Tweede Blad'
i 'oensdag 8 October 1924
W 'ÏF FE^s"'""""
oude gesouwen én nieuwe
salarissen
jet Huisgezin schrijft:
get Kamerlid Bulten schrijft in de
atholieke School" over „oude gebouwen
nieuwe salarissen".
gij maakt deze tegenstelling: de sala-
;sen der ambtenaren worden te zeer be-
„jid, en waar dit gebeurt, gaat het niet
een ton of wat te vragen „om eenige
:g de gebouwen op te kalafatcren".
litusschen wil de heer Bulten niet
een vandaal doorgaan, zegt hij heel
ed de beteekenis voor de cultuur te- voe-
ia het bewaren van oude gehouwen
jegen, en noemt hij met name enkele
mumenten op, die hij wil geconserveerd
in.
Voor de overige wil hij de rijkssubsidie
Igeren.
get is bekend, hoe wij over het be-
n oeien der ambténaren-salarissen denken,
e regeering gaat daarin te ver, en
geven nog de verwachting niet op!,
de eenparige aandrang der Kamer
zal nopen, haar voornemen niet ten
k He tot uitvoering te brengen.
Maar van het beknibbelen der rijkssub-
le ten behoeve onzer monumenten, die
nationaal bezit en een nationale schat
i, verwachten wij geen heil.
Vooreerst worden de ambtenaren er
it ""door gehaat: de kleinigheid, die men
kunnen afpingelen, is een hoon in een
-fouwketel.
de tweede plaats komen de be-
larde duizenden of tienduizenden de'
ibtenaren niet ten goede: ook bet Ka-
rlid Bulten zal dit niet kunnen gedaan
ijgen.
Dp de derde plaats vormen de paar
voor liet behoud van monumenten
getrokken, een post, die aan hoofd- en
ndarbeiders werk en brood bezorgt,
lit vooral sla men niet te laag aan.
Iet is gemakkelijk, bij onnadenkenden
meening te doen postvatten, dat de
ar ton, die de regeering voor de mónu-
ntenzorg beschikbaar stelt, min of meer
morst of verprutst geld is, of, zooals
lieer Bulten bet voorstelt, een artikel
weelde, iets overtolligs.
la. werkelijkheid zijn monumenten een
itbaar bezit, waarvan het gewaagd zou
n, de verzorging -uit te stellen tot be-
e tijden het doen van weelde-uitgaven
er veroorloven.
Bovendien maken ook de hoofde en
ndarbeiders in de kunstvakken een ban-
tijd door, en zij, die, en terecht, voor
menschwaardig bestaan van de arob-
laTen op do bres staan, mogen niet uit
oog verliezen, dat bet gemak, waar-
zij de oude gebouwen aan hun lot
lleu overlaten, bange zorgen haart aan
categorie personen, die ook recht op
slaan hebben en niet in sterke organi
ses machtige voorsprekers vinden.
Laten wij dus afspreken, dat wij voor
behoorlijke bezoldiging van het amb-
larenkorps geen kamp zullen geven,
lar dat we daarnaast niet zullen beknib-
op de paar ton voor monumenten-
èn uit eerbied voor wat ons uit het
rieden rest, èn ter wille van het belang
n een groep werkers, wier nood stellig
et minder groot is dan die van do amb-
ïaren.
BEDRIJFSORGANISATIE
In. een commentaar op de Troonrede
hreef De Morgen onder meer het
'gende:
,Kiets van medezeggenschap, niets van
drijfsorganisatie. De beweging in en
streven van groote volksdeelen laten
regeering schijnbaar onbewogen;' 'zij
er niet van. En het aanvoelen van
m polsslag des tijds d.d. 1918 is tot een
ire aanfluiting geworden."
Naar aanleiding van 'deze opmerking
schrijft nu het lid van de Tweede Kamer,
de heer Biermans, in De Volks
krant: i
„Met veel belangstelling hebben wij di-fe
gelezen. Het geeft ons aanleiding, om de
geachte redactie van „De Morgen" to vra
gen of zij wel kennis nam van de vele
beschouwingen, die „De Nieuwe Eeuw"
aan deze kwestie heeft gewijd? De vraag
wordt alleen gesteld om even duidelijk te
maken hoe groot nog de meeningsver-
sc h ill en zijn over medezeggenschap, hc-
drijfsraden en bedrijfsorganisatie. Maar
de regeering zou desondanks de oplossing
dezer vraagstukken even moeien voorbe
reiden, b.v. na de behandeling van de
begrooting, in de vier maanden, die dan
nog overblijven vóór de algemecne verkie
zing? I
Was dat. de bedoeling niet?
Maar waarom dan de ei-seh, dat in de
Troonrede reeds zulke maatregelen moes
ten zijn aangekondigd? De regeering kan
toch haar opvolgster niet hinden?
Maar nu do zaak op zich zelf.
Men weet hoe minister Aalberse er over
denkt. Deze ziet geen mogelijkheid, om
nu reeds een bedrijfsorganisatie te fabrie-
ceeren, die 't werk der hedendaagsehe
vakbeweging voor een groot deel kan-
overnemen en die de solidariteitsgedachte
opeens zoodanig doet triomfeeren, dat sta
kingen en uitsluitingen van nog weinig
kwaadwilligen eenvoudig worden straf
baar gesteld. Wij gelooven dat de Minis
ter -gelijk heeft en dat hij zelfs gelijk
zou hebben, ook al waren er geen libera
len, geen socialisten en geen communis
ten in de wereld.
Dit wil echter niet zeggen, da.t er niets
gedaan is en verder niets gedaan zal wor
den in de richting van de medezeggen
schap. t
De Hooge Raad van Arbeid, die dok
zelvo een instituut is, waar vertegen
woordigers van werkgevers en arbeiders
elkander ontmoeten, hield zich, zooals
men weet, ernstig met de zaak bezig.
Wat nu volgen kan, is door „De R. K.
Vakbeweging" uiteengezet. De collectieve
arbeidsovereenkomst kan wettelijk wor
den geregeld; de arbeidswet kan ten deele
ter uitvoering worden opgedragen aan de
organisaties van patroons en arbeiders of
door dezen te vormen colleges; de recht
spraak in arbeidsgeschillen zou aan de
zelfde colleges kunnen worden toever
trouwd, terwijl de organisatie der ar
beid s verzekeringen gelijke hervormingen
ondergaat.
Hierover valt te praten en dat zijn in
elk geval geen luchtkasteelen. Zelfs al
zijn al eenige belangrijke stappen in die
richting gedaan door den tegenwoordig en
Minister van Arbeid.
Laat men dit laatste niet verzwijgen als
men die zaak wil aanroeren en er dan
bij zeggenna eerst gewezen te hebben
op de groote moeilijkheden, die hier zijn
te overwinnen, wil men een compromis
vinden, dat zelfs maar alleen de katholie
ken van prof. Veraart tot „De Nieuwe
33eurwJ'-be^T^dig^rxrd\xai—*i='"—dat~wvlf~3iïer (tr
doen. hebben* met kwesties, waarvan do
finale oplossing voorloopig nog niet in
een Troonrede kan worden aangekon
digd
BBBMEMLABaP
Da loonsn bij de Spoorwagen.
Loonsverikooging noodig
noch mogelijk geacht.
Naar wij vernemen heeft de directie
der Nederlandsc'ho Spoorwegen het na
volgende aan het personeel bekend ge
maakt:
„Naar aanleiding van een door eenige
personeelbonden tot ons gericht schrijven
waarbij op grond van stijging der kosten
van levensonderhoud op het treffen van
voorzieningen dezerzijds wordt aangedron
gen, moeten wij het personeel waarschu
wen, om volstrekt niet op loonsverhoo
ging of duurtetoeslag te rekenen, aange
zien de prijsstijging niet van dien aard
is, om daartegen iets bijzonders te doen
en de financieele toestand der maatschap
pijen dit trouwens niet zou toelaten".
Da postcheque- cn girodienst.
De directeur-generaal der posterijen en
telegrafie' maakt bekend, tfait voor de post
rekeningen, behoorende tot de 2e groep,
bedoeld in lid IH onder b van de beschik
king van den minister van "Waterstaat d.
d. 24 September (de nummers 10.000 tot
en met 19.999) de postchèque- en giro
dienst v/eer wordt opengesteld met ingang
van heden.
Verder, dat, ten einde een spoedige uit
breiding aan do gedeeltelijke opening van
den postchèque- en girodienst te kunnen
geven, na 11 dezer bij do commissie voor
de uitbetaling van gelden op postrekenin
gen, aanvragen om voorwaardelijke uit
betaling van tegoed der postrekeningen
60.000 tot en met 89.999 niet meer in be-t
handeling worden genomen.
Op genoemde rekeningen zullen na 18
dezer door vorengenoemde commissie ge
fiatteerde bedragen niet meer worden uit
betaald. Alle rekeninghouders worden uit
genoodigd, voor de heropening niet dan
in zeer dringende gevallen nog aanvragen
hij da commissie in te dienen.
Burgemeesters en Secretarissen in
Zuid-Holland,
In de jaarlijksche vergadering van de
Provinciale Vereeniging van Burgemees
ters en Secretarissen in Zuid-Holland is
van de bestuurstafel meegedeeld, dat de
heer Pape, burgemeester van Rijswijk,
die in 1321 ter voldoening aan het ver
zoek van het Eonds 1918 tot bestrijding
van tuberculose en kanker, in dat coma té
'bad zitting genomen om de Provinciale
Vereeniging van burgemeesters en secre
tarissen daarin te vertegenwoordigen, om
verschillende redenen gemeend heeft, zich
daarvoor niet langer beschikbaar te moe
ten stellen.
Het bestuur der vereeniging heeft geen
aanleiding kunnen vinden, te voldoen aan
den wensch van het comité, om in plaats
van een lid in het bestuur aan te wijzen,
daarvoor een candidaat te stellen. De ver
gadering vereendgde zich hiermede.
KERKNBEUWS
Liturgische dag iri liet Bisdom Haartem.
Teneinde do kennis der liturgie meer
onder de geloovigen te verspreiden en de
daartoe geschikte middelen to bespreken,
hield de Liturgische Vereeniging in het
bisdom Haarlem gisteren to Schiedam een
Liturgischen dag.
Om half elf hadden vele leden dor ver
eeniging, zoowel priesters als leeken zich
in de parochiekerk op West-Frankenland
vereenigd om tegenwoordig te zijn bij de
solenmeele II. Mis, waarmede deze Litur
gische dag werd ingezet.
Aan het met levende bloemen versierde
hoogaltaar werd het H.Officie opgedragen
door den Zeereerw. lieer A. J. G. Schraag
deken van Schiedam met assistentie van
do Weleerw. heeren kapelaan G. Mol uit
Rotterdam als diaken, rector L. H. "Wan-
als subdiaken ,oa--ta.poLaan
G. Wiemers te Se-iik-xUm als ceremonia-
rius.
Onder leiding der "Weleerw. heeren W.
Pompe te Rotterdam en A. Leesberg te
Schiedam voerde een knapen- en mannen
koor in beurtzang de Gregoriaansche Mis
van O. L. Vrouw uit.
Onder de groote ijveraars tot verbrei
ding van meerdere kennis der liturg ia
merkten we o.a. op Mgr. H. J. M. Taskin,
president van het groot-seminarie teAVar
mond, prof. W. Appelman van het semi
narie te Warmond en de Zeereerw. hee
ren pastoors L. Willenborg en F. G. van
Beukering.
Om half een ving in de zaal van den R.
K. Werkliedenbond de priestervergade-
ring aan, terwijl om 2 uur in dezelfde
zaal de openbare vergadering werd ge
houden.
Met een plechtig Lof in de kerk van den
H. Dominicus werd de liturgische dag
gesloten. „Msb."
„Mijn terugkeer tot de Moederkerk".
Onder de'zen titel publiceert het jong
ste nummer van „Het Schild" den tekst
van de voordracht, door Z. D. H. Mgr.
Serges Dahitch, archimandriet, tijdens
het internationale Eucharistische congres
te Amsterdam op de Oostersche sectie ge
houden.
FEÜHXETOS#
DE NIEUWE DOKTER
JUaar het Fxansch van
JIJLES PRAVIEUX.
(Eenige geautoriseerde vertaling.)
6) L j
e"": Telefoneer naar Daubois, dat liaar
lan juist vertrokken was met een chi-
tfg van Vernay, om in een afgelegen
oerderij een blindedarmoperatie te ver-
chfen, dat hij naar alle waarschijnlijk-
eid in den namiddag eerst zou terugkee-
maar dat hij, zoodTa hij teruggekeerd
zijn, zich naar Brenay zou begeven.
Oogenblikkelijk bracht Frangoise dit
oricht aan haar vader over.
Wat te doen? vroeg zij.
Niets, antwoordde de zieke. Wachten
Wachten. Frangoise en haar moeder
onden hiertoe niet besluiten. Dat was
cn marteling, die boven haar krachten
lng en hoven haar moed. Zij hadden te
eel reden om ongerust te zijn. De borst
an dokter Ghanteau werd hoe langer (hoe
[eer beklemd; zijn gelaat drukte angst
zijn neusgaten verwijdden zich door
ogingen, die hij aanwendde om adem
balen; zijn lippen namen eert blauwach-
tint aan. Dat geheel van verschijnsels
li jl,or °imstigheid haar niet ontging, bracht
<*e dames Ghanteau een onbeschrijfelijk
ontroering teweeg. Door een knipoog
af Frangoise aan kaai moeder een tee-*
dat zij haar buiten do tegenwoordig-
j Tan den geneesheer weuschte té
Preken. Zij begaven zich in den gang.
kan het niet langer .uitstaag riep
mevrouw Chanteau uit. Wij hebben direct
een dokter noodig, direct. Als we eens
aan een anderen dokter te Vernay. telefo
neerden?
Ik heb er al aan gedacht, zeide Fran
goise, maar Vernay is tien mijlen ver. Ge
steld dat er geen onkel oponthoud plaats
heeft dan kan de dokter op zijn vroegst
niet voor vanavand hier zijn.
Dat is waar, beaamde mevrouw Ghan
teau, maar wat nu?
Een oogenblik van stilte heerschte, ge
durende welke seconden mevrouw Ghan
teau en haar dochter elkanders blikken
ontweken alsof zij vreesden in haar oogen
de gedachten te lezen die haar bezielden.
Eenzelfde naam, die zij niet durfden uit
spreken, kwam haar op de lippen. Fran-
goise nam het eerst het woord:
1 Als we dokter Bravières eens lieten
ïoepen? vroeg zij.
Dat is ook mijn plan geweest, riep
mevrouw Chanteau uit, wier gezicht ver
licht werd, maar zal uw vader toestaan
hem te laten komen.Nooit zal hij het
willen hebben.
Hij zal wel willen, sprak Frangoise
met energie. Hji moet willen.
Ik' zal den moed niet bezitten er hem
over te spreken, verklaarde mevrouw
Ghanteau. J 1 i
Ik belast mij er mede, zei Frangoise.
Intusschen zal ik door -den huisknecht
dokter Bravières doen verzoeken niet uit
te gaan'. Hij zal ^vachten, daar ben ik ab
soluut zek^r yah Ten einde aan het naken
de igevaar liet hoofd te bieden had zij haar
dapperheid van weleer teruggevonden; zij
gevoelde zich sterker, bereid al de ver
moeienissen ie .weerstaan, aan, de meest
Z. D. Et. do Aartsbisschop van Utrecht
heeft aan den "WelEerw. Heer E. H. de
Hosson op diens verzoek om gezondheids
redenen eervol ontslag verleend als pas
toor te ïïermte en- Sendgren en heeft be
noemd tot pastoor aldaar den WelEerw.
Heer E. J. Kemperman en tot pastoor te
Frederiksoord den Weleerw. Heer G. A.
Vermoodj.
smartelijke beproevingen het boofd te
bieden. Met een vasten tred keerde zij in
de kamer terug door bare moeder gevolgd
Papa, zei bet meisje, vóór vanavond
kunnen wij geen dokter meer krijgen, ten
zij. Als ge het weigert voor u zeiven,
doe het dan terwille van mama, doe het
voor mij. Zie eens hoe ongerust en hoe
ongelukkig wij zijn. Wilt ge dat wij dok
ter Bravières laten ontbieden?
Nooit, sprak dokter Ghanteau met
doffe stem. Hij verhief zich in zijn bed
en maakte een gebaar alsof hij iemand
wilde wegjagen.
Verslagen bloven de beide vrouwen
voor het bed staan. Zag bij in baar oog én
den angst die haar prangde? Kreeg hij
medelijden met die twee wezens, die zijn
eenige genegenheid uitmaakten, die hij
beminde met een norsche teederheid, wel
ke zich scheen te schamen zich te open
haren, maar die diep in zijn hart wortel
geschoten had, wezens van wier liefde en
aanhankelijkheid hij verzekerd was?
Vreesde hij voor zichzelf sedert zijn ont
waken, het hart is vermoeid, ik heb ste
ken in de zijde, ik heb rillingen, een tem
peratuur van 89.4. Aha, ik heb er heel
wat gekend, die er niet in hun voordeel
van afgekomen zijn. Pleurus? Longont
steking? Alleen een' dokter kan mij na
onderzoek zeggen wat mij kwelt.
Welnu, laat hem dan maar komen
uw Bravières, riep hij plots uit.
Frangoise draalde niet tot haar vader
zijn toestemming herhaald had. Onmiddel
lijk liet zij den huisknecht roepen, dien
zij naar dokter Bravières zond; Een kwar
tier. .was piet verstreken of de. jowm dokter.
@@mengdi@ H@i-5clhteit
Een vergeetachtige onderwijzeres.
Een leerling in een kast
opgesloten..
Te Delft heeft z:eh een geval voorgedaan,
dat wel wat aan het Baarnsche drama
doet denken, al ligt, de oorzaak hier niet
bij de politie. Het achtjarig dochtertje van
de familie Van B. alhier kwam nl. Maan
dag niet tliuis uit school. Een uitgebreid
onderzoek, waarbij de politie in den arm
werd genomen, leverde geen resultaat op.
Daar verondersteld werd, dat het meisje
in een der grachten was geraakt, heeft een
agent den hcelen nacht gedregd.
Bij het aangaan der school gisterenmor
gen bleek, dat het meisje Maandag wegens
straf in de kast was opgesloten. De onder
wijzeres had het kind vergeten.
De „Tel." meldt hieromtrent naderf
De vergeetachtige Baarnsche politie-agent
heeft nu een pendant gekregen in de ver
geetachtige onderwijzeres in de Prinsen
straat te Delft. Gelukkig met dit verschil,
dat het slachtoffer in Delft een achtjarig
meisje., geen nad-eelige gevolgen van het
groote verzuim heeft ondervonden en na-
eenige onaangename uren .in een sohoolkast
te 'hebben doorgebracht, ten slotte verlost
is uit haar benauwde positie..
Was deze vergissing echter begaan met
het ingaan van een vacantie dan zou de
afloop zeer zekér heel wat droeviger zijn
geweest. In het gezin van den tuinarbeider
Buying in de Pootstraat waar liet achtja
rige meisje thuisbehoort, vertelde men den
correspondent van het blad de volgendo
bijzonderheid over het avontuur, dat de
gemoederen der Delfts eb e huismoeders
in beroering heeft gebracht.
Mientje, leerling der derde klas van de
R.-1L school aan den Nieuwen Langendijk
was tegen haar gewoonte in Maandagmid
dag om vier uur niet thuis gekomen. Haar
ouders vermoedden eers*, dat zij in de stad.
was gaa-n spelen en zochten daarom in die.
richting. Toen dit geen resultaat liad, gin
gen zij informecren bij de onderwijzeres
van haar klasse doch deze was naar kennis,
sen in Den Haag en zou eerst den volgen
den dag terugkomen. Daarop besloten de
verontruste ouders, die bet ergste vrees
den, het middernachtelijk uiir was in
middels al genaderd het lioofd der
school, den heer Wittenberg op te zoeken
om te vragen cf die misschien wist waar
Mientje was. Alle schoollokalen werden
doorzocht, maar het kind vond men niet.
Hierop werd de politie in kennis gesteld
van de verdwijning waarop een agent met
ean "Politiehond ging meezoeken. Aan een
jurkje van een meisje werd lucht eegeven
en van het schoollokaal uit van de bank
waar zij zat begonnen denzelfden nacht nog
de nasporingen. De liond ging eenige stra
ten door en draafde tweemaal rond op een
plek van de noodbrug aan 'het Oosteinde.
Later bleek, dat het kind. daar dien mid
dag gespeeld had. Men vermoedde, dat
Mientje te water was geraakt en ijverig
begon cle politie, zooals reeds gemeld is,
Ie dreggen. De geheele gracht werd af ge
dregd. natuurlijk zonder resultaat. De fa
milie verkeerde in dezen nacht, zooals men
begrijpen kan, in do.odelijke ongerustheid
en dacht niet anders of 'het kind was ver
dronken.
Intusschen was Dinsdagochtend de on
derwijzeres uit Den Haag teruggekeerd en
noorda bij haar thuiskomst van de vermis
sing., Dadelijk ging zij naar, de ouders van
Mientje toe, die haar vroegen wat of zij van
het meisje wist. Het eerste antwoord wflft.
dab zij niet schpol had behoeven te, blijven.
Maar hoe komt het dan, zei de moeder van
Mientje, dat haar manteltje wel in school
is gevonden?
Toen ging de onderwijzeres plotseling
een licht op.
Hevig ontsteld riep zij daarop eensklaps
uit: ,.Oh hemel, dan zit ze nog in de kast".
Men holde naar de school, 'het was inmid
dels bij half negen, en dadelijk werd de
sc'hoolkast, die, op slot was, door de juf fr
trad de kamer van dokter Ghanteau bin
nen.
Hij groette mevrouw Chanteau en Fran
goise èn trad op hot bed van don zieke
tte.
Mijnheer Chanteau, zei hij met een»
stem, die van ontroering trilde, lijdt gij?
Ongetwijfeld, gaf de zieke ton ant
woord.
Wilt ge toestaan, dat ik u onder
zo eke?
1 Daar zijt go voor gekomen, ant
woordde de oude geneesheer: 39.4 graad,
rillingen, transpiraties, steken in de zijde,
hoest, beklemming, kijk eens aan. Tracht
u te redden, het is uw beroep.
Zonder dat hij het ietwat norsche ont
haal van den dokter scheen te bemerken,
verzocht dokter Bravières aan Fran
goise, hem een handdoek te brengen. Hij
klopte op de borst van den zieke, en luis
terde aandachtig. Gedurende den heelen
tijd, dien het onderzoek in beslag nam,
volgden mevrouw Chanteau en Frangoise
de bewegingen van den jongen dokter, de
oogen onafgebroken op zijn gelaat gericht
als om er zijn indruk op te lezen.
i Welnu? vroeg de oude geneesheer,
toen dokter Bravières zijn onderzoek ge
ëindigd had.
Pierre scheen verlegen, aarzelend.
Uw diagnose? herhaalde dokter Chan
teau op gebiedende toon.
Doktor Bravières, als om zich te ver
ontschuldigen voor den slag, dien hij
haar onwillekeurig 'ging toebrengen, wierp
een blik op de twee vrouwen, die onbe
wegelijk bij het bed stonden als beklaag
den, die de uitspraak van een strengen
i rechter^ afwachten..
r r uit DE RADIO-WERELD.
V/at er vanavond to lioqren is.
5.05 uur. Radio-Paris. 1780 M. Con-t
eert.
5.20 uur. Brussel. 265 Lr. Concert.
6.35 uur. Berlijn, 500 M. Verklaring
en uitvoering van de „Toover-<
fluit".
7.20 uur. Alle Engelsche stations: Tijd*
sein Big Ben en Nieuws.
7.50 uur. Londen 365 M. en Chelms*
ford 1600 M. Kamermuziek^
zang en voordracht.
7.50 uur. Birmingham, 475 M. Voor*
dracht en concert, werken vatt
Tchaikowski.
7.50 uur. Cardiff, 450 LI. Uitvoering
van de opera „Bohemian Girl*
7.50 uur. Manchester, 375 LI. Zang en
Welsche Lluziek.
7.50 uur. Newcastle, 400 LI. Werken
van Offenbach en dansmuziek.
7.50 uur. Aberdeen, 495 LI. Schotscha
avond.
7.50 uur. Glasgow, 420 LI. Voordracht
over Wembley en Concert
8.00 uur. Amsterdam (Smith en Hoog*
houdt) 1050 LI. Concert.
8.20 uur. Bournemouth, 385 M. Con*
cert.
8.35 uur. Brussel, 265 M. Nieuws en
Opera-Concert.
9 20 uur. Radio-Paris, 1780 LI. Schu*
mann-avond, waarna dansmu*
ziek.
10.25 uur. Alle Engelsche stations: Dans
muzbk in het Savoy Ho Wh
die den sleutel had. medegenomen, openge
maakt. Zoo vond men de kleine.... liggen
de op eenig0 boekenbezig plaatjes te
kijken! Dat was een weerzien tusschen va
der en moeder en ons Mientje!
We hebben vanmiddag, aldus vertelt de
correspondent verder, Mientje zelf gezien.
Ze was in de buurt bij tante aan'he.t spelen.
Natuurlijk behoefde ze dezen dag niet naat
school. Ze liep met haar pop te wandelen
en niéts verried aan haar uiterlijk, dat zij
•zulk een emotioneelen .nacht had doorge«
mankt. In tegenwoordigheid van haar
moeder, die nog tamelijk overstuur was,
lieeft de kleine ons haar avontuur verteld.
.Was je stout geweest, Mientje, dat je in'
de kast was opgesloten 1"
„Och meneer, ik had met een ander meis
je even zitten praten, ziet u en toen moest
'k in de.kast."
„Was 't er donker?"
,.Neen, meneer, aan den achterkant
vas een ruitje waar ik niet bij kon",
brabbelde ze, al spelende met haar pop.
„Om vier uur is de juffrouw in de kast
geweest om haar mantel en hoed weg if
halen. Zij zag me niet en ik durfde niet3
zeggen. En toen. ziel u, toen het later zoo
stil werd in de klas, begon ik wat bang ttf
worden. Ik dacht, dat ze me vergeten zou
den en begon hard te huilen, maar er kwam.
niemand. Toen heb ik heel hard geroepen,
legen de deur getrapt en gehuld, om m'n
mcedc-r en vaderMaar het bleef zoo stil
en het werd zoo donker. Toen ben ik op
eon hoop teekenboekea gaan zitten en zoo
ill slaap gevallen. En toen heb ik geslapen
tot vanmorgen let het weer licht was, Ik
ben plaatjes gaan kijken, en toen vondea
zo me.
Moeder Bruvinss voedde er' 11-2 aan toe,
dat Llientje „beslist niet meer" naar dia
school terug wilde. Ze kon nu weer op een
andere school komen, op de Zusterschool
en daar zou ze Donderdag heen gaan.
We zijn hierna nog even bij de onderwij
zeres geweest, die pas kort bij het onder
wijs en op de school in functie was. Zij was
niet minder onder den indruk van het ge
beurde. De kast, waarin het kind door haar
was opgesloten, was van vrij groote afme
ting, circa 2 M. lang. 1 LI. breed en diendel
zoo'n beetje voor magazijntje.
Toen ze dien. middag de school verliet,
had zij geheel vergeten, dat Llientje daar irt
do kast zat. Het was een klas van 49 leer
lingen en er viel dus heel wat te doen.
De politie heeft haar gisteren een ver
hoor afgenomen en de zaak is nu iu onder^
zoek. Het hoofd der school heeft haar voor.,
loopig een paar dagen vrijaf cegeven. Ver*
moedelijk zal het muisje nog wel eei£
staartje hebben.
Typhus
Te Delft, kernen ïr <ie omgeving van derf
Rotterdamschen wog enkele gevallen vaS
typhus voor; een der patiënten, een 24-jarig
meisje, is overleden.
Mijnheer Chanteau, zei Pierre, d$
longontsteking heeft u danig te, pakken.
Dit lijdt geen twijfel: bij de klopping: dof*
heid met buitengewone borsttrillingen, bif
de oordrukking: ruischendo reutelingen
op het einde. Dat is de klassieke longont
steking waarvan ïnen geneest.
1 Soms wel, voegde dokter Ghanteau et
aan toe.
Mevrouw Chanteau was inééngezonken
op een stoel. Frangoise steunde op den
rand van het bed om niet in zwijm te val<
lcn. De een en de andere kenden maar a*
te goed den ernst van een longontsteking
en den leeftijd van den ouden geneesheer»
Dokter Bravières trok uit zijn zak eeu
notitieboekje, een potlood en wilde eeA
recept opstellen. De oudo geneesheer gaf
hem door een gebaar van ongeduld t<
verstaan, dat hij het niet duldde. Pier*
beging de fout niet aan te houden; zonde*
dat hij zich scheen te storen aan de bele(
diging, die zijn collega hem aandeed<
groette hij dokter Ghanteau en voorafga*
gaan door do twee vrouwen verliet hij d*
kamer. .fl
Dokter, riep mevrouw Ghanteau ui%
och let er niet op, ik bid er u om, nnjH
man is een beetje.
Pierre liet baar niet eindigen.
(Wordt vervolgd).
