Tweede Blad
Maandag 24 Augustus 1925
DE FAMILIE HOLLMANN
ll
BINNENLAND
H. VAN KOL. t
y Uit 's-Gravenhage ontvingen wij Zater
dagavond het bericht, dat het oud-lid van
de Eerste Kamer der Staten-Generaal, de
heer Henri van Kol, te Aeywaille nabij
Luik in België Is overleden.
Men weet dat de heer Van Kol onlangs
hij een botsing met een auto een rib heeft
gekneusd. Na een kort ziekbed is hij gis
termiddag aan de gevolgen overleden,
i Het stoffelijk overschot wordt verbrand
op Westerveld.
Henri Hubert van Kol werd in 1852 ge-
horen te Eindhoven; hij volgde eenige
schoolcursussen en studeerde te Delft aan
de Polytechnische school. In 1876 vertrok
hij als jong Ingenieur naar Ned.-Indië,
waar hij twee groote werken voltooide: de
kanalisatie van de Sampejan in Besoeki,
en de irrigatie van West-Brebes in het Te-
galsche In de uren, die hem van den in-
gonieursarbeid overbleven, bestudeerde do
heer Van Kol, reeds in 1871 S.D A.P.Vr
geworden, de sociale guaestie en schreef
verscheidene populaire werkjes, waarvan
enkelen een herdruk beleefden, andere ge
heel of gedeeltelijk in vreemde talen wer
den overgenomen.
In 1895 werd de heer Van Kol afge
keurd voor den Indischen dienst en ont
ving hij zijn pensioen als ingenieur le
klasse bij den Waterstaat. In 1897 werd hij
Tweede Kamerlid. Hij had zitting voor
het kiesdistrict Enschede, dat in 1901 en
1905 zijn mandaat vernieuwde.
Vooral de koloniale politiek vormde een
voornaam deel van zijn twaalfjarigen ar
beid in het Ned. parlement.
Niet herkozen in 1909, maakte de heer
Van Kol, die veel fortuin bezat, zijn vrijen
tijd ten nutte door het bezoeken van vreem
'de koloniën in verschillende streken van
den aardbol. Nederlandsch-Indië werd bij
'die vergelijkende studie niet vergeten en
(behalve een tocht naar de Gajoelanden).
heeft hij o.a. Sumatra en Bali in verschil
lende richtingen doorkruist. Alle Mdham-
medaanscho landen der Noordkust 'van
Afrika kregen een beurt en toen de Pro
vinciale Staten van Friesland hem in 191?»
kozen tot lid der Eerste Kamer, moest hij
een studiereis van 10 maanden door China
Korea en Japan afbreken. Hij bleef lid
van de Eerste" Kamer tot 1924.
Over zijn reizen zijn verschillende boe
ken verschenen.
HET CONFLICT IN DE METAAL
INDUSTRIE.
Het standpunt der socialistische
-organisatie.
De Algeraeene Nederlandsche Metaalbe-
werkersbond, de socialistische organisatie,
heeft Vrijdagavond ook haar antwoord -op
den brief van den Metaalbond gegeven
Het luidt:
.,Uw geëerd schrijven d.d. 11 Augustus
j.l. heeft een punt van ernstige bespreking
in ons bestuur uitgemaakt.
Tn antwoord op uw verzoek, een duide
lijke verklaring te willen geven ter zake
van de door u bedoelde principieele kwes
tie, doelen wij u het volgende mede:
Ons bestuur kan zich niet vereenigen
met hot standpunt, dat met betrekking tot
'de vraag, of in een of meer ondernemingen
van onze industrie langer dan 48 uur per
week zal worden gewerkt, een beslissing
van de regeering bindend zal zijn.
Uw oordeel, dat de vakvereeniging zich
niet zou mogen verzetten tegen verkregen
everwerkvergunningen nu. vooral omdat
zij daarmee een macht zou vormen die zich
boven de regeering stelt, Is geheel onjuist,
zooals trouwens het uitgangspunt van heel
uw gedachtengang" te dezer zake onjuist is.
Uw standpunt zou juist zijn. indien in
de arbeidswet 1919 stond omschreven, hoe
lang er gewerkt moet worden. De wet be
paalt in al Eaar artikelen maximumgren
zen zonder meer. Elke ondernemer is vrij
om korter dan den wettelijk vastgestelden
tijd te laten werken, en in dit geval han
delt hij niet, noch naar de letter, noch
naar den geest, in strijd met de wet en
stelt zich evenmin boven de regeering.
"Wanneer de vakvereeniging zich dus
niet kan vereenigen met en door een mi
nisterieel besluit verhoogden maximum
duur, is er evenmin sprake van „een
macht, boven de regeering vormen."
Maar ook geheel afgezien van hel boven
staande, kan ons bestuur er niet aan me
dewerken den minister van Arbeid cf
diens hoogsten. ambtenaar te laten beslis
sen, hoe lang de arbeiders in onze indus
trie moeten werken.
Zoo «f.oed als het loonvraagstuk, moet
ook hel vraagstuk van den arbeidsduur,
dat bovendien met het loonvraagstuk in
uiterst rauw verband staat, een zaak van
overlig tusschen werkgevers zijn en blij
ven.
Tot dat overleg verkiaren wij ons als
steeds gaarne bereid.
De mogelijkh';id om lin aanzien van
een uniforme regeling In de metaalnijver
heid met uw bond tot overeenstemming te
komen, achten wij nog altijd aanwezig en
voor besprekingen ten aanzien biervan
stellen we ons gaarne beschikbaar."
Voorkeur Nednrlandsch fabrikaat bij
overheidsopdrachten.
Steenkool, cokes.
De Rijkscommissie werkverruiming beeft
aan den Minister van Binnenlandscbe Za
ken en Landbouw medegedeeld, dat zij her
haaldelijk heeft kunnen vaststellen, dat aan
het ministerieel rondschrijven betreffende
bet voorkeur geven aan Nederlandse!» fa
brikaat gevolg wordt gegeven.
Toch is het der commissie gebleken, dat
er nog gemeentebesturen zijn, die, alhoe
wel zij in het algemeen bij liet opdracht
geven van belangrijke bestellingen nauw
gezet rekening houden met de belangen der
Nederlandsche nijverheid, over het hoofd
schijnen te zien, dat zij ook de werkgele
genheid hier te lande kunnen bevorderen
door de noodige steenkolen (speciaal an-
thraciet) en gietcokes van Nederlandsche
mijnen te betrekken.
De commissie beeft in enkele gevallen de
ervaring opgedaan, dat in de leverings
voorwaarden, waarnaar de levering van
kolen en antlrraciet werd aanbesteed, spe
ciale producten van buitenlalidschen oor
sprong werden verlangd, niet omdat spe
ciaal de voorkeur daaraan werd gegeven,
maar omdat deze leveringsvoorwaarden
dateerden uit een tijd, dat minder dan
thans mot de belangen der Nederlandsche
nijverheid werd rekening gehouden en dat
verzuimd was de botreffende bepaling in
de leveringsvoorwaarden in verband met
de gewijzigde omstandigheden te verande
ren.
Aangezien het uit een oogpunt van werk
verruiming ook van belang is, dat zooveel
mogelijk steenkolen en cokes van Neder
landsche mijnen worden betrokken, hééft
de minisLnr var» binnenlandscbe zaken en
landbouw de gemeentebesfm cn uitgriiuo-
digd, wel te willen bevorderen, dat hier
mede bij het doen van bestellingen reke
ning worde gehouden omdat, zoo tegen
een en ander bezwaren mochten bestaan,
niet tot bestelling van buitenlandsche pro
ducten worde overgegaan, alvorens de
rijkscommissie werkverruiming is geboord.
R. K. Overheidspersoneel.
S a 1 a r 1 s-e 1 s c h e n.
Dezer dagen werd te 's-Gravenhage door
de R. K. Centrale van' Burgerlijk- over
heidspersoneel een vergadering gehouden,
welke in hoofdzaak werd belegd om de
vraag onder de oogen te zien. of namens
do R. K. Centrale bij de subcommissie be
noemd- uit de Centrale Commissie voor
Ambtenarenzaken, voorstellen zouden wor
den ingediend, betreffende de thans gel
dende salarisregcling voor het rijksperso
neel.
Na ampele bespreking besloten bet door
de R. K. Centrale ingenomen standpunt
te blijven handhaven.
Zooals bekend, werd bij de onder de vo
rige regeeringsperiode gevoerde salaris
actie er op aangedrongen, het Bezoldi
gingsbesluit 1920 te handhaven, met dien
verstande, dat wanneer overeenstemming
zou worden bereikt op een salariskorting 1
van 5 pc!, voor gehuwden en 7* pet. voor
ongehuwden, zooals eertijds mede door
tot comité van tien tot grondslag was ge
nomen, de katholieke Centrale haar mede
werking daartoe zou verleenen.
"Wat de actie van het oogenhlik betreft,
werd besloten, het standpunt te blijven in
nemen, dat nog dit jaar een uitkeering in
eens zal moeter plaats vinden.
Voorts beslot de centrale, na het be
kend worden der troonrede opnieuw in
vergadering bijeen te komen, teneinde
eventueel.maatregelen te nemen, waardoor
èn Regeering èn Kamerleden mot de
eischen van het Katholiek overheidsperso
neel opnieuw zouden worden in kennis ge
steld.
R. K. Hanzebond „St. Relnoldus."
Jaarvergadering.
Verleden week werd te Hilversum de
jaarvergadering gehouden van den R. K.
Bond van Werkgevers in het Meubelma
kers-, Behangers-, Stoffeerders- en Bedden
makersbedrijf „St. Reinoldus."
De afdeeling Hilversum had voor een
keurige ontvangst der talrijke afgevaar
digden zorg gedragen en bood bij den aan
vang der vergadering bij monde van den
voorzitter der afdeeling, den heer F. van
RoSsum, het hoofdbestuur een artistiek
zeer geslaagd- Bondsvaandel aan.
De bondsvoorzitter gaf'in zijn openings
rede een terugblik over het afgeloopèn
jaar
Onder de ingekomen stukken maakte
een van het Nationaal Hanze Bureau in
gekomen schrijven betreffende ziekteverze
kering een punt van langdurige beraadsla
ging uit. Besloten werd te dezer zake sa
menwerking te zooken in den Vakraad.
Ingekomen waren voorts van een afdee
ling klachten over reebtsfreeksebe leverin
gen door fabrikanten aan particulieren.
Deze klachten werden uit de vergadoring
onderstreept en toegelicht. Het bondsbe-
stuur vermeldde wat te dezer zake reeds
is ondernomen en zal met betrekking lót
de ingekomen klachten voor zoover ze van
concreten aard zijn in samenwerking met
de andere patroonsorganisaties krachtig op
treden om dezen ongewenschten toestand
te beëindigen.
Het jaarverslag van den secretaris word
onder applaus en oen woord van dank aan
den samensteller, den heer A. Cornet,
vastgesteld Gelijkelijk geschiedde met de
verslagen van den penningmeester. De af
tredende bestuursleden, de heeren A. Cor
net, G. de Wolf, en J. Hermans werden
herkozen. De heer F. van Rossom werd
opnieuw aangewezen als lid van den Be-
drijfsraad.
In den namiddag hield de Rijksnijver-
heidsconsulent, de heer ir. F. Begeman,
een interessante inleiding over den pijver-
heidsdienst en de meubelindustrie. Aan de
daarop volgende discussies werd door ver
scheidene aanwezigen deelgenomen.
Een voorloopige bespreking der collec
tieve arbeidsovereenkomst leidde tot do
vaststelling van oen aantal desiderata door
afgevaardigden. Aan bet bojidsbestuur
werd voorloopig blanco mandaat verleend.
Uitvoerige discussies ontsponnen zich
rondom hot wetsontwerp tot uitbreiding
der Zegelwet (Weeldebelasting), dat, mede
op aanwijzing van den Middenstandsraad,
thans voorstelt artikelen in het Meubel-
makersbedrijf te belasten, welke in het
eerste ontwerp niet voorzien waren. Pe
vergadering betreurde levendig, dat te de
zen opzichte het advies der betrekkelijke
vakbonden niet is gevraagd.
Mededeelingen werden vorts gedaan om
trent de T. H. O. V. A„ de Inkoopvcr-
eeniging, welke voor de leden van den
bond ia opgericht en welke haar eerste
successen reeds mocht boeken. Tot aan
sluiting van alle leden werd krachtig aan
gespoord.
Nadat Utrecht als plaats voor de volgen
de vergadering was aangewezen, werd de
vergadering na geanimeerde rondvraag
gesloten.
De tweede dag werd ingezet met een H.
Mis, welke door den Zeereerw. bondsadvi-
seur werd opgedragen In de kapel van de
R. K. Ziekenverpleging.
Vervolgens werd een bezoek gebracht
aan de tapijtfabrieken der firma Tijmen de
Witt Sc Zn., waar de vervaardiging van
karpetten, velvet en bouclé onder deskun
dige leiding werd bezichtigd.
ïn den namiddag maakten de afgevaar
digden met hunne dames een" autotooht
door het Gooi.
Dq tentoonstelling van de schoen- en leder
industrie te Waalwijk.
De openingsdag.
Met de opening Zaterdagmiddag der
tentoonstelling 6cheen reeds terstond een
geanimeerde feeststemming in Waalwijk
te zijn gewekt. Muziekkorpsen trokken
raar het feestterrein en voerden een
stroom van volk mee. Een dichte menigte
bleef voor de hoofdpoort van de expositie
het druk gedoe gadeslaan, maar ook hon
derden stapten reeds het terrein op, om
een eerste bezoek te brengen in hel indus
triepaleis en de machtige toonzalen, die zij
langzaam hadden zien oprijzen en waarin
thans het beste wat de schoen- entleder
industrie kan aanbieden in rijke verschei
denheid te bewonderen was. Op de muziek-
kiosk weerde de Waalwijksche harmonie
zie1, dapper en zorgde, dat de opgewekt
heid en vro.olijkhold er ln bleven.
In de avonduren kwam het Kon. Mu
ziekkorps Goulmy en Baar concerteeren
en trok zooals vanzelf spreekt enorm veel
belangstelling.
Opeens gloeiden dan de electrische gloei
lampjes aan, waarmee al de lijnen van ge
bouwen en gazons zijn bezet. Het was een
sprookjesspel in den vallenden avond de
meer dan 15000 gloeilampjes te zien aan
flitsen.
De Waalwijksche tentoonstelling kan
baar openingsdag reeds als geslaagd be
schouwen.
Gemengde Berichten
DE STORMRAMP. f
De herstelarbeid In Borculo.
In verband met het tegen Zaterdag
aangekondigde vertrek van het detache
ment geniesoldaten, dat behoorde tot een
lichting, welke voor enkele weken onder
de wapenen was en nu zal worden ver
vangen door andere troepen, heeft bur
gemeester De Muralt Vrijdagavond do of
ficieren toegesproken.
Spr. dankte manschappen, kader en of
ficieren voor de wijze, waarop-allen in do
bange uren, welke Borculo heeft doorge
maakt, hebben geholpen. In het bijzonder
bracht spr. hulde aan kapitein Daniels,
die op zoo rustige wijze zijn moeilijk werk
verrichtte en aan kapitein Gerders voor
zijn wakker optreden.
Nog kon spr. mededcclen, dat het ge
meentebestuur verguld zilveren horinno-
ringsmedailles zal laten -maken, welke aan
de officieren zullen worden uitgereikt.
Kapitein Daniels dankte ook namens
zijn mede-officieren, voor de waardee
ring, welke uit de woorden van den bur
gemeester was geblekon, en roemde de
samenwerking, welke de militairen heb
ben genoten.
Een „Ruïne van Borculo".
Omtrent Lat voornemen van den burge
meester van Borculo, jlir. de Muralt, een
der ruines te Borculo te laten bestaan als
herinnering aan de stormramp van 10
Augustus, vernemen wij nader, dat hij
daarvoor heeft gedacht aan bet zoo goed
als geheel verwoeste gebouw van de Her
vormde Kerk.
Jhr. de Muralt ploegt hieromtrent thans
overleg met do Kerkvoogdij.
Bouwbureau voor Gelderland.
In aansluiting op hetgeen wij mede
deelden omtrent de werkwijze van het
Bouwbureau, dat thans aan den arbeid
zal gaan onder toezicht van het Prov. Co
mité en zijn werk zal verrichten voor den
geheelen Achterhoek, doch wiens leiding
ln andere gemoenten dan Borculo eenigs-
zins gedecentraliseerd zou worden, kun
nen wij nog het volgende meedeelen: Aan
gezien de heer Westerhout als lid van het
bouwbureau te Borculo bedankt heeft, Is
in deze functie benoemd de heer G. J.
Postel Hzn., architect te Locbem, lid van
de Gelderscbe Schoonheidscommissie.
Zooals men weet, heeft dit bouwbureau
de algemeen advlseerende, controleerende
en administreerende leiding aan den heer
G. Feenstra, architect te Arnhem opgedra
gen in overleg met hot bouwbureau te
Borculo. Voor de practische leiding te
Ruurlo en Zeihom is aangewezen de heer
UIT DE RADIO-WERELD.
Wat er vanavond (a hoeren la:
4.20 Londen 865 M. Concert New
castle 400 M. „Concert Manchester 875
M. Zang.
4.50 Frankfort 470 M. Concert Mün-i
chen 485 M. Concert.
5.05 Radio-Paris 1750 M. Concert.
5.20 Zürich 515 M. Concert Londen
365 M. Dansmuziek.
5.30 Hilversum 1050 M. Vóór-avond
concert.
6.10 Berlijn 500 M. Middag-concert. 1
6.20 Birmingham 475 M. Orkest
Hamburg 395 M. Kindorconcert.
7.35 München 485 M Avond-concert.
8.15 Hilversum 1050 M. Aansluiting van
het Kurhaus le SclieVeningen. Wagner-"
Volksconcert. Het Residontio-Orkest, on
der leiding van Ignaz Neumark. Aangebo
den door N.V. Philips Radio en de N.S.F,
Programma: 1. Ouverture „Rienzi". 2. Ein-
zug der Gotter in Walhall (uit het Mu
ziekdrama „Das Rheingold"). 3. Album-
blatt. (Vioolsoló: Adolphe Potli). 4 Wo-
tan's Abschied von dor Briinhilde und
Feuerzauber (uit „Die Walkdre). Pauze. 5.
Ouverture „Der fliegende Hollander". 6.
Charfreitagszauber (Uit „Parsifal"). 7.
Siegfried's Rheinfahrt (Uit „Götterdam-
merung"). 8. Vorspiel „Die Metstersingor
von Nürnberg."
8.20 Londen 365 M. en Daventrv 1600
M. An Hour of Variety John Henry. G.
Ramon Newton and Dilly, Mayerl (Synco
pated Duets). Pete Mandell (Solo Banjo).
E. W. Hinchliffe (Solo Bassoon).
Pete Mandell; „Honolulu Moon" T»eg
Batton); „Get Going" (Pete Mandell).
E. W. Hinchliffe: „Lucy Long" (Fred
Godfrey).
G. Ramon Newton and Bill? Mayerl'
„I've Got A Real Daddy Now". Piano-Solo
„The Jazz Master", „Whore Is That Girl
That Was Stolen From Me0"
John Henry will Entertain Pete Man
dell: „Do You Forget?" (Batten and Ko-
nyon). „Tako Your Pick" (Pete Mandell)*
E. W. Hinchliffe: „My Old Bassoon".
9.20 C Famon Newton and Billy Mayerl!
Chick, Chick, Chicken". „Did Tosti Raise
His Bowler Hat?", „Mississippi Shivers",
A Concert Party at The .Sea Side.
10.20 Time Signal, Weather Forecast
Local News.
10.35 Bransby Williams In Dickons
Characters.
8.20 Manchester 375 M. Kamermuziek
Newcastle 400 M. Oude muziekCar
diff 350 M. Orkest Birmingham 475 M.
Militair concert en zang.
8.35 Bournemouth 335 M Orkest eu
soli Brussel 265 M. Fracrmenlen uit
„Deux cogs vivaient en palx".
De Bildt 1100 M. Weerbericht.
8.50 Berlijn 500 M. Gemengd orkest
Hamburg 895 M., Radio-drama's Frank
fort 470 M. Symphonio-eoncert Miin-
ster 410 M. Operette „Der kleine Herzog"
Zurich 515 M. Concert.
9.05 Radio-Paris 1750 M. Concert.
9.20 Miinchcn 485 M. Concert.
D. Kuipers, gcmeenlc-architect fo Ruur
lo, voor die te Didam de lieer J R Hogen-
kamp te Doesburg, voor die te Berg do ge
meente-architect de heer J. Vorhoven eu
voor die te Honmen do beer A. W. van 't
Huilenaar to Bommel. Borculo en Neodo
vallen direct onder de leiding van het
bouwbureau. Voor Doolinchem is de ge
meente-architect voor het toezicht aange
wezen.
Het architectenbureau Gerritsen en End
to Arnhem zal het Bouwbureau de behulp
zame hand bieden.
Het Prov. Comité houdt het algemeen
toezicht.
Door het personeel der Nederlandsche
Spoorwegen geplaatst aan de hoofdadml-
nistratio en aan de Lijnbureaux te Utrecht
is 1070.85 bijeengebracht voor de slacht
offers van de stormramp, welk bedrag bij
het Plaatselijk Comité^ gestort is.
Do opbrengst der te Breda door hot
R.K. Huisvestingscomité op Woensdag 1.1.
gehouden collecte voor de slachtoffers der
Stormramp bedraagt 9146.13/4.
Een Finsche bark overvaren en gezonken.
Eén doode.
Zondagmorgen hpoft do trawler „IJmul-
don 13", de „Christina Catharina", tq
FEUILLETON.
Naar het Duitsch van E. KRICKEBERG.
Ij
(Nadruk verboden.)
5) s
Het meisje Lad een staldeur geopend en
Eet jonge vee drong, strompelde onhandig,
alsof het zijn beenen nog niet in zijn macht
had en toch oer-grappig in zijn botte bui
telingen, het plein op. Wél een dozijn kal
veren, roode en zwarte, galoppeerden daar
beneden door elkander, alsof het hun piot-
Keling in den kop was geslagen. Eva moest
luid lachen om die kluchtige vertooning.
t)an kwam als de dolle jacht, knorrend en
snuivend, een kude zwijnen uit c n andore
deur naar bulten, raasde als bezeL rond,
dat de hoenders luid kakelend uit t v.car
stoven eh woelde eindelijk behagelijk in den
hoop zand, die waarschijnlijk voor dat doel
in een hoek van de plaats lag.
r Een wijl duurde het tumult daar bene
den, dan was het ultluchtingsproces van
het vee geëindigd, en weer waren het de
jongeman en de meld, die het overmoedige
volkje met moeite en een groote dosis list
hl zijn behuizing terugdreef. Onmiddellijk
daarop sprong hij op een paard, dat hij
Voor de staldeur zelf gezadeld had. Hij liet
fcich aan het huis door de meid een paar
ingepakte boterhammen geven, schudde
Eaar krachtig de hand ten afscheid en
fsed weg, gevolgd door een jachthond,
k Eva meende dat hij vluchtig tot haar
had opgekeken, maar gegroet had hij haar
niet, Bah! dacht ze weer, wat kan men van
die menschen anders verwachtenI een
boer is een hoer, al ziet hij er ook nog zoo
Intelligent uit.
Beneden was het nu kalm geworden. Eva
ging van het venster weg en keek radeloos
rond. Wat zou ze nu aanvangen?
Geen bock had ze mee mogen nemen, en
zelfs als ze zich over de voorschriften van
den dok (er wilde heenzetten en er een lee-
nen lieve tijd! wat zou ze bij haar gast
vrouw anders kunnen zoeken dan oen ka
lender of hoogstens, een boek over land
bouw. Hoe zou ze den langen dag om-
krijgen?
Zij voelde ook een geweldigen honger
nu maar dat zou ze die mevrouw Holl-
mann voor niets in de wereld hebben be
kend.
Wolf von Butflar, als je me zoo kon zien!
Wat zou je triomfeeren, moest ze denken.
Een doffe wanhoop overviel liaar. En als
nu weer het meisje met bezem en blik ver
scheen, om haar kamer te doen, nam ze
de vlucht 'en maakte aanstalten, om on
danks de hitte, een wandeling te gaan ma
ken. Thuis zou ze de veronderstelling zich
aan deze temperatuur ln den vrije bloot te
stellen, als een beleediging hebben ge
voeld.
„^levrouw Hollraan meent, cls.t de freule
liever zelf haar bed zou willen opmaken",
vertelde het meisje.
Eva keek haar aan, alsof ze die woorden
niet verstaan had. Haar heele leven
lang had zo nog nooit haar bed opgemaakt
ze wist heelemaal niet, hoe ze dat aan
moest leggen. Op zoo iets antwoordde ze
heelemaal niet.
Ze liep heneden weer door do ruime,
koele vestibule. Een deur stond open, een
geur van melk en zuivel kwam naar huiten.
Waarachtig daar waren de melkkamers,
onder hetzelfde dak als de woning der fa
milie.... wat een primitieve toestand.
De jonge meid stond midden in de kam er s
en draaide den karnmolen. Ze had den
hoofddoek nu afgenomen en Eva zag dat
het inderdaad een beeldmooi meisje was.
Jammer, dat ze geen boeren nationale
dracht droeg! Dit meisje, moest met haar
groote, stralende oogen en het frisscho
bruine gezicht een prachtig model zijn
voor den schilder. Bij deze gedachten ver
gat Eva voor een oogenhlik haar woede.
Maar toen het meisje rustig onderzoekend
haar blik beantwoordde ja heel onbe
schaamd onderzoekend, meende Eva
toen sloeg haar stemming weer ofh. Dat
was blijkbaar een brutaal ding en kokette
dorpsschoone. Geen wonder, als de rent
meester haar met zijn plagerijen het hoofd
op hol hrachtl
„Bestel u mevrouw Hollmann", zeide
ze zeer uit de hoogte, „dat ik uitgegaan
ben en niet weet, wanneer ik terugkom".
„Graag", antwoordde de andere, koel
hoffelijk.
Of je het graag doet of niet Is mij egaal,
dacht Eva en ging.
Men liet haar werkelijk gaan, zonder ook
maar te vragen, of ze dan werkelijk niets
wilde eten en daarvoor betaalde ze nu
pension.
Bartel was het plein aan het vegen. De
goedmoedige, praatgrage oude lachte haar
gemoedelijk toe en scheen wel zin in een
praatje te hebben. Maar zij liep hem met
een onverschilligen groet voorbij.
Zij liep den hoek van het huis om, den
tuin in, waarvan mevrouw Hollmann gis
teren had gesproken een echte boeren-
tuin met groentebedden on een stuk wei
met fruitboomen. Het oog der practische
huisvrouw moest zich vermeien aan* de
keurigheid die er heerschto en den weel-
derigen groei.
Eva vond de lijnrechte bedden vervelend
en ergerde zich dat men de bron. die hel
der en met een sterke straal uit den rots
grond sprong, niet eens een schilderachtige
omlijsting gegeven had. Ginds, aan den an
deren kant van den tuin, kleurde het
frisch. Daar was wel het gedeelte voor de
bloemen. Maar ze wilde ze heelemaal niet
zien, daar stonden de planten zeker ook
zoo pedant in rechte lijnen, als hier de
groenten
Ze had er niet op gelet, dat iemand tus
schen de bedden aan het werk was. Pas
toen deze zich plotseling uit haar gehukte
houding oprichtte, herkende ze mevrouw
Hollmann, die- met het plukken van peen
bezig was.
Eva nam zich amper de 'tijd, om haar
goeden morgen te wenschen.
„Krijgen we die vanmiddag?" vroeg zo
veschrikt.
„Ja, juffrouw Gerhardt. Hoe mooi frisch
ze zijn, niet waar?"
„Mevrouw Hollmann, het spijt me, maar
ik moet u zeggen, ik kan dezen kost niet
verdragen al die zware en vette gerech
ten ik hen er niet aan gewoon!"
„Lieve juffrouw Gerhardt, daar vergist
u zich. Groenten, witte kaas en haver
mout, zijn juist licht verteerbare en daar
bij toch voedzame gerechtenu heeft
ïyet de zware en gecompliceerde gerechten
thuis ragouts, meelspijzen en mayonaisen:
do maag bedorven, zoodat zo nu weigert,
eenvoudigen gezonden kost op te nomen.
Het gaat haar als een verwend kind i
maar dat komt wel mettertijd: zoo gauw
als u maar eens flink uitgehongerd is, zult
u ook in onze levenswijze smaak krijgen
kijk eens, lachen deze sappige peentjes u
niet tegen?"
Eva haalde de schouders op
„Dat kan ik niet zeggen!"
Dan ging ze. Met die vreeselijke robuste
vrouw was immers toch niet te praten.
„Ga maar flink in do zon wandelen",
riep mevrouw Hollmann haar nog na,
„die kookt u de ongezonde sappen wel
weer er uit. Maar u moest u veel lichter
kleeden. Waarom rijgt u zich in hier op
het land?"
Eva haalde de schouders op.
„Ik ben er gewoon aan."
En in 't verder gaan dacht ze: lichter
kleeden? alsof een mouselinen japon
niet dunner is dan haar linnen kleed.
Toen ze de tuinpoort uit was, breidden
zich breede akkervelden voor haar uit. Pas
op den achtergrond verhieven zich weer de
steenen wallen van hot gebergte. Schrelle,
brandende zonnegloed lag over de velden
en een gruwen beving Eva, voor zo zich in
dien gloed waagde. Gek moest ze zijn, om
in deze zon te gaan wandelen, om „de on-*
gezonde sappen eruit te laten koken.
Ginds aan den linkorkant wuifde eont
boschje, waarschijnlijk dat, waarin het
meertje moest liggen. Daar Kep ze Eeen,
zorgvuldig de parasol boven haar Jjooid
houdend.
(Wordt vervolgd),
