Tweede Blad] Vrijdag 21 November 1924 De wet in de practijk. [In deze rubriek zullen wij nu en dan pen uiteenzetting geven van aanhangige of aangenomen wetten, met welke men in het dagelijkscho leven in aanraking komt], f De Coöperatieve Vereenigingen. Toen, in den aanvang der zeventiger ja- >n, de pioniers der coöperatie, zoowel op Iet gebied der landbouw- als der verbruiks- „verceiiigingen, hunne organisaties opricht- leu, vonden zij aanvankelijk geen bezwaren kun weg als zij aan die organisaties den vorm der vereeniging volgens de wet van 155 (zedelijk lichaam) gaven. Weliswaar verd erkend, dat de bepalingen dier wet niet toepasselijk zijn of behooren te zijn op den burgerlijken maatschap en op de vennootschappen van koophandel, maar de leer, dat de uitzonderingen, die in art. 14 rail de wet van 1855 zijn genoemd, een limi tatief karakter hebben, vond, tot zelfs bij den Hoogen Raad, ingang, en de enkele vermelding van ecnig zedelijk doel nevens de materieele, was voldoende om de ver- eischle koninklijke, goedkeuring te verkrij gen. Totdat Minister de Vries bij zijn bo tende beschikking van 21 Februari 1874 er toe overging om aan een coöperatieve credietvereeniging te. Amerongen die goed keuring te weigeren, wijl hij de.ze vereeni ging beschouwde als een vennootschap, vaarop naar zijn meening, juist op grond van art. 14 der wet van 1S55, de bepalingen van liet zedelijk lichaam niet van toepas sing waren. De aandrang, reeds tevoren ge oefend. om de coöperatieve vereenigingen, welker toekomst toen nog niet duidelijk werd gezien, bij afzonderlijke wet te rege len, werd na dit besluit nog sterker. De "ng zelve, werd urgent: Minister de Vries 'werd door de spoedig volgende cri- 'erhinderd aan zijn voornemen om een wetsontwerp in te dienen, gevolg te geven, doch zijn opvolger, Minister Van Lynden, nam de taak over. In het begin van 1875 erd het wetsontwerp ,.tot regeling van- vennootschappen met veranderlijk kapi taal" ingediend, doch de schriftelijke ge- lachtewisseling met de Tweede Kamer luurde zoolang, dat. eerst op 12 October 1876 de openbare behandeling kon be.gin- ïen. Zij heeft, gelijk reeds uit den naam der vet blijkt, heel wat veranderingen te.nge- .olge gehad. Maar de wet van 1876, een maal vastgesteld, is bijna onveranderd ge en. Wel is zij gewijzigd in 187S. in 1886 a in 1S96, en is zij tenslotte in 1918 aan- vuld. tóen de Handelsregisterwet werd gevoerd en de coöperatieve vereenigingen rerplicht werden zich in liet. Handelsregis ter te doen inschrijven de voornaamste tarer bepalingen bleven echter van kracht: Dili ondanks den aandrang, zoowel van de rijde der verbruiks- als der landbouwcoö- mtie op achtereenvolgende Regeeringen uitgeoefend om verschillende bepalingen, lie niet alleen verouderd, doch bijna on- lanteerbaar waren geworden, te wijzigen! Bij Koninklijk besluit van 8 Juli 1919 kerd aan een Staatscommissie onder voor- litterschap van den Raadsheer in den Hoo gen Raad, Mr. J. A. A. Bosch, opdracht gegeven om te ondei'zoeken of wijziging der refc wensclieliih: was dan wel of een nieuwe wt noodig was te achten. Deze commissie is met een wetsvoorstel gekomen. Het wetsontwerp is grootendeels, de me morie van toelichting voor een aanmerke lijk deel door den Minister van Justitie evergenomen. De schriftelijke gedachten- «isseling met de Tweede Kamer heeft 'enige veranderingen noodzakelijk gemaakt hans is per 13 October jl. de Memorie van intwoord door de Ministers' Heemskerk en -se bii de Tweede Kamer ingediend. Indien de Kamer, nadat zij den begroot ings wbeid heeft verricht, nog tijd vindt om aan leze nuttige regeling aandacht te schen en, voordat zij uiteengaat, zal zij aan de der coöperatieve.' vereenigin gen op menigvuldig gebied, een grooten dienst hebben bewezen. Ongetwijfeld moet het op rekening van de toe,nemend© beteekenis der coöperatie in het maatschappelijk leven worden geschre ven, dat zich bij de herziening der coöpe ratieve wet zulk een sterke tegenstand uitte tegen het, inmiddels hernieuwde, voor schrift, dat de acte van oprichting der ver eeniging notarieel moet worden verleden. De memorie van toelichting is zeer uit voerig over het handhaven dezer 'bepaling. Bij het verslag der Staatscommissie was een afzonderlijke nota gevoegd van wijlen den bekenden Amsterdamschen notaris Ch. Miseroy, die de noodzakelijkheid van de notarieele acte krachtig verdedigde, en die aan de hand van zijn omvangrijke practijk wees op de bezwaren, die zich kunnen voor doen, wanneer het opmaken van acten aan het publiek wordt, overgelaten. Do Minister hoeft, juist omdat do coöpe ratieve vereenigingen groote belangen in zich hergen, de zekerheid hoven alles ver kozen, en slechts dan zal krachtens het nieuwe ontwerp rechtspersoonlijkheid aan een coöperatieve vereeniging toekomen, wanneer haar acte notarieel is verleden en aan een paar vereischlen voldoet. Inderdaad, in dit opzicht is een niet ge ringe verandering, verbetering tevens, aangebracht. Art. 7 van de geldende wet bevat voorschriften omtrent datgene wat de acte van opriehing moet bevatten, op straffe van nietigheid. Niet minder dan een negental zaken, sommige nog van dub hele of driedubbele beteekenis, worden vermeld, en, indien aan een dezer eischen niet is voldaan, is de acte van oprichting nielig, hetgeen daarmede overeenkomt, dat de coöperatieve vereeniging als zooda nig niet bestaat. Het gevaar is vooral groot voor de best uurs li leden van een der gelijke vereeniging, die hebben gehandeld, denkende de vereeniging te verbinden, en die plotseling zouden kunnen vernemen, middels een rechterlijke uitspraak, dat geen vereeniging bestaat en dat dus de handteekening, die zij hebben gezet, to hunnen eigen persoonlijken laste kan ko men. Do Staatscommissie heeft dan ook de negen voorwaarden der geldende wet, eens nauwkeurig bekeken en is tot het re sultaat gekomen, dat niet meer dan drie daarvan behoeven te worden behouden. De acte van oprichting - d.w.z. de statuten der vereeniging moeten haar naam waarin de aanwijzing van haar doel en liet woord coöperatief moeten voorkomen StnSrjsoA. .laxni]; aiiuaainaS1 ap ttba. uaip bevatten. Zij moet bovendien aanduiden het bedrijf, dat door haar zal worden, uit geoefend en de regeling van de aanspra kelijkheid barer leden, waarover straks nader. Onder datgene, -wat de acte van oprich ting eener coöperatieve vereeniging, blij kens art. 5 van het ontwerp overeen komstig tevoren krachtens art. 7 moet omvatten, behoort de regeling van de aan sprakelijkheid der leden. D.w.z. de aan sprakelijkheid van de leden voor de ver bintenissen, die de vereeniging aangaat, of wel de verklaring, dat zoodanige aanspra kelijkheid geheel is uitgesloten, hetgeen dan hierop neerkomt, dat de leden slechts hun inleggeld of kapitaal hebben te stor ten, en dat, gaat eventueel de vereeniging fout, de sckuldeischers niet anders vinden dan wat er in de kas der vereeniging is. De aansprakelijkheid der leden heeft in de bijna vijftig jaren, dat de coöperatie ve wet thans werkt, tot heel wat strijd aanleiding gegeven. Er zijn voorstanders van volledige aansprakelijkheid, .van to taal geen aansprakelijkheid en van ge middelde aansprakelijkheid, indien deze laatste ware te regelen. Hét stelsel der geldende wet is aldus, dat de statuten de aansprakelijkheid regelen gelijk zij dat wenschen, maar eenige aansprakelijkheid moet aan de leden worden opgelegd. Zwij gen de statuten over de aansprakeliTk- heid, dan geldt art. 19 van do wet, hetgeen wil zeggen, dat de leden volledig aanspra kelijk zijn. Teneinde nu voor eens en al een einde aan dergelijkon strijd te maken, bevat het nieuwe ontwerp de bepaling in artt. 5 en 17 dat elko aansprakelijkheid huiten gesloten kan zijn. Er behoeft, aldus de memorie van toelichting, geen vrees te bestaan^dat misbruik zal worden gemaakt van deze bevoegdheid; de meestal bestaan de behoefte aan crediet waarborgt dit. Roomboter is niet meer te betalen. Van Roomboter niet te onderscheidon en de helft goedkooper is De Gruyter's hoogfijne Melange. Per p. slechts 85 ct. Plantenboter slechts 60 ct. per pond. Alléén in de Gruyter's winkels! Bovendien zijn in de wet de noodigewaar borgen getroffen, dat. degenen, die met de coöperatieve vereeniging als derden in aanraking komen: leveranciers, crediet- gevers o.d., van de bepalingen der statu ten volledig op de hoogte 'kunnen zijn. Im mers, door de nederlegging op het Han delsregister blijkt daarvan. Nieit alleen echter de aansprakelijkheid, maar ook het register, het zoo bekende coöperatieve register met al de daaraan verhonden moeilijkheden, is door deze wetswijziging, welke van heel wat verder strekking is dan men haar aanvankelijk zou aanzien, geregeld. De bestaande wet schrijft voor, dat ten kantore der vereeni ging moet aanwezig zijn een register, waarin de statuten der vereeniging, en waarin bovendien van toetreding en uit treding der leden wordt aanteekening ge houden, welk register eventueel als bewijs dient. Op zichzelf zou tegen dit register niets in te brengen zijn, indien maar niet voor leekenhig van dit register vereischlen waren gesteld, die in de practijk heel wat moeilijkheden met zich brengen. De nieuwe wet maakt de zaak aanmerkelijk gemak kelijker. Van eene register, in den vorm als art. 11 het thans .kent, is geen sprake meer. Art. 16 schrijft voor, dat door liet bestuur nauwkeurig wordt hoek gehouden van de toe- en uittreding dor leden; het bestuur maakt voorts bij do oprichting der vereeniging en bij den aanvang van ieder boekjaar een lijst op van de leden met vermelding van hun woonplaats, en een afschrift van deze ledenlijst wordt (en kantore van het Handelsregister neerge legd en telken jare bijgewerkt of eventueel vernieuwd. Dè toetreding tot de vereeniging kan zoowel schriftelijk als mondeling ge schieden; de opzegging vaft. het lidmaat schap, die alleen «legen het einde van het boekjaar kan geschieden, moet langs schriftelijken weg plaats hebben. Een wijziging, die, vooral voor groote coöperatieve vereenigingen, niet van be lang ontbloot is, is gelegen in de regeling van de alg'emeene vergadering. Men denkö zich eens een coöperatieve als b.v. de ver- bruiksvereeniging „Vooruitgang" te Rot terdam, die over 40.000 leden beschikt; men denko zich eens het geval, dat alle deze 40.000 leden ter al gemeene vergade ring wilden komen. Nederland heeft geen gebouw, zelfs geen Stadion om alle deze le bevatten. Nu is diit een uitzonderingsgeval, maar ook in kleinere plaatsen, ja ook ten plattelande zijn de coöperatieve vereeni gingen talrijk, die een ledental hebben, Veel te groot om in eeir behoorlijk geregelde en geleide algemecne vergadering onder te brengen. Het nieuwe ontwerp heo^ dien aangaande een voorziening getroffen in dezen geest, dat, indien een vereeniging meer dan 200 leden telt, in de statuien kan worden bepaald, dat de algemeene ver gadering zal bestaan uit een door de leden gekozen raad van tenminste twintig leden. Er is in het nieuwe ontwerp nog een be paling opgenomen, die, b.v. voor zuivel- coöperaties, niet van belang ontbloot is; die in elk geval de zekerheid dier coöpera ties, voorzoover dit nog noodig is, steunt. Art. 12 bepaalt, dat met behoud der vrijheid van uittreding uit de vereeniging. daaraan voorwaarden, in overeenstem ming met haar doel en strekking, kunnen werden verhonden. Slechts een voorwaarde die verder gaat dan geoorloofd is, wordt in zooverre voor niet-gesclireven gehouden. Tot dusver was liet aan twijfel onderhevig, in de statuten eener coöperatieve ver eeniging mocht - -komen een bepaling, die de vrijheid van uittreding der leden bindt. En toch kan dit, vooral wanneer de vereeniging een object heeft, dat eenige financieele kracht vereischt, noodzakelijk zijn. Stel, dat bij een coöperatieve aan- koopvereeniging, of hij een coöperatieve zuivelfabriek ,of ook bij een coöperatieve houwvereeniging op een gegeven oogen blik der leden uittreedt, dan zou dit ten gevolge kunnen hebben, dat het overige K SEP-'-""" der leden bleef zitten voor financieele ge volgen, die zich wellicht niet dadelijk zou den doen gevoelen, maar eerst over een paar jaren en juist dan, wanneer de uit- getredenen van aansprakelijkheid bevrijd zijn. Afgescheiden daarvan kan het voor het bedrijf zelf een ramp zijn, indien een groot aantal leden tegelijk uittreedt en do fabriek van een aan haar productievermo gen beantwoordende hoeveelheid grond stoffen plotseling wordt verstoken. Tot dusverre is de beperking van vrijheid van uittreding, die werd aangelegd, rechtelijk nog niet aangevochten, maar zij bleef twijfelachtig. Do nieuwe wet stelt haar boven twijfel. Alleen is nu aan het oordeel van den rechter overgelaten of de daartoe gestelde voorwaarde verder gaat dan ge oorloofd is, dus verder gaat dan doel en strekking van de vereeniging. Dat oordeel moet men altijd afwachten, maar dn geval len, die voor zichzelf spreken, heeft men een dergelijk gevaar uiteraard niet te duchten. Het behoeft na het bovenvermelde eigen lijk geen beloog meer, dat de veranderin gen, in de coöperatieve wet aangebracht, niet alleen van dien aard zijn, dat zij al leszins aanleiding gaven om met een ge heel nieuwe wet te komen, doch ook, dat zij voldoen aan de eischen, door de prac tijk in den loop der jaren gesteld. Dit ontwerp zal, dunkt ons, aan de coö peratieve vereenigingen van den meest uit eenloopenden aard voldoening schenken. Stramheid en stijve spieren Kloosterhalsem verdrijft de pijn Ëeinenssie Berichten De verwoesting van Wonosobo. De Indische cost espor dent van de ,.Tel." en een redacteur van het Jogja'sche blad „Matarain" waren Zondagmorgen de eersten, die er in slaagden door te dringen tot het centrum van de aardbevingsramp in Wonosobo. Dit centrum is gelegen te Mad- jatengah tusschen Wonosobo en Garoeng, waar zich op ongeveer 1000 M. hoogte een der bergtoppen van dit sterk geacciden teerd terrein bevindt. Het bergpad, waarlangs onze tocht ging, aldus de corr. van „de Tel." zat vol diepe scheuren voor zoover liet nog als een pad mocht worden aangemerkt. Voor een deel was het evenwel verdwenen, weggestort in de ravijnen. Terwijl wij onderweg waren hadden op nieuw zware aardschokken plaats en in onze onmiddellijke nabijheid stortte een lawine van aarde en steenen de dalen in. 't Was dan ook een beangstigend© tocht! Beangstigend, niet alleen doordat de verwoeste natuurelementen nog geenszins tot rust waren gekomen, maar ook door het schouwspel, dat hGt aardbevingsgebied verder opleverde. Een tiental gehuchten rondom Madjalengah waj grootendeels verwoest en d© kamponghuisjes waren ver pletterd door de neergestorte aardmassa's •of de restanten van die huisjes hingen aan de ravijnwanden, waar ze eens rustig te gen geleund stonden. Wij vonden onderweg een 40-tal overle venden, die we naar veiliger plaats meer genomen hebben. Het terrein van de ramp zal stellig nag maanden achtereen onveilig en dus onbe woonbaar blijven door de telkens neerstor tende gesteenten en aardmassa's. In den bodem zijn overal diepe spleten ontstaan. Wat den reedi in de eerste berichten ge noemden berg Bismo bonoordwesten Ga- rong) betreft, konden wij constateeren, dat een zijner wanden een ontzaglijke scheu ring vertoont. Tallooze vluchtelingen komen nog steeds, nu wij van onzen tocht teruggekeerd zijn, van alles beroofd, te Wonosobo aan en 't zal dringend noodig zijn. dat ook in Hol land ge-ld voor de -slachtoffers van de aard bevingsramp bijeen wort gebracht. De ten nadeele van de bevolking aangerichte scha de loopt in de tonnen. Uit Batavia wordt gemeld: De definitief ve cijfers van het aantal slachtoffers detï aard be,ving in Wonosobo bedragen 66-1 doo-J den en 52 gewonden. Botsing tusschen autobus en zandtrein. v Woensdagmiddag is een autobus der geil meent© Arnhem in aanrijding gekomen!} met een zandtrein, rijdende in do richtingi van den Raapopschen weg. Hoewel de be stuurder van de locomotief onmiddellijk stopte, was het niet meer mogelijk om eenj botsing te vermijden. 1 De autobus werd terzijde gegrepen enn ernstig beschadigd. Het zijpaneel werd in4 gedrukt, terwijl ruiten werden verbrijzeld'^ Een der passagiers liep verwondingen ap] ten gevolge van de glasscherven. De „Belgenland". De nabij Fort Frcderik gestrande BclgD sche passagiersboot „Belgenland" is, vol gens een draadloos bericht des avonds] engeveer zeven uur met assistentie van tien-I sleepbooten weder vlot gekomen. Het stoomschip heeft daarna de reis naar Southampton voortgezet. v- Kind verbrand. Te Gemert 'heeft een kindje van 8 maan»y den van T. een pot kokende soep omge-^ trokken. Het bekwam levensgevaarlijke!] brandwonden. f Doodgedrukt. In de cartonfabriek der firma Free eüj Co. te Oude-Pekela is de 60-jarigo arbeider! Nomdcn tusschen den zolder en een lcokcr] der machine doodgedrukt. I Door de tram gedood. Thans is gebleken, dat de man, die Maan»? dag bij Middelburg door een electrischev tram werd overreden en gedood, uit Vlis-j singen afkomstig is en Willem Harriot heet] Daar hij meermalen voor een paar dagen! van huis was. had zijn vrouw eerst nieti vermoed, dat hij het kon zijn, maar de ge-! toonde horlogeketting, die op het lijk werdj gevonden deed haar tot die overtuiging/ komen. Machinekamer uitgebrand. Vermoedelijk door het ontstaan van een' lek in de machinekamertank van het in do Waalhaven to Rotterdam liggende., met stookolie geladen tanklichterschip Joma, van de Kon. Ned. Petroleum Mii., is brand ontstaan in de machinekamer. Na ander half uur was het vuur gebluscht. De heels machinekamer is uitgebrand. Aanvaring op den Rijn. Gisterenochtend ongeveer 7 uur liad op den Rijn, ter hoogte van Maurik, een aan varing x>laats tusschen een Concordia-bnot en een boot van Kooij en Co.. te Arnhem, waardoor laatstgenoemde boot in het mid den werd getroffen en een groot lek opliep, ten gevolge waarvan zij direct begon to zinken. Dbor tegenwoordigheid van geest van den stuurman werd zij full speed teven den dijk gezet, waardoor het voorschip bo en water bleef. Het achterschip was ech ter reeds gedeeltelijk volgeloopen. Do vrouw en twee kinderen van den kapitein bevonden zich in de kajuit. Het gelukte de zen nog allen, hoewel drijfnat, behouden boven te brengen. Hardhandig. Dezer dagen vervoegde de 2.3-jarige A\ ■an E. zich aan de woning van S. in het West Nieuwland to Vlaardingen. Hij ver zocht een onderhoud met de dochter varu| S., doch men zeide hem, dat, het meisje niet thuis was. Van E. bleef echter aanhouden/1 en weigerde het huis te verlaten •nadati 'hem dit gezegd werd. Op een gegeven oogenblik kreeg hij van S. een slag in heb' gelaat met het gevolg, dat hij naar buiten tuimelde. Daar van E. veel piin vneldo stelde hij zich onder geneeskundiere behan deling, waarbij bleek, dat de linkerkaak erbrijzeld was. Tegen den dader S. is pro ces-verbaal opgemaakt. Inbraak in h4t postkantoor te Uithuizen. De politie schijnt de daders van do in braak in het postkantoor te Uithuizen, lo vorigen jare, op het spoor te zijn gekomen. Men herinnert zich. dat op een avond de kantoorbediende K., die alleen in heb kantoor wachtte op de post, die zijn schoon vader, de bestellér H., van den trein moest 'halen, door twee bandieten werd overval len, die hem dwongen de sleutels van de brandkast af te geven en daaruit pl.m. f 1500 stalen. Aanvankelijk werden twee schippers verdacht, doch bij gebrek san FEUILLETON HET OPSCHIETENDE KOREN door RENé BAZIN, Lid der Fransche Academie (Eenige geautoriseerde vertaling; Welnu dan, vader, ik laat u oordoc- mijn moeder heeft me voorgesteld Antoinette. Jacquemin te huwen, wijl ik «oor dit huwelijk Fonteneilles zou kunnen, cdden. Ik weiger dit te doen. Waarom? F" Omdat.U vraagt me dat werke rs- Omdat deze manier om weer in bezit te komen van een goed, dal mij jjtet meer toebehoort, mij walgt. Nooit zal juffrouw Jacquemin huwen, de eige nares van Fonteneilles. Moximieu luisterde ernstig, iets ge- om beter de woorden le kunnen opvangen, juist alsof het een verslag van zijner onderhoorigen gold. Hij richt- zich op en reikte hem opgewekt de tand. A?er goed, Michel, zeer goed. hn daar Michel hem strak in. de oogen aarde, verwonderd over dezen hand- luie, vervolgde hij: ~7 Michel, je bent werkelijk van ons j "lacht, mijn vrienr.Je zult dezen cut nog te FonteneilLes aankomen? Zeer laat. En je zult or blijven? I Tot 31 December. Het bleef een oogenblik stil. God moge je er langer behouden. Een pijnlijke glimlach spoelde om den mond van den jongen man. Hij kan het, inderdaad en ik hoop, dat hij liet zal willen. Vaarwel, vader. En ik, vroeg mevrouw de Moximieu, zich oprichtend, en ik, Michel, je moeder, je omhelst me niet? Zij kwam naar hem toe met open ar men, het hoofd een weinig gebogen, de oogen neergeslagen, spijt gevoelend over 'haar lichtzinnige woorden, onbekwaam om zich te verdedigen en zij weende wer kelijk. Vergeef mij, gij mannen redeneert te veel.Ik verzeker je, dat ik jö op^ recht bemin; ik verzeker, dat ik spijt ge voel, omdat ik niet kan.Ik verzekér je dat ik af hen. Zij omhelsde Michel en deze kuste zijne moeder op het. voorhoofd en antwoordde niet. Hij verwijderde zich. Hij zag zijn vader rechtop staan midden in het salon, goedkeurend met het hoofd knikkend te gen zijn zoon, maar onmachtig om hem lo helpen, om le hevelen in zijn huis, hij, die overat elders zich stipt deed gehoor zamen. Hij zag zijno moeder heengaan, haar smart uitsnikkend. Haar kleed was gekreukt en nat van de tranen. Zij had haar voile omhoog geschoven en de wee- nendé oogen gaven haar nu" een zeer ver ouderd uitzicht. Hij gevoelde lust om uit te roepen: „Gij offert mijn jeugd op aan de weinige jaren, die u nog overblijven. En gij zijt mijn moeder". Doch de slem verzette er zicli tegen; misschien ook het hart. Michel wuifde als wanhopig vaarwel en ging heen. VI. De ilcDiloche Zendag. Het was een late Paschon geweest. Op 22 April luidden de klokken voor de Hoog mis van Beloken Paschon. Sedert acht da gen was de Vasten voorbij. Wie had de voorschriften gevolgd? De koster, Pado- ,van, een oude sluiswachter van het ka naal van Niverncs, een diklijvige man, trok onder den toren met geweld aan het klokkenzeel, terwijl hij met welbehagen naar de zes vergulde bloempotten op het altaar keek, waarin hij zoo pas zes gouden palmen met zes gouden rozen gestoken had; hij zag nu, dat hij een palm verkeerd had geplaatst en hij richtte de schouders hooger op, terwijl hij het gladde klokkeu- koord tusschen de handen liet glijden. Hij fluisterde: „dommerik, die ik hen, voor den oenen keer, dat ik ze per jaar uit de eiken kast neem, zet ik ze ook nog ver keerd. Zouden de parochianen van den eerwaarden heer pastoor vandaag komen? Op Paasckdag heb ik er twee en negentig geteld. Ja, en er waren Paaschk-lanten tusschen. Zij konten ter kerko met Pa- scken, Allerheiligen' en hij lijkdiensten. Maar op Beloken Paschen. Ach, mijnheer pastoor kan de Mis best later lezen en mij later laten luiden. Ik zie, dat hij een teeken geeft: Ondeugende Padovan. Waar toe dient het? Er zijn er zeven in de kerk. Do misdienaar knoopte in de sacristie zijn roodo toog dicht; de eerwaarde heer Roubiaux trok de misgewaden aan; de witte en gele waskaarsen flikkerden inden hellen dag en men zou haar licht nauwe lijks bemerkt hebben, kwam nu en dan de wind niet door een reet de vlammetjes bewegen. „Goedo menschen, zeide de klok ken, Christus is verrezen. Hij heeft gele den heeft het leven weergevonden; doet als Hij; komt, gij verachten, armen, onge- lukkigcn, de gehcele wereld en keert tot het nieuwe leven weder, waarnaar de dood niet grijpen kan. Komt, ik heb uw vaders geroepen en zij zijn gekomen. Ik roep u". In den toren met de gescheurde gewel ven, een blok metselwerk, waarin drie 'koorvensters lichtten, in dit overblijfsel van een groote kerk, waarvan men de beuk had weggenomen, hotsten en botsten de klokketonen tegen elkaar als rookplui men, die omhoogwolken; zij klanklen op, mengden zich door elkaar en buitelden dan verder weg om onder de welvende luchten "de geloovigen ter kerke te roepen; zij dreunden over de huizen, akkers, wei landen, bosscken en wateren, dio haar hel dere tonen opvingen. Doch dc menschen kwamen niet. Toen do pastoor van de sacristie naar het altaar ging, waren in do kerk slechts aanwezig vier vrouwen, een kind - de kleine Gombaud, zoon van den socialis- tischen sluiswachter vader Dixneuf, oud-sergeant der zouaven, Michel de Me- xiniieu, zijn kamerknecht en de koster Padovan, die zong: „Quasi modo geniti infantes, alleluia, ra.tionablc, sine dolo lac concupiscite, alleluia, alleluia, alleluia, alleluia". Waar waren zij, die* geen alleluia zon- gen? Eenigen arbeidden, alsof hun vermoeie nis van zes dagen hen niet bracht tot den zevenden van God; eenige werkien op den akker, egden en ploegden, anderen maakten liet ijzer glooiend om een hoepel om het rad der kar te leggen. Anderen, en dezen waren het talrijkste, gingen de dorpsherbergen binnen of in de kroegen der naburige dorpen, om slechten alcohol to drinken, om domme praatjes te hou den en uit te varen tegen de maatschap pij, den staat en zijn instellingen. En nog anderen zaten thuis bij hot vuur, wach tend tot het eten gereed was, lot vader of de meester terugkeerde on; dan ook uit te gaan. De jonge meisjes krulden tieur haren en tooiden zich, om naar het bal ie gaan. Do onderwijzer, die tevens gemeen te-secretaris was, maakte de landbouw- statistieken op. Ilij vulde met een glim lach do nieuwe optellingen van hanen, kippen, eenden, varkens en ander vee in naar een model van het vorig iaar- knecht van 'n hoeven, 'n gewezen mijnwer ker uit Calvados, die ruzio had met zijn vader om wille van zijn gcldvcrkwistin^en vroeg op dit uur aan den pachter van Se-n melin, zijn meester: „Geef mij vijf en twintng frank; ik moet schoenen gaan koa pen in Saint Saulgo". Het was rewls hett vierde paar schoenen, dat hij in dit jaaif kocht, (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1924 | | pagina 7