Tweede B!ad
HET GEHEIM VAN DE ZEE.
Donderdag 4 luni 1925
LASTER VAN „HET VOLK".
Onder den titel „Heksen en Spoken. Een
Jcapelaan als Heksenbezweerder" bevai
Het Volk" in zijn nummer van Dinsdag
avond een sensatiewekkend en totaal leu
genachtig verhaal in de bekenden laster
lijken trant. Het luidt als volgt:
Van onzen Doetinchemsche correspon
dent:
Het kind van het gezin B. te 's Heeren^
berg was reeds gedurende drie dagen
giek en bleef gedurig schreeuwen. Ten
einde raad werd heer kapelaan gewaar
schuwd. Kapelaan Hoerbekke kwam,
zag en sneed bet hoofdkussen open,
waarin hij twee veerenferansen vond. Nu
wist men wat do oorzaak van de ziekte
der kleine was: het was behekst. (De
grootmoeder staat als heks bekend). Op
last van heer kapelaan en politie wer
den de kransen, na zorgvuldig met pe
troleum te zijn begoten, verbrand. Onder
de bedrijven door prevelde de kapelaan
allerlei gebeden, om de heks te bezwe
ren en eindelijk hield het geschreeuw
van het kind op en was het genezen. Na
tuurlijk ging een en ander gepaard met
groote belangstelling.
Maar is het niet ergerlijk dat de gees
telijkheid dit oude bijgeloof, inplaats van
uit te roeien, versterkt? Op de domme,
achterlijke bevolking van dit katholieke
plaatsje maakt zulks natuurlijk indruk.
„Be Tijd" schrijft naar aanleiding daar
van:
„Klaarblijkelijk is de anti-papi&tische
mentaliteit der redactie van „Het Volk",
die altijd kl$ar is om ook de meest dwaze
dineren te gelooven, welke men haar tegen
de Kerk en hare bedienaren o~ de mouw
gelieft te spelden, weer eens beet genomen
door haar vrienden, die haar al meer der
gelijke poetsen hebben ""hakken.
Be waarheid van bet. geheel verdraaid
voorgesteld geval is juist, dat de socia
list B., van wien in bovenstaand verhaal
de spTake gaat, een buitenwoon b:jge-
loovig man is, znoals er velen <ziin in de
S. B. A. P. Gelijk talrijke socialisten bij—
geloovig werden en in heksen en spoken
gaan gelooven, zoodra zij aan 'bet cbris^-
telijk geloof w'et meer „doen", zoo ver
ging het ook dezen rooden B. die nooit ka
tholiek is geweest noch geworden. (H'ij
-stigde zich uit het liberaal-soc'absti'sche
Dootinchem in het katholieke 's Heeren-
k'-• en wel in het socialistisch-avontuur-
uurtje van deze plaats).
Trcö heeft zich het gevail nu toegedra-
door „Het Volk" zoo klakkeloos en
?'""Ter nader onderzoek gepubliceerd?
Dinsdag 20 Mei j.l. vervoegde zich aan
'k R. K. Pastorie to 's Heeronberg een
man, die vertelde, dat in het gezin B. een
kind was „behekst", en of de pastoor zou
willen meekomen. Daar de geestelijke bet
bijgeloovig buurtje kende, waar de man
vandaan kwam en waar zooveel rooden en
ongeloovigen bijeenbuizen, lachte bij
om de mededeel mg en antwoordde:
„Met zulke dwaasheden bemoe;en wij
ons niet. Geloof toch niet aan zoo'n non
sens en bijgeloof".
Baar de man aandrong, herhaalde de
pastoor, dat bij met dat bijgeloof niets te
maken wilde hebben. Men zou maar naar
de politie gaan, dan zou die de spoken
„wel in de gevangenis b"en?en".
Be man is toen naar de politie gegaan,
die ook om de dwaasheid lachte, maar
toch op het aandringen meeging.
Een tijd later versoheen de man op
nieuw aan de pastorie, nu met het' kransje,
waarvan in „Het Volk" sprake is, en dat
in het kussen van bet zieke kind zou zijn
gevonden. Opnieuw echter lachte de pas
toor hem uit en weigerde zich met bet ge
val in te laten.
Bij wijze van grap vertelde de geestelijke
het geval aan de heeren kapelaans.
Be Weleerw. heer Oerbokke (niet Hoer
bekke zooals ..Het Volk" verminkt), vond
bet TPrmalreb'iV "mop? om er eens te gaan
FEUILLETON.
door ANDRÓ SAVIGNON
Geautoriseerde vertaling
(Nadruk verboden)
Het eenige feit, waarop ik zou kunnen
bouwen, omdat het lag buiten den kring
TaQ mijn eigen waarnemingen, was de al
gemeene opinie, de verhalen, waarop Col-
las gezinspeeld had en Colfas, daarvan
bad ik me al gauw overtuigd, had niet
gelogen: heel Ouessant sprak openlijk over
een schat. De brievenbesteller had in
kleuren en geuren het gebeurde mot den
brief rondgebazuind en er werd natuur
lijk een bijzondere beteekenis daardoor
aan gehecht. Nochtans zou deze gebeur^
tenis op zich zelf, zoo min als de houding
van Mengham, in staat zijn geweest, der
gelijke geruchten zoo snel te verspreiden.
Be zaak was, dat zo in Ouessant in
vruchtbare aarde vielen.
Aangezien de eilandbewoners op de
hoogte waren van allerlei soort wrakken
de vloed bracht dikwijls brokstukken
er van aan de kust en zij er altijd op
Wj waren er een te vinden, dat hen op
*lag rijk zou maken, aanvaardden ze grif
jp®mogelijke veronderstellingen. De ont
dekking van zoo'n schat kon hen niet ver
bassen: ze waren er op voorbereid, want
^droomden er aldoor van.
«vat eenige steun aan die algemeene
verwachting gaf, was een legende, die van
ader Qp zoon werd overgelevrd, dat er-
n3 bij de kust een schip met goud ver
kijken, In heï huis van B. wees hij 'dezen
en de omstanders op het zinne'ooz^ van
hun bijgeloof.
Juist dus hot tegendeel van de gebeden,
bezweringen en de fratsen met het kus
sen, die „Het Volk" den kapelaan laat ver-
toonen.
„Omdat je niet gelooft aldus de ka
pelaan daarom doe je aan zulke domme
dingen. Weg met dat bijgeloof!"
Ziedaar de waarheid.
Maar om het domme bijgeloof van die
rooms oh e geestelijken nu maar eens voor
de roode galerij flink aan de kaak te kun-
nen stellen, plakt, de papen vretende ren
dactie het averechfsche verhaal van haar
Doetinchemschen correspondent op de
plaats van het hoofdartikel het gaat
tegen de verkiezingen en moraliseert:
Is het niet achterlijk, dat de geeste
lijkheid dit oude bijgeloof, inplaats van
uit te roeien, versterkt? Op de domme,
achterlijke bevolking van dit katholieke
plaatsje maakt zulks natuurlijk indruk.
Inderdaad, hoe bijgeloovig is toch de
redact:e van dat brave „Volk", die onze
geestel'Hken voor zulke rechtzinnige gelo
vigen in de hekserij verslijt, en hoe bekla
genswaardig het „VoW-putt'ek, dat zoo
veel bijgeloof van haar redactie slikken
moet. O, witgedaste wolf in den schaaps
pels, gij hebt geb'jfc, maar met een va
riant in het refrein van uw passiepreek:
„Is het rn'ot ergerlijk, dat de S. D. A. P.
dit oud1© bijgeloof, in plaats van uit te
roeien, versterkt? Op de domme, aohter-
li jke bevolking van d;t socialistisch buurtje
maakt zulks natuurlijk indruk!"
En nu, citroenen venter, loon met uw
knollen.
BINES^MLAKD
De arbeidsgeschlllenwet.
Een jaar practijk.
De Arbeidsgeschillenwet heeft thans een
jaar practijk achter den rug. De resultaten
van dit eerste jaar zijn gunstig te noemen.
De „R.-K. Vakbeweging" zegt er o.a.
van:
„Wien het niet om de conflicten te doen
is, kan tevreden zijn, want op bet aantal
en op den duur der conflicten heeft het op
treden der Rijksbemiddelaars een gunsti-
gen invloed gehad.
Daarom kunnen ook de werkgevers niet
anders dan tevreden zijn, want ook voor
hen beteekent dat minder schade en min
der winstderving.
Om nog maar te zwijgen over de zedelijk®
en sociale winst, die door minder arbeids
conflicten wordt behaald."
De droogmaking der Zuiderzee
Wetsontwerpen.
Verschenen zijn wetsontwerpen tot wij
ziging der wetten van Juni en December
1918 tot afsluiting en droogmaking der
Zuiderzee en tot instelling van een fonds
ten behoeve dier afsluiting en droogma
king.
Met deze wetsontwerpen wordt in hoofd
zaak beoogd:
a. krachtig ter hand te nemen de uit
voering van de werken voor het maken
van een afsluitdijk en voor de droogma
king van den N.W.-polder;
b. de kosten, verbonden aan het ma
ken van den afsluitdijk, niet te doen druk
ken op de rekening der droogmakings-
werken, doch deze voor de helft te kwij
ten uit de gewone middelen, te vinden uit
leèningen.
De vraag, of reeds thans het oogenhlik
gekomen is de periode, waarin de uitvoe
ring van de werken in gematigd tempo
werd aangevangen en voortgezet, af te
sluiten, met andere woorden, of de toe
stand van 's lands financiën reeds thans
gedoogt, dat de uitvoering met kracht
wordt aangevat, moet naar de meening
van de regeering in bevestigenden zin
worden beantwoord.
Aangezien tal van omstandigheden moe
ten worden voorbehouden en men thans
voorbereidt, hetgeen eerst over ongeveer
een 10-tal jaren zich zal gaan verwerke
lijken, schijnt het geraden, dat men zich
voorshands in de uitvoering van hel groot-
sche plan voor niet langer tijd vastlegt
en thans tot niet meer besluit dan lot het
geen in die periode kan tot stand komen,
te weten: het maken van den afsluitdijk en
gaan was. Maar de plaats waar, bleef
onzeker. Een oud handschrift, dat zich
Bevond in het marine-archief te Brest
vermeldde, dat de schipbreuk had plaats
gevonden bij Lampaulmaar was
Lampaul op Ouessant daarmee bedoeld,
of Lampaul-Planarzel, ten zuiden van
Aber-Ildut?
Een nadere aanduiding bestond er niet.
Doch nu begon men zich weer voor de
de zaak te interesseoren, de menschen
hadden er hun mond vol van, zoo zelfs,
dat de pastoor er zich mee ging bemoeien
Op een goeden Zondag preekte hij er
over onder de Hoogmis. Hij hield zijn
parochianen voor, dat de ware rijkdom
men niet bestonden in aardsche goederen,
en dat men aan de zee haar geheimen
niet mocht betwisten en de schatten, die
God aan haar bodem had toevertrouwd,
dat het daar-en-boven zondig was om
dooden te bestelen. Maar de menschen
stoorden zich weinig aan de woorden van
den braven pastoor en gingen hun gang.
Iedereen, die voor het eerst op hot eiland
verscheen, beschouwden ze onmiddellijk
als een schatgraver, ze vertelden zelfs
dat er binnenkort directeuren te wachten
waren van een Engelsche Maatschappij,
die spoedig zouden worden gevolgd door
een schip van de nieuwste constructie
en met de nieuwste uitvindingen, zoodat
men zou kunnen werken op de grootste
diepten.
Intussohen bleven T langham en zijn
beide helpers het middelpunt der alge
meene belangstelling en meer dan eens
bemerkte ik, dat men al onze gangen na
ging-
Het eenige wat ik nog meer wist, was,
en droogmaken van de Wieringermeer.
waarmee omstreeks 125 milioen gemoeid
zal zijn. De regeering zou derhalve de
plannen voor de overige inpolderingen
voorshands verder technisch willen laten
uitwerken en de studie daaraan verder
doen voortzetten.
De totale kosten der werken worden
geschat op 860 millioen, de kapitaalwaar-
de der droog te leggen gronden op 510
millioen.
De te betalen rente tijdens de droogma
kingen totdat de gronden hun normale
kapitaalwaarde bezitten, op 188 millioen.
Kleinfabrikanten In de sigarenlnduslrle.>
De in te richten oentrale
werkplaats.
In, een nota naar aanleiding van het
eindverslag der Eerste Kamer over het
wetsontwerp tot wijziging van het zevend©
hoofdstuk B (Financiën) der staatsbegroo
ting voor het dienstaar 1925 (diverse on
derwerpen) merkt de minister op, dat
naast de kleinfabrikanten, aan wie tijde
lijk een bedrijfvergunning kon worden
verleend, er nog velen bestaan, aan wie
zoodanige vergunning niet kon worden
verstrekt, omdat hun localiteit niet voldoet
aan de Tabakswet. Het ligt in de bedoeling
de in te richten centrale werkplaats in
de eerste plaats door de laatstbedoelde
groep van kleinfabrikanten te doen ge
bruiken. Wil men do belanghebbenden niet
noodzaken him bedrijf te staken ,dan blijft
niets anders over dan uitvoering te ge
ven aan het onderwerpelijk voorstel, dat
zeer zeker van het Rijk uitgaven zal vor
deren, die echter gedeeltelijk worden go-
dekt door de van de belanghebbenden te
vorderen huren en waardoor tevens wordt
bereikt, dat de controle op het bedrijf be
langrijk wordt vereenvoudigd en dus ont
duiking van den accijns wordt tegenge
gaan.
Eerst nadat to Amsterdam de centrale
werkplaats in gebruik zal zijn genomen,
zal kunnen worden beslist omtrent de
stichting van zoodanige werkplaatsen in
enkele andere centra van de sigarenin-
dustrie.
Op het platteland zal het dikwijls de
voorkeur verdienen, belanghebbenden door
individueelen steun hulp te verleenen voor
de inrichting van een aan de eischen der
wet voldoende werkplaats.
Ned. R. K. Middenstandsbond.
Vergadering van het
Hoofdbestuur.
Dezer dagen vergaderde het hoofdbe
stuur van den Nederl. R. K. Midden
standsbond, onder leiding van den heer
C Struycken te Den Haag.
In zake de commissie-Kooien werd het
wenschelijk geacht dat in een te vormen
R. K. Partijraad ook een plaats wordt in
geruimd voor vertegenwoordigers van de
sociale organisaties, indien althans de
taak van den Partijraad zou uitsluiten be-
moeiienissen met de politieke verkiezin
gen. Besloten werd dezen wensch aan de
Commissie-Kooien kenbaar te maken.
Het blijkt dat er ïwlon .au dt.
nisatie zijn, die hare verplichting om lid
te zijn van de standsorganisatie niet nako
men. Het vakbestuur en den Vakraad zal
daarop worden gewezen, en hun zal wor
den verzocht maatregelen daaromtrent te
beramen.
De in zake organisatie van den R. K.
jeugdigen middenstand gevormde commis
sie van de vijf geestelijke adviseurs der
Diocesane Bonden bracht ter vergadering
haar rapport uit. Waar de gelegenheid
ontbroken had voor het bestuur om van
dit rapport vooraf kennis te nemen, werd
de behandeling er van tot de volgende ver
gadering aangehouden.
Van het Nederl. R. K. Huisvestingsco
mité was een uitnoodiging ontvangen om
een lid aan te wijzen voor het hoofdbe
stuur van het „Nederl. R. K. Huisvestings
comité" en met genoemd comité samen te
werken. Voor het hoofdbestuur van ge
noemd comité werd aangewezen de heer
Struycken.
Er werd uitvoerig van gedachten gewis
seld over de voorbereiding van het congres
1925 de dagindeeling enz. Reeds heeft het
hoofdbestuur van Haarlem besloten op 6
October de Centrale Raadsvergadering te
houden. Daardoor wordt het deelnemen
aan het congres door de Haarlemsche af
gevaardigden beduidend vergemakkelijkt.
dat de beroemde brief van Porsal kwam.
Maar zou daar wezenlijk iets in staan van
zoo'n wrak? Colfas twijfelde er geen se
conde aan. Tevergeefs probeerde ik 't
hem» uit zijn hoofd te praten.. Ik was
immers zoo dikwijls bij hen en nooit had
ik er iets van bemerkt.... De matroos
bleef echter op zijn stuk staan.
Ach wat, je bent toch niet altijd bij
ze, weerlegde hij.
Inderdaad, op sommige avonden zei
Mengham me zonder omwegen, dat ik
maar eens moest gaan wandelen naar
Stiff b.v., of Gwalgrach, om te kijken of
die plaatsen „nog bestonden".
Ha, riep Colfas triumfantelijk, ter
wijl hij zich de handen wreef, daar heb
je al 't bewijs, dat ze er mee doende zijn.
Bij eenig nadenken herinnerde ik me,
dat ik altijd weg moest als hun gesprek
ken bijzonder levendig werden, wat al va
ker en vaker gebeurde, zoodat ik zeker
drie van de vier dagen alleen werd gelaten
als de bel luidde, dat we aan wal konden
gaan. Maar moest dat nu precies wij
zen op een „schat" en konden dat niet
gewone zakelijke besprokingen zijn, die
met het bedrijf verban' hielden?.... Ik
voelde het meest voor d o prozaïsche op
lossing.
Wat loopen de ideeën van de menschen
toch ver uit elkaar, overpeinsde ik, ter
wijl ik 't enthousiasme van Colfas be
wonderde, die verontwaardigd was over
mijn scepticisme. Met Corsen leek het vak
me troosteloos: onze dagelijksche eentoni
ge arbeid, de herhaling'van eeuwig dezelf
de manoeuvres, zonder eenige verrassing,
zonder eenige ontdekking, die mijn
nieuwsgierigheid gaande maakte, altijd die
Den zesden October 'a avonds wordt een
reünie gehouden; ook zal het hoofdbestuur
recepiceren.
Woensdag 7 Ootober wordt benut voor
de behandeling der prae-adviezen over
het onderwerp „Overheid en Middenstand"
terwijl daags daarna in een ochtendverga
dering meer huishoudelijke zaken zullen
worden behandeld, alsook het rapport over
de coöperatie, waarvoor op het congres
te Utrecht een commissie was benoemd.
Reeds is te Amsterdam een commissie
beuoemd, welke in samenwerking met het
Centraal Hanzebureau aldaar, de voorbe
reidende werkzaamheden voor het Con
gres zal verrichten.
Verder heeft het bestuur zich bezig ge
houden met verschillende andere zaken,
zooals uitgave van „De Nederlandsche
Hanze", commissie tot verlaging der post-
tarieven, Hanze-diploma, Middenstands
studie-kernen, studie-commissie Midden-
standscredietwezen, enz.
De nieuws dienstregeling en de
maandkaarten.
Adres R.-K. Werklieden
verbond.
Het bestuur van het R.-K. Werklieden
verbond heeft zich met het volgende schrij
ven gewend tot de Directie der Nederland
sche Spoorwegen:
„Van verschillende zijden bereikte ons
de klacht, dat in de nieuwe dienstregeling,
welke binnenkort in werking treedt, het
reizen op de maandkaarten moeilijker
wordt gemaakt door het aanwijzen van
meer treinen, waarin met die kaarten niet
mag worden gereisd.
Gevolg daarvan is voor de arbeiders,
dat ze óf vroeger hun werkplaats moeten
verlaten, wat vermindering van inkomsten
veroorzaakt, óf een lateren trein moeten
afwachten, waardoor ze eerst op vergevor
derd uur hunne woonplaats bereiken. Ten
einde hun die schade of dit ongerief te
besparen, verzoeken wij U beleefd de gele
genheid tot het reizen op maandkaarten te
herstellen in den ouden toestand.
Het is voor zeer velen reeds verre van
aangenaam lederen dag buiten de woon
plaats te moeten verblijven.
Wij vertrouwen, dat U er wel toe zult
willen medewerken om het ongerief nog
niet te verzwaren".
De toestand In de schoenindustrie.
De mateloos doorgevoerde
conourren t i e.
In het verslag van den Ned. R.-K. Bond
van Schoenfabrikanten komen eenige be
schouwingen voor over den toestand in de
schoenen-industrie waaraan wij het vol
gende ontleenen:
Reeds kon het vorige jaar mot groote
voldoening melding worden gemaakt van
de goede werking der Schoenenwet; ook in
1924 heeft deze wet den gang van de in
dustrie gunstig beinvloed.
Groote valuta-importen hebben niet
plaats gehad toen de grenzen wederom vrij
konden worden gepasseerd, hetgeen voor
wat Duitschland betreft wel voor een groot
aeei zal moeien women loegescnrevuu aan
de stabiliseering van het Duitsche betaal
middel
Ook van de zuidelijke naburen hebben
wij geen invasie ondervonden, ofschoon
daarvoor met het oog op de lage franken-
koersen zoowel van Frankrijk als van Bel
gië te vreezen was. De secretaris-adviseur
waarschuwt dat de schoenfabrikanten zich
toch mogen hoeden voor een nieuwen vij
and, die hen bedreigt en die gekweekt en
gevoed wordt in eigen boezem, de vijand
der mateloos doorgevoerde onderlinge con
currentie die een prijsniveau veroorzaakt
waarop het onmogelijk is staande te blijven
en toch het product op peil te houden.
Concurrentie is goed, noodzakelijk zelfs
voor de gezonde ontwikkeling der industrie
een concurrentie echter, die de levenssap
pen uit de bedrijven doet wegvloeien, die de
voor outilleering en uitbreiding zoo nood
zakelijke kapitaalvorming ten eenenmale on
mogelijk maakt, zoodanige concurrentie is
erger dan valuta-invasies die van tijdelij-
ken aard zijn, zoodanige concurrentie is
doodend.
Het is niet noodig dat de grensbedrijven
door hooge productie-prijzen kunstmatig
worden in het leven gehouden, maar even
min is het noodig, ja het zou funest zijn,
indien de prijzen de alleruiterste grens zon
den moeten hereiken waarvoor hesl-in^e-
zelfde bevelen en dat zelfde geschreeuw,
waarmee de onherkenbare en door roest
aangevreten materialen begroet werden,
dat allee ontnam elke bekoring of ge
heimzinnigheid aan ons werk, dat den bo
dem der zee tot iets vreeselijks banaals
maakte: oud ijzer en niets dan oud ijzer.
En dan nog, die verwenschte geschiedenis
van die veertig stuiver, die wezenlijk wel
in staat was om allen geestdrift in je te
dooden.
Maar met Colfas werden die onderzee-
sche gebieden, zoo dicht bij ons en toch
zoo onbereikbaar, voor 'n avontuurlijken
geest even aantrekkelijk als een reis naar
de verste streken. Al de wonderen van
„Duizend en een Nacht" hadden hun do
micilie gekozen onder het vloeibaar kleed
der zeeoppervlakte. En hoe was 't dan
mogelijk doof te blijven voor de verlok
king, met onverschilligheid er naar te
luisteren, als ik zag dat zijn inzet berustte
op een zoo goed gevestigde overtuiging?
donder klagen, zonder verlof to nemen,
werkend voor vior, nauwgezet en met over
leg bleef hij bij ons, overtuigd dat hij op
een goeden dag het vertrouwen van den
baas zou verdienen.
Wie van do twee had gelijk? Misschien
kou alleen de portefeuille van Mengham
met zijn inhoud me daarop het antwoord
geven.
Op zekeren dag zei Colfas tegen me, ter
wijl hij mij opmerkzaam maakte op een
klein alleenstaand huisje:
Kijk eens. Daar woont iemand, die
weerga's goed d'r slagje heeft weten te
Hij bedoelde Claire Frugulou, een in-
UIT DE RADIO-WERELD
Wat er vanavond te hooren Is
5.30 uur Hilversum 1050 M. Voor-avond
concert. 1. Im Zigeuner lager. 2.
Ouverture Maritarm. 3. Lotus-
blumen. 4. Mattïnata (Leonca
vallo). 5. Die Perlenfischer (ope
ra fantaisie). Pauze. 0. Der Vo-
gelh&ndler. 7. Lied ohne Worte
(Mendelssohn). 8. Kol Nidrei.
9. Navajo. 10. FInalo.
5.35 Eiffeltoren 2600 M. Concert.
0-m Londen 365 M. Muziek.
7.05 Miinchen 485 M. Idoderenavond
gevolgd door Concert.
7.20 Londen 365 M. en Chelmsford
1600 M. Oude muziek.
7.20 M Birmingham 475 M. Episodes
uit beroemde tooneelstukken.
7.20 Manchester 875 M. Gemengd
programma.
7.20 H Newcastle 400 M. Vioolrecital.
7.20 Hamburg 395 M. Fritz I,au-
avond.
7.85 Brussel 265 M. Lichte muziek.
7.50 M Berlijn 500 M. Mörike-avond.
7.50 M Munster 410 M. Muziek van
Waldteufel.
7.50 Rome 425 M. Nieuws en concert.
7.50 Zürich 515 M. Aria-avond.
8.05 Radio-Paris 1750 M. Concert.
8.05 Alle Britsche stations: „The
Beggars Opera" van Londen.
8.15 Hilversum 1050 M. Uitzending
van het Concertgebouw-orkest.
1 Ouverture „lm Herbst"
(Grieg). 2. Ballade (Röntgen). 3.
4e Symphonie (Brahms).
8.85 Chelmsford 1600 M. Redevoe
ringen.
8.35 Petit Parisien 345 M. Concert.
9.20 Frankfurt 470 M. „Egmont"
drama van Goethe.
9.50 Alle Britsche stations: Dansmu
ziek van het Savoy Hotel te Lon
den.
richte en modemgeleido kapitaal-krachtige
bedrijven het product nog heel eventjes
kunnen voortbrengen.
Ook hier is de gulden middenweg de goe
de en de ware.
KERKNIEUWS.
VOORLEZING VAN BEATIFICATIE
DECRETEN.
Een toespraak van den Paus.
Een particulier telegram uit Rome, d.d.
3 dezer aan do „Msbd." meldt:
In tegenwoordigheid van Z.H. den Paus
had in de zaal van het Consistorie de voor
lezing plaats van de decreten de tacto voor
de zaligverklaring van den eerhledwaardl-
gen Laurentius Tmbert, bisschop Van Cap-
sa en zijn gezellen-martelaren en voor de
zaligverklaring van de eerbiedwaardige
Bernadette Soubirous, van de Congregatie
der Zusters van liefde te Nevers; alsmede
van het decreet over de verklaring van 't
martelaarschap der eerbiodwaardigen:
Joau Jt, Diokcuf, Cahx-iol UUomant. An
tonlus Daniël Carolus Garnier, Noel Cha-
banel, Isaac Joguer, Roné Goupil on Jean
do Lalande, coadjutors, behoorende tot de
Cocieteit van Jesus en genaamd de Cana-
deesche martelaren.
Vervolgens van het decreet de tuto voor
de beatificatie van Petrus Julianus Ey-
mard, stichter der Congregatie van het H.
Sacrament.
En tenslotte van het decreet de tuto voor
de zaligverklaring van de bovengenoemde
Canadeesche martelaren.
Aanwezig waren: talrijke kardinalen,
bisschoppen en hooge prelaten, de generaal
der Sociëteit van Jesus, de algemeen©
overste der Congregatie van het H. Sacra
ment en do algemeene overste der Zustors
van Nevers, postulanten in deze verschil
lende zaken.
Op een rede van den pater-generaal der
Congregatie van het H. Sacrament ant
woordde Z. H. de Paus met een indrukwek
kende toespraak, waarin hij de glorie der
Kerk verheerlijkte, uitstralend in de deug
den harer kinderen, welke tot de eer der
altaren geroepen zijn.
Hij drukte zijn vaderlijke vreugde uit
over het heuglijk gebeuren en wenschte de
Congregaties, waartoe de perbied waard i-
gen, die ter beatificatie zïin voorgesteld,
behooren, geluk.
woonster van Ouessant. Van haar jeugd
af genoot ze een zekere plaatselijke be
roemdheid tengevolge van een aanmerke
lijk fortuin, naar men beweerde, waarvan
eigenlijk niemand wist, hoe ze er aan ge
komen was. Verschillende schitterende
voorwerpen, afkomstig van vreemde lan
den, die bij haar verzameld waren en die
zij slechts aan enkele menschen liet zien,
schenen de faam van haar ongehoorden
rijkdom te bevestigon.
Langen lijd was ze slechts oen arm her
derinnetje geweest, maar plotseling had
zo met haar schatten ieders oogen uitge
stoken en nooit en togen niemand had zij
ooit met oen syllabe uitleg er van gogevou
hoe ze daar plotseling aan gekomen was.
Sommigen beweerden, dat ze op een
nacht door onbekenden op 't strand was
opgelicht en gedurende een of twee jaar
niet meer op 't eiland verschenen was. ge
durende welken tijd zij over de wereld had
rondgezworven om tenslotte, even geheim
zinnig èls ze verdwenen was terug te ko
men en nog wel schatrijk.
Anderen en Colfas behoorde tot hen
vermoedden, dat zij handig een of an
der wrak had leeggehaald.
In d'r eentje, vroeg ik Colfas.
Ja, hoor 'ns, daar kan ik geen ant
woord op geven, maar de feiten zijn er.
Het was aan het middageten. Colfas en
ik hadden regenwormen gezocht bij entf
kleine kreek in de huurt van Kerdancon,
En met de schop op den schouder en dra
gend in conservenblikken de lekkernij
voor de visschen, slenterden we terug dnoir
de akkers naar den grooton weg die van'
Stift naar Portz-Paul loopt.
(Wordt vervolgd);
