Tweede Blad Maandag 15 Juni 1925 koningin wilhelmina en de onzedelijke mode Men schrijft uit Rome d.d. 9 Juni aan „M'sb.": De „Osservatora Romano" van dezen avond bevat een bericht uit Den Haag on der den titel: „Koningin Wilhelmina e» de onzedelijke mode" De schrijver daarvan zegt een gesprek bijgewoond te hebben, dat liep tusschen twee dames van het corps diplomatique. De eeno dame, die eerst kort geleden was aangekomen, vroeg de ander, die reeds lang in Den Haag verbleef, naar de gebrui ken omtrent kleeding aan het Nederland- sche Hof. „Indien gij werkelijk genoegen wilt doen aan KoDingin Wiljhelmina'', zoo ver klaarde de laatste, „dan moet gij vooral niet meedoen aan de moderne mode. De Koningen houdt heolemaal niet van ster ke decolleté'8. van bloote armen en heeft een uitgesproken antipathie tegen korte rokken. Daarom zal een dame, Holland- jche zoowel als vreemde, die der Kobmgin aangenaam wil zijn, en door Hare Maje steit geacht wil worden, ook bij gelegen heid van een bal zich wel wachten zich te vertoonen in een toilet al te zeer conform ïan de mode De Koningin geeft het voorbeeld van een ernstige kleedij en, hoewel zij zich steeds elegant kleedt, is hare kleeding al tijd zeer correct. Hare Majesteit, d'e door haar voorbeeld en wenken in Holland- xhe gezelschapskringen dezen z'n voor arnst en smaak voor welvoeglijkheid in het kleeden der dames heeft bijgebracht, acht zich als het ware beleedigd, indien een 'vreemde dame zich niet houdt aan deze gezonde en zedige gewoonten van het land, waar z:j gastvrijheid geniet. Men vertelt in de salons te Den Haag, dat de Koningin den vreemden dames streng ver zocht heeft, den rechten en gezonden ze digheids-zin van het Nederlandsche volk niet te bederven door hare al te vrije ma nier van kleeden". De schrijvers voegt eraan to'e: „Dit alles zeido de oudere dame uit de diplomatieke kringen en ik dacht: „en Koningin Wilhel mina is protestant". Uitvoer van boter en kaas. De nota van wijziging van het gewijzigd wetsontwerp. Verschenen is bij de Tweede Kamer de Nota van Wijziging van het gewijzigd ont werp van wet, houdende voorschriften tot regeling van den uitvoer van boter en kaas. Blijkens de toelicbtjng was in het oor spronkelijk ontwerp het imperatieve stelsel belichaamd, hetwelk bij Memorie van Antwoord veranderd werd in een faculta- tieven opzet. Bij nadere overweging wordt het wen- scheliik geacht tot het imperatieve stelsel terug te keeren, in verband met de groote voordeelen, welke dit stelsel biedt. Verder zou volgens het gewijzigd ont werp van wet een verbod van uitvoer van ongecontroleerde boter en kaas niet wor den uitgevaardigd dan na ingewonnen ad vies van belanghebbenden. Het schijnt wenscbelijk ook dit advies van belang hebbenden ook bij den nieuwen imperatie ven onzet t» behouden met betrekking tot de voorschriften ter uitvoering van de wet. Volgens het nieuwe artikel 2 zal ter bevordering van de eenvoudigheid van de ze adviezen een organisatie in den vorm van 'n commissie van advies in het leven worden geroepen. Het ligt in de bedoeling, dat in deze commissie zitting zullen krij gen afgevaardigden van de boter- en kaas- producenten, alsmede van do boter- en x.aas-controlestations en organisaties van FEUILLETON. HET GEHEIM VAN DE ZEE. door ANDRé SAVIGNON Geautoriseerde vertaling (Nadruk verboden) 50) Op mijn beurt bekeek ik nu het geld stuk, waar ik niet naar gekeken had 'oen Bet me werd toevertrouwd. Een kant was erg gehavend, zoodat je er nog maar met öioeite de beeltenis van Napoleon III kon ontdekken. Maar aan de andere zijde, links en rechts van den adelaar was heel duide lijk een hand met een dolk te onderkennen. Naar aanleiding daarvan vertelde ik hem van mijn zonderlinge ontmoeting en tegelijkertijd schoot mij de gedachte door net hoofd, dat ik mischien in aanraking tvas geweest met de vrienden van Le hou ara met wie hij zich in verbinding wilde stellen toen hij Marie Naour op droeg „de anderen te waarschuwen." Meneer Perzeau leek me erg belang stellend en terwijl hij mij het stuiverstuk terug gaf zei bij: Zonder twijfel -oen geheim teekenIk rind dat Je er best bent afgekomen jonge vriend: het kunnen niemand andera ge weest zijn dan de „Matrozen". Na deze woorden bracht hij otna naar oo eetkamer, en terwijl vrij ons aan tafel sriten voegde hij er bij: Mancoul, er is blijkbaar een addertje onder het gras. En aangezien je verheel^ ding zich gaarne bezig houdt met die won derbaarlijke gebeurtenissen die alle den coöperatieven en particulieren export- handel in boter en kaas. De eersten zullen een gewone stem hebben, de laatsten een raadgevende stem. De bouwvakstaking te 's-Gravenhage. Geen overeenstemming bereikt. De Zaterdag gehouden bespreking van den rijksbemiddelaar mr. Fruytier met de ver.i. eawoordigeis der werkgevers- en werknemersorganisaties in de bouwvakken, heeft niet tot het beoogde doel, n.l. ophef fing der bouwvakstaking aldaar, geleid. De concessies waartoe beide partijen genegen bleken te zijn, waren niet van dien aard dat een accoord te bereiken viel. De werk nemers verkiezen niet toe te geven voor de oorspronkelijk door hen gestelde eischen geheel zijn ingewilligd. De staking duurt dus na acht weken onveranderd voort. De dictatuur van Braat. Een kijkje achter de schermen. Van den heer R. Wat jen te Groningen, vroeger secretaris van den Provincialen Gxoningschen Bond van Braat's Platte- landersbond. ontving „Het Volk" een schrijven, waaraan het volgende is ont leend: Braat flikflooit den kleinen man, of schoon hij niet anders, dan naar zijn eigen woord „Vertegenwoordiger der gezeten boeren wil zijn." Iets, wat weer naar zijn eigen woord „buitengewoon gemakkelijk" is: ..Omdat de gezeten boeren geen andere politiek wenschen te hebben, dan lagere belasting en een telefoon op kosten van den staat." „Vooral geen ontginningen, want dan betalen de boeren hun eigen be grafenis. Immers, hoe moer grond, lioe goedkooper de plaatsen." „Do gezeten boe ren hebben weinig kinderen, voor zich en voor hen valt er nog wel een boerderij te koopen." „De anderen, dat zijn toch van die halve roodbonten, die naar Canada moeten worden gestuurd." „Zijn ze daar voor te beroerd, demp er dan, net als met de ambtenaren, de Zuiderzee maar mee. Die loopt toch nog wel weer drie keer vol, voor zij leeg is. Daar krijgen wij geen last meer van." Zijn partij heeft ook een algemeene ver gadering, die volgens de statuten de hoog ste macht in de partij bekleedt. Deze al gemeene vergadering oefent haar macht uit door middel der provinciale afgevaar digden, maar daar stoort Braat zich niet aan. Als hij iets wil doordrijven, dan doet hij even het voorstel aan de vergadering, of alle aanwezigen het stemrecht zullen hebben. Dat wnrrlt «feeds aangenomen, want de helft bestaat altijd tiit menschen uit de allernaaste omgeving van Braat, terwijl Vervoorn geregeld voor het kwart uit Gelderland zorgt. Met hun beiden be schikken zij o^r driekwart der uit te brengen stemmen. Maar zelfs het dan beslotene lappen de drie heeren aan hun laars. Vervoorn en Van Beek hebben Braat in hun absolute macht. „Wij gaan bij je weg" zijn de woorden, die hem bedwingen als een dwangbuis. Hun wil is wet. Zelfs zoo erg, dat toen de candidatenlüst door de algemeene vergadering was vastgesteld en mr. Vervoorn voor zijn plaats no. 7 niet- veel gevoelde, toen heeft hij leukweg no. 4 gestreken en is zelf op no. 5 gaan staan. Voor no. 7 moest hij 100 gulden betalen. No. 5 kostte niets meer en gaf meer kans. Zoo betalen de nummers 3 en 4 zelfs 250 gulden voor hun plaats op de lijst en no. 20 had nog 25 gulden neer te tellen, om met Braat op de lijst te mogen komen. Hoe de Plattelandersbond aan zijn can- didaten komt? Op waarlijk kluchtige, hoe wel lastige wijze. In de eerste plaats mo gen zij Braat in kennis niet overtreffen. Dat juist maakt de keuze zoo lastig. Wd storen sommige provinciale besturen zich daar niet aan, maar hun candidaten, al hebben zij hun plaats met algemeene stemmen in hun gewest en na acclamatie- voorstel ter algemeene vergadering ge kregen, worden gewoonweg door Braat en Vervoorn geschrapt. De tegenwoordige lijst heeft met die der algemeene vergade ring geen overeenkomst. .Nadat er een aantal hadden bedankt of waren geroyeerd, heeft. Van BeeK de lijst gewoonweg even per teleloon ineengeflanst. Leidraad was „De Nieuwe Plattelander" die daarin de ongelukkigst gestelde stukjes eeuwen door zoo veel menschen het hoofd op hol brengen, zal ik ,je eens een interes sante geschiedenis vertellen. IX Yann en Antoine. Aan het eind van het maal liet meneer Perzeau koffie en likeur brengen en toen de oude dienstbode de tafel had opgeruimd en ons goeden nacht had gewenscht, schonk onze gastheer ons een glas in. En daarna begon hij het verhaal, dat ik met gespannen aandacht volgde, zonder te kunnen vermoeden, dat er een dag zou komen, waarop ik de meeste van de hoofd personen zou ontmoetem en mijn aandeel zou krijgen in de bekroning van hun avonturen. Laat Ik beginnen, zei meneer Per zeau, met een feit te memoreeren, dat een beetje vreemd is. Dat is het verschijnen voor PorsaI van het schip van Mengham juist op 't moment, dat hier in het land een troepje gevaarlijke individuen wordt gesignaleerd, die men hier en daar de matrozenbende noemt. Een merkwaardige -coïncidentie. Voor het overige heeft Meng ham met dat geboefte stellig niets te maken. Maar het zou heolemaal niet zoo gek zijn als die ongewone toevloed van vreemde elementen iets had uit te slaan met een oud geloof, dat hier in de huurt een wrak ligt met een gTOote schat aan geld. De meeste menschen zien er een legende In. Wat-er van zij, ook ik heb van mijn jeugd af gedroomd van die fabékuze schatten, omdat ik, geboren in het hvjhs, bad geschreven, lid 'of geen lid, deed er niet toe, werd voor idem zooveel een can- didatuur aangeboden. Zoo kwamen en ko men op de lijst voor namen, waartegen zich de eigen omgeving der personen, zelfs geheele provinciale besturen, eenstemmig en hardnekkig hebben verzet, omdat zij ter naam en faam stinkenden zijn. Even wel, Braat wilde ze behouden, onder de leus: „Je kan verrekken met je Provin cialen Bond", zijn wil tegen allen organi satiezin doordrijvend. Het trio heeft bijv. in de provincie Gro ningen, de lijst ingediend geheel en al buiten de partij om. Niemand, Provinciale Bond, noch andere afdeeling, is er in ge kend. Men durfde het aan de eieren men schen niet overlaten, wel wetende, dat zij de besluiten der algemeene vergadering, welke Braat met voeten trad, wilden hand haven. En hoewel ik zelf deel van het be stuur van den Provincialen Bond uit maakte, konden wij niet gewaar worden, wie in den kieskring Groningen de lijst had ingediend. Eerst vermoedden wij, een uit de school gedrongen onderwijzer, die op de lijst een plaats van 50 heeft. Thans vernemen wij echter, dat het een vodden raper moet zijn, wien hoewel geen lid van de partij, ter belooning een plaats van 25 werd ingeruimd. Wellicht vindt de buitenwacht het ook wel belangrijk te weten, dat zij o.a. iemand van de lijst hebben geschrapt, die een plaats van 250 had. Later bood Braat hem persoonlijk aan hem weer op de lijst te zullen plaatsen voor 1000. En bij verkiezing een jaarlijksche afdracht aan hem van 500. Waartoe de tegenwoordige kanshebbenden zich hebben verplicht, weet ik niet volkomen. Wel tot een jaarlijksche afdracht van 500. Hel vredespaleis In verband met zittingen van bet Per manente Hof van Internationale Justitie zal het Vredespaleris, voor zoover niet ln gebruik, vanaf beden tot nadere aankon diging voor het publiek ter bezichtiging zijn opengesteld de eeTste vijf werkdagen van de week en den tweeden en vierden Zaterdag van de maand, telkens van 1 tot 2J4 uur n.mbenevens den eersten en derden Zondag van de maand van 2 tot 4 uur n.m. Gemengde Berichten EEN TRAGISCH ONGEVAL TE ROTTERDAM. Een onschuldige door de politie gedood. Men meldt ons uit Rotterdam: Gisternacht heeft ln de Delftschestraat alhier een allertreurigst ongeluk plaats gehad, dat aan een onschuldige het leven beeft gekost. Door een schromelijken sa menloop van omstandigheden werd de 38-jarige molenaar G. A. door een poli tiekogel getroffen. Ongeveer één uur ontmootte een sleep bootkapitein uit 's Hertogenbosch op den Schiedamschès'ingel een tweetal beruchte landhaaien. Dezen klampten hem aan en de man liet zich overhalen met hen mede te gaan en zich in een zijslopje af te zon deren. Na eenïgen tijd vertrokken de bei de vrouwen en weldra kwam 'de Braban der tot de minder prettige ontdekking dat het voor hem een dure geschiedenis was geweest, want hij miste een portefeuille, inhoudende ongeveer f 2200.—. Van deze berooving deed hij aangifte aan bet Poli tiebureau Witte de Withstraat. Van de vrouwen kon hij een vrij nauwkeurig sig nalement opgeven, waardoor de politie bijna met zekerheid kon vaststellen wie bij die berooving betrokken waren geweest. De beide „dames" werd in pand 15 aan de Schiestraat aangehouden. Het waren de beroofsters Koba van Gils en Trnus de Jong. Dit tweetal werd overgebracht naar bovengenoemd politiebureau. Bij het ver boor bleek, dat zli den avond hadden door gebracht in gezelschap van twee beruchte souteneurs. J. L. Burger en M. Duiker geheeten*. Bovendien had een surveillee- rende agent van politie bedoelde mannen op het tijdstip der berooving in de omge ving van den Schiedamschesingel gezien. Bij informatie vernam de politie, dat de twee souteneurs zlcb in pand 15 ophielden waar zii vermoedelijk bezig waren de buit waarin we thans bijeen zijn, er heel dik wijls over heb hooren spreken. Maar voor zoover Ik weet, heeft niemand ooit be proefd de waarheid er over te achter halen, voordat de eigennaar van het schip, dat de „Audax" heette nasporingen deed tusschen PorsaI en de Noord-West-kust van Ouessant. Maar de avontuurlijke onderzoeker werd tusschen de rotsen over vallen door de mist en schoot er 't hachje bij in. En volgens het algemeen bijgeloof bereidt de „Audax" een dergelijk lot aan een ieder, die vermetel genoeg zou zijn om bet wrak te willen ontdekken. Haar sinistra reputatie werd er niet minder om cn niemand haalde 't meer in zijn hoofd om de proef te herhalen, totdat een visscher uit de buurt van PorsaI ge naamd Antoine le Dreff, verklaarde, dat hij de kiel van een schip, dat vergaan was, had ontdekt. Hij rekende er reeds op dat zijn fortuin was gemaakt en wat meer zegt, hij zette zijn netten uit. Maar hield zich van den domme over de plaats waar. Nooit had Antoine le Dreff, toen hij met zijn broer Yann zijn eenvoudig bedrijf uitoefende kunnen vermoeden, dat hij, tegen de vijftig loopend, een bekende per- soonl:jkheid zou worden. Ondanks hun verschil in leeftijd Yann was heel wat jaren jonger leken deze beirlo ruwe en zwijgzame mannen veel op elkaar; ze leefden zonder veel verwachtingen, hoop ten niets, waren ongevoelig voor de een tonigheid van de uren en bet jaargetij, voor het gezang van de golven, de klaging van den wind, woonden op hun rots die door de zee werd omspoeld als «chelpdie- ren en in hun gehavende tronies, als uit te verdeelen. Vandaar dat te ongeveer twee uur een inspecteur en twee agenten naar genoemd perceel gingen om de man nen te arresteeren. Van te voren wetend, dat zij te doen hadden met mannon, die voor niets terugdeinsden, werd zekerheids halve de omgeving van bedoelde woning -door de recherche afgezet. Dadelijk bij het binnenkomen vernamen de politiemannen, dat de gezoebten in middels het huis reeds aan de achterzijde weder verlaten hadden. Ook do politie be gaf zich daarheen en vond in den tuin een laddertje tegen een schutting staan. Over die schutting klommen zij heen en kwa men toen achter den meelhandel van de firma v. d. M. S. uit, eveneens aan de Delftschestraat 29. De deur van hot pak huis stond open'en* onmiddellijk reeds het vermoeden, dat de twee bandieten zich daar hadden verstopt. Een nauwkeurig onderzoek, zoowel boven als beneden, le verde geen resultaat op. Op den meelzol der gekomen ontdekte de politie een smal le, donkere gang. Zij vermoedde, dat die toegang gaf tot een ander pakhuis, daar naast gelegen. Dit was echter niet het ge val, want zij leidde naar de woning van bovengenoeiüden A., die molenaar was bij de firma v. d. M. S. Aan het einde van de gang bevond zich een gesloten deur. Voorzichtig begaven zich de politie mannen in die gang en hoorden bij. de deur gekomen aan den anderen kant zeg gen: „Daar komen zij!" Dit versterkte hun vermoeden, dat de bandieten achter de deur zaten. De inspecteur riep: „Hier Po- litiel", waarop onmiddellijk aan den an deren kant een hevig geraas en oen zware slag weerklonk. Nogmaal werd „politie" geroepen. Wederom weerklonk een hevige slag, waardoor de inspecteur in de mee ning kwam te verkeeren, dat er gescho ten werd. Spoedig daarop weerklonk nog zoo'n slag en daar de politiemannen dach ten, dat zij door de souteneurs beschoten werden, trokken ook zij hunne revolvers. Maar nog voordat daarvan gebruik kon worden gemaakt werd een der deurpa- neelen vernield en zag men licht in de donkere gang vallen, waartegen zich het silhouet van een man afteekende. Dit bracht hen in den waan dat de vluchtelin gen een uitval deden en nu drongen zij, van de revolvers gebruik makende, de ka mer binnen. En toen kwamen zij tot de ontdekking, dat niet de souteneurs zich daar bevonden, doch do molenaar A. Deze was geraakt door een der kogels in het hart, waarop de dood onmiddellijk intrad. De verslagene had in de meening ver keerd, dat het gestommel van inbrekers afkomstig was en had getracht hen te ver jagen door flink lawaai te maken. Zijn vrouw was bij hetgeen er voorviel niet te genwoordig geweest, daar zij zich naar bo neden had begeven om telefonisch de po litie te waarschuwen. Begrijpelijkerwijze was de verslagenheid onder de omwonenden, die op het gehoor der schoten de politie hadden gewaar schuwd, zeer groot. De molenaar, die zoo noodlottig om het loven kwam, laat een vrouw met 3 jonge kinderen achter. De go- zochten intusschen hebben waarschijnlijk kans gezien over een andere schutting te klimmen en langs de spoorbaan de vlucht te nemen. GASONTPLOFFING TE SCHIEDAM. Dienstbode gedood. Zaterdagavond te circa 11 uur heeft te Schiedam een hevige gasontploffing plaats gehad in het huis van den heer Houtman aan de Lange Nieuwstraat. De 24-jarige dienstbode was de badka mer, waar zich waarschijnlijk een hoe veelheid gas had opgehoopt, binnengetre den. Plotseling werd een vreeselijke knal gehoord en sprongen alle ruiten van het buis. Het meisje raakte in brand. Gister morgen ia zij aan de bekomen verwondin gen overleden. De bovenverdieping van het huis is ge deeltelijk vernield. Ernstig motor-ongeluk. Zaterdagavond hadden zich drie NiJ- meegsche motorrijders, de teeren J. S., J. K. en Th. Th. per motorrijwiel naar den Piasmolen begeven. Oms'.reeks 11 uur terugkeerende had de voorrijder, de heer S., het ongeluk bij Mook met zijn machine te slippen en ongelukkigerwijze gingen de andere rijders over hem heen en kwamen eveneens te vallen. gebeten door den zilten zeewind, leek geen spier meer beweeglijk. Hot was moeilijk uit te maken of ze leefden in een sl'lle melancholie of integendeel in een rustige tevredenheid. Maar hoe kan eeu fortuin lijk toeval een mensoh verandereril Dat gebeurde ook met Antoine. Als men hem wou gelooven, zouden de schatten van die zee zich plotseling aan hem vertoond hebben. Yroeger zou hij nooit een viDger hebben uitgestoken om dat fortuin machtig te worden. Maar nu kwam het naar hem. En opeens werd hij geldzuchtig. Op den dag, dat Antoine het wrak ont dekte, was zijn broer ergens anders heen moeten gaan en was hij dus alleen aan 't visseken. Toen Yann terugkeerde ln de ellendige hut, die ze samen bewoonden, vond hij de deur op slot, ofschoon do boot op den oever getrokken was, Yann leidde er uit af, dat zijn broer weg was om visch te verkoopen, doch aameezien deze weg bleef, begon hij een beetje ongerust to worden en ging hem zoeken. Na zijn ontdekking bad Antoine niet rustig thuis kunnen blijven zitten. De zwijg zame man had .een tpt nu toe onbekende behoefte gevoeld om te praten, om men schen te zien. En dit was de re'den, dat Yann, die naar het dorp was gegaan en op goed geluk den herberg was binnen gestapt, waar ze vaak hun visch verkoch ten, zijn oudste broer daar eindelijk vond, druk pratend te midden van een kring van opgewonden toehoorders, v Ik was er ook Ik had hel geluk bij deze scène tegenwoordig te z:jn: ik heb alles gezien, zooals ik jullie nu zie. Rechts UIT DE RADIO-WERELD. "1 Wat er vanavond te hooren Is. 4.46 uur Hilversum 1050 M Damesrau* serie. 4.50 Frankfurt 470 M. Middagcnn* eert. 5.20 Brussel 265 m. Kamermuziek 5.200 Berlijn 500 m. Concert. 5.20 'Zürich 515 m. Concert. 6.Hilversum 1050 M. Kinder* uurtje. 6.20 Hamburg 395 M. Solisten-con* eert. 6.35 Ei f feitoren 2600 M. Concert. 7.Hilversum 1050 M. Vóór-avond* concert. 1. Marche Follies Ber gères (Lincke). 2. Ouverture Phèdre. 3. Transaktionen Wnl- zor. 4 Caprice Viennois. 5. Strijkkwartet (Hav dn) Vliego- niorsmarsch „HollandInd ie" (Louis Metz). 7.20 Miinchen 485 M. „Das Nachtla* ger von Granada" opera. 8.10 Hilversum 1050 M. Lezing van v. d. Hoop over zijn vliegtocht naar Indië. 8.20 Londen 365 M. on Chelmsford 1600 M. Grieg-herdenking. Sonata in G, Op. 18, for Violin and Piano: Lento dolorosoal legro vivace; Allegretto tranquil-' lo; Allegro animate. „Love", ,.A! Swan", „Two Brown Eyes", „Wood Wanderings". „The First Meeting", „Good Morning". Daarna Concert of Syncopated Symphonic Music uit het Savoy Hotel, Londen. O.a. uitvoering van „The Rhapsody in blue", door George Gershwin. 8.20 Birmingham 475 M. Muziek en£ tooneel 8.20 Hamburg 395 M. „Musikalisches Quodlibet." 8.80 'Hilversum 1050 M. Jnwijdings- avond van de vervangers van „De Krakende Stoel" door den staf van hot H. D. 0.-station. 8.85 Brussel 265 M. Fragmenten van „Los Noces de Jenr.nette", opera comique. 8.50 Frankfurt 470 M. Concert. 8.50 Munster 410 M. Zang en decla* matie. 8.50 Zürich 515' M. Voordrachtavond. 9.05 Radio-Paris 1750 M. Fragmen ten uit „Gilette de Narbonno", operette. 9.35 Rome 425 M. Nieuws en concert, '9.50 Berlijn 500 M. Liederen. Ernstig gowond aan het hoofd werden de heeren binnengebracht bij dokter K. te Mook die het eerste verband legde. Een inmiddels ontboden auto 'van de firma v. d Bosch en Jansen bracht :1c gewonden naar het Canisius Ziekenhuis te Nijmegen De motor van den heer S. was geheel ver- nield. Nader vernemen we dat de toest.ind van don lieer S. ernstig doch niet levens gevaarlijk is, terwijl de andere iicoren la* melijk'-good zijn. Doodgebleven. In de autobus van Dongen flilze is de 40-jarige W. H. F., handelsreiziger te Rotterdam, plotseling onwel geworden. In een café binnengebracht, oveideed hij spoe dig, waarschijnlijk" aan een hartverlam ming. Verdronken. Te Wychen Is bij het zwemmert in lief z.g. Meer, de zoon van J. in de modder blijven stoken. De ongelukkige kon niet' worden opgehaald. Bij hot baden kwam zekere H. Brou wers uit Grafhem (L.) in een water der gemeente Baexem met een duiksprong in de modder vast te zitten. Alvorons do noodige hulp aanwezig was, bleek dc jon geman reeds overleden. Te Emmer Erfscheidenvecn is de 12- jarige M. K. die met andere jonfrens bezig was het zwemmen te leeren. verdronken. De 17-jarige kantoorbediende L. A. v. K. uit Rotterdam was Vrijdag met ziin broer en een vriend gaan zeilen op den Kralingscheplas. Hij zou even de boot schoonmaken, gleed uit en ging direct naar de diepte. De anderen hebben nog getracht hem te redden,echter 'tcverg''..fs. Ziin lilt v H oen kwartier later eo-m* en links op het voorpleintje hadden zich kleine groepjes gevormd, die in het vallen van den nacht de gebeurtenis bepraatten. Daar waren huhsmoeders bij, die stonden, tot bij de deur van den herberg en naar binnen loerden en luisterden naar de ver warde stemmen, die met de lucht van ster ken drank, naar buiten drongen. Het stond er zoo vol, dat Yann eenige moeite had om binnen te komen. Iemand zei haastig tegen, hem: 't Schijnt, dat je broer de schat ge vonden heeft. i Wat heeft-ie gevonden Yann keerde zich verbaasd om, begreep het niet en werkte zich verder met zijn elleboogen. Men verdrong zich om An toine. Sommigen schreeuwen, anderen lachten, weer anderen schudden ernstig het hoofd, Een man met eon paars-rood gezicht, die Le Mouel heette uit Kerchrist, sloeg met zijn vuist op tafel, zooals men op een spijker hamert, geweldige vuistsla* gen, die een os zouden hebben kunnen véllen en die de mot kleine bloemetjes naïefe versierde glaasjes deden opsprin* gen. Hij beukte als een doove en niemand scheen er aan te donken hem te vragen er mee uit te scheiden. Een van de glazoni wan omgevallen en do ellebogen sohoveil door de groote plas cider, die rle tafel be* vochtigdo. Antoine, die tot nu toe niet opgehouden had te praten, zat er thans zwijgend en onbewegelijk tusschen, als uitgeput, het hoofd op do borst gezonken, met een sta* renden bliik. (Wordt vervolgd^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1925 | | pagina 3