Tweede Blad
De Koninklijke Koopman.
ftdij
^«Kf
V'iaai,
ZA'ff,
ate«
-VISC»
Pond.
tKT.
rs vaa
belas,
usraarii
gens
''eliikl
-Aia,
and
bond;
Zocjj
n de,*
Tolt
Tel
nfotëi
W
Fo:
hti;
Vrijdag 24 Augustus 1923
BINNENLAND
Het Regeeringsjubilé van
H. M. de Koningin.
pc cours van gelukwensclien.
De vice-admiraal, chef van het Mili
taire Hu*s en de Ópperceremoniemeester
van 'H- de Koningin maken bekend,
in aansluiting aan het bericht van 29 Juni
jl. dat de cour van gelukwensching te
^sterdam zal plaats hebben:
voor de dames uit Amsterdam en de
provincie Noord-Holland in den namid
dag van 5 September a.s.;
voor H. M. militairen, eveneens in den
namiddag van 5 September a.s.;
voor de heeren uit Amsterdam in den
voormiddag van Vrijdag 7 Sept. a.s.
voor de heeren uit de provinciën Gel
derland, Noord-Holland, Utrecht, Fries
land, Overijsel, Groningen en Drenthe, in
den'voormiddag van Zaterdag 8 Sept. a.s.;
Te 's-Gravenliage zal de Cour van
gelukwensclien als volgt plaats hebben:
In den namiddag van Maandag 19 Sep
tember a.s. Hooge Colleges van Staat, ci
viele autoriteiten, en Rijks-, Gemeente- en
Kerkelijko commissies uit 's-Gravenliage.
'In den namiddag van Dinsdag en
Woensdag 11 en 12 September, dames uit
alle provinciën, uitgezonderd Noord-Hol
land;
In den namiddag van, Donderdag 13
September: Particuliere Commissies en
Particulieren uit Den Haag;
In den namiddag van Vrijdag 14 Sep
tember H.H. Militairen;
In den namiddag van Zaterdag 15 Sep
tember civiele autoriteiten, rijks-, ge
meente- en kerkelijke commissies, parti
culiere commissies en particulieren uit de
provinciën Noord-Brabant, Zuid-Holland,
Zeeland en Limburg.
Alle dames en heeren ontvangen te hun
ner tijd persoonlijk een mededeeling van
den dag en het uur, waarop zij op de Cour
verwacht zullen worden.
De Staatsloterij.
Naar wij vernemen, zal de vierde klasse
der Staatsloterij in verband met de feesten
ter gelegenheid van het regeeringsjubileum
der Koningin, een week later trekken dan
is vastgesteld.
Nederlandsche haringexport.
De reedersvereeniging te Vlaardingen
heeft besloten groote partijen haring in
consignatie te zenden naar Duitschland en
Polen. Een Nederlandsche deskundige zal
aldaar den verkoop leiden.
I Do regeering steunt dit plan. Zij heeft
zich bereid verklaard het tweederde deel
der te maken kosten tot een bepaald maxi
mum voor haar rekening te zullen nemen.
Uit de textielindustrie.
In een druk bezochte vergadering van
de R.-K. Textielarbeidersvereeniging„St.
Lambertus" gaf de districtsleider A. J.
Mensink een uiteenzetting van de gehou
den conferentie met de fabrikantenvere
nigingen.
De heer A. J. Mensink noemde deze
voorstellen onaannemelijk. Het hoofdbe
stuur van „St. Lambertus" wenscht de
48-urige werkweek niet prijs te geven.
De vergadering verklaarde het geheel
êens te zijn met het standpunt, door het
hoofdbestuur ingenomen.
KERKNIEUWS
Mgr. Szeptycki ziek.
Naar de „Reichspost" meldt, is do
tirieksch-Katholieke metropoliet, mgr.
Szeptycki, op zijn reis van Romo naar
Lemborg in Weenen ernstig ziek geworden,
be bisschop werd in het hospitaal der
barmhartige Broeders opgenomen. De oor-
zaflk van zijn lijden is een oude pijn aan
den voet. Mgr. Szeptycki moet thans ech
ter weer aan de betere hand zijn.
21 Augustus vertrokken twee klassen
theologie van het studiehuis der paters
Minderbroeders te Bleijerheide naar Weert
Er komt een klasse filosofie uit Wyyclien
naar Bleijerlieide.
STADSNIEUWS
Leidsche Processie naar St. Jeroen
te Noordwijk.
Gisteren, Donderdag, trok de eerste pro
cessie uit Leiden naar Noordwijk om de
martelplaats van St. Jeroen te bezoeken
en zijn H.H. Overblijfselen te vereeren.
Brak er den vorigen avond een hevig on
weer los, dat weinig goeds voor den bedo-
vaartdag voorspelde, de bewering der Noord
wijkers werd weer'bewaarheid: „Als er een
processie is naar St. Jeroen, is het altijd
goed weer.
Immers onder een heerlijk zonnetje, dat
heel den dag bleef schijnen trokken te on
geveer half tien ruim 200 pelgrims, begeleid
door zes priosters, vooraf gegaan door het"
vaan van St. Jeroen en een aantal bruidjes
met levonde bloemen, onder klokgelui
Noordwijk binnen.
Na door een gemeenschappelijk liet de
eerste groet aan Noordwijk's martelaar was
gebracht, werd door den Eerw. Directeur
der procossie, Kapelaan Th. Blom een kort
welkomstwoord tot de pelgrims gesproken,
waarna de plechtige Hoogmis een aanvang
nam. Deze werd opgedragen door den Hoog
Eerwaarden heer P. L. Dessens, Deken van
Leiden, met assistentie van den ZeerEerw.
Heer J. Meijer, Pastoor tc Leiderdorp en
Kapelaan P. Simons uit Leiden.
Na de Hoogmis werd de eerste predica-
tie gehouden door den WelEerw. Heer S.
Braakman, Kapelaan te Noordwijk.
Z.Eerw. wees erop,, hoc St. Jeroen Chris
tus gekozen had boven de wereld cn hoe
hij blijmoedig de offers heeft gegeven
welke de uitvoering van deze keuze met
zich meebracht.
Hij wees de pelgrims op het voorrecht
thans te mogen neerknielen voor de reli-
quiën van den H. St. Jeroen, de kostbare
schat, welke wij zoo gelukkig zijn in ons
midden te bezitten, cn hoe wij behalve de
andere geestelijke en tijdelijke gunsten,
welke we voor ons zeker en onze dierbaren
moeten vragen, vooral zij no voorspraak
moeten inroepen, ook onze offers, zooals hij,
bliimcedig te brengen.
.•Onmiddellijk daarna schreed een stoet
van misdienaars en bruidjes met vaandels
en bloemen naar voren, in hun midden me
devoerend de groote processiekaars een
geschenk der bedevaartgangers, welke heel
het jaar door zal blijven getuigen van hun
liefde en vereering voor St. Jeroen.
Do wijding geschiedde door den Wel
Eerw. Directeur, waarna de kaars plechtig
hij de reliquiëen werd geplaatst; te midden
van het vele andere kaarslicht dat schit
terde bij de overblijfselen van Noordwijk's
eerstén Herder.
Te 12 uur riep de klok de pelgrims weer
te zarnen voor do tweede plechtigheid, de
processie naar het Martelveld, op de bui
tenplaats Calorama.
Het was een treffend gezicht die stem
mige stoet zwijgend te zien voorttrekken
door Noordwijk's straten terwijl de vele
vaandels stralend in den middagzon de
aantrekkeliikheid verhoogden.
Op het Martelveld werd de 2e predicatie
gehouden door den WelEerw. Pater W.
Jonckbloedt C.&.S.R. die in de laatste da
gen mét nooit verflauwden ijver reeds zoo
menïemaal den lof van St. Jeroen verkon
digd had.
Zijn Eerw. wees er op lioc in liet. alge
meen onze Vaderlandsclie Heiligen te veel
vergeten worden, hoe in het bijzonder in
het Bisdom Haarlem een St. Jeroen, als een
der heiligen van ons eigen Bisdom veree
ring verdiend. Is het n'ot vréémd, zoo zei-
de hij, dat in heel ons Bisdom zoo weinig
kerken aan eigen" Heiligen zijn toege
wijd, dat er zelfs maar één ia ter eere van
St. Jeroen. Wij moeten hem vcreeren als
„onze heilige" wij moeten hem huldigen, zoo
vervolgde Zijn Eerwaarde, als Apostel,
wiens geloof ook wij moeten belijden en
beleven, wij moeten' hem prijzen als mar
telaar, die wij moeten navolgen door de
offers onzer versterving. Want wie Chris
tus' leerling wil zijn moet de versterving
beoefenen naar het woord der H. Schrift. 1
„Wie aan Christus toebchooren, hebben
hun vleesch'met bun begeerlijkheden ge
kruisigd."
Na do predicatie volgden de gebeden
voor de verschillende intenties.
In de Kerk teruggekeerd begon de plech
tige processie met het H. Sacrament, het
hoogtepunt van den dag.
Pastoor Meijer van Leiderdorp droeg het
Allerheiligste, gcass. door Past. Leusen en
Kap. Simons, beiden uit Leiden. Onder x>lech
tig gezang trok de processie door den tuin
der pastorie cn werd bij het nieuwgebouw
de rustaltaar de -zegen gegeven, waarna
met een Te Deum in de Kerk de plechtig
heid besloten werd.
Het was een zwaro tocht geweest en wie
denkt dat een bedevaart louter een pleizcr-
rcisje is, had hier aan menige pelgrim kun
nen bemerken, dat' er op zoo'n dag ook
offers moeten gebracht worden, offers van
inspanning en vermoeienis.
Een wat ruimere rust was dus wel ver
diend cn het was goed gezien van de lei
ding der processie hiervoor dan ook gele
genheid, te geven.
Te 5 uur had de laatste ommegang plaats
en wel met de reliquiëen van den H.Jeroen.
Omringd door bruidjes en vaandels, ge
volgd door de begeleidende priesters wer
den onder hot zingen van Hollandsche lie
deren de kostbare overblijfselen rondge
dragen door den tuin en bij het rustaltaar
verrichtte de Eerw. Directeur de verschil
lende gebeden pit het bedevaartsbeekje.
Met de vereering der H.H. reliquiëndoor
de. pelgrims werd te G uur de plechtigheid
besloten.
Uitgeleid door den Pastoor van Noord
wijk en den WelEerw. Pater W. Jonck-
bloedt vertrokken de pelgrims te half 7 per
extra tram naar Leiden en met een „het
is ons heel erg meegevallen en. wij komen
het volgend jaar terug-', verlieten zij de
bedevaartsplaats.
Zoo heeft Leiden zijn eerste bedevaart
gehouden naar Gt. Jeroen, zoo is het lang
gekoesterd verlangen van menigen Leidc-
naar vervuld, zoo is er door een nieuwe be
devaart hulde gebracht aarj Hei'»'g-
UIT DE OMGEVING
LISSE.
De jubileum feesten. Naar men ons
van zeer betrouwbare zijde meedeelt is de
opgave voor den bij de a.s. Oranjefees
ten te houden Historisch en Optocht, welke
tot Dinsdagavond j.l. moest geschieden,
van dien aard, dat er misschien niet
eens voor allen plaats is. Dit punt van
hèt programma is dus tot zooverre uit
voerbaar.
Bollenplantcn. Bij enkele bollen-
kweekers is men reeds weder begónnen
met de bollenplanterij.
De telefoon. Men is alhier thans
druk bezig met het leggen van een onder-
grondsche telefoongoleiding. Onnoodig te
zeggen, dat het graven in den weg nogal
eens stagnatie in het verkeer veroor
zaakt.
NIEUWKOOP.
Uitvoering. De onlangs aangekon
digde uitvoering van de Maria-Vereeni-
ging zal alsnog gegeven worden op Zon
dag 26 Aug. a.s. en Zondag 2 Sent. a.s.,
's avonds halfacht, nieuwen tijd.
Hinderwet. -B. en W. dezer ge
meente hebben aan P. Kistemaker alhier
(Noorden) vergunning verleend tot liet
oprichten van een slachterij op het
perceel sectic F 377 onder voorwaarde,
dat het afval uit de slagerij rechtstreeks
wordt afgeleid naar een put met een in
houd van minstens 2000 liter, gemetseld
of van cement, te plaatsen in den grond
vóór het huis.
WOUBRUGGE.
Diefstal. Door den heer A. O. al
hier is aangifte gedaan, dat een rijwiel
is ontvreemd uit zijn wagenschuur. De
politie heeft de zaak in onderzoek.
OP REIS NAAR DE HARZ.
Een stadgenoot zendt ons een causerie
over zijn vacantiereis.
Zaterdag 18 Augustus 1923 aankomst
Bentheim. Naar onze meening is het hier
zeer druk, maar de douanen zijn veel in
schikkelijker dan het voorgaande jaar.
Daar wij met het reisgezelschap Klintzer
uit Hannover gingen, stond de leider daar-
klaar met de kaartjes en een lonch in het
station: soep, vleesch, aardappelen en
groenten. Daaraan kon mon zien dat de
algemeene meening, dat men weinig of
niets kan krijgen, zeer overdreven is. Ook
de volgende drie dagen kregen wij ruim
voldoende cn goed toebereid eten. Heden
morgen 20 Aug. in Goslar zelfs aan het
ontbijt twee soorten brood, eieren en twee
soorten vleesch.
In Hannover waren wij dus Zaterdagmid
dag en was 't station (zeer groot) overvol
van reizigers. Overal mannen en vrouwen
in reiskleeding, met rugzakken, man
tels en stokken en trein na trein ging het
station uit. Van ongeregeldheden geen
sprake. Wij gingen naar Hildesheim, logeer
den daar en gingen Zondagmorgen naar de
H. Mis in de Dom. Een gebouw vol merk
waardigheden. Daar droeg de Vorstbisschop
om elf uur een plechtige H. Mis op. Eigen
aardig voor onze oogen dat de predikstoel
achter het altaar, gedeeltelijk boven het
tabernakel is geplaatst en dat vandaar de
gewijde redenaar, zijn hoorders toesprak.
Na de H. Diensten vertrek van Z. D. H.
den Bisschop, zegenend door het pad, op
weg naar zijn paleis dat tefenover de kerk
is gelegen hij ging dus over het kerkplein
in vol ornaat.
Daarna werden dc kerkdeuren gesloten
en ving door 2 broeders, in roode toga. een
rondgang door de Kerk aan, waar hun,
die tegen een klein entree daarbij wensch-
tcn te zijn alle mogelijke inlichtingen ge
geven werden over dc kunstschatten der
kerk.
Bisschop Bernhard, die omstreeks het
Jaar 1000 daar kwam, was zelf een prac-
tisch kunstenaar en modelleerde eenige
kunststukken, waarin Z. D. H. door heelden
uit het leven van den Heiland tot het
volk trachtte te spreken.
Eon paar kerkdeuren pl.m. 3 Meter hoog,
geheel van brons, vortoonen 1() tafereelen
uit het Oude en 10 uit het Nienwe Testa
ment, .alles in buitengewoon haut relief, en
daaronder een naar leeuwenkoppen, en dat
alles uit een stuk gegoten. Do deuren pl.m.
900 jaar oud bestaan nog en er komen dui
zenden om deze te zien. cvenzob een zuil,
ook gegoten, waarop in basreliëf als rond
gaande band een groot aantal vervolg tafe
reelen van dc deuren zijn gegoten. F.cn
schitterend mooi binnenhof is achter de
kerk, waarin een amrt heiliffdom. en een
aantal zeer kunstrijke graven, omgeven
daar de duïzendjariee rozenstruik van Hil
desheim, die naar de sage steeds nieuwe
loten uit oude wortels voortbrengt.
Later zagen wij 't stadhuis en rondom
tal van oude gebouwen die Hildesheim tot
een museum maken van groote aartrekke
lijkheid. 's Middags naar Gcslar, de toe
gang tot "VHarzffeherste. Daar waren wij
dus Zondagavond, 't Eerst -trof ons over 't
hotel aan een huismuur, de waarschuwing:
.Denk aan dc smaadvrede van Versailles",
Die speciaal geschilderde platen staan hier
en daar op drukke punten aan den muur.
Een schilderachtiz marktplein waarop
zeer interessante gebouwen en daarachter
op een hoogte het oude ..Kaiserhaus",
waarvoor de bronzen ruiterstandbeelden
van Frederik Bnrbarossa en Wilhelm der
Grosse. In het gebouw een prachtige reeks
fresco's van Duitschland's geschiedenis,
waar duizenden en duizenden geregeld naar
gaan zien en waarvan een verklaring gege
ven wordt, die de menigte met aandacht
volgt, zoo stil als een muis.
In 't stadje duizenden menschen op hun
Zondag's uitstapje met rugzak, mandolines
en allen een wandelstok. Vereenigingen, die
een opgewekt lied zingen, maar nergens
dronkenschap of ruwheid. Daar komt een
gezelschap van een bergweg, mannen en
vrouweji. een guitaarspeler in hun midden
als begeleider van hun zang. Zij gaan in
marschtempo voort en vermaken zich op
hun manier.
Padvinders, Gym( Vereenigingen enz. al
les is opgewekt maar niet uitgelaten. Een.
aantal jongelui met wandelstokken, ont
moeten wij later, als 't reeds stiller graat
worden, en zij luarcheeren ordeliik cn als
met één slag zetten zij geregeld hun stok
ken neer; nog lang hooren wij in liét lat®
avonduur den slag van die 20 30 stokken.
Ingehouden kracht?
Het land rondom bebouwd "draagt een
riike oogst en een lust voor de" oogen is 't,
al die lange vierkanten, afwisselend goud
en groen, maar, zegt onze begeleider, ïooïï
is er maar een klein deel van de bevolking
dat daardoor kan gevoed worden. Hedenl'
vertrek naar Schierte en zoo mogelijk zul-j
len wij vandaar uit verdere mededeelingen i
doen. De prijzen zijn hier mot Isag, hoewel)
alles in de honderdduizenden en millioenert
loopt maar teruggebracht tot de Holland-;
sclió koersen gaat het nog al, ofschooij,
luxe artikelen op sommige plaatsen beslist'
duurder zijn dan in Holland.
Gemengde Berichten.
De moordaanslag in den Duitschen trein.
De daders hebben bekend.
Nader vernemen wij omtrent den Woens
dagavond in den Duitsdhen trein gepleeg-
den moordaanslag het volgende:
De familie Ruben werd piet ver van
Schüttorff door de twee bandieten Kalt
een 20-jarige bakkersknecht en Fommer
een 22-jarigen koopman uit Osnabrück door
zware bijlslagen vreeselijk gewond. Do
heer Ruben kreeg zeven,, mevr. Ruben en
het dochtertje ieder twee slagen op hot
hoofd. Allen vielen bewusteloos neer. Bij
mevrouw keerde het bewustzijn spoedig
even terug en zij vertelde daarop, dat het
eerst haar man was neergeslagen.
Met de meeste zorg werden de slachtof
fers door het stationspersoneel naar het
ziekenhuis te Schüttorff overgebracht.
De man met de bijl werd door het pu
bliek gegrepen, do andeté eenige uren later
door de politie. Zij bleken de familie Ruben
beroofd te hebben van 30 gulden aan Hnl-
landsch geld, 130 millioen mark in Dnitsch
bankpapier en een gouden horloge me' let
ting. Alles kon in beslag worden genomen.
Gisteravond om zes uur was zoowel de
vader als de dochter nog steeds bewuste
loos.
Voor eerstgenoemde schijnt geen hoop
op behoud te bestaan.
De toestand van mevrouw Ruben in min
der ernstig: bij tusschenpoozen krijgt zij
haar bewustzijn terug.
De bevolking toonde zich zoo woedend
tegenover de misdadigers, dat de politie
hen slechts met veel moeito kon bescher
men.
Ze hebben een volledige bekentenis afge
legd. Hun doel was de familie te berooven.
Een der bandieten was ook in het bezit van
een zwaar bedwelmend vergif.
Beiden zijn naar de gevangenis -te Bent
heim overgebracht.
Verliezen en vinden.
Iemand uit Groningen verloor te I.Tmui-
den een zilverbonétui met 5 briefjes van
tien en één van f 2.50. Eenige mensct^n
hadden gezien dat iemand wat gevonden
had en de politie hield dezen persoon aan.
Het bleek te zijn zekere J. uit Amsterdam,
die bekende het étui opgeraakt te hebben
maar zeide het weer weggegooid te hebben,
omdat er niets in zat. Men vond echter de
5 briefjes en den zilverbon op hem, waarom,
hij ter beschikking van den Officier van
Justitie tc F~ariem werd gesneld.
Kijk eens wat ik kan!
De familie organiseerde een fietstocht
door het Gooi om de 7-jarige logé eens te
laten zien welke natuurmonumenten deze
streek bezit en hoeveel lui en al zijn stad-
genooten wel misten in Rotterdam.
Bovendien dit zei men hém echter
niet als hij op z'n fiets zat had hij bezig
heid en zou hij wel niet. aan kattekwand
denken, want e, die jongen was zoo lastig
en druk!
Men ging van huis. De logé v.-.-s de eerste
die op de fiets zat en hij maakte kringe
tjes, reed het trottoir op "en af tot de ande
ren allen klaar waren.
„Jongen pas toch op, je maakt nog onge
lukken!"
„Ongelukken", smaalde de logé. „niks
hoor. Ivan u met twee handen los rijden?
Ik wel hoor, kijk maar", en hij reed do
handen gevouwen op den rug; de familie
siond doodsangsten uit. Toen kwam hij te
rug. zegevierend en riep: -„Durven jullie niet
hé?" en hij zon alweer op een andere hel
dendaad, die de flauwerds natuurlijk ook
wel niet zouden kennen.
„Kijk eens wat ik kan!" „Kijk eens wat
ikMaar verder kwam het'niet de rest
ging over in een vreeseliik gebrul.
FEUILLETON
(Nadruk verboden).
3)
Nog lang zult gij u in den glans van
W huis mogen verheugen, dierbare moe-
zeide Ricciardo. Doch vooreerst is uw
i sgpiwoordigheid noodig om twee hande
lingen de rechte waarde te verleenen: de
<$ne is het huwelijk van uw kleinzoon
Roberto, dat overmorgen in den Dom
plaats moet hebben met al de pracht liet
fluis der Albizzi waardig.
Wij zullen een hechten steun door
deze verbintenis krijgen, viel Beatrice hem
j11 de rede. Markies de Tamburini zal niet
lang ineer leven het lijden kort zijn da
gen hebben wij hem eerst in het graf
2|jner vaderen ter ruste gelegd, dan, Ric
ciardo en de oogen van de oude vrouw
scholen vlam dan zijn de millioenen
tan dc Tamburini ons, dan zullen wij zien
We dc macht der Albizzi durft trotseeren
Goud in onze schatkamer en de ijze-
*e|i lansen onzer soldaten waar vindt
hetere steunsels voor een troon?
"7 hart des volks, zon dc Me-
j.^1 zeggen, meende Ricciardo verachtc-
i' Mag zijn!.Alleen niet in de
gen ^-Cr ^oren^jnenl Want deze leg-
ijzer WrJ onder een zegel van verguld
,a,; 11011 vruchtelódZG plannen
trim 0n'< at Rudèllo, die eerzuchtige in-
Cosim llaar scMtten .verspillen
0 "wordt oud, en millioenen zijn nog
altijd niet in staat om Pietro mannelijke
kracht en energie te schenken. Met den
vader is do trotscho hoorn der Medidci
geveld, die den onzen dreigde te over
schaduwen! Doch gij zegt nog tot een
tweede handeling wordt mijn tegenwoor
digheid vereischt, brak zij haar toekomst-
droomen af. Wat is het, dat men van mij
verlangt?
Gij zult u herinneren, moeder, dat
er een jaar verstreken is, sinds wij Ed-
mondo Bernardelli wegens zijn weerspan
nigheid uit den kring der onzen hebben
verbannen, wij gaven hem twaalf maan
den om van meening te veranderen; die
tijd is nu voorbij.
En denkt gij, dat de knaap nu on
zen zin zal volgen? vroeg Beatrice on-
geloovig. Do dichter van den „afscheids
groet aan de Medici" heeft zich voor im
mer van ons losgescheurd!
Gij dwaalt, moedpr; nog .altijd heeft-
hij wel zooveel respect om do gebruiken
onzer familie te ceren, terwijl hij
bij bet drijven van de Medici in minder
rooskleurig licht als nutteloos werk
tuig ter zijde is gesteld, boe het zij, ik
heb zoocvon een schrijven van hem ont
vangen, dat hij op den familiedag van
morgen zal aanwezig zijn.
Een trek van wantrouwen vloog over
hot hoekig gelaat der oudo - dame.
Wie weet of er geen arglist van
Cosimo onder de komst van Edmoiido
verborgen ligt? meende zij. Men. zal goed
doen hem tc bewaken, tot wij van zijn
gezindheid overtuigd zijn! Doch nu
genoeg van crustigo zaken, mijn zoon,
ginds zio ik Roberto, den gelukkigen brui
degom, komen in gezelschap van Savello,
die door onzen invloed stalmeester is ge
worden.
Ik deed het, omdat gij het vroeg.
Signora, en de wil zijner moeder is een
wet voor een Albizzi. Wat mij persoon
lijk betreft, ik mag dezen Savello niet, ik
kan mijn geheimen afkeer van dien man
niet onderdrukken en bijn^ weigeren
mijn lippen liet te zeggen, want het is
uw lieveling maar sinds langen tijd
trekt deze afkeer zich zelfs tot onzen jon
gen spruit, Roberto uit.
Roberto! De stem van Beatrice klonk
scherp, verklaar u nader, wat hebt ge
over hem te klagén? Is hij niet ijverig,
niet dienstwillig, niet altijd bereid om
voor de eer van ons huis te werken?
Ik ben mij van dat alles bewust, ant
woordde Ricciardo, en toch, hij bevalt
mij niet, nachten in wilde orgiën door
gebracht met weinig passende gezellen,
vorstelijke sommen verbrassend met die
nieuwo uitvindingspeelkaarten, dat
zijn daden die geen Albizzi waardig zijn
en nog minder den verloofde van de
dochter van markies Tamburini.
Signora Beatrice had een zwak hart voor
haar kleinzoon; hoe hard haar karakter
overigens was, Roberto had steeds van
die zwakke zijde gebruik weten te ma
ken en menig geschenk was hem onge
merkt in de hand gegleden, dat hij na-
ituurlijk onmiddellijk ih woeste gelagen
liad verbrast.
Do komst van dogenen, over wie het
gesprek liep, maakte 'aan het onderhoud
tuschen moeder en zoon een einde.
Roberto Albizzi zag er verwilderd en
v.erioopen uit; een zekere ruwheid, die hij
tevergeefs trachtte Ic verbergen, lag over
zijn wezen.
Achter hem trad Savello het vertrek van
Signora Beatrice hiruien. Dc voormalige
roover, thans stalmeester der Republiek,
had zich in 'n waardigheid gehuld,die hem
belachelijk stond, en het rijke costuum, een
wambuis van groen fluweel, gaf zijn hoe
kige verschijning een nog meer komisch
aanzien. Als beschermeling J van haar
kleinzoon ontving Beatrice hem welwil
lend en nam den dank voor zijn bevorde
ring in ontvangst.
Nu keerde zij zich tot Roberto.
Uw oom heeft over u te klagen, Ro
berto. - En inderdaad, uw uiterlijk ligt er
getuigenis van af, dat gij een levenswijze
voert, die niet aan den bruidegom van de
lieve* Lauretta Tamburini betaamt. Wie
bijna op de treden des altaars staat, als
gij, moest oen ander gelaat kunnen toonen
Roberto zag duister voor zich heen,
klaarblijkelijk had hij een andere ont
vangst verwacht.
Ik voel mij niet wel, gaf hij ten ant
woord, had ik geweten dat mijn trekken
het misnoegen mijner vereerde grootmoe
der zouden opwekken, ik bad gewacht, tot
mijn spiegel bet veroorloofde haar te
naderen.
- Ik doe u geen verwijt, merkte Sig
nora Beatrice vergoelijkend, op, en de na
bijheid uwer Lauretta zal wel spoedig uw
bleekè wangen doen blozen. Gij zult toch
nog lieden naar het paleis Tamburini gatfn
om op den vooravond van het huwelijk uw
bruid te bezoeken?
Roberto hoog zwijgend. De oude dame
stond op en schreed, op haar stok leu
nend. door de zaal; voor oen der hooge
kasten van sandelhout met ingelegd mo
zaïek bleef zij staan en nam daaruit een
oud met goud versierd kistje,
Dit kleinood, zeide zij, moogt ge als
bruidsgeschenk van de oudste der Albizzi
aan nw bruid overhandigen: het is een
oud erfstuk van ons huis, zij moge het
heilig houden.
Door een druk harcr vinger sprong liet
deksel open, een halssieraad, fonkelend,
van edelgesteenten, schitterde voor de
oogen der aanwezigen.
Ik hoop, ging Signora Beatrice voort,
haar kleinzoon het kistje overhandigend,
dat uw bruidsgeschenk zich waardig aan
mijn gave zal aanpassen. Dezen avond,
vóór ge het overbrengt, wensch ik het in
oogenschouw te nemen. Nu echter kunt ge
gaan, uw oom heeft mij nog over ernstige J
zaken te spreken en de gelukkige bruide- j
gom mag slechts blijde gezichten zien. Ga,
mijn zoon, en breng uw lieve bruid mijn
zegen!
Zij nam met een vriendelijke handbe-j
weging afscheid van Roberto, en de jonge
man trok zich met zijn gunsteling Savello
terug.
In de voorzaal bleef hij staan; vor-
schend zag hij rond, geen luisterend oorj-
was in do nabijheid, alleen de portretten"
der voorvaderen van het geslacht Albizzi,
zagen uit hun donkere lijsten neder op hunV
telg.
