„Se LeWsclie tent"
Tweede Blad
Dinsdan 22 April 1924
UIT PE OBHGE^BWG
ROELOFARENDSVEEN.
r EERSTE PLECHTIGE H. MIS.
Do Faasehvreugdo is in hot Roomsche
Roelofajrondsveen omkranst geworden
door do algemeene, hartelijke viering van
een eerste plechtige H. Mis.
De parochie van St. Petrus Banden
hoont dit jaar drie zonen verheven te zien
'tot do priesterlijke waardigheid. En er is
om deze schoowe gebeurtenissen waardig
te vieren een huldigings-comité gevormd,
waarvan de burgemeester, de heer L. H.
iM. J. Vosters, de voorzitter is, de ge
meentesecretaris, de heer W. A. van Har-
toveld, de secretaris en waarin verder zit
ting kobben de heeren D. Dobbe, penning
meester-, dr. P. C'.G. van Dooren en P.
'de Jong Cz.; de zeereerw. heer pastoor W.
iC. M. EEerscheit en de weleerw. heer kape
laan E. Mathot vormen het cerc-comité.
Gisteren heeft de eerste der drie neo
misten zijn eerste plechtige H. Mis opge
dragen do weleerw. pater Galascantius
[Verhaar O.F.M.
Zondagavond is de fcestjubel rondom
'den jongen priester aangevangen.
Hel dorp prijkte in vlaggentooi, in 't
bijzonder in de omgeving van de ouder
lijke woning van don neomist.
Om C uur (zonnetijd) zou de jonge
priester aan de Fransche Brug te Nieuwe
Wetering zijn pTecht:ge intocht doen. In
tie omgeving daarvan en langs heel den
weg, dien de stoet zou volgen, was er al
eenigen tijd te voren zeer veel belangstel
ling.
Por auto arriveerde pater Verhaar uit
Warmond, waar hij sedert Zaterdag had
vertoefd en «waar hij op den lsten
Paa-schdag in do Kapel van bet groot
seminarie de plechtige H. Mis had
opgedragen met lil den schoonheid
van den liturgisch en luister. Fami
lie, geestelijken en huldigings-comité
waren in landauers hierheen gekomen.
Toen de pater met zijn broeder prof. Ver
haar, waren uitgestegen, heette de zeer
eerw. pastoor Herscheit hem hnrte"Hjk
we'kom met den schoono groet: Benedic-
tus qui venit in nomine Domini; gezegend
hij. die komt in d°Ti naam dos Heeren. Gij
«alt gètuiee zijn, aldus de Herder dor pa
rochie, van veel1 uJerliik feestbetoon,
maar wees er van overtuigd, dat de feest
vreugde ook innerlijk is en oprecht ge
meend; wees er van overtuigd, dat heel de
parochie morgen in do kerk voor II zal
bidden.
Daarna stelde de stoet zich op: in het
eerste rijtuig de neomist, diens ouders en
diens brooder, do professor; in het tweede
rijtuig twee zusters van deu neomist en
een broeder, d;e student is te Hagcveld;
in hel derde rijtuig de zeereerw. heer pas
toor, de w-oteèrw. heer kapelaan Mathot,
pater Jozef van de Orde der Cnnucijnen
(d<e ass:s'«rdip verleent l:ider»s de onzen
lezers bekende re;s van kaoelaan Ulle-
anan) en de edelachtbare heer Burge
meester; in het vierde rijtuig de overige
leden van het huldigings-comité, boven
genoemd.
Zoo ging de tocht door de parochie,
"waarbij? de welbekende Harmonie voor
mi'^ca'e ordnisfering zorgde.-
Het paardentuig voor elk der vier
landauers was getooid met een klein
strikje in de pauselijke kleuren; anders
was in den stoet geen versiering aange
bracht. Het geheel maakte een waard:'gen
indruk.
Aan Imt eindpunt, de pastorie, geko
men. sprak de voorzitter van het comité
de edelachlb. heer Burgemeester, den neo
mist als volgt toe:
Als Voorz. van het Huldigings-comité
valt mij de eer te beurt tot U uit naam
van al'e parochianen van de Parochie van
•St. Petrus Banden een woord van welkom
te richten. Was het aanvankelijk mijn
plan, dit te doen bij het begin dezer paro
chie, ik ben daarvan afgestapt en heb ge-
m'eeDd dit op deze plaats te moeten doen,
de plaats waar onmiddellijk de kerk .ge-
legen 'S. d'Q 7nn vol van aangename h^r-
FEUILLETON
DE PROOI VAN DEN GIER.
I! Naar het Engelsch van
H. do Yero Stacpoole. id3
Ja, nu u toch hier is, kimt u wel
zien, wat er te zien is.
In do twintigjarige ondervinding van
Savage betreffende misdaden en misdadi
gers, was hij wel tamelijk in staat om dat
vreemde en soms vreeselijke cryptogram
to lezen: het gelaat van een mensch. Hij
had op het gezicht van de Vogue gelezen,
eerst schrik en afkeer en de glimlach, die
or nu op verscheen, misleidde hem niet.
Dit is een man, met wien men voorzichtig
moer. zijn, dacht hij, er is hier niemand
op deze boerderij dan een doofstomme
jongen, laat ik dus goed uit mijn oogien
kijken.
Do Vogue ging hem voor het huis in.
Dit zijn de benedenkamers, zei hij,
een deur rechts van de hal en een links
open makend, die toegang gaven lot een
zitkamer en een bibliotheek vol boeken.
In de bibliotheek stond een gepakte reis
zak op den vloei' en een volgepakte city
bag. Savage lette op al doze bijzonderhe
den en volgde den ander, die hem naar de
keuken voor ging en toen naar boven om
de slaapkamers te zien.
Toen zij het geheele huis door geweest
waren ging de Vogue weer terug naar de
zitkamer. Er stond een karaf sherry en
«én paar glazen er bij op de tafel.
Mag ik u iels aanbieden? vroeg de
inner in gen voor U is. Wanneer ik op liet
oogenblik mijn gedachten laat gaan dan
ga ik terug tot 7 Mei 1898, den dag waar
op Gij het eerste levenslicht aanschouwde,
den dag waarop Gij tot lid van deze kerk
werd aangenomen. De Goede God gaf U
•brave godsdienstige ouders die door hun
godsvrucht en hun voorbeeld U zoo wis
ten to leiden dat bet dagelijks bezoeken
van het huns Gods en het- verblijven in
Zijne onmiddellijke nabijheid Uw levens
ideaal werd. Al heel spoedig bleek dan
ook dat Priester worden Uwe roeping zijn
zou. Begaafd met een helder verstand
zien' wij U op 13-jarigen leeftijd deze pa
rochie verlaten om op het gymnasium
der Paters Franciscanen to Mogen do
iioodiere kennis to vergaren om later een
waardig Franc'!scus-Zoon te zijn. Na een
onafgebroken zware studie van meer dan
12 jaar was op 30 Maart de dag aange
broken waarop Uw vurigste wensch zou
vervuld worden, waarop Gij do H. Pries
terwijding hebt ontvangen.
En. thans teruggekeerd iln de parochie
die door U in bet begin van Uw jonge
lingsjaren werd verladen, staat Gij hier
voor ons als Prester Gods. Noe slechts
enkele uren en het gewichtige tijdstip is
aangebroken. Gij zult dan morgen om 10
uur voor het eerst in deze kerk het H.
Misoffer opdragen. Er zijn derhalve alle
redenen voor ons om verheugd te zijn en
U toe te roepen: We^com Pater, harte
lijk Welkom in deze parochie, welkom in
de „Veen". Namens alle parochianen
roep ik U dan dit welkom toe.
Wij aPen Bi in er van overtuigd dat het
de Goede God behaagd beeft TT tot zijn bij-
zonderen dienstknecht in Zijnen wijn
gaard uit te kiezen en wii voegen er den
wensck aan toe dat het U gegeven moge
zijn tal van jaren als oen goede dienst
knecht te mogen arbeiden.
Wij allen zul1 en morgen een vurig ge
bed voor U storten, ondat Gods zegen bij
voortduring on U en Uwe werkzaamheden
moge nederdalen.
Alvorens mijn welkomstwoord te gaan
eindigen, mag ik dan wederkeerig een
harteh'jk gebed van U vragen voor alle
.parochianen, meer in bet bijzonder voor
onzen goeden .gr izen herder, die met zoo
veel zorg voortdurend over zijne kudde
waakt. En zijn dan do dagen van feest
vreugde voorbij en zijt Gij wederom te
ruggekeerd in de s'i'le kloostercel, blijf
•dan steeds de parochianen van de Veen
in Uwe gebeden gedenken, dio TT dit een
voudige en van harte gemeende welkom
hebben bereid.
Na deze hartelijke woorden van den
VoorziHer van het Comité dankte de wel
eerw. Pater zeer ontroerd voor de hem
gebrachte bu7de. Spr kon geen woorden
genoeg vinden om z<'jn dank fe betuigen,
en gaf de verzekering dat hij de parochia
nen onder het H. Misoffer van morgen in
ziine gebeden zou gedenken.
Hiermede was de plechtigheid voor de
zen dag afgeloopen.
Gisterenmorgen om kwart voor tien
werd de neomist vanuit de pastorie, naar
de >erk ge'eid. vergezel van heeren gees
telijken, kerkmeesters, comité-leden en
voorafgegaan door een stoet van een
twintigtal beve witte bruidjes.
Voor de kerk was een eenvoudige maar
sierlijke eereboog opgesteld, waarin drie
schilden, welke resp. de Evangelie-woor
den predikten: .Gij zijt priester in
eeuwigheid"; „Gezegend Hij. Die komt in
den naam des Heeren"; „Die U hoort,
boort Mij".
De kerk zelf was in feesttooi. Het hoofd
altaar stond in éen grootscke versiering
van b'nemen en groen, waar lusscben de
zilveren kandelaars; in liet priesterkoor
de mooie parochie-vaandels. En, toen de
priesterstoet in rijken gouden gewaden
daar stond voor bet hoogaltaar, de neo
mist in bet midden toen kwam do
schoonheid van de kerk tot volle uitstra
ling.
De neomist werd geassisteerd door de
zeereerw. kooggel. lieer prof. 'J. P. Ver
baar, als presbyfcer-assislens. de eerw.
heeren H. Bakker (Ro'elofarendsveen), F.
Wolff (Le'den) on H. v. Schie (Roelof-
are, ndsveen), alle drie theologanten van
hét Groot-Seminarie te Warmond, resp.
als diaken, subdiaken en caeremoniarius.
In het priesterkoor had plaats genomen
de geestelijkheid der parochie, en de wel
eerw. beer J. Vermeulen uit 's-Graven-
hage, oud-kapelaan der parochie.
Na bet Evangelie hield. prof. Verhaar
de feestnredicatie met als tekstwoorden:
forsche man, den stop van de karaf ne
mend.
Gaarne, zei Savage, 't Is bier in den
winter zeker nogal vervelend?
Men heeft zijn bezigheden, zei de
Voguo. zichzelf ook een glas inschenkend
on in oen gemakkelijke houding op de sofa
plaats nemend.
Ja, zijn bezigheden, zei de detective,
den wijn langzaam opdrinkend, terwijl
hij den man ongemerkt opnam. Ik zie, dat
'u veel boeken hebt en u schijnt litterair
aangelgd. Hebt u een verhandeling over
de zebra geschreven?
Ik heb boeken over zoologie geschre
ven en ook over de zebra. Ik ben erg ge
vleid, dat u dit weet.
Savage werd meer en meer van afkeer
vervuld, voor den man met het paffigo ge
laat.
Hot leek bem een door en door gewe
tenloos man, zonder gevoel, die zich over
gen enkele wreedheid druk zou maken
Toen Savage de vraag over de zebra
deed, was het net of er iets in den man
veranderde. Zijn bol bleek vadsig gelaat
was iets levendiger geworden. Het leek of
zijn gezicht plotseling met zweet overdekt
was, maar toch beefde de hand niet die
het glas vasthield.
Als u 't goed vindt, zal ik u nu de
buitengebouwen en de stallen laten zien,
zei de hij opeens.
Hij stond op en ging Savage voor, de
kamer uit, de gang door en de hal in,
-naar den achterkant van het huis.
M Ik heb veel ged'aan voor het accli-
matiseeren van tropische dieren, zei de
Vogue. In dat gebouw daar ginds stond
een paar maanden geleden nog een zebra,
,Uit de menschen' geno-men wordt hij voor
de menschen aangesteld om de betrekkin
gen met God te onderhouden" (H. Paulus
aan de Hebreeuwen).
Door de grootsche manifestatie, de heer
lijke intocht van gisteravond onder de
energieke leiding van het hoofd der bur
gerlijke gemeente, de kostbare versiering
der kerk, do talrijkheid der belangstellen
de geloovigen, heeft Roelofarenclsveen,
aldus de gewijde redenaar, getoond den
nieuwen priester te willen ontvangen als
een afgezant des Heeren.
't Moet daarom dan. ook naar aller ver
langen zijn, als spr. eenige oogenblikkon
gaat uitwijden over de waardigheid van
het priesterschap.
En do predikant toonde aan uit de
woorden van de H. Schrift en van kerke
lijke schrijvers de groote waardigheid van
den priester, zooals deze zich openbaart
in de macht om te prediken, de macht om
te consacreeren en de macht om zonden te
vergeven.
Deze priesterlijke waardigheid vereischt
van de geloovigen eerbied en gehoor
zaamheid ondanks de menschelijke
fouten, die den persoon van den priester
aankleven. Want niet eeren we den pries-
ten om zijn talenten, zijn karakter, zifn
goede hoedanigheden, maar alleen om
zijn waardigheid.
Deze priesterlijke waardigheid legt den
priester zelf zware verplichtingen op, ten
opzichte van hen, die,dn de Kerk zijn,
maar ook ten opzichte van de in dwaling
doolenden,
En daarom vraagt spr. ook dringend
het gebed van do geloovigen voor hunne
priesters -voor den nieuw-gewijde in
het hijzonder, opdat hij de groote gave
van het priesterschap ongerept en onge
schonden mag bewaren als een waarach
tig heilig priester.
Do gewijde redenaar wensc.hl vervol
gens geluk den eerbiedwaardigen herder
der parochie, d:e na zoovele jaren van
•zorg in dit ééne jaar drie zonen dér pa
rochie hoopt te zien priester gewijd; zijn
ouders, die nadat hun veel ontnomen is
geworden, veel, zeer veel van God hebben
terug ontvangen; en wendt zich ten slotte
tot den priester zelf. En hij vraagt hem,
om onder het hoogheilig Offer der Mis
Gorl te smeeken, dat enkele druppelen van
Zijn Kostbaar Bloed mogen neervallen op
deze geheele paroclr'e, opdat zoo
besluit Zijneer w. zijne zoo schoone
predicatie wij allen mogen volharden
in het goede en eens de blijde herinnering
mogen vieren aan dezen jubeldag in bet
faemelsch paradijs.
Het zangkoor (directeur J. v. d. Meer;
organist N. Wagenaar) is kennelijk goed
geschoold. De M'ssa in honorem S. Tri-
nitatis van H. Cuypers werd heel goed
uitgevoerd; evenzoo de priestercantate van
J. Haagh na de H. Mis. De solo's van de
Mis werden vertolkt door deu heer M. A.
Otten; de solo's van do pricstercantate
door de heeren J. v. d. Meer, Th. v. d.
Meer en Jac. v. d. Meer.
't Was goed gevoeld, dat onder het
plechtig oogenblik, dat do neomist aan
zijn familie de H Communie uitreikte,
de muziek zweeg on de eerbiedige, huive
rende stille door niets werd verbroken.
Gisterenmiddag was er van 23 uur
receptje in de Zusterschool, welke, 't be
hoeft niet gezegd, zéér druk was bezocht.
Het feest werd besloten met een plechtig
Lof, waarbij de neomist werd geassisteerd
door prof. Verhaar, kap. Vermeulen en
den eerw. beer Bakker.
Katholiek Roel of arends veen heeft een
mooi feest waardig gevierd!
E. Akerboom t In het Ziekenhuis te
Leiden, waar hij Zaterdag een operatie
had ondergaan, is Zondagavond overleden
de heer E. Akerboom. Dë overledene was
een ijverig bevorderaar van het katholieke
socialo leven; hij was penningmeester van
het plaatselijk comité der Kath. Soc. Actie,
en secr.-penningm. van de landarbeiders
ver. „St. Benedictus". Hij had zitting in
het algemeene comité, ter voorbereiding
van het op Paschen gevierde priesterfeest,
dat hij zelf niet beeft mogen meevieren.
De overledene bereikte den leeftijd van
31 jaar.
Een gouden huwelijksfeest. Gisteren
waren J. v. d. Hoorn (geboren in 1845) en
C. Borst (geboren in 1852) vijftig jaar in
den echt vereenigd. De Harmonie kwam
het echtpaar, onder veel belangstelling,
's middags een aubade brengen. Beiden
zijn nog heel kras. Bij de aubade stonden
maar die kon op don duur niet tegen het
klimaat en hij is gestorven. Ik heb bier
nog een dier, wel niet tropisch, maar
kwaadaardig genoeg. Hij deed een deur
open en vertoonde een grooten tijger, die
aan een ring aan den muur vast zat; het
beest grijnsde en rukte aan den sterken
ketting.
Kwaadardig, zei de eigenaar, maar
ik heb ze nog erger gehad en nu zal ik
u als u wilt nog een exemplaar laten
zien, die ik bezit. Het is een sinjeur uit
West-Af rika.
Hij deed nu de deur open van een
groote schuur. Het was erg warm, door
dat er een tamelijk groote petroleum
kachel brandde en cr heerschte een on
draaglijke muskusgeur.
Het einde van de schuur was afgezet
met zware ijzeren stangen en daarachter
hurkte en bruinharig wezen. Het creatuur
ging op eens rechtop staan, toen de twee
mannen binnenkwamen en toen bleek het
een enorm groote gorilla te zijn. De aap
zag er neerslachtig en ontevreden uit; hij
pakte een van de ijzeren staven en schud
de die zaohtjes heen en weer. Savage
merkte nu dat het rare geluid dat hij
straks gehoord had, door dit dier werd
gemaakt.
Kom maar wat dichterbij, zed de
Vogue, ik wou u dit dier eens goed laten
zien. Een rilling liep Savage over den rug
toen hij voelde dat de Vogue hem stevig
bij 'den schouder vast greep.
ze op He maat Her muziek meo té huppe
len! v. d. Hoorn is gepensioneerd nacht
waker.
Tentoonstelling. Zondag len Paasch-
dag waren in de Pancratiuszaal alhier
vele genoodigden aanwezig om bij de ope
ning van de Bloemententoonstelling tegen
woordig te zijn. De Voorz. van deze ten
toonstelling, de heer W. v. d. Zwet, opende
de bijeenkomst met een hartelijk woord
van welkom tot de genoodigde leden, inzon
derheid tot den EdelAchtb. lieer burge>-
meester die bereid gevonden was deze ten
toonstelling officieel to willen openen. Ver
der deelde spr. mede dat de Eerw. heeren
Geestelijken verhinderd waren bij de ope
ning tegenwoordig te zijn. Hij sprak even
wel zijn liartelijken dank uit aan den
ZeerEerw. heer Pastoor die zoo welwil
lend geweest was deze zaal te willen af
staan en gaf vervolgens het woord aan den
heer Burgemeester. Deze memoreerde dat
hij het genoegen, om een bloemententoon
stelling te mogen openen ook in 1923, had
gehad cn wel in deze zaal. Spr. uitte toen
den wensch dat die tentoonstelling nog
door vele in de toekomst zou mogen ge
volgd worden en thans na een klein half
jaar staat spr. weer voor hetzelfde feit.
Het verheugt spr. dan ook ten zeerste dat
de heeren bloemisten den moed hebben
getoond om de omgeving te laten zien, wat
de bodem zooal in dit jaargetijde op ge
bied van bloemen kan voortbrengen. Spr.
sympathiseert zeer met het streven van de
heeren, omdat het doel ten goede komt aan
de plaats zelf daar het streven van de Roe-
lofarendsveenders toch is om de cultuur
zoo intensief mogelijk te maken. Ook doet
het spr. goed te hebben gelezen dat deze
tentoonstelling nog een nevendoel heeft n.l.
dat het eventueel batige saldo ten goede
komt aan het Wit Gele Kruis, ten bate van
de tuberculosebestrijding, want dit is zoo
hoog noodig in ons dorp. Na het uit
spreken van den wensch dat 't den heeren
bloemisten in elk opzicht goed moge gaan
en deze tentoonsetlling veel tot den bloei
van do plaats moge bijdragen verklaarde
spr. deze tentoonstelling voor geopend.
Hierna werd aan de genoodigden gelegen
heid gegeven om de ingezonden bloemen te
bezichtigen en we moeten ronduit ver
klaren dat de ingezonden bloemen, waar
onder tulpen, narcissen enz., schitterend
zijn en werkelijk een kijkje waard. De
twee eerstvolgende Zondagen zal de ten
toonstelling der bloemen weer voor een
ieder to bezichtigen zijn, zoodat we hopen
dat er een druk gebruik van gemaakt zal
worden. Ook wij wensclien den heeren
bloemisten succes met hun onderneming en
we hopen van ganscher harte dat het doel
van de heeren n.l. de liefde voor het vak
aan te kweeken en meer bekendheid te
geven aan de verschillende soorten van
bloemen in alle opzichten bereikt moge
worden.
WOERDEN.
EERSTE FLECHTIGE H. MISSEN.
Wel mogen de slanke torenspitsen van
de St. Bonaventura-kerk in deze dagen
triumpheerend omboog wijzen en mag het
orgel zijn sonore tonen door de ruime ge
welven laten spelen, zoodat het al jubel
klank is in de Franciscanerierk. Want
zelden zal het Paasch-alleluja met meer
geestdrift zijn gezongen dan door de vier
neomysten, allen zonen der parochie, die
op dezo Paaschdagen hun Eerste Plech
tige H. Mis daar opdragen. Een zeldzaam
feest: vier jonge priesters uit één paro
chie, die te samen op 30 Maart j.l. gewijd
werden in de kloosterkerk te Weert. Het
zijn wij hebben ben reeds genoemd,
toen wij het feest aankondigden fr.
Sopbonias Balvert O.F.M., fr. Fiorïanus
Groen O.F.M., fr. Crispinus Smits O.F.M.
en fr. Castus Vermey O.F.M.
Zaterdag, des middags om kwart
voor 3, werden z!5 van het station afge
haald, waar zij op het perron werden ver
welkomd door den pastoor van de paro
chiekerk pater F. M. Megens, pater No-
lascus v. Vliet, gardiaan van het Francis
canerklooster, pater Joosten cn pater v.
d. Boezem. Daarna ging het in een sloet
door het stadje. Voorop reden 6 priester
studenten, getooid met geel-witto sjerpen,
te paard, waarna volgde de muziek van
den R.-K. Volksbond met het vaandel cn
tenslotte vier landauers, waarin de pas
gewijde priesters met hunne ouders en
de geestelijkheid hadden plaats genomen.
Uit vele huizen was de driekleur gesto
ken als een fleurige welkomstgroet.
HOOFDSTUK XIX.
Een vreeselijke ontmoeiing.
Savage begreep dadelijk den toestand.
Er was niemand op dó boerderij dan de
doofstomme jongen, hij was feitelijk al
leen met de Vogue en den gorilla.
Het reusachtige beest achter de tralies
keek met versufte belangstelling naar
hen, maar zijn boosaardigheid kwam uit
in het demonische geluid dat hij deed
hooren,
4 Kom wat dichter bij, herhaalde de
Voguo, op zoo'n afstand kan men hem
niet goed zien.' En hij greep tevens den
detective steviger vast.
4 Laat mij los, riep Savage en in een
oogenblik waren zij aan het vechten en be
gon er een vreeselijken strijd. Zij kampten
beiden om hun leven, want de Vogue bad
den man van de Wet in Savage herkend.
Savage was sterk, maar niet zoo sterk
als deze schelm. Als men er buiten bad
gestaan, zou men heel weinig gedruisck
hebben gehoord, alleen het stampen van
voelen en het luide grommen van den go
rilla, die met één groote hand een staak
van het hekwerk vasthield, terwijl de an
dere lange arm tot op den grond neerhing
en hij aandachtig naar de vechtenden keek
Iemand die buiten luisterde zou alleen
deze geluiden hebben gehoord, die een
volle minuut aanhielden. Toen volgde een
korte stilte en daarop weerklonk een gil
die de duiven welke op het dak zaten, van
schrik deed opvliegen.
De Vogue had langzaam stap voor stap
Savage naar de kooi toe geduwd en toen
met een laatste inspanning van krachten
had hij hem tegen de tralies geworpen en
Bij de pastorie werd de stoet ontbonden
Op len Paaschdag droeg de Wel-i
eerw. pater Soponiaa Balvert O.F.M. als
oudste van de vier jonge priesters, zijn
Eerste Plechtige H. Mis op, daarbij geas
sisteerd door pastoor Megens O.F.M. als
presbyter assistens, fr. Crispinus Smits
O.F.M. als diaken en fr. Castus Vermey,
O.F.M. als subdiaken, terwijl als ceremo^
niarius fungeerde fr. E. Kraaivanger O.
F.M., kapelaan te Gouda.
Het priesterkoor van de kerk was fees
telijk versierd met groen, waartusschen
witte bloemen hun kopjes beurden, terwijl
vanaf bet gewelf gele en witte breede lin
ten neerhingen in den vorm van een bal
dakijn. Vóór in het middenpad prijkte
een keurig bloemstuk, waarvan groote
Aronskelken het voornaamste bestanddeel
uitmaakten.
Het zangkoor voerde op uitstekende
wijze de twee-stemmige Mis van Hoyd
uit, gedirigeerd door p. dr. Cec. Huygena
O. F. M.
Na het Evangelie beklom de Eerw. pa
ter Kraaivanger den kansel. Spr. had tot
tekst gekozen do woorden van den Psal
mist, waarmede de Kerk zoo heerlijk
juicht in dezo dagen: „Dit is de dag, dien
de Heer gemaakt heeft; laten wij daarop
jubelen en ons verblijden". Naar aanlei
ding van deze woorden zette de gewijde
redenaar uiteen do grootte van het feest
van Paschen. Christus is opgestaan uit
de dooden en heeft zijn volk verlost uit do
slavernij van den Satan. In aansluiting
met dit feest, schetste spr. vervolgens de
verbeven waardigheid van den priester,
welke zich uit in de bediening der Sacra
menten, maar vooral in het opdragen van
het H. Misoffer. Zich vervolgens wendend
tot den neomyst wenschte hij hem en zijn
familie geluk met deze uitverkiezing en
sprak een hartelijk woord van deelneming
tevens, omdat het den vader van den pas
gewijde niet meer gegeven mocht zijn
deze plechtigheid bij te wonen. De waar
dige man was onlangs overleden. Spr.
eindigde met den wensch, dat nog zeer
vele aanwezige ouders het geluk zouden
mogen hebben, een hunner zonen aan het
altaar des Heeren te zien.
Des avonds te 5 uur had een plechtig
Lof plaats, warbij de Weleerw. pater Bal
vert als agens fungeerde, geassisteerd
door de Weleerw. hoeren Smits cn Ver
mey, resp. als diaken en subdiaken.
Op den 2en Paaschdag was het
de Weleerw. fr. Florianus Groen O.F.M.
die zijn Eerste Plechtige H. Mis ia de
parochiekerk opdroeg, met assistentie we
derom van pastoor Megens O.F.M. als
presbyter assistens, fr. Castus Vermey O.
F.M. als diaken, fr. Sopbonias Balvert O.
F.M. als subdiaken en fr. v. d. Boezem O.
F.M. als ceremoniarius.
Het zangkoor voerde uitmaal de 3-stem
uiige Mis van Cuypers uit, evenals op de
overige dagen onder leiding van p. dr. Huy
gons. De feestrede werd gehouden door
pater gardiaan Nolascus van Vliet, naar
aanleiding van de beginwoorden van
Psalm 125: „Ik wil mijn handen was-
schen onder do onschuldigen en treden in
de omgeving van uw altaar, Heer'.
Toen de profeet Samuel naar Bethlehem
ging om een koning te zalven voor het
volk Israël, vroegen de inwoners den pro
feet: Is uw komst vredelievend?
De Eerw. spreker vergelijkt den jongen
priester met Samuel en vraagt ook hem:
I's uw komst vredelievend? Het antwoord
kan^iiet anders luiden dan bevestigend,
want de priester is aangesteld om den
vrede te brengen aan de wereld. Niet zoo-
als de wereld die verlangt of geven kan,
maar de vrede van de ziel met God.
Evenals Samuel kan ook de jonge pries
ter antwoorden, dat hij gekomen is om
•te offeren. Een offer, dat niet vergeleken
kan worden met dat van Samuel
Spr. schelst dan de groote beteekenis
van het H. Misoffer cn noodigt allen uit,
dikwijls dit hoogheilig Offer bij te wonen.
De dag werd gesloten met een plechtig
Lof met den Weleerw. pater Groen O.F.M.
als agens en de Weleerw. paters Smits en
Vermey als diaken en subdiaken.
De 3e Paaschdag begon vanmor
gen met een plechtige uitvaart/des mor
gens te half 9. De Weleerw. pater Walterus
van den Biggelaar O.F.M. was lezer da
gen in het klooster gestorven. Hij werd
grafwaarts gedragen even voordat de der-
hield hij hem daar. Het was een vreese-
lijk oogenblik. Savage stond daar naar
adem hijgend en hij voelde de harige hand
van den gorilla over zijn nek strijken.
En toen op eens sprong hij op zijde en
was vrij. Do gorilla had de hand van de
Vogue gegrepen.
De groote, welgevormde witte hand was
vastgegrepen bij den pols en do aap trok
die door do tralies in do kooi; dan volgde
de arm. Do Vogue, die den detective bad
moeten loslaten, uitte geen enkelen kreet
en zei geen wood, hij kèek alleen verwon
derd en verschrikt naar het beest. De go
rilla bekeek de hand en den arm van alle
kanten en trok toen eens zachtjes aan den
arm als om den man over te halen -om hij
hem in de kooi te komen. De Voguo deed.
nog een poging om zijn hand terug te
trekken, maar dit scheen onmogelijk. De
aap liet een luid gebrul hooren, zclto zijn
grooten voet onder tegen do tralies en
trok uit allo machttot de arm van do
Vogue krakend uit den schouder was ge
rukt, en de misdadiger armloos voor da
tralies neerviel.
Wie hoeft geholpen om Goldberg le
vermoorden? vroeg Savage, die nu op zijn
knieën lag bij den stervenden man. Da
man keek op. Een uitdrukking van doode-
lijken haat verscheen op z'n gelaat en
luide zeido hij: Kiriak. Het was zijn laat
ste woord. De groote lichtblauwe oogen
gingen dicht en een rilling voer hem door
de ledqja. Dat was alles. De duiven, die
van den gil waren geschrokken keerden
I terug en koesterden zich in den zonne
schijn. Savage kwam de schuur uit en
wischte zich het zweet van het voorhoofd
In den moestuin zag hij den doofstommen
