VRIJDAG 2i JULI 1924 Het Internationaal Eucharistisch Congres te Amsterdam. 15e Jaargang. b'o. 4519 peABONNEMENTSPRIJSbedraagt bf] vooruitbetaling foor Leiden 19 cent per week 12.50 per kwartaaL Pij onze Agenten 20 cent per week 12.00 per kwartaal franco per post I 2.95 per kwartaaL Pet Geïllustreerd Zondagsblad is voor de Abonn^a ver krijgbaar tegen betaling van 50 ct. per kwartaal, bij voor- uitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 ct., met Geïllustreerd fondagsblad 9 ct. Oit blad verschijnt eiken dag nitezonderd Zon- en Feestdagen I. Bureaux: RAPENBURG No. 10 - LEIDEN TIL. INT. ADMINISTRATE 935 REDACTIE 15 GIRONUMMER 103003 POSTBUSNo.il OE ADVERTENTIEPRIJS BEDRAAGT: Gewone advertentlSn 30 oenl per ngek Voor Ingezonden Mededeelingen wordt het a dubbele van het tarief berekend. a Kleine adverienHënv van ten hoogste 80 woorden, waarin betrekkingen worden aangeboden of gevraagd, huor en vei* huur, koop en verkoop 10.50» EERSTE DAG VAN HET KONGRES. PONTIFIKALE H.H. MISSEN. SEKTIEVERGADERINGEN. AVONDBIJEENKOMSTEN. BUITENGEWONE TOELOOP. AMSTERDAM, Donderdagavond 24 Juli 1924. Toen we vannacht de deur uitgingen, om inzen vorigen kongresbrief naar het hoofd postkantoor te brengen, stroomde het wa ter in dikke stralen uit den hemel, maar ifamnorgen was alles opgeklaard. Een be scheiden- waterzonnetje schoof te voor schijn, en ofschoon er dreigende wolken aan de lucht zaten, was het weer soepel genoeg, om ons den groeienden dag met een blij hart tegemoet te doen gaan. Het Kongres is vandaag in volle aktie ge- Veest. In het Bagijnhof deed Kardinaal Czernoch vanmorgen om half 8 een stille Jlis met toespraak en algemeene H. Kom- munie voor alle Hongaarsche kinderen ^an Amsterdam en omstreken. Om half 10 jras er maar evenjtes in 8 kerken tegelijk pontificale Mis, n.l. in de kerk der h.h. Martelaars van Gorcum door Mgr. Petrus Nomesch, van Luxemburg, in de kerk van ion H. Franciscus Xaverius door Kardi naal Bertram, van Breslau, in de H. Rita door Kardinaal Schulte, van Keulen, in de h.h. Nïcolaas en Barbara door Mgr. H v. d. Wetering, Aartsbisschop van Utrecht, in de H. Gatharina door Mgr. Callier, Bisschop van Haarlem, in de H. Magdalcna door Mgr. Cesare Orsenigo, Internuntius te 's-Gravenhage, in de H. Agnes door Mgr. Micara, Nuntius te Brus-. 6el, waaronder preek van Mgr. Heijlen, en ia do Rozenkranskerk concelebratie vol gens Byzantijnschen ritus door Mgr. Isaia Papadopoulos, met 8 zijner priesters. Dit laatste trok mij het meest aan, en mij niet alleen, want, toen ik aan de kerk kwam, was er geen doorkomen aan. De prachtige kerk was stamp- en nog eens stampvol. Een naar Lormlccmv a;© -toros gm^iiynaa-— den me onderweg reeds toegeroepen: „Pro beer 't maar niet, geen beginnen, aan!" Maar met een pers-insigne en een paar flinke ellebogen doe je veel en zoo wist ik, door pastorie en sakristie heen, in de kerk wel vlak aan de trappen van het pries terkoor te komen. De plechtige, ja inder daad plechtige Mis was pas begonnen. Een. dozijn Gongresbisschoppen woonden haar bij. Ook de ikonostasis, zooals alle Leide- naars die kennen uit de plechtige Mis in Mon Père op 31 Dec. 1.1., was hij den ingang van het priesterkoor opgebouwd. Do Weleerw. heer Strotmann, van Leiden, fungeerde als cantor en een der assistent ten was de Eerw. heer Perridon uit Rot terdam. 't Ging schitterend en de stralen de zon verfeestelijkte het intérieur der mooie kerk, terwijl een mannen- en' kna penkoor onder ervaren leiding van den cantor, die zelf ook over een goede stem beschikt, de Grieksche gezangen knap vertolkte. Pater van Keulen C.s.sR., hield een korte homilie over de belangen der Oostersche Missiën. Hij begon met hulde to brengen aan de Oostersche priesters, die op het Kongres hadden willen komen om ■te getuigen van hun één-zijn met. Rome en van hun liefde voor de H. Eucharistie. Vervolgens spoorde de Eerw. spreker de geloovigen aan door gebed en gaven de Oostersche Missiën te steunen. Dat is ge- wenscht, zoo ging hij voort, om 3 redenen: Vooreerst om de liefde der Oostersche Ka tholieken voor de H. Eucharistie. Daarop immers is heel hun liturgie gericht en het kontakt der geloovigen met de H. Mis is ■bij hen ongewoon nauw en innig. Vervol gens omdat de Oostersche liturgie h e t middel is om de afgedwaalde Oosterlingen terug te brengen tot de Kerk. Aan hun liturgie immers zijn ze erg gehecht, en door onze waardeering voor hun ritus zul len we ze vriendelijker stemmen. En ten laatste moeten wij dat deen uit dankbaar heid. Hoeveel toch hebben wij niet aan hen te danken? Komt onze liturgie, in haar oorsprong althans, niet uit het Oos ten? Heeft de Maria-devotie niet dadr haar eerste aanhangers gevonden? Wel aan, zoo eindigde Pater Van Keulen, mogo dit Intern. Euch. Kongres dan onze waar deering en liefde voor de Oostersche litur gie krachtig verlevendigen. Om 12 uur brachten in alle kerken do Amsterdamsche kinderen hun naïeve, 'Jezus ongetwijfeld zéér dierbare hulde kan den verborgen God des Tabernakels, nadat in den afgeloopen nacht in de ka pellen van alle kloosters en gestichten priesters, broeders, zusters en nog vele Anderen een stille aanbidding hadden ver dicht. Hot Eucharistisch werk lag vandaag 'geen oogenblik stil. Om 1 uur was er ver gadering, en een zéér drukke vergadering van priesters in de aula van het St. Igna- kius-kollege aan de Pieter de Hooghstraat .'Mgr. Th. LucL Heylen, bisschop van Na- toen en voorzitter van het permanente Go- Nté der Int. Euch'. Kongressen, voerde er wet woord over RekoHectie. Mgr., die be halve een goed spreker, een uiterst sym pathiek en gul-gemoedelijk mensch is, had aller aandacht. Hij spreekt zeer goed Vlaamsch. De tweede redenaar was President Tas- kin van Warmond, over den tekst van het Pontificale: Imitamini quod tractatis, d. w.z.: Brengt in praktijk, wat gij behandelt Om 3 uur hadden in verschillende ge bouwen, over heel de stad verspreid, de sektievergaderingen plaats voor de ver schillende nationaliteiten, n.l. voor de Ne derlanders, Belgen, Franschcn, Duitschers Oostenrijkers, Amerikanen, Italianen, Span jaarden, Polen, Engelschen, Ieren. Een af zonderlijke sektie vormden ook de be langstellenden in den Oosterschen ritus. De Nederl. sektie vergaderde in het ge bouw der Sint Joseph-Gezellen op de Stad houderskade en was zeer druk bezocht. Prof. dr. Schrijnen was daar voorzitter, Mgr. Prinsen onder-voorzitter en Mr. Romme sekretaris. Pater Schelstraete S.S. S., van huize Brakkenstein te Nijmegen, hield er een rede over de Magnificat antifoon: O sacrum convirvium in quo Christus sumitur, secolitur memoria pas- sionis ejus, mens impletur gratia et fu ture e gloriae nobis pignus datur" en be handelde de effekten der H. Kommunie, terwijl Pater Kaarsgaren S.S.S., Ovors.te van Brakkenstein, gegevens meedeelde .over de Vereeniging van Priester-aanbid ders in Nederland. Ook de Duitschers en Oostenrijkers, die samen vergaderden, waren zeer druk op gekomen, zóó druk, dat ze hun oorspron kelijke -zaal moesten verruilen voor de groote Mozes- en Aaronkerk. De Duits.ch- sprekende Kardinalen: Bertram, Schulte en Piffl, waren er alle drie aanwezig -geuieeu neiangnjK, voorervoor degenen, die vanmorgen de ByZantijnsche Mis'liad- den bijgewoond in de Rozenkranskerk, was de sectie voor den Oosterschen ritus. Mgr. Isaia Papadopoulos, titulair-Bisschop van Grazianopolis, Assessor van de Kongreg. v. d. Oostersche Kerk, sprak er over: „Hoe moet men in het Oosten werken?" Ik leg er even de volgende twee pimten van vast: ten eerste, nooit mag een priester in het Oosten, wil hij vruchtbaar werken, den schijn wekken de politiek Voor te staan van het land, dat hij vertegenwoordigt, ten tweede, noodzakelijk is het, dat meer priesters zich aan de Oostersche zielzorg wijden gaan. Pater d'Herbigny S.J., pre sident van het Oostersch Instituut te Ro me, sprak daarna over „De H. Eucharis tie, als middel tot Katholieke eenheid"; Mgr. Margotti, lid van de H. Kongregatie der Oostersche Kerk, hield een duidelij ke, populaire toespraak, waarin hij ons een kijkje gaf op de beteeken is, het on derling verhand en het aantal der Ooster sche ritussen en die hij beëindigde met de aansporing de Oostersche ritussen heter te loeren kennen, opdat uit die kennis meer liefde zou volgen, terwijl de laatste spre ker, Dom Placidus De Meester O.S.B., con sultor der H. Kongreg. v. d. Oostersche Kerk, redevoerde over den cultus der H. Eucharistie in de Byzantijnsche Kerk, en den aard en ontwikkeling van dezen cul tus in 't kort aantoonde, ook weer, even als de vorige spreker, eindigend met een aansporing tot studie van den Byzan tijnschen Ritus. Ofschoon al deze rede voeringen in 't Fransch gehouden werden, was de vergadering druk bezocht, wat zij trouwens wel verdiende. Een paar Ooster sche bissohoppen en eveneens verschillen de Oostersche, of althans met het Oosten te maken hebbende priesters, waren aan wezig. 't "Was een waardige aanvulling van de plechtige His van dezen morgen. Het vergadergebouw verlatend, siepelde er een akelige, miezerige regen uit de lucht, en zoo bleef het verder den heelen dag, met een onderbreking af en toe. Dreigende, zwartgerande wolken dreven door de lucht, lieten soms elkaar eens los, gaven dan eenige hoop op wat blauw en een zonnetje, maar klampten dan weer samen en verijdelden elke verwachting. Maar alles ging toch maar gewoon door. De straten waren vol vlaggen, wimpels en Congressisten, en, wat de priesters be treft, ze waren niet te tellen. Tegen 7 stroomden weer reeksen van taxi's en voetgangers naar de Amsteldijk, waar in de Willibrorduskerk een alge meene vergadering moest gehouden wor den. De splendied versierde en verlichte kerk gaf een verrukkelijken aanblik. Op bet. priesterkoor zagen we het heele Nederlandscho Episcopaat, met Mgr. Hey len en nog 3 Kardinalen, n.l. Bertram, Dubois en Sincere.. Verder nog een heele reeks van Bisschoppen, prelaten en we reldlijke autoriteiten. Even over achten kwam de pauselijke Legaat met heel zijn gevolg en 6 maltezeridders achterin de kerk binnen en schreed zegenendi naar voren. Een donderem gejuich en geklap barstte los, dat aanhild tot de Kardinaal gezeten was. Tot operng der vergadering zong de heele kerk geamenlijk Adoremus in ecterum Sanctissinun Sacramentum, waarna Mgr. Heylen.de Voorzitter, den kansel beklom en de tlegiammen voorlas, die hij uit naam var 30.000 Congressis ten naar Z. H. den 'aus en Koningin Wilhelmina gezonden ad. Ik vreesde, dat de nieuwe koepel van ten Sint Willibrord op onze hoofden neerionderen ging, toen na deze woorden een »veergaloos gejubel uitbrak, dat minuten duurde. Daarna werd voorlezing geda.n van eenige ont vangen telegrammen, i.a. van Kardinaal Vannuttelli, deken vin het H. College, wien ook reeds een an twoord-telegram terug-gezonden was. Agr. Heylen, deelde vervolgens mede, dat rder der drie rede naars niet langer dan 15 minuten spreken mocht. (Het telegram aai Z. H. den Paus luidde: „Dertigduizend congiessisten, rond den Kardinaal Legaat vu-gadérd, brengen Uwe Heiligheid eerbiecig hulde, U aanbie dend de betuiging van hun eerbied, liefde en onderdanigheid. Zij danken LTwe Hei ligheid voor de afvaar!iging van Zijne Eminentie Kardinaal vin Rossum en voor den vaderlijken zegen aan dit congres, Amsterdam en Hollaid. Zij bidden met aandrang voor Uwe Heiligheid en voor de Kerk. Zij beloven onschendbare trouw aan de H. Eucharistie, waa-in zij den waren vrede zullen zoeken en het bestendige ge luk der natie. Zij zullen de rechten van Christus verdedigen, opdat Hij heersche over ons, onze families, de volkeren en de gansche wereld. Zij vragen nederig om Uw vaderlijken zegen voor hun zelf en voor hun werk." En dat aan H. M. de Koningin der Nederlanden: „Dertigduizend leden vanhet Interna tionaal Eucharistisch Congres, vereenigd om den Kardinaal LeggV2b. eerlnëSigiT hoogachting. Zij smeeken Gods zegen af over Uwe Majesteit, het Konin klijke Huis en gansch Nederland.") En nu betrad onder luide toejuichingen Pater Borromaeus de Greeve O F.M. den preekstoel. Pater Borromaeus begon met te zeggen, buitengewoon getroffen te zijn door de eer, als eerste Hollandsche spre ker het onderwerp van dit Congres: n.1. „Eucharistie en Eerherstel" te mogen aan snijden. Deze vergadering immers was, zooals spr. verklaarde, buitengewoon eer biedwaardig om de verheven personen, die hij onder zijn gehoor had. Spr. bracht nu achtereenvolgens hulde aan Kardinaal van Rossum, den Pauselijken Legaat, aan Mgr. Heylen, den Voorzitter, en aan de Neder- landsche Bisschoppen, in wier kerkpro vincie dit Congres gehouden wordt. Bij ieder dezer drie huldebetuigingen steeg een onweer van bravo's, een orkaan van gejubel, een storm van applaus naar de wijde en hooge gewelven. Harder kan het geschal der Joodsche trompetten niet ge klonken hebben, toen zij van hun geluid Jericho's muren deden instorten. Pater Borromaeus begon nu nan zijn eigenlijk, nauw afgebakend onderwerp, dat een deel uitmaakte van het boven aangeduide alge meen Gongresonderwerp, n.l.:. De in de gevallen menschheid algemeen gevoelde behoefte, om te voldoen aan de dubbele -verplichting van een liefde, die voldoe ning schenkt en zoo de fout uitwischt, èn van een pijnlijke uitboeting, welke de straf vefmindert. De gevierde redenaar ontwikkelde deze herstel-idee op zijn ge wone, glanzende, bloemrijke, hem geheel eigen manier, waardoor hij immer zijne hoorders zoo onweerstaanbaar boeit. On- noodig te zeggen, dat hem meermalen het zwijgen werd opgelegd door een spontaan geklap, waaraan wel de heele kerk mee deed, en dat het slot de preek waardig was: geestdriftig, half geïmproviseerd, recht uit het hartt* Het A Gapella-koor „Schola Cantorum" zong nu onder leiding leiding van zijn di recteur, Hubert Cuypers: „Super flumina Babylonis", compositie van den directeur. Daar was maar één woord voor: he- melsch. Dan kregen we het grogoriaan- sche Salve Mater te hooren, waarna een Duitsche redenaar, Dr. Donders, professor aan de universiteit van Munster, den kan sel besteeg, om het hem toebedeelde onder werp te bespreken, n.l. Het verlangen der menschheid vóór Christus naar Verzoe ning, naar Voldoening. In verband met deze taak sprak Dr. Donders eerst over owat hij noemde detragiek van zonde en schuld, waarmee hij bedoelde het tragi sche, dat er gelegen is in de zelfbekente- is, die d9 tot. hoogheid geroepen mensch zich zelf ïnoet doen n.l. dat hij zondig en daarom schuldig is; vervolgens over de waarneembaarheid van die diep ingeplan te zucht naar verlossing in de heel de oude wereld, ten laatste over de onmoge lijkheid van den mensch, zichzelf te ver lossen. Dr. Donders is een zéér elokwent spreker en brandde op 't eind een oorver- 1 doovend gejuich los, vooral bij de Duit schers, waarvan er verschillenden in mijne nabijheid zaten. De derde spreker, een Franschman, Mgr. Chollet, Aartsbisschop-van Kamerijk, was verhinderd. Zijn rede werd voorge lezen door Mgr. Lamêrand, directeur-ge neraal der Union Aposlolique te Rijssel. De rede ging over: De Persoon en de God delijke en Menschelijke eigenschappen van den waren Verlosser. Kort gezegd: het ging over het Verlossingswerk van Jezus vóór Zijn dood en welke genade Hij op ons toepast na Zijn dood in de H. Eucha^- ristie. Een mooi en tegelijk, zooals de lezer weet, heet bekend thema, dat ontwikkeld werd in een -betoog, waar geen speld tus- schen te steken was, en waarvan het al leen maar te bejammeren viel, dat het niet door den auteur zelf geleverd werd. Na deze rede kregen we nog een 6-stem- mig Sanctus van Palestrina te hooren, waarna Kardinaal Dubois, Aartsbisschop van Parijs, een kort, enthousiast woord van gelukwenschen en aanmoediging sprak en plechtig den Zegen gaf. Na 't zingen van het Kongreslied stroomde de stamp volle kerk leeg. Waarom gaf Kardinaal van Rossum den Zegen niet? De pauselijk Legaat had de kerk verlaten na de toespraak van Pater Borromaeus, om naar het Concert gebouw to gaan, waar terzelfder tijd óók een vergadering^gehouden werd en waar het woord gevoerd werd door een Hol- landschen spreker, Pastoor van Noort, een Spaanse hen spreker, Kanunnik Goma van Tarragone en een Eu gelsche spreker, Mgr. Arthur Doubleday, Bisschop van Brent wood. Zelfs in het Stadion was dienzelfden avond een samenkomst belegd onder voor zitterschap van wethouder Wierdels en waarop spraken: Dr. Vinkesleijn, direc teur van het R. K. Lyseum te 's-Hertogen- ;h, pater Josaphat O.M.G. en "Dr. Hoffman uit Gouda. De sprekers van het Concertgebouw flndelden. evenals die van de St. Willi- meen onderwerp: Eucharistie 'en Écrher- stel, terwijl de redenaars van het Stadion de conclusies bespraken, die in de Hol landsche sectie dezen middag aan de ver gadering waren voorgelegd. De conclusies mogen hier kort volgen: 1. Mogen alle' "geloovigen streven naar de dagelijkscbe H. Communie volgens de leer van het Decreet van Pius X? 2. De Decreet van 20 December 1905 over de dagelijkscbe H. Communie worde op het XXVIIe Int. Euch. Congers te Am sterdam in het volste daglicht gesteld en ook later dikwerf genomen als schema van Eucharistische Actio. 3. De Euchar. Vereenigingen zijn het aangewezen middel om het decreet over dé dagelijksche H. Communie meer en meer te doen naleven. 4. De leer van het Decreet over de dagelij ksche H. Communie' worde vooral in beoefening gebracht in instellingen van opvoeding. 5. Mogen alle ziekenhuizen een eigen Kapel hebben, waarin voortdurend het Allerh. Sacrament 'wordt bewaard.? Ook de stadion-bijeenkomst werd be zocht door den Kardinaal-Legaat met ge volg. En, ondanks het slechte weer, was ook hier do geestdrift bovenmate groot. Toen we tegen half 10 de St. Willibrord verlieten, dreinde een afschuwelijke regen neer. God geve althans voor a.s. Zondag mooi, droog weer I H. A. ULLEMAN, Pr. BUITENLAND Dit nummer beslaat uit twee bladen. HET VOORNAAMSTE NIEUWS. BUITENLAND Stilstand in de onderhandelingen op dc Londensche conferentie. Een artikel van Poincaré in de Daily Mail. De Braziliaansche regeeringstroepen doen een sterken aanval op Sao Pauio. Bij een paniek in een bioscoop te Vera Cruz zijn 20 kinderen gedood en 17 ge wond. (Buitenl. Berichten). BINNENLAN^. Het Eucharistisch Congres heeft een schitterend verloop; de belangstelling ia enorm. De Minister van Arbeid ever den invoer van Schoenwerk. Een roofmoord te 's-Gravenhage. Ge mengde Berichten, 2de blad). Groote brand te Vlissingen. (Laatste Be richten). FEESTNUMMER EUCHARISTISCH CONGRES. Bi) dit nummer is gevoegd een feest- nummer, ter gelegenheid van liet Inter nationaal Eucharistisch Congres. Wij meer.en, dat dit met veel rorg saamgestelde nummer de belangstelling van al onze lezers zal hebben. Onze wekelijksche geïllustreerde pagina verschijnen. Nieuw Feuilleton. Morgen maken, wij een aanvang met een nieuwe feuilleton, "getiteld: Het geheim van de lift. Deze zeer lezenswaardige roman zal ongetwijfeld van 't begin tot 't einde den lezer boeien. Men behoeft nog slechts het begin te lezen, om in den geest geheel en al mede te leven met de geschiedenis, welk* daar in den aangenamen vorm van een spannend verhaal gegeven wordt. Want tec volle beantwoordend aan den titel zijn alle gebeurtenissen, in dezen ro-man ver haald, als 't ware gehuld in den wazigen sluier der geheimzinigheid en de spanning, in den aanvang reeds aanwezig, wordt immer grooter. Van alle kanten tracht men op het spoor te komen van een persoon, die op geheim zinnige wijze en in 't bezit van een kost bare "schat verdwenen is, en als vanzelf speurt de lezer mede met hen, die de op-' sporing verrichten, doch ziet zich intus- sehen ook geplaatst voor dezelfde verras singen, waarvoor de onderzoekers komen te staan. De persoon van een journalist, die door gunstige omstandigheden steeds meer 'licht brengt, in het duister der verwikke lingen, sleept den lezer mede. overal waar hij gaat en zijn speurderswerk verricht. De Londensche conferentie. De plenaire zitting. Teleurstelling. Ofschoon er eenige teleurstelling heenscht, omdat de algemeene vergadering van de conferentie niet in staat was eeni? beslist resultaat te bereiken, blijft men in conferentiekringen volhouden, dat er gegronde reden bestaat voor pessimisme. Ter 'vergadering werd eenvoudig nadruk gelegd, op hetgeen alle verstandige opmer- kers reeds wisten, n.l., dat de taak om in zichten, waaraan hardnekkig wordt vast gehouden, met elkander te verzoenen, tijd, tact, goeden wil en groote technische be drevenheid eischt van de afgevaardigden. Wat den tijd betreft heersch het alge meen gevoelen, dat de conferentie waar schijnlijk .nog tien of veertien dagen zal moeten worden verlengd. Takt en goede wil zijn en worden aan den dag gelegd door alle afgevaardigden en hun debatten kenmerken zich door den meest vriend- schappelijken geest. Talrijke formules en ontworpen, ingediend om de moeilijkheden te overbruggen, worden geregeld gewis seld en besproken. Voor het oogenblik moet het standpunt van de bankiers en dat van Frankrijk tot elkander worden ge bracht en tusschen de financieele deskun digen van de conferentie en do vertegen- houden met de vraag, welke vraagstuk.: en. die door het plan van de deskundigen zun ontstaan, de medewerking van de Duit schers noodig maken. De taak, die aan de juridische commissie is opgedragen, is een voldoend bewijs voor de Duitschers, dat de bondgenooten niet wenschen beslissingen aan de Duitschers „voor te schrijven" en dat de vrees, die in. Duitschland te dien opzichte is geuit on gegrond is. Hef doode punt. Het offensief tegen de C. v H. De correspondent van het „Hbld." seint uit Londen: Na de koortsachtige haast tijdens bet eerste deel der conferentie, toen men.el kaar on zichzelf trachtte wijs te maken (lat do misverstanden slechts met wederzijd- sc.hen goeden wil uit den weg te ru men waren, terwijl er in werkelijkheid totaal tegenstrijdige opvattingen en bedoelingen in conflict waren, is de conferentie thans in het tweede, oprechtere stadium vrijwel tot stilstand gekomen. De optimisten be- rekeneu thans dat men misschien tocli nog vóór de Bankholiday van 4 Augustus eindigen kan. De Fransche delogat o hecfl gisteravond den Franschen journalisten nwleged^ld dat de stand dor onderhandolmgcn met <10 bankiers nog stationair is en zij verzoent hen tegenover het Fransche punR- duld te prediken en de koelbloedigheid deen bewaren. Herriol hoopt bl.'Kbaar nog

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1924 | | pagina 1