leidsÉ Courant"
Vierde Blad.
lin
Zaterdag 26 Mei 1923
)eld
verki
aan$
Kam (,-■!
nedf
GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN.
Heitogenboscli zijn geko-
16 Katholieken, 1 Ahti-Rev., 1 Chr.-
1 Vrijheidsb., 1 Vrijz.-Dem., 3 S. T).
1 lijst-Kuypers.
katholieken winnen dus de 2 nieuwe
en vormen nu met 16 leden één
:iie in den ouden raad stonden 4 le-
daar buiten. De Chr.-Hist. en de ljist-
jypers winnen elk een zetel van de Soc.
irlij-
m
GEN >ler
QLE
>P
"H,,
Roomsch-Kath. verkregen bij de
kiezing te Heemstede 5 ze
de Ghrist.-Hist 2; de dissidente R.-K.
Vrijheidsbond 3; een vrije lijst 1: de
alen 1 en de S. D. A. P. -1 zetel.
Waddingsveen was de uitslag:
S00 stemmen 5 zetels (2), S. D. A. P.
3 zetels (3), V.-B. 130, geen zetel (1),
385, 2 zetels (2), V.-D. 207. 1 zetel
Platt. 74, geen zetel, A.-R. 404, 2 ze-
(2L
Wijziging van de motor- en rijwielwet.
Voorloopig Verslag der Tweede Ka-
over liet wetsontwerp tot wijziging
de Motor- en Rijwielwet zegt, dat véle
het wetsontwerp toejuichen. Zij klagen
er de weinig gelukkige wijze' van
tóng. Andere leden is dit wetsontwerp
naar wensch, omdat daarbij te veel
regeling bij algemeenen maatregel van
r wordt overgelaten en te veel in-
wordt gemaakt op de autonomie van
gemeenten.
«lgens sommige leden dient een algc-
verlceersregeling te worden gemaakt
bepalingen omtrent bet onderhoud
e verbetering van w e-
Hieraan bestaat dringend behoefte,
i de weg Den HaagRotterdam.
"(4 i niare leden willen bepalingen omtrent
inbo
ïidd
bei
deugdelijkheid van motor-om n i-
en omtrent bet aantal personen.
Ly daarmede ten hoogste mag worden
iroerd. Meerdere leden die erkennen, dat-
een dergelijke regeling dringend be-
ssch Ite bestaat, merken op, dat deze thu
irt in den algemeenen maatregel
tuir ter uitvoering van art. 7 der
■ffende de openbare middelen van ver-
ifrscheiden lede^ achten gewenscht, di
•rrechtelijke aansprakelijkheid van
Ie, doo ongevallen met motorrijtuigen
-ofzaakt, beter te regelen.
is'f mmige leden dringen aan op heffing
p e c i a 1 e belasting
htauto's en mocht de Regeering
dat denkbeeld in beginsel instemmen,
dan de opbrengst van die heffing niet
bepaald fonds worden gestort, ten
daaruit de verbetering van het w
it te kunnen bekostigen
irscheidèn leden betreuren, dat de
«verklaring van wegen ter bescher-
van den weg centraal zal worden
rdoor de autonomie der ge
len te zeer in het gedrang komt.
;rscheiden leden v^gen of de besturen
gemeente de bevoegdheid zullen heb-
verbodsbepalingen vast te stellen be
de het rijden met open knalpot
pgemerkt is, dat het noodig is te be-
dat de voorschriften betreffende
kidsmaxima ook bepaalde uren
dag kunnen betreffen.
(lgens sommige leden behooren de
«besturen niet de bevoegdheid te
een snelhcidsmaxima vast
•n, behalve ■"oor vrachtauto's,
ieder geval ra< eten de aan de gemeen
ilaren voorgeschreven grenzen worden
togd en wel voor motorrijtuigen en
inenauto's tot 25 K.M. en voor 'rij wie-
15 K. M. per uur. Voor het bepalen
'snelheidsmaxima voor vrachtauto's zou
Kens van 10 of 12 K.M. per uur kunnen
Jn gesteld,
arbeiden leden betreuren, dat de Mi
"V00r Ilct ver^a'iiseü van een rijbewijs
kt afleggen van een proef van be-
®heid als eisch heeft gesteld.
i'ge vestigen er de aandacht op
«t ontzeggen van de bevoegdheid tot
«sturen van motorrijtuigen een zware
15 en vaak verlies van broodwinning
den veroordeelde medebrengt. Daarom
«deze straf te zijn beperkt tot over-
an bepalingen, die bij de wet zijn
»teld.
eervol ontslag van prof. Spronck
ie Utrecht.
het Utr. Dgbl. mededeelt,e is dc
van bovengenoemd ontslag, te zoe-
M hel niet nakomen der regcering
«often, prof. Spronck bij zijn benoc-
w t^rcc*cur van bet Rijks-serologisch
•"ut en buitengewoon hoogleeraar in
^iogie in 1919 gedaan.
10 zijn kant" schrijft het blad
prof. Spronck geen kleine offers
ïtt. Hij had een schitterend Patholo-
lastituut (nabij de rijksklinieken),
uitstekend ingericht laboratorium
k serologische af deeling, waar hij
^makkelijk bewegen kon. Toen hij
tflibt verwisselde, moest hij dit labo-
"*a opgeven en kon hij alleen blijven
in zijn eigen instituut, verbonden
huis in .de Maliebaan, dat inmid-
501 het rijk was gekocht en tot het
«lituiit was geworden, waarvan prof
J tot directeur werd benoemd. Prof.
heeft dan ook alleen zijn benoe-
pttaard, nadat het departement
kid had toegezegd, hem zoo spoe-
«elijk een nieuw instituut te geven
goed laboi'iitorium.
chi
deel
rcg<
pi(
M'1 aa
Van de belofte, dat prof. Spronck een
nieuw instituut zou krijgen, is niets ge
komen. Al vóór 1919 achtte prof. Spronck
een nieuwe inrichting noodzakelijk. Het
instituut naast zijn woning was klein, ver
deeld over verschillende etages, noopte dus
tol veel Irappenklimmen en gaf tot einde-
looze tobberij aanleiding. Hij had omge
zien naar een geschikte buitenplaats, waar
woonhuis, instituut, stallen en wei in één
complex te vereenigen zouden zijn. Hij
dacht aan do buitenplaats Oostbroek, de
rogeering nam het denkbeeld over, maar
de koop stuitte af cp het feit, dat in do
koopsom ook de hoornen waren inbegrepen
lot een bedrag van twee ton, met welke
boomen natuurlijk niets uit te richten viel
Later heeft de regeering getracht Can
ton te koopen in Baurn. Hier was de ge
legenheid prachtig, ofschoon vanwege de
faculteit en curatoren bezwaar werd ge
maakt tegen de verlegging van het insti
tuut naar buiten. De regeering kon het
koopen togen een redelijken prijs, kocht
liet ook inderdaad, maar kreeg het niet op
geleverd, zoodat zij voor de keuze stond:
een proces of een schadeloosstelling. Zij
koos liet laatste. En Canton ging verloren
voor de serologic.
Inmiddels verliep de tijd. Er kwam
sprake van het buiten van wijlen den heer
Pa lijn in Zeist, maar hiertegen rees op
positie in de Kamer, en ten slotte na allo
misère deelde de regeering aan prof.
Spronck mede. dat men zou wachten tot in
Utrecht een rijksgebouw vrij kwam. Daar
mee was voor den hoogleeraar de maat
vol. Wie de kaart van Utrecht koot, weet,
dat het in afzienbaren tijd ondenkbaar is,
dat er een rijksgebouw vrij komt, dat in te
richten zou zijn voor een serologisch in
stituut.
Prof. Spronck was het- moe. Van de be
lofte der regeering kwam niets. Hij werkte
in een instituut, dat al jarenlang onvol
doende en dus ongeschikt was. Van ver
betering zag hij niets komen. Hij moest
op zijn hoogen leeftijd icderen dag naar
de Oostbroeksclielaan, waar hij niet per
auto mocht rijden, waar hij 's winters
door modder en sneeuw moest baggeren
etc. Voor jonge menschen beteekent dat
weinig, voor oiidere wordt dat op den
duur ondragelijk. Bovendien was aan de
stallen c-en onvoldoend laboratorium ver
bonden, waar het werken eveneens op dui
zend bezwaren stuitte.
Prof. Spronck deelde de regeering eeni-
gen tijd geleden mede, dat hij 'n verzoek tot
ontslag zou indienen, wanneer de toestand
niet werd verbeterd. Het departement zag
dit blijkbaar voor een dreigement aan zon
der meer en bleef een definitieve oplossing
uitstellen. Er zit natuurlijk veel aan vast,
o.a. de kwestie of het serologisch instituut
tegelijk verbonden zal worden met dat te
Rotterdam en de vraag waar het zal wor
den gevestigd, maar prof. Spronck had
den indruk, dat men heel wat meer haast
met een oplossing zou maken, als de zaak
een politiek of sociaal tintje had en niet
louter een wetenschappelijke kwestie was.
Zijn bittere grieven tegen dezen gang
van zaken hebben er prof. Spronck ten
slotte toe gebracht zich op 65-jarigen leef
tijd los te maken van de banden met het
rijk. Dat het universitair onderwijs in
hem een man van buitengemeene, zeld
zame verdiensten verliest, behoeven wij
hier niet uiteen te zetten. Er volgt alleen
uit, dat de regeering overwegende redenen
moest hebben om dezen man los te laten
en dat het van algemeen belang is te hoo-
ren of zij haar houding in deze kan ver
dedigen op deugdelijken grond.
UIT OE ORHGIMG
ALPHEN AAN DEN RIJN.
Onderwijs. Voor de betrekking van on
derwijzeres aan de O.' L. School aan de
Raadhuisstraat hebben zich 55 sollicitan
ten aangemeld.
R. K. Vakbeweging. Gisterenavond had
in de St. Josephzaal een flink bezochte
propagandavergadering plaats voor de R.
K. Vakbeweging, waarin door twee spre
kers het nut- der organisatie werd uiteen
gezet.
De Harmonie Vereeniging Leo XIII
bracht ter afwisseling enkele muzieknum
mers ten gehoore.
HAZERSWOUDE.
De Harmonie. De Harmonie van Ha:
zerswoude behaalde te Oud-Beijcrland in
den Zuid-Hollandschcn Bond van Harmonie
en Fanfarecorpsen den len prijs in de der
de afdeeling concertnummers met 52 pun
ten en den 2den prijs marsehwedstrijd 3de
afdeeling.
Diefstal. Bij de boomkweekers H. aan
den Voorweg is een tweetal rijwielen
ontvreemd.
NOOTDORP.
Gemeenteraadsverkiezing.
Gekozen zijn de heeren A. A. Tetteroo,
J. A. van Dijk, A. van Winden, L. do
Vroede, allen R.-K.: Joh. Steeneveld, Joh.
Eisberg, beider; Chr.-Hist., en A. J. Post,
Vrijheidsbond.
OEGSTGEEST.
R.-K. Volksbond. Men verzoekt ons
opname van het volgende: Op naar Was
senaar! Dit moet op Zondag 27 Mei het
parool zijn van al onze leden, om ge
schaard achter ons vaandel, de afdeeling
Oegstgeest te vertegenwoordigen ter En
cycliek-meeting.
Zorgt daarom uiterlijk 1. uur aanwezig
to zijn vóór de R.-K. Kerk, vanwaar we
gezamenlijk per rijwiel den tocht zullen
aanvangen. Kaarten en nadere inlichtin
gen zijn alsnog te verkrijgen bij alle leden
der propagandaclub.
WOERDEN.
Burgemeester. Bij Koninklijk besluit
van 23 dezer is met ingang van 4 Juni
herbenoemd tot burgemeester idezer ge
meente de heer H. G. van Kempen.
ZEGWAART.
De Gemeente-ontvanger. In zijn ver
gadering van 26 October 1922, benoemde
dc raad der gemeente Zegwaart den lieer
C. A. van Beek aldaar, tot gemeente-ont
vanger, welk raadsbesluit bij Kon. Besluit
van 6 December 1922 werd geschorst tot
1 Juli 1923.
Blijkens het heden verschenen Stbl. 195
is voornoemd raadsbesluit bij Kon. Besluit
van 5 Mei 1923, vernietigd, op de vol
gende gronden, dat. met betrekking tot
voormeld raadsbesluit gebleken is, dat do
benoemde niet bekend is met de wcfif-
zaamheden, verbonden aan het ambt van
gemeente-ontvanger,, doch. dat zijne benoe
ming uitsluitend het gevolg is van zijne
toezegging om dat ambt te zullen waarne
men tegen een belooning van f 500 per jaar
en om dc rest van de bezoldiging, die vol
gens de door de Kroon' goedgekeurde rege
ling bedraagt f 1500 met periodieke ver
hooging te zullen terugstorten in de ge
meentekas, onder aftrek van deswege ver
schuldigde belasting;
dat mitsdien de raad der gemeente Zeg
waart bij deze benoeming niet voldoende
rekening heeft gehouden met de eischcr..
te stellen aan een richtig beheer van de
gemeentegelden en het desbetreffend be
sluit uit dien hoofde tc achten is in strijd
met het algemeen belang.
Lasiaij- en Tuinbouw
Veiiing le Voorbout en N o or d w ii-
k e r h o u t op 2q Mei, onder directie van
Holland's Bloembollenhuis: E.N. Spring
Glory f 1.95; E.N. Poèlicus Ornatus (2 j
fÖ.32; E.N. Bic. Victoria f 0.42; E.R. Lady
Derby f 0.62; E.W. l'Innoncence fO.44; E.
R. Giganthea f0.52; E.R. Gertrude f0.36;
E.B. Potgieter f 0.34; Cr. Purperea Gran-
diflaro f 0.16; Cr. Maximiliaan f 0.08; E.B.
Schotel f 0.38; E.R. Moreno f0.30; D.R.
Kastanjebloem f 0.26; E.B. Queen of the
Blue f0.42; E.B. Grand Maitre f0.44; E
B. Johaa f 0.31; E.W. La Grandessc f 0.37;
E.R. La Victoïre f 0.48; E.R. Garribaldi
f 0.73; E.R. Leonard f0.22; E.R. Gen. Pol
lisier f 0.36; E.R. FOrnament Rose f 0.32,
E.W. Arentine Arendse f 0.35; E.R. Nim
rod f 1.20.
Alles per regel. Gewas over 't algemeen
vrij goed. Spring Glory zeer goed en Pur
perea extra best.
DE RUHRBEZETTING.
Dc mcening van G. K. Chesterton.
De Londensche correspondent van het
Hollaudsch Nieuwsbureau had een on
derhoud met den bekenden essayist Ches
terton over de betrekkingen tusschen
Frankrijk en Engeland en de bezetting
van de Ruhrstreek.
Chesterton begon er op te wijzen, dat
zijn sympathie geheel voor Frankrijk is
en dat hij zich over economische vraag
stukken, hoe belangrijk die dan ook voor
deze kwestie zijn, niet zou uitlaten. „Hoe
zou ik als gewoon mensch daarover een
meening durven uitern- waar statistici en
economen blunder op blunder begaan en
waar profetieën zoo' vaak door politiek en
diplomatie te schande worded gemaakt'?"
„Het lioofdféit is nu algemeen erkend",
zeide hij, „dat het vredesverdrag en dc
uitvloeisels daarvan het gevolg zijn van
ontzaggelijke verkeerde opvattingen. Ik
aarzel bijna het te zeggen, ómdat men mij
zal verwijten, dat ik zelf de cenige uitzon
dering meen te zijn in deze zeer domme
wereld, maar ik geloof niet, dat er van de
mannen, die verantwoordelijk zijn voor
het vredesverdrag, ook maar een is ge
weest, die de problemen begreep waarvoor
hij was geplaatst. Uit het verdrag blijkt
mij althans niet, dat men zich behoor
lijk rekenschap gaf van de krachten, die
de oorlog wakker had geroepen en van de
wijzigingen van ideeën én idealen, dooi
den oorlog veroorzaakt en, als men den
tegenwoordigen economischen toestand
van Europa als gids inag aannemen
was liet met hun kijk op de meer stoffe
lijke factoren van den toestand al niet
veel beter gesteld.
De bewering, dat men de klok niet kan
terugzetten is onhoudbaar. Dit kan wel
degelijk en, in het geval van Duitschland,
had men dit zeer zeker moeten doen.
Duitschland was even beu van den oorlog
en van oorlogsmethoden als de rest van de
wereld en dus hadden de vredemakers do
kans, die zij dwaselijk hebben laten ont
snappen, om Duitschland terug te brengen
tot den toestand "tan voor liet keizerrijk.
Dat wil zeggen, dat zij bet Duitsche rijk
weder hadden kunnen oplossen in de
reeks van staten, wier vereeniging en sa
mensmelting aan bet totstandkomen van
het keizerrijk had moeten voorafgaan.
Zoodoende zou Duitschland een schrede
hebben gezet naar den terugkeer tot dc
omstandigheden, waarin het in den vollen
zin des woords groot en gelukkig is ge
weest.
Materialisten, menschen, die alleen af
gaan op de tastbare feiten, zullen het niet
met mij eens zijn, maar liet is nu eenmaal
het voorrecht van den idealist, dat hij
het niet eens behoeft te zijn met „feiten",
als hij zich maar houdt aan de werkelijk
heid. Die -kans is evenwel voorbij en nu
zitten de Franscken aan de Ruhr, waar
zij, in weerwil van dwalingen en tragi
sche absurditeiten, naar mijn meening de
taak vervullen, die hun beschavingsideaal
hun oplégt".
In antwoord op de opmerking van den
correspondent, dat het welslagen der Fran
sche politiek een nieuw Elzas-Lotkaringen
zou kunnen doen ontstaan, waarop zich
het geheelo streven der Duitsche irreden-
tisten zou concentreeren en dat 't wraak
zuchtig optreden van sommigen bij het
uitvoeren dier politiek een geest van wrok
wekte, die vrede en verzoening onmogelijk
zou kunnen maken, zeide Chesterton: „Als
wij ons berinneren, wat Frankrijk in 1870
en in 1914 en volgende jaren heeft gele
den, kunnen wij die wraakzuchtigheid
zeer goed begrijpen, vooral omdat Frank
rijk, dat destijds de opgelegde schadever
goeding geheel betaalde, opmerkt, dat dc
natie, die de schoonste provincies van
Frankrijk verwoestte, poogt zich te ont
trekken aan dc betaling van wat de we
reld als juist en billijk erkent. Op zich
zelf houd ik niet van wraakzucht, maar
ik vind ze toch minder onaangenaam, dan
het gebrek er aan, dat de Duitschers aan
den dag leggen. Want, nu zal men wel
zeggen, dat ik weer toegeef aan paradoxen
ik beschouw dat tekort aan wraak
zucht bij de Duitschers als een bewijs
voor hun in wezen onbeschaafd volkska-
ï-akter.
Wreedheid, als de Franschèn wreed
zijn in het uitoefenen van wraak, staat
ethisch hooger, dan de onoverlegde en roe
kelooze wreedheid door de Duitschers ge
durende den oorlog, als ik het zoo mag uit
drukken, in simpele, lichtvaardigheid be
gaan. Het ontbreken van hartstocht bij
bet bedrijven van gewelddaden is een ka
raktertrek van den wilde en, volgens mijn
heilige overtuiging, is de Duitscher in zijn
hart nog c£n halve wilde. Een nieuw El-
zas-LotharingenWelnu, ik geloof, dat de
Rijnlanders over het algemeen even ge
lukkig en tevreden zullen zijn, op den
duur thans, in een onafhankelijken
staat of zelfs onder do Franschèn, als zij
onder de Pruisen zijn of ooit zullen zijn".
De opmerking, dat het er toch wel iets
van had alsof Frankrijk de bevordering
van recht, vrijheid en democratie gebruik
te als dekmantel voor economische en poli
tieke hebzucht, terwijl de Duitschers in
den oorlog hun hebzucht nooit onder stoe
len en banken staken, zeide Chesterton,
dat hij het met die opvatting niet eens was
„De houding der Duitschers was wild en
kinderachtig. Beschaving moge in zeke
ren zin leiden (ot schijnheiligheid, maar
schijnheiligheid blijft altijd de afschadu
wing van deugd. Zelfs, als men, wat ik
niet doe, gelooft, dat de Franschèn niet
oprecht zijn bij het mededeelen hunner
motieven, dan leggen zij in elk geval juist
daardoor dc bekentenis af, dat zij het ver
schil gevoelen tusschen goed en kwaad.
Het besef, dat men een gevolgde gedrags
lijn moet goedpraten, en het inzicht voor
het verschil tusschen goed en kwaad ont
brak geheel en al in de Duitsche houding.
De Franschèn zijn niet onoprecht, doch
hun oprechte moraliteit komt beter neer
op rechtvaardigheid en 'wraak, dan mop
perende moraliteit.
Als u me zegt, dat u twee jaar in
Duitschland hebt doorgebracht in nauwe
officieele en persoonlijke aanraking met
de Franschèn en dat de vriendelijkheid,
eerlijkheid en hoffelijkheid, door u onder
vonden geheel van Duitsclien kant kwam
en de ruwheden en onbeleefdheden alleen
van geallieerde zijde, twijfel ik daar geen
oogenblik aan. U was bij de Duitschers
in zekeren zin te gast en vriendelijkheid
en gastvrijheid tegenover vreemdelingen
zijn karaktertrekken der hoogerstaande
wilden. De Franschèn .waarvan wij, alles
wel beschouwd, toch wat ras betreft ver
der af staan, dan van 'de Duitschers, ge
dragen zich in hun betrekkingen tot ons
zenuwachtig en prikkelbaar: de fouten
van een hoog ontwikkeld volk, maar zelfs
zoo hebben wij de Franschèn liever, pre
cies zooals ik de voorkeur zou geven aan
;het zitten op een harden rotstop met een
mooi uitzicht, boven een stapel kussens in
een tent in een woestenij Ik ben demo
craat en sta steeds aan de zijde van 't
volk, zelfs als dat volk de mijnwerkers
aan do Roer zijn aan den eenen en de
Fransche soldaten ana den anderen kant.
Maar de Duitscher is in zijn hart geen
democraat en dat is een van de redenen,
waarom ik geloof, dat hij een beter en
gelukkiger mensch zou zijn, als het oude
Duitschland werd hersteld, terwijl de
Franschèn met al hun fouten den echten
democratischen geest hebben. II herin
nert u de. geschiedenis van het spoor
wegstation, dat vernield werd omdat ér
een trein le laat kwam. Toen was de
geest van de democratie aan het werk.
Weliswaar in Tuwen vorm, doch onmis
kenbaar democratisch en als methode om
te zorgen, dat de treinen op tijd ziju. ge
loof ik, dat er veel voor te zeggen is. Do
Duitschers zijn niet democratisch. Zij la
ten zich gemakkelijk leiden of drijven en
het gemak, waarmede zij zich onderwier
pen aan het Pruisische systeem, dat uit
sluitend aansprakelijk is voor den oor
log, is juist het. deel der verantwoorde
lijkheid voor 'den toorlog, dat op het Duit
sche volk valt. Men kan zich niet vrijplei
ten van een misdaad, door te wijzen op
een aangeboren karakterfout. In 'den
grond zijn de Duitschers geen beschaafd
volk en ik hecht niet veel waarde aan het
oordeel dergenen, die spreken van be
schaving, die als een toorts door liet ster
vend keizerrijk is overgereikt aan een
jong en krachtig opvolger. Beschaving
gaat elementair haar weg, krachtens
Avetten, die deel uitmaken van haar eigen
wezen en keert in rythmisclio kringen te
rug naar haar oorspronkelijke centra
zooals Rome en Parijs. Zij is nu op dien
terugweg. Door hun geestelijke houding
voor en gedurende den oorlog, zooals die
Ibleek uit hun politiek en de wijze van
oorlogvoering hebben de Duitschers mijn
sympathie verbeurd en op geheel dezelfde
wijze zijn do Franschèn in mijn oog de
pioniers geworden van de beschaafde de
mocratie.
U zegt me, naar uw opvatting, dat 't vre
desverdrag in vorm en wijze van uitvoe
ring niet anders is dan een twintig-
ccuwsche uiting der oude diplomatie,
alleen verschillend in toevallige bijzaken.
Schijnbaar is uw opvatting juist, doch ik
ben het er niet mede eens. Diplomatie is
veranderd, meer in 'geest dan in vorm.
Zelfs waar de nobele principes der nieu
we diplomatie tot een aanfluiting ge
maakt en op hun kop worden gezet door
daden, die lage motieven en het eigenbe
lang der oude diplomatie verraden, ver
schilt de nieuwe toch in zooverre van de
oude diplomatie in dit essenlieele punt,
dat men thans niet meer denkt aan een
natie als een concrete en homogene een
heid. geleid en bestuurd door vorst zoo en
minister zus. doch dat men duidelijk is
gaan inzien, dat men minder heeft te let
ten op dc eigenaardigheden van oen heer-
scher, dan wol op de krachten en invloe
den van geest jïn temperament, die het ka
rakter van een natie maken tot wat het;
is. En dat men in overeenstemming daar-j
mede zijn houding nfoet vaststellen^
Kortom: de diplomatie heeft eindelijk beA
grepen, dat zij te maken heeft met inen-^
schen: gewone mannen en vrouwen en^
dat dus haar succes of mislukking afhangt;
van haar bekwaamheid of onbekwaam-
heid om de neigingen dier menschen be-f
lioorlijk te begrijpen. Om terug te komen'
op het vredesverdrag, geloof ik, dat het)
grootendeels mislukken daarvan niet
moet worden toegeschreven aan den on
wil der opstellers om hun plannen in te
richten naar het Duitsche karakter, doch
veeleer aan hun niet begrijpen van het
temperament, waarmede zij hadden te
doen.
Onze correspondent behoorde tot
den staf van de Engelsche commissie in
Opper-Silezië. (Holl. Nwsb.)
Maximiliaan Harden over de Rhur-actio.
Maximiliaan Harden heeft eenigen tijd 1
te Noordwij k vertoefd, alwaar een mede-
werker van het „Hbld." hem is gaan inter
viewen.
Harden deelde een en ander mede om
trent zijn opvatting van den huidigen po-
litieken toestand, een opvatting, die, zoo
als overigens van Harden niet anders te
verwachten was, scherp tegen die van tie
groote meerderheid zijner landgenoot en
ingaat.
Harden was allereerst van meening, dat
Poincaré's laatste nota helaas, voor de
Duitschers afdoende is geweest. Duitsch
land, aldus Harden, is zijn verplichtingen
niet nagekomen in de mate, waarin het
dit inderdaad had kunnen doen, Dit komt
omdat de Duitsche leiders van meet af het
Duitsche volk hebben gesuggereerd, dat 't
verdrag van Versailles in zijn geheel on
uitvoerbaar, onrechtvaardig is. Natuurlijk
is een vredesverdrag in zooverre altijd'
onrechtvaardig, dat liet deu overwoniiene
gedicteerd wordt. Maar liet is onjuist te
zeggen, dat het verdrag ran Versailles in
al zijn bepalingen onrechtvaardig c-n on
uitvoerbaar is. Het Duitsche volk is* thans
van dit denkbeeld zóó doordrongen, dat het i
zich verbeeldt, dat liet niets kan nakomen,
terwijl bet in werkelijkheid misschien 25
pCt. niet kan nakomen. Laat liet dus eerst
maai- eens 75 pCt. uitvoeren, dan kan er
wellicht over die overblij^nde 25 pCt.
nog worden gepraat
Over de kansen van slagen lier Ruür-
actie voor de Fransclien gaf Harden als
zijn meening weer, dat hij vermoedde,
dat ze slagen zou, ook al zal het lang du
ren. Wij zijn, merkte Harden op, ten
slotte niet in staat een tegenstand vol te
houden, die millioenen per dag kost. De
Franschèn hebben gedacht, dat het ge
makkelijker zou ïoopen, maar ze trekken
aan het langste eind. 't Is een fout ge
weest van onze regeering om altijd te
trachten steun bij Amerika of Engeland
te zoeken, in plaats van met eigen scherp
omlijnde voorstellen rechtstreeks naar
Frankrijk te gaan. Ze had dan concessies
moeten doen, dat spreekt van zelf en
de regeering van Cuno, die alleen in den
zadel wordt gehouden door de steeds
nieuwe „Ehxlieidsfronten", welke er wor
den opgericht, zal daartoe niet sterk ge
noeg zijn. Trouwens, zou op het oogen-
blik niet elke regeering, die tot conces
sies bereid was, een regeering van zelf
moordenaars zijn?
Feitelijk is liet scbadevergocdingsvraag-
stuk niet „de" kwestie, waar het om gaat.
Een groote, ingrijpende hervorming van
Europa moet het einddoel wezen. Enge
land behoort, zooals ik reeds in mijn li-
zingen betoogde, eigenlijk niet meer tot
de Europeescho mogendheden; zijn belan
gen zijn met die van Amerika saamgewe-
ven en deze beide landen vormen een
machtig, overheerschcnd blok. Pas*, toen
de afzonderlijke Amerikaansche Stalen
elkaar bijkans verslonden hadden, was
voor Washington liet moment gekomen om
de Yereenigde Staten te grondvesten. Zoo
moeten wij ook in de toekomst geraken
tot de stichting van de Yereenigde Staten
van Europa, waarbij elke staat natuurlijk
zijn nationaliteit c-n wezen behoudt. Maar
om dit te verwezenlijken zijn nieuwe man
nen noodig. Hoe kunnen dezelfde mannen,
die in den oorlog Europa hebben afge
broken, thans een nieuw Europa opbou
wen? Amerika, dat eerst den oorlog voor
de geallieerden heeft .gewonnen en thans
groote schuldvorderingen heeft; welke het
wel nooit betaald zal krijgen, bedenkt zich
wel tweemaal alvorens zich met de Euro-
pcesche aangelegenheden in te laten. In
vroegere tooneelstukken kwam aan 't slot
steeds de rijke oom uit Amerika, die zij~»
portefeuille voor don dag haalde, waarna
de schulden betaald werden en de gelief
den konden trouwen! Maar zoo glad gaat
het thans niet meer.
Harden verheelde niet, dat liij moor/van
Nederland na den oorlog had verwacht.
Het groote moreele prestige, dat ons land
volgens hem over dc geheele wereld bezit,
zou het in staat stellen meer voor de
oplossing der huidige problemen te doen.
Maar men toont hier thans dezelfde terug
houdendheid, welke tijdens den oorlog oei?
deugd was, doch thans remmend werkt.
SPÖKY
VOETBAL.
Seriewedstrijden S. J. C., Noordwijk.
1,30 uur: A. V. V. IConcordia II
2.30 uur: S. J. C. I—E. M. S. I.
4 uur: Leiden II-H. B. C. EU.
Propaganda-wedstrijden S. M. C.
12.30 uur: S. A. C. IS. J. C. III.
1.30 uur: Geel Wit I—R. K. V. Z. II.
V/IELRENNEN.
Leidsche Ren- en Toerist-Vereen. „Swift."
Morgen zal de laatste wedstrijd der com
petitie verreden worden over 1000 Meter.
Deze wedstrijd is jl. Zondag door den re
gen uitgesteld.
Dc samenkomst zal zijn om 9.30 uur aan
dc Kweekschool voor Zeevaart.
