lafctfc Courant'
iveede Blad
rijdag 29 Mei 1925
ak en Pinksterbloem.
uilak zonder verdriet!
Ken jij onzen luilak niet?
Onze luilak heit geslapen
)p een stoel, daar hij op zat
En een blok en een blok
En een vierkant blok
En een blok met zeven baken.
Dat heit onze luilak gedaan,
Hij heit zoo lang geslapen.
ier een kreupeldicht, dat door de
straatjeugd voor enkele jaren nog
£ii misschien nu nog "worclt gezon-
Delfl op den Zaterdag voor Pink-*
i( dio dag werd vroeger algemeen
genoemd.
begrijpt, dat dit met de vigilie van
leren niets te maken heeft,
indere streken wordt de Luilak Mei-
genoemd.
is nu 'l eigenaardige van de Lui-
(ring? f
pïoegeren tijd werd iedereen, die 't
op de plaats kwam waar hij zijn
op Zaterdag voor Pinksteren tot
gepromoveerd en door de aanwezi-
egrool met een of ander rijmpje, ho
rrid of een variant op het volgende:
Luilak
Slaapzak,
Bédde jak,
Kermispop
Slaat om negen uren op
schooljongen die 'l laalsl bij zijn
•s kwam. de knecht, die 't laatst in
irkplaats kwam, de groenteboer, die
it 't veilingsterrein betrad, enz., die
rerden de rise van de aanwezigen en
amigc gevallen waren ze verplicht de
•zigen te tracteeren.
:e gebruiken hebben zicli hier en
Noord-Holland nog gehandhaafd,
s de menschen, d;e studie van
volksgebruiken hebben gemaakt, is de
een zinnebee'd van de groeikracht
al uur.
zit geen spoor van een Christelijke
tenis in. al wordt de dag hier oh
nog gevierd op Zaterdag voor Pink-
precies eveneens is hot gesteld met de
itei'hloem of Pinksterbruid.
vroegeren tijd werd in heel veel
6en op den Tweeden Pinksterdag het
ivan de Pinksterbruid gevierd, b.v. in
I-Holland, Friesland, langs den
in Limburg, en elders,
mooiste meisje uit hot dorp werd
moveerd tot Pinksterbruid. Zij
bloernor in 't haar, liep rond en der
tidakijn van groene lakken en werd
il door de overige jeugd. Men trok
i zingen van een liedje van huis tot
Lr komt de vurige Pinksterbloem
aar komt zij aangegangen
een schoon rozenhoedje op,
met twee bloeiende wangen.
z:ngen de vogeltjes jong en oud,
'j dansen en zij springen.
allee, als goudamaMi'ee,
oo fijn, zoo fijn als rozemarijn,
iltslerjiloem is opgestaan,
!en, alleen naar huis toe gegaan,
met twee bloeiende wangen,
met een gouden zweep stok,
een selioon rozenhoedje op:
al mijn geld en goed is op.
van dit oude liedje bestonden in vor
mde plaatsen allerlei variaties,
laatste regel wijst er op, dat de om-
iicr van do Pinksterbloem meteen een
bedelpartij was. En daar' de be del-
niet zoo heel onschuldig was en z:ch
«a afloon o"dp® de ïnrurp Vodpn min
der voegzame toonoe'cn afspeelden, heeft
vooral in de groole sleden de overheid
reeds in de 18de eeuw die ommegangen
verboden.
In verschillende streken bleef ze oven-
wel in de kleinere plaatsen gehandhaafd,
ook al omdat liet rondtrekken van de
Pinksterbruid daar op den duur een ver
maak voor kinderen werd.
In Brabant, Limburg en Vlaanderen
worden in vele plaatsen, de ommegangen
nog gehouden.
Te Horn in Limburg zingt men:
Pinksterbloem,
Slechte roem.
Gij hebt zoo lang geslapen;.
Hadt gij vroeger opgestaan,
Dan waart ge mijn kameraadtjo.
Uit dil rijmpje blijkt, dat de rinksler-
bloem dus eigenlijk de waardige tegeu-
hangslcr is van de luilak. En daarom werd
ook niet altijd het mooiste meisje uitge
zocht, maar de langslaapster.
Het was dus een eenigszins twijfelach
tige eer, uitverkoren te worden tot Pink
sterbloem. Maar men weet, dat dorpsze
den dwingend zijn en niemand het recht
heeft zich daaraan te onttrekken. En dat
was vroeger, (oen het verkeer het isole
ment van zoovele plaatsen nog niet had
opgeheven en men in de dorpsgemeen
schap nog veel meer op elkaar was aan
gewezen, veel sterker dan tegenwoordig.
Ook de Pinksterbloem was dus naar de
volksmentaliteit vegetatiegenius, vertegen
woordigster van de groeikracht der na
tuur, die zich vooral in de Meimaand zoo
uitbundig openbaart.
Niet overal evenwel behoefde de Pink
sterbruid een langslaapster te zijn.
Meermalen toch was de Pinksterbruid
meteen de Meikoningin en vooral in over-
ouden tijd. De langslapcnde en daarna
bedelende Pinksterbruid schijnt zooiets
als een vervallen koningin te zijn.
In de Middeleeuwen hield men optoch
ten, waarbij de intocht der lente zinne
beeldig werd voorgesteld door een jong
meisje, dat mol bloemen bekranst en met
groot vreugdebetoon werd ingehaald. Ze
was lentekoningin bij uitnemendheid en
eer do vroeg en blij ontwaakte dan de
langslaapster.
Men zong nog in T midden van de 17de
eeuw een lied, dat niet geheel zonder ver
dienste is en waarvan ik een paar strp-
phen afschrijf:
Ey luytjes, wilt wat wijeken,
en staet een wevnigh om,
siet, hoe hier komt aenstrïjcken
de fiere Pincxlerbloin.
Laet ons nu een deuntje quoe'vn
op deze Pincxierfeest;
dit socl geluyt
kost rnacr een duyl;
laet u niet vervelen:
luytjes, jij hebt mee jonck gewiesl.
Nu Pincxlerbloem set vaordigii
jou ïnonljo in 'de plooy,
en-beyd' jou hantjes waerdigs
en beyd' jou zijdjes mooi;
wie sal ons nu lielpcn singen?
'k Singh dat mijn keel is lieescli,
als daer geen vreught
is bij de jeught,
wel dan sijn 't slechte dinger,
luydjes, jij hebt mee jongh geweest.
Prince, wilt hier op mereken:
aensiet de kindlsheydt, want
kinders doen kindrc werken,
zij toonen haer vers tandt,
die u doen oock ging bescbouwc;
"i schoeijt al op oenen leest,
hierom niet vliet
veracht liet niet,
wilt ons ten goede houwe
luydjes, jij hebt mee jonck geweest.
Zio hier een volksliedje, waarin een be
roep wordt gedaan op de mildheid van
ouder, van dagen, die hun jeugd mi-sclfien
vergelen zijn.
Maar, zooals ik reeds zei, de Meikonin
gin is gedegradeerd en hier en daar zelfs
geheel afgezet.
In 't Zuid-Oosten van Drente is zo
een koe geworden. In de dorpen daar wor
den de koeien 's morgens naar de gemeene
weide gebracht. Do kinderen letten nauw
keurig op. welk beest 'I laatst, de weide be
treedt En d't wordt dan met groene .-ho
gers omhangen terwijl do lieve jeugd
zingt:
Pinkslerbloed,
Oranje-zoet,
Hoe zit je zoo diep in de voeren?
Had. je wat eerder opgestaan
dan had je geen nood gekregen.
Zoo ziet men na geslachten de laatste
resten vau het heidendom wegsterven,
wanneer liet Christendom ze niet geadeld
heeft tot een Christelijke beteekenis.
N. J. H. S.
BINNENLAND
R.-K. UNIVERSITEIT.
De Dies Natalis.
Bij gelegenheid van den Dies Natalis van
de R.-K. Universiteit te Nijmegen is gister
morgen om 10Ij uur in de St. Augustinus-
kerk aldaar oen plechtige H. Mis opge
dragen door Prof. di\ J. v. Ginneken S.J.,
met assistenic van twee priester-studenten.
De Rector-magnificus en de professoren,
voor zoover in Nijmegen aanwezig, woon
den in ambtsgewaad de II. Mis bij.
Tevens waren o.a. aanwezig de secretaris
van liet curatorium cn de moderator van
de R.-K. Stud. Ver. Carolus Magnus.
Gistermiddag om 2 uur heeft de Rector-
Magnificus prof. de Langen Wendets in de
zaal van de vereeniging een rede over de
„Christelijke Vrcdesgedachte" gehouden,
waaraan liet volgende is ontleend:
„Is" zoo vraagt spr. liet beweren
geen Waan, dat op den bodem van alle
groole vragen ligt de Theologie, die het
aandurft naar het „door tijd noch eeuwig
heid gemeten" groole Raadsel te vorsclien?
Kan tegen dreigende geesfes-verwording
en sociale ontreddering nog beveiligen die
eerwaardig-slalige leer, die als „Wijsheid"
naar het opperste, als „heilige leer" naar
liet goddelijke speurt, niet tol. mystiek ge
nieten, maar om daar te ontdekken de be
ginselen, die als wereld we lien den macro-
cosmos be boorsel ion, als beschavingswet-
ten den microcosmos, den mensch, op
straffe van ondergang, beheersclien moe
ten? Nu het mij vergund is van deze plaats
als katholiek theoloog te spreken, wensch
ik aan de gestelde vragen te toetsen het
vredes-vraagstuk dat, gij stemt het mij
toe, niet enkel gist in de wordende in
ternationale verhoudingen, waar ook het
volk in zijn breedste lagen prikkelt lot
geestdrift ofstrijd.
Spr. behandelt daarna de theologie van
den vrede en den socialen, politieken en
volkenvredc, daarbij Thomas* leer bespre
kend. „Voor Thomas is er één zichtbare
centrale wereldmacht, niet om naast ande
ren, zijns gelijken, zijn paraaf te zetten
onder een internationaal protocol of pakt,
dat menschenwerk is; niet als neutrale
mogendheid, die noch zedelijk en geeste
lijk „neutraal" kan zijn waar hot oorlog of
vrede geldt, noch „mogendheid" is
maar om boven de volkoren tóch in en aan
de volkeren haar bovennatuurlijke vredos-
zending te volbrengen, om als eerste die
naar van Christus allen, voorat de „soeve
reinen" te brengen tot dienen van den
Vrede. Want die paus spreekt in naam
van al de christelijke gewetens: in
naam van den H. Geest van Vrede die, als
„hart der Kerk" het Pinksterwonder van
liet „één hart en één ziel" van alle talen
sprekende volken bestendigt: in naam
van het mystiek lichaam van Christus,
waarvan hij niet de „soeverein", maar het
Christus-dienend Hoofd is met alle leden
lovend verhouden; in naam van rle „ge
meenschap der heiligen" de om vrede strij
dende en den Vrede-zegepraal genietende
zielen en geesten: in naam van het
Vrede-offer, dat het cpulvale 7b°ooffor ver
nieuwt, en waar de Kerk met den gco ff or
den Christus olkon dag en overal bidt
„geef ons den Vrede"; in naam van
haar Hoogste en Allerheiligste Sacrament,
dat, niet als het oude opperste Sacramon-
tum, den sohlaleneed, den mensch bron et
in knechtschap van don oorlog, maar de
vriie zielen bindt door de heiligste Vrodes-
spb'ze aan den éénen Christus dpn Vrede.
Spr. besluit dan:
Wie het vrede-orobleem kennen wil, oh
weinigen ziin er die dil niet beweren, mag
niet. gelijk de meeste' auteurs dit doen,
Thomas voorbijen ah. Want hij heeft het
jviidsch overzien en dien doorzien als woi-
FEÜILLETON.
GEHEIM VAN DE ZEE.
door ANDRé SAVIGNON
Geautoriseerde vertaling
(Nadruk verboden)
Vermetele aanslag. In den nacht van
'dag op Zondag....
Een donkere nacht, zonder maan en
een enkele ster, onderbrak Meng-
Juist wat men voor dat doel zou
ciien.
Heeft een jonge Franscliman, wiens
Jean Victor Mengham, kapitein van
„Anna" van Cherbourg, zich op
Moment met zijn equipage in gevan-
jnap bevolid op het kasteel „Elisa-
onder beschuldiging van smokkel-
i (de droeve lacli van Mengham
wk me hier opnieuw) een onge-
stout stukje uitgehaald, onder de
Ivan de haven-autoriteiten.' De jonge
'nam hoeft n.l. gebruik makende van
oogenblik van verslapping in de be-
Mg van de „Anna" door de politie, die
Ist was' zich bleven muu. ,]0
i verte waaraan het inbeslaggenomen
*u'g gemeerd lag en is begunstigd
pe duisternis er in geslaagd liet an-
0 hchien en het zeil te liijschen.
1 jood live en fofc ziens bccren Engcl-
h lach to Mengham in z'n nopjes bij
U^,nnering, terwijl ik m'n lezing
Het geluk lachte zijn stoute poging
«e ondernemende jongen, slaagde
zonder hinder de buitenhaven te he
reiken, toen alarm geblazen werd en hij
liet vuur uit de batterijen van het kasteel
moest trachten te -ontkomen. Geen van de
kustwachters echter, die hom achterna
gingen, slaagde er in, hem te bereiken.
De „Anna", oen «chip van 10 ton, dat de
week te voren in de omstreken van Min-
quiers was opgebracht, had moeten wor
den verkocht op bevel van-de justitie. Vol
gens de laatste berichten echter, heeft de
jonge zeeman (hij is nog geen vijftien jaar
oud), hot schip van z'n vader triomfante
lijk naar Cherbourg terug gevoerd. Ter
wijl het aan den eenen kant moeilijk is
als goede sportmen een dergelijke ge
slaagde stoutmoedige onderneming niet
toe te juichen, moeten wij aan den ande
ren kant voor den goeden Britschen naam
den wenscli uitdrukken, dat onze verant
woordelijke autoriteiten, zich in 't ver
volg niet meer laten beetnemen door een
eenvoudigen vreemden scheepsjongen.
Is dat alles? vroeg Mengham.
Ja dat is alles.
Toen wendde hij zicli met een triom
fantelijk en tegelijk spottend air naar de
gene die door een ongelukkige zinspeling
aanleiding had gegeven (ot het voorlezen
van dit stuk, en de zaal daverde van liet
applaus.
Hiep, hiep, hoera voor meneer Meng-
ham!
En terwijl de handen op elkaar klapten,
sloot Mengham de portefeuille en slak ze
met de grootste zorg »veer in z'n zak. De
hulcle die men 'm zoo luidruchtig bracht,
aanvaardde hij zonder dat 'h spier van
ziju gelaat vertrok. Vervolgeus schoof hij
z'n hoed een weinig naar achteren, kruis
te z'n armen over z'n borst en besloot
met een slem waarin woede, spot en wan
trouwen doorklonken:
Ik ben altijd blij, als ik weer eens
Engelschen legen kom, altijd hoor.
Waarachtig, zei Calais, die do baas
in z'n humeur ziende, ons zeker 'n beetje
wilde amuseeren: zelfs op liet dek van de
„Pelgrim".
Hij liad die woorden gezegd om liem
aan het praten to krijgen. Mengham, als
door een wesp gestoken, draaide zicli om,
en bij die plotselinge beweging ontplooide
zich z'n ontzaglijke rood-geruite zakdoek,
die altijd halverwege uit de zak van z'n
huis hing, als een vlag.
Hè wat zeg je? looide hij, had je 't
over de „Pelgrim"?
Ja, bij Pern.
Oh! zei Mengham, da's een heel an
dere geschiedenis.
Vertel die 'tis.
Ik vertel niks.
Maar van alle kanten begon men te
roepen: toe vertel op. Maar hij hield zicli
goed.
Hoor 'ns even, daar lioud ik niet
van.
Maar zich (ot Corsen wendende zei hij:
Jij hebt t' woord.
Dat was zoo'n manier van doen. Omdat
hij bang was voor een opsnijder aangezien
te worden, hield hij z'n mond. Hij stelde
zicli tevreden, met te luisteren, terwijl een
ondeugende glimlach over z'n gezicht
speelde. Desniettemin verbeterde hij in
den loop van liet verhaal, waarvan hij do
held was, zoo noodig hiqr en daar met een
enkel woord, een bijzonderheid. Hij deed
dit altijd met een zachte bijna bedeesde
slem wat aan zijn onderbreking toch een
nigen, lang voor onzen lijd, die het wel
wat te naïef meent ontdekt te hebben. Ook
wie zijn beginselen zijn diep en warm ge
loof aan den goddelijken in de Kerk leven
den Vrede niet aanvaardt, kan, zoo hein
het oud-chiliasliseli of nieuw liumaniteils-
pacifismc niet aardt, en hij inzicht stolt
hoven fantaseerend gevoel, juist door den
Aquino tot dieper inzicht en nadenken ge
stemd worden. Reeds dit ware voor iict
ware streven naar vrede heilzaam.
Ons, katholieken, is het heerlijk ons
Vredes-ideaal, over de eeuwen heen, in de
volle soevereine schoonheid en harmonie,
te bewonderen bij onzen Doctor communis,
die klaar uitspreekt, wat als stemming
leeft en leven moet diep in elk katholiek
hart. Maar heilzamer voor ons en voor
onzen tijd is met den grooten Kérkleeraar
in te loeren zien dat dit ideaal, juist omdat
liet zoo grootsch, omdat liet oneindig is,
een practisch levens-doel worden kan en
moet. Mits liet voor ons sta, en diep in ons
eigen zieleleven en in ons sociaal werken
met anderen in kan grijpen in de concrete
gestalte waarin Thomas liet zag mot zijn
genie, maar nog meer liefhad mei zijn edel
hart: de Christenen-vrede der Kerk: mits
het zich, door ons begrepen, uiispreke door
do eenïge Wereldmacht dio wij kennen en
vereeren, het woord van den roomschcn
paus; mits dat vredewoord van Loo XIII,
Benedictus XV, of Pius XI, door de regco-
ringen gewantrouwd door de volken niet
begrepen, bij ons, als in Thomas' tijd bij
de Christenheid, vredosbolinoftrm ontmoete,
en uit die van Petrus dalende leiding en
onze stijgende begeerten, als vroeger, liet
groole dringende vredeswerk worde voor
bereid, dat alleen duurzaam kan zijn.
De waarheid van Thomas' Vredeleor
staal voor ons niet enkel in haar eigen
schoonheid, maar ook, onze Univorsitas
Carolina is er fier op, in liet feit dat de
paus voor ons is wat hij was in Thomas'
tijd: de hoogste beschavingsmacht, die door
de wetenschap Ie beschermen en te be
moedigen tot idealen arbeid en breede
vlucht, zijn groole wereldzending van
vrede uitoefent.
Aan ons niet alleen de plicht, maar ook
de blijde behoefte om onze volle persoon
lijkheid, onze werkkracht en ons welen in
dienst te stellen van don soeverein die
recht heeft het vol Ie zijn, den „Pax Cliris-
lianorum", allereerst voor eigen kring en
voor ons vaderland, maar ook voor de
menscliheid.
Stemmen buiten dc woonplaats.
De mogelijkheid bestaat, dat kiezers op 1
Juli a.s niet in de gelegenheid zijn hun
electoralcn plicht uit to oefenen in do ge
meente, waar zij op de kiezerslijst voor
komen. Dit kan het geval zijn met men
schen die voor zaken afwezig moeten zijn,
hun werkkring buiten hun woonplaats
hebben of reeds de vacantie-geneugten
smaken, handelsreizigers, forensen e. a.
Voorts vallen hieronder zij, dio sinds 1
(Februari naar een andere gemeente ver
huisd zijn.
De Kieswet geeft hun de gelegenheid hun
slem uit te brengen in die plaats, waar ze
op 1 Juli zullen vertoeven. Daartoe is noo
dig dat hij, die van deze bepaling wil profi
teered zich uiterlijk 14 dagen vóór den
stemmingsdag in persoon vervoegt ter
secretarie van -onverschillig welke ge
meente en daar aan den burgemeester of
den plaatsvervangenden ambténaar mede
deelt in welke gemeente hij aan dc stem
ming wil deelnemen. Ilij geeft daarbij op:
zijn naam cn voornamen, do dagteekening
en plaats zijner geboorte, de gemeente in
welke hij op de kiezerslijst voorkomt en
een adres in de gemeente in welke hij
zijn stem wil uitbrengen.
De kiezer, die gébruik wil maken van dc
bevoegdheid, welke do wel toekenl, zorge
dus, vóór half Juni zijn wenschen daartoe
te bestemder plaatse kenbaar Ie maken, en
verlieze tevens niet uit het nog, dat hij dan
niet meer stemmen mag in de gemeente, op
welker kiezerslijst hij voorkomt, onk niet
zon liij dit bij nader inzien nog zou wen
schen „Mshd."
Uitspraak van Hen Flerpmad in de kwestie-
1 Jssclmuiden.
Men meldt uit Arnhem aan de „Msbd.":
De rechtschc raadsfractie ontving van
den Ecreraad in zake dc handelingen van
den oud-wethouder J. J. W. IJssclmuidcn
als accountant van de Hanzehnnk te
Ui redt f tlmna uitsiu-ank
5.20
5.30
5.35
5.50
6.45
0.50
-7.20
7.20
7.20
7.35
7.50
7.50
7.50
7.50
7.50
8.05
8 10
UIT DE RADIO-WERELD.
Wat er vanavond te hooren is.
uur Hamburg 305 M. Solisleiicon-
cort.
uur Hilversum 1050 M Vóór-avond
concert. 1 J.a Madeion du la Vm-
toiro. 2. Ouverture „Sinul.dia''
3 Vorschmahte Liebo (wals 1.
La Belotë 5. Cavallom ÏUisti-
cana. Pauze. 6. Der Bettelslu-
dent (potpourri). 7. Intermez
zo „Paljas". 8. Riviera Rosa
0. Ogo-Pogo. 10. Finale,
uur Ei Heitoren 2600 M Concert,
uur Müncheii 485 NT. Concert,
uur Londen 365 M. Muziek,
uur Berlijn 500 M. „Don Pasquale".
komische opera,
uur Londen 365 AL on Chelmsford
1600 Ar. Syjnphonie-orkesl.
„Conversations" (Arthur Bliss)
(„The Com in it tee Meeting",
..In the Wood"; „In the Bali-
room". „Soliloquy"; „In the
Tube at Oxford Circus") Ge
volgd door „Winners" een too 1
neelspel in 3 acton. Te 9.50 uur
voor tzett i ng Sym plion je-orkes I.
„Carnival des Animaux" (Saint
Saens). (Introduction and
Royal March of the Lion: Hons
and Cocks; Wild Asses; Tortoi
ses; The Elephant; Kangaroos.
The Aquarium; Long-Eared
Characters; The Cuckoo in tin
depth of llie Wood; The Aviary;
Pianists; Fossils; The Swan.'
Finale).
uur Birmingham 475 At. Concert
uur Bournemouth 385 M. Poolsclm
muziek.
uur Manchester 375 Ar. Vroolijke
muziek.
uur Newcastle 400 AT. Concert,
uur Hamburg 395 M. Duilschfl
Heimatliederen.
uur Brussel 265 Af. Concert,
uur Frankfort 470 Ar „Der Beitel
student", operette,
uur München 485 AL „Uilvoering
van „Prociosa".
uur Munster 410 AL Zang.
uur Rome 425 AL Nieuws en concert
uur Zurich 515 Ar. Liederen,
uur Radio-Paris 1750 AL Concert,
uur Hilversum 1050 Ar. Lezing vau
ir. R. A. Gorter over Veilig
heid. Gevolgd door Gramofoon'
platen.
Dc Ecroraad, die bestond uit jhr. inr. d j
Geer, mr. Scheidius en mr. van Scliaik,
komt lot de volgende conclusie:
Dc vraag, voor welke de Ecreraad zMi
in verband met feiten voor zoover daar
over geen twijfel bestaal, geniaalst zag,
was deze: of liet aan een accountant past
ter behartiging van de gezamenlijke be
langen der betrokkenen onder bepaald»
omstandigheden een niet geheel zuivel'
beeld van don feilelijken toestand te cover.:
of.mol zijn verantwoordelijkheid te dekken
Do raad meent die vraag ontkennend t'
moeien beantwoorden H'i vindt daarin
steun o.m. in do bepalingen van IM rede
menl van arbeid van elk der 3 grooU
accouiilanls-vereenieingen hier te lande,
Zonder oonig voorbehoud wordt in dl
reglementen als do plicht van don accoun
tant aangeduid dal li ij op de goede gronden
overtuigd behoort te ziin van rle ïuistheio
der door liem medegedeelde uifkomsl
Di- accountant van de Utrechlscho TTan/.e-
bank was niet bij een dezer vercoivHiuron
aangesloten en is dus niet in slriul ge
komen met een geschreven reglement var.
arbeid, docli wel mei dn»i oneesehrevot?
regel, die ook aan dit* ro'r!"rr»enten ten
grondslag ligt.
De Heer E. H. Krfi'ane nehidflind.
Tn opdracht van den Voor/.iller der Hor
ticultural Socielv or New-York lmeft d.i
heer Scheepers, die als afgevaardigde do-i
VQreoniging de bloemenlontoon^oUmn- u
Heemstede Wnclit. den heer F P
medegedeeld, dat hem de Gouden Medaille
welke éénmaal per i-iar door die TTortienl-
Inral Society wordt toegekend, is toege
wezen als waardeering voor de tonloonsh-l
ling Ie Heemstede en haren invloed on d<
ontwikkelin" ven den T,.;.-» ---
geweldige autoriteit gaf, want dan voelde
je, dat hel zóó inderdaad was gebeurd,
dat je een directe getuigenis kreeg omdat
die Inzonderheid gezien en beleefd was,
en wat ons vooral onder den indruk
bracht, was liet feit, dal hij hol blijkbaar
vertelde tervvillc van de waarheid Mid
den in het verhaal placht Meiiglïam dan
plotseling don verteller het woord tc ont
nemen, en de draad op te vatten, met en
kele zinnen, die ons liet tafereel in levende
kleuren voor oogen stolde, tafereelen, van
bloed en kruitdamp en tranen en worste
ling van man tegen man op een fel bewo
gen zee, zoodat je geloofde er bij tegen
woordig te zijnJe wreef jo oogen
uil, denkende dat jo gedroomd had. Je
was geheel onder z'n suggestie en onwil
lekeurig zei je legen je zelf: wat een kerel!
En zoo zag ik liem nu ook, zooals li ij
twintig jaar geleden, zich geweerd had,
tijdens die geschiedenis met do „Pel
grim". Die had zicli afgespeeld in de wa
tereu van Ouessanl. Mengham had juist
do voorbereidende onderzoekingen ver
richt bij het wrak van de „Laurier", dal
hij juist had gekocht, toen dringende
werkzaamheden hom terug riepen naar
hel eiland Viergo.
Daar moest hij een tijdlang blijven. Ilij
vernam er echter dat de Engelse he hooi
de „Pelgrim" van Liverpool, oen concur
rent van hen onder z'n duiven probeerde
te schieten, hetgeen aldus gebeurde: De
Engelschman, dio eigenaar geworden was
van de Tassaërt, geladen met tabak en
zijde en gezonken bij Pern, had lengend-
ge van slecht weer, zijn duikers arbeid
moeten staken, maar getrouw aan het de
vies: time is money, was li ij om nie'. werk
loos te blijven near de „Laurier" ■- n
en er begonnen -stelselm-illg ut iie» lood
van af tc halen. Het bloed van Mengham
kookte. Hij huurde,een vissohorsboot
kwam even later in Ouessanl. Bii de Zuid
oostkust aangekomen sprong hij alleen in
een bootje en roeide naar den Ungolsoli-
man. Ilij roeide met één hand, in de an
dorc hield hij een bijl, waarmee hij dc
kabels van de „Pelgrim" doorhakte
Daarna klauterde hij op hel. dek van hel
schip, dat aan 'l afdrijven was hel
lag n.l. midden in den droom beried
om den kapitein dc hersens in te slaan en
dc bemanning over boord tc smijten 'loer,
ih- Engelschen begrepen, met wat rooi
soort kerel ze "te doen hadden; haaMen
ze onmiddellijk bakzeil; ze gaven al hel
lood over en Mengham als rlilmatigen
eigenaar van de „Laurier" deed hen daar
enboven een proces aan, dat hij won ook
Is het te verwonderen, dat, in mijn ver
beelding Mengham oen buitengewone fi
guur werd?
Allerlei avontuurlijke verhalen, waar
mede m'n jeugdige geest rijkelijk over
vloed had, schenen te herleven, nu pens
zag ik hem op een kaperschip op der
Engelschman lostrekken, dan weer op eer
brander varen om een citadel in de lucht
te laten springen en er zelf hij om !c ko
men; of ik zag hem als een schitterender,
zpproovpr met pistolen in z'n rood-zijder
gordel cn behangen niet edel gesteenten
oen of ander schip aanvallen, dat de kost-
baarli don van do Indische eilanden miar
F..---- bracht.
(Wordt
olgd)
