[eiilsciie Cent"
weede Blad
Zaterdag 27 Juni 1925
Baitenl. Weekoverzicht.
r
Eau
isf dezer dagen zagen wij in een der
een artikel, waarin werd aange-
ind, hoe veilig tegenwoordig het vliegen
li de groote internationale luchtlijnen.
,>pn verzekeringsmaatschappij annón-
ook nog deze week dat men
voorlaan tegen vliegongelukken kon
'rzeketen onder de gewone voorwaarden,
mede aangevende, dat zij het risico
bet luohtvaartverkeer op één lijn stel-
jt alle andere middelen van vervoer,
nu komt. Vlak daarop het bericht van
vreeselijk ongeluk met een der vlieg-
v_ van de K. L. M., een der secuurste
jatsckappijen. Drie passagiers en do
loot kwamen er bij om.
Dit is het grootste ongeluk, dat de K.
j[, te boeken heeft in al de jaren, dat
de luchtlijn AmsterdamParijs ex-
lilcorf, en het gevolg zal zijn dat het ver-
mwen, hetwelk liet publiek langzaraer-
is gaan stellen in de aviatiek, weer
geduchte schok krijgt. Niettegenstaan
de schitterende diensten, welke het
cghrig nog zoo pas aan Amundsen en de
non heeft bewezen. Niettegenstaande het
dat de verzekeringsmaatschappijen het
i gelijk stollen mpt dat van alle an-
verkccrsmiddelen. Niettegenstaande
roep van groote accuratesse en voor-
litigheid. die van de Kon. Luehlvaart-
latechappij uitgaat.
Doek ook bier blijkt, dat met alle mo-
lijke voorzorgen, een ongeluk dikwijls
te vermijden is.
Datzelfde overdenkt men ook wel eens,
icer men de volkeren en de regeerin-
alle moeite ziet doen, om door onder-
verdragen en waarborgpacten een
Bstigen oorlog buiten te sluiten.
Eon altijd durende vrede op aarde zal
oen onbereikbaar ideaal blijven, even
een absofuut gevaarloos verkgersmid-
Niettcmin moet men zijn best doen,
tenminste te voorkomen wat voorko-
ban worden.
Hot garantièpact. Ook het
raafiepact, wanneer het tenminste tot
Bud komt, zal niet do pretentie hebben
pi oorlog tusschen de West-Europee-
mogeiidheden onmogelijk te maken,
fect zal het ontslaan van een oorlog
Büilijker maken en dat is al heel wat.
Oiamhorlain heeft deze week eenige
sdedeelingon gedaan over den stand van
veiligheidskwestie, mededeeiingen, die
l spanning waren tegemoet gezien.
1# Engeland had men zich bezorgd ge
jokt over den aarcl 'van de verplichtin-
voor dit lancl zouden voortvloeien
een eventueel waarborgverdrag. De
lede Labourpartij, een deel der libera-
ra een klein deel der conservatieven,
de publieke opinie in de Dominions
liter zich, zijn (om uiteenloopende mo
ven) gekant tegen bindende Engelsche
lichtingen op bet vasteland.
Cbaiiherlain betoogde tegenover ben,
een politiek van isolatie principieel
Mogelijk was voor Engeland. In dit
towlevo geval kon men moeilijk spre-
van verplichtingen, want er bestaat
ea verdrag of ontworp-verdrag, maar
„voorloopige uiteenzetting van prin-
Tot de principieele toezeggingen
nort, dat Engeland' op zich hoeft ge
wen zijn verplichtingen volgens bet
leahomlsverdrag scherper te omscbrij-
voor een bepaald gebied: de west
van Duifschland. Die verplichtingen
"m dan zóó zijn, dat een Engelsche
arliorg onmiddellijk in werking treedt,
„ongeacht de waarborgverdragen en
verplichtingen van het volkenbondsver-
de misdadiger zijn toevlucht tot ge-
'1 neemt".
We in dat geval onmiddellijk zal uit-
«•n, wie misdadiger is en of er een
Shiger is, dat zei Chamberlain niet;
Het R oer gebied.
Met groote
ingenomenheid maakte Chanibêiluin mel
ding van het besluit der Fransche regee-
ring om de ontruiming van het Roerge
bied te bespoedigen. Wij nebben reeds
meegedeeld, dal de-Fransche ministerraad
de maatregelen heeft goedgekeurd, die
met het oog op de ontruiming van hel
Roergebied moetc-n worden genomen en
levens, dat hierbij werd vermeld: het is de
bedoeling weldra met de operaties te be
ginnen.
De aankondiging, dat de Fransche re-
geering met vle ontruiming van het Roer
gebied een begin zal maken, zal een. ge
ruststelling zijn voor do Duitschers, die
nu dan tocli het bewijs krijgen, dat met
do politiek van Poincaré voorgoed is 'ge
broken. En zij zal ook een beslissing in
zake de ontruiming van de Keulse hc zone
vergemakkelijken.
Maar overigens, èn in Engeland èn in
Duitschlahd wordt hierop gewezen, is
deze ontruiming niet anders dan de in
lossing van de gegeven belofte ter confe
rentie vai# Londen, toen in een door de
heeren Herriot, Tlieunis en Hymans 011-
dorteekond èn aan dr. Marx gericht schrij
ven, de Frahsche en Belgische ministers
zich verbonden op 16 Augustus '1925 het
Roergebied te zullen hebben ontruimd, in
dien het plan-Dawes te goeder trouw tfou
ziju uitgevoerd. Dit laatste is geschied,
naar do Commissie van Herstel heeft
vastgesteld, en er was dus voor Frankrijk
en België geen reden na half" Augustus in
het Roergebied te blijven. Volgens de mc-
dedeeling van Chamberlain zou nu ech
ter blijkbaar de bedoeling zijrr, de ontrui
ming reeds vóór 1G Augustus te voltooien.
België. De nieuwe Belgische re-
geering- is dezer dagen met haar program
voor liet voetlicht gekomen. Veel zeggend
is dat program niet; het is vrij algemeen
en vaag, wat ook -moeilijk anders kon,
gezien liet groote verschil van inzicht tus
schen de partijen, waaróp het ministerie
steunt.
Het is immers een 3-parlijen-kabinet en
niemand wil den ander een streepje voor
geven, intogendel zijn zij er op uit, elkaar
vliegen af to vangen. De liberalen zijn
spinnijdig, omdat zij zoo slap vertegen
woordigd zijn in bet kabinet en hebben
een stelselmatige oppositie aangekondigd.
De conservatieve katholieken zijn uiterst
wantrouwend tegenover de socialisten en
waken er zorgvuldig voor, dat zij een niet
te groot overwicht krijgen.
Zoodoenda is van oen. principieele poli
tiek geen sprake, doch moet men zich be
perken tot programpunten, waarover al
thans geen al te groot meeningsverschil
bestaat.
Alleen in de militaire kwestie heeft de
rogeering- een duidelijke verklaring afge
legd: de regeering zal streven naar een
verlichting van do persoonlijke lasten, o.a
door uitbreiding van het vrijwilligersstel-
sel en in afwachting hiervan zal dan al
dadelijk worden voorgesteld om de tijdelij
ke bepalingen van de militiewet betreffen
de de dertiende en veertiende maanden
van den dienstplicht op te heffen.
De Marokk o-k w e s t i e. In een
uitvoerige rede heeft de Franscho minis
ter-president Painlevé een uiteenzetting
gegeven van het Marokkaansche vraag
stuk en van de politiek der Fransche re-
geering te dezer zake. Hij zette uiteen, dat
de moeilijkheden in Marokko uitsluitend
een gevolg zijn van de actie van Abd-el-
Krim, wiens troepen het Fransche protec-
loraatsgebied binnendrongen. Van impe
rialisme was er geen sprake. Men wilde
niets liever dan een vrede, waarbij de be
langen van Franschen, Spanjaarden en
Marokkanen gebaat zouden zijn. Maar
zulk een vrede werd bemoeib'jkt door de
communistische actie, niet alleen omdat
dezo Abd-el-Krim aanmoedigde te volhar
den in zijiT oorlogszucht en bij de Rifka-
bylen toch niet te verwezenlijken verwack
tiugen wekte, maar ook omdat van com
munistische zijde op allerlei wijzen ge
poogd werd reebtstreeksebe hulp te ver-
leenen aan de tegen Frankrijk oorlogvoe-
rendo Rifkabylen.
Painlevé deed een krachtig beroep op
de socialisten om niet in een nationale
zaak de regeering in den steek te laten,
zich niet van de natie af te scheiden en
de zijde te kiezen van de communisten, die
hun land en volk verrieden.
Painlevé's oproep tot nationale eenheid
in deze zaak, waarin zoo groote nationale
belangen op hot spel slaan, bleef niet zon
der succes - al was er dan ook nog een
groep socialisten, die niet voor de regee
ring wilde of durfde stemmen.
Met overweldigende meerderheid werd
een motie aangenomen, waarin o.a. acte
wordt genomen van de verklaring der re-
geering om do internationale verdragen te
eerbiedigen en de vrije ontwikkeling van
de Rifs te waarborgen
De communisten alleen stemden legen
Maar dertig socialisten onthielden zich
Van bet oorlogsfront in Marokko is niet
zoo heel veel nieuws.
De spaarzame berichten gewagen ech
ter van voortdurende aanvallen der Riffs.
Hun energie schijnt dus nog ongebroken,
ondanks do telkens herhaalde bewering
dat er moedeloosheid heerscht onder Abd-
el-Ki'ims aanhangers en dat deze zijn vol
gelingen slechts met de uiterste moeite en
door het toepassen van wreede straffen bij
elkaar weet te houden.
China. De toestand in China wordt
met den dag ernstiger. Men zou dit land
nu kunnen vergelijken met een groot veen-
veld, waarin het vuur smeult.
Men ziet er betrekkelijk weinig van,
doch onder de oppervlakto brandt het
veen al verder en verder door en op som
mige plaatsen breekt het plotseling uit
om een huis of schuur in laaiende vlam
men to doen opgaan.
Zoo gaat liet in China eveneens. Zulk
een log gevaarte als het reusachtige „He-
•melsclie Rijk" met zijn 330 miilioen in
woners is niet opeens in opstand; doch
langzaam maar zeker vreet het vuur voort
en de uitbarstingen worden talrijker en
feller.
Van de binnenlanden boort men nog
weinig. Een moordaanslag bier en daar.
Vreemdelingen komen in allerijl naar de
z.g. tractaathavens. Moer hoort men niet.
Het meeste nieuws komt uit Peking,
Shanghai, Kanton en Hongkong, waar de
centra van de troebelen gelegen zijn In
Kanton is op liet oogonblik het communis
me l*er en meester. Russen schijnen er
de leiding te hebben. Daar is de toestand
dan ook het ergste. Een schietpartij heeft
er plaats gehad op de buifenlandsche wijk
Sjamien en de Chinoezn hebben een ulti
matum gezonden, dat deze wijk onver
wijld ontruimd moest worden. Ook in
Shanghai wordt de toestand dreigend.
Eeij complot is er ontdekt; studenten zou
den in auto's door de buitenlandscbe wij-
"ken gaan rijden en de huizen der buiten
landers met bommen besloken. Gelukkig is
deze aanslag verijdeld.
De „N. R. C.rt." schrijft over de troebe
len in China onder meer het volgende:
Twee jaar geleden' kregen de Turken ge
daan, dat do capitulaties, die hen eeuwen
lang tegepover de Europeesche naties in
een iuferieuren toestand hadden geplaatst,
afgeschaft worden. De weerslag hiervan
is te bespeuren geweest in China in een
'strooming, die ook een eind wilde maken
aan do buitenlaudscko con'role over de
zoogenaamde tractaat-liavens, en in hot
instellen van een Ghmeesche jurisdictie
over eigendommen en personen van vreem
delingen. De „tractaat-havons" in China
ziju, gelijk men zal weten, zoowel zee- on
rivierhavens als eenige steden in het bin
nenland, dio volgens vroeger gesloten trac-
taten voor do vreemdelingen geopend zijn,
om er handel to drijven Het tractaat van
Nanking van 1842 stelde slechts vijf ha
vens voor vreemdelingen open, namelijk
Kanton, Amoy, Foelsjou, Ningpo en Sjan
ghai. Gaandeweg zijn er steeds meer bij
gekomen, zoodat het er nu ruim veertig
zijn, onder welke „havens" ook steden zijn
begrepen, die zoo diep het binnenland in
liggen als Moekden,' Haukou, Itsjang en
Tsjangsja. Er zijn nu 21 tractaat-mogend-
beden in Cliina (ons land heeft in 1863
zijn tractaat met China gesloten), van wel
ke Duitscliland, Bolivië, Perzië en Chili
eerst afstand hebben gedaan van de con
sulaire jurisdictie. In 1924 werden de
normaio betrekkingen hersteld met de
Sovjet-Russische."regeoring bij een over
komst, waarbij do Sovjet-regeering even
eens er in toestemde bare exterritoriale
rechten en consulaire jurisdictie prijs te
geven, en Mexico beeft al eenige jaren ge
leden bij een wisseling van nota's het
voornemen te kennen gegeven om afstand
te doen van dezelfde voorrechten bij een
herziening van bet geldende tractaat van
1899. Men begrijpt dat "deze evolutie,
waarbij groote staten als Duitschland,
De vijf geboden voor den Katholieken kiezer.
1. Hij (zij) gaat op Woensdag 1 Juli
stemmen.
2. Hij (zij) vergde niet zijn (haar) op
roeping kaart mede te brengen. (In ruil
van tlie oproepingskaart krijgt men* van
den voorzitter van het slembureau liet
stembiljet.)
3. In het stemhokje zoekt hij (zij) op
het stembiljet op lijst 23 en maakt één wit
puntje rood, n.l. het puntje in het zwarte
hokje vóór den naam van den eersten
eandidaat. (Als men zich vergist heeft
kan men van den Voorzitter van het slom-
bureau een nieuw slembiljet kri.w.-n
4. Hij (zij) doet overigens niets aan hot
stembiljet. Vouwt dit weer dicht en werpt
het in de stembus
5. Hij (zij) wekke kennissen, vrienden
en buren op om nok te gaan stemmen op
de Katholieke lijst
Wie geen opicn-pingskaart heeft onwil
gen kan bij den voorzitter van hot stembu
reau informeeren of hij (zij) op de kie
zerslijst staat. Zoo ja, dan krijgt niei;
alsnog oen oproepingskaart.
Sovjet-Rusland, Chili en Mexico zijn voor
gegaan, den stoot moet hebben gegeven tot
een beweging in China tot vrijmaking van
de vreemde inmenging, gelijk die ook in
de Jongturksche beweging zoo sterk op
den voorgrond is gekomen.
De andore factor, dio het vuurtje tegen
de vreemdelingen aanwakkert, is natuur
lijk oeconomische agitatie tot verbetering
der arbeidsvoorwaarden in de buitenland
scbe fabrieken te Sjanghai en Hongkong
(een Brilsche kolonie) enz. Nu zeggen
ook al Chinecscbo hulsbedienden aan
Europeanen den dienst op. Dat de bewe
ging zich vooral richt tegen Engeland en
Japan moet vermoedelijk hieruit, ver
klaard worden, dat deze twee mogendhe
den het sterkst vertegenwoordigd zijn in
China zoowel met' hun onderdanen als
met hun belangen. Als men de ruim
85.000 Russen buiten beschouwing laat,
zijn or van de 325.000 vreemdelingen, die
in 1923 in China gevestigd waren, alleen
202.000 Japaneezen en 15.000 Engelschen,
tegenover b.v. 9350 Amerikanen, 3300
Franschen, 2200 Duitschers, 550 Neder
landers enz.
foriazonden Mededeeling
MIJNHARDT's
Staal-TableHen .90»
%Maag-Tabletten.75
Zenuw-Tabletten .75»
Laxeer-Tabjetten .60»
Hoofdpijn-Tableiien 60 a
Bij Apoth. en Drogisten.».
UIT PE OMGEVING
SASSENHEIM.
Gemeenteraad.
De „Overplaats." Admini
strateur-boekhouder der be
drijven.
Donderdagavond 7 uur vergaderde do
Raad dozer gemeente.
Voorz. de burgemeester, afwezig de hee
ren Bader en Bisschops.
De notulen der vorige, vergaderingen
worden goedgekeurd.
Punt 1. Ingekomen stukken en mede
deel ingen.
Proces-verbaal van kasopname bij den
gemeenteontvanger, waarbij alles in orde
is bevonden.
Mededeeling, dat do huurder van de
boerderij aan de Kcrklaan is ovorleden
en de woning opnieuw is verhuurd aan
J. J. v. d. Geest op dezelfde voorwaarden.
Eenige hoeren meenden, dat de gemeente
eenigszins verplicht .was tot schadeloos
stelling aan den lieer v. d. Geest, wat door
den Voorz. en weth. Warnaar bestreden
werd.
Door de gemeente zijn in dozen tijd van
bollen-diefstallen weder, evenals in 1921
1922, twee agenten, A. Knegt en T. J. v. d
Mey aangesteld voor 13 per week.
Het beer-ophalen in deze gemeente is
in handen gegeven van gebrs. Kniest, dio
de beschikking hebben over het gemeente
materiaal, zonder hulp van een gemeente
man. Ook liet straatvuil zal door deze per
sonen worden opgehaald. De kosten be
dragen 30 per week. Gebrs. Kniest
wenschtcn beer-verzamclputten. Deze zul
len worden aangelegd.
Verder deelde de Voorz. mede, dat de
vuilnisbelt in bel vervol? slechts op be
paalde uren en dagen zal geopend zijn. De
heer v. d. Geest vreest, dat het vuilnis dan
in den omtrek zal worden neergeworpen.
Van de Ghr. H. B. S te Leiden was een
verzoek ingekomen, om f26 26 hij te dra
gen in de kosten van onderwijs aan twee
leerlingen uil deze gemeente in 1923. B.
on W. stellen voor gunstig op dit verzoek
te beschikken. Z. h. st. goedgekeurd.
B. en W. hebben besloten het gemeente^
sportterrein voor de schooljeugd to openen
op de middagen, dal er niet door sport
verenigingen gespoeld wordt. Zondags
mag er niet gespeeld worden.
Door bewoners van do „Overplaats" is
een verzoek ingediend hel prikkeldraad
van bet open sink bouwgrond aldaar te
verwijderen, naar aanleiding van een kor
telings plaats gehad hebbend ongeluk.
Zij verzoeken het terrein als kinderspeel
plaats beschikbaar te stollen.
Do heer v.'Breda is" voor openstelling
van hot open hoekje als kinderspeel
plaats. Do heer Kroon zou gaas inplaats
van prikkeldraad aangebracht willen zien.
Dit laatste zegt do Voorz. toe.
Do Voorz. doelt mede, dat wegens de
liooge kosten en liet vervallen der tuintjes
van de verbreeding der Hoofdstraat vol
gens het kleine plan weinig zal komen.
Mogelijk, dat er plaatselijke verbreedin
gen plaats zullen hebben.
Do beer Speelman wil het nogmaals bij
den rijksambtenaar probeeren en betoogt,
dat de 3 M. vorbroeding voor trottoir niet
alleen plaatselijk, maar ook rijksbelang is
Weth. Warnaar heeft een ander plan,
n.l. een verbreeding van 4 M. vanaf do
tramrail. 2 M. voor den weg en 2 M voor
trottoir De boomenrij aan do zijde der R.-
K. Kerk die, volgons welb. Warnaar niet
veel waard is, zal dan moeten verdwijnen.
Ook dit plan zal aan den rijksambte
naar worden voorgelegd
Van den gemoenleopzichter A. I Ver
hoog is een verzoekschrift ingekomen om
zijn gratificatie van 250, verleend bij
do verbloeding van den weg bij „Vreden-
steiu", om te zetten in oen honorarium
van 400. Do. beer Verhoog geeft toe, dat
hij in dit geval geen aanspraak kan ma
ken op-do gewone 5 pot van uitgevoerde
werken.
Na eenige bespreking wordt «lil verzoek
in handen gestold van een commissie, be
staande uit do heeren v. Heemstra, v
Rhijn en v.-d. Geest. De heei>ei\ Krom et
v. d. Geest wonschten dergclijko twijfel
achtige «■•allen lo voorkomen door do
aanstelling van een vasten gemeen'eop-
zichter.
Punt 2. Exploitatie en balans wcruing-
bouwvercen. „Vooruitgang". Deze werd
goedgekeurd.
Punt 3.'Idem g.i-bedrijf. Hel iaar 1924
sloot met een winst van 2038.92. Goed
gekeurd.
Punt 4. Huur grond en woningbedrijf.
Dit wordt uitgesteld tót do volgende ver
gadering
5. Inlichtingen zijn gevraagd aan liet
Rijks toezicht op do volksgezondheid in
zake oprichting van een vloeschwaren-
fabrlekjo aan den Nieuwen Verkeersweg.
Het rappo/t wordt voorgelezen. De Voorz.
wil toestemming vorleenen onder strenge
voorwaarden. Na eenige bespreking wordt
het voorstel verworpen, met de licoron
v. Breda en Krom vóój*
6. Op de O. L. School wordt handwerk-
ondorwijs gegeven door een onderwijzeres
tegen 180 per jaar. Do bijz. scholen .heb
ben liet recht dit bedrag ook voor zich op
to eischen, waarom B en en W. voor
stellen het aantal lesuren te verminderen
cn liet honorarium terug to brengen op
112.50 por jaar. Dit wordt goedgek •uid.
De beer Krom stemde tegen
7. Goedgekeurd word: dat de gemeente
toetreedt tot de Vereeniging van Neder*
landsche Gemeenten, en tol rle Vereeni-
ging voor Volks- en Schoolbaden.
9 en 10. De begrooling Grond- en Wo
ningbedrijf 1925 en de - Beheersveiorde
ning Grond- on Woninghouwbedrijf wor-
-d«n goedgekeurd.
FEUILLETON.
ET GEHEIM VAN DE ZEE.
door ANDRé SAVIGNON
Geautoriseerde vertaling
(Nadruk verboden)
Het enorm stuk metaal verhief zich zoo
team, dat 't soms was of 't tusschen
■eel en aarde bleef zweven.
'Daar kqmt 't, daar komt 't.... kalm
1 nou maar.... Laten zakken, laten
Sen....
Het was zou geweldig, dat we eerst niet
';n hoo we op 't dek zouden krijgen.
moest dwars over het dek worden ge
en daar versperde het, zich uitstrek-
j1 van den voet van den mast tot het
erdek, hot groote luik van het ruim.
nioest zoo gauw mogelijk worden ge-
a m was we^ra bezaaid met
stukken van door roest verteerd ijzer,
uren waren we er mee bezig; onder-
aten wo zoo goed en zoo kwaad bet
0 bemanning, met slijk besmeurd
a'van zweet en water zag er dood-
Boeid uit.
j\JLen was weer boven gekomen. Hij
ZUQ duikerpak echter niet uittrek-
'Jfn GOn Sesprck met Mengkam
'•J"g er op aan, dat er zou worden
gwerkt.
opperend ontving de bemanning het
w u- ^ouarn kwam uit een groep
Iogc i n en verklaarde, dat hij niet
u" oar te gaan, dat hij niet meer
ir JrMen°hain was er eckt de man
L ^°°t bij stuk te houden.
Hij trad woedend op den muiter toe en
dreigde, dat hij hem naar beneden zou
zenden naar de kajuit met al de eerbewij
zen aan zijn rang verschuldigd, maar dat
hij hem aan wal zou zetten zoo gauw als
hij éen haven aandeed. De matroos boog
zijn hoofd, hernam zijn plaats tusschen de
anderen en toog weer aan 't werk.
We spitsten ons er op, dat we spoedig
weer iets van belang zouden krijgen. Dit
maal duurde het echter heel lang.
Eindelijk gaf de lijn zeven achtereen
volgende rukken. We zetten de windas
opnieuw in werking. Onder water was
nog niets te onderscheiden. Eindelijk ver
scheen 'n zwaar voorworp, zwart en glim
mend en rechthoekig, iets dat leek op een
kist. Eerst dacht ik aan een doodkist,
maar toen het aan de takel ronddraaide
zag ik dat het daarvoor niet lang genoeg
was en toen ontdekte ik dat 't 'n geldkist
was. Het was, echter onmogelijk uit te
maken, of ze van hout of van ijzer was.
Zware ijzeren banden waren er om heen
geslagen, je kon ze zien tusschen het zee
wier, dat de kist overdekte. Toen ze einde
lijk op dek stond, moesten vijf man ze
schuiven voor den ingang van de hut en
de lui verbaasden zich over de zwaarte.
Ik herinner me, dat op dat moment
iemand zei, dat er wel iets anders in zou
zitten dan lampenglazen. Ik schoot in den
lach om die grap, maar toen ik mijn hoofd
ophief, zag ik de gezichten van die om me
heen stonden al de matrozen waren op
de kist afgekomen en het was me, of
ik er niet een meer van herkende, -zoo
leken hun gezichten me plotseling ver
anderd. Ik had nooit kunnen denken, dat
de gelddoorst in enkele seconden zoo sterk
zijn stempel kon drukken op het mensche-
lijk gelaat. Een schandelijke begeerte
scheen plotseling alle hartstochten te heb
ben ontketend, dio ieder onzer, ook do
slechtsten, met schaamte verbergen'.
Mengkam was woedend en stuurde
ieder terug naar zijn plaats, want er was
alweer wat op komst. Mij echter reikte hij
een hamer en een breekijzer over.
Hier jochie, maak jij je maar eens
verdienstelijk met dat open te maken.
Het duurde niet lang, ondanks de drie
zware hangsloten, die getuigden van de
zorg, waarmee men de geldkist had wil
len bewaren voor een schendende hand.
Met mijn hamer verbrak ik stuk voor stuk
do ringen. Toen gebruikte ik het breek
ijzer en ondanks de ijzeren banden, die
van roest verteerd waren, week het dek
sel. Het hout kraakte, plotseling vloog het
deksel open en een stroom van goud
vloeide over den rand.Weldra lag op het
dek een stapeltje vreemde goudstukken,
schitterend in de zon, die er neervielen
met oen wonderlijk geluid.
Ik zal mijn leven lang de ontroering
niet vergeten, dio zich van mij meester
maakte, terwijl ik met mijn handen in
het goud graaide, dat me nochtans nooit
zou toebehooren.
Ik daclit, dat ik droomde.... Want on
danks de wonderlijke verhalen, die ons
bedrijf in de oogen der buitenstaanders
zoo'n bekoring geven die gewagen van
schatten en kostbaarheden en kistjes ge
vuld met diamanten 'en edelgesteenten.
Het beetje ondervinding dat ik nu reeds
aan boord van de „Zeemeeuw" hfid opge
daan, was voldoende om me er van te
overtuigen, dat het met de werkelijkheid
heel anders was gestold.
Mengkam kwam me te hulp en vulde
twee zakken met hel goud, dat de kist be
vatte.
De zon ging onder, maar de werkzaam
heden werden in goede orde voortgezet.
Weer kwam iets naar hoven. Ditmaal
verhief zich een witte vrouwenfiguur bo
ven den zeespiegel, je zou gezegd hebben
een mènschélijk wezen, dat door den dood
was verstijfd en dat nu door de stralen
van deondergaande zon werd gepurperd.
Tot nu too had in aan de voorsteven
van enkelo koopvaardijschepen wel eens
grofgesneden beelden gezien, die bont
geverfd, Neptunus, of do Jaargetijden, of
een of andere oorlogsgod of muse moesten
voorstellen en later heb ik in verschillen
de maritieme musea en arsenalen wel
meer van dergelijko beeltenissen bewon
derd, die eertijds de fregaten van onze
marino hadden versierd. Zij waren bijna
altijd heel zwaar en plomp, en mistten
steeds het leven cn het persoonlijk ca
chet, die het ken toeken zijn van echte
kunst.
Maar de figuur, die thans aan de takel
zweefde, trof mij juist door haar gewel
dig realisme. De bleeke kleur evenaarde
die van een lijk. De gouden versierselen,
die armbanden, ringen en een halssnoer
verbeeldden, looiden haar als een weelde
rig personage. Maar het treffendst wa
ren haar haren, die glansden van het wa
ter en op haar schouders afhingen, haar
oogen van oen dof email en haar glim
lach, ja haar wonderlijke glimlach, die
bij ons allemaal een onaangename, bijna
beangstigende sensatio te weeg bracht.
En toen zo eindelijk op het dek lag, op
de zeeplanten, die haar als 't ware wilden
beschermen, beving ons een soort van
zinsverbijstering.... Ik kan voor dat ge-
fascinerde gevoel geen ander woord vin
den.
Er was niets luidruchtigs in; integen
deel het was iets ijzig-kouds als bij haat
of jaloezie. Do manschappen wierpen ver
stolen blikken naar do figuur of bespiedden
hun kameraden met wantrouwend ge-
gluur, wat maakte dat hun oogen met
bloed beloopen waren.... Maar wie zou
er ook onbewogen hebben kunnen blijven
bij do dingen, dio vervolgens gebeurden.
Met schoppen en stompen haddon Meng
ham en Prigent enkele monsohon van do
equipage naar hun plaats moeten jagen,
die in stomme bewondering het beeld
stonden aan to gapen, toen een vaatje, dat
men juist had opgeheschen, in de lucht
open barstte en over liet dek van de ..Zee
meeuw" een stortvloed van goudstukken
uitgoot. Eenige mannen bukten zich om er
van op te rapen, anderen trapten met hun
voelen op geldstukken, die wegrolden.
Sommigen, geloof ik. vergaten zichzelf
zoo zeer, dat zij er heimelijk in hun zak
ken stopten, maar Mengbam en Prigent
hadden liet te druk om daar aandacht aan
te wijden. Want voortdurend kwamen
andere overblijf-, icn van- het schip naar
hoven, gedeelten van den romp met span
ten van zeer oud hout, zoodat we hier
blijkbaar te doch haddon met een schip uit
historische lijden de beeltenis van de
voorsteven had er zonder twijfel toe be
hoord en zonder ophouden gingen we
voort met onzen cyclopische» arbeid
Tegen zeven uur werd eindelijk b -I- ion
't laatste stuk voor dien dag naar h .ven
to halen. Ditmaal was het een geweldig
brok.
(Wordt vervolgd)
