Tweede Blad
Hei Japatische Kastje.
Woensdag il Februari 1925
BltëÉiE82LAMD
KATHOLIEKE „AANVALLEN"
De Utrechtscho theologie-hoogleeraar en
C.-H. senator, prof. dr. Slotemaker de
Bruine, heeft j.l. Woensdag ie Leidein een
rede gehouden met als onderwerp:
„Dienstknecht of kind".
In het exordium van zijn lezing heeft
volgens de ver
slagen, o.a.
„Eigenlijk ben ik geen vriend van
samenkomsten als deze. De lezin
gen van Roomsche zij-
de „voor nie t-K atholie-
ken" zijn een aanval
tegen het protestanti fi
rn e, de leizingen der protestanten
krijgen licht iets anti-roomsch. En
y -hij de geweldige dingen, die de we
reld beroeren, is er iets beters te doen
dan dit wederzijds bestrijden. Als elk
zich bepaalde tot den strijd tegen het
ongeloof, ware dit sympathieker. D e
roomschen zijn echter
begonnen. Hier worden zelfs vol
komen buiten de orde in de universi
teit lezingen gehouden over de room
sche leerstukken, waarbij men zich
evenzeer moet verbazen over de vrij
moedigheid van de aanvrage als over
de rechtvaardigheid van de toestem-
ming. Nu ware het laf, zoo ik voor de
uitnoodiging van den kerkeraad be
dankt had".
Wij hebben naar aanleiding Yan derge
lijke reeds vaak gedane uitlatingen als de
hier gespatieerde al bij herbaalde herha
ling pertinent ontkend, dat de lezingen
van roomsche zijde voor niet-katholieken
een aanval tegen het protestantisme zouden
zijn.
„De Tijd" reageert nu op bovenstaand
citaat en vraagt bewijzen voor de daarin
gedane beweringen Wij willen hopen,
dat prof. ds. Slotemaker daarop van eenig.
antwoord zal dienen. Wij willen het ho
epen, maar, gezien de andere voeling in
deze, hebben wij daaromtrent wel eenigen.
.twijfel.
„De Tijd" schrijft:
„Wil de heer Slotemaker de Bruine zich
misschien even nader verklaren en ons
uitleggen, waarin het „aanvallend" ka
rakter der Roomsche lezingen bestaat?
Wordt er één lezing speciaal voor Pro
testanten gegeven?
Is er één lezing, waarin een of ander
Protestantsch leerstuk wordt aangeval-
-}c«^- r~
Kan de heer Slotemaker de Bruine ons
één officieelen spreker voor niet-Katholie
ken noemen wij bedoelen behalve de
leeken in Amsterdam, hier speciaal de Jo-
suielen, Dominicanen en Franciscanen
die bi een der voor niet-Katbolieken ge
geven conferenties ex professo het Pro
testantisme aanviel?
Als de heer Slotemaker de Bruine dat
niet kan, heeft hij een onjuistheid gedebi
teerd, want een uiteenzetten der Katho
lieke geloofs- en zedéleer is toch zeker
geen aanval op het Protestantisme?
En wij zullen den Utrechtschen hoog
leeraar brochures en lezingen van domi
nees laten zien, die hem de baren te ber
gen zullen doen rijzen. 'Het is eenvoudig
ontstellend, hoe er op de anti-Romo-
avonden te keer wordt gegaan en dat
door predikanten.
Meestal wordt in Katholieke conferen
ties het Protestantisme niet eens genoemd
Wat de „brutaliteit" van prof. Verhaar
van Warmond betreft: heeft de prof. Slo
temaker niet eens geinformeerd of prof.
Verhaar de eerste en eenige conferencier
daar was? En is het Katholicisme zoo'n
verschrompelde versteening, dat een be
voegd man er in een aula, die oorspron
kelijk een Roomsche kapel was, niet eens
over spreken mag? (In deze bijkomstig-
beid vergist „De Tijd" zich. De lezingen
van prof. VenhaAr worden, zooals bekend,
niet gegeven in de aula van het eigenlijke
universiteitsgebouw. Red L. Crt.) Dan is
men in Duitschland en Engeland toch
ruimer I
Wij zullen momenteel niet dieper ingaan
op hetgen dr. Slotemaker de Bruine de
zen avond verder heeft gezegd. De hoog
leeraar 'heeft zijn hoorders verklaard, dat
de Protestant God's kind is en dat de Ka
tholiek zich dienstknecht voelt. Dat blijkt
volgens den heer Slotemaker al evident
uit het populair onderwijs. De heer Slote
maker is zóóver gegaan, dat hij heeft dur
ven zeggen, dat „de Roomsche Kerkleer
alleen de uitwendige functie van aanne
men vraagt."
Dat komt er van als men bij Hei Ier en
Harnack te rade gaat en maar wat na
praat over magie en ex opere operate»
Wij zullen nu niet uitweiden over Pau-
lu3* brieven aan de Galaten en de Romei
nen: het is spijtig, dat dr. Slotemaker
eerst de vertalingen en verklaringen van
Lagrange eens niet heeft ingezien. Dan
bad hij zóó niet durven praten.
Wat die „cHen&tknecbtsChap" van het
Katholicisme betreft: het is hier niet de
plaats om de theologische kwesties in den
breede te bespreken, maar wij volstaan
mei deze bemerking, die wij desnoods
met wat historie zullen toelichten: het
Katholiek Christendom is niet alleen een
element, het was een klimaat en wel een
klimaat, waarin geen slaaf kon leven 1
Dat is het feitl
Maar over die Katholieke „aanvallen"
verwachten wij wat opheldering."
DE KONINKLIJKE PROMOTIE.
Mgr. dr. A. Hensen schrijft aan de
„Msbd." nog omtrent de plechtigheid van
Maandag:
Wederom brak er een oogenblik aan,
waarop de Koningin van Nederland tot
HaaT volk in nauwe betrekking zou tre
den. Ditmaal wilde Zij naar Leiden ko
men om op het zevende halve eeuwfeest
der universiteit 't Doctomat in de Rechts
wetenschap te aanvaarden.
Een hulde, zeker ten volle verdiend. Im
mers, bij al degenen, die daar in de Sint
Pieterskerk om Haar vergaderd waren,
zal de herinnering nog levend geweest zijn
aan de bange dagen van den wereldoorlog.
Toen was er veel kunde en beleid van
noode, om het scheepje van Staat over
de hoog gaande golven te voeren. En
dankbaar bedenkt het Nederlandse he volk
met welk een toewijding en zeemanskunst
Koningin Wilhelmina die moeilijke taak
heeft volbracht.
Ik verraad geen Staatsgeheimen met
hier' er aan te herinneren, hoe Zij in die
dagen soms diep in den nacht met den
telefoon-hoorn in de hand heeft gestaan
ora als Souvereine antwoord te geven op
steeds luider en dringender eisehen, wel
ke aan gene zijde van het Kanaal werden
gesteld. Zie, dat vorderde mannenmoed,
maar tevens vrouwelijke tact. Was het
mogelijk, dan wenschte Zij vurig Haar
volk de oorlogs-ellende te besparen., en
d aar omStrikte r>rinaTHifliatW.d - tofpan-
over elk van de machtige naburen. Maar
geen onrecht en ook geen vernedering:
„potius mori quam foedari"; liever ten
ODder dan geschandvlekt!
En ongetwijfeld heeft de Senaat van
's Lands oudste hoogescfoool door de her
innering aan die trouwe plichtsvervul
ling zich laten le;den, toen men besloot
Haar heden het eere-doctoraat in de
Rechten aan te bieden.
In dichte rijen maken wij. genood'gden
ons op naar de oude iSnt Pieter. De
Sleutelstad is voor een oogenblik uit haar
dommel ontwaakt. Op. straten en pleinen
wapperen de vlaggen, oranje of de natio
nale driekleur. Het tradit'onee'e oranje
zonnetje schijnt heden, spelemeit over de
oude gevels; „Jupiter pluv'us", de regen
god met zijn druipende vlerken, laat op
dezen' dog het klassieke Leiden onge-
moe'd.
Weldra is het ruime kerkgebouw ge
vuld, prompt één uur. veertig minuten
gaan de deuren toe. Aanvankelijk heersoht
daar het gegons van een" groote menigte.
Maar niet zoodra weerklinkt het hoorn-
signaal van de eerewacht daar buiten, of
het wordt muisstil; allen rijzen omhoog
om Koningin Willvelmina te begroeten.
„Une vraie reine" hebben eenmaal do Pa-
rij ze naars van Haar getuigd, en die kun
nen erover oordeclen. Te midden van een
schitterend gevolg, dame? c.n heerer». is
Zij toch alleen ,Ja Reine'-. Vriendelijk
glimlachend en met veer krach tigen tred
gaat Zij naar de plaats welke voor deze
promotie ie bestemd» het achterste gedeel
te van het schip der kerk, want het koor,
dat eigenlijk zich beter daartoe zou loe-
nen, wordt gerestaureerd.
De Koningin neemt plaats tegenover
den preekstoel, een sierlijk kerkmeubél,
eigenlijk nog uit den Roomschen tijd.
Rechte en links van Haar zitten de pro
fessoren, allen in ambtsgewaad; de Leid-
sche natuurlijk „au grand complet". Na
dat een Capella-koor het „Wilhelmus"
heeft gezongen, beklimt de Rector Mag
nificus den preekstoel, en houdt een rede
over strafrecht, wel wat in den breede,
want het duurde ongeveer een uur.
Dan volgt de promotie; het Senaa1s-be-
sluit wordt voorgelezen, eenige woorden
van lof daaraan vastgeknoopt, en tenslot
te overreiking van de bulle.
Nu rijst Koningin Wilhelmina omhoog
en dankt vdor het eerbetoon, door de hoo-
geschool van Leiden, Haar bewezen; de
stem, vrouwelijk en teeder, heeft nog veel
bewaard van 't vroegere timbre.
Met een lied van Valerius wordt deze
schoone plechtigheid besloten. Sint Pla
ter stroomt leeg, maar lang nog zal deze
gebeurtenis in de heugenis blijven van al
len, die daarbij tegenwoordig moóhten
zijn
Waar het eene Souvereine betreft, welke
zoo open en beslist haar devies laat klin
ken: „le Christ avant tout", geeft het pas
dit -vluchtig verslag te sluiten met den
wensch, dat Zij onder God's voorlichting,
en door Zijne hulp gesteund, nog lang
moge regeeren over het lieve Vaderland.
STADSNIEUWS
„Perosi".
De lustrumviering.
In 1920 opgericht, is Peroei er thans aan
toegekomen het eerste lustrum t© vieren en
zal dit doen in een serie feestelijkheden,
die in breoden opzet voorwaar van een
levendig organisatieleven getuigen
Het feestprogramma is dan ook nifcge-
groei tot een dikte die getuigenis aflegt
van durf en groot enthousiasme in velerlei
vorm. Concerten, lezingen, tooneel en, gelijk
een goede R..-K vereerd ging betaamt, een
kerkelijke viering. Allemaal- d^ moeite
waard om te vermelden en vooral aanlei
ding voor meergegoeden, te voldoen aan
den oppoep fn het voorwoord tot den
feestwijzer, deze R.-K vereeniging finan-
tieel te steunen, vooral waar aanschaffing
van een paar onmisbare instrumenten zoo
brooduoodig is, wil men kunnen voldoen
aau de noodzakelijke expansie van de ca
paciteit van het ensemble. En dan durven
wij dezen opzet van dit streven naar uit
breiding gerustelijk ondersteunen, te meer
waar Perosi in de af gel oo pen vijf jaren
zooveel heeft gedaan voor de ontwikkeling
van het muzikale leven in Leiden, door
-*rt>e»od» t« -—3—1TT-ewwWy*'»a
gevraagd. d©n feeetelijken toon te heffen
op hoogeg peil en ook door *t geven van tal
rijk vel© goede concerten Want wat Perosi
heeft gepraestcerd in de verloopen vijf
jaren ie inderdaad van groote be teekenis
en van meer dan gewone muzikale waarde.
Er is Perosi veel over het hoofd gegaan;
er woedden stormen, die rukten aan de
grondslagen, doch in een prijzenswaardig
verlangen om te blijven bestaan, werd met
veel opofferingen gestreden en steeds weer
opnieuw gebouwd aan de versteviging van
de liefgeworden vereeniging. En in dit licht
beschouwd is het te begrijpen dat men
gretig dit eerste lustrum heeft aangegrepen
om naar buiten te doen blijken van een
gezond en krachtig leven
En zoo zette de Perosianen dan Zondag
avond in de groote Gehoorzaal het blijde
lustrum-vieren in met een programma mu-
sicaliter zoo gedegen, als wij nog nimmer
van Perosi hebben geboord. Het was in
derdaad een keur van feestnummers, die
den blijden jubel in rijkdom van kleur en
klank deden klinken in een welverzorgd
ensemble, dat in onderdeden algeheel© be
vrediging wekte.
Wij willen niet in alle onderdeelen de
nummers bespreken, doch lezen er slechts
eenige uit, die door de eisehen die zij stel
len, voldoende weerspiegelenden de vele
goede eigenschappen, de groote mate van
een gezonde muzikaliteit, levende in deze
in veel studie haar kracht soekende mu-
ziekvereeniging. Wij willen noemen La
Bruyer©, Ouverture die zeer goed gespeeld
werd, Chants romains Wals, di© over het
algemeen goed was, doch beter had kun
nen wezen als de piston© door betere stu
die zich meer hadden verzekerd van toon-
vastheid L'Armenierre Fantasie leek ons
door do gaagiteerdbeid van het binnenwerk
wat dik en hoekig, al was de opvatting
wel te aanvaarden, 't Beste van alles was
Kessels Maritana, Opera-fantasie, een fris-
sche setting, vol mooie en goedklinkende
harmonie en berekend op goede krachten.
En deze bezit Perosi, getuige wat dezen
avond-werd gepraeBteerd De ijverige en
zich wijdende directeur jao Kroon, die
met rust en juist aangeven zijn mannen
weet te leiden, heeft zeker voornaam werk
verricht door deze uitvoering voor te be
reiden en ook zijn talenten nog te be
stedien aan centweetal arrangementen, die
op zijn kunnen een helder licht werpen.
Hem komt dan ook een zeer groot deel
to© van het dankbaar applaus door het
publiek geechonken Als de leden studee-
ren bovenal en de leiding volgen, zal
Perosi een goede toekomst ingaan
Na de pauze ging het 3 bedrijvig too-
neelsple „Het hoogste goed" door enkele
leden van Perioai ten tooneele gebracht.
En wat nu wel merkwaardig ia, ik moet
ronduit bekennen: nog maar weinig zóó
goed dilettantenspel te hebben gezien Een
mooi tooneelepel, juist een zooals wij noo-
dig hebben voor ons roomsch tooneel met
levenslessen vol diepe ernst, die een leven
dig pleidooi houden voor het Roomsch hu
welijk en tegen het gemengd huwelijk met
klinkende argumenten waarschuwen, ziet
dat is goed en edel werk, dat is een waar
dig spell En deze mensohen hebben die
taak vervuld op een wijze die ging boven
onze verwachtingen .Als 't waar is, dat
deze spelers slechts nu en dan een stuk
instudeeren, als de gelegenheid zich voor
doet, dan staan wij perplex van hun spel
Vooral willen wij noemen Piet v. d Hoo-
gen, die door zijn natuurlijke en spontane
vertolking het geheele stuk naar een prach
tig einde droeg Hiermede stellen wij geen
enkelen anderen speler achter, allen hebben
een creatie gegeven die van groote betee
kenia was. Het tooneel was ste^ris gevuld,
de mooie mamenten werden keurig uitge
beeld en de contrasten spraken vol leven
en kleur, Inderdaad, deze spelers, ouder don
naam „R.-K Versenigde Dilettanten" op
tredende, hebben een vertolking van dit
stuk gegeven ,die bij de hoorders(stere) e^n
diepen indruk zal achterlaten en, hopen we.
bot bering strekken Deze eetate avoud was
voor Perosi een glansrijke inzet tot de lus
trumviering Sp.
(Ueiaiew^sJ© Berichten
Naar aanleiding van hier en daar uitge
sproken vermoedens, dat de hevige storm
van Maandagnacht gepaard zou zijn ge
gaan mei een lichte aardschudding, heeft
het Meteorologisch Instituut te De Bildt bij
informatie medegedeeld, dat de seismogra-
fen aldaar absoluut geen aardschok heb
ben opgeteekend.
Rozen-kassen te Aalsmeer
vernield.
De schade aan de verschillende rozen-
kassen In het Oostelijk deel van Aalsmeer,
door den stórm toegebracht loopt in de
duizenden.
Geheele kassen van vier- of vijfhonderd
M2. oppervlak, met rozenstammen, waar
reeds eenige weken voor gestookt was, zijn
in elkander gewaaid, of zelfs wel wegge
slingerd.
Waar de verzekeringsmaatschappijen
niet tegen stormschade verzekeren, zoo
men ons mededeelt, belcekent* dit een ont
zettende slag die den kweekers word toege
bracht.
Mon spreekt reeds van het opstellen
eener steunregeling, om degenen, die na
genoeg geheel"geruineerd zijn, conigszin3
weer op de been te kunnen helpen.
Gisternacht is op het terrein der firma
Spieker en Elferjnk te Zutphen door den
UIT DE RADIO WERELD.
Wat er vanavond te hooreu b.
5.05 uur Fad4o-Part« 1780 3d Concert
Ö.20 Brussel 206 M Concert
7.20 Alle Brltacbs tuitions Tijd»
sein Big Den en nieuws.
7.26 Leipzig 400 M. Concert.
7.50 Londen 365 M. en Chelmsford
1600 M. „De 7 leeftijden van
don mensch" a pageant ia
speech and music. Age It
March, „In Toyland" (Finck).
Ilumoresque, „Baby's Sweet-
haert" (Corri). Age II: „The
Admiral's Broom" (Bevan).
„Three for Jack" (Squire),
Dances from „The Blue Bird"
)0'Neill). „Impressions of
Extreme Youth" Humoresque,
„The Whister and His Dog"
(Pryor). Age III: „Seventeen
Come Sunday" (Vaughan Wil
liams). „I Know of Two
Bright Eyes" (Clutsom). „Mai-
re, My Girl" (Aitken). ,,Chan«
son" („In Love") (Friinl).
Age IV: „The Company Ser
geant-Major (Sanderson) The
Corporal's Ditty (Squire). Age
V: „Solemn Melody" (Walford
Davies). „Homage March"
(Wagner) Age VI: „She Wore
a Wreath of Roses" (Knight).
„Alice, Where Art Thou?"
(Ascher). „At an Old Trysting-
Place" (MacDowcll). „Chant
d'Automne" (Tchaikovsky(. Age
VII: „The Centenarian" (Che
valier). „Reminiscences of an
Old Soldier". „Funeral March
of a Maronette" (Gounod). Te
10.25 uur voortzetting met een
populair programma
7.50 Birmingham 475 M. Oude en
nieuwe Engelsche muziek.
7.50 Bournemouth 385 M. Winter-
Gardens Night.
7.60 Cardiff 350 M. Concert.
7-50 Manchester 376 M. Dansmu-»
ziek.
7.50 Newcastle 400 M. Music of
Ihe Dominions.
7.50 Aberdeen 405 M. Concert.
7.55 Zürich 515 M. Voord r. en conj
eert.
8.10 Hilversum 1050 M. Christ**
lijke Rauio-omroep.
8.35 Brussel 265 M. Concert.
9.20 Radio-Paris 1780 M. Frag
menten uit „Madame l'Arohi-
duc".
hevigen stormwind een electriechen kraan,
dienende voor het lossen van goederen uit
schepen aan het rollen gerankt* en'ge
derailleerd De kraan viel op een in de
haven liggend met muis beladen schip, dat
onmiddellijk zonk.
De schipper en diens vrouw konden nog
bijtijds gered worden, Het bedrijf der ge
noemde firma ondervindt door het onge
val groote stagnatie.
tu ->J
in do omgeving van Delft groote schade
aangericht Op de tuinderijen aan waren
huizen en broeiromen is voor duiz.enden
gulden» schade aangericht.
Op liet terrain van de'firma F. Swart-
touw aau don mond van de Waalhaven te
Rotterdam had een ongeluk plaats, dab
wonder boven wonder zeer goed is afgo-
loopen
Door de lievige rukwinden n.l ging een
loopkraan van ongeveer 500 ton aa-n heb
rijden In minder dan geen tijd liep difc
enorme gevaarte, dat een lengte heeft van
ruim 80 M, en een hoogte van 20 M., tegen
een stoot ba lk aan. Door den hevigen schok
zakte het voorste gedeelte van de grootste
kraan die iri Rotterdam's haven te vin
den is. in elkaar. Het gevaarte kwam op
het dak der smederij terecht
Twee arbeiders, die juist daar bezig wa».
ren, konden nog een goed heenkomen zoe
ken terwijl do woning van den bedrijfslei-
der N v. d. P., die met zijn vrouw en
dienstboden in huis was, gespaard bleef.
De machinist L. v. M., die zich op hei
oogenblik, dat de groote kraun als eeen
kaartenhuisje ineen viel, in de machine
kamer bevond, werd gelukkig gered. De
man is uit de machinekamer gekomen,
doch hoe, dat weet niemand! In zeer
zonuw&chtigcn toestand ie hij naar zijn
woning vervoerd.
FE4J8LLETOW.
6)
—Ik zou met een kleineren prijs al dol
blij zijnj, zeid» zijn vrouw. Zelfs twee
of driehonderd francs zouden in onze
positie een ware zegen zijn.
Die meening kan lk niet deelen. Of
de hoofdprijs of niets. Een klein© winst
zou mij meer ergeren dan verheugen.
Thans achtte Nelly het oogenblik geko
men om het gesprek af te breken.
A propos, papa, wij hebben heel
en al vergeten om u mede te deelen dat
wij morgen een gast krijgen.
Toch geen schuldeischer, hoop ik,
leidde het antwoord.
Zooalö men het noemen wil. Het is
een persoon, dien wij grooten dank ver
schuldigd zijn.
En die uit Engeland komt, voegde
.Walter erbij.
Uit Engeland.
Uit Eigeland, mij beste, zeide de
vrouw des huizes, die, nu het ijs toch
eenmaal door Nelly gebroken was, den
moed vond om haren man de gewichtige
gebeurtenis mede te deelen. Isa heeft ge
telegrafeerd, dat zij morgen vroeg hier
aankomt.
Dat is dom, mompelde Feddau, die
juist niet bijzonder in zijn schik
'coeen te zijn. Ik had gehoopt, mijne
noch ter bij haar eerstkomend bezoek an-
te kunnen ontvangen. Weet je ook
wai haar naar Paxijs brengt?
Wij hebben er geen vermoeden van,
klonk het in koor.
Zij zal hare prachtige betrekking
toch niet hebben opgegeven? Of schuilt
er misschien weer éen verliefde gek
achter?
Zij zelf zal ons dat geheim wel op
helderen, beste Gundy. Lu elk geval zullen
wij Isa het verblijf in het ouderlijke huis
zoo aangenaam mogelijk trachten te ma
ken. Nelly heeft op de dei-de etage een
kamer voor haar gehuurd.
Je bent een engel van een vrouwtje
en denkt aan alles. Ja mijne Isa zal in
elk geval hartelijk welkom zijn.
ni.
Feldau's speculaties
De Feldau's bevonden zich sedert drie
jaar in zulke netelige omstandigheden.
Man en vrouw hadden ieder éen niet on
aanzienlijk vermogen bezeten. Gundac-
carte vader was 'n rijk grondbezitter in
het Hannoversche. Hij stierf vroegtijdig
en liet aan zijn onmondig kind een jaar-
lijksch inkomen na van 100.000 mark.
Zijn in Oost-Pruisen levenden broeder,
den majooraatsheer Georg von Feldau, be
noemde hij tot diens voogd. Gundaccar,
een schoone, rijk begaafde en beminne
lijke knaap, die aller harten stal, bezat
maar een hoofdgebrek, dat echter zeer
noodlottig voor hem zou worden, hij was
namelijk een hartstochtelijk kaartspeler
en turfheid (1). Reeds in Jena waar hij
in de rechten studeerde, moest oom
Georg herhaaldelijk zware schulden voor
zijn neef betalen, hetgeen dan heftige
scènes tengevolge had. De levenslustige
student beloofde dan telkens nimmermeer
een kaart te zullen aanraken, doch zijn
hartstocht was sterker dan zijn wil, en bij
de eerste de beste gelegenheid bezweek hij
weder voor de verzoeking.
Toen hij mondig was kwam bij in het
bezit van een millioen mark. De majoo
raatsheer had namelijk op zijn wensch
de goederen in het Hannoversche ver
kocht, daar Gundaccar geen de minste
neigingen bespeurde om landheer te zijn,
en de diplomatieke loopbaan koos. Hij
wilde bet leven met volle teugen genieten
en aangezien hij voldoende middelen be
zat, gelukte hem dat ook Hij had toegang
tot de voornaamste families en werd ook
daar weldra de vertroetelde lieveling.
Er was maar al te veel gelegenheid
voor een spelletje, en waar er geen was,
zocht Gundaccar haar. Zijne vacanties
gebruikte hij om badplaatsen en speel
banken te bezoeken af aan de wedrennen
deel te nemen, beide zeer kostbare genoe
gens. Op die wijze werd zijn vermogen
steeds kleiner. Oom Georg waarschuwde
hem van tijd tot tijd, wanneer hij het
wat al te bont maakte, doch predikte voor
doovemansooren, want de apeelduivel liet
zijn offer nu eenmaal niet los.
In Wiesbaden, waar Gundaccar met het
Trente en QuaTante een aardig sommetje
verloor, maakte hij kennis met een beeld
schoon meisje. Hij werd smoorlijk ver
liefd en deed aanzoek om hare hand. He
lena Gruber, de arme dochter van de
weduwe van een ambtenaar, gevoelde zich
vereerd door het* aanzoek van den schoo-
nen voornamen edelman en beiden werden
spoedig con paar. D© moeder Sutui kort
na het huwelijk, en liet jonge paar bracht
de wittebroodsweken in Italië door.
Verscheidene maanden achtereen wijd
de de verliefde echtgenoot zicb uitstekend
aan zijne jonge vrouw en vermeed de
speeltafels doch toon greep de hartstocht
hein des te heftiger aan en hij werd een
habitué vau Monte-Carlo.
Om een millioen mark aan do speeltafel
te verliezen, vooral als men een ongeluks
vogel is, daartoe wordt niet veel tijd ver-
eischt.
Slechts drie vier jaar gelukie het Fel
dau .boven water te blijven. Hij sleepte
vrouw en kind afwisselend naar alle
Europeesche badplaatsen, waar speelban
ken waren, totdat een volkomen ruïne aan
dat dolzinige leven een einde maakte. Dit
geschiedde in Wiesbaden. In zijn wanhoop
wendde hij zich tot oom Georg om hulp.
In den beginne weigerde de strengde, ka
rakter-vaste man, om de lichtziunigheid
van zijn neef in de hand te worken. Toen
echter Helena met haar kind naar hem
toereisde, gaf hij gehoor aan de smee
kingen der onschuldige zwaarbeproefde
vrouw en schonk bij hem een jaarlijkech
inkomen van 6000 mark, onder de uit
drukkelijke voorwaarde, om zich terstond
naar het kleine landgoed le begeven, dat
oom Georg in Zwitserland bezat. In Thun,
dit bekoorlijk plekje aarde, waar Gundac
car niet In de verzoeking werd gebracht
om zijn ondeugd bot te vieren, wordt hij
een toonbeeld van echtgenoot en vader.
Zijn in den grond goed hart gebood
hem, om aan vrouw en kind weder goed
te maken, wat hij in aJ die jaren van
dwaze verblinding jegens hen gezondigd
had. Tot zijn grenzelooze smart duurde
dit idyllische loven, dat bij aan den oever
van het heerlijke meer leiddet maar twee
jaar. Helena, die reeds lang ziekelijk
was geweest, stierf.
Van het oogenblik af, wijdde Gundacca*
zich aan de opvoeding van zijne kinde
ren en aan ernstige studies Hij leefde al»
oen kluizenaar en hield zijn aan de dood»
gegeven belofte, om de speeltafel te ver«
mijden, totdat er een gebeurtenis intrad,
die aan zijn loven eon heel andere wen
ding gaf.
Een jaar na den dood zijner oprecht
betreurde vrouw maakte hij kennis me4
Lisa Thorwald, die den zomer eveneens Ia
Tyrol doorbracht. De allerliefste jong»
generaalsweduwe huurde een villa in d»
onmiddellijke nabijheid van het kasteel
van Feldau. De kennismaking der buren
werd door de kinderen aangeknoopt. D#
levendige kleine Nelly, die geen broers o<
zusters moer had, verveelde zich erbar
melijk Toen zij op zekeren dag zag, ho»
vroolijk Isa met den drie jaar jongeren
Walter bal speelde, klauterde zij zonde»
haar mama of haar gouvernante per
missie te vragen, over de schutting en?
nam deol aan het spel. Van dezen dag
af waren de kinderen onafscheidelijk.
1) Turf haan voor wedrennen; alle»
wat op wedrennen betrekking 1» ft.
Wordt Tervvlgd.)
