vveede Blad
een leven boete.
Maandag 6 Juli 1925
UTTPË PTRS
de vrijheidsbond.
Maasbode schrijft:
Vaar aanleiding van den uitslag, die
Jteleurstellend was voor den Vrijheids-
«j verklaarde mr. Boon, dat de Vrij-
•dsbonders wel gelukkig in bet spel zijn,
«r niet ongelukkig in de liefde. „Want
de liberalen zich gehandhaafd hebben,
,s!mi velen zich, naar hun oude partij
ie te keeren."
"Vrijheidsbond heeft een aanmerkelijk
rentage stemmen verloren, de liberalen
tea zich niet op hun oude getal kun-
handbaven, de Vrijheidsbond ziet zich
U plaats van 10 zetels toebedeeld; daar-
jï.imt dat de zetel van Mej. Van Dotp
verloren ging, wat dèn liberalen dns
iwee zetels verlies komt; en toch is
Yr'jheidsbond tevteden, maakt hij zich
c, dat hij zich heeft gehandhaafd, en
velen zich hebben gehaast, om naar de
de partij terug te keeren.
ft'ij geven 't op, deze puzzle op te lossen,
reden tot tevredenheid en blijdschap
verstaan.
I Lijkt alsof deze verkiezingsstrijd met
en de Regeering, maar tegen den Vrij-
kbond ging.
fans heeft bovendien nog een anderen
sstgrond uitgedacht. In zijn jongste
rlementsfilm" zegt bij: „K-ezers zijn
eenmaal als kinderen, ze willen wat in
hand hebben."
)ns dunkt de kiezers van den Vrijheids
hebben ook onder dit opzicht niet te
gen gehad "Henri TeT Hall heeft in rui-
mate lucifers, spiegeltjes en waaiers
uitreiken, en nog is hij niet gekozen
orden."
een artikel in Het Vaderland
Wij verheugen ons, wij hebben daarop
hen reeds .gewezen, dat de Vriiheids-
qualitatief is versterkt. Droog-
tr Forfuyn en Knottenbelt kunnen niet
ers dan het aanzien van de Kamer in
algemeen en van de Kamerfractie
rtoe ze belhoren in het b'jzonder doen
:en Bat mr. .T, Gerritsen uitviel achten
winst. Met alle respect voor diens per
en diens bekwaamheid, was hij zoo
ilionair op het geb:ed van Indische po-
dat zijn lidmaatschap van een par-
iie in haar program had staan: „Be
lering van het zelfbestuur in Oost- en
f-Indië. onder handhaving van de
ihooreheid met het Rijk in Europa",
eigen'ijk niet in'den haak was En
ge brief heeft ons in de laatste jaren
ikt met de klacht en deze kwamen
rijk niet van Weitersturmer. dat de
Gerrifzen de woordvoerder in de Ka-
was van de liberalen over de Tndi-
politiek. Wij hadden dan ook ge-
pl, dat de Vrijheidsbond hem niet meer
iidaat zou hebben gesteld, vooral ook
at men in mr. Schurmann, den oud-
zitier van den Volksraad, een candi-
gehad hebben, die veel beter in
Vrijheidsbond op zijn plaats zou ge-
I zijn, en die niet afstootend op de
zrs, die zich voor de gezonde ontwik-
i? van ïndië Jnfceresseeren, zou heb-
jswerkt. De handhaving van de candi-
ur Gerrif'zen heeft naar onze meening
Vrijheidsbond heel wat stemmen ge-
i en dus meegewerkt tot den val van
teer Bierema, die meer en meer ge-
rdeerd landbouwspecialiteit van do
lerfractie was geworden.. De val van
teer ter Hall is een. zware slag voor
Van hem kan men zeggen, dat hij
niets verdiend had in de Kamer te
maaa- dat hij, toen hij er eenmaal
ook niets gedaan heeft om het Ka-
Mmaatschap te verliezen."
BINNENLAND
DE TWEEDE KAMERVERKIEZING.
Verlies en Winst.
De „Msb." heeft berekend, dat de R.-K.
Staatspartij 4.15 pet. in stemmenaantal is
achteruitgegaan, de Anti-Rev. Partij 10.93
pet., de Christ.-Hist. Unie 9.01 pet., do
Vrijheidsbond (de twee lijsten in totaal)
5.73 pet Daarenntegen won de Vrijz.-Dem.
Bond 32.02 pet. en de S. D. A. P. 18.11 pet.
Zooals men ziet hebben deze stemmen-
cijfers inderdaad het vermoeden kunnen
wekken, dat ook de Chr.-Hist. in zetelaan
tal zouden achteruitgaan, wat, gelijk men
weet, is gebleken feitelijk niet zoo te zijn.
Hel a.s. Ministerie.
Er gaan, natuurlijk, in de pers allerlei
geruchten rond omtrent de samenstelling
van het nieuwe ministerie. De befaamde
duim is in actie gesteld!
Wij maken van die geruchten hier slechts
curiositeitshalve melding.
De „Tel." schrijft;
„In verband met de ingetreden kabinets
crisis kunnen wij mededeelen, dat de mi
nisters De Visser, Van Swaay, Aalberse en
De Graaff het voornemen koesteren, zich
niet meer voor een ministers-portefeuille
beschikbaar te stellen.
Naar in parlementaire kringen verluidt,
zou minister Ruys niet ongenegen zijn,
eventueel een nieuwe portefeuille to aan
vaarden
Het „Vaderland" profeteert:
„Colijn wordt premier met de portefeuille
van Oorlog, op welk hoofdstuk hij vele mil-
lioenen wil bezuinigen, Kooien wordt mi
nister van Financiën en Rutgers minister
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap
pen."
Het „Volk" doet de volgende ietwat sen-
6ationeele onthulling.
„Naar wij vernemen stuit hot streven
van een deel der R.-K. Kamerfractie om
Kooien minister-president te maken op
verzet bij Ruys de Boerenbrouck, die zelf
minister-president wil blijven.
Ruys wordt daarbij gesteund door Co-
lijn, die zegt zfch wel met een aanblijven
van den huidigen minister-president te
kunnen vereenigen, maar bezwaar heeft,
dat een ander Katholiek die plaats in
neemt.
Gaat Ruys heen of wordt hij tot heen
gaan gedwongen, dan maakt Colijn zelf
aanspraak op het minister-president
schap:"
Henri Ter Hall !n Ballingschap.
Vrijdagavond word het publiek, dat in
het Haagsche „Scala" de revue van Henri
ter Hall kwam bekijken verrast door het
optreden van dit gewezen Kamerlid zélf.
Hij kwam voor het voetlicht om afscheid
van het publiek te nemen en beklaagde
zich er over, dat hij door de laatste wijzi
ging der Kieswet zijn Kamerzetel moest
missen. Ten slotte deelde hij mee, dat hij
zich vrijwillig uit de politiek terugtrekt en
voorloopig naar Noorwegen gaat.
Velen zullen zich verbaasd hebben, dat
de heer Abr. Staalman, voorkomende op
de lijst Staalman-Ter Hall van den Vrij
heidsbond, gekozen is verklaard, hoewel de
heer Ter Hall méér slemmen verkreeg.
De heer Ter Hall immers verkreeg ruim
25000 stemmen, dus ruim drie-vierde van
den sfemmendeeler. De heer Staalman
kreeg ruim 14000 stemmen, wat lang geen
drie-vierde van den kiesdeeler is en toch
kreeg de heer Staalman overeenkomstig de
huidigen kieswet den zetel toegewezen, ter
wijl de heer Ter Hall niet gekozen werd
verklaard.
De oplossing van dit raadsel moge hier
volgen:
De heer Staalman stond nummer 1 op
de lijst in 12 kiesdistricten, de beer Ter
Hall stond nummer 1 in 0 kiesdistricten. In
de 12 kiesdistricten, waarin de heer Staal
man nummer 1 stond, kreeg de heer Ter
Hall zeer veel stemmen, in 2 districten
zelfs meer dan do heer Staalman, hoewel hij
nummer 2 stond. Doch 't totaal aantal stem
men op deze 12 lijsten, op den heer Ter
Hall uitgebracht, was niet drie-vierde van
den kiesdeeler, zoodat deze stemmen alle op
den heer Staalman overgingen. Daardoor
kreeg de heer Staalman dus in totaal meer
stemmen dan de heer Ter Hall, zoodat de
eerste gekozen werd verklaard
Is bet dus reeds een eigenaardig geval,
dat, hoewel 25000 kiezers den heer Ter
Hall wenschten, deze niet gekozen is ver
klaard, nóg eigenaardiger is, dat indien de
heer Ter Hall in de 12 districten, waarin
de heer Staalman nummer 1 stond, minder
stemmen had gehad, het totaal aantal
stemmen van den heer Staalman overeen
komstig ware gedaald, zoodat damde heer
Ter Hall gekozen was geweest. Laatstge
noemde is dus niet gekozen, omdat er.
te veel stemmen op hem werden uitge
bracht op de lijsten, waarop hij als num
mer 2 voorkwam. Eigenaardig i3 ook het
feit, dat in 1918 op den heer Ter Hall
ruim 4000 stemmen werden uitgebracht
Toen werd hij als nummer 1 op de lijst der
Neutrale Partij gekozen. Thans met 25000
stemmen niet.
Bovenvermelde slembusuitslag is geens
zins, gelijk wellicht menigeen veronder
stelt, het gevolg van een leemte in de Kies
wet. Uit onze uiteenzetting blijkt reeds,
welke wettelijke voorschriften tot het resul
taat geleid hebben en 't is de Vrijheids
bond zelf, die door de indiening van de
bijlijston-Staalman en -Ter Hall en door
het feit dat die beide candidaten niet steeds
hetzelfde volgnummer kregen, den einduit
slag feitelijk aan het toeval heeft overgela
ten. Indien op alle bijlijsten de volgorde
der candidaten gelijk en bijvoorbeeld de
heer Ter Hall 9teeds no. J zon zijn ge
plaatst, dan ware. practisch gesproken, de
kans op niet-herkiezing van den heer Ter
Hall, uitgesloten geweest. Maar de gering
ste verandering in de volgorde der candi
daten maakt reeds een nieuwe lijst en
het gevolg van deze ingewikkelde historie
is nu geweest, dat de heer Ter Hall niet in
de Kamer terugkomt en do heer Staalman
wèl.
Wijziging Schlpperswei.
Een nieuw diploma
voorgesteld.
Ingedend is een wetsontwerp tot wijzi
ging van de wet van 20 Maart 1920 tot
vaststelling van de Schipperswet.
Aan de Memorie van Toelichting worcU
het volgende ontleend:
De redenen, welke den toenmaligen mi
nister van Landbouw, Nijverheid en Han
del, H. A. van IJsselsteyn, aanleiding heb
ben gegeven, om de uitvoering van de
Schipperswet 1920 op te schorten, werden
uiteengezet in het 19 November 1921 door
genoemden bewindsman gegeven antwoord
op de desbetreffende vragen van het Twee
de Kamerlid J. Brauligam. Toen de ver
pachting, dat een intredende verbetering
in den toestand van het scheepvaartbe
drijf binnen niet al te langen term'jn een
ongewijzigde toepassing van deze wet zou
de toelaten, niet vervuld werd, moest de
vraag onder de oogen worden gezien wat
te verrichten ware, om met eerbiediging
van de door de Volksvertegenwoordiging
ter zake genomen beslissing en met behoud
van redelijken waarborg met betrekking
tot de veiligheid ter zee, do bezwaren, die
het bedrijf van een ongewijzigde toepassing
thans zoude ondervinden, te ondervangen.
Aan de commissie, welke de totstandko
ming der Schipperswet 1920 had voorbe
reid, werd deze vraag voorgelegd, terwijl
dit college tevens de opdracht ontving,
maatregelen te beramen, om de kosten voor
de schatkist aan de invoering der wet ver
bonden, in te perken.
Ten einde de bezwai'em van de werkne
mers en werkgevers in hun vollen omvang
te leeren kennen, werden vertegenwoordi
gers dezer beide categorieën als lid aan
deze commissie toegevoegd, waardoor de
gelegenheid werd geschapen om met ieders
belang in de ruimste mate rekening te hou
den. Met het voorstel van de aldus aange
vulde commissie, dat in dit wetsontwerp
is belichaamd, en dat met behoud van de
wet 1920 totstandkoming van een over
gangsmaatregel beoogt, die slechts zoo
lang van kracht zal blijven als de toestand
van het bedrijf zal eisohen, kan de mi
nister zich vereenigen.
Van de gelegenheid tot wijziging van
deze wet is tevens gebruik gemaakt om
ten eerste den in artikel 21, eerste lid van
de Schipperswet 1920 neergelegdem eisch
te doen vervallen, en ten tweede enkele
gewenscht geachte verbeteringen op te ne
men, die beoogen de toepassing der be
treffende voorschriften met het oog op de
tijdsomstandigheden zoo soepel mogelijk
te maken In dit verband zijn de in de wet
vastgelegde eischen van diensttijd daaruit
gelicht. Deze eischen "kunnen later bij den
op artikel 9 der wet steunenden a'gemee-
nen maatregel van bestuur geregeld wor
den. Voorts werd door scherper om "jning
van de in artikel 11 voor de verschillende
rangen gestelde examen eisch en de moge
lijkheid geschapen de opleiding voor de
zeevaart-examens le vereenvoudigen. In.
do eerste plaats zal dit ten goede komen
aan degenen, die zich voor hoogeren rang
willen bekwamen, door verkort:ug van
bunnen studietijd, terwijl deze wijziging
tevens wellicht tot vermindering der uit
gaven voor het zeevaartonderwijs kan lei
den.
De wijziging van aft. 11 betreft in de
eerste plaats de instelling van een nieuw
diploma, n.l. dat van aspirant-machini6t.
Hierbij is van den gedachtengang uitge
gaan, dat, wil men tot verbetering geraken,
men streven moet naar een botere voor
opleiding, bijvoorbeeld aansluitende op het
u. 1. onderwijs. Geheel in de lijn van dezen
gedachtengang lag het ook, dat de eischen
bij de verschillende machinisten- liploma's
werden herzien in dien zin, dat do zuiver
theoretische eischen voor een groot deel
van de hoogere naar de lagere diploma's
werden overgebracht.
Het stellen van den eisch. dat een ge-
zagvoorder van eenig sch:p, hoven een wil
lekeurig aangenomen lonnenmaat binnen
het gebied der kleine vaart voor die vaart
onnoodige kennis van zeevaartkunde bezit,
wordt door den minister zoozeer in strijd
met het gezonde beginsel der wet geacht,»
dat hij de bepaling reeds op dien grond
niet kan handhaven.'
Beoogd wordt voorlichting aan te bren
gen, daar, waar deze naar de meening van
den min'ster niet kan worden ontbeerd.
Het zijn voornamelijk de reederijen van
kleine handelsschepen en vlsschersvaar-
tuigen. die mot dezen maatregel gebaat zul
len zijn, omdat de eischen met betrekking
tot het aantal van het op dat soort sche
pen te voeren gediplomeerd personeel be
langrijk lager zijn gesteld. Doch ook voor
de groot reederijen bevat dit artikel een
aanzienlijke tegemoetkoming in de ten
aanzien van het machinekamerpersonecl
gestelde eischon.
Ten slotte is het den minister gewenscht
voorgekomen, een concessio te doen aan
visschers, die reeds te oud zijn, om nog
met vrucht den visscherijcursus ter ver
krijging van het stuurmansdiploma te
kunnen volgen. Aan hen zal gedurende een
overgangstijdperk, dat op zes jaar is ge
steld, gelegenheid worden gegeven, een
diploma te verwerven, mits zij althans in
de practische zeevaartkunde voldoende zijn
onderlegd.
Ingezonden Mededeeiinn.
Spaart AraiIcJ PcniiFa-
r, daarvoor ontvaogt,'
fraaie
Gemengde Berichten
Verdronken
Van den heer A. Meijer uit Knijpo (Tr.)
die te Kolderveen, 'n bouwwerk uitvoert, is
een 2-jarig meisje in een sloot verdron
ken.
Te Wervershoof (N.-H.) is het vier
jarig dochtertje van den heer Buis bij het
plukken van bloemen te water gevallen en
verdronken.
Het zeven-jarig zoontje van den heer
Van Leeuwen, te Amsterdam, woonachtig
ln de lo Vogelstraat aan den overkant van
het IJ is bij het spelen, op de Bijlelkade,
te water gevallen en verdronken.
Van een pnssagiersboot, die een tocht
UIT DE RADIO-WERE' D.
Wat er vanavond te hcoren is.
5 20 Berlijn 500 M. en Zür'Hi 515 M
Concerten.
6 00 Hilv r.sum -1050 M. K ndcruii ljt>.
6.20 Hamburg 395 M. Kamermuziek.
7.00 Hilversum 1050 M. Vóór avond
concert.
8 05 München 485 M. Populair con
cert.
815 Hilversum J050 M. Kurl Discon
cert. Buitengewoon Vplks-concorl. onder
leiding van prof. Schneevo:gt. Soli.-fc M ir-
garefe Dit (piano).
8.20 Lenden 365 M. en Chehnsford
1600 M. Women in Mtisic Medeue kers:
Kate Winter (Soprano). Dorothv Howell
(Solo Pianoforte) The Wireless Sympho
ny Orchestra.
The Orchestra: Overture, „Rummer" in
the Woods" (Ivy Clayton),
Kate Winter: Song Cyc'e, „On .Theluin
River" (A. Woodfordo-Findenj. ...Theltim
Boat Song": ..The Song of the Bride".„Will
the Red Sun Never SeT?"; ..Asimo af Hor
Lattice"; „Only a Rose"; ..K'ngfisher
Blue". (Witli Orchestra.)
8.50 Dorothy Howell and Orchestras
Concerto for Piano and Orchestra (Doro
thy Howell).
The Orchestra. Pre'ude, ..On the Cliff*
of Cornwall" (Ethel Smyth).
Kate Winter. „Shy One" "(Rebecca Clan
ke); „Crad'e Song", ..Loveliest of Trees the
Cherry Now" (Muriel Herbert).
9.20 Overture. „The Wreckers" (Ethel
Smyth).
9.30 „From My W:udow", bij Phile
mon.
9.35 ..Radio Radiance", A Revue "in
Ten to Twelve Beams. Played by a Compa-»
ny of West-End Artists.
10.50 Sir Richard Faget on Han 1-Made
Speech. Uluslrated by the Cheirophone.
The Orchestra: Suite, „Three Famous
Pictures" (ITavdn Wood). The Orchestra:
March, „Washington Grays" (Craffnla).
11.20 Experimental Transmiss en.
8.20 Newcastle 400 M.; Cardiff 350 M
Manchester 375 M. en Birmingham 475
M.Concerten.
8.35 Bnywl 265 M. Fragmenten u t de
operette „Ciiefte de Norbonno". Bour-'
nemoufch 385 M. Concert De RH| 1100
M. Weerbericht.
8.50 Berlün 500 ,M .Hel Dtlifsch»
Lied". Frankfort 470 M. Concert.
Hamburg 395 M. Beethovonavond waar
na danamuz ek. Munster 410 M Lift*»
raire avond Zurich 515 M. Concert
9.05 Radio-Paris 1750 M Fragmenten
uit de operette „Le pptM due" München
485 M. Voord r. en concert.
9.20 Rome 425 M. Nieuws en concert.
9.50 M<" r "0 >r Ralletmiiziek
vai) Ufr 'Klam maakte, is op
tiet IJ, te Ani-icrdam, nabij don steiger
van de Pont Valkenweg, een 5-jarig ventje
vermoedelijk door het gedrang, te water
geraakt en Verdronken Het lijki" is nog
niet opgehaald.
„De Crt meldt" nader omtrent dit on-«
geluk:
Omstreeks elf uur, voer in liet groot-
clieepsche vaarwater van het IJ, ter
hoogte van do Valkenwegponf, een ploiziore
hoot van een reederij te Slikkerveer, welke
op weg was van Utrecht, naar Zaandam.
Het vijfjarig kaaapjo Van Linschoton, die
naast zijn vader zat op een bankje, ver
loor plotselino liet evenwicht en sloeg over
boord. Oogenhlikkolijk werd een dreg na
geworpen, doch het "knaapje was reeds in
de diepte verdwenen. De boot van de ha
venpolitie, die in de buurt was, *oer ter-
fond naar de plek des onheils en ook van
dit vaartuig werden de dreggen uitgewor
pen. Ten slotte verschenen heambf'n van
de stadspolitie die met hun dreggen den
omtrek afzochten. Doch alles mocht niet
haten erj. hel vcnt'n r»;^ meer bo
ven.
Boor een stier pedood.
De landbouwer P. Vaessen uit Tor
Worm, gem. Voerendaal, is door een slier
aangevallen en aan de verwondingen na
hevig lijden overleden
Te Sellingerheetse (Gróri is een
zoontje van den landhouwer T in de weide
door hoornvee "door'
Een geweer -1 c' -nder nespronnen.
Zondacmor'en wilde e^n 7"t-crf> T).
FEUILLETON.
faar den roman van LULU VON
STRAUSZ UND TORNEY.
-O—
(Nadruk verboden.)
nle Lena liet haar breiwerk met on
gelijk, fijn geklik der naalden door
a?ers glijden; Annelise zat over haar
"ingboek gebogen.
ze haar verloofde zag, sloot ze
ïoole hoek en stond langzaam óp.
;!°or ik weer?" Leo Dahlen sloeg even
om haar taille en kuste haar
°P het voorhoofd. „Ik dach, dat je
"el klaar kondt zijn en een beetje tijdf
■Pij hebben!"
maakte zich met een vlugge
Mg van hem los en ging op de ta-
aa.
tan klaar, Ieo", zeide zo op koelen
aaar rekeningboek met beide handen
®end. „Wacht asjeblieft een oogen-
?a alleen maar mijn hoed halen!"
^rde zioh om, om heen te gaan,
"'©af op de breede trap van het huis
staan.
JWnlijk wou ik mijn geweer meene-
12eide ze aarzelend. „De houtvester
'laat aaü>»^9 ^^ibrink een kapitale
fronste de wenkbrauwen.
gewedr thuis Annelise"", zèide
-' smakend. „Je weet, dat Ik dat
B Pe'<?a niet graag ziel"
gezicht van het meisje vloog
een donkere blos; zij hief hot hoofd op;
een oogenblik scheen het, alsof ze een
heftig antwoord wou geven, dan ging ze
plotseling weg.
Verlicht opademend keek Dahlen haar
na, toen ze de trap opging en in huis ver
dween. Dezen keer zou hij dus niet Anne-
lise's belangstelling moeten deelen met de
reebok aan den Haldbrink!
Het was immers heel goed en mooi, als
een vrouw ook eens verstand had van
dingen, die buiten den haar voorgeteeken-
den kring lagen, maar ieder keer over
kwam hem toch 'n vaag gevoel van onbe
haaglijkheid, als hij haar in het eenvou
dige grijze jachtcostuum zag met de buks
over den schouder.
Zelfs hij, de hartstochtelijke jager, voel
de toch steeds nog bij ieder goed schot,
ondanks alle trotsche jagersvreugde een
licht medelijden, als hij het gedoode wild
aan zijn voeten zag; dus kwam hem bij
een vrouw passie voor de jacht als iets
direct tegennatuurlijks en onbegrijpelijks
voor.
Dat was weliswaar weer de schuld van
de wonderlijke opvoeding van den onden
jonkheer. Hij had Annelise steeds meege
nomen op zijn jachttochten, zooals hij
haar ook aan al het andere krachtige
mannenwerk van een eenzaam leven had
laten deelnemen. De verzachtende hand
van een man, ja van een vrouw heele-
maal, had aan Annelise's jeugd ontbroken.
Haar moeder was kort na de geboorte van
het eenige kind gestorven; was het nu een
wonder, dat uit het meisje zoo'n eigen
aardig mannelijk karakter was gegroeid?
„Annelise werkt bijua teveel tegenwoor
dig" zeide tante Lena plotseling, die de
zwijgzaamheid van Leo opviel. „Het is
goed, dat u haar eens weghaalt, mijnheer
von Dahlen! Ik heb al genoeg gepreekt,
maar 't kind laat zich niets gezeggen!"
Dahlen zag op en glimlachte. Dat het
„kind" in zijn doelbewuste energie zich
door do goedgemeende voorzorg der zach
te oude dame zou laten belemmeren de
gedachte daaraan was bijna om te lachen.
„Ik heb al gedacht", antwoordde hij
peinzend, „of ik haar niet een tijdje mee
kan nemen naar Rozenhof, naar mijn
ouders. Mijn moeder was vandaag al
boos, dat ik teveel weg was; men had hee-
lemaal niets aan me met mijn verlof,
meende ze. Ik kon het Annelie toch een
keer voorstellen!"
De oude dame schudde Ietwat angstig
het hoofd.
„Doet u het liever niet", riep ze waar
schuwend uit. „Annelise zegt toch neenl
Juist nu bij de hooioogst?
Dahlen lachte. „U bent ook al aange
tast, tante Lena!" meende hij vroolijk.
„Annelise preekte me vanmorgen ook al
wat voor over den hooioogst. Maar die
kan toch niet eeuwig duren! Laten we
wachten tot ze voorbij is. Het zal toch
spoedig anders worden", voegde hij eraan
toe „Als ik in den herfst ontslag neem en
het goed zelf overneem, moet /Annelise als
mijn vrouw immers toch mee naar Ro-
senhof."
Tante Lena zag hem bijna verschrikt
aan.
„Annelise mee naar Rosenhof?" vroeg
ze opgewonden. „Dat zal ze nooit doen!
Van Martenhof weggaan, het oude huis
leeg iaten staan het is ondenkbaar!"
.Voordat Dahlen kon antwoorden, ging
de huisdeur open. Annelise stapte naar
buiten, den eenvoudigen stroohoed op het
blonde haar.
„Wij kunnen gaan Leo, ik ben klaar"
zeide ze kort.
Dahlen nam afscheid van tante Lena,
die met haar breiwerk onder den ouden
beuk bleef zitten; toen bood hij zijn bruid
den arm.
„Dank je!" Zij schudde even bet hoofd.
„Je weet, dat ik liever alleen loop. Ik ben
't zoo gewoon" voegde'ze er als veront
schuldiging aan toe.
De lichte ontsfemdbeid, die haar afwij
zing gewekt had, hield niet lang aan.
Over de korenvelden, wnarirf blauwe ko
renbloemen. en brandend roode klaprozen
bloeiden, lag de, warmroode schijn der
zon; om de zachte toppen der woudbergen
hing een blauwe lichte nevel.
Het voor schoonheid ontvankelijke oog
van Leo Dahlen nam de heele bekoorlijk
heid der versmeltende stralendp. bloeien
de vormen en kleuren van den Jnni-avond
in zich op, zoodat, onbewust voor hem
zelf. de bewogenheid zijner ziel in zieh
zelf verzonk onder de troostende. heel«»nde
werking, die alle schoonheid eigen is,
maar bijzonder de eeuwige schoonheid der
natuur
Annelie liep naast hom met haar regel-
matigon, energieken stap; een levendige
blos kleurde haar gelaat; zij vertelde van
haar dagtaak, vroeg naar Rosenhof, naar
zijn ouders en zijn leven In garnizoen;
alles op de rustigst, eenvoudige, heldere
wijze, die hem in haar w^/en zoo aange
trokken had. toen hij haar voor hot eerst
leerde kennen, toenmaals, een jaar onge
veer geleden, toen zijn ouders, die Rosen
hof van een oom geërfd hadden, hierheen
kwamen, en hij bij zijn eerste verlof in het
vaderland, huurtvisites had gemaakt.
Rosenhof was hem lief geworden in dit
éóne jaar; hij verheugde zich er in het
goed te bewerken, als hij de uniform aan
den kapstok zou hebben gehangen. Na
tuurlijk zou een flink rentmeester hem
terzijde moeten staan, want hij zelf was
nog le onervaren, en hij wilde toch ook
nog tijd houden voor zijn geestelijke be
langen. Ja, het zou een heerlijk leven wor
den op Rosenhof.
Annelie luisterde zwijgend, toen hij
haar van zijn plannen vertelde: slechts nu
en dan. zag ze hem ernstig, als vragend
aan.
„Kind, Annelie, waf zie je er zorgvol
uit" zeide Leo lachend, toen htj eens haar
blik opving Zoo'n leven kun ie je wel
nog niet procion voorstellen? Een leven,
waarin niet allien orde en plicbfsbefrnrh-
ting en dergelijke voortreffelijke dingefl
zïn, maar ook bloemen en zonneschijn
duizend an'brr schoone dineon, die op
Martenhof niet te vinden zijn!"
Annelie sn'woordde niet: er gWd als
het ware een schaduw over haar gelaat
„Waarom 70" je, dat er op Martenhof
niets moois !s". zeide ze langzaam „Ts
dan niet jui"t de plichtbetrachting he(
hoogste en het mooiste? Zie Leo, zij
wendde, zich om en wees op het zonnige
landschap voor hen „dat alles, tof aart
het bosch daarginds, is bezit van Mar-
tenhofl Vroeger was het heel verwaar
loosd; mijn vader heeft het pas in d«
hoogte gebracht
(Wordt vervolgd!
