/10)
moet bezitten van het totale bedrag dat er
te zijnen behoeve noodig zal zijn, maar
Over den vorm van dat bezi.t wordt niet ge
rept. Met het gevolg dat dikwijls een geit,
een (oom kippen, een paar varkens en wat
huisraad worden getaxeerd en ntet zel
den abnormaal hoog! om tot het wette
lijk minimum te komen, 't Is echter dui
delijk dat dergelijke dingen niet verkocht
worden, wanneer het vereischte bedrag
moot worden gestort, zoodat er dan tóch
geld geleend moet worden.. Dat is echter
in sfr:jd met de bedoeling van den wetge
ver, die daarom, nu er toch wijzigingen
aanhangig rijn, verstandig zou doen met
te bepalen, dat het door den aanvrager te
slorten bedrag, buiten zijn doode en leven
de have, in den vorm van contant geld
aanwezig moet zijn.
Nu we toch over leemten schrijven en
nu het. wijl er wetswijzigingen aanhangig
zijn. tóch in een moeite door kan, zouden
we ook op een nog meer belangrijk punt
de aandacht willen vestigen, on een punt
FEUILLETON.
DE FAMILIE HOLLMANN
Naar het Duitsch van E. KRICKEBERG.
—O
(Nadruk verboden.)
B)
Het klonk hartelijk, zoo echt moederlijk
goedig en het deed Eva warm aan. Ze
was tot heden verwend, vertroeteld, veraf
good geworden, maar echte moederlijke
deelneming terwille van haar zelf die had
ze nog niet leeren kennen, noch hij haar
tante, noch hij haar moeder. Moeder was
een mooie elegante vrouw geweest met be
duidende artistieken aanleg, maar de ge
wichtigste levensvragen voor haar hadden
haar salon en haar positie ln de uitgaande
Wereld betroffen en als Eva een onbedui
dend kind gebleven was, dan zou ze mis-
jschien minder beschenen zijn door de zon
der moederlijke gunst. Tante, de zuster
Van moeder, was minder beteeken end maar
daarvoor heel rijk. Zij verving door ui ter-
lijken glans, wat haar aan innerlijken ont
brak. Zij was zachter en goedmoediger,
ïnaar ook weekelijker dan Eva's moeder.
Voor de ruwheden des levens had ze een
Vreeselljken angst, en alleen om er niet
door in haar aangenaam bestaan te wor
den gestoord, zou ze aan alle luimen van
Eva hebben toegegeven. Maar dat was
(och geen echte liefde 1
oor het eerst in haar leven kreeg Eva
deze gedachte. Zij peinsde er ook nog niet
óver, ze vóelde ze slechts Instinctief, toen
filevrouw. Hollmann, „die robuste vrouw"
dat hier en daar tot ontwrichting van de
toestanden te platten lande aanleiding zou
kunnen geven, wanneer het niet tijdig on
der oogen wordt gezien. We doelen op de
neigingen, die we bij de besturen van meer
dan een landarbeidersvereeniging gezien
hebben, om beslag te leggen op zoo veel
gronden als maar «enigszins mogelijk is
en die uit te geven aan desnoods in omlig
gende gemeenten wonende landarbeiders.
Worden die neigingen door den wetgever
niet tegengegaan, dan ontstaat het gevaar
op enkele plaatsen bestaat het nu ze!fs
al dat er naar bepaalde plaatsen meer
landarbeiders getrokken worden dan er
voor de bewerking van de gronden der in
de omgev:ng ligegnde landbouwbedrijven
noodig zijn, waarvan *t gevolg moet wor
den, dat een deel d:er arbeiders een ander
beroep moet gaan kiezen, en dat er in
zoo'n plaats periodiek te veel werkloosheid
gaat heerschen, met al de nadeelige gevol
gen daarvan. We zouden het daarom, zoo
wel in 't belang van de arbeiders als van 't
platteland achten, ind:en er bepaald werd,
dat de kroon zich het recht voorbehoifdt
om voor elke gemeente of voor elk dorp
van iedere gemeente een maximum to
bepalen, waarboven het aan'a! subsidies,
toe te kennen voor arbeiderswoningen met
land, niet zal mogen stijgen.
KERKNIEUWS
Zuid-Afrikanen op de
Heilige Land-stichting.
Op Zondag 23 Augustus werd de Heilige
Land-Stichting bezocht door vijf en zestig
personen uit verschillende steden van
Kaap-kolonie, Transvaal en Oranje-Vrij
staat uit Zuid-Afrika o.a. uit Kaapstad,
Pieter-Maritsburg enz.
Zij waren reeds verschillende maanden
op reis en hadden ook Rome „en Lourdes
bezocht.
Hun leider was Rev. Father Peron.
De eerste vraag van deze reizigers was
naar den tempel van Salomon. Men had
vernomen, dat deze hier was opgebouwd.
Ook verwonderden zij zich, dat hier de be
woners der Stichting niet in Oosterscho
kleederdracht rondliepen. Ook daar had
den zij over hooren spreken. Al was de
Tempel van Salomon nog niet gereed, en
liepen de menschen niet rond in Ooster-
sche cosluum, zij kregen toch heel wat
voornaams te zien, meer dan zij verwacht
hadden, en waren zeer dankbaar en bui
tengewoon geestdriftig over dit werk. On
der hen was een oude dame eene wereld-
reizigster, vier en tachtig jaar, zij maakte
nog heel den rondgang dapper mede. Ook
vertelde zij onder weg, dat zij in een Cara
van-Sérail, als zij op de Heilige-Land-
Stichting zag, in Palestina had geslapen en
dat zij in Zuid-Afrika ook wijnpersen had
aangetroffen als hier te zien waren. Eon
jonge dame onder hen sprak goed Neder-
landsch, zij had het op de universiteit ge
leerd. Eene andere dame kwam vertellen,
hoe zij op 't idee waren gekomen de Hei
lige Land-Stichting te bezoeken: zij had n.l.
uit Nederland van een vriendin een inte
ressanten brief gehad over de H. L. St. en
zij had dezen in het blad „The Southern
Cross" gepubliceerd. De pater, die in het
Engelsch verklaring gaf, vond reeds aan
stonds eene aanknooping met hen, doordat
hij en zij Pater Noordman S.J. kenden,
die op het College in Graharastown het
Nederlandsch doceert.
Hoog bezoek m? de
Heilige-Land-Stichting.
Z. D. H. Mgr. Joseph Maria Gulot, bis
schop van Augustopolis, apostolisch-vi-
caris van Columbia in Zuid-Amerika, ver
toeft eenige dagen in het kloostc ..De
Morgenster" op de Heilige-Land-Stichting.
De Bisschop is, gelijk de paters van dat
klooster, van de congregatie van Maria's
Gezelschap. Zondag heeft do Bisschop
ln de Cenakel-kerk plechtig gecelebreerd
en daarna de monumenten dor S'ichdng
bezocht. Z.D.H. kon niet genoog woorden
vinden, om zijne ingenomenheid met zulk
verhoven werk uit te drukken
Bij zijn terugkeer van den rondgang
schreef Z.D.H. in het gedenkboek het vol
gende: „Ik koester de vurigste verlan
gens voor de ontwikkeling en de vol
tooiing van dit allerheerlijkst werk". Toen
hij de teekening der toekomstige Internatio
nale Basiliek beschouwde werd Z.D.H. in-
met zoo'n goedige glimlach voor haar
stond en haar de hand toestak. Eva greep
ze met haastigen druk en aan een Impul
sieve opwelling toegevend, zeide ze half in
verlegenheid:
„Ik heb ook de peen gegeten.... heeft
n hot gezien?"
„Gezien en me verheugd."
„En ze hebben me niet eens slecht ge
smaakt.... ik ken zooveel nog niet."
„Dat geeft niets, de mensch leert, zoo
lang hij leeft
Hoe vriendelijk zei ze dat. ze had haar
dus heusch haar onfatsoenlijk optreden
niet kwalijk genomen.
Want dat ze onfatsoenlijk geweest was,
bracht de goedheid van mevrouw Holl
mann haar nu helder aan het verstand.
„Ik wil naar een schoenmaker gaan, om
me schoenen te koopen. Kunt u er me een
aanbevelen?"
Mevrouw Hollmann vond dat heel ver
standig. „Ik raad u aan een paar prac-
tische lage schoenen te nemen en dan geen
kousen. Loop hier maar gerust zoo, dat is
zeer gezond."
Dan noemde ze haar den naam van den
schoehmaker en beschreef haar den weg,
terwijl ze naar de- trap liepen.
Walter Hollmann had een krant gepakt
en las ijverig.
Eva moest denken, dat dat wel met op
zet gebeurde. Toen ze voorbij do tafel liep,
groette hij, zich half oprichtend. Het mds-
je schonk koffie in zonder op haar te let
ten en Eva vond het niet noodig een dienst
meisje eerst te groeten.
De tafel zag er verlokkelijk gemoedelijk
uit. Zelfs een geurige ruiker rozen stond
er op en het waa aangenaam koel hier in
dachtig hoe de groote Paus Leo XIII alle
volkeren aan het H. Hart had toegewijd, en
Z.D.H. genoot bij de gedachte, dat hier
in Nederland het vredes-idee onder vol
keren ook eens juist zou uitgedrukt wor
den op monumentale wijze. Z. D. H. aan
vaardde met de meeste welwillendheid en
sympathie het beschermheerschap over de
Basiliek-Stichting. De Basiliek-Stichting
telt nu onder een twintigtal volkeren
reeds voorname beschermheeren.
Het zilveren feest der Carmelitessen
te Tilburg.
„De Tijd" van gisteren schrijft:
Heden is het 25 jaar geleden, dat de
eerwaarde Zusters Carmelitessen van het
Goddelijk Harf zich te Tilburg vestigden.
Een deel der Zusters wijdt zich aan de op
voeding van verlaten kinderen. Niet altijd
waren de Zusters gevestigd in het ruime
en naar de strengste elschen der hygiëne
ingerichte gesticht, waar zij thans een 150
kinderen opvoeden: het begin in Tilburg
was uiterst armoedig. En pas toen de nood
het hoogst gestegen was en de Zusters in
derdaad armoede hadden geleden, kwam er
hulp. Dr. Em. de SteenhuysenPiters her
innerde in zijn feestrede aan dit kommer
vol begin, doch de Zusters heb&en moedig
stand gehouden en heden gedenkt heel Til
burg met dankbaarheid wat de Carmelites
sen voor de stad hebben gedaan. Een uit
gebreid damescomité zorgde voor de inza
meling van die teekenen van dankbaarheid
en zoo kon heden aan de eerwaarde Zus
ters als feestgave van Tilburg worden aan
geboden: de uitbreiding van de groote zaal
van het gesticht. In het nieuwgebouwde
gedeelte stonden hedenmorgen bij de aan
bieding de kinderen opgesteld, die van daar
uit de Zusters en bestuurders van het ge
sticht een feestlied toezongen. Wat een ver
schil mot vijf en twintig jaar geleden.
Toen kwamen de zusters in een onaan
zienlijk huisje op het St. Annapleln, do
cïergé zag deze nog niet goedgekeurde orde.
met leeden oogen ^ich vestigen. Zij toch had
den zich ten doel gesteld in de sloppen en
achterbuurten van de gTOote steden die ge
zinnen te gaan opzoeken, waar de geestelij
ken niet meer komen kunnen; maar ln Til
burg waren er geen achterbuurten en slop
pen, dus zouden ze het'niet onaangenaam
gevonden hebhen, als de Zusters maar weer
waren vertrokken. Totdat do zusters zich
konden gaan wijden aan de opvoeding van
de armsten der armen, aan de veriaën
kinderen. Al spoedig bleek dat deze orde
beschikte over krachten die zeer bijzonder
geschikt waren voor dat werk. In 1915
werd het Gesticht dan ook erkend als slich
ting voor do opvoeding van regeerlngskln-
deren. Met buitengewoon succes hebben zij
de opvoeding van die kinderen ter hand
genomen. Do Voorzitter van den Voogdij
raad, mr. Jan van de Mortel, kwam het
heden op baar feest getuigen: In bet ge
sticht der Carmelitessen zijn resultaten be
reikt dlo ln geen enkel ander gesticht wer
den geëvenaard. Het mag den Zusters'dan
wel tot voldoening strekken, dat heden op
haar zilveren vestigingsfeest de geestelijk
heid van Tilburg, zoo talrilk vertegenwoor
digd was. Dr. I.eblanc, de pastoor van
't Goirke, sprak uit naam van Deken San
ders, die wegens een lichte ongesteldheid
verhinderd was. woorden van waardeering
voor hetgeen de Zusters in die 25 Jaar had
den gedaan.
Het gemeentebestuur was vertegenwoor
digd door wethouder van Rijen en den ge
meente-secretaris, terwijl de belde andere
wethouders mr. van de Mortel en J. J. van
Oudenhoven respectievelijk als voorzitter
van den Voogdijraad en als voorzitter van
het armbestuur aanwezig waren. De recep
tie die buitengewoon druk bezocht was,
was voorafgegaan door een plechtige H.
Mis van dankzegging in de door het dames
comité schitterend versierde kapel. De
H. Mis werd opgedragen door den Zeer-
Eerw. heer Van Dijk, pastoor van de paro
chie, dr. Leblanc de pastoor van 't Goirke
fungeerde als Presbyter-asslstens, de oud
rector de zoereerw. heer Gonlmy, pastoor
te Den Dungen en Pater Langens M. S. C.
assisteerden als diaken en subdiaken. Tal
van genoodIgden woonden deze H. Mis bij.
Naar wij vernamen zou het overblijven
de deel van het voor het feest gecollecteer
de geld worden besteed voor een verbou
wing van de kapel waardoor het den slot
zusters mogelijk zou worden gemaakt beter
de diensten ln de kapel te volgen.
y.
de schaduw van het huls. Eva zou er niets
op tegen h<*>ben gehad, hier oen beetje te
gaan zitten, maar niemand Inviteerde
haar. Dat beleedigde haar, en de groet,
waarmee zo haar weg voortzette was weer
heel vormelijk.
Onderweg echter viel haar ln. dat ze
hautain genoeg geweigerd had, in de fa
miliekring te eten, en dus was het volko
men juist en zelfs heel taktvol, dat de men
schen zich niet opdrongen. Nu, mijnheer
Hollmann was haar weigering zeker heel
welkom geweest. Hij liet duidelijk genoeg
merken, dat de gast in huis hem niet aan
genaam was.
Maar zij, zij was reeds begonnen, onder
de ongewone eenzaamheid te lijden. En
toen ze 's avonds weer moederziel alleen
haar avondeten nam, betrapte ze zich op
de gedachte, dat ze graag een uurtje met
mevrouw Hollmann zou gebabbeld hebben.
Voor het gezelschap van haar zoon be
dankte ze, die was blijkbaar een echte
boerenprolser.
Eva was niet gewoon, door de jonge
heeren onopgemerkt te blijven, zelfs zij, die
haar artistieke begaafdheid niet kenden,
omzwermden haar want, dat mocht ze
zonder zelfvleierij zeggen, ze was een
mooie, maar vooral een fijn eigenaardige
verschijning. Eon,der grootste schilders en
fijnste vrouwenkenners der residentie had
haar eens met een Gainsborough-portret
vergeleken dat was wel geen type voor
de naturalistische smaakrichting van een
boer. Maar hij hoefde haar in ieder geval
toch niet zoo onhoffelijk duidelijk te zeg
gen, dat hij niets in haar zag.
De volgende dag was een Zondag. Dat
bleek reeds daardoor, dat het leven op het
Gemengde Berichten
DE STORMRAMP.
Steun der gemeenten.
Ged. Staten van Overijsel hebben het be
sluit van den gemeenteraad van Hellen-
doorn van 14 dezer tot beschikbaarstel
ling van 2500 voor de geteisterde stre
ken goedgekeurd.
Ged. Staten van Utrecht hebben aan
B. en W. van Veenendaal medeüeeling ge
zonden, dat bij hen bezwaar bestrit tegen
het geven van een bedrag van 500 uit de
gemeentekas aan de slachtoffers van de
stormramp, omdat bij die uitgaaf het ge
meentebelang direct of indirect niet is be
trokken.
In de modder gestikt
De correspondent van de „Tijd" te Kam
pen seinde gisteren:
Hedenmorgen reed een personen-auto
onder de gemeento Kamperveen, door een
nog niet opgehelderde oorzaak, ln een sloot.
Inzittenden waren de heer Wichers Wierds-
ma en de heer en mevrouw Pahnd de Mon-
tanges uit Arnhem. De heer Pahud de Mon-
tanges, een broer van den bekenden ruiter
Pahud de Monlanges, geraakte in de sloot
onder den wagen. Het duurde ongeveer
een half uur, vóór men den auto kon lich
ten. Intusschesn was de heer P. de M. in de
modder gestikt.
Het tragische van het ongeluk is gele
gen in het feit, dat de heer en mevrouw do
Montangea den dag te voren te Kampen de
trouwplechtigheid van hun broer hadden
medegemaakt, die in het huwelijk trad mot
een dochter van den heer Van Hasselt al
daar, wonende op een buiten onder Kam
perveer. Hedenochtend kwam de auto dan
ook van het bulten, waarna het ongeluk
plaats vond.
De overledene is naar Zwolle overge
bracht.
Omtrent het auto-ongeluk op den weg
van Kampen naar Wezep, onder de gera.
Kamperveen worden nog aan de „Tel." de
volgende bijzonderheden medegedeeld.
Dinsdag is daar de heer F. Th. Pahud de
Mortanges ln het huwelijk getreden met
mej. Van Hasselt, wier oudera daar een
buiten hebben.
De heer Pahud de Mortanges, de broer
van den jonggehuwde, te Arnhem woon
achtig, keerde gisterochtend per auto met
zijn vrouw en den heer Wichers Wiersma,
uit Velp, aan wien de auto behoort, naar
Arnhem terug, waar hij sedert kort woont,
en aan het hoofd van een bedrijf staat.
De heer Wichers Wiersma zat met me
vrouw Pahud vóór in den wagen; do "hoer
Pahud zelf was met de koffers achter in
den auto gezeten.
Ter hoogte van Kamperveen moest de
auto uitwijken voor een- hondenkar, waar
door de auto rechts van den weg kwam te
rijden. Toen de hoer Wichers den wagen
weder midden op den weg wilde hebben,
weigerde de stuur-inrichting. Do auto
vloog toen eerst tegen een boom op en
sloeg daarna over den kop in een sloot. De
heer Pahnd een broer van den bekenden
cavalerie-officier geraakte onder den
auto en werd gedood.
Het duurde gerulmen tijd vóór men hem
van onder den wagen te voorschijn had
gehaald. De levensgeesten waren toen he
laas reeds geweken.
De heer Wichers Wiersma en de echtge-
noote van het slachtoffer werden licht ge
kwetst.
De maréchausseé te Wezep heeft in deze
zaak een onderzoek ingesteld en verschil
lende personen gehoord.
Motorongeluk.
De motorrijder P. du P., uit Aalsmeer,
reed Dinsdagavond op den Stommeerweg,
in do richting Kudelstaart, toen hem een
veewagen van de tegenovergestelde zijde te
gemoet kwam.
P., die zich ongeveer op het midden van
den smallen weg bevond, wilde links pas-
seeren, waarhij hij echter te weinig uit
haalde.
Het gevolg hiervan was dat de tree
plank van den motor tegen den wagen
kwam, waardoor de wagen kantelde, en
de voerman benevens de motorrijder tegen
den grond werden geworpen.
Hoewel het eerst scheen alsof geen van
beiden zich ernstig bezeerd hadden, bleek
later, dat P., die inmiddels naar huis
goed een uur later ontwaakte en alles
veel gemakkelijker en kalmer toeging als
op werkdagen met hun arbeidslast en
haast, zooals of onzichtbaar Iets myste
rieus feestelijks over de hoeve zweefde en
men bang was het te verjagen door luide
uitingen van leven. En toch ging het ra
derwerk van het groote bedrijf ongestoord
zijn gang. De dieren moesten gevoederd, de
koeien gemolken, de molk gekarnd worden.
Voor de gta'l^n verzorgden do knechts de
paarden. De meisjes die door de weck op
het land waren, hielpen nu in huis. Alles
kalm, vroolijk en opgewekt. De sneeuw
witte hemdsmouwen der knechts en de
helder frissche hoofddoeken der meisjes,
straalden vroolijk feestelijk in den gouden
zonneschijn. Het plein was schoon ge
veegd: het plaveisel voor het huis met wit
zand bestrooid, en aan den put stonden
stralend blank gepoetste vaten. Men merk
te het aan alles vandaag was het een an
deren dag, de dag des Heeren, en hij zou
op bijzondere wijze door gebracht worden.
Een wijding lag over het heele leven en
drijven, en Eva, die deze stemming voor
het eerst onderging, was diep onder den
indruk.
Het bereidde haar nu altijd een groot
genoegen, aan het raam te staan en het
leven daar beneden mee aan te zien. Ze
zag Walter Hollmann van het huis naar
de stallen gaan. HIJ droeg een elegant
jacquet en naast hem liep een prachtige
soldaat, in houding en beweging onmisken
baar de broer van den oudsten Hollmann.
Zij bicven aan het raster, dat het bene
dendeel van de koestaldeur afsloot, met
elkaar staan praten, nu en dan een dier
aanwijzend.
UIT DE RADIO WERELD.
Wat er vanavond to hooren Is.
4.20 Londen 305 M. Voordr. en concert
4.35 Hamburg 395 M. Concert
4.50 Frankfort 470 M. Middagconcert
München 485 M. doneert.
5.20 Berlijn 50Ö M Middagconcert.
Brussel 205 M. Kindcrmatinéc. Ziirlch
515 M. Concert.
5.30 Hilversum 1050 M. Vóór-avond-
concert.
5.35 Radio-Paris 1750 M. Concert.
6.20 Hamburg 395 M. Concert
6.35 -Eiffclloren 2600 M. Concert
7.50 München 485 M. Moderne muziek.
8.10 Hilversum 1050 M. Solisten-con
cert. Evert Miedema, Lyrisch Tenor. Henri
Angenent, Bariton. Het H.D.O.-Orkest on
der leiding van Francois Lupgens.
8.20 Daventry 1000 M. An Internatio*
nal Programme. Silvio Sidele (Baritone).
The Wireless Orchestra.
The Orchestra: March, „Pomp and Cir
cumstance" (Elgar). Overture, „Patrio"
(France) (Bizet). Silvio Sidele (with Or
chestra). „Vien, Leonora, a piedi tuol"
(„La Favorita"), Donizetti).
The Orchestra: „Valse Tristo' (Finland)
(Sibelius). Three Norwegian Dances (Nor
way) (Grieg). vSilvio Sideli: „Vision Fugi
tive" („Herodiale", Massenet).
The Orchestra: Selection, „I Pngliacoi"
(Italy) (Leoncavallo).
&.20 Emilio Columbo's Band. Relayed
from the Hotel Victoria.
8.20 Birmingham 475 M. Opera-muziek
Londen 365 M. Kamermuziek. Man
chester 875 M. Concert.
8.35 Brussel 265 M. Lichte muziek.
De Bildt 1100 M. Weerbericht.
8.50 Berlijn 500 M. Gemengd program»-
ma. München 485 M. Concert. Zü-
rich 515 M. Kamermuziek.
9.05 Hamburg 395 M. "Kamermuziek.
Radio-Paria 1750 M. Concert.
9.20 Miinster 410 M. Liederen en con
cert. Rome 425 M. Fragm. v. d. opera
„La Qohéme".
9.35 Petit Parision 435 M. Concert.
10.20 Frankfurt 470 M Blaasmuziek.
10.50 Alle Britscho stations: The Sa vu?
Bands.
was gegaan, een hersenschudding had be
komen tengevolge waarvan hij in eon lang
durige bewusteloosheid geraakt is
Zijn toestand is niet levensgevaarlijk.
Overreden
De 50-jarige Amsterdammer M. Cohen
is gisteren te Amersfoort door een auto
aangereden. Hij liep een schedelbreuk op
on werd levensgevaarlijk gewond.
De mishandeling van een politie-agcnt
te 's-Gravcnhage.
In verband mot do mishandeling van den
agent J., Zaterdagavond jl. in de Gorlmn-
lon te 's-Gravcnhage heeft de politie giste
ren nog eenige arrestaties gedaan. Aange
houden zijn de 27-jarige opperman T, da
19-jarige koopman A. M. W. en de 23-ja-
rige hulpmonteur -T. A. Dit drietal wordt
verdacht medeplichtig fe zijn aan de mis
handeling van den agent.
Een schedel gevonden
Eenige dagen geleden vonden werklie
den, die den grond omgroeven achter een
van de oude perceelen in de Spuistraat,
nabij de Raamsteeg, to Amsterdam, welko
in verband met do uitbreiding van de
ateliers van do firma Gerzon afgebroken
zijn, een schedel, waaraan de onderkaak
ontbrak. Eerst hedenmorgen werd doz®
griezelige vondst op het bureau Pingel go-,
deponeerd. De politie zn! een onderzopk In
stellen, hetwelk moet uitmaken in hoevcrr®
aan misdrijf mag worden gedacht.
Branden
Gisternacht is brand ontstaan in een
lichter voor hunkerkolen, toebehoorende
aan de N.V. Zwolsehe Brandstoffen Agen
tuur en Commissiehandel, en liggende op
den IJsel nabij het Kaf ervoer bij Zwolle.
De bewoners die reeds te bed lagen, wer
den gewekt door een scherpe brandlucht.
De woonvertrekken brandden geheel uit,
terwijl ook een deel van do kolen en do
romp van het schip werden aangetast. Do
lichter bleef echter drijvendo.
Gisternacht is te Raam uitgebrand do
zaak van J. Beekhuizen in galanterieën.
Nieuwe "Raamstraat. Om half drie werd
Walter Hollmann scheen zijn broer rap
port uit te brengen. Uit den jongvoostaJ
kwam, een voerbak in de hand. do jonge
knappe meid. Zij knlkto de beide jongelui
vertrouwelijk toe en ging het huis binnen.
Do soldaat raapto iets van den grond op
en wierp het haar plagend na. Zij keerde
zich lachend om en drelgdo hem. Eva
schudde heel verontwaardigd hot hoofd.
Het was niet te gelooven, dat de verstan
dige moeder zoo'n vertrouwelijkheid dor
ondergeschikten met haar zoons dulde. Zij
zou geloofd hebben, dat het jonge meisje
misschien een armo bloedverwante van
mevr. Hollmann was. die ze hij zich in
huis genomen had, als niet alles daarte
gen sprak.
Do twee jongemannen zotten hun inspeo-
tietocht voort Toen zo naar huis terug
keerden en Eva hen in het gezicht kon
zien, frappeerde hot haar, hoo elegant, Ja;
voornaam de oudste Hollmann ln het zwar
te pak uitzag. Zijn smalle, energieke ge
zicht met de gebronsde teint, het witte
voorhoofd en de heldere zwarto oogen had
iets, dat de opmerkzaomheid trok en vast
hield.
Een interessante man zou Eva gedacht
hebben, als hij haar thuis ln een salon
was tegengekomen. Hier gunde ze 't hom
slechts met tegenzin. Hij had haar toeft
zeker aan het venster ontdekt maar h(
keek niet op en groette niet.
Zijn broer was een frissche, op bot eer
ste oog een sympathieke man. Maar iiï
zijn gezicht leek hij teveel op zijn moeder
om knap te kunnen zijn. Hij had ook niet
het gedistingueerde, ingetogen voorkomen
van zijn broer.
(Wordt vervolgd).
