Zaterdag 19 Juli 1924
De Nederiandsche
Staatsinrichting,
'JET VERBINDEN EN DE NUMMERING
DER LIJSTEN.
Een eenvoudige veronderstelling.
Wat genoteerd dient te wor
den. -- Hoe liet geschiedt. Niet
noodig. Talloozé combinaties.
Dat is de ware! In de Staats
courant.
.Wanneer twee dagen na de beslissing
TaQ het Hoofdstenibureau gren beroep is
ingesteld, of anderszins wanneer de Ge
deputeerde Staten een eindbeslissing heb
ben gegeven, deelt elk Hoofdslemburoau
aan het Centraal Stembureau mede, welke
geldige lijsten zijn ingediend. Onmiddel
lijk nadat alle Hoofdstembureaux in deze
hun plicht hebben gedaan, brengt liet
Centraal Stembureau de ontvangen mede-
deelingen in De Staatscourant ter open
bare kennis. Vier dagen lang wordt thans
de gelegenheid open gesteld om de lijsten
tot een groep te verbinden.
Oin goed te begrijpen, wat dat verdun
den natuurlijk geen physische daad
wil zeggen, zullen wij een eenvoudige ver
onderstelling maken.
Onze R.-K. Partij dient in alle 18 Kies
kringen een lijst is. Nu kan zij al die 18
lijsten op zich zelf laten staan; zij kan
ook als 't ware er één lijst (lijstengroep)
van maken; of, zooals bij de verkiezingen
1922 met succes is gebeurd, van de 18-
iijsten, verschillende groepen b.v. drie,
vier, vijf vormen. Dat maken van verschil
lijsten tot één of meer lijstengroepen
noemt men nu verbinden. Hierbij dient ge
noteerd te worden, dat lijsten, in een en
denzelfden kieskring ingediend, niet kun-
worden verbonden. Wanneer, om een
voorbeeld te nemen, de R.-K. Partij in
Kieskring XVIII (Limburg) twee lijsten
indienen, dan blijven deze op zich zelf
staan.
Natuurlijk mag ook niet een en dezelfde
lijst deel uitmaken van twee of meer groe
pen, zoodat het ongeoorloofd is b.v. de ka
tholieke lijst in Utrecht te verbinden met
een groep Utrec-ht, Groningen, Drente en
et een groep Utrecht, Zeeland, Limburg.
Het verbinden geschiedt op de volgende
wijze: Bij de candidaatstelling wijzen de
onderteekenaars een zoogenaamden ge
machtigde met w voor noodgevallen
??n plaatsvervanger aan. Als nu bijvoor
beeld do gemachtigde van de R.-K. lijst
in Kieskring XVIII (Limburg) en die van
de R.-K. lijst in Kieskring XIH (Utrecht)
een gemeenschappelijke verklaring schrif
telijk bij het Centraal Stembureau inleve
ren, dat zij die twee lijsten tot één groep
willen maken, dan is het aldus genaamd
verbinden van lijsten een feit geworden.
Bij een soort van lijsten is echter die
verklaring niet noodig. Zij worden van
rechtswege als één groep, als één lijst be-
êchouwd. Dat zijn namelijk de zooge
naamde gelijkluidende lijsten, die, hoewel
in verschillende Kieskringen ingediend,
toch dezelfde candidaten, iq. gelijk-getal
?n in dezelfde volgorde bevatten.
Wel wordt wederom de verklaring ge-
oisclit, wanneer men de gelijkluidende lijs
ten deel wil laten uitmaken van een groep,
die ook nog niot-gelijkluidende lijsten be
vat of uit andere gelijkluidende lijsten be
slaat.
Bijvoorbeeld: in Kieskring I (Noord-
Brabant I) en in Kieskring II (Noord-Bra
bant II) dient de R.-K. Partij een gelijk
luidende lijst in, welke twee van rechts
wege verbonden lijsten ze door de verkla
ring van gemachtigden kan verbinden met
ten heel andere lijst, welke zij b.v. inge
diend heeft in Kieskring XV (Overijsel).
Maar ook kan zij ze op deizelfde manier
verbinden met twee anders-gelijkluidende
lijsten, die b.v. ingeleverd werden in Kies-
tóng ni (Gelderland I) en Kieskring IV*
(Gelderland II).
Hit dit voorbeeld bemerkt men. wel al
reeds, dat tallooze combinaties te vormen
rijn. Practisck komt men tot bet besluit,
dat vier soorten lijsten of lijstengroepen
mogelijk zijn en wel:
k lijstengroepen, bestaande uit louter
Kiel-gölijkluidende lijsten;
2. lijstengroepen, waarvan gel ij kl ui den-
Se lijsten deel uitmaken;
3. gelijkluidende lijsten:
I b op zich zelf staande lijsten.
Nadat de tijd voor de liefhebbers lot
Jmjinding is verstreken, gaat het Centraal
Nemibureau in een voor de kiezers toe-
I Zankelijke zitting loten. Elk der vier ge*
toomde lijsten of lijstengroepen krijgt
bar eigen, apart nummer. Eerst wordt
fcn lotje genomen voor de lijstengroepen
in de gelijkluidende lijsten (13). "Wan
eer nu de R.-K. Partij al haar 18 lijsten.
slechts één groep had verbonden, en
"tóo groep trekt nummer 10, dan ontvangt
p der lijsten in alle verschillende Kies-
Bingen dat nummer. En van Noord tot
pid, en van Oost tot West kan de strijd-
j e; schallen: Stemt op lijst nominer 10,
bl is de ware!
jÏÏoeft daarentegen onze partij van haar
lijsten meerdere groepen gevormd, dan
p'JSt elke groep een ander numoner, de
'JStea echter steeds het nummer der
jj'wp, waarvan zij deel uitmaken. Zuiver
p'jkluidende lijsten hebben van zelf ook
"p.?11 hetzelfde nummer.
-J'i een tweede trekking ontvaugen op
Ifstaande lijsten (4) een nog niet
0p?ekeud nummer.
,.a, het. vervullen van deze voorschriften
lijsten eindelijk officieel klaar. On
verwijld plaatst het Centraal Stembureau
ze, naar de Kieskringen gerangschikt en
met vermelding van haar nummers, in De
Staatscourant.
FR. CUNIBERTUS SLOOTS,
Weert. O. F. M.
Buiten). Weekoverzicht.
Buiten op straat zijn een stel jongens
aan 't spelen, of liever» ze moeten nog be
ginnen. Er worden nog onderhandelingen
gevoerd, zij zijn aan 't confereer en. En
't is merkwaardig zooals die kleine apen
de groole en gewichtige menscben kunnen
nadoen. Zooals ze daar aan 't kibbelen
zijn, zou men zweren, dat ze de conferen
ties der geallieerde mogendheden nabootsen.
Er is d'r een ,,dio 'm mot weze" en daar
toe wordt er afgeteld. Maar 't komt nooit
uit, 't gaat altijd op do een of andere ma
nier „valsch" en dan beginnen ze weer
opnieuw.
Zoo is het eveneens gegaan met alle na-
oorlogsche conferenties. Altijd was er bet
een of het ander, dat roet in het eten wierp
en dan was de conferentie weer mislukt.
Toch probeerde men het telkens weer op
nieuw en de jongste poging is de conferen
tie'te Londen. Optimisten zeggen, dat deze
conferentie nu toch eindelijk resultaat
zal hebben, want vooreerst zijn alle gede
legeerden vol begeerte om den vrede te
herstellen, die al zou lang aan de wereld
is onthouden, en zijn zij bijeen onder pre
sidium van Mac Donald, die al op de no
minatie staat voor den Nobelprijs voor
den vrede. En vervolgens moet de confe
rentie slagen, omdat een mislukking de
meest keillooze gevolgen na zich zou slee
pen. Is men niet na eindeloos knoeien er
toe gekomen een plan van deskimdigen te
laten aanvaarden door alle regeeringen
en nu het eenmaal zoover is, wie van de
vertegenwoordigde landen zou bet aan
durven dat met zooveel zorg gecons!rueer-
de bouwwerk omver te stooten?
De conferentie. Zoo slaan wij
dan vol verwachting te staren over de zee
naar Londen, waar de gedelegeerden van
10 geallieerden landen bijeen zitten.
Mac Donald beeft liet presidium aan
vaard en het is to hopen, dat het hem in
dio kwaliteit ook gelukken mag te verwe
zenlijken, dat de conferentie niet afdwaalt
op zijwegen, maar zich uitsluitend en al
leen bezig houdt met het deskundigenplan.
Mac Donald heeft dat in zijn openings
rede vooropgesteld als een onmisbare voor
waarde voor het welslagen. Dat erbij slee
pen van andere min of meer met de hoofd
zaak verband houdende kwesties is de
oorzaak geweest van het stranden van
zoovele voorafgaande conferenties. Ook nu
zouden do Fransche nationalisten gaarne
de kwesties van de Fransche veiligheid en
van de intergeallicerde schulden er bij
betrokken hébben, om zoodoende in ruil
voor een welwillende houding t.o.v. het
deskimdigen plan concessies van de an
dere geallieerden te verkrijgen wat die
beide kwesties betreft. Maar Mac Donald
wil er geen politiek in hebben, het moet
„business" blijven, nuchtere zakelijkheid:
hoe kan het mogelijk gemaakt worden dat
Duitschland betaalt. Daarbij komen twee
hoofdzaken naar voren: het herstel van de
economische eenheid van Duitschland en
waarborgen voor de Londensche en New-
Yorkscho geldschieters, dat zij hun rente
en aflossing behoorlijk ontvangen.
Maar eilacie-' men behoeft heuscli niet
tot bijzaken af te dalen om geharrewar te
voorschijn te roepen. In deze twee hoofd
zaken schuilen genoeg voetangels en
klemmen om de confereerende gedelegeer
den vast te grijpen.
Hot herstel van Duitschlands economi
sche eenheid! Frankrijk moet dus de Roer
bezetting opheffen, alsmede de Regiespoor
wegen laten loopen.d.w.z. voortaan
laten loopen onder Duitsche regie. Maar
het jvenscht deze productieve panden niet
zoomaar te laten schieten en wil er iets
anders voor in de plaats hebben, b.v. mili
taire sancties.
Maar daar komen de financiers met
hun eischen: geen sancties dan onder
goedkeuring van alle mogendheden en ver
tegenwoordigers van ons, de geldschieters.
Vervolgens willen zij een onpartijdig li
chaam om overde eventueele tekortkomingen
van Duitschland te oordeelen. Neen, zegt
Frankrijk, daarover heeft alleen de Com
missie van Herstel' te oordeelen en in de
Commissie van Herstel hebben wij het
meest te zeggen. Dank je wel, antwoorden
de financiers weer, wij zorgen liever voof
onze eigen belangen en kunnen dat beter
doen dan de Franschen van die Commissie
"Want het is wel heel pleizierig om oen
boel geld te ontvangen, maar op do inter
nationale geldmarkt heeft dat toch baken
en oogen. Wanneer een land te veel geld
krijgt, daalt de waarde van dat geld en
iedere waardeverandering van 't geld heeft
z'n eigenaardige storingen op de wissel
markt en dan heet het oppassen voor de
financiers.
Het zij voldoende dit even aan te stip
pen om onzen lezers een denkbeeld te
geven van de tegenstrijdige belangen, wel
ke de portemonnaies der Londensche en
New-Yorksche geldschieters hebben en
Herriot, die moet opkomen voor de Fran
sche belangen.
Wanneer allen stokstijf op hun stuk
blijven slaan, is die kloof nooit te over
bruggen: maar men is immers in Londen
bijeen cm eens te praten en wederzijds
wat toeschietelijk te zijn. Men heeft 3
commissies benoemd, die op hot oogenblik
bezig zijn om die zaakjes te behandelen.
De eerste comttnisie heeft tot taak, de
vraag van de bevoegdheid tot hét vaststel-'
len van Duitschlands in gebreke blijven
op te lossen. Dat gaat dus over de macht
van de Comtaissie van Herstel. De tweede
commissie moet uitmaken op wat voor
manier het beste het herstel van Duitsch
land# economische eenheid zal plaats vin-:
den. De derde commissie heeft de Duit-
ech betaling te verdeelen. Zij zijn op
't oogenblik met lust en ijver aan den slag
gegaan, wij zullen ze dus maar laten mod
deren.
Ook zijn er te Londen verscheidene
nieuwsgierige menschen, die verklaren dat
zij daar louter voor 'hun pleizier zijn. Zoo
is er b.v. Mellon, de Amerikaansche mi
nister van de schatkist, en Hughes, Ame-
rikaansch minister van buitenlandsche
zaken; dr. Schacht, de directeur der Duit
sche Rijksbank en Oberregierungsrat
Meyer. Al deze menschen nemen toevallig
net in Londen hun vacantie.
Het D a w e s-p I a n. Wanneer nu
do Londensche conferentie slaagt en de
tenuitvoerlegging van het deskundigen-
plan is verzekerd, wat dan?
Het lijkt ons niet ondienstig in dit ver
band te wijzen op een artikel van prof.
dr. C. A. Verrijn Stuart uit Utrecht. Deze
'hoogleeraar schrijft o.m. het. volgende in
de N. R. Crt. naar aanleiding van een
brief van den Berlijnschen correspondent
van dat blad, waarin deze laatste spreekt
over de in Duitschland thans zeer verbrei
de opvatting, dat de aanvaarding van het
deskundigen-rapport inzake de schade
vergoeding aan het land onvervulbare ver
plichtingen oplegt, maar dat dit feit aan
do aanvaarding niet in den weg behoeft te
staan, wijl de tijd thans, vóór Duitschland
werkt, en men mag verwachten, dat met
name Frankrijk, België en Engeland eer
lang c-en geopend oog zullen krijgen voor
de gevaren met welke de betaling door
Duitschland ran de verlangde sommen het
economisch leven dier landen bedreigt,
izoodat vermoedelijk eerlang van de geal-
lieerden zeiven voorstellen zouden komen
tot herziening van de regeling in voor
Duitschland gunstigen zin.
Prof. Verrijn Stuart acht dit een ge
vaarlijke opvatting, omdat hij het ondenk
baar acht, dat Frankrijk mede het initia
tief zoude nemen, om na enkele jaren op
nieuw do op Duitschland drukkende lasten
te verlichten.
En toch is een andere, buiten Duitsch
lands grenzen niet minder verbreide op
vatting, naar rnjine meening, aldus prof.
Verrijn, ten minste even gevaarlijk als de
vorengenoemde, t.w. deze, dat Duitschland
de uit het rapport Dawes voortvloeiende
lasten inderdaad zou kunnen dragen.
Ware dit 'het geval, dan zon men de uit
do Londensche conferentie, zoo deze
slaagt, resulteerende oplossing van 't pro
bleem als een, althans voor geruimen tijd,
definitieve mogen begroeten. Het in alle
landen naar geleidelijk herstel snakkend
bedrijfsleven zou, op dezen grondslag zich
stellend, naar mijn vaste overtuiging dan
echter een nieuwe ontgoocheling tegemoet
gaan.
De stemming tegenover Duitschland is,
ondanks de in de gansche geschiedenis
ongeëvenaardo betalingen die het ter uit
voering van het verdrag van Versailles
reeds deed, in zeer wijden kring, meen ik,
nog altoos deze, dat het moedwillig in ge-
bïeke blijft, en dat het, nu de gelegenheid
geboden wordt om de fantastische last die
het in 1921 te Londen werd opgelegd bin
nen redelijke grenzen terug te brengen,
deze mogelijkheid zonder veel pruttelen
heeft te aanvaarden, zich verder koest
heeft te houden en te betalen wat het nu
schuldig wordt. De historische absurditeit
van een weerloos Duitschland te midden
van sterker dan ooit tevoren gewapende
vijanden moet de Volkenbond dan maar te
tzijnertijd tot een oplossing trachten te
brengen.
Deze opvatting iiu dunkt mij is gevaar
lijk, wijl zij op een met de werkelijkheid
niet rekenende illusie is gebouwd. De vraag
waar het bovenal op aankomt is deze, kan
het bedrijfsleven in het verarmde en ver
minkte Duitschland to beginnen met 1929
jaarlijks 2,5 milliard goudmark voor de
afbetaling der schadevergoeding opbren
gen? En deze vraag meen ik, met alle be
scheidenheid welke tegenover de deskun
digen-commissie betaamt, maar toch met
alle beslistheid ontkennend te moeten be
antwoorden.
Ieder is het er nu wel over eens, dat die
betaling enkel denkbaar is in den vorm
van een, saldo van Duitsche vorderingen op
het buitenland (uit anderen hoofde dan de
lieerden moet worden afgedragen. Dit be-
teekent dus, dat de Duitsche schulden aan
het buitenland (uit andere hoofde dan do
schadevergoeding ontstaan) bij gelijkblij
vende vorderingen van Duitschland op
liet buitenland met 2,5 milliard vermin
derd, of omgekeerd de vorderingen van
Duitschland op het buitenland met dit be
drag verhoogd moeten worden, of einde
lijk, dat een vermindering der eerste met
een verhooging der laatste moet gepaard
gaan, beide dan tot zoodanig bedrag, dat
er ten slotte een jaarlijksch excedent van
vorderingen boven schulden ten beloope
van het verdrag van 2,5 milliard ontstaat.
Waar nu, volgens het Mc. Kenna-rapport,
het Duitsche kapitaal in den vreemde be
legd sedert 1914 van 28 tot 8 milliard is
teruggeloopen, de rentevordering op het
bujtenland dus even'redig is gedaald, tor-
wijl het buitenland omgekeerd door beleg
ging in Duitschland een belangrijke jaar-
lijksohe vordering op Duitschland ver
wierf; het goederenvervoer door Duit-
schers voor buitenlandsche rekening onge
twijfeld eveneens zeer belangrijk is ver
minderd, en Duitschland cte baten uit bet
vreemdelingenverkeer niet willekeurig kan
opvoeren, is het duidelijk, dat het voor de
schadevergoeding vereischte saldo enkel
door verandering in de verhouding tus-
schen den goederen in- en uitvoer kan
worden gekweekt.
Vóór den oorlog nu waren de cijfers van
den in- en uitvoer in Duitschland als
volgt (bij een bevolking van gemiddeld
65,3 millioen tegen ongevee* 64 thans);
Gemiddeld 1909—'18
Invoer Uitvoer
millioenen mark
1 .(kondstoffeg 4460.5 i 12,50.4
Voedings- en genot
middelen 2601.0
Levende dieren 255.1
Halffabrikaten 1101t
Fabrikaten L.-'isji
Totaal
9725
8245.8
Het saldo-invoer was een vergoeding
voor kapitaalverstrekking, transportdienst,
vreemdelingenverkeer boven hetgeen
Duitschland uit dezen hoofde aan het bui
tenland te betalen had.
Maar is het, vraag ik, nu inderdaad
denkbaar, dat het tegenwoordig Duitsch
land, dat maar 20 van zijn ijzerpro
ductie van 1913 behield en van zijn kolen-
productie maar 68 waarvan dan nog de
verplichte leveringen moeten worden af
getrokken; welks kapitaalgebrek nu wel
voor ieder duidelijk werd; welks industri-
cele productiviteit thans op niet meer dan
70 van hetgeen dezelfde fabrieken vóór
den oorlog levrden worden gesteld,en wélks
landbouwproductie aanzienlijk is terug
gegaan, in de genoemde cijfers van zijn
in- en uitvoer zoodanige wijziging zou ver
mogen te brengen, dat het uit de vruchten
van zijn arbeid de verhouding tusschen
in- en uitvoer ten gunste van den laatsten
met 2,5 milliard verhoogt? En zulks, niet
tegenstaande de invoer die ter betaling
van den bovengenoemden „onzichtbaren
uitvoer" strekt zeer aanzienlijk moet zijn
afgenomen? Indien het tegenwoordig
Duitschland zijn uitvoer zou vermogen op
te voeren tot het peil hetwelk voor de be
taling van zijn schadevergoeding wordt
gevorderd, waarom was dan, mag men
vragen, de uitvoer in de voor-oorlogsjaren
niet reeds op veel honger peil gebracht?
Aan lust om den uitvoer te vergrooten
heeft het destijds toch niet ontbroken?
NuggeS
gesn Jeuk. geen bulten
Steekt Uw huid Akker'
Isem verkoelt heerlijk e
tfcn nacht. Probeer h«
lult ge verbaasd staan
Bovendien, gesteld, wat ik voor onmoge
lijk houdt, dat het Duitsche exportbedrijf
inderdaad zou kunnen presteeren hetgeen
er thans van wordt verlangd, dan zóu het
voor de overige wereld, die nu eenmaal
voor niets meer bevreesd is dan voor goed-
koopen invoer, een ware ramp wor
den. Om zijn uitvoeren aanzienlijk te ver
meerderen moet Duitschland door goed-
koope offerten het buitenland tot koopen
bewegen. Maar blijkens een medodeeling
in lo Monde Economique van 24 Februari
1923, onlangs door Herirot in do Kamer
bevestigd, heeft Frankrijk in 1922 de aan
vaarding geweigerd van goederen op scha-
dovergoedingsrekening te leveren tot een
bedrad van 741 millioen goudmark, om
dat zijn industriëlen do gevolgen van dien
'aanvoer vreesden! De klachten over de
hiet-aanvaarding door Duitschland van
den 8-uren-dag wijzen in dezelfde -rich
ting. Natuurlijk kan Duitschland enkel
dan goedkoop leveren, wanneer zijn pro
ductiekosten laag zijn. En wanneer het
Duitsche volk,'om zijn verplichtingen te
kunnen voldoen, bereid is onder ongunsti
ge arbeidsvoorwaarden te werken, dan
verzetten zicli de arbeiders elders tegen
dergelijke concurrentie. Hoe men het
wendt of keert, het schadevergoedingspro
bleem blijft ook na aanvaarding van het
rapport-Dawes onopgelost.
Het rapport wijst op liet feit, dat de in
flatiewinsten landbouw en nijverheid heb
ben in staat gesteld hun schulden af te
doen en de industrieelo outillage uit te
breiden en te verbeteren. Beide feiten
staan vast. Maar de aflossing der in groo-
te hoofdzaak binnenslands aangegane
schulden betoekent enkel een gewijzigde
verdeeling van volksrijkdom en volksinko-
nien in het eigen land, terwijl het obligo,
hetwelk het rapport voorstelt op deze be
drijfstakken te leggen, een vordering van
het buitenland wegens rente en aflossing
beteekent, waaraan enkel door verhooging
van hot bedrag van den uitvoer kan wor
den voldaan En wat de verbeterde bedrijfs
inrichting betreft, wat baat deze, indien
het vlottend kapitaal ontbreekt om de be
drijven in gang te houden, en er geen loo-
nende afzet voor de producten te vinden
is?
Het fatale van den toosland os, dat aan
Duitschland thans vermoedelijk niets an
ders overblijft, dan zijn handteekening to
plaatsen onder een document, hetwelk niet
minder onuitvoerbaar is dan de regeling,
die het vervangt.
Tot zoover prof. Verrijn.
Het „Vaderland", dat over dit artikel
ook spreekt, voegt er aan toe:
„Prof. Verrijn Stuart zegt o.i. volkomen
terecht, dat Duitschland geen 2i milliard
per jaar kan opbrengen, maar bij ziet over
het hoofd dat de commissie van over
dracht Duitschland zelfs van alle betalin
gen ontslaan mag. Engelscbe en Ameri-
kaansche. economisten hebben juist in dit
instituut der commissie van overdracht de
kern van 't lieelo plan-Dawes gezien en in
Frankrijk zijn er ook reeds die meenen,
dat het noodig is maatregelen te nemen
tegen de actie der commissie van over
dracht. De Temps schreef dezer dagen
reeds: het is mogelijk, dat Duitschland
niets betaalt en toch niet in gebreke isl
Nauurlijk is bet zoo en hot is zeer geluk
kig, dat dit zoo is. Wil men een andere
regeling, dan zal men 't heele plan-Dawes
moeten verwerpen, want zonder de com
missie van overdracht is het plan zeker
onuitvoerbaar".
Zooals dezer dagen gemeld, heeft de
Amerikaansche financieele deskundige,
Owen Young, den post van agent-generaal
voor de herstelbetalingen aanvaard. Hij
wordt dus de leider van die commissie van
overdracht. Bovendien heeft de Ameri
kaansche regeering toegestaan dat een
Amerikaan gekozen wordt in de Gomanis-
sis yan Herstel.
Door deze medewerking van Amerüu?
worden de vooruitzichten voor het lot vaof
het rapport op de Londen- nfi»
zeer verbeterd. i
Zag h loei Pa ff ja. He; dV.bf van
eerste minister of president is gen ivoor-
dig een. ongezonde bezigheid. Zoo pas is
een aanslag gepleegd op dr. Seipel, na
weer op den Egyptischen premier Zagh-
loel Pasja. Gelukkig heeft Zaghloel het'
voorbeeld van dr. Seipel gevolgd en zijn
beiden alweer uit het ziekenhuis ontsla--
gen. Do aanvaller van Zaghloer was een'
Egyptische jonge man, die in Berlijn stu
deerde. Hij wilde, volgens zijn zeggen, do
onderhandelingen met Engeland verhinde-'
ren, omdat do extremistische volgelingen
van Zaghloel dat beschouwen als een;
zwakheid van den premier. Zooals men
weet, strijdt Zaghloel voor algeheele on*
afhankelijkheid van Egypte en voor inn
lijving van Soedan, terwijl de Engelschen'
hun bezettingen en protectoraat aldaar;
niet willen opgeven.
Brazilië. Toen do revolutie in Saa
Paulo pas begon was do Braziliaanscka,
regeering er als do kippen hij om to be-*
richten dat de orde hersteld was en nog
voortdurend bericht de regeering, dat ds
robellenworden teruggedrongen.met 't gevolg
dat thans Sao Paulo geheel in de macht der
rebellen is en zij tot op zeer korten afstand
van Santos zijn genaderd. Of ze daar mo
menteel nog zijn en of do kansen voor de
revolutionairen gunstig staan, is niet te
zeggen. Daartoe zijn de berichten te onbe
trouwbaar, maar uit het feit, dat aller-
wege wordt toegegeven, dat de toestand
ernstig is, blijkt, dat de opstandige bewe
ging krachtiger is dan een aldaar gewoon
muiierijtje.
Vooreerst is Sao Paulo een belangrijke
stad met 600.000 inwoners en het centrum
van uitgebreide koffiecultures. En vervol
gens ligt er vlakbij de havenstad Santost
die ieder oogenblik in de handen der re
bellen kan vallen. De actie schijnt uit te
gaan van de militaire partij en gericht
o.a. tegen liet financieel beheer der rc-
VOETBAL.
Om den Miss-Blanche-beker.
Do wedstrijd RotterdamHamburg, dio
aanvankelijk op 3 Augustus was vastge
steld, zal thans op het terrein van Sparta
gehouden worden op Zondag 17 Augustus.
De wedstrijd ia Hamburg zal dit jaar
niet gehouden worden.
DE VIIISTE OLYMPIADE.
Het zwemtournooi.
Onzo landgenoot Hemsing (Y) is in da
finale van het treinplin-springen voor hee-
ren nummer 8 geworden, terwijl bij heb
schoonspring'en voor dames mej. G. Klap
wijk nummer G en moj. E. Ban te nummer 17
werd, in de series.
Mej. Baron, die bij het Olympische zwem.
lournooi in haar serie van het nummer 200
M. borstzwemmen voor dames won en een
korteren tijd van allen maakte, doch ge
diskwalificeerd werd, zal Zaterdag of Zon
dag a.s. in het bassin van Tourelles een
aanval doen op het wereldrecord 200 M.
borstzwemmen voor dames.
Het zwemmen vrm mej. Baron heeft zeef
de aandacht der Amerikanen getrokken,
die haar hebben uitgenoodigd, op hun kos
ten naar Califomië te komen.
De finale van hot waterpolc-tournopi is
met 3—0 loor Frankrijk van België ge won-
Roeien.
Holland wint.
Donderdag is voor het eerst een Holland-
s5he ploeg er in geslaagd een eersten prijs
•te winnen. Het was de La-ga-twee zonder
stuurman, dei heeren Bossingh en Beynen,
die hiervoor hebben gezorgd. De uitslagen
luiden
Twee 7, onder stuurman: 1 Hol
land (Rossingh en Beynen, Laga), 6 min.
19 2/5 sec.; 2 Frankrijk 6 min. 21 sec. Dö
Engelschen, die in den voorwedstrijd ge
makkelijk door de "Fransche ploeg gesla
gen waren, kwamen niet op.
Yier met stuurman? l. Zwitser
land, 7 min. 1G sec. 2 Frankrijk 7 min. 21
•sec.; 3 Amerika; 4 Italië; 5 Holland. Tot
op 100 Meter afstand van de finish lag de
Hollandsche ploeg nog tweede. Toen nog
50 Meter te roeien waren, staakten de Hol
landers wegens vermoeidheid den strijd.
kiff: 1 Engeland (Beresford) 7 min<
49 1/5 sec.; 2 Amerika (Gilmore), 7 min. 54
sec.; 3 Zwitserland (Schneider); 4 Australië
(Buil) opgegeven.
Vier zonder stuurman: 1 Enk
geland, 7 min. 8 1/5 sec.; 2 Canada, 7 min*
13 sec'.; 3 Zwitserland, en 4 Frankrijk.
Twee met s tuur man l Zwitser*
land, 8 min. 39 sec.; 2 Italië 8 min. 39 1/10
sec.; 3 Amerika; 4 Frankrijk.
Double Scull; 1 Amerika 7 min. 45
sec.; 2 Frankrijk 7 min. 54 4/5 sec.; 3Zwit*
seriand, 4 Brazilië.
Achtriemsgieke n! 1 Amerika, 0
min. 33 2/5 se,c.; 2 Canada, 6 min. 49 sec.))
3 Italië; 4 Engeland.
Het landenklassement
Het landenklassement van het geheeld
xoeitoumooi luidt:
1 Amerika, 33 punten; 2 Zwitserland, 35
punten; 3 Engeland. 27 punten; 4 Frank*
rijk, 21 punten; 5 Holland, 12 punten; 0.
Italië, 12 punten; 7 Canada, 10 punten; 5
Australië, 3 punten; 9 Brazilië, 3 punten*'
Do overige deelnemende landen, t~ "w. Span!
je, Hongarije, België, Argentinië en Pole®
verkregen geen punten.
ATHLETIEK.
Het Olympisch programma.
Op het te Parijs gehouden internationaal
a till e tiek-c o ngr es is besloten de nummers
