LeidsÉ Courant"
Abdijsiroop
Stop dien hoest...
Tweede Blad
U
Zaterdag 20Septemberl924
UIT DE PERS
een moderne predikant
over het katholicisme
Kaar aanleiding van de ook door ons
jesproken anti-Roornscke rede van Ds.
jevelen, schrijft De Tijd:
Ds. Van Krevelen is een loyaal man:
[jj wenscht „polemiek van nobelen in-
loud". Prachtig 1 En daarvoor is noodig:
;Goed gewapend zijn". Inderdaad. Maar
an moet de predikant geen inlichtingen
aan zoeken bij den om zijn modernisme
eschorsten priester Heijler. „Der Katho-
izismus" is een dik boek en er staat veel
n, maai' een massa ignobels naast een
nassa onjuistheden. Ds. Van Krevelen is
laar bet slachtoffer van geworden.
Koe kan hij in 's hemels naam bewe
en, dat bet brengen van offers beidenscb
>n Roomscli is? Tellen de Joden niet
beer mee? En „alle andere volken",
aarvan Tiele sprak? Alles „beidenscb"?
Sn Rome's „primitieve volksreligie". Zou
l'e heer Van Krevelen eens willen ver
laren, boe die „primitieve volksreligie"
ich maar bét „geweldigst religieus sys-
eein" bouwde? En „de kleine sublieme
lystiek" schonk? Hoe kon die slechte op-
oedster, die de Kerk is, toch mannen
Dortbrengen als Paulus en Johannes en
ugustinus en Franciscus cn Xaverius?
n vrouwen als Tberesia, Catharina van
iena, Joanna van Chantal, Jeanne
'Arc? Of waren die wellicht ook „mo-
eru"?
Wat nu „het voor zich laten bidden"
itreftheeft ds. Van Krevelen niet in
ijper's laatste boek gelezen, boe de eer-
e Christenen daarover dachten?
„Kaar Roomsche opvatting legde Pe-
us de fundamenten der Roomsche Kerk.
e Kerkvaders weten hier nog niets van.
erst later ontdekte men een legitimatie
an het pausdom in den bekenden tekst".
Ieder dezer drie zinnen bergt een on-
listheid: niet naar Roomsche, maar naar
islorische opvatting legde Petrus de
indanienten der Roomsche Kerk. Als de
ferent daaraan twijfelt, moet hij Har-
ick eens nalezen of Battifal of Pijper.
Wisten de Kerkvaders er niets van?
b geachte spreker beeft bedoeld, dat
ilgens zijn meening do Kerkvaders
ar niets van wisten. "Want als bij ooit
i Vaders en zelfs de oudste kerkelijke
hrijvers als Irenaeus, Ignatius en Ter-
I lianus bad gelezen, moest bij gemerkt
ibben, dat zij er wel degelijk van wisten!
- En wat „den bekenden tekst" bedoeld
Mattheus XVI:18 aangaat, zie, als
i referent nu eens nobel wilde zijn en
;oed gewapend", laat bij dan eens lezen
t boekje van pastoor dr. D. Sloot:
leeft Jezus het Pausschap niet ge-
ielit?" En laat bij bedenken, dat deze
istoor zich ten allen tijde bereid beeft
erklaard zakelijk over dezen tekst in bet
t itholieke maandschrift „Het Schild" te
scussieeren. Is dat nu geen prachtig
oorstel?
En wanneer bet den beer v. Krevelen
eenens is met zijn actie, ware het dan
ms geen zaak op die uitdaging in te
lan?
Het zal beusch beter zijn, dan „fanatiek
igen Rome in te gaan", zooals ds. Boer-
ima scheen te wenscben. „Hoe kan er
elenschap bestaan in deze starre om-
eving? Een Jezuiet mist alle vrijheid van
nderzoek?"
Wetenschap: proficiat! Daar komt een
iredikant uit Noord-Nederland in 't krijt
egen een orde, die meer geleerden telt,
lan er dominees zijn in Nederland. Och,
aat Ds. Boersema toch eens lezen wat
'rof. Pijper in zijn boek „De Kloosters"
ver den wetonscbappelijken arbeid der
I ezuieten zegt. Laat bij 't eens wagen de
erken in te zien der Bollandisten, de
erboeken door Jezuïeten geschreven,
lat hij zich oen rond laten leiden op
FEUILLETON
DE NIEUWE DOKTER
Naar het Fransoh van
JULES PRAVIEUX.
(Benige geautoriseerde vertaling.)
2)
Maar, riep zij uit, daar heb ik al
an gedacht. Ook ik verlang naar dat bu-
elijk. En bet zal plaats hebben. Ik
oorzie weliswaar geen moeilijkbeden,
naar als u mijn medeplichtige wilt zijn
Uw medewerker, verbeterde de eer-
faarde Heer Tliarot.
Ja, mijn medewerker dan, .hernam
ncvrouw Poncet, dan zijn wij van bet
lucces verzekerd. Wij zullen slagen. Mijn
ïollü aandacht zal ik er aan wijden.
'Ongelukkig genoeg, voorzie ik tal van
Merpalen.
Wij zullen ze overwinnen, zei me-
rouw Poncet met geestdrift. Ik heb al
an plan in petto. Zooals u weet, lijd
k aan heupjicht.
Een pijnlijke kwaal, beaamde de
tstoor meewarrig.
Welnu, ging mevrouw Poncet voort,
eze week, morgen zullen wij zeggen, zal
een crisis moeten doorstaan. Ik zal
ïchter Bravières laten balen en op be-
ondige wijze, heel voorzichtig, de zaak
forbereiden en zoo bet terrein vereffenen,
Nat hij Frangoi&e Chanteau zal gaan
'MinnenKijk, mij dunkt, ik voel nu
aus steken in mijn linkerbeen, go zult al-
zien, wanneer men sterk naar iets
pangtEn bovendien op een mooien
o> zonder te waarschuwen zal ik de
oen sterrenforen door Pater dr. Steyn; of
in een natuurkundig museum door Pater
dr. Wassmann, of in een psycho-technisck
laboratorium door Pater dr. v Ginneken.
Heusch, er valt nog wat te lecren bij deze
onvrije paters. Ze loopen er niet mee te
koop; ze zijn zelfs meestal gegeneerd als
men hen noemt.
Maar het beeft toch zoo nu en dan zijn
nut het te doen. Zooals bet misschien ook
zijn nut kan hebben den heer v. Krevelen
te wijzen op Dom dr. G. Rabro, een be
nedictijner-monnik en zoöloog, dio dezer
dagen aan bet natuurkundige proeven ne
men is in he.t Leidsche laboratorium; op
Pater dr. W. Schmidt en de Paters dr.
Koppers en Gusinde en Royen, o. f. m.,
die op het internationale Amerikanisten-
co ng res over onderwerpen spraken, die
zelfs ds. v. Krevelen even versteld zouden
doen staan over zulk een respectabele
kennis bij zulke onvrije menschen.
Wanneer zal men toch eens wijzer wor
den en een weinig bescheidener tegenover
mannen van geloovige zijde? Spreken
do onzen zóó laatdunkend over den we-
tenschappelijken arbeid van andersden
kenden? En werd bet nu geen tijd, dat de
meer bevoegden van de overzijde, ds. v.
Krevelen eens op de vingers tikten voor
zijn overijld en alle gemis-aan-weten-
verraden d-pr at en?
Want de „modernen" schijnen waarlijk
oud te worden en niet meer bij! De domi
nees althans.
Buiten!. Weekoverzicht.
Wanneer iemand uit de couranten al
leen de verslagen van do Volkenbondsyer-
gadering zou lezen, hij zou.subiet in
slaap vallen (vanwege de vreedzame wer
king die er van uit gaat) en in zijn droom
de engeltjes boven het meer van Genève
hooren zingen van vrede op aarde.
De Volkenbondsgedelegeerden kwinke-
leeren zoo aandoenlijk over arbitrage en
ontwapening, dat men zou gaan dénken:
Er'is nog nooit zoo'n vreedzame tijd op
aarde geweest.
Toch vechten de Bulgaren tegen de Ma-
cedoniörs, dat bét een aard beeft. De staat
van beleg is over bet geheele land afge
kondigd. Vijftig a honderd communisti
sche leiders zijn vermoord.
Toch slaan de zonen van bet Hemelscbe
Rijk, bet geweldig groole China, mekaar
met Europeesche moordtuigen op hun van
Cbineescbe staarten voorziene koppen.
Tocli zijn de roode troepen in Georgië
bezig met bet systeem van executie en gros
den opstand in den Kaukasus te onder
drukken.
Toch jagen de Mooren in Marokko de
Spanjaarden op een eenigszins hardhan
dige manier uit bet Riffgebied.
Toch hakken do Wahabieten in Arabië
frisch en vroolijk in bp de troepen van
koning-kalief Hoessein, die in de heilige
stad Mekka zoo goed de beurzen weet te
vinden van de vrome pelgrims.
Toch rukken de troepen der rebellen in
Ecuador op naar de hoofdstad om aan de
regeering met klem te zeggen, dat ze
maar liever eens moest opstaan en been
gaan.
Toch pikken opstandelingen in Brazilië
maar weer een paar sleden in en helpen
eenige regimenten regeeringstroepen naar
betere gewesten.
Egypte ligt overhoop met Engeland en
Italië. Men neemlt in Italiaanscb Tripolis,
dat grenst aan Egypte, verdachte troepen
bewegingen waar. Er wordt gezegd, dat
deze niets om 't lijf hebben.
Vandaag of morgen duikt weer eens een
bericht op, dat de opstand in Afghanistan
nog niet heelemaal dood is.
In Ierland zitten de Vrijstraat en de Ulster-
regeering elkaar in bet baar. Beiden
staan zeer hardnekkig op hun stand
punt en de stemming wordt geschetst als
eenigszins oorlogszuchtig.
In Indië hebben do Swarajisten (voor
vechters voor zelfbestuur van Britsch-In-
dië) een „meeningsverscbil" met bet Brit-
sche bestuur.
Uit Portugal komen zoo nu en dan be
richten, dat er weer een staatsgreep op
het laatste nippertje verijdeld is, terwijl
men in Griekenland om de veertien dagen
een paad generaals moet „einsperren" om
dat zij leger en vloot opruien tegen bet
staatsgezag.-
dames Chanteau bij mij op theo vragen.
Als bij toeval zal de kleine dokter bier
been komen.
En dan? vroeg de eerwaarde beer
Tharot, die niet zonder onrust mevrouw
Poncet bar plan boorde ontwikkelen.
Bij die gelegenheid, vervolgde zij,
zullen onze jongelui elkander zien, elkan
der leerenkennen, elkander beminnen, 't
Is de jeugd. Ze hebben een gevoelig hart,
dat niet anders verlangt dan te beminnen.
Vol bewondering zag mevrouw Poncet
den pastoor aan en sprak:
Terwijl ik u beden in mijn buis zie,
denk ik aan al die goede pastoors, aan die
uitmuntende, voortreffelijke priesters, die
zooveel charme geven aan sommige ro
mans, waarvan ik houd, aan den eerwaar
den beer Constant in, van Ludivic Halévy,
aan den zeereerwaarden heer Renaud van
Feuillet, aan den eerwaarden beer Far-
^eas, van Lafargue, aan den eerwaarden
heer ik weet niet boe bij beet, van Jean
de la Brète, aan den eerwaarden heer.
Met een kort gebaar sneed de pastoor
den woorden-vloed van mevrouw Poncet
af. Deze litanie van priester, uit romans
pijnigde hem. Het stond hem volstrekt niet
aan om door de gedienstige verbeelding
van mevrouw Poncet in een romanheld te
worden omgetooverd en ten einde aan de
kwelling te ontkomen besloot hij het on
derhoud af te breken.
1Mevrouw, zei bij, terwijl bij o'pstond,
indien ik heb toegezegd mij met dit huwe
lijk te bemoeien, dan is bet, omdat er zeer
ernstige belangen op bet spel staan, belan
gen, die mij niet onverschillig kunnen la
ten. Geloof mij vrij, het is mij niet te
doen,' om aan dien onnoozelen zot van een
Bovendien kan men lancfen als b.v.
Mexico of Rusland niet bepaald, rekenen
tot de rustigste en vredelievends te mogend-
beden. Grieken cn Turken jagen eikaars
onderdanen wederkeerig uit bet land.
Vrede, vriendschap, vertrouwen, arbi
trage en ontwapening! 't Zijn toch wel
mooie woorden.
9 O
De Volkenbond. Er behoort wel
moed toe, om in deze wereld van herrie en
onrust op te komen voor een ideaal, zooals
de ontwapening der volkeren. En er be
hoort een groot geloof toe, om niet te twij
felen aan de resultaten. Maar van den an
deren kant weet men, dat dikwijls idealen
verwezenlijkt worden onder omstandighe
den, welke de meesten aan een goeden uit
slag deden wanhopen. En wie zal beweren,
dat de omstandigheden, waaronder do
Volkenbondsgedelegeerden thans werken,
hopeloos zijn?
Aan het begin van deze week is de al-
gemeene ontwapeningsconferentie weer
een stapje nader gekomen door bet berei
ken van een accoord tusschen Engeland
en Frankrijk inzake arbitrage en veilig
heid. Onder leiding van Benesj, den mi
nister van Tsjecbo-Slowakije, is een voor-
loopige regeling tot stand gekomen, waar
in de hoofdlijnen zijn aangegeven waar
langs de verdere onderhandelingen zich
hebben te bewegen. Hef zijn nog maax
„hoofdlijnen", welke bovendien nog slechts
„voorloopig" zijn, maar nu dit eenmaal
bereikt is, mag men vertrouwen, dat de
rest wel volgen zal. "Waar een wil is daar
is een weg.
Een der Geneefscbe couranten kwam
dezer dagen aan met bet onbwerp-proto-
kol van Benesj, lat in overeenstemming
met deze hoofdlijnen zou zijn opgesteld en
waarover nu nog onderhandeld, wordt.
Men heeft hier dus nog geen definitieve
besluiten, zelfs nog geen vastomlijnde voor
stellen. Maar toch is het wel interessant
ervan kennis te nemen, omdat er waar
schijnlijk wel niet al te zeer van zal wor
den afgeweken. Een kort overzicht heb
ben wij gisteren reeds gegeven. Wij kun
nen du9 volstaan met er naar te verwij
zen. Als het protokol nii maar door de
mogendheden wordt aanvaard, dan kan
men overgaan tot het bijeenroepen van een
ontwapeningsconferentie.
Maarwat moet er nu gebeuren zoo
lang r.och Duitscbland, noch Rusland,
noch Amerika lid van den Bond zijn?
Wat er gebeuren zal, toont op bet oogen
blik Rusland, dat zooals men gisteren
heeft kunnen lezen alleen reeds bij
bet vernemen van bet voorstel, om den
Volkenbond tusschen beide te laten ko
men in het conflict van Rusland met bet
opstandige Georgië, al z'n landen laat
zien en een groote bek op zet..
Duitscbland is niets happig om toela
ting tot den Bond aan te vragen. Het
denkt: Nu hebben ze mij noodig! Nog
eventjes wachten, dan vragen ze niet
meer, dan smeek en ze.
Maar om met fatsoen de bedekte uit-
noodigingen om toelating aan te vragen te 1
kunnen afwijzen, worden tegenwoordig
wel rare middelen gebruikt.
Stresemann beweert, dat Duitschland
niets geen waarborgen heeft, dat hot bij
een eventueelen aanvraag netjes zal be
handeld worden, omdat nog niemand er
met de Dultsche regeering over Leeft go-
sproken. Lord Parmoor vatte daar dade
lijk vuur op en verzekerde, dat bij .als En-
gelsch gedelegerde tijdens de Londenscflie
conferentie met Stresemann zelf bad ge
sproken. 't Is nietes, antwoordde Strese
mann, er is met niemand gesproken, 't Is
welles, repliceerde lord Parmoor, ik heb
met Stresemann, Marx en dGn Duitschen
gezant een half uur lang deze kwestie be
praat. Waarop Stresemann, Marx en Lu
ther geantwoord hebben, dat bun er niets
van bekend is.
Wie staat hier nu te liegen? 't Is beter
dat maar niet uit te maken, doch deze
kwestie versterkt bet onderling vertrouwen
niet.
Die andere ongelukkige zet inzake de
kwestie van de schuld aan den oorlog is
voorloopig weer iets verschoven. Men
beeft Stresemann „verkeerd begrepen,"
het beeft nog geen baast.
Naar bericht wordt zal liet Rijkskabi
net Dinsdag a.s. bijeenkomen om stelling
te nemen inzake het publiceeren van de
eerwaarden beer Constantin en de eerw.
heeren van eenzelfde gehalte de plaats te
betwisten, die zij in de achting van de ro
mans lezeressen hebben ingenomen en ik
heb geen lust bun deze plaats te benijden,
Mevrouw, alvorens afscheid te nemen, acht
ik liet mij tot een plicht u hartelijk to be
danken voor de edelmoedige hulp, die u
mij wel hebt willen verleenen om net plan
te verwezenlijken dat mij aan het hart ligt
Mevrouw Poncet geleidde den pastoor tot
aan bet hek van de villa en zei, terwijl zij
hem verliet:
Zij zullen elkander beminnen, mijn
beer en alles zal goed gaan. Liefde, liefde.
Alleen de liefde kan in dit geval redding
brengen.
Liefde, liefde, herbaalde bij zicbzel-
ven de eerw. beer Tharot, toen bij alleen
was op den weg, te midden van het boscb;
ik kan doen wat ik wil; maar die madame
kan ik onmogelijk uitstaan. Men zou haast
zeggen, dat men zich niet met een huwelijk
kan bezig houden en tegelijkertijd over
ernstige dingen kan praten. Liefde. Mijn
kapelaan, een man met een gezond ver
stand, die niet in hersenschimmen gelooft,
schijnt toch te denken, dat zoo iets bestaat.
Enfin, we zullen zien.
Toen hij in de pastorie was terugge
keerd, vernam de eerw. heer Tharot, dat
mevrouw Legros er was geweest om hem (e
spreken; zij had zelfs gezegd, dat zij in
den loop van den namiddag t^rug zou ko-
meen.
- Ta, ta, ta, riep hij uit. Met dit zal bet
wel een ander liedje ziju.
En inderdaad bet was zoo.
Meester Lozier, notaris van Brenay-sur-
Andargc, noemde mevrouw Legros schert-
nota en eveneens inzake liet (oetreoen van
Duitscbland tot den Volkenbond.
De opstand in Georgië. Het
schijnt thans wel zeker, dat de opstand in
den Kaukasus door de roode troepen der
Sovjets is onderdrukt. Behalve in bet
Oostelijk bergland, waarheen veto opstan
delingen gevlucht zijn en waar zij nog
langen tijd een guerilla-oorlog kunnen
voeren, is de „gehoorzaamheid" aan Mos
kou in de geheele streek teruggekeerd. De
Sovjets hadden er alles opgezet, dat Geor
gië hun behouden bleef, want Georgië en
Azerbeidsjan beboeren tot do rijkste stre
ken van Rusland. Wanneer de sovjetrepu
bliek niet langer zou kunnen beschikken
over de petroleum vap Bakoe en over de
rijke steden Batoem, Tiflis enz. dan zou
Rusland's economisch herstel Oneindig
veel moeilijker worden. Het is voor Mos
kou een kwestie van leven of dood dat er
rust beerscht in die streken, 't Heeft dan ook
niets ontzien om alle anti-bolsjewistische
actie voortaan onmogelijk te maken. Vol
gens een telegram uit Trebizonde hébben
de oproerlingen trouwens ook reeds alle
leden der Tsjeka, die hun in handen ge
vallen zijn, gedood en worden er door geen
van beide partijen, gevangenen gemaakt;
wie in de handen van den vijand valt
wordt opgehangen.
Hadden de Georgiërs cn de inwoners
der naburige autonome sovjetrepublieken,
redenen om tot zulk een wauhoplgen op
stand over te gaan?
voordat Uw verkoudheid ontaardt
in een ernstige en moeilijk te
genezen borstaandoening. Neem de
kle/ne oorzaken weg en voorkom al
dus de groote gevolgen met de vcï»
zachtende en genezende Akker's
Men zegt, dat bet volk spontaan in op
stand is gekomen tegen de wreede onder
drukking door de Sovjelmannen, vooral
na de executie van een 50-tal'socialisti
sche leiders. In deze voorstelling van za
ken kan veel waarheid schuilen, maar de
beweging as toöh niet zoo spontaan ge
weest of zij werd voorbereid en georgani
seerd door een stelletje mensjewiki (Ke-
rensky-mannen), dat in Parijs zit. Van
daar de berichtgeving van de „Georgische
legatie to Parijs", wat den traditioneelen
scherpzinnigen lezer wellicht zal zijn op
gevallen. Voordat Georgië zich (vrijwillig
of onvrijwillig?) bij den bond van Sovjet
republieken aansloot, waren deze mannen
van de Tweede Internationale de leiders
in bet land en zo zouden er gaarne terug-
keeren als zoodanig.
Helaas, de kans is nu voorlcopi'g verke
ken.
De Wahabi's. *-» Men leest de laat
ste dagen weer veel van de Wahabi's, die
uit do binnenlanden van Arabië naar de
Westkusitstreek getrokken zijn en Mekka
bedreigen. Velen zullen zich hebben afge
vraagd: Wat zijn dat voor lui?
send „den westenwind". De waarheid was
dat mevrouw Legros, wanneer ze ergens
verscheen de triestigheid van een regen-
achtïgen dag met zich medebracht. Zij
jammerde al hare woorden uit, die uit
haren mond schoten als stralen water van
een dakgoot. Als men haar gelooven wilde,
was zij de ongelukkigste vrouw, die ooit
sedert het begin van alle eeuwen bad be
staan en nooit hadden zoovele lichamelijke
kwalen, zooveel moreele smarten samen
gespannen om een arm menschelijk schep
sel te pijnigen. Zeven ziekten, het aantal
der zeven hoofdzonden, kwelden haar en
bovendien was een dochter, dio scheel zag,
haar tot last. Nergens vond zij een dokter,
die haar zeven ziekten ernstig opnam noch
een schoonzoon, die zich oyoi* haar dochter
Laura wilde ontfermen. Al bare kwalen
bleven voor hare rekening.
Er zijn er onder do vrouwen, die slechts
mager zijn in schijn en zoo zijn er ook, die
slechts zachtaardig zijn in 't oog; van dit
laatste kaliber was mevrouw Legros. Hare
bittere en droefgeestige ziel bezat een val-
sche zachtaardigheid. De inwoners van
Brenay, die haar vreesden als een nacht
vorst, geneerden zich niet om te zeggen,
dat zij door hare heerschzucht en stuurscb
beid van karakter, door de onophoudelijke
twisten, die zij met wellust steeds aanwak
kerde, baren man, een grondeigenaar van
de beste soort, naar de andere wereld had
geholpen. In liet Boek der Spreuken staat
geschreven: „Beter is bet ccn hoekje van
het dak te bewonen dan mot een kijvende
vrouw een lieel huis te deeleiv'. Do man
van mevrouw Legros, die zeker dacht, dat
die raad. iets goed bevatte, vond, in plaats
van zijn heil te gaan zoeken op een boekje 1
De Wahabi's zijn zeer orthodoxe M;<m
hammedanen, de puriteinen van den Isw
lam. Hun sekte vormde zich reeds togen
het einde der 18de eeuw. Zij verzetten
zich tegen de slappere godsdienstige opv
vattingen die allengs onder de Moham!me«
danen in zwang kwamen. Hun aanhang
gers groeiden in aantal en de beweging dio
aanvankelijk religieus was, eindigde ten-<
slotte met de stichting van een koninkrijk
in Centraal Arabië, met inbegrip van
Mekka en Medina. Na 1812 kwam dit rijk
onder Turksch beheer en eerst in 1914
schudden de "Wahabi's onder hun sultan
Abdoel Aziz bét Turksche juk weer af.
Engeland, in zijn streven om den Tur
ken afbreuk te doen, nam inlusséhen de
parjij op van Hoessein en zijn zonen Fai-
soel en Abdoellab en erkende hem als kö--
ning van Hedjaz. Britscb goud vloeide ia
groote boeveelheden naar West-Arabië.
De Wahabi's, die nu onder leiding ston
den van Ibn Saud, zagen dit met leede
oogen aan, maar werden zoet gehouden'
mét een Britsche subsidie van 5000 pond
per maand. In October 1923 hield deze
subsidie evenwel plotseling op, afgesnoeid
door de bezuinigingscommissie van Sir
Eric Geddes. Ibn Saud hernam zijn vrij
heid van handelen en weldra begonnen dé
fanatieksten onder do Wahabi's, de Akh-
wans, de westelijke grenzen van Irak te
bestoken.
Een maand geleden hervatten de Waha
bi's bun aanvallen in Palestina, thans
hebben zij Taief veroverd ten Oosten van
Mekka. Doch het schijnt dat zij niet veel
verder zijn gekomen.
SPORT
DIOC. HAARL. BOND.
Het nieuwe seizoen.
Alhoewel do cempetitie-indeeling alleen
nog maar voor de eerste klasse bekend is,
zijn er toch voor deze klasse al competitie
wedstrijden vastgesteld, betgeen we een
gelukkig verschijnsel mogen noemen, wijl
daaruit geconcludeerd mag worden, dab
we allengs met het begin van den herfst
de nieuwe competitie kunnen aanvangen.
Door de wedstrijden om den Bisschops
beker worden er nog verschillende vcreeni-
gingen gedurende de eerstkomende Zonda
gen buiten do competitie gehouden, doch
we hopen, dat ook deze wedstrijden eer.
goe.d en spoedig .verloop mogen hebben,
opdat weldra de competitie in haar geheel
moge beginnen.
Voor morgen zin voor de eerste klasse
B. twee wedstrijden vastgesteld, nl. H. B.
O. IIR. K. V. Z. I en Santpoort ICon
cordia I. Van voorspellingen kunnen we
ons gevoegelijk onthouden.
Wedstrijdprogramwa voor a.s. Zondag.
Competitie.
Eerste Klasse B.
Heemstede: H. B. C. JI-R. K. V. Z. I
Santpoort: Santpoort IConcordia I
Om den Bisschopbeker.
Eerste ronde.
2.30 uur:' Leiden I—De Meer I
Leiden komt met do volgende opstelling
uit:
H. Goddijn
A. Meershoek B. Bekkering
De Haas P. Koppes De Keuning_
Gijbeis A. Goddijn J. Bekkering
Krom P. Zandvliet
Vriendschapp e 1 v 1-
Leiden, 12.30 uur: Leiden II—Te^llrgon
(Sassenheim)
Noordwijkerliout. 2.30 uur: E. M. S. II
Leiden III
Adspiranten.
Noordwijkerhout, 12.30 uur: E. M. S. II
Leiden II
Wedstrijden te Noordv/ïjk.
Men schrijft ons uit Noord wijk:
Ter herdenking van het 4-jarig bestaan,
der Voetbalvereen. S. J. C., onderafdeelirg
van het Patronaat, heeft het Bestuur ge
meend, dezen dag niet onopgemerkt te
mogen laten voorbijgaan, mede in verband
met het behaalde kampioenschap van het
le elftal. Zondagmorgen in de H. Mis van
7 uur zal er voor de leden een algemeeno
van het dak, waar bij zeker niet gevrij
waard zou zijn gebleven voor de plagerijen
en de achtervolgingen van zijne wederhelft,
geen betere oplossing om zich voor de
kwellingen van zijn vrouw te vrijwaren
dan door zich te gaan verbergen zes voe
ten onder de aarde in liet uiterste hoekje
van het kerkhof. Helaas, ook hierin had
hij het geliel en al mis, want tot in zijuo
laatste rustplaats kwam zij hem sloren;
geen enkele dag ging voorbij zonder dat
zij op zijn graf kwam weeklagen en hem
verwijtingen doen; zij kon het haren man
niet vergeven dat zich had laten sterven".
Neen, zeiden do lui van Brenay, zij zal
hem niet met rust laten".
Mevrouw Legros had het in baar hersens
gekregen baar Laura uit te huwelijken en
wel met dokter Bravières. Zoodoende im
mers kon zij haren levensdroom in vervul
ling zien gaan, namelijk bij haar thuis
onder het beroik van baro band een dok
ter als schoonzoon te bezitten, aan wien
zij baro dochter en hare zeven ziekten ter
bewaking kon toevertrouwen^ dit zou voor
haar een hcele verlichting zijn, verzekerde
zij herhaaldelijk. Z:j wiide den oerwaar
den heer Tharot deelgenoot maken van
haar voornemen cn hem gunstig voor haar
plannen stemmen. Do pastoor was vol
strekt niet onkundig van dit voornemen
van mevrouw Legros en kende hot baat-
zuclitigo doel van haar bezoek. Daarom, in
afwachting van liet bezoek van mevrouw
Legro?, bereidde hij i'cods het antwoord op
baar voorstellen voor.
(Wordt vervolgd).
