Vierde Blad.
Zaterdag 6 Dscember 1924
3e Nederlandsche Staats
inrichting.
MILITAIRE UITGAVEN.
Schatten gelds. Nalatig in hun
plichten Voor deze surprise
Uit het oog verloren Slechts een
peulschilletje Reactie Ver
foeilijk Een vaststaand)© waar
heid Dienstdwang R.-K. Mili
tairen vereeni gingen.
Begrijpelijkerwijze verslindt ons leger
jhatten gelds. De Begroot'og voor het De
partement van Oorlog bedroeg in 1924
f 61 698.146.die voor het Departement
van Marine f 46.108.226.Wie zal deze
reuzen-sommetjes betalen? De schatkist is
jer goed voor, want:
„Al de kosten voor de legers van het Rijk
•worden uit 's Rijks kas voldaan. (Art. 188)
Onder d:e kosten beboeren ook de som
men voor schadeloosstelling. Men moet na
melijk weten, dat, als de soldaten b.v. op
manoeuvre zijn, ze toch graag een onder-
'dak en voedsel hebben. Nu kunnen door
omstandigheden tentenkamp en veldkeuken
•wel eens wat nalatig blijken in hun moe-
'derlj'ke plichten. In zulk en dergelijke ge
vallen kunnen de inkwartieringen en het
onderhoud van kef krijgsvolk ten laste van
een of meer inwoners of gemeen'en wor-
'den gebracht (art. 188). Opdat bijtijds de
zaakjes voor onze soldaatjes in orde kun
nen worden gemaakt of, wanneer plotseling
inkwartiering noodig wordt, zooals on
langs nog bij de herhalingsoefeningen te
Breda, men niet heelemaal met den mond
vo! tanden slaat, maken Burgemeester en
HVefhouders jaarlijks een lijstje op van die
ingezetenen, d'e eventueel voor deze sur
prise in aanmerking komen. Tamelijk
nauwkeurig is bepaald, wat bij zulke ge
legenheden moet worden verschaft.
Eveneens tegen vergoeding kunnen trans
porten en levcrantiën van welken aard ook
voor de tegers of de verdedigingswerken
Van het R'jk worden gevorderd. Bij onwil
bf nalatigheid qm aan het gevraagde te
Vo'doen, krijgt men doodeenvoudig de
tekening thuis gestuurd, terwijl nog een
ildhoete extra mag betaald worden.
In geval van oorlog, oorlogsgevaar of
tondere buitengewone omstandigheden,
eon's b.v. watersnood, worden natuurlijk
blinder voorzorgen genomen, minder atten
ties bewezen en wordt uiteraard spoediger
hot geduld1, dfr r'Hijkheid on welwillend-
lio?d uit het oog verloren. Maar wie Is
liii zoo'n gelegenheid niet zenuwachtig?
Be voor inkwartiering enz. te vergoeden
tenkosfen zijn f slechts een peulschilletje te
boom en in vergelijking met hetgeen voor
Onderhoud van personeel en aanschaffing
van materieel is te betalen. Aangezien wij
tas de ontzettende gevolgen van een oor
oor met e'gen oogen hebben kunnen aan-
fchouwen of lezen en we ons van den an
doren kant op het oogenblik in een hoog
conjunctuur van bezuinigingsnoodzakelijk-
heden vermeien, leeft onder het Nederland
se volk een min of meer spontane of
eeforceerde drang om het heele dappere
leger en al onze trotsche zeekasteel en met
bemanning incluifl op te.doeken."
Maar, gelijk bij alle zaken, die men
fcraag of niet graag heeft, dreigt ook bij
dezen eisoh het hart. wel eens luider te
Fproken, dan het verstand, op welke niet-
jgehocl redelijke handelwijze reactie pleegt
Ie volgen.
Zou ook bij dit vraagstuk de deugd niet
inliet m'dden liggen, zou niet hij den juis-
len weg bewandelen, die zich tusschen
trolwapeningsfantasten en militairisten
beweegt?
Van ons. Katholieken, mogen in elk ge
tal verre blijven het aBedaagsch, laag-bij-
te-grondsohe ordinair en feclame-achtig
tesol met ontwapeningsleuzen, welke aan
Jouter-menschelijke motieven zijn ont
kend, de eigenbaat van den enkeling vleien
a op stemmenwinnerij van de onnaden-
ffnde massa zijn berekend.
T Neen, zulk een gedoe is verioeilijk. Ook
hij ontwaponingsactie en vredesbeweging
houde men hoog heilige idealen.
Gode zij dank, wat een heerlijke gezind
heid schitterde uit in verschillende arti
kelen, welke den laatstea tfjd door hoog
staande mannen werden gepubliceerd. "Wij
denken hier vooraf aan den uniek stuk
van fr. B. Kruitwagen 0. F. M. in „De
Maasbode" van 12 September 1924, dat een
stoot gaf tot een hernieuwde vredesactie
ten onzent. Het artikel is verschillend be
oordeeld. Maar hij in elk geval verdient
onze hoogachting en sympathie, die bij
zijn ontwapeningsactie ook vasthoudt aan
deze verheven beschouwing: „dat er nog
altijd een God in den Hemel is„ die over
het wel en wee van ons Vaderlamd waakt,
en die een oprechte pr ging, om onderlinge
liefde en vrede onder de volken te bevor
deren, onfeilbaar zeker op den door Hem
uit te kiezen wijze zal heloonen."
Hoe ten slotte feitelijk door de onzen
over het min of meer van bewapening of
ontwapening wordt gedacht, gosproken en
geschreven, voor alien blijve toch deze
waarheid vaststaan, dat wij niet door het
vormen van „vedhtsoldafen", niet op de
eerste plaats door lange oefeningen of door
een groot getal ons land sterk maken tegen
mogelijke vijanden.
Kerels immers met godsdienstzin en
brave zeden zullen, wanneer het ooit noo-
dig mocht zijn, de beste verdedigers blijken
van den vaderlandschen bodem. Een volk
met ongerepte zeden en diep geloof vormt
ware helden. De weerkracht van ons volk
sterken door bescherming der reinheid,
door aanwakkering van zijn geloofsleven;
dat is een actie, waaraan zelfs de meest
verwoede ontwapenaar zijn beste krachten
moge geven.
Dankbaar in dit opzicht moeten wij zijn
voor onze Regeering, die door'het instituut
der aalmoezeniers en op andere manieren
veel voor het godsdienstig en zedelijk
welzijn der soldaten deed. Echter, zijn en
blijven deze maatregelen slechts middelen,
om kwaad te verminderen.
Alleen van de afschaffing van den
dienstpliht, als „de ware oorzaak van vele
ellenden, welke sedert méér dan een eeuw
de maatschappij hebben getroffen" (Bene
dicts XV), zijn definitieve resultaten te
verwachten. Wordt wel eens niet beweerd,
dai de mensch-onwaardige en mensch-
ontoerende dienst-dwang door satanische
goddeloozen is gewild en geprotegeerd als
het doelfreffd middel om de zeden der
jonge mannen te verderven en hun gods
dienstig leven te verstikken? indien deze
bewering waarheid bevat, dan zijn in som
mige landen wel vruchten geoogst!
Ouders vooral mogen bedenken, hoe ont
zettend groot dikwijls ook ten onzent de
gevaren zijn van hot so1 daten'even, en dat
alleen de R.-K. MiTitai ren-V er een I gi ngen
den soldaat afdoende beschermen tegen
de verleiding.
Wij zijn het geheel met Pater Haanen
O.F.M. eens, waar hij in zijn handboekje
voor de leden der R. K. Mili tai ren-ver
eeni gingen blz. 29, het volgende beweert:
..Een R. K. jongeling die in onzen -tijd
soldaat moet worden, behoeft niet te vree-
zen, voor de gevaren van het kazerneteven,
indien hij maar het besluit neemt om ge
durende geheel zijn diensttijd getrouw de
R K. Militairen-vereeniging fe bezoeken en
dat besluit ook werkelijk ten uitvoer
brengt.
Ook behoeven de ouders van zulk een
zoon zich niet met angstige 2org af te vrar-
gen, wat er van hun kind geworden zal in
den dienst. Zij hebben slechts te zorgen,
dat die zoon vanaf den eersten tot den laat-
sten dag van zijn verblijf in do garni
zoensplaats getrouw de R. K. Militairen-
vereeniging bezoeke.
Kunnen rij dit van hun zoon gedaan
krijgen, dan zal die na geëindigden dienst
tijd' even braaf naar het ouderlijk luiis te-
Tugkeeren, als hij daaruit is heengegaan."
Met welke aanhaling wij de eerste afdee-
ling van het eerste deel hesluiten, om ons
in de tweede afdeeldng te gaan bezig hou
den met de Wetgevende Macht.
Fr. CUNIBERTUS SLOOTS.
Weert. O.F.M.
Buitenl. Weekoverzicht.
De storm, die vóór 14 dagen zoo plotse
ling opstak in Egypte, heeft zich weer
neergelegd. Er- is weer kalmte g( komen,
ten minste in schijn. Maar in dit oogen
blik van stilte hoort men duidelijk hoe
oen Yeel dreigender gevaar nader, en Har
der sluipt, langzaam en zonder groot ge
rucht: hot bolsjewisme, dat naar alle kan
ten om erkenning vraagt, maar als het
deze verkregen heeft, zijn positie benut om
propaganda te maken voor de revolutie.
Wij zullen straks gelegenheid hebben om
te laten hoor en hoe het een met het ander
samenhangt, hoe Azië, waarbij men ge
rust de Bolsjewiki in Rusland en de Moren
in Noord-Afrika kan rekenen, bezig is
op te heffen tegen do West-Europeesche
overheersching en zich te ontworstelen
aan de „voogdij" welke de cultuurlanden
de laatste eeuwen hebben uitgeoefend
over de diverse bruine en gele broeders.
Europa heeft zich een onherstelbare scha
de toegebracht door den oorlog'en het is
thans zoo verzwakt dat het nauwelijks
weerstand kan bieden aan de ziekte, wel
ke zich als een kanker in haar lichaam
invreet en die zijjn oorsprong 'vindt in
Sovjet-Rusland.
De R ij k a d a g.s verkiezingen.
klaar voordat wij ons verder gaan ver
diepen in deze sombere bespiegelingen,
corst even een woordje over wat nabij en
voor de deur is: de algemeene verkiezingen
bij onze Oosterburen. Zooals men weet,
hebben die morgen (Zondag) plaats. Al
gemeen verwacht men een verschuiving
van het zwaartepunt van rechts naar links,
een overwinning van de midden-partijen.
Gelijk men gisteren heeft kunnen lezen,
wordt deze meening ook bevestigd door de
houding van Stresemann. Dit politieke
windvaantje geeft nauwkeurig aan, uit
welke hóek de wind tegenwoordig waait.
Misschien herinnert men zich nog de zwen
king van de Duitsche Volkspartij naar
rechts,toen er een algemeene „Rück nach
Rechts" was tengevolge van de politiek
van Poincaré. En het is nog niet zoo heel
lang geleden, dat hel vooral Stresemann
was, die aandrong op opname van de
Duitsch-Nationalen in de regeering, een
crisis, die toen geëindigd is met. de ont
binding van den Rijksdag. Thans scheldt
Stresemann deze rechtsche boeren uit
voor kerels met groote monden, die hard
kunnen schreeuwen maar nog nooit wat
tot stand hebben gebracht Het ziet er
dus blijkbaar niet al te best uit voor de
rechterzijde.
Ter vergelijking wanneer Maandag en
Dinsdag de uitslagen hekend gemaakt wor
den, brengen wij hier de samenstelling
van den ouden rijksdag in herinnering.
Hij bestond uit 100 Soc.-Dera.; 106 Duitsch
Nationalen; 65 Centrumsteden; 62 Com
munisten; 44 Duitsche Vcïksparlijers; 32
Duitsch-Völkischen; 28 Democraten; 16
leden der Beicrsche Volkspartij; 10 leden
van den Boerenbond; 5 Duitsch-Hanno-
veranen; 4 Duitsch-Socialen
De Eg'yptischo kwestie. Wij
zeiden hierboven, dat de rust in Egypte
was weergekeerd, tenminste In 'schijn.
Maar de agitatie der Wafd-partij, de par
tij der extremisten, duurt voort. Ook
Zaghloel Pasja zal wel niet stil blijven
zitten. Er ging een gerucht, dat hij het
land verlaten zou, maar dat werd al
spoedig tegengesproken.
Op het oogenblik heeft de Egyptische
regeering alle Engelsche eisciien volkomen
ingewilligd. Maar.dat heeft de Tegee-
ring wel gedaan, doch het parlement is
het daarmede volstrekt niet eens. Het is,
zooals men weet naar huis gezonden,maar
het kan toch niet altijd thuis blijven zit
ten. En algemeen wordt toegegeven, dat
als het parlement thans hijeen zou ko
men, dat een nederlaag voor de regeering
zou beteekenen. De extremisten welen
heel goed wat zij aan bet parlement heb
ben, als zij onmiddellijke bijeenroeping
eischen. De koning is echter wel zoo ver
standig om deze eisch niet in te willigen.
Integendeel verluidt, dat de regeering het
parlement ontbinden zal. Dan nieuwe ver
kiezingen met al de agitatie, intriges enz.
van een warmbloedige verkiezingscam
pagne. De temperatuur schijnt zelfs zóó
hoog te zijn gestegen, dat er bijzondere
politiemaatregelen genomen worden
naar gemeld wordt om de ministers in
Engeland zelfs tegen aanslagen te bevei
ligen van doortastende Egyptenaren. Men
zou een heel complot op het spoor zijn.
't Is mogelijk, want, zooals gezegd, de
rust is maar schijn, inwendig kookt het
nog.
De ontruiming door de Egyptische een
heden van den Soedan is niet zonder in
cidenten afgeloopen. Te Khartoem is een
muiterij uitgebroken, die zich evenwel
ernstiger liet aanzien dan zij werkelijk
was. Tenminste, het opstandje was spoe
dig onderdrukt.
Of de Volkenbond nog zal interveniee-
ren? Austen Chamberlain heeft verklaard,
dat hij wel bereid is aan den Raad alle
mogelijke inlichtingen te verschaffen om
trent de politiek van de Engelsche regee
ring, ten einde elk misverstand omtrent
haar bedoelingen uit den weg te ruimen,
maar intervenieeren mag do Volkenbond
volstrekt niet. Engeland zou dat opvatten
als een onvriendelijke daad. Wij hebben
den vorigen keer reeds aangegeven, wel
ke redenen de Britsche regeering daar
voor opgeeft.
Austen Chamberlain is nu op weg naar
Rome, om de zitting van den Volken-
bondsraad bij te wonen.
De communistische actie.
Omtrent de dreigende communistische ac
tie en het verzet van de Aziatische volke
ren tegen Europa vonden wij een arti
keltje in het „Vad.'* dat een goed over
zicht daarvan geeft. Wij ontleenen er het
volgende aan:
Men kan het verzet vau de Egyptena
ren tegen Engeland beschouwen ais een
zuiver plaatselijke beweging. Men kan er
'ook een felie uiting in zien van het onder-
grondsch verzet der Aziatische volken en
de volken, die zich aan Azië verbonden
voelen, legen West-Europa. Er is alle
aanleiding om de tweede beschouwing op
den voorgrond te plaatsen. Het Egypti
sche verzet staat niet los van de zelfstan-
digheidsbeweging in Turkije. En het is
niet toevallig, dat men juist van Perzië
verwacht, dat het de Egyptische kwestie
bij den Volkenbond aanhangig zal maken,
waar alle West-Europeesche staten voor
terugschrikken.
Naast de pogingen van Egyptenaren en
Moren om zich van de West-Europce-
sohe voogdijschap te bevrijden, moet men
aandacht schenken aan de actie der
Britsch-Indische Swarajist en, die onlangs
door de capitulatie van de non-coöpera
tie-beweging van Ghandi aan offensieve
kracht hebben gewonnen.
In China ten slotte komt een strooming
op, de studeerende jongelingschap heeft er
de leiding bij, die het Hemelsche Rijk van
allen West-Europeeschen invloed wil vrij
maken.
Zoekt men nu naar het verbindend ele
ment in al die bewogingen, dan stuit men,
naast vele andere factoren, steeds op dien
eenen, den Russ isch en invloed, de commu
nistische agitatie, die overal gereed staat
om de West-Europeesche macht te onder
mijnen.
Van Moskou uit omvingen de Turken
tijdens hun verzet legen Griekenland en
Engeland steun. Uit Moskou ontvingen
alle oproerige elementen in Afrika, Indië
en het Verre Oosten bijstand.
Niet uitsluitend tot Azië bïperkt zich de
Russische agitatie. De communistische een
trale in Weenen heeft zich, naar uit een
bericht iu de Servische Politica blijkt, do
cumenten laten ontstelen, die de plannen
bevatten om einde Januari een revolutie
in Zuid-Slavië te ontketenen. De nauwe
verbinding tusschen den Kroatischen lei
der Radilsj en Moskou maakt dit bericht
minstens geloofwaardig.
In Esthland hebben de communisten een
mislukte poging gedaan om de regeerings
macht te veroveren.
De Esthlandsche regeering wist echter
spoedig een voldoende macht op de been
te brengen om de opstandelingen te verja
gen en een 60-tal communisten te arres
teeren.
De beweging is dus onderdrukt Maar
het was duidelijk dat de bolsjewiki de ban
den in 't spel hadden en de zaak goed had
den voorbereid.
Uit deze enkele feiten blijkt de activi
teit der revolutionaire Russen in Europa
zelf. Maar hun hoofdfront hebben zij in
Azië. En daar groeit hun macht ongetwij
feld aan; niet in do laatste plaats omdat
zij er oen bondgenoot vinden in Japan. Dt
mogelijkheid van een Rüssisch-Chineesch
Japansch blok mag men niet moer over
het hoofd zien. Do tendenz daartoe spreekt
b.v. duidelijk uit de rodevoeringen van
Soen Jat Sen dib uit Tokio wordt geseind:
„Azio (aldus de Zuid-Chinecsche lei
der) is feitelijk een Europeesche en A me*
rikannsohe kolonie. Egypte en Afghanis
tan hebben hun onafhankelijkheid gekre
gen, Britsch-Indië is op weg daarheen.
Dit zijn teekenen die er op wijzen, dal
Azië zich begint Ie bevrijden van het Wes»
tersche juk.
Volgen moet thans een samengaan va»
Japan en Qhina
Het geëmancipeerde Turkije en Japat
moeten ender de banier van een.rechtvaar*
digen strijd voor een grooter Azië trach
ten, den druk van Europa en Amerika te
weerstreven. Rusland symboliseert en
brengt in de practijk een politiek van lo
ven en laten leven. Japan en China moe
ten elkander de hand reiken en door den
strijd voor een grooter Azië den wereld-
vrede bespoedigen".
Zoo sprak Soen Jut Sen vóór zijn vei*
trek naar Tientsin. Zelden zal men zot
scherp de tegenstelling geformuleerd zien
tusschen Azië met Rusland en West-
Europa met Amerika. Het is een tegen
stelling van machten, die reeds lang in d<
ontwikkeling zichtbaar was.
"RT
V JcïBAL
R K. FEDERATIE.
Overzicht.
Als we zoo het programma der Tweed&
klasse H bezien, dan lijkt een voorspelling
van drie der vier te spelen wedstrijden niet
zoo moeilijk. Maar daartegenover staat,
dat het nog St. Nicolaastijd is en verrassin
gen niet uitgesloten zijn.
Donk toch kan al heel gemakkelijk win
nen van de Graaf Floris-clnb en de reserve?
van Graaf Willem zullen het wellicht niet-
kunnen bolwerken tegen Montfoort.al dient-
luerbij niet vergeten te worden, dat de Ha
genaars tegen Donk zelfs een puntloos ge
lijk spel wisten te bewerken op 19 October
P. V. O. II achten we ook niet zoo sterk
als Excelsior, maar toch moeten de Schie
dammers opnassen. willen zij dp punten
niet verspelen.
Leiden tenslotte ontvangt do cl uw uit
Woerden en het resultaat, daarvan is moei
lijk te voorspellen. Do Leidenaars zijn vo:
goeden moed om revanche te nomen voor
de 20 nederlaag in Woerden ondergaan,
maar, indien er met te groot optimisme de
strijd wordt aangebonden, kon zulks wel
eens een tegenvaller brengen. We voorspel
len daarom liever niets, in afwachting var
een gunstig resultaat voor de Leideraars.
Wedstrijd^onrammn voor a,s. Zominn.
Eerste Klasse.
RapidValkenburg A. Bonten
PalemigFimbria H. de Loo
SittardCaesar M. van Haaren
T. A. C—R K M S V G. Knipschild
Overgang .A
Gennep--S. C. E. M. van Ni ver.
R K T V VKeizer Karei A. v. d. Rose".
M. U. L. O.—Constantia J. van Hnel
Overgang B
's-BoschJong Brabant H. v. d. Branu
Overgang 'C.
CranenveldersP. H. J Kemper*
Tukkers-N. E. O. M Stevenc
Overgang D
VooruitP. V. C. J. Drar.yer?
Be Fair-L imvio H. van ToT
Wilskracht—E. M. M G. Starren
Fort-itudoR. K. B. V. H. de Bticger
Overgang E
R. K. A. V.—Graaf Wilhm II
J. Salfischbergci
H. B. C.Celer N. van Wijk
WilhelmusD. H. L. F. van Veen
Tweede Klasse H.
P. V. O. IIExcelsior Bizob
DonkGraaf Floris V F. Witjens
Graaf Willem II 2—Montfoort
Righart van Gelder
LeidenV. E. P. B. Heilman
DIOO. HAARL. VOETBALBOND.
Overzicht,
Het valt nog lang niet mede om me.
FEUILLETON
HET OPSCHIETENDE KOREN
door
RENé BAZIN,
1 Lid der Fransche Academie
(Eenige geautoriseerde vertaling)
Do raad was goed voor iedereen en
[fard altijd gevolgd.
Op Zonodag2 2 Juli, om ongeveer een
tour, kwam de notaris, nog een flink man
voor zijn leeftijd, vergezeld van zijn
Uerk, die een grijs lederen portefeuille on-
jjer den arm droeg. De afs-lager, een oude^
Meeke man, breed geschouderd en in 't
tttart gekleer, uit eerbied voor de justitie,
•üq hom nogal werk bezorgde, was al wroe
ter daar. In de streek van Corbigny bad
naam een goeden klank; hij had een
pvare neusstem, die door het toegestroom-
jk publiek overal werd gehoord en dik
wijls wist hij bij het bieden een aardig
heid te vertellen.
Zoodra het paard was uitgespannen, be
tonen de drie mannen het stuk te ensce
neren, dat zij zoo dikwijls hadden ge
peld. Langs den put en de woning ston-
ploegen, eggen, een zaaimachine, twee
frren, een licht rijtuig, een wanmolen,
ijzerén en een houten bed opgesteld,
den anderen kant langs de schuren
a2 men een oude witte merrie, aan een
Zeren haak gebonden, met het hoofd in
4 schaduw en den romp in de zon, op
j"9 Pooten, sluimerend staan; nu en dan
0e2 zij met haren langen, weelderigen
staart naar de stekende vliegen. Iets ver
der stond de lange tafel, waarachter de
afslager zou plaats nemen de tafel, die
in de groote kamer der hoeve prijkte
thans vol met voorwerpen, die men het
eerst zou verknopen: een vergulde pen
dule, haardijzers, keukengerief, lakens,
handdoeken, hemden, zakdoeken, borden
en metalen vorken en lepels. Iets verder
nog en langs de twee trappen, die toegang
gaven tot de woning, had men een stoel
gezet voor den klerk en op de wasehtafe!
van Marie Lureux een inktpot, pen, en
een boek met gezegeld papier, op de eerste
bladzijde geopend.
- Om half twee zullen wij met den ver
koop beginnen, zei de notaris,, die over de
binnenplaats op en neer liep en met zijn
cliënten praatte.
Het publiek was nog niet talrijk, maar
het werd langzamerhand drukker, men
kwam langs verschillende wegen langzaam
voortgaande, in afwaohting van koopjes.
Men kwam des te grager, omdat het ge
rucht zich had verspreid, dat Lureux en
ook zijn vrouw in de achterkamer zouden
blijven en dus van hun kant geen verwijt
te wachten stond. Vrouwen en mannen
zaten op de berries van de karren en an
deren vormden een kring rondom de leu
ning van den put
De klok op den toren sloeg half. De no
taris wierp zijn sigaret weg en ging naar
zijn mageren klerk, die eerbiedig opstond
en de menschen een t6eken gevende om
te zwijgen, zeide hij met luide stem, de
oogen gericht op het gezegelde papier:
„In het jaar 1906, op Zondag 22 Juli, om
1 uur namiddag, op verzoek van den heer
Etienne Lureux, pachter van de Door
nenhoeve, gelegen onder de gemeente Fon-
tenoilles, zal overgegaan worden tot den
verkoop van roerende goederen en vee,
behoorende aan genoemden Lureüx en rijn
echtgenoote.
Na deze lezing hield hij even op, keek
naar de aanwezigen en sprak op een ande
ren toon:
Goed verstaan, de gewone voorwaar
den: tien percent opgeld; drie maanden
crediet voor koopers, die betalen kunnen;
eenieder wordt verzocht onmiddellijk te
betalen
Ziende, dat men hem geestig vond, voeg
de hij erbij:
Afslager, op uw post.
Hier en daar klonk nieuw gelach. De
mannen zagen rood van de warmte, de
vrouwen zochten de koelte rondom den
put en onder de boon en. De afslager nam
de pendule, versierd met twee vergulde
duiven.
Vijftien frank, de pendule, dames.
Dit was de pendule, die Gilbert Cloquet
voor zijn dochter acht dagen voor haar
huwelijk te Corbigny gekocht had. Zorg
vuldig had hij ze op zijn knieën naar huis
gebracht, terwijl zijn toekomstige schoon
zoon de paarden stuurde.
Vijftien frank, zestien, zestien vijf
tig.-..
Marie Lureux keek even door het ven
ster. Bijna niemand zag haar. De notaris
riep: „Verkocht" en de pendule werd
genomen.
Al de voorwerpen, die op de tafel ge
plaatst waren, werden verkocht en meer
andere, die uit alle hoeken te voorschijn
werden gehaald.
Ondanks de moeite, die de afslager zich
gaf, om hot volk aan te sporen, verliep de
verkoop kalm.
Toen de notaris echter omstreeks drie
uur aankondigde, dat de verkoop van vee,
paarden en schapen zou beginnen, kwam
er meer beweging onder de tweehonderd
aanwezigen. De akkergereedschappen la
gen links en rechts door elkaar geworpen
Er werd nu druk gepraat en gelachen.
De oude witte kwam het eerst aau de
beurt.
Laat de tanden eens zien? vroeg een
boer.
Zij heeft haar jaren, zei een ander.
Daarom is zij wit, merkte een derde
op. Mij dunkt, dat ze vroeger een andere
huid bad.
Honderd vijftig frank, onderbrak de
afslager en liet zijn oogen over de me
nigte gaan om ergens een hooger bod op
te vangen, toen eon stem van achter de
hoeve riep:
Lureux, kom voor den dag, mijn jon
gen, 't is nu tijd.
Het is de stem van Grollier, zei de
notaris.
Alle aanwezigen keerden zich om.
Lureux, herhaalde de bedelaar,
komt daarginds uw zwarte merrie niet te
rug? Zie eens.
Inderdaad, in den hollen weg zag men
een mooi zwart paard aankomen, dat stil
letjes naar huis, naar d^n stal wilde.
Lureux, daar komen nog drie koeien
Dezen koeien volgden de zwarte merrie cn
namen hier en d'aar een mond vol gras.
Ziedaar uw schapen. Alles komi te
rug naar de Doornenhoeve.
Uit de menigte klonken luide uitroepen.
Vrouwenstemmen kwamen boveR alles
uit.
Cloquet, Gilbert Cloquet, Hij is 'I,
de schaapherder.
Het lawaai groeide aan De mannen, die
zaten, stonden op: zij, die aan den ande
ren kant van de binnenplaats druk ston
den te praten, gingen naar het begin -.an
den weg. Hier vormden de nieuwsgierige
vrouwen en mannen oen "dubbele haag,
waar de zwarte merrie, de witte koeien,
de schappen tusschen door gingen en da»
Cloquet, die boven de nieuwsgierigen uit
stak, bleek van vermoeienis en ontroering,
steunend op zijn ruwen stok. Hij bad het
hoofd naar de hoeve gericht on antwoord
de niemand.
Nu verscheen Lureux op den drempel
van do pachthoeve. Hij had zijn besle pak
aangetrokken, dat hij niet wilde verkno
pen. Achter hem stond met verwilderde
blikken zijn vrouw, die met hem sprak en
hem trachtte tegen te houden. Zijn pet
stond op zij, zijn nog jeugdig gezicht
gloeide van woede en hij schreeuwde:
Jaagt de beesten weg, vrienden: helpt
ze mij van de binnenplaats jagen. Ze hoo-
ren niet bij den verkoop.
1,1)
