LGUR DES-GEN EZ I N GEN.
Over een ander geval, in de jongste Mei
maand geconstateerd, deelt dr. A. G. A.
Hoffman aan de „Msb." do volgende bij
zonderheden mede:
Mej. Eugenie Dufeil, naaister te Lan-
héiin (Ille et Vilaine) 21 jaar. Dr. Denis
verklaart 24 April j.l., dat de zieke lijdt
aan een niet-etterende beenontsteking der
linker dijbeen-condylen, vergezeld van zeer
levendige pijnen in 't heupgewricht, waar
door volledige onbeweeglijkstelling in
gipsverband noodzakelijk werd. Zij heeft
vervolgt de geneesheer ook pijnen in
de rechter zij en darmstreek, veroorzaakt
hetzij door buikvliesvergroeiingen als ge
volgen van een vroeger verrichte operatie
van den ontstoken blinden darm en zijne
omgeving, hetzij door andere bacillaire
ontstekingsprocessen. Voorts schrijft de
•arts zijn er nierhekken- en hlaaspijnen
(ter rechterzijde), waarschijnlijk eveneens
van baeillairen oorsprong. Thans zoo
gaat hij voort schijnen de heenaan
doeningen van 't linker heen, althans voor
H oogenblik, verbeterd te zijn. Maar de
zieke begint zich nu te beklagen over 't
ïechterbeeü, zonder dat iets zökers te on
derkennen valt. Wat de buikvliesaandoe-
mingen en hare pijnen betreft en ook de
blaas- en nierhekkenpijnen. zij blijven ook
thans bestaan en verschillende behande
lingswijzen hebben geen waarneembare ge
volgen opgeleverd. Dr. Denis heslnit dan.
daf er geen longverschijnselen zijn, maar
(patiënte, een bacillaire zieke is met
haardsgewijze verspreide plaatselijke aan
doeningen.
De zieke is door onderscheiden collega's
in verschillende hospitalen behandeld en
jschijnt te zijn bestemd voor een treurig
bestaan in de toekomst. (Combourg, 24
April 1924). Dr. Dayot opereerde bij haar
ieen warai abces in 't bovendeel van 't lin
ker dijbeen in 't ziekenhuis te Rennes. Na
dat de zieke dit verlaten had, traden hef
tige pijnen in de linker heup op, daarna
in de linker knie, waardoor 't been in ge
dwongen adductie-stand geraakte. In 't
«eind van October 1923 was zij reeds gera-
üiografeerd door dr. de SollierDup'n in
*t ziekenhuis Saint-Yves te Rennes en een
arthritis coxo-femoralis werd daardoor
laangewezen.
Op 1, November 1923 lag de chirurg dr.
Augier haar in dit hospitaal in onbeweeg
lijkstelling door een gipsverband. Na en
kele dagen ging zij naar haar familie. De
rust verminderde allengs de pijnen,
jmaar deze localiseerden zich nu, wat bij
coxalgische aandoeningen meermalen
voorkomt, met groote heftigheid in de
•knie. -
In Maart j.l. 1924 werd het heuptoestel
vervangen door een gipsverband rondom
«de linkerknie. Ondanks dit alles kon do
zieke haar linker voet onmogelijk zonder
pijnen op den grond plaatsen. Zij ge
bruikte een stok voor steun, die nn sedert
tw^e weken haar krukken verving.
Zij kwam Diojdag 20 Mei j.l. te Lour-
des. "Woensdag 21 Mei., omstreeks drio uur
middags, kreeg zij plotseling in het
©ogenblik, waarin zij uit de piscine werd
gedragen, zeer heftige pijnen jn de streek
van de rechter nier en in de rechter zij.
Deze pijnen hielden korten tijd aan en
haar verdwijnen daarna, terwijl ook de
pijnen van 't linkerheen verdwenen waren,
ging over 'n een hongergevoel, dat de zie
ke later door een flink maal bevredigde.
Sedert vele maanden had zij ge.en eetlust
gekend.
De dokter dr. Augier. chirurg van 't hos
pitaal te Rennes, dr. Pirault van Rennes
én dr. Smets van Necrpelt constateerden
op Donderdag 22 Mei j.l. met den buroau-
2eidcr dr. A. Marchr.nd, dat de jonge Bro-
tonscho niet meer leed aan nieren of huik,
dat zij zich gemakkelijk overeind staande
hield en zonder 't minste hinken of mank-
ga^n liep op geheel normale wijze.
Hun gezamenlijk verslag luidde: Alle be
wegingen van 't linker coxc-fémorale of
fheupdijbeengewricht zijn volkomen nor
maal. De linkerknie, gedurende een half
jaar geïmmobiliseerd, vertoont geen pijn
lijkheid bij druk. Geen vormverandering.
De buiging bereikt een rechten hoek. Re-
tasting. zelfs diepe, in de huikstreek, geeft
ïiiets bijzonders aan. Geen énkel abnor
maal teeken in rechter nier- of lenden-
streek. De herhaalde en pijnvolle drang
to? zekere functie is verdwenen.
De volgende conclusies namen de colle
ga's:
le. Mej. Eugenie Dufeil heeft we1, werke
lijk geleden aan een esteo-arthritis der lin-
FSUILLETCfl
HET STERVENDE LAND.
29)
Neon, je meent me altijd nog heel
klein. Doch ik tel ook twintig jaar. Ik
weet wat lijden is. Jij, bijvoorbeeld, kwelt
4e ever Francois. Je voelt zijn leemte nog
meer dan vader'. Trouw, dan zul je hem
wel snel vergeten. Als je op Fromentière
rolgc-ns je gading getrouwd bent, dan zul
ie op het verleden een anderen kijk krij-
£en-
En vooral, antwoordde André, dan
zou er een huishoudster op Fromentière
ïijn en de kleine Rousille zou ook met
haar vriendje in 't huwelijksbootje kunnen
dobberen.
Dan kwam Rousillo eerst een beetje ver
legen, maar dan stout en moedig vooruit
met haar briefje, dat ze op een afstand
ran André hield:
Ik toon hem enkel aan jou, André.
Lees mijn briefIk wil je bewijzen
dat ik vertrouwen in jo heb. En dan zal
4e begrijpen dat als jij ook zoo eens brie
ven krijgt, jij behagpn krijgt in het le
ven. Ik durf wedden dat je ook zulke brie
fen zou willen ontvangen
Hij nam den brief zonder het minste
Sngeduld te verraden of zonder te danken
Doch naarmate dat hij las, Werd hij
ontroerd. Hij was niet jaloersch maar hij
had medelijden met dit kind, dat te mid
den van ongelukken blij en verheugd was
-Want hij had besloten den pachthof en do
jTendée te verlaten.
ierl eup. ('n Fransche uitdrukking van 't
lijden in ten deele Nederlandsche woor
den A. G. A. H. Steenlijden in eiken
vorm was o.m. bij deze zieko huiten ge-
eloten. A. C. A. H.) En aan verschik
'lende aandoeningen van waarschijnlijk
baeillairen aard in den bujk en in de uri-
ne-hereidende en voortgeleidende orga-=
nen;
2e. Men kan nog niet oordeelen over den
aard van 't verdwijnen der buikVlies-
nier- en hlaasverschijnselen. Een enquête
in de toekomst moet worden afgewacht. Do
genezing van de arthitis coxo-femoralis
•schijnt absoluut te zijn;
en 3e. Deze igenezing, die niet kan wor
den toegeschreven aan de Yoltreffelijkheid
of de geschiktheid der gevolgde behande
ling, kan niet door een natuurlijk proces
veroorzaakt zijn.
DE KLEEDIJ DER LOUR DES
BEZOEKERS.
De Parijsche redacteur van de „Msb."
m'eldt:
Mgr. Schoepfer, bisschop van Tarbes en
Lourdes heeft andermaal een herderlijk
schrijven het licht doen zien inzake de
wufte kleeding. In het bijzonder wat Lour
des betreft wordt de toegang tot do grot
ontzegd aan de vrouwen en jongedochters
wier kleeding niet overeenkomstig de
waardigheid van het genadeoord is. Ook
de verpleegsters, helpsters, en evenzeer do
vrouwen, kinderen en meisjes, die aan de
processie willen deelnemen, moeten ge
kleed zijn met zoogenaamd gesloten hals
en met behoorlijk lange mouwen.
Gssmeragd® B©s*EoSsf®ra.
Ontploffing.
Terwijl Donderdagmorgen in de werk
plaats van Felix, in de Rechtstraat te
Maastricht, een werkman bezig was een
lek benzinereservoir te soldeeren, ontplof
te de in het reservoir achtergebleven ben
zine, toen de gassen met de vlam van de
soldeerlamp in aanraking kwamen. .De
werkman, zékere Amorie, werd aan gelaat
en handen gewond.
Auto-ongeluk.
Te Ees (Drenthe) is gisteren een auto
tegen een boom gereden. De -inzittenden,
wethouder Wiersema uit Emmcn brak een
been, de gemeente-architect, de heer Mein
tema te Emmen kreeg verschillende niet
ernstige kwetsuren, de chauffeur T. He-
dinga bekwam inwendige verwondingen,
terwijl dc heer Klinkhamer ©enige kneu
zingen en een gebroken vinger opliep. De
auto is ernstig beschadigd.
Dr. Frima te Borger verleende de eer
ste hulp. De gewonden wei-den daarna per
auto naar huis vervoerd. De tocht weid
gemaakt voor een demonstratie van een
brandspuit te Zuidhorn.
Brand.
Gisternacht is de scheepswerf en kisten*-
makerij van den heer Van der Windt, aan
de vaart onder Vlaardinger-Ambacht, ge
heel afgebrand. Zo was verzekerd. De oor
zaak van den brand is onbekend.
Oplichters aangehouden.
De recherche te Haarlem heeft aange
houden het echtpaar C., ongeveer 40 jaar
oud, wonende te Amsterdam, dat te Haar
lem en Arnhem verschillende oplichtingen
heeft gepleegd. In Haarlem werden 1!)
winkeliers opgelicht voor een totaal be
drag van f 10S. Het echtpaar ging daarbij
als volgt te werk. Voor den 5den Juli
maakte het een feestprogramma op voor
een vertooning in het Erongebouw te
Haarlem, door de gefingeerde operettever-
eeniging A. 8.. en zij trachtten adverten
ties in dit programma geplaatst to krij
gen. Heel wat winkeliers liepen er in; zij
gaven er lnm geld voor en kregen de be
lofte van leverantie van bloemen, cos-
tuums, manufacturen, enz. C. bezocht ook
een dame voor hetzelfde doel en vertelde
haar, dat hij vroeger werkzaam was ge
weest bij een Haarlemsche kleermaker.
De dame vertrouwde het zaakje niet en
bolde den kleermaker op. Het bleek toen,
dat C. niet bij dezen werkzaam was ge
weest. De recherche werd later gewaar,
dat het echtpaar ook in Arnhem ge
werkt" heeft.
En nieuws, een beetje voorzien, maar
sedert lang gevreesd, heel erg voer Fro
mentière, had hem dezen namiddag een
kranig besluit doen nemen.
Hij kwam terug, met de droefheid in de
zie], wel wetend dat zijn heengaan 'heel
wat leed zou verwekken. En nochtans
verborg hij hedenavond voor zijn zuster
zijn plan, die moedig en blij het leven te
gemoet zag, ondanks haar lijden en we
derwaardigheden.
Toen hij den brief gelezen had, vouwde
hij hem langzaam toe en gaf hem aan
Rousille terug, die ongeduldig oen geluk
kig antwoord wachtte, met den lach op de
lippen, de liefdesvlam in de oogen, en
vroeg:
Meen je dat onze vader wel zou wil
len toestemmen indien jij trouwdet en als
jij ten beste spraakt voor mijnen Jean?
i—Dan zou je naar do Bocage gaan,
Rousille?
Het zou wel moeten om wille van
Mathurin, die ons nooit zou kunnen ver
dragen.
Zij was verwonderd op do manier dat
André haar zoo liefdevol en teeder aan
keek.
Hij legde hare handen in de zijne, die
den brief nog vasthield en zegde:
Neen, kleine Rousille, ik zal niet voor
je ten beste spreken. Doch ik doe heel iets
anders binnenkort en wat ik je nu niet
kan zeggen. Toch zal ik je een dienst be
wijzen. Den dag dat ik het zal doen, is je
huwelijk verzekerd, zoo niet moet de va
der den goheelen ondergang willen
Het is niet in Bocage dat je zult wonen,
maar in Fromentière, in de plaats van
moeder Lumineau, met wie wij gelukkig
WARME DA3SN!
VRUCHTENWAFELS
DE LINDEBOOM
(WED. B. VAN DOSSBÜRQ)
IJSWAFELS (in 4 natuurlijke vruch-
tensmaken.) Zéér verfrisschendl
MANBRI fi MANDARIJN©-
wafels (gevuld met de natuurlijke
mandarijnvrucht, geen essence.)
Bijzonder lekker als het heet is.
VOOS DE LUHCN
een paar pakjes ESPERANTO-
WAFELS (voedzaam, croquant,
edel van smaak. Hyg. verpakt.)
BIJ DE AARDBEIEN
smaakt verrukkelijk
DE OR1GINEELE FROU-FROU
(met den Lindeboom)
gevuld metslagroom.
mocca-tric-trac,
pikante koffiesmaak-wafel, juist
geschikt voor 't warme seizoen.
Inbraak.
Aan den Ginnikenweg onder Teteringen
bij Breda is weer ingebroken. Thans heb
ben de dieven hun slag geslagen in de
woning van den heer F., waar uifc een
kastje ongeveer f 150 -werd gestolen.
Diefstal in een badkoets.
Te Seheveningen is Donderdag uit eter-
badkoetsje een gouden schakelarmband
van mej. A. L. uit de Cornelis Jolstraat
aldaar, gestolen.
De Gemeente-secretaris van Jutphaas.
In de raadszitting van Jutphaas was
aan de orde het rapport der commissie
van advies over de handelingen van den
gemeentesecretaris. De conclusies van het
rapport is, dat de secretaris ongeschikt en
onbetrouwbaar is, hij raad en Gedeputeer
den misleid heeft willens en wetens zijn
medewerking verleend heeft 'bij het fin-
georen van een rekening en de secretarie
slecht georganiseerd is;
Na langdurige besprekingen werd het
rapport vastgesteld en ten slotte met 7
tegen 3 stemmen aangenomen een voor
stel van den heer Michiels om den hecv
Snellen als secretaris der gemeente Jut
phaas te ontslaan met ingang van den
dag, volgende op dien waarop Gedeputeer
de Staten het besluit zullen hebben goed
gekeurd.
Te voren, was aangenomen! een amende
ment der heeren Drost en Vulto om hem
in afwachting een maand te schorsen.
Stremming verkeer.
De schipbrug te Vreeswijk wordt a.s.
Dinsdagochtend voor een duur van onge
veer twee maanden weggenomen. Van dat
uur af tot 's morgens 7 uur op den lOden
dezer is het verkeer voor voertuigen ge
heel gestremd. Voetgangers en wielrij
ders worden overgezet per roeibootveer.
Van 10 Juli 7 uur voorm. overtocht per
pontveer. Voor voertuigen asbelasting ten
hoogste 2000 K.G.
Het kleuren van voedingsmiddelen.
Dr. v. Hamel Roos schrijft in het
„Maandblad tegen Vervalschingen":
Naar aanleiding van verschillende vra
gen inzake het al of niet toelaten van het
kleuren van voedingsmiddelen, moge het
volgende dienen..
Wij achten elke kleuring van voedings-
of genotmiddelen welke mbeb dienen: om
minderwaardige of schadelijke eigen
schappen der waren te verbergen, abBO-
luub af te keuren. In deze rubriek belmo
ren1 in de eerste plaate vleesck- en visch-
waren. Vleesch eit visch kunnen schade
lijk zijn en door een kleurstof deni indruk
van onschadelijkheid geven; doch niet al
leen komt hierbij do gezondheid in gevaar,
doch is ook finantieel nadeel daarbij na
tuurlijk in het spel. Zoo heeft meü blij
kens ons onderzoek, getracht minderwaar
dige vischsoorten door een fraaie aniline
kleurstof het aanzien van zalm te geven
en onder een aan zalm herinnerende fan-
tasienaam, in blikjes geconserveerd, in
ons land aan den man te brengeni
Dat worst en soms vleesch met aniline-
kleurstof behandeld wordt om een meel-
toevoeging te bedekken, is ook reeds her
haaldelijk geconstateerd.
Eenigszins anders verhoudt zich do zaak
waar het alleeni gaat om een! natuurlijke
te zachte kleur te versterken, bij overigens
geheel zuivere en normale voedingsmidde
len,
Wdj nemen h'lïr als sprekend voorbeeld
o.a. de z.g. ,tFransche doperwten" waarin
wij herhaaldelijk koperzouten bij one on
derzoek aantoonden. Zooals men weet, is
het kleuren van doperwten met koperzou
ten in Frankrijk tot op zekere hoogte toe
gestaan. en wie Fransche doperwten
koopt weet dus vooruit, dat ihij met deze
een zekere hoeveelheid koper in zijn orga
nisme invoert. Waar de geneeskundige fa
culteit in Frankrijk blijkbaar geen be
zwaar in deze toevoeging gezien heeft en
in Engeland eveneens dergelijke waar, zij
het ook met zeer beperkende bepalingen
toelaat, is het natuurlijk hoogst moeilijk
een algeheele afkeuring te verdedigen,
doch het komt ons voor, dat speciaal waar
het vergiftige zouten (zóoals in casu de
koperverbindingen) geldt het vermelden
daarvan op de etiketten beslist noodzake
lijk geacht moet worden, vooral in aan
merking genomen dat zwakken of zieken
van dergelijko spijzen gebruik maken.
Tegén het kleuren met stoffen waarvan
de onschadelijkheid door dierproeven ge
bleken is, behoort alleen dan gewaar
schuwd worden wanneer zij moeten
dienen om onjuiste begrippen bij den koo-
per ingang te doen vinden, zooals in het
aangehaalde voorbeeld bij de imitatie van
zalm, verder bij z.g. „eierenproducten
zonder eieren" enz.
BuStsraS. Bsplshten
Ds ramp van de „Thor".
Het verhaal van den stuurman.
Het wrak van het in do Sont ter hoogte
van Drager verongelukte Deensche s.s.
„Thor", waarhij elf menschen het leven
verloren, is, zooals gemeld, thans gevon
den. De stuurman van dit schip, die tot de
12 geredden behoort, vertelde aangaande
het ongeluk en zijn redding het volgende:
Gedurende de lading van ons schip te
Kopenhagen, vroeg ik den kapitein (mede
omgekomen) of in het achterste ruim nog
meer geladen zou worden, en maakte hem
daarbij opmerkzaam, dat het water reeds
door de spuigaten naar binnen drong. De
kapitein meende dat dit wel kon, daar deze
lading, bestaande uit vaten clie, niet. door
eventueel overkomend zeewater beschadigd
zou worden.
Bij vertrek heb ik niet kunnen bemer
ken dat het schip niet vast lag. Ten zuiden
van het vuurschip Drogden kregen wij bij
N. W. wind zware zeeën över dek en dek
last; ik verzocht derhalve den kapitein,
mij den roerganger ter assistentie te geven
opdat ik eenige deklastgoederen hooger op
zou kunnen stapelen, teneinde deze heter
tegen het zejewater -te beschermen. De
kapitein nam daarop zelf het roer. Daar
het zeewater reeds toen door de B. B.- lens
poort naar binnen stroomde, raadde ik den
kapitein aan het schip voor den wind te
draaien hetgeen geschiedde.
Bij deze manoeuvre helde het schip
aanmerkelijk over. Ik liep naar de brug,
teneinde den kapitein te verzoeken lang
zaam terug te draaien, doch toen kantelde
het schip plotseling.
Do passagiers op het achterschip vie
len allen in het water, anderen, die zich
in mijn nabijheid bevonden klommen over
de reeling te loevert en meenden zic},
het voorschip van het nu geheel op 7-°P
kant liggende schip in veiligheid te I
gen.
Het schip zonk echter binnen enkel
minuten en het gevaar voor oogen ziend8
riep ik den anderen toe, zich zoo vi
mogelijk van drijvend wrakgoed te v0or
zien. In de nabijheid zijnde schepen zetten
réddingsbooten uit, wij werden gered r
uitzondering van een padvinder, wien eea
houten bank, waarop hij zich drijvend!
hield, door een overslaanden golf uit d9
handen geslagen werd, en die voor
oogen verdronk.
Duikers hebben het schip thans onder-
zocht en daarbij reeds 3 lijken kunneé'
bergen, zoodat zich thans nog "5 lijken
w.o. de kapitein, aan boord moeten b!
vinden. Men hoopt het schip binnen enkelf
dagen te kunnen lichten.
Warmte en kou in Rusland.
Terwijl in Oekraïne een warmte heersch]
welke, naar men zegt, in geen zeventig
jaren is voorgekomen, heeft het in Noord-
Rusland en Siberië gesneeuwd en gevroren
waardoor ernstige schade is toegebra'cl
aan de te veld staande boekweit, gerst e
aardappelen.
Een neger-reuzin in de klem.
Een Amcrikaansclie negerin van. reus.
aehtige lengto mrs. Goodloe, uit Florida,
heeft, te Parijs een alleronpleizierigst avou-
tuur meegemaakt. Haar „hoogheid" vras
naar Londen gekomen om zich op Wembley
te laten zien. maar had niet mogen laa'.
den. Daarop ging ze naar Parijs, waar L
aardig in de kijkers liep. £ooals gewoon
lijk wanneer ze reist, nam ze ook nu
eigen 'bed mee, daar geen hotel vcldocndj
kamer-accomodatie voor haar onmensclje.
lijk lang figuur biedt. Maar had ze oj
wat gerekend, niet op de omstandigheid,
dat do Parijsche taxi's voor normale r
schen gebouwd zijn cn geenszins
trans-oceanische reuzinnen.
Zeer onvoorzichtelijk stapte .ze in een
kleine roode taxi. Tot zoover ging alles
goed. Echter aan het eind van den rit ge.
komen, probeerde ze een eindelooze reeks
lichaamsbuigingen en wringingen om 1
voertuig te verlaten alles tevergeefs.
Het straattafreeltje trok weldra veel be-
langstelling van lieden, begeerig om hun
raad to luchten omtrent do beste manier
waarop de zwarte Juno kon losmaken Ten
slotto kwam de chauffeur op een lumineus
idee. Hij leende van een voorbij gangster
een tennisracket, gebruikte dat voorwerp
als een groot-formaat schoenhoren. éu
möcht het genoegen smaken de donkere
dame daarmede uit het vehikel te peuteren.
Ze kwam er goed van af ietwat gekreu
keld, maar reusachtig als tevoren....
mr PE OBIQE¥»IQ|
BRIEVEN UIT ALPHEN a. d. RiJN.
IX
Evenals in de gemeente Oudshoorn is er
in het voormalige Aarlanderveen, en i
in het minst in het langs den Rijn ge
legen dorpsdeel, hij vroeger vergeleken,
veel veranderd. Als da wandelaar Ouds
hoorn had verlaten en de brug was ge
passeerd, welke over het riviertje do Aar
is gelegen, bevond hij zich in Aarlander
veen. Hij deed dan niet dadelijk den in
druk op, zich in een stad te bevinden,
want, nam hij den weg naai1 links, dan'
bewandelde hij „den Aardijk" de volks
mond sprak ook wel van do Keizersgracht
tegenwoordig heeft men den Aaroever
een voornamer cachet gegeven door dezen
„de Aarkade" te noemen. De Aardijk was
eigenlijk een bijzonder centrum in de gc-
-nicente, waar langs vele bouwvallige hui
zen stonden, welke veelal door minder rcet
aardseho goederen bedeeldo inwoners
worden bewoond. Zelfs aan logementen
ontbrak het hier niet. Velen onzer,nmi er
maar eens eén te noemen, zullen zich nog
wel herinneren liet logement, genaamd „Dfl
drie hoefijzers". En meerdsri
tehuizen, dezen logementen waren de toe
vluchtsoorden voor zwervers, dakloozcn
en andere personen, die daar legen een
laag gesteld tarief den nacht konden door
brengen. Dat er ook wel eens personen
vertoefden, welke een minder gunstige
reputatie achter den rug hadden, spreekt
wel van zelf.
in onze kinderjaren waren. Geloof mij
wat ik zeg en bekommer je niet over Ma
thurin.
Hij liet de hand los, die langs het kleed
viel en voegde erbij:
Ik heb het idee Rousille, dat jij ge
lukkig zult zijn.
Zij opende den mond om te antwoorden
Hij deed haar teeken dat hij niet meer
spreken zou. Niettemin vroeg Rousille,
gauw, ziende dat hij zich verwijderde:
Slechts één ding, André, éen ding
moet je mij zeggen. Beloof mij dat je al
toos den grond zult heakkeren, want an
ders zou er vader te veel onder lijden
André antwoordde:
Ik beloof het je.
Rousille zag hem lang na. Wat had hij.
Wat heteekenden deze geheime woorden?
Waarom had hij do laatste zoo droevig
uitgesproken? Even was zij bedroefd,
maar dan dacht ze weder aan haren brief.
Do woorden van blijheid en vreugde
kwamen weder als doorschijnende golven,
dio zich beurtelings openen en het gan-
sche strand omvatten. „Het geheim moet
niet erg groot zijn, zei zij, wijl Driot zal
voortgaan met boerenwerk en dat de va
der zal gelukkig zijn en ik ook".
Zij herinnerde zich nu den glimlach
van haar broeder en dacht:
,,'t Is niets". Vrede dauwde in haar ziel
In het land van Le Marais van Saller-
taine was er dien laten namiddag een
kind, dat dacht, dat het de koudo dagen
achter den rug had en het leven toedacht
Zij glimlachte nog; ^nog had zij de
stroomijt bij den dorschvloer niet verla
ten, toen in de groote kamer André tot
den binnenkomenden vader zei:
Alles gaat tegenwoordig slecht.
De pachter kwam tevreden van een
wandeling langs de weilanden en zei rus
tig:
Neen, de toekomst is goed; de lente-
haver belooft; wat gaat dan slecht?
1Ik heb vernomen in St. Jean de Mont
vader, dat men al de meubels van het
kasteel gaat verkoopen
1Ja, al do meubels hernam André.
Toussaint Lumineau bleef het antwoord
schuldig.
De bladen kondigen het aan. Zie, als
u het niet wil gelooven, hier is de lijst!
Zij is volledig.
Hij trok uit zijn zak een dagblad en
toonde met den vinger een aankondiging
waar de vader aandachtig las:
„Zondag, 20 Februari, om acht uur
's morgens, zal door mr. Ourly, notaris te
Ghallans, overgegaan worden tot den ver
koop van de meubels op het kasteel van
Fromentière".
Men zal verkoopen: salonmeubels, eet-
kamcrmeubilalr, oudo tapijten, buffetten,
schilderijen, bedden, keukengerief, kristal-
Werk, wijnen, jachtwapens, kleerkasten,
boekerij, enz.
Welnu, vroeg André?
O, zei de vader, wie zou dat toch ooit
gedacht hebben, acht jaar geleden? Zouden
zo dan toch te Parijs arm geworden zijn?
Hij bleof mijmeren en wilde niet te gauw
een oordeel over fijn meester vellen.
Dit is de ondergang, zei André. Na de
meubels zullen de gronden komen, en wij
mede!
De baas van Fromentière, de 'opvolger
van zoovele geslachten packtors van de
zelfde meesters, stond midden in de groo
te kamer. Hij sloeg zijn moede oogen op
en keek naar het kleine koperen Kruis
beeld dat hoven de bedstede hing. Dan
sloeg hij do oogen als gelaten neder:
Dit zal een groot ongeluk zijn,
hij, doch dit belet niet dat wij voortgaan
met onverdroten te werken!
En hij ging uit, wellicht om te weenen.
XII.
De publieke vc-rkocping.
Gedurende de dagen, die nu op elkaar
volgden, was er onder.de bewoners van
Fromentière dikwijls spraak van de ineu-
bels van den markies. André viel de pacht-
heeren openlijk aan:
J—Zij zijn geruïneerd, zei hij, al <10
edelen zullen eveneens verdwijnen wijl |6
niets doen; zooveel te slechter voor hen-
Zooveel te slechter voor do pachters,
antwoordde de vader; zij winnen er
meestal niet bij.
Toussaint Lumineau, die van oudshji
een oprechte en eerbiedige liefde voor zip
meesters koesterde, was door deze gebeur
tenis geweldig getroffen en zelfs in z!-'
eigenliefde gekwetst. Hijzelf voelde hela
een vernedering hij het hooren verleue
van het verval van deze familie. ""^ara3
een lange overlevering de Luminaus
bond; hij nam innig deel in de schande^
do afkeuring, hij voelde zich ook met -
meer op liet aloude erf en hij benijdde
hoeren, die woonden op goederen, ('ie
van hypotheek en in 't bezit van 1
eigenaars waren.
(Wordt vervolg!1)'
