Leiiisciie Carat"
Vierde Blad.
Zaterdag 7 April 1923.
Pd!
]>li
A
IB
l0R OVERLEG TGT DEN SOCIALEN
VREDE.
Aan de leden van de plaatselijke
Boerenbonden en den R. K. Land-
arbeidersbond.
(ij een vorigo gelegenheid heeft het Be-
jur van den Algemeenen B. K. Land-
iff-Bedrijfsraad een rondschrijven tot
'eriebfc, waarin eraan werd herinnerd,
de Katholieke patroons en arbeiders
bij de vernieuwing van looncontrac-
ook in deze voor het land- en tuin-
irbedrijf zoo moeilijke tijden moeten
n leiden door de beginselen der Chris-
ke rechtvaardigheid. Den arbeiders
•rzijds werd daarbij voorgehouden, dat
zij bij het stellen hunner arbeidsvoor-
L| irden voor den inderdaad ernstigen toc-
id, waarin een aanmerkelijk deel van
land- en tuinbouwbedrijf verkeert een
oog behooren te hebben. Anderzijds,
er den werkgevers op gewezen met
dingen uit de Encycliek „Berum No-
itjifofjim" van Paus Leo XTTI z.g., die aan
Pr? leü jkhed niets te wer.scben overlaten
LIE! at het een eiscb der natuurlijke recht-
digbeid is, dat het loon niet onvol-
•03 mag zijn, om een spaarzaam en op-
Rend werkman te onderhouden,
et Bestuur voelt zich geroepen thans
op nog iets anders te wijzen,
ct spreekt wel van zelf, dat. het vast-
a van do arbeidsvoorwaarden moet
lieden in gemeen, overleg tusschen de
nisaties van patroons en de organisa,-
arbeiders. Bij een dergelijk over-
moeten beide partijen niet alleen we-
te nemen, maar ook te geven. Dit over-
noet geschieden in een geest van toe-
pring, van vredelievendheid, men moet
weerszihlcn met alle kracht en met
en ernst, ernaar streven om tot over-
emming te geraken. Waar een wil is.
ik een weg en waar derhalve de wil
red? is cm elkanders standpunt te be-
m, daar zal ook een weg gevonden
en worden om te lcomen tot het af-
n van een contract, dat al moge
jan ook misschien niet geheel en al
beschouwd kan worden als
de gegeven omstandigheden toch
eest bevredigende oplossing.
Ie partijen behooren du3 dom socialen
door overleg na te streven en mc-
bedjich niet alleen niet theoretisch
ook niet praticsch stellen op het
^cat van ^en klassenstrijd, dat on-
no? zcr> f"l veroordeeld is door 011-
eiligen Vader Paus Pius XT, die in
eerste Encycliek spreekt van dien
„die als een doodelijke zweer reeds
Per*° onderd in het lichaam der naties, ar-
industrie, handel, in een woord alle
«tellende deelen verwondend, die
verb de welvaart van individu en gemeen-
onontbeerliik zijn* En deze verschrik
i kwaal wordt nog verergerd eener-
de door de toenemende begeerte naar
tot 1. hike goederen, anderzijds door de
oudendhcid daaraan, en door de
aan heide partijen gemeen, om te
cn en te heerschen."
neme dus niet ziin toevlucht tot den
die al mag niet ontkend worden,
I in een enkel buitengewoon geval ge
"aafdigd kan zijn altijd en overal
lit keuren is en er slechts toe biidraagt
moederen te verbitteren en de par-
MEI 'uncrbik steeds verder van elkander
j TAi rvreemden.
"(t men er ondanks den aan beide
aanwezigen goeden wil niet in
vcreensiemming te komen, dan is de
ago. do scheidsrechtelijke uitspraak
angewr^en middel om tot een oplos-
EJ la geraken. Reeds Paus Leo XTII z.g.
1 met kracht, en klem op dit voortref-
middel tot behoud van den socialen
gewezen, waar hij in zijn Encycliek
Ipril
i
„Rcrum Nova rum" schrijft„Indien iemand
uit een van beido klassen meent in iets
benadeeld te zijn, dan is er niets meer
wenschelijk dan dat er uit de vereeniging
zelf bekwame en rechtschapen mannen
worden aangesteld, door wier seheidsrecii-
terlijke uitspraak het -geschil wordt be
slecht
Het voorstellen of aanvaarden van arbi
trage tot oplossing van een geschil en ter
vermijding van strijd is een daad, welke
hem eert-, die ze stelt, omdat ze een bewijs
is van wijsheid, vredelievendheid en ver
trouwen in het goed recht. Het verwerpen
van een voorstel tot arbitrage daarentegen
is meestal een teeken, dat men zelf over
tuigd is van de onhoudbaarheid of de
zwakte van zijn standpunt of betoog. Heeft
men zelf vertrouwen in ziin recht, dan kan
men er immers ook geen bezwaar tegen
hebben de beslissing van het geschil of van
het meeningsverschil te leggen in handen
van eenige „bekwame en rechtschapen
mannen", die na ampele voorlichting van
den kant van beide partijen zullen ooruee-
len naar recht en billijkheid.
Het Bestuur vertrouwt dan ook, dat bij
alle voorkomende geschillen inzake afslui
ten of vernieuwen van looncontracten heide
partiien ernstig zullen streven naar over
eenstemming zonder inmenging van der
den, doch dat, mocht overeenstemming niet
bliiken te kunnen worden verkregen langs
dezen weg, steeds en in. alle gevallen arbi
trage boven strijd zal wordc-n verkozen om
te kernen tot de gcwenschte oplossing.
Het Bestuur van den Algemeenen
R. K. Landbouw-Bedrijfsraad,
Prof. L. VAN AKEN, Ord.-Praem., Voorz.
A. J. LOERAKKER.
JAC. GROEN Azn.
G. W. J. VAN KOEVEP.DEN.
J. SALMAN.
Mr. M. VAN HAASTERT, ndj.-Sccr.
R.-K. Schilderspaf roons.
De Ned. R.-K. Bond van Schilderspa
troons „St. Lucas" hield te Haarlem zijn
jaarvergadering onder voorzitterschap
van clen heer Nooteboom de Bruijn.
De voorzitter zeide wat de roden was,
dat de vergadering later dan geAvoonlijk
wordt gehouden. Dit is het gevolg van de
afwikkeling van het contract, welke om
streeks Febr. plaats had. "Was dit con
tract verworpen, dan zou een ledenverga
dering noodig zijn, welke men, om kosten-
cn tijdbesparing, had willen combineerc-n
met de gewone vergadering.
Het contract is intusschen voor 11
maanden tot stand gekomen.
Over het algemeen is dat contract een
succes. Het feit, dat het cr is, geeft rust
in het bedrijf. Spr. wijst er vervolgens op,
dat ingevolge den wensch der najaarsver
gadering contact is gezocht met do andere
branches in de bouwvakken, wat goede re
sultaten heeft gehad, zoodat dit contact
zal worden voortgezet.
Aan de orde was de begrooting, waarbij
allereerst aan de orde komt het voorstel
van den kring HilversumBussum, om
de afdracht aan het Nat. Hanzehureau te
verminderen. De vrijkomende gelden wil
de lering bestemmen voor vergoeding van
reiskosten der afgevaardigden ter alge-
meene vergadering, wal het bezoek bevor
deren zal.
Do afdeeling Hilversum licht dit voor
stel toe.
De afdeelingcn Leiden en Amsterdam
steunen het.
Do voorzitter verdedigt het nationaal
Hanze-hureau als een belang voor den
middenstand. De Bond heeft er een mach
tigen steun aan. Elke hond, die aaugeslo-
ten is, betaalt evenveel. Het gaat niet aan,
dat elbo aangesloten bond willekeurig be
taalt, wat hij zelf wensclit. Dan trekt het
Hanzehureau aan het kortste eind. Het
hoofdbestuur stelt voor 19 pCt. af te dra
gen van de standaard-contributie cn de
progressieve heffing, na aftrek der schuld.
De afdeeling Hilversum zegt, dat do vak
organisaties het Hanzebiireau niet noodig
hebben.
De voorzitter zot uiteen, dat de vakorga
nisaties wel degelijk het Hanzeburea.ii
noodig hebben.
Mr. Hellenberg Hubar verdedigt nader
liet behoud van liet Nationaal Hanzehu
reau.
Do afdeeling Hilversum trekt het voor
stel in tot nader orde. 1
Daarna komt de begroot ing in behande
ling.
Na enkele huishoudelijke opmerkingen
wordt deze z. h. st. aangenomen.
Na do pauze werd het huishoudelijk
reglement der Centrale V. B. behandeld.
De heer Hestors deed daarna mededee-
ling over de fondsen. De ziekteverzekering
voor do gezellen deed in 1022 570 uitkee-
ringen. Er waren einde 1922 375 deelno-
mers. Het nadeelig saldo wordt door de
reserve gedekt. De patroonszickteverzcke-
ring had 93 deelnemers en 25 ziektegeval
len. Het winstsaldo bedroeg f 660.
De patroonsongeYalienverzekering telde
116 deelnemers.
De voorzitter vroeg meer activiteit der
afdeelingen voor de ziekteverzekering der
gezellen.
Als plaats voor de volgende algomceno
vergadering werd aangewezen 's-Hertogen
bosch.
B©a»ac3atesa
DE TERECHTSTELLING VAN
MGR. BUDKIEWICZ.
Een beschouwing van de
„Osservator e".
De „Osscrvatore Romano" geeft de vol
gende bijzonderheden over de terechtstel
ling van Mgr. Budkiewicz, waaruit eens
te meer blijkt, dat deze misdaad slechts
een schakel is in de vervolging, welke de
godsdienst en speciaal de Katholieke kerk
van do zijde der bolsjewiki verduren moet
„Ofschoon, zegt het Pauselijk orgaan,
de H. Stoel al het mensch-mogelijke ge
daan had om het leven van Mgr. Budkie
wicz te redden, gevoelde men sinds dagen
de grootste bezorgdheid over het lot van
den ongelukkigen prelaat, vooral nadat
te Rome Russische bladen waren aange
komen, waarin een Katholieke slachtof
fer voor de Katholieke Paaschfeestea op-
geëisclit werd. Nochtans wilde men tot
het laatste oogenblik do hoop, of liever de
illusie bewaren, dat overeenkomstig do
gegeven verzekeringen, het vonnis niet
uitgevoerd zou worden. Naar het schijnt,
heeft de terechtstelling op Goeden Vrij
dag plaats gehad".
De „Osservalore Romano" voegt hier
dan aan toe:
„Na de edelmoedige belangstelling, wel
ke niet alleen door het Vaticaan, maar ook
door alle volken ten opzichte van het Rus
sische volfc betoond is, heeft dit bloedver
gieten voor vergrijpen tegen de revolu
tionaire wetten, welke jaren geleden zou
den hebben plaats gehad, in do geheele
beschaafde wereld do grootste smart en
de diepste afschuw verwekt. Een geest,
die door de christelijke beschaving ver
licht is, kan voor een dergelijke misdaad
geen enkele verklaring vinden.
Zulk een daad van onverbiddelijke incle
ment io werpt oen treurig licht op de toe
standen in Rusland on leidt logisch tot de
conclusie, dat in dat land de motieven van
mans bolijkheld, de Assems der geschiede-'
nis. de belangstelling van de geheele we
reld, do protesten uit do meest verschil
lende en do meest hekangelooze bronnen
geen enkele waarde hebben cn absoluut
geen vrucht dragen.
De „Avanti" schreef dezer dagen, dat
de sovjet-regeering het doodvonnis tegen
de Katholieke prelaten niet ten uitvoer
zou brengen, wijl zij er voor zou terug
schrikken geweld tegen de levens haver
burgers te gebruiken. Ons dunkt, dat deze
verklaring elk commentaar op en elk pro
test tegen een feit, dat de geschiedenis zal
mopten registreeren, overbodig maakt".
Naar een Reuter-telegram uit Warschau
aan de Engelsche bladen nog meldt, had
de Poolsche zaakgelastigde te Moskou.
Knoll, Vrijdagmorgen nog krachtige po
gingen aangewend om liet leven van Mgr.
Budkiewicz (o redden. Hem werd echter
medegedeeld, dat het vonnis definitief was
Toen de Poolsche zaakgelastigde voorstel
de om den prelaat legen de in Polen ge
arresteerde bolsiewiki uit te wisselcfi,
werd dit door den Russischen commissa
ris, die hem te woord stond, nadrukkelijk
geweigerd.
Vreeselijk drama ip België.
Een huisgezin vermoord.
Gistci opnachfe zijn eenigo individuen
binnengedrongen, in een boerderij te Hé-
rinnes nabij Enghien (prov. Henegouwen),
alwaar ze met bijlen den bewoner, zijn
vrouw, zoon en dochter neersloegen. D.-jif-
veer tot do misdaad schijnt diefstal te
zijn; echter konden de misdadigers zich
van niets meester maken.
Do vader en de zoon zijn stervenre.
Een vermetele ontvluchting uit een
gevangenis.
Te Atlanta hebben twee boeven, Gerald
Chapman en Frank Gray, die wegens
roof en valsche munterij tot langjarige ge
vangenisstraf waren veroordeeld, een
stout stukjo uitgehaald. Zij hadden de
hand weten te leggen op een boor en een
zaag, waarmede zij de ijzeren staven in
de ramen van him cellen doorzaagden.
Zij klommen 's avonds langs do aan el
kander gebonden repen hunner lakens om
laag en zetten de geheele gevangenis door
het veroorzaken van kortsluiting in het
duister. Van de verwarring, die ontstond,
maakten zij gebruik om met enterhaken
over den gevangenismuur te klimmen en
zich in de naburige bosschen in veiligheid
te stellen, waar zij hun gevangeniskleeren
you wisselden tegen gewone kleeren, die lot
genooten hun verschaften. Kort nadat het
verdwijnen van do gcvangenisklanten per
sirene was bekend gemaakt, ontmoetten
zij een spoorwegarbeider en zijn vrouw,
die zij dwongen, hun geld te geven voor
een spoorreis. Zij hebben echter niet lang
pleizier gehad van hun vrijheid, want den
volgenden dag slaagden politiemannen er
in, zo te Colbert, in Georgië, weer gevan
gen te nemen, en wel na een revolver ge
vecht, waarbij Chapman twee keeren werd
gewond.
Een leeuwenjacht in een slaapkamer.
De heer Jelf, een beer die in de omstre-
kenvan Johannesburg woont, werd dezer
dagen om vir uur 's morgens wakker door
het breken van een ruit zijner woning.
Nog voor hij tijd had gehad, zich reken
schap te geven van hetgeen er was voorge
vallen, zag hij een bruine massa naar het
midden van de kamer springen. Toen be
sefte hij, dat een leeuw zijn slaapkamer
was binnengedrongen. De boer greep een
stoel, het eenige wapen dat hij onder zijn
bereik had, en slingerde di ennaar den'
kop van het dier, zoowel om den leeuw
oen oogenblik schrik aan te jagen als om
zijn broer, die een verdieping hooger sliep,
to waarschuwen.
Daarop slakte de leeuw een ontzettend
gebrul. Het dier sprong op den boer toe,
doch deze slaagde er in, dozen eersten
sprong te ontwijken. Juist maakte de
leeuw aanstalten om nogmaals te springen
toen plotseling de deur van de kamer
openging en ëen geweerschot weerklonk.
Het was de broer van den aangevallene,
dis met zijn schot niet den leeuw, doch
zijn eigen broer in den schouder raakte.
Hot resultaat was echter naar wensch,
want het dier verdween, door het venster,
even sneie als het gekomen was. De boer
bleek gelukkig slechts licht gekwetst te
zijn.
Den volgenden avond zag men den leeuw
opnieuw in de nabijheid van de hoeve
rondsluipen, doch de beide mannen, die de
hulp hadden ingeroepen, slaagden er in,
het dier opnieuw op de vlucht te jagen.
Den derden dag werd een klopjacht geor
ganiseerd in de naburige bosschen, en ten
slotte werd de leeuw stervende aange
troffen. Hij had twee schapenbouten ver
slonden, die in een krachtig vergif waren
gedrenkt door eenige planters, die even
eens in die buurt Avonden, en ook bezoek
van den leeuw hadden ontvangen.
Saensengde Hertchfere.
Verdronken.
Donderdagmiddag is het 5-jarig zoontje
van den turfschipper Van der Weert te
Oosterzee in de Lemstorrijn te water ge
raakt en verdronken.
Overreden.
Donderdagmiddag is in de Kleine Kat
tenburgerstraat te Amsterdam een jongen
tje van vier jaar, dat daar speelde, door
een atax oA'erreden. Het knaapje werd
ernstig gewond naar het gasthuis ver
voerd en is daar bezweken. N. v. d. D.
Door stroom gedood.
De directeur van het electrisch bedrijf te
Doetinchem.de beerde Haan is Donderde, jp
avond te Ulft in aanraking gekomen met
een clectrischen draad. Hij kreeg crrsïige
wonden; per auto is hij naar het zieken*
huis te Terborg vervoerd.
De ongehuwde schipper E. Dinkla,
van Ten Post (Gron.) voer met zijn schip
door de sluis te Ommelanderwiik; bijtrok
de giek over, d:e de hoogspanning van de
electrische leiding raakte, greep den staal
draad langs de giek en sloeg doo 1 neer.
Gevaarlijke schietpartij.
Eenige jongens te Zandvoort vermaak
ten zioh aan den Boulevard met het schie
ten met een flaubertbuks. Toen eenige jon
gelui uit Amsterdam, die een fietstochtje
naar Zandvoort hadden gemaakt passeer
den, werd het gevaarlijke spelletin voort
gezet, door on de petten van die jongens
te schieten. De petten werden aan den
duinrand neergelegd, terwijl do jongens
zich zelf verscholen. Toen een hunner ech
ter onvoorzichtig genoeg zijn schuilplaats
verliet en over den duintop gluurde, werd
hii door een flaubertkogel in het linkeroog
getroffen.
De jongen werd naar het Wilhelmina-
Gasthuis te Amsterdam vervoerd, waar
getracht zal worden het kogeltje te ver
wijderen.
Inbraak.
In den nacht van Woensdag op Donder
dag is er bij den landbouwer S. Moms te
Reeuwijk ingebroken. Gestolen zijn er drie
fietsen, een gouden horloge met ketting en
eenig geld uit de slaapkamer. Bij het ver
laten van het huis hebben de inbre
kers de deuren aan den buitenkant geslo
ten cn de sleutels meegenomen.
Ingewikkeld aanslagbiljet.
Een inzender schrijft in het „YacL":
Van heb Hoogheemraadschap Delfland
ontving ik een aanslagbiljet voor Delflands
Sluisgeld over 1922.
Ter uiteenzetting bevat dit biljet 't vol
gende
Ik ben aangeslagen bij besluit van 21
December 192*2.
Do betalingstermijnen vervallen 30 Sep?
tember 1922 en 15 November 1922.
Betalingszitdagen in het Gebouw Dili*-
gentia, Lange Voorhout no. 5, 25 Septem
ber 1922 en 6 November 1922.
Delfland dateert dit document: Delfland
30 Januari 1923.
Het biljet werd mij bezorgd 24 Maart
1923, terwijl in den linker onderhoek van
het bewuste biljet» vermeld staat: Uitge
reikt den 31 Maart 1923.
Bij gebrek van tijdice betaling dw*.
voor 30 September en 15 November 1922
volet de invordering volgens de wet.
Het is moeilijk om bij lezing van d£
administratieve monstrum overtuigd tb
blijven van den zakeliikën nuchtoren prac-
tischen geest van den Nederlandschen amb
tenaar.
Waarschuwing voor geestelijken.
Men schrijft aan de „Msb
Sinds eenige weken is een zeker indivi
du er weer op uit om geestelijken op slu
we manier af te zetten. Hij is donker van
uiterlijk, als heer gekleed en heeft een
min of meer Zuidelijk accent. Hij zegt Is
raëliet te zijn, en den naam vnn Hertog te
dragen. Hij kont den geestelijke, dien hij
te spreken vraagt, goed bii naam, en be
weert ook, als het te pas komt, dezen op
zijn vorige standplaats gekend te hebben.
Hij geeft voot, een rijks- of gemeente-be
trekking te hebben, in welke hij gefrau
deerd heeft, en' nu voor een tekort te zit
ten, dat. binnen enkele uren aangezuiverd
moet zijn, daar anders zijn fraude aan het
licht komt, en niet alleen hij, maar ook
zijn huisgezin ongelukkig wordt. Verschil
lende meubelen heeft hij reeds verkocht
om het tekort te dekken, maar nu ont
breekt hem nog een bepaalde som, die hij
bij het ontvangen van zijn maandsalaris
natuurlijk terstond zal terugbetalen. Dit
alles vertrouwt hij den geestelijke onder
het diepste geheim toe, en om zijn doel
des te heter te bereiken, verklaart hij zich
gaarne bereid, zijn horloge als onderpand
zoolang af te staan. Het is eenvoudig coa
vertrouwenskwestie, zoo verklaart ..me
neer", en ials u geen vertrouwen in mij
stelt, dan wil ik heb geld niet eens aam
nemen.
Un homme averti etc
FEUJU.ËTOM
ST*
(Ik'
baron streek de hand zacht over de
W0ot dus nog niet, wat hier aan
,5Waldstattcrmeer heeft plaats ge-
vroeg hij. Het is waar, de ont-
catastrophe kan u nog niet be-
'n> zij dateert oerst van hedenmor-
calastrophe, die op graaf Fal-
icfiit
schcf
en Baron-Bandiet.
(Naar heb Duitscli.)
editor zal ik aan uw vricndelijken
gevolg geven, en ik hoop door de op
zijnde reis, hiertoe in do gele
ed gestold te worden.
Graaf Fallersleben, naar ik vernomen
®°et zich eveneens in Zwitserland
ik wensch hem niet te ontinoe-
Eenc
- —iuouu
betrekking heeft? antwoordde
■1Wr' den blik vol gespannen ver-
f den. haren vestigend.
bij heeft zich doodgeschoten
I is onmogelijk, zeide eene beven
achter don baron, die ijlings zijn
Jn?6r k n en met cen diepe
fet i i lot k0t sehoone meisje be-
J de dour der aangrenzende ka-
Urm'01'° (*e Frithjofssage.
Leldn lndordaad deze vergelijking
t, bij den aanblik dier hooge,
iCa(i f0> uiet de van geestkracht
loT' gelaatstrekken, do goudblonde
ea do blauwe, stralende oogen
die thans met onuitsprekeiijkën angst den
baron in het gelaat staarden.
Mijn boodschap Avas niet voor u,
maar voor uw vader bestemd, zeide hij
zacht, het was mijn wensch, dat hij u
daarop zou voorbereiden.
Gelijk een standbeeld stond Ida \ron
Steinfels voor hem.
1 Ik ben sterk genoeg, eiken slag van
den tegenspoed to verdragen, antwoordde
zij met gemaakte kalmte; maar nogmaals
beweer ik, dat ik het voor onmogelijk
houdt, dat Gustaaf von Fallersleben zich-
zelven het leven benomen heeft.
En niettemin is het geschied: het
doet mij van harlo leed, u dit te moeten
berichten.
Wanneer is hot gebeurd? vroeg do
vrijheer met een bezorgden blik op zijne
dochter, die langzaam binnentrad on voor
de tafel staan bleef, waarop zij met haar
smalle hand steunde.
Heden voormiddog in Brunnen, ant
Avoordde de baron, den blik der barones,
die onafgewend op hem rustte, ontwij
kend. Wij ontvingen do verpletterende
tijding, toen wij aan den middagdisck
zaten.
1 En welke redenen kunnen hem daar
toe genoopt hebben?
Ik weet het niet, misschien vindt men
in zijn nagelalen,, papieren bevredigend
uitsluitsel. Zijne bagage bevindt zich nog
liior in het hotel; Avij allen (lachten, dat
hij slechts cen uitstapje had ondernomen
waarvan hij hedenavond of morgen zou
terugkeeren.
Vreemd, sprak de vrijheer, terwijl
hij langzaam heen ên Aveer ging. Fallers-
Lcn was rijk, jong cn gezond; Ayat kan
hem tot dien noodlottigen stap aanleiding
hebben gegeven?
Ontcijfer dit raadsel, wanneer gij er
toe in slaat zijt? wendde Ida zich tot den
baron, cn hare stem klonk scherp en be
velend. Is hot mogelijk dat graaf Fallers
leben als het offer eencr misdaad is ge
vallen?
In dit geA'al zou hij waarschijnlijk
geen brief hebben achtergelaten. -
Waar is de brief?
Mijnheer von Bremen heeft hem ont
vangen; hij was aan hom geadresseerd.
En zware zucht ontsnapte aan de borst
van het meisje.
Mijnheer von Bremen is dus hier?
vroeg zij.
Ja, hij heeft na ontvangst van den
brief zich terstond naar Brunnen bege
ven, om inlichtingen op do plaats zelve te
ontvangen.
Den hemel zij dank, zeide Ida
met gesmoorde stem, dan is tenminste
een zijner vrienden hier, in wiens op
rechtheid men A'ertrouwen kan stellen.
Von Steinfels was blijven staan; op zijn
gelaat toekende zich groote misnoegdheid
Ik begrijp u niet, sprak hij wre
velig. Hoe onverAvacht deze tijding
ook moge zijn, zij kan u echter niet die-
por treffen dan cen ander. Moge Fallerslo
bon ookbeproefd hebben nadere kennis
making met u aan to knoop.cn, dan weet
gij immers, dat tusschen hem en mij eeno
te diepe klove lag, dan dat zij over hot
hoofd gezien kon Avordcn. Wat kon dus
die man voor u zijn of worden? De tij
ding van zijn plotselingen dood brengt
ook bij mij een hevige ontsteltenis te
weeg; maar ik vraag mij af, of (lit treu
rig einde niet te wijten is aan cen oor
zaak, die ons tot dusver onbekend is ge
bleven.
Ware dit het geval, dan zou mijn
heer voorzeker niet dralen, ons met de
oorzaak bekend te maken, antwoordde
Ida, nog altoos eene uiterlijke kalmte ver-
toonende.
En welke schuld kon op hem rusten?
Wellicht was het oogenblikkelijke
zinsverbijstering, zeide von Felsen
eeno andere oorzaak kan ik niet vinden.
Graaf Fallersleben was cen ijverig politi
cus; zijne partij had in den laatsten tijd
verscheidene nederlagen ondergaan en hij
zelf is persoonlijk aangevallen geworden
Er Avordt een sterk zenuwgestel toe ver-
eisclit, dit alles lankmoedig te verdragen.
En gelooft gij inderdaad/-'dat ik die
reden als geldig beschouw? vroeg Ida
sarcastisch.
Waarom niet? antwoordde de
vrijheer. Het zou niet de eerste maal zijn
dat de aanvoerder cen er staatkundige
partij dit einde boA'en een schandelijke
nederlaag verkozen had.
Is het werkelijk schandelijk, wan
neer eene politieke partij een nederlaag
ondergaat?
Het is onnoodig daaromtrent met u
te redetwisten, Ida, te meer daar gij met
uwe ziensAvijze aan den kant mijnor te
genstanders staat. De papieren van den
overledene zullen het raadsel wel oplos
sen. Ik hoop dat mijnheer von Bremen
ons de gewonschte opheldering kan ver
schaffen. Mot u, baron, heeft von Bremen
er waarschijnlijk niet OArer gespreken?
Neep, hij is terstond vcrtr.',;!-hon: bo
A'endien Aveet gij immers, dai deze heer
onze vriend kan zijn. Men schijnt hel
voorval voorloopig geheim te Avillen hou
den; 't is mogelijk, dat men do zaak als
cen toevallige ramp tracht te vergoelij
ken, om elke smet van den naam des doo-
den uit te wisschen. Ik zou er niets op
hebben aan to merken.
En waarom zou de wnarheid ver
zwegen worden? viel Ida hem scherp in
do rede. Vreest men dat liet feit nieuwe
zaken aan het licht zou brengen? Wat
mijne krachten niet te boven gaat zal ze
ker geschieden, teneinde licht in deze
duisternis te brengen. Met het eenvoudige
feit dat Fallersleben zich liceft dood
geschoten, stel ik mij niet tevreden. Heeft
hij in waarheid zelf de hand aan zijn le
ven geslagen, dan moeten beweegredenen,
die nu nog voor mij in hot duister zijn
gehuld, die ik echter uitvursclicn zal,
hem daartoe gedwongen hebben, en ik ver
moed, dat zijne vijanden er het hunne
van zullen weten.
De baron had haar in den aanvang
vast en kalm "in het gelaat gestaard: bij
de laatste woorden sloeg hij den blik neer
Ik begrijp dit niet, zeide hij; moge do
aanleiding wezen, hoe zij wil, het feit ia
geschied, en ons blijft niets moer over
dan een man to beklagen, die, met zeld
zame geestesgaven begiftigd, op zulk cen
wijze moet sterven.
Te dien opzichte deel ik geheel uwo
zienswijze, knikte von Steinfels. En nu
genoeg daarvan. Gij zult u dus hij ens
voegen, baron?
Met de grootste dankbetuiging voor
de eer, die gij door deze uitnoodiging rnij
bewijst.
(Wordt vervolgd).
