Tweede Blad
Dinsdag 16 Juni 1925
DE ZALIGVERKLARING VAN
BERNADETTE SOUBIROUS.
De Romeinsche correspondent van de
(Msbd." seint d.d. Zondag:
Heden heeft hier, met het gebruikelijk
ritueel, de plechtige zaligverklaring plaats
gehad van Bernadette Soubirous in de
basiliek van St. Pieter.
Een groote menigte geloovigen, zoowel
uit ItaliTè zelf als uit den vreemde
vooral talrijke Fransche pelgrims waren
tegenwoordig woonde de plechtigheden
bij.
De plechtigheden, waarmede de voorle
zing van het decreet der zaligverklaring
ring gepaard ging, werden verricht door
don titulair-bisschop van Nicosia, mgr.
Cheruhini, geassisteerd door de Vaticaan-
sche kanunniken Ugolini, Mella en Gra-
matica.
De voorlezing van het decreet geschiedde
door mgr. Barnaba, kanunnik van St. Pie
ter.
Mgr. Cherubini droeg de pontificale H.
Mis op.
De basiliek van St. Pieter was schitte
rend versierd. De beltenis der nieuwe za
lige prijkte in den stralenkrans van Ber
nini. Zij was voorgesteld, omhangen met
het religieus gewaad en steunend met den
voet op een wolkengevaarte, geschraagd
door engelen, terwijl men op den achter
grond de verschijning der H. Maagd Ma
ria te Lourdes ziet.
Bit schilderstuk is evenals die, wel
ke van de loggia's nederhangen geschil-
derd door prof. Giustiniani.
Op het schilderstuk, neerhangend yan de
buiten-loggia, ziet men tusschen de nieu
we zalige en de H. Maagd Maria een stopt
van engelen, terwijl beneden het panora
ma van Lourdes is voorgesteld.
De standaards, van de loggia's rondom
de Confessio neerhangend, stellen de won
deren voor, welke voor de zaligverklaring
voorgesteld zijn geworden.
Op den eersten ziet men den 16-jarigen
Henri Boissekt, die in September 1913
lijdende was aan ingewondenziekte. Hij
was reeds opgegeven door de geneeshèe-
ien en had verzocht de H.H. Sacramenten
te mogen ontvangen. Zijn biechtvader
raadde hem toen aan, een novene te be
ginnen ter eere van de toenmaals eerbied
waard1'ge Bernadette Soubirous en deed op
de borst van den zieke een zakdoek neer-
leggen, welke eerst in aanraking was ge-
weest met de graftombe van de eerbied
waardige. Op het einde der novene, den
Ssten December 1913, nam de ziektetoe
stand van Henri Bnisselet plotseling een
zoodanige wending, dat bij reeds dadelijk
zijn legerstede kon verlaten en ziin ge
wone bezigheden kon hervatten. Tijdens
den wereldoorlog werd bij nar het front
gezonden en heeft, na krijgsgevangen te
zijn gemaakt, 32 maanden lang al de ont
beringen der gevangenschap kunnen door
staan. Na zijn terugkeer in het vaderland,
legde dr. Martin de verklaring af, dat zijn
genezing slechts aan een wonder kon
worden toegeschreven. Bé ingewandsziek
te was van tuberculeuzen aard geweest.
Be andere standaard stelt voor. zuster
Meknia van de Congregatie der Voorzie
nigheid. Zij werd in het begin van 1920
door de voorspraak dér nieuwe zal1'ge
op wonderbare wijze van een maagziekte
genezen. Ook zuster Melania was reeds
door de doctoren opgegeven, en in dien
kestand gaf zij bet uitdrukelijk verlangen
te kennen naar Ne vers te worden overge
bracht. Zij, die har vergezelden, meenden,
'dat zij onderweg zon sterven.. Nauwel'jks
In aanraking gebracht met de graftombe
der zalige, voelde zij zich plotseling gene
zen. Zij ging haar gezellinnen tegemoet.
zeggende: „ïk geloof waarlijk, dat ik ge
nezen ben." Naar haar klooster terugge
keerd, maakte zij sindsdien heel het ge
meenschappelijk leven mede, zonder, nog
iéts van haar ziekte gewaar te worden.
Zoowel Henri Boisselet als zuster Me
lania behooren nog tot de levenden. De
laatste was bij de pjlechtigheded tegen
woordig.
Bij de namiddagplcchtigheden in de
St,-Pieter was de toeloop van het volk,
dat bij schitterend weder naar de Vati-
caansche basiliek optrok, weer enorm.
Be Paus daalde onder luide toejuichin
gen der geloovigen naar de St.-Pieter af
om de nieuwe gelukzalige te vereeren.
Donderdag zal de bisschop van Lour
des, mgr. Schoepfer, in 9. Ricco een plech
tige H. Mis ter eere van de nieuwe zalige
opdragen.
BI§%B3E§tëLflStëP
POLITIEKE REDE MGR. NOLENS.
Zondagmiddag sprak Mgr. Dr. W. N.
Nolens voor de Katholieke Kiesvereeni-
ging in de zaal National te Venlo een poli
tieke rede uit.
Na een korte inleiding van den voorzit
ter nam Mgr. Nolens het woord, terstond
de geringe opkomst verontschuldigende
wegens het mooie weer. Spr. richt zich
niet alleen tot de aanwezigen, doch ook tot
de Katholieke kiezers in het algemeen en
tot de niet-Katholieken, die op de Katho
lieke lijst plachten te stemmen.
Spreker constateerde het groot aantal
lijsten dat bij de stembus uitkomt; hij zal
niet ieder program bespreken, ook niet
dat van Anti-Revolutionairen of Chris te-
lij k-Historischen.
De vrijzinnig-democraten willen een de
mocratische regeering, doch dit kan alleen
door medewerking van de Katholieken.
Ook propageeren zij een andere, niet ge
preciseerde bezuiniging en, evenals de so
cialisten, de nationale eenzijdige ontwa
pening. Wederzijds gelijktijdig ontwapenen
ware goed; dit eenzijdig te doen kan geen
land in Europa. De socialisatie is blijk
baar van het program. We hadden in ons
land een commissie daartoe; de conclusie
van haar rapport zal wel moeten wezen:
verander eerst de natuur van den mensch,
socialiseer eerst u zelf.
De linksche groepen bestrijden elkaar
om het felst; links kan niet regeeron.
Doch op een punt, zijn ze het eens, de be
strijding der al zoo lang doodverklaarde
coalitie. Ze ontkennen ook eendrachtig de
-verdiensten der regeering, a.o. de handha
ving der orde in 1918, in de maand dat
zooveJen van links wankelden en beefdon.
Ware rechts niet aan het woord geweest,
de afloop had anders geworden. De ver
diensten in zake buitenlandsch beleid wor
den evenzeer ontkend. De moeilijkheden
van destijds zijn al vergeten, o.a. met
België. Wie die van nabij kenden, wisten
dat er veel kritieke oogenblikken zijn ge
weest.
Ook de verdiensten op financieel gebied
zijn vergeten. Ons land stond op het rand
je van faillissement, gelijk vele andere ook
Er werd een weg gevonden. Of er geen
betere was? Er werd in elk geval geen
aangewezen. Bij een anderen gang van
zaken ware het voor allen wellicht veel
slechter geweest.
Er vormt zich een legende, dat
het herstel van het financieel
evenwicht alleen het werk van
den heer Colijn zou wezen. Er
worden reclame-plakkaten in dezen zin
gebezigd. Zelfs de heer Colijn liet zich in
dezen zin uit, de A.-R. partij als zoodanig
aanduidend. Spreker is verplicht ëen deel
der verantwoordelijkheid daarvan voor de
Katholieke partij vast te leggen. Zonder
de medewerking der Katholieke ministers
en Kamerclubs ware dit niet mogelijk ge
weest.
Onder de kleine politieke groepjes vin
den zich ook Katholieken. Kiezers, die
meenen daardoor iets te bereiken, laten
hun stem verloren gaan, aangezien daar
van toch niemand in de Katholieke Ka
merfractie kan opgenomen worden.
Stemt, zeide spreker, op de lijst der ge
organiseerde Katholieke partij, een partij,
'die men ons in andere landen benijdt. Het
doel daarvan is het algemeen belang, van
den Staat en alle lagen der bevolking, niet
van bijzondere standen. Daartoe behoort
de handhaving en het doorvoeren der
Christelijke beginselen. Ze heeft te waken
voor de belangen en vrijheid der Kerk.
Economische belangen, schijnbaar met el
kaar in strijd, dienen tot evenwicht te
worden gebracht.
Spr. schetst vervolgens de ontwikkeling
van ons program, hetwelk in laatste re
dactie in Januari 1925 met algemeene
stemmen werd vastgesteld.
Spreker wil in de gekozenen, dus enkel
gekozenen op dit program, zten, geen „is-
ten" van allerlei soort. Zekere vraagstuk
ken zijn naar de studieclubs teruggewezen
en kunnen, rijper, later opnieuw; behan
deld worden. Alle candidaten zijn spreker
gelijkelijk welkom. Politiek is 'n vak, 'n
ambacht, 'n kunst. Voor de jongeren be
staat immer 't gevaar aan sentimentali-
teits-politiek verbonden, bij redevoeringen
niet erg, bij stemmingen wel. Ze laten
zich ook wel door andere richtingen in-
timideeren, door exploitatie van hun onaf
hankelijkheidszin. Ze bederven soms den
boel erdoor, doch worden gelukkig gauw
wijs. Dit gebeurt in de Katholieke Kamer
club en zal blijven gebeuren. De club kan
zich ook vergissen, doch minder als het
christelijke beginselen betreft.
Het woord is nu aan de kiezers. Zorgt
nu zooveel mogelijk candidaten in de Ka
mer te brengen, om zooveel mogelijk in
vloed uit te oefenen.
Wat na de verkiezingen? Er zijn er al,
die een formateur op een presenteer
blaadje klaar hebben. Niemand weet dit
echter, gelijk ook Colijn verklaarde.
Voor wat de toekomst betreft, verwijst
spreker dienaangaande naar zijn vroeger
aangegeven standpunt, dus bij voorkeur
voortzetting der coalitie en hij onmoge
lijkheid daarvan nadere overweging, met
welke groepen kan worden samengewerkt.
Uit deze verklaring werd wel uitgehaald,
wat er niet in zit. Het verschil tus-
schen Col ij n en spreker in deze
kwestie iff, dat de Katholieken
de mogelijkheid eener overwe
ging niet uitsluiten. Dit ligt misschien
aan de groote verantwoordelijkheid, die de
tweemaal grootere Katholieke fractie te
dragen heeft.
Na nogmaals resumeerend de redenen te
hebben uiteengezet, waarom op de Katho
lieke lijst moet worden gestemd, eindigde
spreker zijn rede, die veel bijval vond.
De voorzitter, de heer Chr. Haffmans,
sprak het dankwoord.
Gemengde Berichten
HET TRAGISCH ONGELUK TE
ROTTERDAM.
Een civiele vordering tegen de gemeente?
Het parket met den commissaris van
politie in de eerste afdeeling, den heer
Hanewinkel, en een inspecteur, heeft gis
termorgen ter plaatse een onderzoek in
gesteld. Verschillende voorwerpen zijn
voor de gerechtelijke instructie in beslag
genomen. In een zijkamer werd op eenige
meters afstand van het bed', waarin de
kinderen sliepen nog een kogeltje gevon
den. Het paneel, waardoor het noodlottige
schot gelost werd, is uitgezaagd en even
eens medegenomen.
Gistermiddag zou de sectie op het lijk
verricht worden. Bij het verhoor, dat de
vrouw van den verslagene is afgenomen,
heeft deze verklaard, dat zij Zaterdag
nacht wakker werd door gestommel op de
trap, waarna zij haar man wekte. Daar
op is deze naar beneden gegaan om de
politie te telefoneeren, doch hij kwam weer
boven, zonder verbinding te hebben ge
kregen.
De vrouw is toen de achterkamer inge
vlucht en later, toen er op de deur gesla
gen werd, naar beneden geloopen om te
telefoneeren. Boven hoorde zij een heftig
lawaai en omdat er geschoten werd,
durfde zij niet weer terugkofnen. Toen het
stil werd, is zij in de slaapkamer terug
gekeerd. De politie was toen al binnen.
Hoe het komt, dat in de kamer alles over
hoop lag, kon zij dus niet verklaren. De
vrouw, dio aan t.b.c. lijdt en steeds bed
legerig is, heeft met haar drie kleine kin
deren voorloopig bij haar moeder onder
dak gevonden.
Naar wij vernemen heeft de familie van
den verslagene eenige foto's van de situ
atie laten nemen, daar zij van plan is een
civiele vordering tegen de gemeente in te
stellen.
Een onderhoud met den heer Sirks.
Naar aanleiding van het gebeuren heeft
de „Tel." een onderhoud gehad met den
hoofdcommissaris van politie te Rotter
dam, den heer A. S. Sirks.
Het spreekt vanzelf, dat het ongeval in
Rotterdam veel ontroering heeft gewekt.
De publieke opinio heeft zich tegen de po
litie gekeerd. Men verwijt de politie een
te spoedig gebruik van de revolver, zon
der zich af te vragen, of de positie, waar
in politiemannen verkeerden, niet recht
vaardigde, dat men van de vuurwapenen
gebruik maakte.
„Het onderzoek, zoo deelde de commis
saris mede, is nog niet geheel afgeloopen,
zoodat ik nog niet van alle details op de
hoogte ben. Ik heb foto's laten maken van
de heele situatie. Maar voor zoover lk
tot dusver heb kunnen nagaan, moet de
geschiedenis geweten worden aan een al-
lerongelukkigsten samenloop van omstan
digheden. Die ongelukkige afloop wordt
door mij diep betreurd en het zou mij een
heel ding waard zijn, als het anders ge
loopen was. Dat neemt echter niet weg,
dat ik niet zal aarzelen om, wanneer
blijkt, dat de politie fouten gemaakt heeft,
dat volmondig te erkennen. In het onder
havige geval is dat tot dusver niet geble
ken. De mannen, die daar aan het werk
waren, etaan bekend als tactvolle en be
kwame politiemannen, die steeds met de
meeste bezadigdheid optreden. Zij waren
daar in de Schiestraat onder buitenge
woon moeilijke omstandigheden aan het
werk. Zooals de situatie op het kritieke
moment was, konden zij niet anders dan
tot de conclusie lcnmen, dat daar achter
die deur misdadigers in het nauw zaten,
die er uit moesten. Zij moesten daarom
op alles voorbereid zijn. Geen oogenblik
konden zij maar vermoeden, dat daar ach
ter die deur een onschuldige zat. Immers
is er bij herhaling geroepen: „politie". Hoe
konden zij weten, dat de bewoner zelf een
deur zou intrappen. Achteraf is dat nu wel
gebleken, maar zelfs nu is het nog niet
begrijpelijk, waarom de bewoner dat ge
daan heeft. Er is een waschtafelgarnltuur
gevonden, dat aan stukken lag en de mo
gelijkheid is niet buitengesloten, dat dit
stukgeschoten werd. Doch ten gevolge van
de schoten konden de gordijnen toch niet
afgetrokken worden. De bewoner moet dus
in zijn overspanning dingen gedaan heb
ben, die de politiemannen in den alleszins
begrijpelijken waan brachten, dat de
vluchtelingen zich achter de deur bevon
den.
Nu zal ieder zich nog wol het geval
herinneren van den Pool Paraschenko,
die zich in een kast verborgen had en van
daar uit twee politicmannen en een mili
tair doodde en twee politiemannen ernstig
verwondde. De politiemannen moesten dus
wel op alles voorbereid zijn. Men vergete
ook niet dat de misdadigers, die tegenover
de politie staan, tegenwoordig heel an
ders gewapend zijn dan twintig jaar gele
den. Voorzichtigheid is dus steeds gebo
den. Er is niet maar „raak geschoten".
Het voorloopig onderzoek heeft al uitge
maakt, dat, nadat herhaaldelijk „politie"
is geroepen, de eerste schoten in de lucht
gelost zijn. In totaal zijn er negen scho
ten gelost. Wellicht zal men aanmerking
maken op de groote hoeveelheid schoten,
doch ook dat is verklaarbaar. Er waren
drie politiemannen. Iéder heeft ch-A drie
schoten gelost en dat is niet veel, als men
bedenkt, dat de politie gewapend is met
automatische pistolen. Ik zelf zou in de
zelfde omstandigheid en gewapend met
een automatisch pistool, ook meer dan
een schot hebben gelost. Bij een gewone
revolver, ''waarbij men meer handelingen
moet verrichten, om een nieuw schot te
lossen, Is dat iets anders. Ook hebben de
politiemannen zich volkomen gehouden
aan het voorschrift, omtrent het gebruik
van de vuurwapenen. Daarin toch staat,
dat het gebruik nooit geoorloofd is, dan,
indien het dient tot eigen- of eens anders
lijfbehoud of voor schrikaanjaging, indien
UIT DE RADIO-WERELÖ. T
Wat er vanavond te hcoren ft.
5.20 uur Brussel 265 M. DansmatlnSé.
5.20 Berlijn 500 M. en Ztirlcb 515
M. Concerten.
5.20 München 485 M. Dansmu-»
ziek.
5.80 Hilversum 1050 M. Vóór
avondconcert. 1. Prinz Eitel
Friedrich-Mar6ch. 2. Jo
t'aime (Valse). 3. Das Nachtla-
ger von Granada. 4. Dem An*
donken Beethoven (Urbach).
Pauze. 6. Oud-Hollandscho
Boerendansen. 7. Spaansche
dans. 8. Walzer (Dvorak). 9.
Vorspiel „Hansel und Gretel".
10. Finale.
6.35 Eiffeltoren 2600 M. Concert.
8.10 Hilversum 1050 M. Solisten-
concert met medewerking van
Alex Moszkow8ky, Viool. Cissy
Kalker, Alt. Gor de Wilde, Cel
list. Mej. Olga Elias en Mevr.
Tabakspinder-Roeper. Piano
begeleiding.
8.20 Chelmsford 1600 M Kamer
muziek. Sonata in C for Flute,
Violin, and Piano (Barli). Al
legro; Andante; Rondo Alle
gretto. Passacaglia for Violin
and Viola alone (Handel-Hal-
vorsen). „From My Window",
by Philemon. Three Old Eng
lish Songs for Voice and Vio
lin (Rebecca Clarke). Serenade
in G for Flute, Violin, and Vio
la, (Max Reger). Thóme Var ié
(Paderewski). „0 Willow, Wil
low" (Traditional). „Ariel's
Mockery" (Gordon Bryan).
..Orpheus" (Castelnuovo-Tedos-
co). „Should He Upbraid?"
(Bishop). Sonata in E Flat for
Flute and Piano (J. S. Bach).
Andante and Scherzetto for
Flute, Violin, and Piano, Op. 8
(Henri Rabaud).
8.20 London 365 M. o.a. Britscho
stations: Gemengd program-
ma.
8.20 Hamburg 395 M. „Die Verio*
bung bei der La terne", operet
te van Offenbach.
8.20 Munchen 485 M. „Aliu, Has-*
san", komische oifera.
8.35 Brussel 265 M. Sv&phonie*
concert.
8.85 Zurich 515 M. Concert.
8.50 Berlijn 500 M. „Aus Operetten
und Possen".
8.60 Frankfort 470 M. Symphonio-
concert
8.50 Munster 410 M. Robert Kop*
pel-avond.
9.05 Radio-Paris 1750 M. Concert.
9.20 Rome 425 M. Nieuws en con*
cert.
9.85 Petit Parisien 345 M. Concert.
11.Alio Britsche stations: The So*
voy Bands.
Nieuwe Philips Radio-Concerten.
Tusschen de Philijs' Gloeilampenfa
brieken te Eindhoven (N.V. Philips' Radio)
en de Maatschappij „Zeebad" te Scheve-
ringen is een overeenkomst gesloten tot
het uitzenden gedurende het tijdvak van
19 Juni tot 15 September van de in het
Kurhaus, in het Palais de Danse en in
het Cabaret Kurhaus Bar te geven con
certen, operetten, dansmuziek, cabaret*
voorstellingen, enz. De kosten van do zo
radio-uitzendingen zullen door Philips
worden betaald. eD uitzending zal ge
schieden in samenwerking met den Hil-
versumschen Draadloozen Omroep, d.w.z.
per landlijn wordt de muziek overgebracht
naar het zendapparaat van de Nederland-»
sche Seintoestellenfabriek te Hilversum en
daar door de groote Philips radiomastcn
den aether ingeslingerd. Het programma
der concerten enz. zal' telkenmale tijdig
bekend worden .gemaakt
geen ander middel aanwezig is, om het
gezag te handhaven. Zooals de toestand
daar was, moesten de politiemannen wel
tot de overtuiging komen, dat hun lijfsbo-
houd er mee gemoeid was.
Het is natuurlijk zeer gemakkelijk, ach
teraf critiek uit te oefenen op het politie-
FEUILLETON.
HET GEHEIM VAN DE ZEE.
door ANDRé SAVIGNON
Geautoriseerde vertaling
(Nadruk verboden)
21)
Hola? vroeg zijn broer, wat is er met
Jou aan de hand Antoine, wat heb je?
Maar de andere dronk van zijn glas en
£&f geen antwoord. En Yann herkende zijn
oudsten broer niet en dacht:
Die is gek geworden.
Hij keek hem lang en nieuwsgierig aan,
maar een boer vond het noodiig uit te leg
gen:
Hij zegt, dat het 't wrak van Porsal is
Bij die woorden raakte Yann heelemaal
de kluts kwijt.
- Antoine, probeerde hij nogmaals, wat
ie er toch in 's hemelsnaam gebeurd?
Maar Antoine had plotseling zijn be
sluit genomen: bij gaf Yann geen ant
woord, deed zijn mond niet meer open. Te
gen de anderen kon hij praten, -hij kon. ze
vertellen wat hij wilde, dat kwam er niet
°P aan: zij zouden niets anldekken. Maar
jogelijk voelde hij vaag, dat hij aan zijn
broer niet kon antwoorden zonder iets te
openbaren, dat hij Yann niet maar wat
wijs zou kunnen maken, omdat Yann hem
veel te na stond door hun bloedverwant-»
schap, door hun gewoonten, door hun sa
menleven, veel te dicht dan dat zijn ge-
eim, het eerste dat er ooit tusschenhen.
33 geweest, kon ontsnappen aan zijn
laïf^Tr 9n aan zBn begripsvermogen. Al-
h Yann was gevaarlijk, die kon zijn ge*
dachten raden, zooals hij zelf Yann's ge
dachten kon lezen, voordat hij ze had uit
gesproken. Een gebaar, een beweging een
enkele oogopslag en Yann zou onmiddel
lijk alles begrijpen, wat bij verborgen
wilde houden.
De jongste hield zich een beetje terzijde,
terwijl Antoine bruusk zich haastte om de
gelagkamer te verlaten. Het leek of de
duivel.in hem gevaren was. En toen zijn
oogen, die van Yann ontmoetten grijns
lachte hij met een harden trek in zijn
stroef gezicht. De jongste geloofde niet an>-
ders of zijn broer was betooverd.
Na de sluiting van den herberg en na
dat de praatgrage troepjes zich hadden
verwijderd, moesten ze 't dorp wel uit en
de Dreffs gingen op weg naar Kergrall.
Op dat oogenblik bemerkte Yann dat
Antoine waggelde. Tot nog toe had hij
nimmer een druppel drank gebruikt.
Je ben dronken, Anto'ne, je ben dron
ken, riep de jongste, terwijl hij zijn stap
inhield.
Maar de oudste zei nog altijd niets.
Met ons drieën volgden we hen op eeni-
gen afstand, omdat wij schik hadden in
het geval. We hadden gedacht, dat zo naar
de kust zouden afdalen, waar hun huisje
stond. Maar Antoine hield den rotskant en
Yann bleef hem op de hielen, zonder ver
der een woord te spreken, als zijn schaduw
of nog juister, zooals het eene dier het
andere volgt, stap voor stap, zwijgend.
Toen zagen we hoe Antoine, die blijk
baar de aanwezigheid van Yann vergeten
was, met wijd-open oogen en gesperde
neusgaten over de zee tuurde. Hij leek op
een paard, dat op 't punt staat van te hin
niken. En opeens begon hij te zingen en
te dansen. Yann zag het met ongerustheid
aan. Over de lucht, boven de rustige wa
tervlakte, dreef een sepia-kleurige wolk in
de dnisterede oneindigheid. Het was of
en der uitéindep rustte op het land, waar
ze stonden, ze leek een poort, die je maar
door had te gaan om het geheimzinnige
duistere gebied te bereiken, waar lucht en
•zee zich samensmolten (Ln een zelfde
mysterie.
Was het niet of de geest van Antoine
dien weg genomen had om heel in de
hoogte op een der horens van de wassende
maan te springen?
Zeer onder den indruk legde Yann zijn
hand op den schouder van zijn broer en
herhaalde nog dringender zijn vraag:
Mlijn God, Antoine, wat heb je toch?
Maar de ander maakte zich woedend
los.
Ook Yann was een eenvoudige, sobere
kerel, die tot nog toe tevreden was ge
weest met zijn korst brood en zijn visch.
Als een gevolg van het primtieve leven, dat
het zijne was geweest, had het geld, dat
hij immers wist, nimmer te zullen bezit
ten, in zijn oogen eigenlijk nooit eenige
reeële waarde gekregen: voor ontberingen
in de wieg gelegd, had hij ze zonder op
standigheid aanvaard, zoodat zijn hegeer-
ten en verlangens als 't ware waren op
gedroogd verschrompeld als bij zijn broer
Ze ontwaakten niet plotseling.
Maar do geest van den booze is vrucht
baar in het vinden van drogredenen, die
de gemoedsrust der menschen verstoort.
Bij Yann kwam het verlangen op te
weten waar het wrak lag bij wijze van
wraak over het zwijgen van Antoine. Bé-
hoorde het ook hem niet toe, omdat het
aan zijn broer behoorde? Voor de eerste
maal kende hij de begeerte. En hij had 't
gevoel verongelijkt te zijn. Het werd voor
hem een afschuwelijke marteling te zien
dat Antoine voortaan aan werken de brui
gaf en een drinkeboer werd, wanneer hij
tenminste de menschen, die 't weten kon
den, mocht gelooven. Heele dagen was hij
afwezig en kwam 's nachts pas thuis met
waggelenden stap en riekend naar drank.
Waar haalde hij 't gold vandaan, dat hij
verteerde? Stuk voor stuk zag Yann dat
hij allerlei dingen aangeschaft had: een
meerschuimen pijp, een leeren portemon-
naie die rammelde van de daalders, een
mooie vilten hoed, een echte hoed van
een rentenier die zijn klak in het ver
volg verving.
Over al die dingen tobde en piekerde
Yann: hij zeurde er niet over, dat zijn
broer een geheim achterdeurtje had, dat
hem zooveel geld bezorgde, maar en
hij bekende het zichzelf eerlijk hij kon
niet verdragen, dat zijn broer zich aller
lei luxe permitteerde. Want die kleinig
heden vertegenwoordigden in de oogen
van den jongste don eenigen tastbaren
vorm waaronder bij zich rijkdom kon
voorstellen.
Af en toe kon Yann de lust niet bedwin
gen om met zijn vinger over het vilt van
den mooien hoed van Antoine te strijken.
En als hij hem dan omgekeerd had, keek
hij lang in den bol, die met rose zijde ge
voerd was, waarop gouden letters prijk
ten. Eens zette hij hem zelfs op, drukte de
randen omlaag en probeerde of hij or
last van den wind mee had. Aaloine liet
hem zijn gang gaan en zei niets.
Deze betrekkelijk onbeteekenende dingen
brachten hem. echter scherp het onder
scheid bij tusschen het mijn en het dijn.En
hij zwoer, ook het wrak te zullen vindon.
Nieuwsgierig om te weten en in' het ver
langen het geheim te ontdekken bespiedde
hij angstvallig en nauwgezet Antoine's
gangen. Als hij bij voorbeeld in zijn boot
was gesprongen volgde Yann hem met de
oogen vanaf de rots waarop hij zich had
geposteerd, 's Nachts ging hij met een
roeiboot de plaatsen af,waar hij zijn broer
had opgemerkt, zoozeer bezat hem het
verlangen.
Intusschen moest volgens- sommigen
Antoine zijn slag hebben geslagen, maar
dg slimme kerel liet de menschen praten.
Anderen echter beweerden, dat hij zijn
eigenlijke operaties aldoor uitstelde, uit
angst dal zijn broer, als een echto verkwia
ter, alles zou opmaken.
Maar do meest begeerigen, dio af en
toe Antoine in het geheim geld toe stop*
ten, en speculeerden op zijn dankbaarheid,
als hij eens zijn zakken met de schat zou
hebben gevuld, vermeerderden hun subsi*
dies in de hoop, dat hij eindelijk eens zijn
mond zou opendoen en dat zijn mededee*
llngen hun voordeel zouden opleveren
Doch er waren er ook, die heel scep-M
tisch tegenover het geval stonden en stout
weg beweerden dat hij profijt trok van do'
lichtgeloovigheid der massa en dat zijn'
schat lieelomaal niet bestond.
