voorstelling geeft daaromtrent opheldering
't Ziet er vreesclijk technisch uit, maar 't
zal wel meevallen.
'weede
Itfosnsdag 6 Juni 1923
raadtooze Telephone.
X.
De QnfcvangSamp.
ift geluid i3 trilling. Do radio-golven
eveneens trillingen, aethertriliingen.
hebhe-n echter al heel spoedig gemerkt,
deze aethertriliingen niet hoorbaar
ren, omdal ons trommelvlies niet in
at bleek zulko snelle trillingen bij te
den. Do electromagneel van do tele-
kon het ook niet, en zoodoende zou-
vrij aan al onze uitvindingen niets ge-
üebbeD, als wij geen instrument be-
i hadden, cm die snelle trillingen wat
lomperen cn zo om te zetten in hoor-
ro geluidslrillingen. Ik heb u verteld,
do radio-lamp zoo'n instrument was
tevens beloofd do werking van een der-
lijke lamp neg nader te verklaren.
Do lamp staat daar op liet ontvangtoe-
:oo stil vergenoegd te gloeien cn
aand, die met de werking van een
wdloos toestel niet vertrouwd is, heeft
geen flauw vermoeden van, dat deze
belangrijke functie verricht. De glim
md-zwarle spoelen, de geheimzinnige
idensatoren, do blinkend© knoppen van
illustere rij batterijtjes, de schake-
ars, do conlact-veeren, draden en klem-
troeven, dat alles spreekt tot den leek
I imponeert hem. Maar zoo'n onnoozel
inipje- „Die dient zeker om het zaakje
rat bij to lichten" of: „Dat is om te con-
loleeren of het toestel werkt, niet waar",
fergelijke opmerkingen worden gemaakt
zijn heel verklaarbaar. Maar het gaat
le menschen precies zoo: degenen
zoo onnoozel en onbeduidend uit-
i, zijn vaak de minsten niet. Zoo ook
as lampje; hij maakt de trillingen hoor-
en zonder hem hoorden wij niets,
ijlit wil niet zeggen, dat er geen andere
üiadelen zijn om do trillingen hoorbaar
imaken, maar een lamp is het beste mid-
Zooals wij in artikel VIII gezien heb-
len, snijdt de lamp als het ware do eene
klit der trillingen totaal af en laat Hij
fel stroom die onder den invloed van
ie aethertriliingen als wisselstroom
antenne wordt opgewekt als ge-
S lijkstroom door de telephoon gaan.
injy Het onderbreken van dien gelijkstroom
doet het telephoonplaatje trillen en dus
spreken. Dat alles weten we reeds. Maar
mag is nu: hoe komt het, dat zoo'n
mp hechts stroom in één richting door
tap o(, zocals men technisch zegt, dat de
lamp als g e 1 ij k r i c h t e r optreedt?
Het beste zal zijn, dat u eerst het hier
seleekende liggende lampje maar eens aan
ijkt.
Figuur A. geeft de lamp zooals u Hem
anatura zoudt gezien hebben. Middenin
a geteekend een metalen busje, dat door
tea der 4 draden wordt vastgehouden. Dat
Jasje noemt men: do plaat. Wanneer
zich dezo plaat wegdenkt, zcoals in'fi-
uur B. is geteekend, ziet u, dat er in
at busje zich bevindt een soort spïraal-
gfoer, die op zijn beurt wordt vastgehou-
door een andere draad. Dat veertje
noemt men: het rooster. Binnen door
l5 veer loopt een gloeidraad, precies ge-
ajk aan elko andere gloeidraad van een
femme electrischo lamp. Deze gloeidraad
pördt aan weerszijden vastgehouden door
-i twee overige draden. Al deze 4 dra-
staan natuurlijk met do buitenwereld
fc verbinding. Do volgende schematische
Figuur 2.
Be cirkel duidt de lamp aan't is
^iaar een weet' En in die lamp-cirkel is
de plaat aangegeven door do streep waar
P. boven staat, het rooster door de krom
me lijn, waar R. naast staat en liet
streepjo tusschen de tweo knopjes, waar
D. onder staat, is de gloeidraad. Van deze
gloeidraad gaan twee draden naar c-en
kastje A, dat is do „accu" oftewel het ma-
chien dat den stroom levert om do lamp te
doen gloeien. Maar daarnaast ziet u nog
een paar kortere en langero streepjes.
Wat is dat voor poespas? Dat beteekent
zooveel als: een rij batterijtjes, gewone
zaklantaarn-batterijtjes. Do eene pool van
die batterijtjes is verbonden met de plaat,
zooals u ziet en de andere pool is vastge
maakt aan een der draden van do gloei
draad. Vervolgens nog liet rooster, dat
verbonden is via een condensator C. met
de antenne.
Wij hebben dus twee 'toestellen hier om
stroom te leveren. De „accu" vooreerst,
die stroom levert voor de gloeidraad, en
vervolgens ook de batterijtjes. Maar u ziet
voor dezen batterijstroom geen gesloten
kring, die toch noodzakelijk is voor een
electrischen stroom. Want de stroom moet
aan een kant de batterijtjes verlaten en
aan den anderen kant er weer in terug
komen, betgeen hier onmogelijk schijnt.
Nu moet u echter één ding weten c-n dat
is dit: wanneer een lamp brandt, worden
er uit de gloeidraad negatief goladen elcc-
tronen weggeslingerd. Bij een gewone
elecirische lamp tollen die electronen wat
rond en vallen na een tijdje vanzelf weer
op de gloeidraad terug. Maar in een ra
diolamp worden ze aangetrokken door de
plaat. Dat zal gebeuren, wanneer do plaat
positief geladen wordt, want positief trekt
de negatieve eleclronen aan. Men kan do
plaat positief krijgen door hem aan te
sluiten bij de positieve pool van de bat
terijtjes, hetgeen in ons schema gebeurd is
En nu kan de stroom doorgaan, n.l. via de
weggeslingerde eleclronen, die D. met P.
verbinden. Dat gebeurt dus alleen als de
lamp brandt.
Maar men dient erop te letten, dat de
electronen op hun toeht van do gloeidraad
naar de-plaat het rooster R. passeeren
moeten. En dat rooster staat in verbinding
met de antenne.waarin wisselstroomen
optreden als er aethertriliingen op af ko
men. En men weet dat wisselstroom be
staat uit een negatieve en eon positieve
ANTENNE
I Figuur
phase. Het rooster zal dus telkens positief
en negatief gemaakt worden, hetgeen z'n
uitwerking niet missen zal op de plaat-
stroom, d.i. de stroom van gloeidraad naar
plaat.
Wordt het rooster positief, dan trekt
het do electronen ook aan, dus vermindert
de plaatstróom; wordt het rooster nega
tief, dan stoot het de electronen voor-een
deel terug, dus vermindert de plaatstroom
eveneens. Doch er is meer.
Want, waar moeten die negatieve elec
tronen naar toe, als ze afgestooten worden
door het rooster?
Zie maar eens op nevenstaande figuur,
waar de plaatstroom staat afgebeeld. Do
electronen gaan deels door, want de spi-
raalveer laat nog genoeg doorlaatruimte
over, deels hoopen zij zich op vóór het
rooster. Wordt nu do stroom omgedraaid
en wordt bet rooster positief, dan vliegen
die opgehoopte electronen ineens naar hot
rooster toe en neutraliseeren daar dade
lijk de positieve waarde. Zoodat het ge
volg is, dat het rooster n o o i t p o s i t i e f
wordt, zoolang er wisselstroom in cle
antenne optreedt. Het rooster blijft dan
steeds negatief en iedcV© negatieve phase
van den wisselstroom doet de negatievo
waarde van het rooster stijgen, terwijl
iedere positieve phase dadelijk onschade
lijk wordt gemaakt. Terwijl de negatieve
lading van het rooster nu voortdurend
stijgt, lekt er echter aan den anderen
kant voortdurend weer iets af (door aan-
wezigo gassen binnen in de lamp, die
nooit heeïemaal luchtledig is, of door de
niet volkomen isollerende lamp-uiteinden),
zoodat we over 't geheel kunnen zeggen:
het rooster blijft voortdurend negatief en
belet voortdurend een groot deel der, elec
tronen om naar do plaat door te reizen.
Een gedeelte gaat echter door en dat wel
in één richting en dat gedeelte onder
vindt geen last van de wisselende stroo
men.
Word? nu do wisselstroom onderbro
ken, hetgeen geschiedt als er gesproken
wordt, dan houdt het rooster op
nogatiof te z ij n. Do plaatstroom gaat
nu ongehinderd door, is dan sterker ge
worden. Zcodaf; het resultaat van de on
derbrekingen is, dat de plaatstroom voort
durend varieert in sterkte, tengevolge van
de werking van het rooster. Deze stroom,
die dus gelijk gericht is, gaat door do
electro-magneet van do telephoon, welke
op onze teekening niet is aangegeven,
doch die men zich in den plaatstroomkring
ingeschakeld moot denken. Vermindert dc
plaatstroom dan laat do eleclromagneet
het telephoonplaatje schieten, vermeerdert
de plaatstroom dan trekt de magneet aan
en aldus ontstaan de trillingen die wij
hooren.
Dat is de werking van do lamp. En hier
mede zijn wij gekomen aan het eind van
onze radio-telephonie-besprcking.
Wat zit dat-alles fijn en wonderbaar in
elkander, niet waar' En toch.heb ik u
nog maar c-en klein gedeelte laten zien. van
deze wondere uitvinding. Er is nog veel
meer.
Misschien praten wo binnenkort nog
eens over het telegrapheeren van brieven
en portretten, waardoor men in staat is
b.v. een lieele brief met het nieuwste por
tret er hij binnen enkele minuten naar
Amerika to sturen.
H. Cr.
!T BE'PERS
DE S. D. A. P. EN ORANJE.
Aan het „weekpraalje" in Do Maas
bode is het volgende ontleend:
't Gaat bedenkelijk achteruit met de S.
D. A. P. in den lande. En dan behoeft
men nog niet eeirs de jongste raadsveikie
zingen als maatstaf te nemen.
Dat men in Zaandam de victorie moest
opgeven, dat men in Rotterdam drie roo-
de zetels verloor, dat men in Amersfoort
ondanks de aanmerkelijke uitbreiding
van raadszetels er zelfs van de bestaande
roode er nog een inboette, dit alles geeft
„het Volk" nog reden tot tevredenheid.
Want eigenlijk had men, erkent men nu
achtoraf, nog grooter debacle verwacht.
In den Beemsier had men zelfs heele
maal geen roode candidaten gesteld, om
dat daar de afdeeling der S. D. A. P. on
langs wegens gebrek aan deelneming is
opgeheven.
Alleen Amsterdam Keft het hoofd bo
ven water kunnen houden, dank zij Wi-
baut, die met zijn burgerlijke zakentalen
ten op uitmuntende wijze de gemeente
lijke financiën bestiert en met Vliegen en
de Miranda het geld niet over den balk
gooit.
Maar er zijn andere bedenkelijke din
gen cn insluipsels, die 't vroegere revolu
tionair karakter der S. D. A. P. ernstig
dreigen aan te taston.
't Kwaad gaat zoo ongemerkt zijn gang.
Do sociaal-democraten houden van
bloemen. Let maar eens op lioe gaarne zij
zich op den eersten Meidag met roode
tulpen tooien. Maar daar zat althans oor
spronkelijk nog wat opstandigs aan vast.
Rood is de kleur van het verzet, van den
opstand, van de revolutie, van het bloed.
De roode tulp behoorde bij de roode
vlag.
't Was een soort sociaal-democratische
liturgie, en van do Roomsche Kerk heb
ben de sociaal-democraten geleerd, hoe
zeer de volksziel hangt aan uiteriijken li-»
turgischen sier.
Maar wat zien wij nu den laatsten tijd
gebeuren?
Als go vroeger „het Volk" laast, dan
kreegt ge zoo den indruk, dat de verdruk
te proletariër slechts te leven en te wo
nen had in bedompto hokken en krotten,
zonder licht en zonder lucht, zonder zon
en blijlicid. Een tuin was het standprivi
legie van den burger en den rijkaard.
Onnoozele, die gij waart, die u ver
schalken liet door al deze knap geënsce
neerde ellende.
De werkelijkheid is heel anders. Want
om aan de behoeften der lezers tegemoet
te komen, heeft „het Volk" sinds eenige
maanden con speciale rubriek geopend
„Voor Kamer cn Tuin".
Wie deze nieuwe rubriek trouw leest,
moet wel den indruk krijgen,.dat tde vroe
ger zoo jammerlijk beklaagde proleterig
van „bet Volk" tegenwoordig allemaal óp.,
villa's wonen met heerlijke lusthoven, en
parken er om heen.
Wij zullen de laatsten zijn om den
menschen deze blijde levensgeneugten
niet te gunnen.
Wie zal er zich niet over verheugen,
dat de S. D. A. P. langzamerhand op weg
is do partij van de heilige tevredenheid
to worden.
Maar toch dreigt de invloed van den
Volksadviseur „Voor Kamer en Tuin",
hoe onschuldig uiterlijk ook, op den duur
funest te worden voor het oorspronkelijk
karakter der S. D. A. P.
Want wat moeien wij toch, tot onze
niet-geringe verbazing constateeren? Dat
dezo waarschijnlijk ongecontroleerde
schrijver in „het Volk" op de meest open
lijke manier propaganda maakt voor
oranje.
Stel je voor propaganda voor oranje,
de meest gehate Meur onder de broeders
van ouden tuk.
Is het oude, beproefde rood zóó aan
het verschieten, sinds Troelstra naar het
Loo ging, en andere kopstukken van de
Partij heimelijk naar de recepties en
feesten van de Koningin gaan kijken.
En toch wij moeten 't wel gelooven, de
papioren wijzen 't uit.
De man in „het Volk" schrijft nu al
weken lang in zijn rubriek over Dahlia's,
niet over de leuke „dikke Dahlia" van
Hullebroeck, maar over de echte Dahlia's
die zoo decoratief doen in onzen tuin.
Een der beste van deze Dahlia's, zoo
prijst hij zijn partijgenootcn aan, zijn
hoe kunt ge 't dulden Kleerekocper, of
schoon die zelf van huis uit cck ©enigs
zins oranje is „Prinses Ju
lian a".
Stel je voor „Prinses Juliana"
in een tuin van een onvervalscliten partij
genoot.
Maar enfin „Prinses Juliana" is nog
wit van kleur, zooals 't een echt prinsesje
past. Begrijpen kunnen wij ook, dat do
man iels veelt voor „Mr. H. G. Dressel-
huijs", omdat deze dahlia-soort nog zui
ver rose is. maar verder c-n dan wordt 't
heel gek, recommandeert hij zeer speciaal
„Zonsondergang", goudbrons met oranje
gloed". „Kmg of the Autumn" „oranje
gele" herfstkleur. „Artis", „oranjerand".
Bijzonder recommandeert hij verder een
vak, let wel, een heel vak in eert tuia van
een sociaal-democraat, beplant met
„Oranjetelgen", die natuurlijk licht-oran-
jo is. Zoo'n vak, prijst bij, brengt „licht
en leven in onzen tuin", ook „Prins van
Oranje".
Verder „Glückauf' en dan denkt ge na
tuurlijk aan slafelïjke mijnwerkers, die
vuurrood zijn. Maar ge hebt 't mis, ook
„Glückauf is „warm-oranjo".
In „Charlotte" is „goud-oranje. Is 't
niet voor een rechtgcaarden sociaal-de
mocraat om uit zijn vel te springen. Wij
vreezen dan ook, dat deze nieuwbakken
medewerker van „het Volk" op het eerst
volgend Paasch-congros der S. D. A. P.
ernstig tot de orde zal geroepen worden
wegens zulk een onverholen oranje-pro-
paganda.
Wij vermoeden zelfs, dat de man al oen
stille wenk van de redactie of het Partij
bestuur heeft ontvangen. Want op zeke
ren dag weer dezo rubriek lezend, kregen
wij cis een opluchting tusschen al dezo
oraoio-propaganda het volgende te lezen:
„Willen wij dezen zomer zeïfgekweekto
kreten eten, dan dient op oen zonnige
plaats het zaad aan den bodem toever
trouwd. Goede soorten zijn: gewone <Ion«
kerroodo en bleekblad donkerrooda".
HahaT dachten wij, eindelijk is .de man
weer in den stijl, kroten, rood o kre
ten en de vrouw kookt met wat azijn
de S. D. A. P. houdt nogal van zuur
dan worden de kroten prachtig vuurroof
zooals dat op do tafel van e«rn echten so*
ciaal-democraat behoort."
B£8i8ÉEaiL&!S§3
iirmmm eimciyimieh
DIERST i
'elen ongetwijfeld is het bekend, dat
fe photografie en dactyloscopie zeer nut*
werk kunnen verrichten in dienst der
Solüio, zoo dezo er althans gebruik van
laakt.
Meerdere malen reeds wist de politie,
h kaar naspeuringen geholpen door pho-
®grafischo en dactyloscopischo voorlich-
i®c» zaken die voordien in het duister
"Son, op te helderen.
Ie photografie, die door haar bijzonde-
i vorm bet meest onmiddellijk succes
«soft, is (]0 oudste vorm van wetenschap-
P®]ijb nasporing door de politie.
dactyloscopie, het onderzoek naar
vorm, den aard van de huidiijsten op
toppen van do vingers en de teenen, op
handpalm en de voetzool, is eorst later
itt Struik genomen en vult de photogra-
waar zij alleen onvoldoende is of
?s zelfs ontbreekt, op voortreffelijke
*ijze aan.
Ooral in de crimineel© anlliropome-
1hij do herkenning van misdadigers.
de dactyloscopie een. voorname rol
reads meerdoro malen zijn de politio
neels nasporingen door haar hulp lot een
goed einde gebracht
In Leiden staat de politie ten deze
niet achter, hetgeen zeker voor een groot
deel te danken is aan den ijver, de voort
varendheid en kunde van den tegenwoor-
digen inspecteur der recherche, den heer
W. G. Weijers.
Toen v/ij dezer dagen dan ook van den
Commissaris van Politie, den heer P.
Stapel, de uitnoodiging ontvingen, om
eens een kijkje te komen nemen en ons te
overtuigen van hetgeen door de recherche
op dit gebied wordt gedaan, hebben wij
die uitnoodiging dankbaar aanvaard.
We wisten reeds op welke bekrompen
wijze de recherche ten deze haar lang
niet gemakkelijke taak moest vervullen.
In een klein, eng kamertje ia hot photo-
grafisch atelier ondergebracht en met be
hulp van kunstlicht maakt de rechcrcheur-
photograaf zijn reproducties. Het feit,
dat er in dit aleliertje in do laatsto twee
jaar tijds 1000 photo's zijn vervaardigd
is genoeg reden om te zeggen, dat deze
afdeeling een betere huisvesting verdient.
Wellicht zal zulks dan ook geschieden,
wanneer de politie haar nieuw bureau
aan de Zonneveldstraat zal krijgen.
JVat nu het werk op pbotografiach ge
bied zelf betreft, in het kort het vol
gende.
Van ieder persoon, van wie photo's
worden genomen, worden drio afdrukken
gemaakt, waarvan er één geplaatst wordt
in een pkoto-album, één op een kaart en
één op het dactyloscopisch signalement.
Wanneer een persoon nu een aanklacht
tegen iemand indient, dien hij alleen van
aanzien kent, legt men hem de photo-
album voor, in de hoop, dat daarin het
portret van den verdachte te vinden is.
Het kaartsysteem, door de politie hier
bij aangelegd, is van groot nut. In dit
kaartsysteem zijn n.l. alle gesignaleerden
ingedeeld op een zoodanige wijze, dat zijn
kaart er onmiddellijk uit te voorschijn
kan worden gehaald.
Hiervoor bevindt zich aan elke kaart
'één of meerdere z.g. ruitertjes, die in ver
schillende kleuren aangebracht den te
volgen weg aanwijzen. Heeft de verdach
te b.v. een krommo neus of mist hij een
vinger dan wijst de sleutel op de ruiter
tjes onmiddellijk waar do kaart van do
verdachte, zoo hij althans gesignaleerd is,
zich bevindt.
Ontkent b.v. een verdachte van oen in
braak schuld aan het hem ten laste ge
legde dan kunnen do op hem genomen
dactyloscopischo vingerafdrukken verge
leken wordon bij dio, welko op do plaats
van het misdrijf zijn gevonden.
Zijn dezo dezelfde, dan staat het onora-
stootelijk vast, dat do verdachte schuldig
is aan het hem ten laste gelegdo, zoo cr
geen andero vingerafdrukken zijn waar
genomen.
Nog een andere manier om een ver
dachte aan een of ander misdrijf te vin
den is de volgende. In een tweede kaart
systeem zijn de verschillende misdrijven
categorisch ingedeeld en bevinden zich do
signalementen van alle bekende inbrekers,
oplichters enz. allo bij elkaar.
Ook van alle nachlverblijvers, die om
onderdak lcomcn vragen bij de politie,
worden photografischo afbeeldingen ge
nomen, omdat dergelijke „hoeren" meer
malen valsche namen opgeven cn oen ver-
keerdo geboorteplaats. Blijkt zulks uit het
onderzoek der recherche, dan worden do
personen gesignaleerd in het politieblad,
wijl zulks door betreffende personen
voornamelijk gedaan wordt, omdat zij
nog straf tegoed hebben.
Ook van de personen, die een pas aan
vragen, wordt een foto-album bijgehou
den. Zulks heeft ten doel om personen,
die b.v. in het buitenland verdwijnen, op
Diocesaan Kruiuverbond in hei Bisdom
Haarlem.
De jaarvergadering had Maandag 4
Juni plaats in het Gezellenhuis te Ouder
kerk a. d- Amstel.
Namens de afd. Ouderkerk heette da
heer Jac. van der Val], secretaris der afd.,
de afgevaardigden welkom.
Do heer J. W. van Dam, voorzitter van
het Diocesaan Kruisverbond en tevens van
de afd. Ouderkerk, verwelkomde de afge
vaardigden, alsmede mevr. DekkerKoe-
dooder van den Dioc. Mariabond; de heer
Vloeiberghs, van het Dr. Ariënsfonds; Pa
ter Ildefonsus O. Cap. en dr. van Walsum,
inspecteur der Volksgezondheid.
Meegedeeld werd o.m., dat van 15 tot
24 Juni een gebedsactie zal worden /ehou-
vdèn pm zegen af te smeeken over do drank-
'u..strijding. Plaatjes met gebeden zijn ver
krijgbaar bij Sobriëtas.
To Middelburg is thans dc eerste afd.
van het Kruisverbond in Zeeland gesticht.
Als patroon der Jongensbonden in het
bisdom werd St. Aloysius gekozen.
Uit het jaarverslag van den beer Boi
stippen wij aan, dat het ledental van 3ÜC7
terugliep lot 2992.
De heer Potharst bracht verslag uit van
het geldelijk beheer. De uitgaven bedroe
gen f3641.15, de ontvangsten f 5185.25,
met f 1809.45 saldo.
De begrooting 1923'24 werd vastge
steld in ontvangst en uitgaaf cp f3108.
Bij de behandeling der begrooting werd
de opmerking gemaakt, dat do reddings
brigades het kind van de rekening zijn ge
worden door het verbond met de Dr.
Ariënsvercsniging. Zij ontvangen nu in
bet geheel geen subsidie.
De heer Vloeiberghs deelde mede, dat de
Dr. Axiënsvcrecniging geen geld beschik
baar beeft. Besloten werd een post van
f50 te brengen op de begrooting voor de
reddingsbrigades, die dan op verzoek kun
nen worden gesteund.
Verscheidene commissieverslagen wer
den uitgebracht, waarna de voorzitter ge
legenheid vond hulde to brengen aan dsn
Bondssecretaris, den lieer G. P. Bon, die
thans 12 jaar lid van het Hoofdbestuur
is. Spreker bood den heer Bon een gouden
horloge aan. Mevr. DekkerKoedooder
bood namens den Mariabond haar geluk-
wenschen aan en een bewijs van waardee
ring. De beer Dicges sprak waardeerende
woorden namens de Aartsdiocesane Ver-
eeniging. De heer Bon bedankte en getuig
de van de prettige samenwerking.
Na de pauze werden enkele ingediende
vragen beantwoord.
De afgevaardigde van Vclseroojd vroeg
hot hoofdbestuur stappen te doen om te be
werken, dat in het retraitonhuis to Noord-
wijkerhout koffie wordt geschonken in
plaats van bier. De vergadering stemdo
hiermede onder applaus in.
Besloten werd wederom ccn prijsvraag
uit te schrijven.
De leeftijd van toelating tot het Kruis
verbond wordt van 1G op 18 jaar ge
bracht.
Pastoor Van Leeuwen sprak vervolgens
over do bestrijding van het alcoholisme.
Z.Eerw. wees o.m. er op, dat vooral wer
kers met toewijding en-liefde noodig zijn.
De heer Van Walsem, inspecteur der
volksgezondheid afd. drankbestrijding,
voerde ten slotte bet woord. Volgens spr.
moeten Regc-cring cn particulier initiatief
steeds meer samenwerken. Hij constateer*
de niet alleen malaise op economisch,
maar ook op geestelijk gebied. Verblijdend
en bemoedigend is het, dat zooveel belang
stelling wordt getoond voor een zaak, dio
zuiver geestelijk is. Spr. zegde gaarne zijn
steun toe cn vroeg aller medewerking.
De strijd iegan het Nieuw-Malthusianisme
Belegd door de Yereeniging „Voor Eer
en Deugd", werd Maandagavond in bet
Concertgebouw te Amsterdam ccn verga
dering gehouden legen het Nieuw-Maltliu-
sianisme.
Do vergadering, die druk was bezocht,
werd geopend door den voorzitter van de
plaatselijke afdeeling, den Zeereerw. Pa
ter L. H. Pcrquin, die in zijn inleiding
den aanwezigen hot doel der vereenïging
„Voor Eer en Deugd" uiteenzette tegen
over de velo misvattingen, die daarom
trent nog bestaan.
De Zeereerw. spreker wees cr verder
op, boo bier in Amsterdam, dat de zink
put der zedeloosheid in Europa geworden.
te sporen, of bij e.v. ongelukken de fami
lio cn. dc politio van dienst te zijn.
Op velerlei ander gebied ia de r ach er*
cho nog werkzaam, doch ïo het ^belang
van al die onderzoekingen ia publicatie
minder gowenscht. Immers tegenover de
steeds grooter wordende intrigues van
zoovele „slimmeriken", moot de reehor*
cho steeds machtiger werktuigen bezitten.
Want zoo spoedig zij zich ten opzichte
van het een of ander machteloos moet
verklaren, speelt zij een verloren zaak.
Gelukkig is het zoover nog niet gekomen^
althans zeker te Leiden niet. Misschien is
het ook wel tengevolge van d?< vaardig
heid op het gebied van pholografio eri
dactyloscopie, dat do taai der recherche
in Leiden niet zoo moeilijk is, zoodat
weinig misdrijven van ernstigen aard te
Leiden gebeuren.
Hopen we, dat het zoo blijve. Mogen GX
dan geen groole successen te boeken zijn;
doordat er minder misdrijven voorvallen,
dan verricht de wetenschap als preven
tieve maatregel zeker uitnemend werk.
