..Gij ie ml lift I>i11 niet kwalijk, nis ik
ii oven In laai'? Mijn rentmeester moot
liii.j spreken."
Jc,npcT*jo niol om ons, Ge orgs,?
Nauwelijks was hij de kamor uit, of
da ir kwam oen- knap, jong meisje binnen,
mol oen mutsjo op en een boezelaar voor.
..'/no. zijt gij daar?" riep zij. „En nu
moest gij mij eens vertellen, waarom gij
George op die manier behandelt! Gij gooit
bom niet alleen bijna do deur uit, maar
gij kwint ook nog bier om liera te bena-
(ioclen! O. spreek liet maar niet tegen.
IIii hoeft mij alles verteld."
..Maar Emily, mijn lieve meid!"
„Noem mij geen lieve meid! Ik heb
kan* "en goed huwelijk te doen en nu
stellen mijn vader en moeder alles in 'net
werk om dat te beletten. Maar het helpt
niel, dat kan ik u wel zeggen. Ik zal
toch met George trouwen!"
„Lieve Emily, ik weet niet wat je
meent. George beeft ons je band gevraagd
en wij gaven onze toestemming, en...."
Op dat oogenblik kwam George Tre
ma vno binnen, met den lieer Long en zijn
'dochter.
„Hé Bung! Wat doe jij bier? en je
vrouw ook?"
„Wij zijn hier gekomen op uitnoodiging
van onzen aanstaanden schoonzoon, den
boer George Tremayne."
,.Uw aanstaanden schoonzoon?"
...In, mijnbeer. He heer Tremayne heeft
mij van morgen om do band van rpijn
dochter Eniilv gevraagd. T.aal mij u voor
stellen nan de toekomstige mee.Meres van
Tremayne Hall."
„Maar.... maar er moet bier een ver
gissing zijn gebeurd", stotterde George
Tremayne.
„Een vergissing?" riep Bung.
„Het is wel waar, dat ik om do hand
van uw dochter vroeg. Maar ik zag u
aan voor mijnheer en mevrouw Long.
't Is mejuffrouw Emily Long met wie ik
wil trouwen."
„Zoo! En wat beleekende dan die brief,
meisje, waarin je ons schreef, dat George
bij ons zou komen?"
„Ik schreef dat wel, vader", zeidc Emily
Bung, „maar ik meende niet don beer
Tremayne. Ik ga trouwen met Georges
Baggs, don chauffeur."
„Nu is alles mij duidelijk!" riep do beer
Long. „En George Baggs zag mij aan voor
Bung en ik.... ik vrees dat ik wat te
driftig tegen hem ben geweest."
„Wel, wel, dat waren vergissingen aan
alle kanten!" riep George Tremayne.
„Mijnbeer en juffrouw Bnng, bet spijt me
dat ik u last heb veroorzaakt; maar dit
alles zou niet gebeurd zijn, als gij me in
uw eigen kamer en niet in die van den
heer Long had ontvangen. Het beste wat
gij doen kunt is, uw dochter te laten trou
wen met George Baggs, en zoo dikwijls
gij baar wilt bezoeken, zult gij altijd zeer
welkom zijn op Tremayne Hall
De bochel.
Talma, dc groote Frnnsche treurspeler,
bad eens reden om zich onaangenaam
gestemd té gevoelen. Sedert cenlge weken,
telkens als hij optrad, zag hij een bulte
naar. die altijd op dezelfde plaats zat in
een der fauteuils, vlak voor het tooneel.
Die kleine boebei was zeer critisch en
gaf dikwijls op do meest in bet oog val
lende wijze zijn ongenoegen te kennen,
wanneer Talma het een of ander niet naar
zijn zin voordroeg. Bit begon den acteur
te verdrieten. Vruchteloos trachtte hij er
geen notitie van te nemen; onwillekeurig
vestigde zijn oog zich telkens weer op
dien. hem zoo hinderlijken, persoon.
Hij braci.it dezen'lieer een-bezoek, en
zéide lot hom:
Mijnheer, ik kom u een groote gunst
verzoeken. Natuurlijk komt bet niet. bij mij
op, u uit te noodigen om u het genoegen
te ontzeggen, den schouwburg te bezoeken,
maar wees zoo goed eep andere plaats in
de zaal to kiezen, daar u mij van mijn
spel afleidt,'als u zoo vlak vooraan zit. Ik
moot bekennen dat u steeds mijne aan
dacht trekt door uw gelieele persoonlijk
heid, zoodat ik op den duur niet in slaat
zou wezen in mijn rol te blijven.
Be bochel weigerde en Talma ging woe
dend heen.
Hij begaf zich naar den schouwburg,
besprak de vijf plaatsen rondom de eene
door zijn boosaardigen vijand ingenomen
en gaf dc plaatsbiljetten aan eenigo goede
vrienden.
Des avonds kwam er een lieer, die op
een der fauteuils plaats nam.
Kijk, zei een der habitués 111 de na
bijheid, onze vriend de bochel beeft van
avond gezelschap: want deze is zoo mo
gelijk nog meer misvormd dan bij.
Weer ging do deur open, een tweede
boer verscheen eveneens gebocheld.
Bravo, riep een habitué, dat is.'of zo
bet expres gedaan hebben; liet is een
rendoz-vous van bochels.
Weer een. Die dwaze vertooning had
reeds algemeen de aandacht getrokken
en toen de vijfde eveneens door Talma
geinvileerd binnentrad, werd bij met
gelach en handgeklap begroet.
Juist zou liet gordijn opgaan, toen dat
heerschap binnenkwam.
Dozo bochel -numero 6 van de verza
meling nu werd met een donderend ap-
plaudissement ontvangen; bet was een
ware ovatie.
'Bleek van gramschap nam. hij te midden
van de broedaron plaats, die zeiven bet
hardst medelachtcn. En Talma keek nu
opvallend naar de plek. waar zijn kwel
geest gezeten was die na do eerste acte
een goed heenkomen zocht, om niet meer
te komen opdagen.
Op de hoogte.
'I Was schriftelijk examen. Eoni
gen luidde: Wat weet ge van d'(
ging der aarde. IH
Flipsen antwoordde als volw
aarde draait per dag 36» maal J
lengteas Van dat werk zweet ze,
lieet dauw.
Naar wcnsch
Zij: Zeg 111e 1111 eens oprecht
trouw je 111e uit liefde of uit beroke
Hij: Geheel zooals je wenscht. lj
Een lievelingsgerecht.
Oom: Waar houdt je wel li#
van. Ivareltje? - r
Karei: Van bruine boonen, <j
word ik-altijd zoo ziek van dat
volgenden dag niet naar scfe
gaan.
Hou jc van me.
Hoe jé nou hensch van
Natuurlijk.
Waarom gaat dan jouw hoi.-
zoo op en neer als bij die lu
bioscoop?
Altijd verstrooid.
A: Maar professor, wat zie
een trouwring aan?
Professor -(verbaasd)Ik?
ring! Ik zal toch niet in bandon
trouwlustige gevallen zijn!?
-X-
VRAGENBUS.
Vraag 51: Waar wonen de langste
en do kleinste menschen?
A n t w o 0 r d Hoe kom je aan die
waag mijn vriend? Je hebt zeker een por
tret gezien van die groote Rozendaalsche
.iuffrouw. die in Berlijn te kijk is en toen
is zeker het gesprek als vanzelf op groote
er. kleine menschen gevallen. Nu dan!
In Europa wonen de langste menschen
in Noorwegen, limners de gemiddelde
Noor i* 1.73 M. lang. Ban komen in volg
orde: Engeland-Sehotland en Zweden 1.70
M„ Denemarken 1.68a M„ Duitscbland
1.675 M., Nederland 1.67 M„ Frankrijk
1.65 M., Rusland 1.635 M„ Zwitserland
1.63 M., Polen 1.625 M„ en Italië 1,62 M.
Over de gelieele wereld zijn de grootste
menschen de Palagoniërs Z.-Amerika),
die gemiddeld do respectabele hoogte van
1.78 bei-eiken en de Pólyneciërs (Austra
lië), die hét gemiddeld tot. 1.76 M. brengen.
Be Lappen, waarover ik in een der vorige
artikelen schreef, zijn de kleinste men-
schensoort 1.535 M. Je ziet dus, dat de
lengte' van de .menschen nog al uiteen
loopt en je snapt dus wel dat de reuzenen
dwergen van weleer nog grooter verschil
len in lengte te aanschouwen gaven.
Vraag 52: Wat heteekent de verze
nen tegen de prikkels slaan?
A 11 twoord Om deze uitdrukking
voed te begrijpen Boy, moeten wc met
onze gedachten ons even verplaatsen naar
het oude Egypte, waar de koppige ossen
den ijzeren ploeg dreven (loor do taaie,
vruchtbare klei, die achterbleef als de Nijl
weer tot zijn oude bedding terugkeerde,
zooals je weet. En 1111 weet je ook dat de
ossen koppig zijn en in geval van slaag
achteruit slaan, zoo ze het stoolen met de
horens onmogelijk gemaakt is, En juist
deze eigenschap van die werkdieren werd
door de Egyptenaren benut om ze tot
spoed aan te zetten en alle tegenstand te
breken. Zij brachten tusschen de kettingen
of koorden waarmee de ossen aan den
pïoee bevestigd waren een dwarsbalkje aan
waarin scherpe pinnen of spijkers zaten
en zoodra nu de ossen achteruitsloegen,
troffen ze zich zelf in de hielen (verzenen)
En deze scherpe prikken deden pijn. Wat
au deze dieren deden, doen sommige kin-
ieven ook. Zij verzetten zich ook tot
•>igen. schade: zij slaan ook de verzenen te-
:*en (le prikkels. Ik geloof nu wel vriendje,
wit je de het eekenis thans duidelijk is.
Vraag 53. Waar liangt dc belang
rijkheid van een rivier van af?
Antwoord. Heb jij do aardrijks-
kunde-les niet. goed gevolgd vriendje, want
Vet antwoord staat er in en afldess heb je
je .ie meester niet voldoende gevolgd. Nu
Jan)
Bo belangrijkheid van een rivier hangt
if:
a. van haar lengte, d. i. do grootte van
Let stroomgebied.
b. van de bevaarbaarheid.
c. de plaats, waar zij uitloopt.
d. do gesteldheid der monding.
Deze factoren zijn het. die een rivier
meer of minder belangrijk maken. En
vraag nu maar eohs in school „waaroml"
De. volgende week beantwoord ik de vol
gende vragen:
Vraag 54. Waar komt de kurk vandaan
en hoe groeit hij?
Vraag 55. Mijn vader zegt, dat broertje
..Koolerwaalsch" spreekt. Wat was dat
voor een taal en waar komt dat woord
vandaan?
Vraag 56. Wat verstaat men door een
„anagram"? Mijn broer heeft het geweten,
maar is het' vergoten.
De Redacteur.
CORRESPONDENTIE.
Louis Simons, Dordrecht.
Wat leuk hc dat jo de heer Kapelaan er
op attent maaide, dat jij oen van de ge
lukkigen was! Hel heeft wel lang geduurd
hé, maar je hebt den prijs nu, dat is vol
doende. Een boffer ben je mijn vriendje!
Als jo weer bier gelogeerd bent, en er zijn
prijsraadsels in ons blad, dan zou ik in
jouw plaats maar weer eens probeeren.
Men kan nooit weten hé. En dat het boek
bevallen zou, dat wist ik wel. Die boeken
zijn mooi, het is alleen jammer, dat ze
niet ingeboden zijn. Dag Louis, veel groet
jes aan alle huisgenooten.
Louke Nolissen, Haarlem.
Kon het mooier! Twee neefjes en twee
prijzen. Daarbij twee logétjes in de stad,
terwijl do prijsraadsels in de krant ston
den! Het is, alsof het afgesproken was hé
en toch was het geen gunpartijtje Louke
Lees er maar prettig in, mijn vriendje en
mocht je weer hier gelogeerd zijn, dan mag
je den volgenden keer weer gerust meedoen^
Veel groetjes aan Vader, Moeder en alle
broertjes en zusjes.
Kootje van N i e k e r k, B 0 d e-
grave n. Wat doet me dat pleizier
Keetje, dat je met dc vaasjes zoo'n schik
hc-bt. Wis en zeker kom ik eens zien hoe
mooi zo staan op den schoorsteen maar
wanneer dat feest zal gebeuren, weet ik
rog niet. Bodegraven ligt wel een beetje uit
den slag. En hen je zoo blij, dat er zoo
vacantió is. Dat geloof ik wel, zoo zullen
wel meer kinderen zij, die zoo den
ken on de kinderen niet alleen maar ook
groote menschen hebben evenveel verlan
gen naar eenige dagen of weken rust. Dag
Keetje! Veel groetjes thuis.
Koes van Dieren, Juvenaat
Haastrecht. Ook niet verwacht
hé vriendje, dat jij den mooien rozenbowl
winnen zoudt. En dat moeder er schik
mee heeft, geloof ik graag. Je had wellicht
liever wat anders kunnen gebruiken, maar
wat zal ik je zeggen. Een prijs is een prijs
en daar kunnen wij niet van afwijken.
Leer maar goed Kees en ik reken ook den
volgenden keer weer op jou' en op jc vriend
Wanneer krijg ik weer eens een mooi ver
haaltje of versje? Weet wet, zoo'n dingetje
maken is eene uitstekende taaloefening en
is een uitstekend middel om den tijd om te
krijgen als je in de recreatie niet weet wat
te doen. Dag Kees! Groet ook je vriend
van me!
Josephine SchermerVoes.t.
Heel aardig Josephientjc! Dat uitstap
je van de familie Lepelaar is zeer goed ge
schetst en ik geef dat verhaaltje een plaats
je ook. Neus vandaag al eens! Misschien
dat jo „Langbeen" al vliegen aiet in de
blauwe lucht, tot ie eindelijk uitgeput in
het heerlijke Zuiden aankomt. Dag kind
Veel groetjes thuis!
Jan Röhrey, Loiden. Dank
Jan, voor dat mooie versje over onze klei
ne Heilige Thérésia. Dat stukje is wol een
plaatsje waard, zou ik denken. En moeder
heeft weer zoo'n beetje toeziende voogdes
gespeeld. Is 't niet? Flink zoo, mijn jon
gen! Blijf mij maar goed helpen. Later zul
je pleizier hebben, om je eerste versje nog
eens te lezen! Groet moeder van me en
ontvang jij de stevige vijf. Dag Jan!
De volgende week ga ik door met het be
antwoorden der brieven.
De Redacteur.
HOE HET PIET VERGING,
door Oom Wim.
II
Piet had goed gezien. Vader had de
daad bij het woord gevoegd en had naar
den Perfect van een der groote kostscho
len in Noord-Brabant geschreven en den
datum vastgesteld, waarop Piet zou ko
men.
Ziezoo Piet! 'Alles is geregeld. De
dag van vertrek bepaald. De uitzet gereed.
Aanstaande Maandag vertrek je. Ik heb
het getuigschrift van je school reeds in
.huis, zoodat, geloof ik, niets moer het ver
trek uit. je ouderlijke woning in don weg
staat. Je hebt hier niet willen loeren: we
zullen zien of je het elders wel doet. Weet
wel, ik wil dat je leert: ik wil dat je vol
doende zult weten en kennen, om als oen
flink kruidenier deze zaak voort te zetten
Begrepen?
Ja vader!
Piet die in gewone omstandigheden al
tijd het groote woord voerde, on souls een
toontje aansloeg, die voor oen jongen van
zijn leeftijd liever wat lager kon zijn ge
weest, diezelfde Piet had nu niets te mis
sen; antwoordde alleen met „ja vader" op
het reeds bekende refrein „begrepen", het
iiovelings stopwoord van vader. En hoe
dichter de dag naderde, dat hij naar kost
school moest, hoe vreeselijker hij bot vond
temeer, daar liij wel aan zijn moeder merk
te, dat zij er geweldig onder leed en....
al zei zij niets, het oven naar en vervelend
vond als Piet zelf.
Vader leed er trouwens ook onder, maar
verborg voor Piet zijn verdriet zoo goed,
dat deze in dc waan verkeerde, dat zijn
vader niets om Piet gaf en blij was als
deze goed en wel in een kostschool was
opgeborgen.
Morgen vroeg om zes uur bij de hand
jongen! Het zal vroeg dag voor ons wezen.
Om zeven uur vertrekt onze trein en willen
we op tijd zijn. dienen we in elk geval niet
na zessen uit do voeren te zijn. Begrepen?
Ja yader!
Dien nacht kon Piet baast niet. slapen.
Hij woelde en draaide in zijn'bed boon en
weer en hoorde nog twaalf uur, één uur,
(wee uur slaan voor de slaap zijn oogen
look en in dien onrust igen slaap werd hij
zoo dikwijls opgeschrikt door droomen
van vechtpartijen en wonden en straf
werk, (lat hij haast blij was, toen vadoi
kwam om hem te wekken.
Opstaan jongen! Het is bij zessen!
Haast je wat! De trein wacht niet en de
#kostschool komt niet naar ons toe. Begre
pen?
Ja vader! Ik ben er zoo!
En toen was het haast je. rep je! Toen
was het, alsof een geheime kracht hem
aanzette tol steeds grooter spoed. Toen
dacht hij niet aan treuzelen,'zooals hij an
ders doen zou in zijn gewone doen; toen.,
voelde hij, "dat zijn wil bukken ging voor
een sterkeren hoven hem, en dat gevoel en
dat weten, beangstigde hem.
Aankleeden, ontbijten, het koffertje pok
ken en afscheid nemen van moeder: binnen
de drie kwartier beeft zich dit alles afge
speeld.
En zul je nu goed oppassen mijn
jongen en nu eens heel goed loeren en ge
hoorzamen en je vader eeen verdriet meer
aandoen, zoowel als mij?
Ja moeder! Ik zal mijn best doen
Maar ik ga niet graag. Ik Weef liever bij
U Ik zal u zoo missen. Als ik liet maar
kan uithouden, zoolang en zoover van LT.
Dal alles gebeurt om ie best wil mijn
ventje. We hielden je ook liever hier. Maar
dan kwam er niks van je terecht. Je moet
een flinke man in de maatschappij worden
en daarom moet je leeren, veel leeren en
ondervinden, dat het leven niet alleen ro-
zegeur is en zonneschijn,; of dat het niet
genoeg is met veel spelen en een heel klein
beetje leeren. Neen; het. leven vraagt veel
meer; vooral thans moet iedereen veel ge
leerd bobben en voel weten en wie dat niet
weet eu kent, wordt van alle kanten bij
de neus genomen en komt in do wereld
niet vooruit. Later mijn jongen, zul je je
vader dankbaar zijn en zegenen, voor alles
wat hij voor jou nu (loef.
Dat is mogelijk moeder, maar toch
heb ik het op die school niets begrepen en
bleef liever bij U.
Dat geloof ik graag mijn jongen!
E11 toen zag Piot tranen schilleren in de
oogen van zijn liefste moesje en toen was
ook hij beginnen le huilen als een kleiu
kind en ze waren reeds bijna aan 't sta
tion oer Piet zich herstelde en dc tranen
droogden, die rijkelijk langs zijn wangen
stroomden, zoodat dc menschen bom aan
gaapten en niet wisten, wat ze moesten
denken van zoo'n grooten jongen.
Vader had geen woord gesproken en
stapte kalm aan de zijde van Piet voort, al
schoot bom ook af en toe een prop in do
keel, bij (le gedachte aan liet vertrek van
zijn eenigst kind, dat voor het eerst van
zijn leven voelde, wat bet zeggen wilde:
het" ouderlijk huis te gaan verlaten.
Daar ligt de Beurs. Nu zijn ze er zoo.
Even een kaartje genomen, dan naar bo
ven en dan.... puffend en hijgend komt
het ijzeren paard nader en weldra zit va
der en zoon in een tweede klas comparte-
ment, na eerst hel koffertje hoven hunne
hoofden in het daartoe bestemde net. gedo-
poneerd to hebben.
Ik zou maar eens goed links en
rechts uitkijken Piet. Er zal heel wat op te
merken vallen op onzen wog. Daarbij je
liebt voldoende aardrijkskunde geleerd,
cm je alle plaatsen en verdere gegevens
voor den geest te halen, is het niol?
Kijk nu maar eens goed toe en doo er .je
voordeel mee. Wat je nu ziet, vergeet jc
nooit meer. Begrepen?
Ja vader!
(Wordt vervolgd).
REISHERINNERINGEN.
V.
Op den toren van Mechelen.
Den volgenden dag waren we al vroeg
op en nu begon rle pret. Tot groot genoe
gen vernam ik. (lat we om 10 uur zouden
vertrekken, naar oom George, die te Me
chelen woont. Tante Louise ging met ons
mee. Mijn zusje bleef maar bij grootmoe
dor. Ongevepr 11 uur kwamen we in het
station le Mechelen aaii. De drukte die
daar heersclile, overtrof alles, van wat ik
tot nu toe had gezien. Van cn naar alle
richtingen kwamen en vertrokken treinen
Ook de trein AmsterdamParijs passeert
hier! Buiten het station werden we door
een koetsier aangesproken, die zijn rijtuig
aanbood, doch wij verkozen te wandelon.
Bij oom aangekomen, werden we heerlijk
ontvangen. Na oom George, die even later
thuis kvvam .begroet Ie bobben, gingen we
eten. In België is bet de gewoonte om
zulks 4 maal per dag te doen. Een goed
uur na het middagmaal gingen mijn Pa.
mijn broertie Henri en neefje Henri de
stad cpps bezichtigen. Daar heb ik mooie
en oude gebouwen gezien, maar liet mooist
was wel de Kathedraal mot zijn Imogen,
vierkanten foren. Die zou ilc graag beklim
men. En ja boor, we gingen!
Th dacht "uiiw boven te zijn. maar dat
viel tegen! Eerst begon bet met een stee-
nen wenteltrap en word ik draaierig en
moest mijn baast, om boven te zijn. ver
minderen. Na enkele honderden trappen
beklommen te hebben, bereikten we liet
wereldberoemde klokkenspel. Verscheidene
groote en kleine klokken bevonden zich
bier, die alle een naam hebben. Ook het
uurwerk is wonderlijk! Toen gingen we
weer.hooeov', tot we don ton bereikten. Wat
een heerlijk vergezicht. Mijn vader wees
mij de O. L. Vrouwe-toren van Antwerpen
en de torens van Brussel. Ook dorpen wees
miin vader mij, waarvan de torens der
kerken, door do Duitschers zijn afgescho
ten .Ook een fort zag ik liggen. De namen
van dat alles hen ik vergeten. Boven om
den toren is een galerij, waarvan een stuk
tijdens den oorlog er is afgeschoten en
nog niet hersteld. Opeens hoorden wc mu
ziek. Wc keken naar lieneden en wat leek
alles klein. De muzikanten waren net
poppen en de straten smalle gangen. We
stonden dan ook 05 M. hooger: hadden
daartoe ongeveer 1200 trannen heklom
men! Na nog enkele oogenblikken «end-
gekeken le hebben, daalden we weer af.
Dat viel nog meer tegen dan beklimmen!
In de stad heb ik nog een oorlogsmonu
ment gezien, dat opgericht is voor de in
den oorlog gevallen Meclielenaren. Terug
bij oom gekomen waren we vermoeid en
rustten we wat uit, want we moesten dien
dag nog terug. naar Willebroeck. Oom
George en de uceFje.s Henri on Andró
brachten ons naar bet station. Na een
hartelijk afscheid stapten we in den trein
en gingen weer naar Grootmoeder. Wat
heb ik dien dag gezien en genoten!
(Wordt vervolgd.)
Emile Duym Jr„
Kooipark 10, Leiden.
De reis van de familie Lepelaar.
De groote reis zou beginnen. De familie
Lepelaar liad besloten naar warmer lan
den te trekken. Dinsdag 26 September zou
dc reis beginnen. De kleine kindoren van
mijnbeer en mevrouw zaten goed jn dc
voeren en mijnheer was opgetogen over dc
vliegkunst van hun kroost. Ook de vliog-
meester Reiger was vol lof over zijn leer
lingen: Nu was hot Dinsdag. Reeds vroeg
in don morgen was do familie Lepelaar
met de kennissen en vrienden op liet (lak
van den Kruidenier vergaderd en hielden
nog een conferentie en vertrokken na een
hartelijk „vaarwel" nog te zeggen aan dc
vrienden die achterbleven. Toen gingen zo
been. Wat de kinderen betrof, ze werden
niet moe en vlogen dapper mee. Eindelijk
ze waren halfweg, viel 't jongstf
't Was te moe geworden. Onn
daalde de hedc stoot en bevond 1
sclien de bergen. De kleine bad
aan liet hoofd en beide poolen 1
broken, 't Beest lag to sterven. 1
nogmaals de oogen cn was dood
droefheid heersclile er 111 de fami
besloot de begrafenis plechtig
-plaats bobben.
Als do honger bun kwelde, dan
familie Lepelaar mot groot
aan de een of andere vijverkant
Daar zou zich nog wol een of au
kerfje bevinden, die zich in plaat?)
winterslaap to beginnen zicli
ping koesteren in do warme stral
do late herfstzon. Mama Lepelaar
kikkertje gauw in do gaten. Met)
zwier pikte zo hel groenrokje 1
plaats van zijn winterslaap te gat
brengen in den schoot van moede
verdween bet in de maag van 1
pclaar. Verscheidene late kikkertje?
den zelfden weg op en nadat doi
van dc Familie Lepelaar gevuld
zette men den tocht voort. Uitga
men zii in het heerlijke Zuiden i
Josephine Scherm
Zooterwoudsclie.m
Wie niet hooren wil, moet w.
Fransje Wouters, een jongen-v
Jaar is een van de hoste leerlïhisj
klas. Wamiëer de meester aan
iets vraagt, dan is Fransje altijd
de eersten, die oen goed antwooi
Hij heeft echter con „groot frebra
hii is erg ongehoorzaam. Reeds
wijls gaf de meesier hem een flin
maar het gaf niets. Fransje blee
hoorzaam en koppig, totdat do
hem op een zekeren dag naar hui
de met oen briefje voor zijn Pa.
niet veel goeds stond.
Tliuis gekomen zag ziln Vader
gauw dat er wat gebeurd was.
liem in een kamer apart en v?«
waarom hij een uur vroeger dan
tliuis lrwam. Toen begon ons Frans
selijk te builen on zeido eindelij!
meester hem weggestuurd had:
Vader daarna het briefje pelezs
zette hij een erg boos gezicht a
„Jou stoute jongen, zoo dikwijls'
al gezegd, wees gehoorzaam, nu
uit en wie niet hooren wil moet
Hij nam ons Fransje over de knie
hem een flink pak slaag. Vader'
Fransje nog nooit geslapen en d;
was voor hem zoo gevoelig gevtf
hij voor laan oen gehoorzame ion«i
To ft
Maredijk I4L
Aan de zalige Thérésia van 't kW
Wees gezegend o heilig Kind,
Dat zijn liefde alleen in Jesosyt
Uw aanminnig stralend aansezid
Blinkt als 's hémels zonnelicht
O, Tkercsia Heilige Maagd,
Zoozeer liebt ge aan Gnd beha#
Dat Hij u noodt ten hemel uit,
Als zijn uitverkoren bruid.
Eerbiedig buig ik mij in 't stof
Voor. zooveel schoonheid, liefde.
Wat hebt gij toch uw God ben®
O, Theresïa van liet Josus-KinA
Uwe Serafijnscko liefdebrand,
Door Jesus in uw hart geplant,
Van uit uw nederige bede-cel,
Aanhad gij daar uw Koning
Rozenregen strooit gii uit,
Aanminnelijke Jesus-bruid,
Rozenregen voor dien God mio'-
Gij, Thérésia van liet Je sus-kind.
O, geef dal ik op mijn lovcnspjj
Steeds uw voorbeeld volgen enc
Mijn geluk alleen in Josus vindt
Zooals gij Hem ook liebt bom'.nl
Geliefde Heiligo van den Heer,
Strooit rozenregen op mij neer,
En zoo blijvo steeds mijn bart f
Voor al dc zonde bier op aard
.Tan R
Oude Vest 191
