VRIJDAG 2i JULI 1924
Het Internationaal Eucharistisch Congres
te Amsterdam.
15e Jaargang.
b'o. 4519
peABONNEMENTSPRIJSbedraagt bf] vooruitbetaling
foor Leiden 19 cent per week 12.50 per kwartaaL
Pij onze Agenten 20 cent per week 12.00 per kwartaal
franco per post I 2.95 per kwartaaL
Pet Geïllustreerd Zondagsblad is voor de Abonn^a ver
krijgbaar tegen betaling van 50 ct. per kwartaal, bij voor-
uitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 ct., met Geïllustreerd
fondagsblad 9 ct.
Oit blad verschijnt eiken dag nitezonderd Zon- en Feestdagen I.
Bureaux: RAPENBURG No. 10 - LEIDEN
TIL. INT. ADMINISTRATE 935 REDACTIE 15
GIRONUMMER 103003 POSTBUSNo.il
OE ADVERTENTIEPRIJS BEDRAAGT:
Gewone advertentlSn 30 oenl per ngek
Voor Ingezonden Mededeelingen wordt het
a dubbele van het tarief berekend. a
Kleine adverienHënv van ten hoogste 80 woorden, waarin
betrekkingen worden aangeboden of gevraagd, huor en vei*
huur, koop en verkoop 10.50»
EERSTE DAG VAN HET KONGRES. PONTIFIKALE H.H. MISSEN.
SEKTIEVERGADERINGEN. AVONDBIJEENKOMSTEN.
BUITENGEWONE TOELOOP.
AMSTERDAM, Donderdagavond
24 Juli 1924.
Toen we vannacht de deur uitgingen, om
inzen vorigen kongresbrief naar het hoofd
postkantoor te brengen, stroomde het wa
ter in dikke stralen uit den hemel, maar
ifamnorgen was alles opgeklaard. Een be
scheiden- waterzonnetje schoof te voor
schijn, en ofschoon er dreigende wolken
aan de lucht zaten, was het weer soepel
genoeg, om ons den groeienden dag met
een blij hart tegemoet te doen gaan. Het
Kongres is vandaag in volle aktie ge-
Veest. In het Bagijnhof deed Kardinaal
Czernoch vanmorgen om half 8 een stille
Jlis met toespraak en algemeene H. Kom-
munie voor alle Hongaarsche kinderen
^an Amsterdam en omstreken. Om half 10
jras er maar evenjtes in 8 kerken tegelijk
pontificale Mis, n.l. in de kerk der h.h.
Martelaars van Gorcum door Mgr. Petrus
Nomesch, van Luxemburg, in de kerk van
ion H. Franciscus Xaverius door Kardi
naal Bertram, van Breslau, in de H. Rita
door Kardinaal Schulte, van Keulen, in
de h.h. Nïcolaas en Barbara door Mgr.
H v. d. Wetering, Aartsbisschop van
Utrecht, in de H. Gatharina door Mgr.
Callier, Bisschop van Haarlem, in de H.
Magdalcna door Mgr. Cesare Orsenigo,
Internuntius te 's-Gravenhage, in de H.
Agnes door Mgr. Micara, Nuntius te Brus-.
6el, waaronder preek van Mgr. Heijlen, en
ia do Rozenkranskerk concelebratie vol
gens Byzantijnschen ritus door Mgr. Isaia
Papadopoulos, met 8 zijner priesters. Dit
laatste trok mij het meest aan, en mij niet
alleen, want, toen ik aan de kerk kwam,
was er geen doorkomen aan. De prachtige
kerk was stamp- en nog eens stampvol.
Een naar Lormlccmv a;© -toros gm^iiynaa-—
den me onderweg reeds toegeroepen: „Pro
beer 't maar niet, geen beginnen, aan!"
Maar met een pers-insigne en een paar
flinke ellebogen doe je veel en zoo wist ik,
door pastorie en sakristie heen, in de kerk
wel vlak aan de trappen van het pries
terkoor te komen. De plechtige, ja inder
daad plechtige Mis was pas begonnen. Een.
dozijn Gongresbisschoppen woonden haar
bij. Ook de ikonostasis, zooals alle Leide-
naars die kennen uit de plechtige Mis in
Mon Père op 31 Dec. 1.1., was hij den
ingang van het priesterkoor opgebouwd.
Do Weleerw. heer Strotmann, van Leiden,
fungeerde als cantor en een der assistent
ten was de Eerw. heer Perridon uit Rot
terdam. 't Ging schitterend en de stralen
de zon verfeestelijkte het intérieur der
mooie kerk, terwijl een mannen- en' kna
penkoor onder ervaren leiding van den
cantor, die zelf ook over een goede stem
beschikt, de Grieksche gezangen knap
vertolkte. Pater van Keulen C.s.sR., hield
een korte homilie over de belangen der
Oostersche Missiën. Hij begon met hulde
to brengen aan de Oostersche priesters, die
op het Kongres hadden willen komen om
■te getuigen van hun één-zijn met. Rome en
van hun liefde voor de H. Eucharistie.
Vervolgens spoorde de Eerw. spreker de
geloovigen aan door gebed en gaven de
Oostersche Missiën te steunen. Dat is ge-
wenscht, zoo ging hij voort, om 3 redenen:
Vooreerst om de liefde der Oostersche Ka
tholieken voor de H. Eucharistie. Daarop
immers is heel hun liturgie gericht en het
kontakt der geloovigen met de H. Mis is
■bij hen ongewoon nauw en innig. Vervol
gens omdat de Oostersche liturgie h e t
middel is om de afgedwaalde Oosterlingen
terug te brengen tot de Kerk. Aan hun
liturgie immers zijn ze erg gehecht, en
door onze waardeering voor hun ritus zul
len we ze vriendelijker stemmen. En ten
laatste moeten wij dat deen uit dankbaar
heid. Hoeveel toch hebben wij niet aan
hen te danken? Komt onze liturgie, in
haar oorsprong althans, niet uit het Oos
ten? Heeft de Maria-devotie niet dadr
haar eerste aanhangers gevonden? Wel
aan, zoo eindigde Pater Van Keulen, mogo
dit Intern. Euch. Kongres dan onze waar
deering en liefde voor de Oostersche litur
gie krachtig verlevendigen.
Om 12 uur brachten in alle kerken do
Amsterdamsche kinderen hun naïeve,
'Jezus ongetwijfeld zéér dierbare hulde
kan den verborgen God des Tabernakels,
nadat in den afgeloopen nacht in de ka
pellen van alle kloosters en gestichten
priesters, broeders, zusters en nog vele
Anderen een stille aanbidding hadden ver
dicht.
Hot Eucharistisch werk lag vandaag
'geen oogenblik stil. Om 1 uur was er ver
gadering, en een zéér drukke vergadering
van priesters in de aula van het St. Igna-
kius-kollege aan de Pieter de Hooghstraat
.'Mgr. Th. LucL Heylen, bisschop van Na-
toen en voorzitter van het permanente Go-
Nté der Int. Euch'. Kongressen, voerde er
wet woord over RekoHectie. Mgr., die be
halve een goed spreker, een uiterst sym
pathiek en gul-gemoedelijk mensch is, had
aller aandacht. Hij spreekt zeer goed
Vlaamsch.
De tweede redenaar was President Tas-
kin van Warmond, over den tekst van het
Pontificale: Imitamini quod tractatis, d.
w.z.: Brengt in praktijk, wat gij behandelt
Om 3 uur hadden in verschillende ge
bouwen, over heel de stad verspreid, de
sektievergaderingen plaats voor de ver
schillende nationaliteiten, n.l. voor de Ne
derlanders, Belgen, Franschcn, Duitschers
Oostenrijkers, Amerikanen, Italianen, Span
jaarden, Polen, Engelschen, Ieren. Een af
zonderlijke sektie vormden ook de be
langstellenden in den Oosterschen ritus.
De Nederl. sektie vergaderde in het ge
bouw der Sint Joseph-Gezellen op de Stad
houderskade en was zeer druk bezocht.
Prof. dr. Schrijnen was daar voorzitter,
Mgr. Prinsen onder-voorzitter en Mr.
Romme sekretaris. Pater Schelstraete S.S.
S., van huize Brakkenstein te Nijmegen,
hield er een rede over de Magnificat
antifoon: O sacrum convirvium in quo
Christus sumitur, secolitur memoria pas-
sionis ejus, mens impletur gratia et fu
ture e gloriae nobis pignus datur" en be
handelde de effekten der H. Kommunie,
terwijl Pater Kaarsgaren S.S.S., Ovors.te
van Brakkenstein, gegevens meedeelde
.over de Vereeniging van Priester-aanbid
ders in Nederland.
Ook de Duitschers en Oostenrijkers, die
samen vergaderden, waren zeer druk op
gekomen, zóó druk, dat ze hun oorspron
kelijke -zaal moesten verruilen voor de
groote Mozes- en Aaronkerk. De Duits.ch-
sprekende Kardinalen: Bertram, Schulte
en Piffl, waren er alle drie aanwezig
-geuieeu neiangnjK, voorervoor degenen,
die vanmorgen de ByZantijnsche Mis'liad-
den bijgewoond in de Rozenkranskerk, was
de sectie voor den Oosterschen ritus. Mgr.
Isaia Papadopoulos, titulair-Bisschop van
Grazianopolis, Assessor van de Kongreg.
v. d. Oostersche Kerk, sprak er over: „Hoe
moet men in het Oosten werken?" Ik leg
er even de volgende twee pimten van vast:
ten eerste, nooit mag een priester in het
Oosten, wil hij vruchtbaar werken, den
schijn wekken de politiek Voor te staan van
het land, dat hij vertegenwoordigt, ten
tweede, noodzakelijk is het, dat meer
priesters zich aan de Oostersche zielzorg
wijden gaan. Pater d'Herbigny S.J., pre
sident van het Oostersch Instituut te Ro
me, sprak daarna over „De H. Eucharis
tie, als middel tot Katholieke eenheid";
Mgr. Margotti, lid van de H. Kongregatie
der Oostersche Kerk, hield een duidelij
ke, populaire toespraak, waarin hij ons
een kijkje gaf op de beteeken is, het on
derling verhand en het aantal der Ooster
sche ritussen en die hij beëindigde met de
aansporing de Oostersche ritussen heter te
loeren kennen, opdat uit die kennis meer
liefde zou volgen, terwijl de laatste spre
ker, Dom Placidus De Meester O.S.B., con
sultor der H. Kongreg. v. d. Oostersche
Kerk, redevoerde over den cultus der H.
Eucharistie in de Byzantijnsche Kerk, en
den aard en ontwikkeling van dezen cul
tus in 't kort aantoonde, ook weer, even
als de vorige spreker, eindigend met
een aansporing tot studie van den Byzan
tijnschen Ritus. Ofschoon al deze rede
voeringen in 't Fransch gehouden werden,
was de vergadering druk bezocht, wat zij
trouwens wel verdiende. Een paar Ooster
sche bissohoppen en eveneens verschillen
de Oostersche, of althans met het Oosten
te maken hebbende priesters, waren aan
wezig. 't "Was een waardige aanvulling
van de plechtige His van dezen morgen.
Het vergadergebouw verlatend, siepelde
er een akelige, miezerige regen uit de
lucht, en zoo bleef het verder den heelen
dag, met een onderbreking af en toe.
Dreigende, zwartgerande wolken dreven
door de lucht, lieten soms elkaar eens
los, gaven dan eenige hoop op wat blauw
en een zonnetje, maar klampten dan weer
samen en verijdelden elke verwachting.
Maar alles ging toch maar gewoon door.
De straten waren vol vlaggen, wimpels en
Congressisten, en, wat de priesters be
treft, ze waren niet te tellen.
Tegen 7 stroomden weer reeksen van
taxi's en voetgangers naar de Amsteldijk,
waar in de Willibrorduskerk een alge
meene vergadering moest gehouden wor
den. De splendied versierde en verlichte
kerk gaf een verrukkelijken aanblik. Op
bet. priesterkoor zagen we het heele
Nederlandscho Episcopaat, met Mgr. Hey
len en nog 3 Kardinalen, n.l. Bertram,
Dubois en Sincere.. Verder nog een heele
reeks van Bisschoppen, prelaten en we
reldlijke autoriteiten. Even over achten
kwam de pauselijke Legaat met heel zijn
gevolg en 6 maltezeridders achterin de
kerk binnen en schreed zegenendi naar
voren. Een donderem gejuich en geklap
barstte los, dat aanhild tot de Kardinaal
gezeten was. Tot operng der vergadering
zong de heele kerk geamenlijk Adoremus
in ecterum Sanctissinun Sacramentum,
waarna Mgr. Heylen.de Voorzitter, den
kansel beklom en de tlegiammen voorlas,
die hij uit naam var 30.000 Congressis
ten naar Z. H. den 'aus en Koningin
Wilhelmina gezonden ad. Ik vreesde, dat
de nieuwe koepel van ten Sint Willibrord
op onze hoofden neerionderen ging, toen
na deze woorden een »veergaloos gejubel
uitbrak, dat minuten duurde. Daarna
werd voorlezing geda.n van eenige ont
vangen telegrammen, i.a. van Kardinaal
Vannuttelli, deken vin het H. College,
wien ook reeds een an twoord-telegram
terug-gezonden was. Agr. Heylen, deelde
vervolgens mede, dat rder der drie rede
naars niet langer dan 15 minuten spreken
mocht.
(Het telegram aai Z. H. den Paus
luidde:
„Dertigduizend congiessisten, rond den
Kardinaal Legaat vu-gadérd, brengen
Uwe Heiligheid eerbiecig hulde, U aanbie
dend de betuiging van hun eerbied, liefde
en onderdanigheid. Zij danken LTwe Hei
ligheid voor de afvaar!iging van Zijne
Eminentie Kardinaal vin Rossum en voor
den vaderlijken zegen aan dit congres,
Amsterdam en Hollaid. Zij bidden met
aandrang voor Uwe Heiligheid en voor de
Kerk. Zij beloven onschendbare trouw aan
de H. Eucharistie, waa-in zij den waren
vrede zullen zoeken en het bestendige ge
luk der natie. Zij zullen de rechten van
Christus verdedigen, opdat Hij heersche
over ons, onze families, de volkeren en
de gansche wereld. Zij vragen nederig om
Uw vaderlijken zegen voor hun zelf en
voor hun werk."
En dat aan H. M. de Koningin der
Nederlanden:
„Dertigduizend leden vanhet Interna
tionaal Eucharistisch Congres, vereenigd
om den Kardinaal LeggV2b.
eerlnëSigiT hoogachting. Zij smeeken Gods
zegen af over Uwe Majesteit, het Konin
klijke Huis en gansch Nederland.")
En nu betrad onder luide toejuichingen
Pater Borromaeus de Greeve O F.M. den
preekstoel. Pater Borromaeus begon met
te zeggen, buitengewoon getroffen te zijn
door de eer, als eerste Hollandsche spre
ker het onderwerp van dit Congres: n.1.
„Eucharistie en Eerherstel" te mogen aan
snijden. Deze vergadering immers was,
zooals spr. verklaarde, buitengewoon eer
biedwaardig om de verheven personen, die
hij onder zijn gehoor had. Spr. bracht nu
achtereenvolgens hulde aan Kardinaal van
Rossum, den Pauselijken Legaat, aan Mgr.
Heylen, den Voorzitter, en aan de Neder-
landsche Bisschoppen, in wier kerkpro
vincie dit Congres gehouden wordt. Bij
ieder dezer drie huldebetuigingen steeg
een onweer van bravo's, een orkaan van
gejubel, een storm van applaus naar de
wijde en hooge gewelven. Harder kan het
geschal der Joodsche trompetten niet ge
klonken hebben, toen zij van hun geluid
Jericho's muren deden instorten. Pater
Borromaeus begon nu nan zijn eigenlijk,
nauw afgebakend onderwerp, dat een deel
uitmaakte van het boven aangeduide alge
meen Gongresonderwerp, n.l.:. De in de
gevallen menschheid algemeen gevoelde
behoefte, om te voldoen aan de dubbele
-verplichting van een liefde, die voldoe
ning schenkt en zoo de fout uitwischt, èn
van een pijnlijke uitboeting, welke de
straf vefmindert. De gevierde redenaar
ontwikkelde deze herstel-idee op zijn ge
wone, glanzende, bloemrijke, hem geheel
eigen manier, waardoor hij immer zijne
hoorders zoo onweerstaanbaar boeit. On-
noodig te zeggen, dat hem meermalen het
zwijgen werd opgelegd door een spontaan
geklap, waaraan wel de heele kerk mee
deed, en dat het slot de preek waardig
was: geestdriftig, half geïmproviseerd,
recht uit het hartt*
Het A Gapella-koor „Schola Cantorum"
zong nu onder leiding leiding van zijn di
recteur, Hubert Cuypers: „Super flumina
Babylonis", compositie van den directeur.
Daar was maar één woord voor: he-
melsch. Dan kregen we het grogoriaan-
sche Salve Mater te hooren, waarna een
Duitsche redenaar, Dr. Donders, professor
aan de universiteit van Munster, den kan
sel besteeg, om het hem toebedeelde onder
werp te bespreken, n.l. Het verlangen der
menschheid vóór Christus naar Verzoe
ning, naar Voldoening. In verband met
deze taak sprak Dr. Donders eerst over
owat hij noemde detragiek van zonde en
schuld, waarmee hij bedoelde het tragi
sche, dat er gelegen is in de zelfbekente-
is, die d9 tot. hoogheid geroepen mensch
zich zelf ïnoet doen n.l. dat hij zondig en
daarom schuldig is; vervolgens over de
waarneembaarheid van die diep ingeplan
te zucht naar verlossing in de heel de
oude wereld, ten laatste over de onmoge
lijkheid van den mensch, zichzelf te ver
lossen. Dr. Donders is een zéér elokwent
spreker en brandde op 't eind een oorver-
1 doovend gejuich los, vooral bij de Duit
schers, waarvan er verschillenden in
mijne nabijheid zaten.
De derde spreker, een Franschman,
Mgr. Chollet, Aartsbisschop-van Kamerijk,
was verhinderd. Zijn rede werd voorge
lezen door Mgr. Lamêrand, directeur-ge
neraal der Union Aposlolique te Rijssel.
De rede ging over: De Persoon en de God
delijke en Menschelijke eigenschappen
van den waren Verlosser. Kort gezegd: het
ging over het Verlossingswerk van Jezus
vóór Zijn dood en welke genade Hij op
ons toepast na Zijn dood in de H. Eucha^-
ristie. Een mooi en tegelijk, zooals de lezer
weet, heet bekend thema, dat ontwikkeld
werd in een -betoog, waar geen speld tus-
schen te steken was, en waarvan het al
leen maar te bejammeren viel, dat het
niet door den auteur zelf geleverd werd.
Na deze rede kregen we nog een 6-stem-
mig Sanctus van Palestrina te hooren,
waarna Kardinaal Dubois, Aartsbisschop
van Parijs, een kort, enthousiast woord
van gelukwenschen en aanmoediging sprak
en plechtig den Zegen gaf. Na 't zingen
van het Kongreslied stroomde de stamp
volle kerk leeg.
Waarom gaf Kardinaal van Rossum
den Zegen niet? De pauselijk Legaat had
de kerk verlaten na de toespraak van
Pater Borromaeus, om naar het Concert
gebouw to gaan, waar terzelfder tijd óók
een vergadering^gehouden werd en waar
het woord gevoerd werd door een Hol-
landschen spreker, Pastoor van Noort, een
Spaanse hen spreker, Kanunnik Goma van
Tarragone en een Eu gelsche spreker, Mgr.
Arthur Doubleday, Bisschop van Brent
wood.
Zelfs in het Stadion was dienzelfden
avond een samenkomst belegd onder voor
zitterschap van wethouder Wierdels en
waarop spraken: Dr. Vinkesleijn, direc
teur van het R. K. Lyseum te 's-Hertogen-
;h, pater Josaphat O.M.G. en "Dr.
Hoffman uit Gouda.
De sprekers van het Concertgebouw
flndelden. evenals die van de St. Willi-
meen onderwerp: Eucharistie 'en Écrher-
stel, terwijl de redenaars van het Stadion
de conclusies bespraken, die in de Hol
landsche sectie dezen middag aan de ver
gadering waren voorgelegd.
De conclusies mogen hier kort volgen:
1. Mogen alle' "geloovigen streven naar
de dagelijkscbe H. Communie volgens de
leer van het Decreet van Pius X?
2. De Decreet van 20 December 1905
over de dagelijkscbe H. Communie worde
op het XXVIIe Int. Euch. Congers te Am
sterdam in het volste daglicht gesteld en
ook later dikwerf genomen als schema van
Eucharistische Actio.
3. De Euchar. Vereenigingen zijn het
aangewezen middel om het decreet over
dé dagelijksche H. Communie meer en
meer te doen naleven.
4. De leer van het Decreet over de
dagelij ksche H. Communie' worde vooral
in beoefening gebracht in instellingen van
opvoeding.
5. Mogen alle ziekenhuizen een eigen
Kapel hebben, waarin voortdurend het
Allerh. Sacrament 'wordt bewaard.?
Ook de stadion-bijeenkomst werd be
zocht door den Kardinaal-Legaat met ge
volg. En, ondanks het slechte weer, was
ook hier do geestdrift bovenmate groot.
Toen we tegen half 10 de St. Willibrord
verlieten, dreinde een afschuwelijke regen
neer. God geve althans voor a.s. Zondag
mooi, droog weer I
H. A. ULLEMAN, Pr.
BUITENLAND
Dit nummer beslaat uit twee
bladen.
HET VOORNAAMSTE NIEUWS.
BUITENLAND
Stilstand in de onderhandelingen op dc
Londensche conferentie.
Een artikel van Poincaré in de Daily
Mail.
De Braziliaansche regeeringstroepen
doen een sterken aanval op Sao Pauio.
Bij een paniek in een bioscoop te Vera
Cruz zijn 20 kinderen gedood en 17 ge
wond. (Buitenl. Berichten).
BINNENLAN^.
Het Eucharistisch Congres heeft een
schitterend verloop; de belangstelling ia
enorm.
De Minister van Arbeid ever den invoer
van Schoenwerk.
Een roofmoord te 's-Gravenhage. Ge
mengde Berichten, 2de blad).
Groote brand te Vlissingen. (Laatste Be
richten).
FEESTNUMMER EUCHARISTISCH
CONGRES.
Bi) dit nummer is gevoegd een feest-
nummer, ter gelegenheid van liet Inter
nationaal Eucharistisch Congres.
Wij meer.en, dat dit met veel rorg
saamgestelde nummer de belangstelling
van al onze lezers zal hebben.
Onze wekelijksche geïllustreerde pagina
verschijnen.
Nieuw Feuilleton.
Morgen maken, wij een aanvang met een
nieuwe feuilleton, "getiteld:
Het geheim van de lift.
Deze zeer lezenswaardige roman zal
ongetwijfeld van 't begin tot 't einde den
lezer boeien. Men behoeft nog slechts het
begin te lezen, om in den geest geheel en
al mede te leven met de geschiedenis, welk*
daar in den aangenamen vorm van een
spannend verhaal gegeven wordt. Want tec
volle beantwoordend aan den titel zijn
alle gebeurtenissen, in dezen ro-man ver
haald, als 't ware gehuld in den wazigen
sluier der geheimzinigheid en de spanning,
in den aanvang reeds aanwezig, wordt
immer grooter.
Van alle kanten tracht men op het spoor
te komen van een persoon, die op geheim
zinnige wijze en in 't bezit van een kost
bare "schat verdwenen is, en als vanzelf
speurt de lezer mede met hen, die de op-'
sporing verrichten, doch ziet zich intus-
sehen ook geplaatst voor dezelfde verras
singen, waarvoor de onderzoekers komen
te staan. De persoon van een journalist, die
door gunstige omstandigheden steeds meer
'licht brengt, in het duister der verwikke
lingen, sleept den lezer mede. overal waar
hij gaat en zijn speurderswerk verricht.
De Londensche conferentie.
De plenaire zitting.
Teleurstelling.
Ofschoon er eenige teleurstelling
heenscht, omdat de algemeene vergadering
van de conferentie niet in staat was eeni?
beslist resultaat te bereiken, blijft men in
conferentiekringen volhouden, dat er
gegronde reden bestaat voor pessimisme.
Ter 'vergadering werd eenvoudig nadruk
gelegd, op hetgeen alle verstandige opmer-
kers reeds wisten, n.l., dat de taak om in
zichten, waaraan hardnekkig wordt vast
gehouden, met elkander te verzoenen, tijd,
tact, goeden wil en groote technische be
drevenheid eischt van de afgevaardigden.
Wat den tijd betreft heersch het alge
meen gevoelen, dat de conferentie waar
schijnlijk .nog tien of veertien dagen zal
moeten worden verlengd. Takt en goede
wil zijn en worden aan den dag gelegd
door alle afgevaardigden en hun debatten
kenmerken zich door den meest vriend-
schappelijken geest. Talrijke formules en
ontworpen, ingediend om de moeilijkheden
te overbruggen, worden geregeld gewis
seld en besproken. Voor het oogenblik
moet het standpunt van de bankiers en dat
van Frankrijk tot elkander worden ge
bracht en tusschen de financieele deskun
digen van de conferentie en do vertegen-
houden met de vraag, welke vraagstuk.: en.
die door het plan van de deskundigen zun
ontstaan, de medewerking van de Duit
schers noodig maken.
De taak, die aan de juridische commissie
is opgedragen, is een voldoend bewijs voor
de Duitschers, dat de bondgenooten niet
wenschen beslissingen aan de Duitschers
„voor te schrijven" en dat de vrees, die in.
Duitschland te dien opzichte is geuit on
gegrond is.
Hef doode punt.
Het offensief tegen de C. v H.
De correspondent van het „Hbld." seint
uit Londen:
Na de koortsachtige haast tijdens bet
eerste deel der conferentie, toen men.el
kaar on zichzelf trachtte wijs te maken (lat
do misverstanden slechts met wederzijd-
sc.hen goeden wil uit den weg te ru men
waren, terwijl er in werkelijkheid totaal
tegenstrijdige opvattingen en bedoelingen
in conflict waren, is de conferentie thans
in het tweede, oprechtere stadium vrijwel
tot stilstand gekomen. De optimisten be-
rekeneu thans dat men misschien tocli
nog vóór de Bankholiday van 4 Augustus
eindigen kan.
De Fransche delogat o hecfl gisteravond
den Franschen journalisten nwleged^ld
dat de stand dor onderhandolmgcn met <10
bankiers nog stationair is en zij verzoent
hen tegenover het Fransche punR-
duld te prediken en de koelbloedigheid
deen bewaren. Herriol hoopt bl.'Kbaar nog