Issiffi fenf
Vierde Bied.
Zaterdag 27Sepi3mberl§24
In 's Lands Dienst.
Over examens. -Van een fllnken
boerenjongen en een kleei maker.
Geen bezwaar tegen. De pijnlijke
conclusie? De toekomst in han
den. Wat een feest! Wat voor
'n lintje, Bijzonder Verlof.
Zonder eenige formaliteit.
Er is een tijd in Nederland, dat de eene
helft der bewoners de andere he1 ft exami
neert: deze stoute, doch eonigszins ware
bewering gebruikt men wel om met het
overgroot getal examens van tegenwoordig
een weinig den spot te drijven.
Bij de huidige uitbreiding der staatsbe
moeiing op velerlei gebied i.s echter een
leger van beambten noodzakelijk. Dat men
krachtens of door ren voorafgaand exa
men eenst eens goed nagaat, wat voor
wasoh men in de kuip krijgt, is niet alleen
heel billijk, maar zelfs hoogst gowensciht
en prijzenswaardig. Want een fl'nlce boe
renjongen mag nog zooveel verstand heb
ben van aardaopelen en koeien; om hem
teen leeraarsambt 5m Plant- en Dierkunde
aan te b'-eden aan oen van 's Rijks Hoo-
ger Burgerscholen, mag van hem een wei
nig je dieper en uitgebreider kennis van
di" vakken worden geëischt.
Evenmin zal men aan ecn^ k'eermaker.
hoe-vaardig deze overigens naald en draad
hanteert. de zorg toevertrouwen voor
fo'egraaf of telefoon Als derhalve de
Grondwet in artikel 5 voorschrift: „Ieder
Nederlander is tot elke 1 andsbediening be
noembaar". dan wordt- klaarVjkel' jk phy-
sieke geschiktheid en in!ellectueele be
kwaamheid voor een netrckkuig veronder-
fele'd.
Dit artikel verhindert daarom niet, dat
bepaalde voorwaarden aan ..benoembaren"
worden gesteld, om voor een vrerk-Bijke
„benoeming" in aanmerk:ng te komen.
En waar in benaa'de omstandigheden
geen geschikte NMoiTander kan gevonden
worden, is er zeÜfs met dit artikel voor
oogen heelemaai1 geen bezwaar tegen, dat
iuiten'andsche krarihten worden gerequi-
Teerd Omdat we echter wel op de vingers
kunnen u'trekeuen. welke betrekkingen
eventueel zonder nadeel door vreemde-:
ineen kunnen uitgeoefend worden en we
anderzijds voor een ovorstrooming van
buitenlanders in 1 a nd'sbedli ening»ij ons
meten hoeden, heeft de wet van 4 Juni
1838 precies beun aid, voor welke bedie
ningen een niet-Nederlander kan uitver
koren worden.
Zoo zijn om enkele voorbeelden te
geven vreemde1 ingen benoembaar tot
Consul, tolk. hoogteeraar, stempelsnijder
bij 's Rijks Munt, graveur hij de departe
menten van algemeen bestuur enz.
Bij benoeming van Nederlanders tot een
ambt mag en kan noch uitdrukkelijk noch
stilzwijgend een voorwaarde zfa'n: de gods
dienst. het geloof. Maar moeten wij. ka
tholieken, dan de pijnlijke eonoVs:e trek
ken van onze eigen achterlijkheid? Of is
bet toeval geweest, dat tot voor korten tijd
het liberale intellect bij voorkeur aan ge-
sfe'de eisoh'on voldeed? Of d!g inderdaad
werkelijk het katholicisme van sollicitan
ten reden geweest tot uitsluiten, voorbij
gaan, neggeren?
Onze overtuiging is, dat op deze laatste
Vraag een bevestigend antwoord moet ge
lgeven worden. Moeten wij thans nog niet
in sommige gemeenten aanschouwen, hoe
schijnbaar bet woord „"'landsbedieningen"
enghartig wordt, geïnterpreteerd, hoe
Roomsdhen zorgvuldig van gemeen!cbe-
trekkingen worden geweerd tenzij dan
tn'sschien die van lantaarnopsteker of
straatveger uitgezonderd?
In het algemeen genomen is thans wel
in de onrechtvaardige achterstelling een
kolossale verandering ten goede ingetre
den. Ongetwijfeld hebben tot deze verbote-
ïmg niet weinig bijgedragen de voortdu
rende publication van tabellen en statistie
ken. welke „boekdee^n" spraken. Bij het
e sehen van hetgeen ons aiaar recht en bil
lijkheid toekomt, dienen wij te bedenken,
dat m Hl-'meter s, mi'l li graminmn en een Lila
FEUILLgTGf*
DE NIEUWE DOKTER
Naar het Fransc-h van
JIJLES PRAVIEUX.
(Eenige geautoxls&eiKxè Vertaling.;
18)
Kn Laura behangen met twee honderd
banknooten van duizend Frank zou in de
oogen van dokter Bravières do eenig mo
gelijke partij lijken; wanneer hij eenmaal
getrouwd zijnde,zed mevrouw Legros, het in
zijn hersens mocht krijgen van het goede
Pad af te wijken, dan zou ik er nog zijn.
Mocht hij struikelen
Het. gelukte haar de straat en het num
mer te weten te komen van het huis, waar-
ró de jonge man gedurende zeven jaar te
Parijs had gesuoond. Zij schreef aan den
concierge, terwijl zij een postzegel bij den
brief insloot met het doel inlichtingen te
verkrijgen over het do8n en laten van
Pdjnheer Bravières. De concierge behield
den postzegel en antwoordde nie(. Me
vrouw Legros wendde zich tot den pastoor
der parochie. Deze geestelijke verklaarde,
dat, aangezien hij tachtigduizend parochi
anen had, die wel als een verontschuldi
ging kon gelden, wanneer hij ze niet allen
kende, terwijl hij er met een tint van eer-
hiediga ironie aan toevoegde, dat voor in
lichtingen van 'dien aard het aanbevelens
waardig was, zich te wenden tot den com-
nnssaris van politie. Zonder den moed in
ters bij deze berekeningen geen dienst
mogen doen.
Trouwens, voor een goed deel bobben
wij thans zelf de toekomst in handen.
Want, dank zij de steeds hooger vlucht,
we'ke het kathobek schoolwezen neemt.,
•dank zij onze hoogstaande bijzondere II.
B. S. en Gymnasia, dank z*'j onze Keizer-
Karel-Univer>siteit zul'en wij aanstonds in
•groot getal knappe koppen afleveren, d:e
in alle rangen en ambten met do daad
zullen bewijzen, dat Geloof en Wetenschap
terdege samengaan. Van hun kant kun
nen de Roomsehe ouders zich ten dezen
■opzichte zeer verdienstelijk maken. Wij
z'jn er weliswaar verre van af de mode-
igrillen te bevorderen, volgens welko met
of zonder capaciteiten do kinderen moeten
studeeren en wij verafschuwen het ave-
rechtsch idee, dat in een kantoorbezigheid
een eervoller be'rekhing ziet dan in eer-
zamen handarbeid; maar wanneer een
kind over vo'doende bekwaamheden be
schikt, wordt zeer zeker aan de katholie
ke zaak een d:.enst bewezen-, als dit in
staat gesteld wordt zich fl-'nk te ontwikke
len. i
Wij stellen ons dan voor, dat een groot
aantal kafhobeke kir deren van heden over
ettelijke jaren eon der mogei'Hko -of rmmo
gelijke juh'lea in dienst van Kerk en Slaat
vieren mag.
Wat een feest zal dat wezen! V'a^ren
worden uitgestoken, serenades en aubades
gebracht, geschenken aangeboden, toasten
afgestoken, diners en soupers on,gegeten,
Docli de feestvreugde stijgt icn top, wan
neer*. beurteb'ncrs een geestelijk en we
reld! iik autoriteit ten tocneelo verschijnt
om den overge'ukk'igen jubi'ar's te ridde
ren. Een we'nig afgunst maakt zich van
veler harten mees'er en op aller mend
ligt de vraag be-stoeven: wat zou lr'i voor
een linf;e gekregen hebben. Zal het krirs
..Pro Eccle,9'"a et Pontifice" den ede'c.n
borst van den trouwen zoon der Ke~k sie
ren. dan ma? hij met trots en fierbe'd a1
dadelijk zonder <*eni.g verlof of forma'iiteit
dat on derarheidn es f eek e n aanvaard èn.
Wa.nt de Neder'ar.dsche R^geerin? be
schouwt d't eereVn's r>;iet aks een er-gen-
hik gezegd*» Tiidderorde Eeni^ an
ders si'aan de zaken, als onze Roomsehe
sniIsafb:iter wordt" enorme men in een der
Pausebike B'dderordön, d*e zes in «e'al
n.l. de booroste CWo wan Chrkstus, Owtp
van de Gouden Sooor, Pius-Orde, fl-iie
vn.n dep H. Gragerius den Groote, Ordo
Tv drtn H. Paus S''vester, Orde van het
TT Graf.
Want dere Kerkelijke inStel-Vngen wot-
den voo** ochifo r;d-^morden eehoud^tv,
w>or ee7d} fh'S ook bet arf:Vel 67 der
G**óndweL dijt Nederlanders of de rreem-
deb'ngen. dio in Neder'sndschen Siaa+s-
d,;enst Z'*n. m geen geval vreemde orde-
itpekenen. titels, rang o® waa-Mi^hcrT mo-
°en aannemen, zonder bi donder ver1 of van
den Knnkn?. Alben de Kmrlfe,? ze'f en mof
zijn toestemming, de "Prinsen van Z'nu
Hirs mogen vreemde orden aannemen, in
dien er tenmvrsf». p-Pen verpkcbtintin aan
•"erbonden 7;ju. Natuurlijk wordt d:t verlof
n'-at verpisebt voor wptensclip.ppeli'ike on-
d"^*spiheid":n,gen. els bv. doctors tile's e.d.
Zander een;i?e fcrmah'Wit als dot ihit
misschien zelf dp versierselen mag be-
kostlgen kan de jubilaris de Nod^'innd-
fschp ridderorden aanvaarden. De Ncder-
landsche r;'d-denord'en word°n and-wr/dm*'-
don in Staatsdrden en Kuis orden. Da
Gta afsrjdderorden kunnetn door pen wet en
wel alleen on voorstel des Kon'ngs wor
den mgpRte'id art. fifi).
Oogenb'ikkebjk tellen, wij e** d.T'e soor-
tfen van, waarover w;j pen "ve-lvrnde week
een en onder honen mede te dee'en.
FR. CUNIBERTÜS SLOOTS.
Weert. 0 F.M.
Buiten!. Weekoverzicht.
De Volkenbond is nog steeds troef! Het
is Volkenbond en nog eens Volkenbond, al
wat de klok slaat. Men kan ook van het
goede teveel krijgen, dat hebben wij on
dervonden met de Londensche conferentie.
Maar toch kan men niet nalaten, ruime
aandacht te schenken aan het vredeswerk,
dat nu te Genève tot stand wordt gebracht
Het is al te belangrijk voor de toekomst
van ons stukje aarde, dat Europa heet.
Hoever wij reeds gevorderd zijn, kan men
ten duidelijkste bemerken, als men be
denkt, dat het thans mogelijk is een land
als Duitschland met aandrang to verzoe
ken of het nu alsjeblieft om toelating tot
de schoenen te laten zinken, wierp me
vrouw Legros zich in een ander spoor.
Zij had pas vernomen dat de vader van
Pierre Bravières in leven notaris was ge
weest te Montbois.
Goed dat ik dat weet, riep zij uit.
W&5 hij maar eens met de Noorderzon ver
trokken. Gedurende de jarën, die verstre
ken waren, hadden verschillende notaris
sen van het departement, min of meer
onschuldige slachtoffers van de waarde
vermindering der landerijen en der wijn
gaarden, waarop zij blindelings geld had
den geleend, zich ten gronde gericht. Som
migen waren door de gendarmen aange
houden geworden. Als nu hij,geluk de va
der van Pierre Bravières bij dezen hoorde.
Nooit of nimmer zou dokter Chanteau zich
laten overhalen Francoise aan een zoon te
schenken van een man, die gedurende
eenige jaren van zijn leven menig uurtje
had gesleten met sokken breien in een villa
van het gouvernement, die den ronkenden
naam draagt van Centrale gevangenis.
Ach, als het toeval eens wilde, dat een dus
danig klein ongelukje aan den vader van
Pier Bravières was overkomen. Dat was
trouwens niet onwaarschijnlijk en niet bui
tengewoon in een land, waar te veel on
fortuinlijke notarissen het niet al te nauw
nemen met het wetboek van strafrecht en
waar al te dikwijls alles met sissers af
loopt. Mevrouw Legros was besloten voor
dit alles de oogen ie sluiten. Helaas, een
brief, dien zij uit 7' i bois ontving, kwam
haar hoopvolle ve 'ïlingen den bodem
inslaan. De vader van dokter Bravières
den Volkenbond wil vragen. Stel u voor,
dat iemand daar ook maar aan had dur
ven denken, toen Poincaré nog den scepter
zwaaide over het land der Galliërs. Poin
caré, wien het een gruwel was, dat er op
de Londensche conferentie met de Duit-
sche afgevaardigden zou worden onder
handeld op voet van gelijkheid. Voor Poin
caré was Duitschland een schurftige hond,
dien hij telkens met steenen wegjoeg, zoo
dra het beest te dicht in de buurt kwam.
En thans wordt er gefloten aan het lieve
dier en wordt het gepaaid, stukjes vleesch
worden als lokaas gebruikt, maar het Duit-
sche hondje loopt niet hard. Het wil eerst
onderzoeken of er geen steenen klaar lig
gen en of er achter de deur geen stok ge
reed slaat.
Duitschland en de Volken-
b o n d. Dinsdag j.l. heeft het Duiische
rijkskabinet vergaderd en de kwestie be
sproken van het toetreden van Duitsch
land tot den Volkenbond. Naar het heette,
zou ook over het verzenden van de be
faamde nota inzake de alleen-schuld van
Duitschland aan den oorlog worden beslist
Wij hebben er niets meer van vernomen.
Do zaak is blijkbaar opgeborgen in dat
nuttige aartsvaderlijke instrument, dat
doofpot heet. Eveneens is daarin ter ruste
gelegd het incident, dat verleden week
nog de gemoederen verontrustte, het inci
dent tusschen de Duitschers Marx, Lu
ther en Stresemann eenerzijds en lord
Parmoor anderzijds over besprekingen lo
Londen aangaande Duitschlands toetre
ding tot den Volkenbond. Lord Parmoor
hield vol, dat hij erover had gesproken cn
de Duitschers zeiden van niet. Volgens
sommigen zou de Duitscbe gezant te Lon
den de schuldige geweest zijn; hij zou het
n.l. niet de moeite waard hebben gevonden
om de praatjes van lord Parmoor te ver
talen en de Duitschers, die de Engelsche
taal niet machtig waren, zouden derhalve
niet gemerkt hebban waar bet om ging.
Van andere zijde wordt gezegd, dat de oude
lord Parmoor zich loelijk vergist heeft. De
oude heer zou n.l. voornemens zijn ge
weest daarover te spreken, maar hij zou
hot vergeten hebben c-n later stellig ge
meend hebben, dat hij zijn voorgenomen
gesprek in werkelijkheid gevoerd had. Dat
is wel een komische oplossing van het ge
val. Laten wij maar aannemen, dat het
waar is en de zaak met een glimlach even
eens in de doofpot stoppen.
Het resultaat dan van de zooeven ge
noemde kabinetszilting was, dat eenstem
mig de wenschelijkheid werd uitgesproken,
dat Duitschland tot den Bond zou toetre
den. Maar omdat er nog met geen der
geallieerden over de kwestiegesproken
was en omdat Duitschland weinig lust ge
voelde om bij een toenadering z'n neus te
stooten, werd er overeengekomen eerst
eens links en rechts te informeeren, wat
precies de gevplgen zouden zijn. van een
eyentueelen aanvraag om toelating.
Zooals men heeft kunnen lezen, heeft
prof. Nanscn aan het eind tier vorige week
een reis ondernomen naar Duitschland om
Marx te bewegen op een toetreding aan to
sturen. Wij hebben het bericht, zooals de
„Tel." dat gaf, weergegeven. Of het juist
is, konden wij toen niet beoordeelen en dat
kunnen wij nu nog niet, omdat er niets
naders van bekend gemaakt is. Hot schijnt
een indiscretie geweest te zijn van eenige
correspondenten. In hoeverre de beloon in
gen, welke Duitschland volgens deze be
richten voorgespiegeld werden, op waar
heid berusten, is moeilijk te beoordeelen.
In ieder geval heeft de Duitsche kabinets
raad gemeend, dat Duitschland niet hals
over kop zich in avonturen moest storten,
maar eerst behcoriljke informaties moest
inwinnen.
Daartoe zal een nota naar de verschil
lende geallieerde regeeringen worden ge
zonden met een tiental vragen. Onder an
dere zal gevraagd worden df Duitschland
ook een permanenten zetel in den Raad
van den Volkenbond zal krijgen, dus m.
a.w. of het behandeld zal werden als een
gelijke, als een groofe mogendheid. Ver
volgens of er niet als voorwaarde voor toe
lating geëischt zal worden, dat Duitsch
land weer de uitsluitende schuld aan den
oorlog erkent, zooals 't dat doen moest hij
het vredesverdrag van Versailles zooals
men weet is de Volkenbond ook een. schep
ping van dat vredestractaat. Bovendien
zou het wel gaarne willen weten, lot hoe
ver z'n verplichtingen gaan wat betreft
het mc-edoen .aan eventueele militaire
was de meest geachte notaris van de streek
geweest; hij had aan zijn vrouw cn aan
zijn twee zoons een aanzienlijk fortuin na
gelaten, dat op zeer eerlijke wijze was
verkregen. „Dat uilskuiken" riep mevrouw
Legros uit. Dus was hier do boetstraffelijke
rechtbank nog niet eens te pas gekomen.
JrVaf een tegenslag.
Voor dezen keer kon mevrouw Legros
niet nalaten te wqenen over haren legen-
spoed. Zij nam dan een kloek besluit en
wijzigde haar tactiek. Zij vermenigvuldig
de haar bezoeken hij deze dames, ging
deur voor deur af van huizen waar ze
nooit den voet over den drempel had ge
zet, overal en zonder ophouden den lof
verklarend van dokter Bravières en traoli-
tendo hem klanten aan te werven. Hoemeer
succes hij als dokter zou hebben, des te
meer zou die oude vos van vader Chjmteau
in woede ontsteken en des te minder zou
hij van wijken, willen welen. Tevens ver
onachtzaamde zij evenmin bondgenooten
te verzamelen, die de zaak van Laura zou
den kunnen bepleiten bij dokter Bravières.
Met dit doel veranderde zij van notaris.
Meester Lozier, die gedurenl" twintig jaar
de zaken van mevrouw Legros behartigde,
werd verstooten en zij besloot haar ver
trouwen te schenken aan meester Non-
court, een jongen notaris, waarvan zij
wist, dat hij in echte vriendschap leefde
met Pierre Bravières. Bij het eerste onder
houd dat zij met hem had, stelde mevrouw
Legros haar ultimatum: Ik kies u als mijn
notaris, zeide zij, en gij zult het huwe
lijkscontract van mijn dochter opmaken,
sancties. Duitschland is volkomen ontwa
pend, het kan dus geen militairen en sche
pen leveren. Ten slotte zal de nota ook wel
vragen, hoe het zit met het Roergebied en
met toekomstige kolonies.
Wat dien permanenten zetel in den Vol
kenbondsraad betreft, men gelooft, dat
niemand daar iets op tegen zal hebben.
Eerriot heeft verklaard, dat hij rekening
zal houden met het feit, dat Duitschland
nu eenmaal moeilijk als een kleine mogend
heid beschouwd ka a worden. En als er
tegenwerpingen gemaakt worden, dan
moeten ze komen van den kant van Frank
rijk. Er zijn wel bladen in Frankrijk en
met name de „Teraps" welke er tegen
opkomen, dat Duitschland in den gezeJli-
gen raad van geallieerden een geest van
rancune en verzet zal brengen. Want
zoo redeneeron ze Duitschland zal over
al z'n neus in willen steken en alle voor
komende kwesties trachten uit te buiten om
zich te ontworstelen aan het knellende juk,
dat het slechts noode torst.
Zooals men ziet, is het nog niet zoo heel
overbodig, dat de Duitsche regeering om
stellige verzekeringen ook van Fransche
zijde vraagt.
De tweede vraag lijkt meer overbodig.
Om tot den Volkenbond te worden toege
laten wordt van geen enkel land een ver
klaring van Duitschlands schuld gevraagd
-en van Fransche zijde is herhaaldelijk be
toogd, dat. Duitschland den weg van alle
solliciteerende naties kan bewandelen
verergert roet het uur ea kan
ontaarden inborst aandoening
Wacht dus niet nesa dadelijk
Doch men voelt wel, dat deze bepaalde sol
licitatie, toch niet gelijk staat met die van
b.v. Chili of Peru.
De derde vraag leidt er toe, even in her
innering te brengen, de uitspraak welke
onze gezant, jhr. Loudon, uitlokte over de
interpretatie van het protokol inzake de
militaire sancties tegen een eventueelen
„aanvaller". De interpretatie, dat een deel
nemende staat slechts de moreele verplich
ting heeft militaire sancties toe te passen
en zich dus, als hij dat nuttig oordeelt, met
financieele en economische sancties kan
tevreden stellen, werd inderdaad de juiste
verklaard. Wat men derhalve niet verlan
gen kan van oen der geallieerden, kan men
ook niet eisehen van Duitschland. Zoo is
de algemeene indruk, dat Duitschland
geen moeilijkheden zal ondervinden hij
een der mogendheden.
Een andere vraag is of het niet in het
binnenland hinderpalen zal ontmoeten.
Zooals men weet, heigt de Beiersche pre
mier zich tegen toetreding op dit oogen-
blik uitgesproken. Vervolgens onderneemt
de Duitsche Volkspartij stappen om de
Duitsch-nationalen in de coalitie op te ne
men. Dat was juist de vrees van de socia
listen, toen zij hun teleurstelling erover
te kennen gaven, dat de regeering niet da
delijk tol onvoorwaardelijke toetreding
had besloten. Zij vreesden n.l. dat de
Duitsch-nationalen, mochten zij in de re
geering zitting nemen, een zeer ongunsti-
gen invloed dienaangaande zouden uit
oefenen. En daar hebben zij geen ongelijk
in. Nu is het nog de vraag, of een coalitie
met de Duitsch-nationalen mogelijk is.
Vlak na de verkiezingen bleek zulk een
coalitie ook onmogelijk en toen waren de
kansen voor de Duitsch-nationalen o.i.
veel gunstiger dan nu.
De k e e r z ij d e. Na het vredelie
vende gedeelte van de wereld in extenso
besproken te hebben, moeien wij nog even
een overzicht in vogelvlucht geven van de
keerzijde, het oorlogszuchtige gedeelte. In
China wordt nog steeds lustig gevochten
Men zegt, dat Tsjang Tso Lin, de dictator
van Manlsjoerije in het Noorden aan de
doch ik beding een voorwaarde: gij zult
met uw vriend dokter Bravières óver mijn
kleine Laura spreken. Als vriend en ook
als notaris zult ge hem de voordeden af
schilderen van een dergelijke verbintenis.
Het zal uw taak zijn te bewerken, dat hij
haai* ten huwelijk vraagt'.'
„Ah, vcrduivels, zei de notaris, die ver
legen scheen.maar.maar.ik
heb reeds voor dezelfde kwestie mijn me
dewerking aan mevrouw Rozoir toegezegd"
Mevrouw Legros kon een verachïelij-
ken glimlach niet inhouden.
Hola, nu nog mooier, die lui bezitten
geen duitEn mijn kleine Laura brengt
tweehonderd duizend frank mede.
De honararia van den notaris houden
gelijken tred met den bruidschat voor een
huwelijkscontract en meester Noncourt
was er volstrekt niet onkundig van, dat de
bruidschat der jongedames Rozoir uiterst
gering zou zijn:
Aceoord, mevrouw, zei hij na oen
oogenblik te hebben nagedacht. Ik zal me
juffrouw, uw dochter, aan dokter Bra
vières aanbevelen en ik zal mijn beste
beentje voorzetten om hem gunstig te stem
men".
Immers men is notaris of men is het
niet.
Zoodra hij te Brenay teruggekeerd
was, vernam dokter Chanteau, terwijl hij
zijn zieken bezocht, de kuiperijen van
mevrouw Legros: de verandering van no
taris was in een ommezien bekend gow or
den en maakte het onderwerp van den dag
uit: de tongen van deze dames werden in
winnende hand is, terwijl aan het front
nabij Shanghai, de gouverneur van Tsje-
kiang de man is, die de klappen krijgt.
Toch wordt er van ernstige vredesonder
handelingen nog weinig werk gemankt,
wat een bewijs is, dat een van de twee
strijdende partijen nojy niet genoeg heeft
gekregen. De mogendheden zijn niet van
plan om in to grijpen, zoolang zijzelf ei
weinig last van "hebben.
De Wahabi's in Arabië geraken in di
klem volgens de laatste berichten. Koning
Hoessm schijnt ze in Taif omsingeld t«
hebben.
Verder hoort men vanwege de censuur
weinig meer van den strijd in Marokko.
Er is een expeditie uitgestuurd om Shes-
hoean, dat door de Moren omsingeld is, te
ontzetten. Maar het schijnt een long way
te zijn, heet en ver, want resultaten wor
den nog niet gemeld.
Uit Honduras is men dezer dagen er
even aan komen herinneren, dat het dear
ook niet pluis is. Wij hadden dat repu-
bliekje de vorige week in ons lijstje van
onrustige landen vergeten.
In Bulgarije is de staat van beleg afge
kondigd en de toestand is daar verre van
geruststellend. Macedoniërs en communis
ten spannen samen tegen de regecring.
Zelfs kwam het bericht, dat koning Boris
vermoord zou zijn. De bron was niet heel
erg te vertrouwen, doch onder de gegeven
omstandigheden was zulk een moord toch
lieusch geen onmogelijkheid. Het bericht
werd evenwel dadelijk tegengesproken.
UIT OE OiySEÜISSS
BOSKOOP.
Gemeenteraad.
De raad dezer gemeente kwam Woens*
dag in openbare vergadering bijeen. Voor
zitter de burgemeester. Enkele ingekomen
stukken van Ged. Staten worden voor ken
nisgeving aangenomen.
4. De Voorzitter deelt mede, dat het
maken van de brug in metselwerk voor
gemeentelijk bouwlerrein aan de ZuidkrT®
is opgedragen aan den heer A. G. Vree-
brug alhier voor f5487, het dempen der
slooten f 2 per kub. M. en verdere werk; a
als maken van sc'ioeingen enz. voor f1150;
beide laatste werken zijn ook opgedragen
aan den heer A. G. Vreeburg.
5. Voorstel van B. en W om over te gaan
tot de benoeming van leden der raadscom
missie voor onderzoek van reken:ngen en
begrootingen. Gekozen werden de heereu
Spruit, Nijhof en GrooUmdó-st met resp,
7, 9 en 7 stemmen.
6. Voorstel van B. en W. om over <9
gaan tot benoeming van drie leden der fi-
nanc'eole commissie. Gekozen de heereu
van Kleef, Messman en Brand met resp.
8, 7 en 8 stemmen.
7 Voorstel van B. en W. ora over te gaan
tot benoeming van twee gedelegeerden der
gemeente in hot bestuur van de Bouw-
vereeniging Onze Woning". Gekozen de
hoeren Spruit en de Wolf» met resp. S en
7 stemmen.
8 Aanbieding door B. en W. ter vast
stelling van de rekening en verantwoor
ding over 1923 van het Burgerlijk Armbe
stuur, wat aldus geschiedde.
9 Aanbieding door B. en W. Ier vast
stelling van de rekening en verantwoor
ding der gasfabriek en van de water!,:-
ding over 1923. Onveranderd vastgesteld.
10. Aanbieding door B. en W. van da
gemeenterekening over 1923 met daarbij
bcboorendo bescheiden. Deze rekening
werd in handc-n gesteld van de benoem da
financieele commissie, en
de verdere inlicht'n" r
11 Voorstel van B n V r-m 'e
gaan tot uilloting van ob,:gcti?s vu
loeningon. Van de geldleenf °95 099,
vcerlkn obligaties elk groot f J090.
volgende nummers werden ntt^c'v
112. 45. 153. 26, 23. 135. 75 43 223 36 12."
58 46. Van de gddlcening groot fö'OOR
werden u-tgeloot 3 obligaties elk f509 ec.
oen van f 100, de volgende nummers kwa
men uit: van die van f500 61. 70 en 83
en van die van f 160 n"w^- 1
12 Advies van B. en W. op wen vv.g
van den heer P. Loef Azn.. betreffende her
classificatie der gemoen'e voo** d° pe-=o-
ne-lo belasting, waern't mn?t-
lijk gaan zal.
13 Advies van B n V i v
stel van de hoeren TT. A. Ece':*"iad en*
strekkende tot wijziging van d» voo—
waarden rn tarieven voor wafrrlevrr -
beroering gebraeh'. De dokter verzv't?
zich niet in hot deel, dat mevrouw I.-
najaagde en dat hij zc-i's smis langer 1
had doorgrond. Teen hij in d? eetzaal h.o-
nentrad, waar zijn dochter en mevrouw
gewoonlijk tabernakelden, stortte In 'U
het venijn van zijn woeste en lritend spot
tende ziel uit in tegenwoordigheid van me
vrouw Chanteau en FrauQOÏso:
Ha, riep hij uit, het schijnt, dat «da*,
oud misbaksol ven moeder Legros Mét.
fMerfluiter van Bravières tot schoonzo .u
begeert. Nou, ik moet wel zoggen, da! da
weduwe Legros niet vies is uitgeval en»
Wel is waar heeft zij het recht niet ve I-
eischend te zijn met dat mirakel ven h°o.r
dochter. Zij mag haar gerust dertig jaar
lang tentoonstellen op bals, op partijtje^
op straat, in de stad en op het platteland,
niemand zal de lust bekruipen haar to sle-
len. Niet noodig baar te bowakcu r.en
voordeelMaar, voegde hij er aan toe,
terwijl hij spotlachte, Bravières, die is^bo-
tooverd. Hij zal toestemmen, dat is zeaor,
hij kan niet weigeren. Kom, verbeeldt "1
toch, voor een dokter, vooral voor fGL-
stumperig doktertje van hc*t slag van Lra-
vicres, di© niets weet, totaal nbks, die
nooit zieken heeft gezien dan juist in do
hoeken, beteekent dit de vervulling zijner
stoutste wenschen: hij mag van een bui
tenkansje spreken een schoonmoeder
krijgen, die met zeven ziekten is behept.
("Wordt vervolgd).
