Leifelg Courant''
fweede BSad
(TQ
*9.
ENCYCLIEKMEETING TE
WASSENAAR.
]g^ Een mooi geslaagd feest,
hel De jaarlijfcsclie herdenking door den
ïing iüg Leiden en Omstreken van den Ned.
Volksbond van de uitvaardiging der
ka- cycliek „Rerum Novarum", gisteren te
issenaar gehouden, is wederom een
ie manifestatie geworden.
Iukkig was het weder bijzonder goed
noemen na den forschen regen in den
tol r?en, die het feest dreigde te doen mis-
in iken. En mogen er al teruggehouden
a, bevreesd voor nog meer regen, do
iznst was, mede gezien de moeilijke
uit. i naar Wassenaar, hoogst bevredigend
noemen. Van tal van plaatsen, onder het
ort van Leiden behoorend, waren
ka-IJrijke moctinggangers opgegaan naar
mooi gelegen Wassenaar. Per fiets,
en boot kwamen herhaaldelijk Rieu-
groepjes menschen en toen te 2 uur
het Lof in de parochiekerk aanving, was
kerk nagenoc" geheel gevuld met he
rtellenden, terwijl talrijke vaandels
pu-lies de fiere kerkzuilen prijkten,
bij. Onder het Lof hield de WclEerw. Heer
ter G. J. v. d. Burg, kapelaan der paro-
een korte toespraak tot de talrijke
av.ozigen, waarin hij hen op de aller-
ad> :sle plaats een hartelijk welkom toeriep,
idat men daar was gekomen, om, zoo-
liet Roomschen past, ook deze mani-
tio op Roomsche wijze le beginnen,
oral echter heette spr. allen welkom in
Ige. issenaar, omdat het daar is geweest,
(volgens de legende, St. Willibrord voet
land zette, om het hekeeringswerk van
slerland te beginnen. Spr. uitte den vu-
wensch, dat allen in zich zouden op
men dien vurigen geloofsijver, waarvan
-24, patroon St. Willibrord was doordron-
opdat. van al hun werk die kracht zou
rij. 'gaan als tot het hereiken van het doel
erij odig was.
-23.
Na
baandag 28 ü/iei 1923
Do optocht,
liet Lof stelden allen zich in den
>n" <L als volgt op: Muziekkorps „Perosi"
de afd. Leiden, afd. Wassenaar met
vaandel en van St. Deus Dedit, Sas-
ilieim met afd-vaandel en dat van den
ri- emïst-, land- en tuinarbeidersbond St.
luciscus, ZoeterwoudeLeiderdorp met
vaandel, Voorschoten met afd.-vaan-
nuiziekkorps „St Cecilia" van Voor
de afd. Voorhout met vaandel en
van „St Urbanus", de afd. Warmond
vaandel, I.isse met vaandel en dat
..St. Isidorus", „St Ignatius van
sola", „St. Joseph" eu „Nut en Genoe-
Noordwijk met afd.-vaandel, Noord-
;orhout met afd.-vaandel en harmonie,
tea slotte de afd. Leiden mot bonds-
mdel en de vaandels 'Her volgende on-
.fdeelingen: Bakkersgezellen, St. Hu-
lit, Overheidspersoneel St. Paulus,
afisclio Bond, Transportarbeidersbond
Bonifacius, R. K. Prop.-Club St.
irus, Melaalbewerkersbond St. Eloy,
jirieksarbcidersbond St. Willibrordus en
Houtbewerkers, Meubelmakers en Be-
ngors St. Anfconius. Ook van andore on
tdooiingen waren nog vertegenwoordi-
zonder dat het vaandel aanwezig was.
den stoot merkten we o.m. nog op
WclEerw. Rector Möller en den* heer
Mooijman, uit Den Haag, de sprekers
bet meetingterrein, de WelEerw. Hee-
Pater v. cl. Donk en kapelaan Beune
den lieer Silvius, voorzitter van den
"t R.-K. Volksbond.
N'adat de stoet een rondgang door het
had gemaakt langs Kerkstraat, Lang-
0at, Schoolstraat, Rozensteinstraat,
irweg, Langstraat, Molenweg en Kerk
rat terug, verzamelden allen zich op
meeting-terrein achter het Patronaats-
Op hot meetingterrein.
He bijeenkomst werd geopend door den
wzitter der Wassenaarsche afdeeling,
heer Vogels, die, na den Chr. groet
hebben uitgesproken, allen hartelijk
Ikom heette en den wensch uitsprak, dat
deze manifestatie, de heerlijke uiting van
het Roomsch bondsleven, er toe zou bij
dragen, dat de velen, die zich nog afzijdig
hielden, zich zouden scharen .rond het
vaandel, indachtig de woorden van Paus
Leo XIII: „Mannen, vereenigt U."
Re d e rector J. B. Möller.
Na het zingen van het bondslied, ver
kreeg de WelEerw. Heer Rector Möller het
woord.
De wereld overziende, geworden een
slagveld van ellende en dood, dan dringt
zich, zegt de Eerw. spr., telkens de vraag
naar voren, of wij niet boeten voor de
wraakroepende zonden van onze vaderen
en van ons.
De Avraakroepende zonden, ingrijpend
in het scheppingswerk Gods, roepen op
bijzondere wijze naar den hemel om
wraak. Zij zijn vrijwilligen doodslag, on
matige onkuischheid, verdrukking van we
duwen en weezen en het onthouden van
het rechtvaardig loon aan den arbeider.
Daaraan, zegt spr., heeft de 19de eeuw
zich schuldig gemaakt en op zichtbare wij
ze komt God tusscheribeide om den mensch
terug te voeren tot de redelijkheid. God
laat zien, dat de mensch niet straffeloos
mag ingrijpen in de ordening Gods en dat
hij zich moet onderwerpen aan de zede
lijke orde, door Hem gesteld.
Spr. wijst dan op de ellende en den dood,
die de wcreldkrijg vijf jange jaren bracht
in de gezinuen; hij memoreert, hoe tal
van menschen ingrijpen in de ordening
Gods door zoovele jonge levens in hun
kiem te verstikken, en hoe het Christelijke
huwelijk ontheiligd wordt. Daarom straft
God den mensch en er moet uit
verstaan worden, dat men eerbied moet
hebben voor het leven van den kleinste,
eerbied voor het leven van den onschul
digste onder ons.
Uitvoerig weidt spr. dan uit over de
vorige eeuwscho toestanden, waarin de
opeenhooping van rijkdommen door enke
len plaats had, waardoor het gebrek hij
de menigte steeg, hoe hebzucht, winstbe
jag en wraakzucht aan zoovelen het sla
venjuk oplegden, als gevolg waarvan Paus
Leo XIII riep, om spoedige en afdoende
hulp te verleenen aan de menschen van
de mindere klassen.
Spreekt hier niet, vervolgt de Eerw.
redenaar, uit dit woord des Pausen een
luide en droeve veroordeeling van de
Avraakroepende zonde, waardoor weduwen
en weezen werden onderdrukt en den ar
beider het rechtvaardig loon werd ont
houden?
Aan de hand van de leer van Christus
en zijn Kerk gaat spr. verder na, hoe door
liefde en eensgezindheid alleen do men
schen" weer tot elkaar kunnen Avorden ge
bracht. Daartoe is echter noodig, dat de
mentaliteit der menschen zich opAverke uit
al de bestaande heidensché begrippen en
dat zij zich gaan laven aan de zuivere
bron van waarheid, aan de leer van het
Evangelie.
Spr. wekt allen dan op, om gesterkt
door het bovennatuurlijk licht des geloofs
aan anderen het voorbeeld te geven van
ware liefde.
Tenslotte vraagt hij aller geestdrift, op
dat het licht des geloofs Aveer schijne in
huisgezin en maatschappij, terugvoerend
tot de Katholieke democratie, volgens de
uitspraak van Paus Leo XHI.
Hartelijk applaus volgde op deze Avarm
ges-proken Avoorden.
Rede W. Mooijman.
Na het zingen van „Roomsche Blijd
schap" Avas het Avoord aan den heer
Mooijman, die allereerst Avees op de groote
beteekenis van de jaarlijksche herdenking
der Encycliek, omdat er zoovelen zijn
tegenwoordig, die vergeten waarom do En
cycliek geschreven moest worden.
Er is sedert die 32 jaren, toen er zoo-
Areel tekortkomingen waren op zedelijk en
moreel gebied, veel veranderd, doch men
denkt maar al te gemakkelijk, dat het blij
ven zal, zooals het thans geworden is.
Wij zijn niet zoo dom, zegt spr., om to
zeggen, dat alle verbeteringen zijn ge
komen door het optreden A'an het katho
liek vereonigingsleven, doch wel mag Avor-
den verklaard, dat door onzen onvergete-
lijken mgr. Bottemanne een sociaal pro
gram in de statuten van den Volkshond
werd neergeschreven, waaraan na het ver
schijnen van de Encycliek niets behoefde
veranderd te worden.
Men is dadelijk opgekomen legen te
lage loonen, togen kinder- en vrouwen
arbeid in fabrieken. Zulks geschiedde, om
dat Paus Leo XIII vrijheid had gegeven
om medezeggenschap op te vorderen in de
bepaling der arbeidsvoorwaarden en be
scherming van den arbeidersstand door
middel van de sociale wetgeving.
Hier wijst spr. vervolgens uitvoerig op
wat door de pioniers, leeken zoowel als
priesters, is verricht geworden.
Vroeger was de opAroeding van het kind
alleen toevertrouwd aan de vrouw. De
Katholieke arbeidersbeAveging stond voor
aan in de drankbestrijding en zij zorgde,
dat de huisvader in plaats van ellende en
jammer, een goed weekgeld thuis bracht.
Daarom moeten ook do vrouwen bedenken,
wat zij aan de arbeidersbeweging te dan
ken hebben en de contributie niet be
schouwen als weggeworpen geld.
Spr. Avaarschuwt dan ook de vrouwen,
om te helpen den toestand van vroeger
niet le doen terugkeeren.
Hierna wijst spr. op den taak van den
man in het openbare leA'en, Avaar hij
toont Katholiek te zijn, daartoe gedrongen
door de Katholieke arbeidersbeweging. Hij
gaat naar de retraite, hij is lid van de
Congregatie, hij trekt op om deel te
nemen, aan den Stillen Omgang. Er is ge
komen een sociale Avetgoving, die den ar
beider verzekert tegen ongevallen en
ziekte, tegen werkloosheid en invaliditeit.
Daarop moeten de vrouwen letten en zij
moeten haar echfgenooten en kinderen op
wekken trouwe organisatieleden te zijn,
opdat zij niet den droeven toestand hun
ner vaderen weer zouden moeten beleven.
Spr. wekt dan op, om schouder aan
schouder te staan in eendrachtige liefde en
solidariteit, om te hereiken de regeling
der rechtspositie A'an den arbeider in in
nige samenleving met de H. Kerk, om
eenmaal de heerlijkheid des Hemels bin
nen te gaan.
Nadat het langdurige applaus, dat op
deze mooi rede volgde, was bedaard, klonk
bet machtig en majestueus over de velden
,Aan U, o Koning der Eeuwen, aan U
blijft de zegekroon.
Slotwoord.
Het slotwoord werd gesproken door
den hondsA'oorzitter, den heer Silvius.
Deze zette nog eens in korte trekken
uiteen, de diepe beteekenis, die er lag in
de onderAverpen, door de beide redenaars
besproken.
Vervolgens wekte spr. op, om te bidden
en te werken als het echt-Roomschen be
taamt; dat is de eenige medicijn A'oor de
Katholieke organisatie en hij spoorde ten
slotte aan om te leven volgens de Katho
lieke beginselen, dan zullen welvaart en ge
luk terugkeeren. Dan zullen er ook nog
meer opstaan, om die beginselen te ver
kondigen en naar buiten uit te dragen.
Hiermede Avas de mooie Roomsche ar
beidersmanifestatie ten einde.
Rest ons nog een Avoord A'an hulde voor
de goede regeling door de afd. Wassenaar
in elkaar gezet. Daardoor liep alles zoo
vlot -mogelijk van slapel, zeer zeker ten
genoege van de talrijke deelnemers.
BINNENLAKID
Opleiding Verlofskader.
Verplichte opleiding tot
officier en onderofficier
Bij ministerieele beschikking van 2
Maart 1923 is een commissie ingesteld om
den minister van Oorlog van advies te
dienen omtrent de opleiding tot en verdere
vorming A'an reserve-officier en reserve-^
onderofficier. Deze commissie is in hoofd
zaak met haar Averk gereed. In overleg
met den minister van Oorlog heeft de com
missie het Avenschelijk geacht om thans
reeds de grondgedachte, waarvan zij bij
de uitAverking van haar opdracht meende
te moeten uitgaan, publiek te maken. Hier
toe heeft zij dezer dagen onder leiding
van haar voorzitter generaal-majoor jhr.
E. J. M. Wittert, commandant van de 2de
divisie, een bespreking gehouden met ver
tegenwoordigers van de pers, waarbij de
volgende mededeoling werden-verstrekt.
De commissie is van het beginsel uitge
gaan, dat degene, die meer dan lager on
derwijs genoten hebben, verplicht zijn den
slaat in hooger rang te dienen dan in
dien van gewoon soldaat. Dat hekleeden
van een hoogeren rang brengt wegens op
leiding en verdere vorming voor den be
trokken militair meerdere offers mede van
langer dienstverhand enz., maar deze of-
fer§ zal hij zich hebben te getroosten als
compensatie voor hetgeen de gemeenschap
voor hem ten koste heeft gelegd voor het
meerder onderwijs, dat hij in de burger
maatschappij heeft genoten. Aldus onge
veer de theorie, waarvan de commissie bij
de ontAvikkeling van haar stelsel is uitge
gaan.
Zooals men weet, kent de militiewet ge
wone en buitengewone dienstplichtigen.
De gewone dienstplichtige is hij, die in
vredestijd wordt ingelijfd en tot militair
opgeleid; de buitengewone dienstplichtige
is in vredestijd vrij van dienstplicht, al
leen in tijd van oorlog kan hij Avorden op
geroepen.
Aan de gewone dienstplichtigen nu, die
een zekeren graad van algemeene ontwik
keling hebben (bijv. gelijkstaande met die,
benoodigd Aroor het eindexamen H.B.S. 5-
jarige cursus) wil do commissie den
plicht zien opgelegd hun militairen dienst
plicht als officier to A'erA'ullen; zij, wier
ontwikkeling ongeveer overeenkomt met
die, benoodigd voor het eindexamen H.B.
S. 3-jarigen cursus, zouden verplicht moe
ten Avorden, dit als onderofficier te doen,
in tegenstelling tot de massa, die soldaat
blijft.
De commissie acht echter de lasten,
die thans aan den dienstplichtigen ver
lofsofficier kunnen worden opgelegd, na
melijk een verblijf onder de Avapenen A'an
gemiddeld drie weken per jaar, gedu«
rende dertig jaren voor vermindering
vatbaar in overeenstemming met de prac-
tijk, die voor alle verlofs-officieren ge
volgd wordt.
Volgens de tegenwoordige militiewet
heeft de officier dus 600 dagen herha
lingsoefeningen; de onder-officier slechts
54 dagen en de soldaat 40 dagen.
Niet alleen echter is het A'erschil tus-
schen officieren en niet-officieren hijzon
der groot, doch de onbillijkheid klemt in
nog meerdere mate in verhouding tot dc
categorie Aran buitengewone dienstplich
tigen, welke onder normale omstandighe
den vrij is van allen oefenplicht.
Om die reden ware dan ook in overwe
ging te nemen voor laatstgenoemde cate
gorie eene weerbelasting in le voeren,
meent de commissie.
De commissie wenscht do lasten voor
de officieren terug te brnegen tot iets
meer dan de helft, n.l. ongeveer drie we
ken om het andere jaar.
Dat de minister reeds plannen hoeft om
in deze richting werkzaam te zijn, blijkt
Avel uit het medegedeelde in de Memorie
van Toelichting A'an het ontwerp Pen
sioenwet voor het reservepersoneel der
landmacht dezer dagen ingediend, waar
uit blijkt dat het in het voornemen ligt een
wijziging A'an «de Dienstplichtwet te bevor
deren, waardoor de duur van den dienst
plicht A-oor hen die als dienstplichtige na
aanstelling tot officier overgaan naar het
reservepersoneel wordt verminderd.
De commissie meent voorts, dat boven
dien ware te overwegen door eenige toe
lage en vooruitzicht op pensioen voor de
genen, die worden toegelaten vrijwillig
door te dienen, na het eindigen van den
dienstplicht compensaties te geven.
Naast het hier ontwikkelde beginsel
van dwang met compensatie acht de com
missie het geAvenscht een tweede grondge
dachte naar voren te brengen en wel deze:
om met alle mogelijke middelen het vóór
de loting sluiten eener vrijAvillige A'erbin-
tenis tot reserve-officier te bevorderen. In
dat geval zou een korter dienstverband,
en als gevolg daarvan een geringer aan
tal herhalingsoefeningen dan voor de
dienstplichtigen wordt voorgeschreven, in
uitzicht gesteld kunnen Avorden.
Verder merkt de commissie nog het
volgende op:
Naast den genoemden herhalingsplicht
van pl.m. 3 weken om het andere jaar,
moet in de jaren, waarin geen troepen-
dienst wordt verricht, Avorden deelgeno
men aan theoretische winterhijeenkom-
sten, eventueel te A-orvangen door een 6-
daagsch verblijf onder de Avapenen.
Bovendien wordt nog eenige meerdere
dienst onder de wapenen gevraagd van
hen, die nog geen 4 jaar officier zijn, t.w.
totaal eene 3-weeksche opkomst ieder
jaar, terAvijl A-oor hen, die voor bevorde-
ring tot den hoofdofficiers- en kapiteins
rang in aanmerking komen, een aanvul-
lingscursus van 3 Aveken Avordt gedacht.
FËUII.LETOM
:en Baron-Bandiet.
(Naar het Duitsch.)
bij zult aan mijn kleeren zien, dat ik
Jen laatsten tijd niet veel geluk heb
ad, hernam Sclimallfuss, terwijl hij
■re beAveging van zijn vriend gade-
li; ik heb van mijne spaarpenningen
tt'fd zoolaug het mogelijk was, later
*st ik schulden maken, en zoo ik niet
'«li? in do verdienste kom
Geduld, het zal niet lang nteer duren
bat hoop ik ook, maar Avaarvan moet
bl zoolang leven? Ik moet een nieuwe
hebben
Die zal mevrouw Blote je geven.
"Ik heb die nog niet en ik schaam mij
lin dit versleten pak den post te aan-
uden. Men komt niet gaarne als vage-
•1 in een huis, waarin men geruimen
'denkt te blijven. En het strekt ook u
lot eer, een man aan te bieden, die er
als een landlooper uitziet.
Ik moet dus raad schaffen, vroeg
gramstorig, terwijl hij de secretaire
Moot.
"Er blijft niets anders over, antwoord-
Schmallfuss. Zooveel zult ge wel kun-
j 5 missen en een goede vriend mag men
"n den steek laten.
"En hoeveel moet je hebben?
j"Met honderd gillen zal ik wel gc-
zijn. Ik koop in een kleedingraaga-
cen cosluum en betaal hetgeen ik
?h"g bendan kan ik A7eer iedereen
tonder de oogen zien.
had voor de secretaire plaats ge
nomen en schielijk eenige woorden ge-
schreA-en; hij vestigde nu den blik op het
bleeke gezicht van Schmallfuss.
Je ziet er uit, als had het zwaard
van den honger je lange jaren boven het
hoofd gezweefd, zeide hij; drink eens een
behoorlijk glas wijn, opdat je weder een
kleur krijgt.
Ik zou het Avel willen, als ik het
maar had. Bij enzen graaf hebben wij
menige flesch den hals gebroken.
Kom je weder met oude herinnerin
gen? Denk aan mijne voorwaarde.
Nu, nu, wanneer wij onder vier oogen
zijn, is het immers zoo erg niet.
Ook in dit geval wil ik er niets meer
van hooren. Kan je schrijven?
Zeer mooi juist niet, maar ik kan
het
En op je stilzwijgenheid kan ik mij
A-ast verlaten?
Indien, gij mij hulp verleent.Ja.
Born nam uit zijne portefeuille eenige
bankbiljetten en legde ze op tafel.
Daar is het geld, zeide hij, geef het
niet lichtzinnig uit; want meer zult gCA-an
mij niet ontvangen, zoolang ik mijn doel
niet bereikt heb. En schrijf nu dezo rege
len af, zoo goed of zoo slecht ge het kunt.
Schmallfuss vouAvde de bankbiljetten te
zamen en stak ze in den zak; daarna las
hij langzaam en mot zichtbare verbazing
het geschrevene.
"Wat moet dit heleekcnep? vroeg bij.
Aan wien is de brief gericht?
Vraag niet lang maar schrijf, ant
woordde Born. Het volo weten veroor
zaakt hoofdpijn, en ik ben niet van plan
meer le vertellen dan ik noodig e.r ht.
Neem nu maar niet aanstonds zoo'n
hoogen toon aan, meesmuilde Schmallfuss,
terwijl hij de pen opnam. Wanneer ik be
hulpzaam moet zijn, behoor ik immers
A-an alles onderricht te wezen.
Born gaf geen antwoord. Hij legde de
handen op den rug en doorliep de kamer
met langzame schreden. Eerst toen
Schmallfuss met don arbeid gereed was,
bleef hij staan.
Het is goed zeide hij, je kunt gaan.
Ik zal heden mevrouw Blote niet meer be
zoeken; je moet geduld hebben; morgen
avond kan ik je wellicht met eene aange
name tijding verblijden.
Schmallfuss stond op en nam zijn pet;
de uitdrukking van zijn gelaat gaf dui
delijk te kennen, dat hij innerlijk zeer
vergenoegd en tevreden was. Hij Avildc
zijn voormaligen makker de hand reiken,
maar Bom nam er ook nu geen nota A-an,
opende de deur en drong hem naar buiten
Hij had de deur nog niet gesloten,
toen von Bremen de trap opkwam. Schie
lijk wilde hij zich verAvijderen, doch von
Bremen bemerkte hem reeds, en hij zag
ook, dat de edelman den koetsier met een
zeer scherpen, doordringenden blik opnam
Gij woont dus hier? zeide von Bre
men, nadat hij was binnengekomen, op
schertsenden toon; gij zult wel spoedig een
meer smaakA-olle woning betrekken.
Hoe onaangenaam hem ook het bezoek
juist in dit oogenblik Avas, Born moest
toch een vroolijk uiterlijk vcrloonen; hij
bood zijn gast een plaats op de sofa aan
en \-roeg of hij hem een sigaar of een glas
wijn mocht aanbieden
Ik dank u voor heide, antwoordde
A-en Bremen, terwijl hij met een zakdoek
over zijn voorhoofd Avroef, mcmr zoo gij
de goedheid wilde hebben, het venster een
Aveinig te openen, zoudt u mij bijzonder
A'erplichten. Do man die zooeven hier was
heeft een onaangename lucht achter ge
laten.
Hebt gij hem gezien? vroeg Born,
terwijl hij zich haastte aan den wensch
gevolg te geven. Een aangenaam bezoek
was het niet voor mij; hij zocht een be
trekking en mevrouw Blote «ookt een koet
sier; ik zou hem dus behulpzaam zijn.
En uw bescherming zal hem die post
verschaffen.
Meent ge? Zoo zeker is het niet.
Wat de heele stad weet, zult gij ook
wel Aveten, zeide A-on Bremen. Gij zijt im
mers alles bij dc dame; men meent zelfs
dat gij reeds heimelijk met haar verloofd
zijt. Indien baron von Felsen maar geen
streep door de rekening haalt.
Baron von Felsen? riep Born, en zijn.
wenkbrauwen trokken zich dreigend bij
een. Maar het is waar, gij wildet mij iets
naders omtrent hem iucdedeelen. Weet gij
thans, wat hij naar hier over mij geschre
ven heeft?
Ik heb, zooals ik u beloofde, gister
avond getracht poolshoogte te nemen, ant
woordde hij, maar iets bepaald kon ik
niet vernemen; het schijnt mij, als Avilde
men mij niet alles mededeelen.
- Daaruit kunt gij afleiden, dat de ba
ron niet oprecht met u heeft omgegaan.
De blik van Born hing met koortsige
verAvachting aan de lippen des barons, en
de gloed op zijn aangezicht gaf den toorn
die hem beheerschte, duidelijk te kennen
Hebt gij dan in het geheel niets ver
nomen, vroeg hij.
Toch wel. Baron von Felsen hce£t ge
Hot wil der commissie voorkomen, dat
bij ernstige en stelselmatige oefening dezo
vermindering van lasten kan Avoniex; aan
vaard zonder dat dc niütairo bruikbaar
heid der .verlofsofficieren daaronder be
hoeft te lijden."'
Voor wat de onderofficieren betreft
meent de commissie, dat voor hen met 2
herhalingsoefeningen in hun gchcelo
dienstverband niet kan Avorden A-olslaan,
doch dat voor hen minstens 4 herhalings
oefeningen gowenscht zijn.
Secretaris van de commissie is kapitein
P. E. Hajcnius, adres Bibliotheek van het
ministerie van Oorlog te 's-Gravcnhage.
Wijziging Hoogcr-OndcrwijsAvct.
Memorie van Antwoord.
Verschenen is de Memorie van AntAvoord
betreffende het wetsontwerp tot Avijziging
der Hooger-Onderwijswet.
De Minister wensch t, ofschoon hij
geenszins de bezwaren, verbonden aan de
voorgestelde verhooging van collegegel
den en andere daarmede -samenhangende
begrootingen, Avil onderschatten, toch het
A'corstel te handhaven, nu do toe-stand A*an
's lands financiën versterking van de mid
delen dringend noodzakelijk maakt.
Een sterke verplaatsing van studenten
van do Rijksuniversiteiten naar de ge
meentelijke Universiteit van Amsterdam
is, naar 's Ministers oordeel, niet te ver
wachten.
Tegen jlnvoesing A'an een progressieve
sch'aal heeft de Minister ernstige boden-
ding. Progressieve Collegegeldheffing
brengt mede een invordering op den voet
A'an die bijbelastingen. In de pre et ijk zal
dit tal van bezwaren medebreng-m.
Het bevorderen A'an oen regeling, Avaar-
bij gedeeltelijke vermindering A'an colle
gegelden mogelijk is, hetzij door vorla-
ging der collegegelden, ingeval mom- kin
deren uit één gezin gelijktijdig studeeren,
hetzij cTodr verbenen van oen alge
meene bevoegd'aên curatoren om ver
mindering van collegegeld toe te staan,
ontmoet bij den Minister ernstige beden
king.
Wenschclijker komt hot hem voor. het
tot nu toe gehuldigde stelsel te handhaven
Ook het openen A'an de mogelijkheid
van betaling van een eersten termijn met
recht om de colleges te volgen, zal de in
vordering van de andere termijnen in de
practijk te veel bemoeilijken.
Het ligt aanvankelijk niet in d» bedoe
ling Aran den Minister het aantal beurzen
in de naaste toekomst Avederom to ver-
grooten.
De datum van inwerkingtreden dezer
Avet wordt nader voorgesteld on 1 4 J ai 1 i
19 2 3.
Hel Amsierdamsche Gemaentcperaonccl.
Do 48-uur-Averkwo°k
ingevoerd
In de beraadslagingen van 1 Grorg.
Overleg te Amsterdam is OA'ereens; raming
bereikt inzake de invoering van de 43-
uur-werkweek. Met 1 Juli a.s zal die ver
lengde arbeidsweek voor het gemeen leper-,
soneel ingaan en gelden tot 30 April 1925
Voorwaarde is, dat do bpstaande loon-
overeenkomst tot Juni 1024 an kracht
blijft
Het monument veer üe Groot.
Op Woensdag 30 Mei a.s. zal op het
R.-K. kerkhof te Buitenveldert de plech
tige onthulling plaats hebben van het mo
nument op het graf A-an wijlen prof. mag.
dr. J. V. de Groot O.P.
De onthulling zal geschieden door den.
hoogecrw. pater mag. B. D. van Breda O.
P., Provinciaal der Dominicaner-orde in
Nederland.
Te 3 uur A'angt do plechtigheid aan in
de kerk te Buitenveldert, waar na gebeden
en liturgische zangen, een gedachtenisre-*
de zal worden uitgesproken door den zeer
eerw. hooggeleerden pater prof. R. Pi
Welschen O. P. Daarna heeft do onthul
ling plaats op het kerkhof.
Do plechtigheid is voor iedereen loe-
gankelijk. Het comité van voorbereiding
verwacht dat zeer vele vrienden en leer
lingen van wijlen prof. De Groot zich dien
middag rond zijn graf zullen vereenigen.
De bevolking van Amsterdam.
Het Bureau van Statistiek bericht dat
de bevolking A'an Amsterdam Vrijdag de
700.000 is gepasseerd.
schreven dat hij, zoo hij dit wilde, kon
maken dat do schoone weduAve van den
rijken bankier Blote een afkeer van u
kreeg.
Zoo? Denkt hij dat werkelijk? Hot
staat nog te bezien wien do dame meer
geloof schenkt, den baron of mij.
Haar zou een juweelkistje ontstolen
zijn.Is dat juist?
Ja, antwoordde Born, zijn ontroe
ring met geweld hedAvingende, de diefstal
Avord te Luzern bedreven.
En gij zoudt den dief kennen.
Ik? riep Born woedend uit. Zouden
zijn hersenen ook ernstig gekrenkt zijn?
In het heete klimaat van Italië ware dit
geen onmogelijkheid.
Het is dus een leugen?
Natuurlijk. Indien hetgeen gij daar
beweert de waarheid Avas, zou ik dan niet
reods lang den dief achter slot en grendel
hebben gebracht?
Zeker, gij zijt immers den vriend der
bestolen dame.
Welnu, reeds hieruit moet gij do
overtuiging afleiden, dat hij een gemeeno
leugen heeft uitgesproken. En ik vraag
nogmaals: welk doel beoogt hij daarmede?
Nijd, ziedaar alles.
Maar hij z^f heeft er geen voordeel
van; integendeel, hij moet zelfs vreezen,
dat ik wraak kon nemen.
Die vrees schijnt hij niet te koesleren
sprak von Bremen op minachtenden toon;
de wapens die gij tegen hem meent te bo«
zitten moeten dus nogal niet scherp zijn. j
(Wordt vervolgd)
