Je lEldsciie Ecni"
Tweede Blad
Za eroag 29 Dec. 1923
Vereeniging van Hoefden van R.-K.
Scholen.
Donderdag bield in gebouw „St.. Bavo"
ïe Haarlem de vereeniging van Hoofden
van R.-K. Scholen in bet Bisdom Haarlem
baar 101e algemeene vergadering.
Om 10 uur werd in de kathedrale kerk
„St. Bavo" door den Hoogeerw. Eere-voor-
zitter der vereeniging, mgr. M. P. J. Möll-
man, een H. Mis opgedragen voor de leden
'der vereeniging. o
Tegen half 12 word de algemeene verga
dering door den voorzitter, den beer Th. P.
Badoux, geopend. Spr. heette dan allen
welkom, in het bijzonder twee eereleden,
de heeren Bakker en J. Ch. Vintges, en
sprak zijn vreugde uit o^er de talrijke op
komst, terwijl hij den wensch uitte, dat de
belangstelling der leden in het streven en
werken der vereeniging steeds groot zou
mogen blijven.
Onder het lezen der notulen kwam de
Hoogeerw. Eere-voorzitter ter vergadering,
die door den voorzitter hartelijk welkom
geheeten werd en geluk werd gewenscht
met zijn benoeming eenigen tijd geleden
'[tot ridder in de orde van dn Ned. Leeuw.
De voorzitter herdacht dan den gestor
ven oud-collega, den heer F. A. Moerel.
Hij was een hard werker, waarvan, ook
de vereeniging zeer heeft geprofiteerd. Een
gebed werd voor zijn zielerust gestort.
Eenige nieuwe leden der Vereeniging
werden geïnstalleerd.
Hierna hield de heer H. J. v. d. Veen
uit Beverwijk een inleiding over: „Een
nieuw leermiddel bij het aanvankelijk leer-
onderwijs."
In Juni 1922 met de kweekelingen van
'de vierde klasse der Kweekschool het
schoolmuseum te Amsterdam bezoekende,
trof spr. daar eenige nieuwe leermiddelen
aan, welke hij er vroeger niet opmerkte.
Die leermiddelen bleken een vinding te zijn
van den beer J. L. Kingma te Bloemen-
daal. Spr. stelde zich met dien heer in
verbinding, werkte zich al meer en meer
in zijn denkbeelden in en nam met de leer
middelen voor het lezen een proef op do
Leerschool te Beverwijk.
Die proef slaagde uitstekend. Het*bleek,
dat deze leermiddelen, oorspronkelijk voor
zwakzinnigen bestemd, bij normale kinde
ren uitstekende diensten konden bewijzen.
Spr. gaf dan een overzicht van'de begin
selen, welke aan de samenstelling dier
leermiddelen ten grondslag liggen, waarna
hij een en ander omtrent do genomen proe
ven meedeelde.
Na de pauze word door den Zeereerw.
heer G. P. J. v. d. Burg, professor aan het
seminarie „Hageveld" te Heemstede, oen
voordracht gehouden over „Het Katho
liek Onderwijs en het huisgezin".
De eerw. redenaar wees allereerst op
het groote gewicht van de taak der onder
wijzers. Een teeken van den tegenwoordi-
geiï decadenten tijd is, vervolgde spr., dat
er allerwegen angst voor het leven heerscht.
Zijn eerw. schetste dan in breede trek
ken, hoe mooi, hoe heerlijk het leven is
voor hen, die het aandurven, voor hen, die
karakter hebben.
Christelijk karakter is het éénig-noodige
in den levensstrijd, want een strijd moet 't
leven zijn naar Jesus' wöord en voorbeeld;
een strijd om de hoogheilige rechten en
plichten van ons christen-zijn, een strijd
om de heerschappij van ons zelf.
De Eerw. redenaar wees er zijn toehoor
ders verder op, dat, zoo zij hun taak wil
den volbrengen als Lvenskunstenaars en
leermeesters des levens, zij christelijke ka
rakters moesten zijn en kweekers van chria
lelijke karakters.
Daarin, aldus Ziju Eerw., vinden we 'n
schoon thema voor onze onderwijzerstaak.
Dan ging spr. o.m. na, wat de taak is
van den onderwijzer. Hij is de officieel©
helper der kerk in haar apostolaat tegen
over de jeugd. Hij moet do ouders helpen,
hun groote en in zijn-geheel-genomen vaak
bovenmenschelijke taak, te vervullen. Hij
krijgt, een deel der ouderlijke autoriteit.
Hij is dus verantwoordelijk mede-opvoe
der.
Breedvoerig ging do Eerw. redenaar dan
na den invloed van den onderwijzer op
het kind, om er daarbij op te wijzen, dat
de hoofdzaak is: een groote kennis van het
kind, een groote liefde voor 't kind, een
groot vertrouwen in de toekomst van het
kind.
Zijn Eerw. wees dan op enkele plichten
van den onderwijzer, hoe hij zich zelf moet
blijven ontwikkelen, hoe hij pessimisme en
onverschilligheid uit moet bannen, hoe hij
een karakterheid dient te zijn van het zui
verste maakseL Dit alles is echter onmoge
lijk zonder diepen godsdienstzin en dege
lijke, mannelijke godsvrucht.
Dan schetste de Eerw. spr. de macht van
den onderwijzer.
Ten slotte ging de spr. nog de moeilijk
heden na, welke een onderwijzer moet
ondervinden, waarbij hij de aanwezigen
vermaande, te blijven staan als de rots van
Petrus, omdat een christelijk karaktervol
schoolman het pleit der volksopvoeding
wint; want wie het kind wint, wint do
ouders!
Een dankbaar applaus volgde op dezo
rede.
Na een dankwoord van den voorzitter
nam de Hoogeerw. heer Mgr. M. P. J.
Möllmann, eere-voorzitter, het woord en
sprak als volgt:
In aansluiting met, niet tot aanvulling
van de heerlijke rede, zooeven door prof.
v. d. Burg voor u gehouden, moet ook ik
nog een enkel woord spreken. Ik meen nu
wel te kunnen volstaan met een korte op
merking: de ouders vinden de kracht, om
hun kinderen goed en deugdzaam op te
voeden in de liefde. Maar dan versla men'
onder liefde niet die natuurlijke liefde al
leen, maar veeleer de liefde, door de ge
nade in het Sacrament des huwelijks ge
heiligd en geadeld, en ik durf gerust zeg
gen, dat do heiligste ouders, ceteris pari
bus, ook de beste opvoeders zullen zijn.
Gij moet 't is u sierlijk cn duidelijk
voorgehouden mèt de ouders de u toe
vertrouwde kinderen opvoeden voor God en
bet leven en gij mist ten opzichte van uwe
leeerlingen dien natuurlijken drang, welken
de ouderliefde geeft; ik mag dus wel be
sluiten, dat, wilt gij volmaakt uw plicht
doen, nog meer dan zij u moet trachten te
vervullen met die vurige liefde lot God, Die
li aanzet tot krachtigen ijver in het. ont
wikkelen en versieren en versterken der u
toevertrouwde kinderzielen. Want hét is
toch duidelijk, wat men zelf niet heeft, kan
men aan anderen niet mededeelen.
En nu gaan on willekeurig op dezen 3en
Kerstdag onze gedachten uit naar den
Apostel der liefde, den H. Joannes, die
rustend op de horst des Heeren, van Jesus
heeft geleerd, wat beminnen is waartoe
de liefde in staat is.
Me dunkt, ik mag u dus wederom
wel aansporen, om, evenals St. Joannes, op
de horst van Jesus uw kracht te zoeken:
uw kracht en uw moed, om mot de ouders
war© opvoeders der jeugd te zij neereer t
Hem en laat Hem vereeren in Zijn H.
Hart en vooral nadert ik zou wen-
schen dagelijks tot de H. Tafel, waar
de ziel vervuld wordt met'genade: waar
het heilige vuur wordt gestort in uwe zie
len, zoodat gij van uwe warmte aan ande
ren kunt mededeelen.
Moge zoo mogelijk en noodig in
het naderende jaar deze mijn hartelijke
Nieuwjaarswensch geheel in u allen tot
vervulling gaan.
Medegedeeld werd, dat de volgende ver
gadering zal worden gehouden 16 Juli a.s.
De Hoogeerw. heer eere-voorzitter sloot
daarna de vergadering met gebed.
Gemengde lerëehfen.
UIT DE RADIO-WERELD.
Radio-Concerten.
Donderdag 3 Januari 1924- des avonds
te half 9 zal P. G. G. G. te Den Haag op
een golflengte van 1070 Meter een Nieuw
jaarswensch de lucht in sturen van de
amateurs Thomasvaer en Pieternel. Deze
eeuwig jong blijvende menschen gaan wel
met hun tijd mee!
De tekst van de Nieuwjaarswensch is
van den heer W. V-ogt te Blaricum.
De transatlantische proeven.
Nederlandsche amateurs
in Amerika gehoord.
In den nacht van 24 op 25 Dec. te 1.10
A. T. meldde het Amerikaansche arna.teur-
station 1 X TV aan het Engelsche 2 K F,
dat gedurende de eerste drie nachten (22,
23, 24 Dec.) in Amerika de volgende sta
tions zijn gehoord:
de Franschen 8 A B en 8 G T;
de Engelschen 5 A T, 2 K F, 6 N I en
6 X X;
de Nederlanders P A 9 en P G I I.
Er waren nog oneer stations gehoord,
waarvan de roepletters echter door lucht-
storingen in het telegram van 1 X W niet
volledig overkwamen.
Het luisteren naar Ameri'ka.
Daar vele amateurs betreffende de trans
atlantische ontvangst nog in het duister
tasten, aldus schrijft de heer H. Runder
gaarne 'n goeden raad geven, teneinde him
gaarne een goede raad geven, teneinde hun
de ontvangst van de voornaamste Ameri-
kaansohe stations te garandeeren.
Herhaalde proefnemingen hebben ons
aangetoond, dat hoogfrequent versterking
voor dit doel onmisbaar is; met succes
maken wij gebruik van een afgestemden
plaatkring, deze wijze van versterking
preferoeren wij zoowel voor de korte als
voor de lange golven, niet alle, omdat de
Europeesche stations bij gebruik van twee
of drie lampen brullen, doch in hoofdzaak
omdat de Amerikaanscke stations bijzon
der krachtig doorkomen.
Wo zullen niet, zooals het dikwijls op
radiogebied voorkomt, overdrijven, doch
bij gebruik van 3 lampen 1 hoogfrequent,
1 detectie en 1 laagfrequent, komt de mu
ziek der General Electric Gy. te New-York
reeds aardig door.
Voorts maken wij er op attent, dat het
geheel veel gemakkelijker is te bedienen,
dan oen normalen secondairen honingraat
ontvanger, de koppeling is bijzonder los,
de primaire kan dikwijls een hoek van
90o, en de terugkoppeling een hoek van
60o maken met de middelste spoel (deze
laatste vormt met den tweeden condensator
welke vooral niet grooter dau 500 cM. mag
zijn, den afgestemden plaatkring).
Een juiste spoelenkeuze mag nimmer uit
't oog worden verloren.
Wij raden een ieder aan basket of spin-
newebspoelen te gebruiken.
Daar elke secondaire ontvanger kan
worden omgebouwd, zonder eenige extra
kosten, is deze raadgeving gemakkelijk op
te volgen.
Absorptie van draadlooze golven?
Eon werel d-e n q u t e
van Edison.
Zooals hekend is de „Maud", het schip
van Captain Amundsen, ten oosten der
magnetische Noordpool in het ijs vastge
vroren, terwijl captain MacMillan's schip,
de „Bowdoin" zich in een dergelijke posi
tie ten westen der magnetische pool be
vindt. Beide schepen zenden dageiljks
draadlooze berichten uit, die, naar wij
een paar maal meldden, regelmatig wor
den opgevangen aan de andere zijde der
Noordpool en in Europa. Geen enkel de
zer berichten is echter tot de Vereenigde
Staten, Canada jijjaska doorgedrongen
Wat daarvan de oorzaak is, weet niemand
Geen wonder, dat dit merkwaar
dige verschijnsel de wetenschap
pelijke wereld eenigszins in beroering ge
bracht heeft en dat men verschillende ver
onderstellingen geopperd heeft om het te
verklaren. De veronderstelling, die voors
hands nog het .waarschijnlijkst lijkt is dat
de noordelijke (en waarschijnlijk dan ook
de zuidelijke magnetische pool der aarde
de draadlooze golven absorbeert, 'die in
bare omgeving komen, tegenhoudt.
Dit gaf Thomas Alva Edison aanleiding,
een wereld-enquête te houden onder alle
radio-enthousiasten, zoowel professionee-
len als amateurs. De bedoeling is, geduren
de de eerste twee maanden van 1924 te
trachten, nauwkeurig de sterkte te bepa
len van alle storingen, werkende op ont
vangstations in verschillende deelen der
aarde, onder verschillende atmospherische
omstandigheden, bij daglicht en in de
duisternis, en vooral ook deze storingen
zoo nauwkeurig mogelijk te localiseeren.
De „Daily Chronicle", waaraan wij dit
ontleenen, deelt mede, dat de regeeringen
van Canada en de Vereenigde Staten ook
hunne medewerking hebben toegezegd. Men
hoopt op deze wijze de „dood© gebieden"
nauwkeuriger te kunnen localiseeren en uit
te maken, waardoor ze veroorzaakt wor
den: door het aardmagnetisme, door uit
gebreide metaalmijnen, of door spoorweg-
of electrische netten. Tot onze kennis der
atmospherische electriciteit zal dit onder
zoek zeker bijdragen,
Auto ongelukken.
Op den weg van Marssum naar Leeu
warden zijn een vrachtauto en een perso
nenauto tegen elkaar opgereden. Ze wer
den zoo in elkaar gedrukt, dat ze als 't
ware één geheel vormden en de machine
van den toerauto tot onder de bank van
den bestuurder werd verschoven.
Wonder boven wonder waren er geen
dooden te betreuren. De chauffeur van de
vrachtauto liep ettelijke vorwondingen op
aan gelaat en handen^ doch kon na te zijn
verbonden, naar zijn familie gaan. Min
der goed liep het af althans zoo leek het
aanvankelijk den geneesheer toe, met een
der drie inzittenden van de personenauto,
zekere W. v. d. Wees uit Leeuwarden. De
ze l?g uren bewusteloos ten huize van een.
der omwonenden, doch des avonds was de
toestand zoo verbeterd, dat de dokter ver
voer naar huis kon toestaan.
De chauffeur K. Meijer, uit Arnhem,
werd ernstig aan hoofd en beenten ver
wond, terwijl zekere, van der Velde (af
komstig uit Harlingien) eveneens verwon
dingen* opliep.
Doordat de vrachtauto door den. stoom
van de naastrijdende stoomtram aan het
oog onttrokken werd, 1'addon de chauf
feurs elkander niet zien aankomen.
Donderdagavond kwamen op den
hoek Melkpad-Hooge Naarderweg te Hil
versum twee auto's met elkaar in botsing,
met het gevolg, dat een inzittende dame
uit Nichtevecht door glasscherven ernstig
aan gelaat en kaak werd verwond. Zij
werd naar de R. K. Ziekenverpleging over
gebracht. De beide bestuurders hadden
klaarblijkelijk gelijktijdig signalen gege
ven, en daardoor elkaar niet gehoord. De
auto's werden zwaar beschadigd.
Ongelukken bij het bobben.
Uit Nijmegen wordt gemeld: Woensdag
zijn bij liet sleedje-glijden op de hellingen
van den Kwakkenberg onder Ubbcrgen
verschillende ongelukken gebeurd. Twee
jongedames braken ieder een been. Een
jongmensch kwam voorts zoodanig met
een en ander in botsing, dat hij een rib
brak, een ander kreeg een gat in het hoofd
enz. In de meeste gevallen hadden de on
gelukken plaats doordat de toeschouwers
in den weg stonden en de bestuurders van
de sleden noopten tot het maken van ge
vaarlijke zwenkingen, met het gemelde
noodlottige gevolg.
Poging tot doodslag.
In den avond van den Tweeden Kerst
dag, circa negen uur, beeft zich te Stra
tum een bloedig drama afgespeeld. In bet
café van V. aan den Leendeweg kregen
zekere J. A. v. S. en J. J. K. ruzie met el
kander, hetgeen echter bleof bij eenige
slagien en schoppen.. De caféhouder ver
wijderde bedoelde personen,, doch daarmee
was het geval nog niet afgeloopen. Van S.
begaf zich onmiddellijk naar zijn woning
en baalde daar rijn eenloops-jachtgeweer,
stak eenige hagèlpatronen bij zich en trad
K. in de Heistraat tegemoet. K. die sterk
onder den invloed van sterken drank ver
keerde, merkte het gevaar, dat hem dreig
de, niet, teen plotseling een schot weer
klonk, gevólgd door een tweede schot, dat
in horizontale richting werd afgevuurd.
Eenige personen, die dit zagen, trokken K.
een woning binnen. K. wilde echter met al
le geweld weer naar buiten, waarop zij
hem niet langer konden terughouden en
hem zijn gang lieten gaan. Hij begaf zich
daarop in de richting van de woning van
v. S. cn nadat hij daar eenige ruiten had
vernield, viel een derde schot, hetwelk K.
op verschillende plaatsen trof, doordat hij
een lading hagelkorrels in het lichaam
kreeg.
Meer dan een kalven dag later kwam de
recherche eerst tot de ontdekking van den
aanslag, waarna zij onder leiding van den
commissaris te Eindhoven een onderzoek
instelde en den dader in zijn woning ar-
ïes teerde.
In verband met den aanslag werden ver
schillende personen o-p het commissariaat
gehoord. De dader hoeft bekend, de scho
ten te hebben gelost.
De toestand van K. was gisteren goed.
Tragisch.
Het 10-jarig zoontje van den arbeider
FEUILLETON
VOGELVRIJ.
Ware schetsen uit Frauscho familie
archieven
door G. VAN BEUGNY,
V
Twee emigranien.
Het was op den 23sten Februari 1793
of volgens den nieuwen kalender der re
volutie in den derden windmaand van het
jaar 2, toen. twee voegangers zwijgend den
slechten weg van Laventie naar Bethune
aflegden. Den beelen dag bad er een vree-
Selijke storm gewoed; tegen den avond
was hij wol een beetje bedaard, maar nu
yiel er ijskoude regen.
Het was al diep in den nacht, toen onze
beide reizigers door Vieille-Ckapelle liepen
.en zich naar het dorpje Locon begaven.
De weg was ongelijk en geheel doorweekt;
met zijn diepe wagensporen en kuilen was
hij haast onbegaanbaar..
„Albert", zei plotseling de ©ene tegen
zijn metgezel, „ik kan niet meer".
„Rust dan oven uit", antwoordde deze;
„maar niet te lang! Deze ijskoude regen
heeft ons doornat gemaakt, wij zouden ons
'dus alle mogelijke ziekten op den hals
kunnen halen".
„Och, dat zou nog het minst© izijn en
bovendien heeft Immers het rooversvolk,
dat tegenwoordig het land regeert, een on
feilbaar middel tegen allo ziekten uitge
vonden. Maar zeg eens, weet je wel zeker,
Sat wij den goeden .weg ingeslagen zijn?."
„Zeker weet ik het niet, maar ik hoop
het; en als de wind niet draait, dan
Stil! Luister eens!.. Hoor je het?" ging
hij toen ©en oogenblik later voort, „dat
klinkt als de hoefslag van verschillende
paarden".
„Des te beter, dan kunnen wij inlichtin
gen vragen!"
„En ons gevangen laten nemen! In dit
uur bij zulk een weer kunnen wij op dezen
elindigen weg moeilijk iets anders ver
wachten als een patrouille gendarme".
„Je kimt wel gelijk hebben; maar waar
kunnen we ons verstoppen?"
„Wij behoeven slechts over de sloot te
springen en ongeveer tien schreden naar
het veld te loop en, de duisternis is dicht
genoeg, om ons op 'dien afstand voor alle
ongewenscht blikken to beveiligen".
„Hm' tien en tien is twintig, dus nog
twintig stappen meer op dezen doornatten
grond, waarin men tot aan zijn knieën
wegzinkt, om nog niet te spreken van de
kans, om hier of daar in een kuil te vallen
Laten we liever achter deze struiken gaan
staan".
Het geluid werd des te sterker, hoe na
der het kwam, en spoedig moest men met
alle zekrheid aan een grooten troep den
ken. Do reizigers vernamen intusschen tot
him groote verbazing geen wapengekletter
of eenig ander geraas, wat gewoonlijk
den marsch oener patrouille vergezelt.
Hun verbazing bereikte echter het top
punt toen de troop hen voorbijging en zij
in de ruiters niet slechts boeren herkenden
maar ook zagen, dat bijna allen een vrouw
achter zich op het paard hadden zitten.
Zij zeiten spoedig hun weg weer voort, ter
wiil zij zich verwonderd afvroegen wat
deze zeldzame optocht te beteekenen zou
hebben. Een kwartier later ontmoetten zij
een tweeden troep en nu droeg zelfs ieder
paard behalve een mamielijken ruiter nog
een (weeden of twee vrouwelijke.
„Zeg eens, vriend", begon de eene der
reizigers, „weet je misschien een oplossing
van dit raadsel? Waar gaan, voor den
drommel, deze nachtelijke ruiters met hun
landelijke amazones naar toe? Zijn wij
misschien naar den heksenberg verzeild
geraakt? Bovendien is het immers zooals
je zelf zegt, een echt hondenweer".
„Ho© kan ik dat weten? Zeer zeker zul
len zij een bepaald doel hebben; wij reizen
immers ook in dit vreeselijke weer, en nog
wel te voetMaar stil, daar valt mij in
dat het vandaag Zaterdag is, het zijn boe
ren, die zich naar een afgelegen hoeve he
geven om in de bescherming van den
nacht het heilig Misoffer hij te wonen".
„Arm Frankrijk! hoe ver hen je afge
dwaald? Je kinderen zijn gedwongen om
zich te verbergen, als zij willen hidden!"
„Ja Karei, het bijwonen ©ener heilige
Mis is tegenwoordig oen misdaad, die
slechts door den dood kan worden uitge
boet".
„Die schurken! Wanneer zullen zij ein
delijk hun woede gekoeld hebben! O, ver-
morselen, vernietigen zou ik hen willen!
Intusschen mag ons nu geen andere ge
dachte bezighouden, dan Valentine te zoe
ken cn te redden. O, waar kan dat. arme
schepsel zijn? In welk een ontzettenden
doodsangst moet zij leven!"
„Wij zullen hopen, dat de htauel onze
toewijding met succes zal heloonen".
De wind joeg voortdurend den regen te
gen hun gezicht, waaraan de ijskoude
Ritsma te Westerhom, dafc met eenige
kameraadjes per slede boodschappen naar
Grijpskerk had gedaan, zakt© op den te
rugweg plotseling in elkaar en was. toen
hulp opdaagde, reeds overleden.
Het tramongeluk te Etten.
Omtrent het tramongeluk te Etten wordt
nog gemeld, dat het veroorzaakt is door
den enormen sneeuwval. Heb ongeluk ge
beurde juist waar do tramlijn den weg
naar Warm kruisb en daardoor waren do
sporen met sneeuw gevuld.
De 16-tons zware machine ligt met deni
kop voorover in de sloot. Men zal trachten
de machine weer op te' takelen door een
takel te bevestigen aan een langs de sloot
sta-anden peppeL Het gevaar is echter
niet uitgesloten, dat deze boom onder dö
vracht bezwjkt.
Op het oogenblik dat het ongeluk ge
beurde, stonden zes man op de machine,
die allen met den schrik vrij kwamen.
De verdwenen jongen.
Mlen schrijft uit Enschedé aan liet „Vad."
Omtrent de verdwijning van den jongeni
Falk uit Rhcine tast men nog steeds in
het duister. Hoewel de justitie alles in heb
werk stelt om in deze zaak eenig licht te
brengen, is het haar nog niet mogen ge
lukken eenig spoor van den dader te vin-
den.
De gearresteerde Kramer lioudt perti
nent vol onschuldig te zijn, hetgeen niet
onmogelijk is, wijl de heer Falk thans we
derom drie expresse-dreigbrieven beeft ont
vangen, waarvan de laatste in Rheine op
de post is gedaan. De inhoud van deze
brieven luidde ongeveer he-'zelfde als in
de vorige epistels. Ditmaal echter raadde
de schrijver aan den voorgeschreven tocht
via Münster-Osnabriick niet per auto, doch
per motor te maken en heb benoodigde
geld mede te brengen. De politie zag ech
ter wegens het ongunstige weer geen kans
den tocht te ondernemen.
Een belangrijk bedrag is uitgeloofd voor
hen, die in deze zaak aanwijzingen kunnen
geven.
Een jeugdige dievegge.
In den avond van den len Kerstdag was
een schipper te Sneek met zijn huishoud
ster naar de bioscoop gewest. Bij thuis
komst kwam de man tot de ontdekking,
dat een onbekende tijdens zijn afwezigheid
een ongewenscht bezoek had gebracht en
een geldkistje, inhoudende f 254, benevens
verschillende papieren van waarde, had
meegenomen. Het door de politie ingestel
de onderzoek leidde tot de aanhouding
van een 15-jarig meisje, 't welk spoedig
bekende het vermiste te hebben ontvreemd
Het kistje was door haar opengebroken.
Het geld er uitgenomen en daarna het
kistje met den overigen inhoud te water
gegooid, waaruit het later werd opge-
vischt. Het kind is ter beschikking van do
politie gesteld.
Inbraak.
Bij den landbouwer W. Huisman to Fin-
sterwolde is den lsten Kerstdag door twee
jonge kerels ingebroken. De beide dienst
meisjes welke alleen thuis waren zijn door
liet opschuiven van een raam gevlucht en
hebben hulp gehaald. Bij de achtervolging
schoten de inbrekers eenige keeren m it
revolvers. Er wordt niets vermist. De po
litie zoekt naar de daders.
Een petroleumbron in Nede/lan„?
Naar „Het Volk" verneemt is er bij do
rijksbooring te Corle waar» reeds steenko
len zijn gevonden, ook petroleum ontdekt.
Het Politie-schandaal te Batavia.
Do Regeoring voegde het predicaat eer
vol toe aan liet ontslag van den adjunct-
hoofdcommissaris van politie Do Waard,
nadat hij bet geconstateerd kastekort had
aangezuiverd.
(De heer De Waard was vroeger verbon
den aan bet opleidingsdepot der veldpoli
tie te Buitenzorg.)
De commissaris van politie te Solo
ontslagen.
Aneta verneemt dat de heer Meyer, com
missaris van politie te Solo, in verband
met ©en justitieel onderzoek in zake moge
lijke financieele malversaties is ontslagen.
Nader zal worden uitgemaakt of bet ont
slag al dan niet eervol zal zijn.
Van offcieele zijde wordt verklaard, dab
er tusschen het ontslag en de Misbach-
zaak (bommengooien te Semarang) gee-
nerlei verband bestaat.
droppels een stekende pijn veroorzaakten.
Bovendien hinderden hun doornatte klee-
ren ben in hun bewegingen.
„Het zien van deze eenvoudige, maar
moedige menschen moet ons nieuwen moed
geven", ging degene voort, dien zijn met
gezel als Karei had aangesproken. „Noch
moeite, noch gevaar lean hen terughouden
van de vervulling hunner plichten; en dus
zullen wij ook niet nalaten, de onze te
vervullen. En wij zijn hier op den goeden
weg; want deze menschen, die de streek
kennen, nemen zeker den weg, waarop zij
het minst een ontmoeting met de politie
hebben te neezen".
Inderdaad kwamen onze tweo reizigers
spoedig bij het dorpje Locon aan. In plaats
van dit door te loopen, gingen zij zijwaarts
naar de daar liggende weiden en zetten
bun wandeling nog ongeveer een half uur
voort.
Toen hield Albert zijn metgezel terug
met de woorden: „Hier is het, denk ik".
„Eindelijk!" zei de andere, „maar ben
je ivel zeker van je zaak?"
„Wacht hier, ik zal eens zien of wij ons
kunnen vertoonen".
Zij bevonden zich hij oen kleine boeren
woning die door een tuintje van den weg
gescheiden was. De vensterluiken waren
geslotenT maar een smalle lichtstreep, die
door de reten drong, overtuigde hen dat
het huis bewoond was en de bewoners nog
niet' naar bed waren.
Albert sloop voorziolitig vooruit en keek
onderzoekend door een dor spleten. Maar
ongetwijfeld ontdekte hij niets, want hij
ging nog naar een 'tweede en derde. Na
verloop van eenige seconden riep hij met
een zachte stem: „Hij is alleen; wij kunnen
binnengaan!"
Terwijl zijn metgezel naderbij kwam,
klopte hij tegen de deur.
„Wie is daar?" klonk er nu oen stem
binnenshuis.
„Doe open, Joseph, het zijn vrienden!"
„Zoo laat doe ik niet open, zonder te
weten wie er klopt".
De vreemdeling legde nu zijn mond tugen
het sleutelgat en zei juist zoo hard, dat al
leen degene met wien hij sprak, het kon
verstaan: „Albert van Vassièro".
Dadelijk ging de deur open en ver
scheen er een man op den drempel.
„Mjinheer van Vassière!" riep hij ver
baasd, is het mogelijk?"
„Kijk maar en overtuig je", antwoord
de Albert, terwijl bij zoo ver vooruitliep,
dat het licht van den lantaarn op hem viel
dat uit de geopende huisdeur kwam.
„Maar in 's hemels naamin welk een
toestand bevindt u zich, u en uw metge
zel'"
Twee minuten later werd do deur weer
zorgvuldig gesloten en gegrendeld, en onze
beide reizigers warmden zich bij den bree-i
den baard, bij het vlammende vuur van
een takkenbos, dien Joseph haastig ge
haald had.
Deze stond met zijn hoed m do liana
achter hen. Zijn grijze haren waren hot
teeken van oen hoogen ouderdom; maar
zijn statige houding, zijn heldere oogen en
zijn vrijmoedige blik waren het kenmerk
van een man, <lie nog in het volle bezit
zijner krachten was.
(Wordt vervolgd.) I
