„8e Isiisck fat"
Tweede Blad
Düfideriiagl4 December 1922
CÊSAR FRANCK.
I.
Het is onweersprekelijk, diat gedrurendo
de 'geheel© 19de eeuw <Lo Dmtóohe muziek
in de concertzalen dion voorrang innam
en -die plaats ook waanxlig was. Te begin
nen met Bach en Handel, vendor Mozart,
Beethoven en de RoanantWi met hun uit-
loopctra heeft do Duatsahe muziek in haar
beste vertegenwoordigers het boste ge
geven wat het Germaanscho ras op muzi
kaal gebied te geven had en dat is ont
zettend veel. Men kan natuurlijk met
reoht beweren, dat de hemelsoh reine ziel
van Mozart in wezen Boonaansdh is, men
inajg soms verkondigen, dat Beethoven
eigenlijk boven het zuiver Germaansche
sentiment ia uitgekomen, voor het alge
meen begrip en do indeeling der muziek-
historie bohooren bedden tot de Duitsche
muziek.
Wegncr, ondanks zijn geweldig© geniali
teib, vertoont hier en daar trekken van
veahasteidng. Immers de zin voor over
donderende klankeffecten en overdreven
pompeuze geweldenarij, waaraan de wer-
Sdciijilco inlioud niet beantwoordt, wijst op
©cn vergroving van muzikaal gevoel.
Evenals in heel het stramme uitwendige
leven van den Pruisischen staat miste men
in de culture oio. uitingen zekere fijne
evenredigheid, zekere piouzo harmonie, die
zich uit wist te jubelen zoo zonnig als
vogelenzang, als de bewo<gen ziel van
hoopvolle, gelukkige mensohen.
Voelde men er ondanks alle technische
geweldenarij ©n uiterlijke leven©belieer-
sohing ict6 van hot diepe, schrijnende ge
mis aan waarachtige, fijne cultuur der
ziel aan innerlijke evenwichtige harmonie.
Richard Straaisz, ondanks zijn technisch
raffinement, waaadbor hij verbijstert
steekt reeds zeer diep in de decadentie,
cm van Arnold Schönbeïg met zijn gefor
ceerd modernisme, dat hem zelf over den
kop is gegroeid, nu maar te zwijgen. Met
dozen hyper-mcdernelin.g weet men eigen
lijk geen raad' meer. »Soms bekoort hij door
een mooie melodie, dan we,or verrast en
overstelpt hij den argeloozen hoorder
door zijn verbijisterenidlen durf en eindelijk
produceert hij weer hol pathos, een klad
derige, klonterige Manke nmassa zonder
wezenlijken inhoud gdheel vreemd aau
de bewogen ziel van één, die schrijft on
der goddelijke inspiratie.
Yan de modernen behe^rschen niet de
Dtiitsohcn, maar de Fransohen de concert
zalen. En eigenaardig is hot, dat hij, die,
schoon zelf niet in___alle deelom.modern,
do moden-ne Fransohon voorlrereide, en \ex-
fïzt, een ovengang vormt tusschcn den
Germaanschen en don Rofmnanschen geest.
\Vij bedoelen Césac Frank, het eeuw
getijde van wiens geboorte we binnenkort,
dien 10 December 1922, herdenken.
Hij was Luikenaar en had nog Ger-
maansch bloed in zijn aderen. Zoodra zijn
uitnemende muzikale aanleg oleek, werd.
hij leerling van 't eonseinateman m zijn
vaderstad^ Zijn vader wilde een virtuoos
van hein maken, zoo'n duLvebloiuii&tenaar
zooals do 19e eeuw er zoovele heeft oj
geleverd, meruschcu met een pheueme^Qt,
feehnkeke handigheid, maar bij op
ziclselement door de eeuwige.wordt,
technisch raffinement vonm.cbcd>s spoe-
Yan Luik ging Césair Framtvatorinm te
dig naar het. bercemdo jer opperloiding
Parijs, dat destijds -lij vond eer uit
win Cherubha stop 'eva. Pierre Zknmer-
nomende leermereochter Gounod gehuwd
maan, met wi^; Aimé Leborne voor
was, voor Francois Benoiet voor orgel
cc.ntra.p,vv0T1^el1 i*1 dagen bekend; als
Alle "2'beroemdhoddns
gezien Césair Franck een stille, orn-
-Je werkor was, die zich door niets liet
afleiden van zijn studiën, behaalde hij
allerlei prijzen aan hot conservatorium,
oa. in 1838 don eersten prijs voor Moimcr-
■spel en in 1841 dien voor orgelspel bij de
openbare uitvoeringen. Hiermee worden
rijii studiën besloten en 'hij begaf zich
FgüiLLEÏOtT
Van haken en verraders.
38)
Guea Ie Helo richtte het hoofd op, en
op kalmeren toon, dan do anderen spra
ken, zeide hij:
Makkers, luistert oens een oogen-
blilcje, Onze chef hoeft ons verklaard, dat
als hij binnen vijf dagen niet terug zou
ijdbij ons zou veroorloven hem aan do
handen zijner vijanden te kome ontruk
ken.
Gurunl.. schreeuwde Ervoan Ma-
ilêtic Pierro lo Braz en ik hebben den
driemaster op twee mijlen afstands ge
volgd. zij zijn aangeland nabij het fort
van den Slier.
Best, vrienden, opperbest, besloot
krachtig Jean Prigonfc. Als op den mor
gen van den 3d en September rnijn broer
Alain niet in ons midden is, zullen wij
hot fort bestormen. Is dit aangenomen?
Zweert gij hierop?
Allo handen werden opgestoken, en al
ien zwoeren plechtig.
-Ameline stond recht overeind in het
midden van het vertrek. Terwijl zij haar
zwarten mantel nauwer om zich heen
sloeg, onderzocht zij de pistolen, die in
haar gordel hingen en zeide:
Yves, ie Braz, kan ik in vier dagen
naar Brost gaan eu weder terug zijn?
De reus, die aldus aangesproken werd,
zeide op va;'en toon:
Jawel, Mapiaouank. 't is mogelijk
voor iemand, die niet tegen een beetje
weer naar Luik. Hij was echter niet <le
persoonlijkheid om aan d'o vaderlijke
eis che ii loe tc gewen en virtuoos te wor
den. Luik was bovendien niet do plaats
voor hom, waar hij kans zag, zijn jonge-
Rngsidealen te verwezenlijken. Veer de
verdere zelfstandig© ontwikkeling zijner
talenten en vooa* het voeden van zijn idea
lisme behoefde hij de sfeer ocner wereld
stad, en zoo vestigde hij zich reeds in 1843
t© Parijs. Daar had hij zijn leeraren en
vroogere vrienden en kon hij zijn roeping
volgen.
Aanvankelijk gaf hij alleen lessen, maar
weldra word hij benoemd tot organist aan
de „St. Jean-ot St. Francois". Door den
goeden naam dien hij zich daar verwierf
als fijnzinnig musicus kreeg hij in 1853
een der best© kerkkoren en in 1859 een
der beste kerkorgels tot zijn beschikking,
welke de Fransche hoofdstad, bezat. Hij
werd verbonden aan de St. Olothilde,
waar hij niet alleen verrukte door zijn
magistrale vertolking van Bach, maar ook
door de zeldzaam meditatieve droomen,
welke hij bij voor- en tusschenspelen aan
zijn instrument wist te ontlokken.
En vreemd te midden van de mon
daine sehi ttering en het ijddheidsvertoon
der boulevards eener vore!..- 'ad, leefde,
deze kunstenaar in zich zelf verzonken
voort, opslorpend v.ici ::i'n ziel de aspira
ties van hot rnc- I - ven, maar deze
ver-purend en a - Jijksnd, meadtee-
rend zijn religie1, omen. Hii kon niet
buiten Parijs: in zijn. ziel vibreert de
harteklop van 't Par ijs che leven en hij
staat or van den andoren bant zoo ver
van af, of liever er boven.
Zijn van geboorte R. ooms che ziel be
leefde in de St. Olothikl© bij de leiding
van den eeredóenst de volle heerlijke
Roomscho schoonheid en het vrome,
eeuwig wondere mysterie van de H. Mis
alle dagen opnieuw. En steeds dieper
verzonk hij er in, steeds piouzer gaf hij
ziflh over aau don Christus Eudh-a.rïstious.
D air om circuleert zijn leven, zijn hoop,
zijn liefde.
Panis angel ic-us
Fit pania hominum.
Regelmatig als de klok reien zicli de
rliytlrmen zij nor dagen, 's Morgens heel
vroeg opstaan en een paar uren werken en
oomponeerendan naar do kerk om den
dienst to leiden en zijn ziel aan God op
te dragen. Bij hot ontbijt ziet hij Oen paar
ochtendbladen in. Daarna, lessen geven;
*s a vonds werken.
Niettemin bezat- hij geestdrift voor de
aangelegenheden van zijn land, van zijn
In 1870 ter gelegenheid van den oorlog
componeerde hij een vurige hymne op
Parijs. De hierin uitgestorte liefde is een
bijna religieuze liefde, vol van hartstocht,
maar edele hartstocht.
In 1872, als Benoist aftreet, volgt hij
dezen op als leeaoar in het orgelspel aan
't conseawiatorium. Nu kan hij zijn door
studie en ervaring verkregen inzichten
in breeder kring medcdeelen aan begaafde
jongelieden en toont zich een uitnemend
in ivel TCMtsac
hij do geheimzinnige kunst zijn leergangen
vrij te maken, hen t-0 helpen hun eigen
toon, hun eigen klank, h'"1 eigon meL
melodie en uitingswv'5® vinden. Hp
oefent in de eer?<- P!a?,ta **noe& uit op
do sfeer va-' de ^oa3e compomsten
'/vullp.n scbr l>cn' mefc zozeer op den vorm.
Hiw' !^eer?.S ^noog, te beseffen, dat
f.-* persoonlijkheid, niet het minst
7oro inusikalo persoonliikheid mits
deze iets to zeggon haid haar eigen vorm
moest vinden, haar eigen stijl. En wat h er
persoonlijker dan het lied!, dat neuriet
door iedere mecsohonziel, en waarvan God
bij do geboorte reeds de motieven in de
ziel stortte?
Uit de Pers.
DE MAN, DIE DE KLAPPEN KRIJGT.
Do Tij d schrijft:
Het socialistische vredescongres in Den
Haag heeft voor mr. Troblstra een vrij
onaangenaam verloop.
Do heer Yon Gcrlach, de ultra-radicale
pacifist van het Duitsc-he blad „Die Welt
am Montag", vertelde, dat hij dezer da
gen een rondreis door Zwitserland, het
..ideale land der pacifistische beweging",
had gemaakt. Iedereen is overtuigd, zei
de hij, dat Zwitserland wel nooit een aan-
vermoeicnis opziet,, en niet vreest eenige
paarden dood te draven.
Goed, beste kerel, zoek mij dan vier
krachtige paarden, en vergezel mij.
Wanneer vertrekken wij? vroeg
zonder meer Yves Le Braz.
Onmiddellijk, zeide Ameline,
dat wil zeggen, zoodra gij voor ons de
paarden zult gevonden hebben.
Een half uur was nog niet verstreken
of de gravin zette reeds den voet in den
stijgbeugel. Jean hielp haar zelf in het
zadel en vroeg vreesachtig zonder zijne
ontroering te kunnen verbergen:
j-' Wanneer komi gij ten??
Zaterdagavond den .%/cn September.
antwoordde de jonge vrouw. - Ik wil
meedoen ann de bestorming van het fort.
Do overige makkers wisten evenmin,
wat zij ging doen; wat zij echter wel wis
ten was, dat zulk een vrouw, slechts held
haftige plannen kon ten uitvoer hrengen.
Over do twee eerste mijlen die zij af
legden, werden zij nog steeds vergezeld
door een groote menigt© volks; alle in
woners van Brignogan kenden en bemin
den hen. Van allo zijden wonschte* men
hun hot beste welslagen toe in hun onder
neming.
Na dezo twee mijlen gaven zij hun
paarden do sporen. Amciine liet Yves Lo
Braz een weinig winnen op haar, zoodat
zij naast elkander reden en beiden snelden
in vliegenden galop het pad af.
Terwijl zij aldus voortreden, raakten
zij weldra in een gesprek.N
Yves, mijn goede vriend zijt gij met
hart en ziel gehecht aan onzen aanvoer
der Alain Prigeni?
Ja, Mapiaouank, zeide hij dit
valsoórlog zal beginnen. Toch denkt het
Zwitsersche volle er niet aan nu reeds het
leger af tc schaffen. Hiertoe kan het
-slechts komen, wanneer de Volkenbond
over een internationale politiemacht be
schikt, om de vredelievende volkon tegen
mogelijke aanvallen te beschermen.
Hiermede is do heer Von Gerlach het
volkomen eens. Eu. onder de congressis
ten was geen spoor van eenige afkeurende
beweging te bemerken.
Toch zal het den aanwezigen Nederland
schen sociaal-democraten niet zijn ont
gaan, dat dezelfde argumenten ook voor
Nederland gelden en dat de ontwapenings
theorie der S.D.A.P. hier door een radica
le pacifist geheel omver wordt gestooten
Doch het ergst kwam nog, In een vol
gende zitting sprak de heer Em. Vander-
Vclde, namens al de Belgische socialisten
en verklaarde, de resolutie van het I.V.Y.
slechts te kunnen aanvaarden op voor
waarde, dat het recht op gewapende ver
dediging van de volken wordt erkend.
Do leider der S.D.A.P. zal deze verkla
ring wel als een gcvoeligen klap om do
ooren hebben gevoeld.
Men mag benieuwd zijn of en zoo ja,
li'oe mr. Troelsfra hierop zal reageeren.
VREDESCONGRES.
De Nieuwe Leidsche Crt-
schrijft:
Do tot nu toe gehouden vTedesconie-
r en ties hebben voor de bevestiging van
den vrede niet bijsier veel bèteekend.
Thans echter is een nieuw vredescon-
KKS KCOTpniiiseerd.
Ditmaal niet door de" polii-ieke macht-
hebbere, maar door de vorsten, neen meer
dan vorsten, de dictators van het Inter
nationaal Vakverbond.
Dit congres, zoo verzekerde de heer
Edo Fimmen een der Men van den Op
persten Raad in dit verbond is het censle
werkelijke vredescongres.
Wat vroeger gedaan werd liad niets te
bc-teekenen, was 6lechts schijn, maar dit
congres is werkelijkheid en zal in staat
ziin den wereldvrede naderbij te brengen.
Wij willon hek hopen; waarom zouden
we niet.
Maar de geestdriftige bewonderaars
van het congres zullen liet met ons eens
zijn, dat de^eerwlo zittingen nu niet be
paald een vredelievend karakter droegen
en dat ze niet den indruk gaven, dat van
dit congres voor den wereldvrede veel
te verwachten is.
Een der Russen, die ook op dit congres
vertegenwoordigd waren, hield een fel
revolutionaire rede.
De sovjet-regeering, zoo nep mj uit,
denkt, er niet aan te ontwapenen. Wa
pengeweld -moet worden gesteld, tegen
over wapengeweld.
Een der Belgische afgevaardigden
werd met gefluit begroet.
Sommige sprekers bleken vurige voor
standers van den klassenstrijd, waarop
door „burgerlijke pacifisten" weer word
betoogd, dat do klassenstrijd ook mier
ik*- -31i_-JtmixrJYirül&Q TTÏAOf
bon.
Dit was ongetwijfeld juist gezien.
Een beweging die prodikt het evangelie
van den haat en dio zingt het lied van
den haat, kan. niet en zal niet den wereld
vrede brengen.
Als men met dit congres zichzelf al
niet bedriegt, anderen doet men het on
getwijfeld.
STADSNIEUWS.
GEMEENTERAAD.
De Gemeenteraad zal a.a. Maandag des
nam. te 2 uur vergaderen ter behandeling
van de volgende punten:
1. Benoeming van een Regentes van het
Geref. Minne- of Arme oude Mannen- on
Vrouwenhuis.
Voorgedragen worden do damea B. Rei jat
Vreeburg en Mevr. O. EerdmansDe
Holl.
2. Praeadvies op het verzoek van W. do
Vries, om eervol ontslag als onderwijzer
in de lichamelijke oefening bij het open
baar lagor onderwijs.
3. Voorstel tot toekenning van eervol
ontslag (met wachtgeld) aan eene onder
wijzeres aan de Meisjesschool voor U. L.
O. aan de Breestraat.
Deze onderwijzeres kan nu worden ge
mist daar heb hoofd niet meer ambulant is.
kan ik rondborstig bekennen.
Zijt gij aan hem ook even zoo ge
hecht als aan uwen vroegeren meester,
Graaf Roger de Plcstin?
Ik mag niet liegen, Mapiaouank. Na
don goeden God, bemin ik niemand zoo
zeer als mijn voormaügen heer, "zijn echt
genoote en hun zoontje Robert. Mijn va
der en moeder heb ik niet gekend; maar
ik geloof, dat ik hen niet meer dan hen
zou hebben kunnen liefhebben.
En hij vocgdo er onmiddellijk bij:
Maar na mijn meester den graaf, me
vrouw de gravin en den kleinen Robert,
en nu u, behoor ik den aanvoerder toe.
Welnu, Yves, wij gaan naar Morgat,
gij moet mij naar graal' Roger geleiden.
De reus knikte toestemmend met het
hoofd zonder te spreken, en gedurende
drie mijlen roden de beide ruiters naast
elkaar, terwijl zij een diep stilzwijgen be
waarden.
Bij liet aanbreken van den dag kwamen
zij bij de heuvcleurij van Mené-Hom.
Ameline strekte den arm uit en toondo
aan haar metgezel achter een groenend
bosch, waaruit het leidak van een slot te
voorschijn kwam, een uitgestrekte vlakte
waarin verschillende holle wegen liepen.
Dat is de slottoren mijner vaderen,
zeide zij. bet domein dat de Engelsch
man mij gestolen heeft door mij te doen
vermoorden.
Het zijn waarlijk prachtige landgoe
deren, Mapiauoank, antwoordde ern
stig de dienstknecht. 1Er zit niets an
ders op, dan ze den dief te ontnemen.
Ameiine vervolgde, zonder den snellen
tred van haar paard te verminderen, nog
geruimen tijd dit vreemde gesprek,
Zij is de oudste en zou over ccnïgo ja
ren worden gepensionneerd.
4. Staat van af- cn overschrijving op de
bcgrooting, dienst 1921, van het H. G. of
Arme Wees- en Kinderhuis.
5. Rekening, dienst 1921, van het H. G.
of Arme Wees- en Kinderhuis.
6. Voorstel tot verhuring van het pak
huis Burgsteeg No. 6, aan H. J. J. M. Da
mea, tegon 300 gld. 's jaars (tegenwoordige
huurprijs is 250 gld.)
7. Voorstel tot verhuring van het per
ceel Aalmarkt No. 11, (voormalige Stads
apotheek) aan A. P. A. Eskens, inspecteur
van politie, die eerlang zijn tegenwoordige
woning moet verlaten, voor 450 gld. 's
jaars.
8. Voorstel tot ingebruikge\'ing van de
los- en laadplaats aan de Haarlemmertrek
vaart, aan de N. V. Betonxabriek „Noord-
wijkerhout" te Noordwijkerkout, tegen be
taling van een jaarlijksche vergoeding van
45 gld.
9. Voorstel tot ingebruikgeving van oen
stukje grond, grenzende aau de binnen
plaats van de school in de Brandewijn-
steeg, Sectie H No. 3355, aan J. A. Koh-
schulto,rvoor 15 gld. 's jaars (reeds sedert
1912 in gebruik voor 10 gld. 's jaars.)
10. Praeadries op het verzoek van het
Comité voor de Reizende Tentoonstelliilg
voor Volksvoorlichting, om de belasting op
tooneelvertooningen en andere vermake
lijkheden to mogen terugontvangen in den
vorm van subsidie of anderszins.
B. en W. stellen voor afwijzend te be
schikken.
11. Verordening, tot wijziging van dc ver
ordening van 2 Augustus 1920 (Gem.blad
No. 35), laatstelijk gewijzigd bij verorde
ning van 12 Docember 1921 (Gem.blad No.
50), betreffende het verleencn van een bij
slag op de pensioenen aan Gemeente-amb
tenaren en "hunne weduwen en weezen
toegekend, krachlens de verordening rege
lende het verlecnen van ponsioen en wacht
geld aan gemeente-ambtenaren en de ver
ordening, regelende het verleenen van pen
sioen aan weduwen en kinderen van Ge
meente-ambtenaren, zooals dezo luiden na
de wijziging van 28 Maart 1914.
B. en V/. stellen voor den beslaanden
toestand te bestendigen.
12. Verordening op de Hoogero Burger
school mot 5-jarigeu cursus en de Hoogere
Burgerschool voor Meisjes te Leiden.
13. Verordening, houdende regeling van
do jaarwedde der leeraren een het Gym
nasium, de Hoogere Burgerschool met 5-
jarigen cursus en de Hoogere Burgerschool
voor Meisjes te Leiden.
14. Voorstel tot verkoop van een 2-tal
strooken grond, gelegen ten zuiden van de
Fruinstraat en ten westen van de Cobet-
straat, Sectie M. No. 3893 ged., aan J. W.
Reijneveld, resp. tegen 10 gld. en 9 gld.
per M2.
15. Praeadvies op de motio van Mevr.
van Ilaih'e-van F.mbdcn, in zake do ver
schaffing van goedkoope groenten en aard
appelen aan de bevolking.
16. Voorstel van do keerenT Wilbrink en"
Oostdam, iii zake het geven van onderwijs
in de nuttige handwerken ondor schooltijd
door de gewone onderwijzeressen.
17. Voorstel:
a. tot regeling van liet verhaal van pen
sioensbijdragen voor eigen en voor wedu
wen- on weezenpensioen van Gemeente
ambtenaren
b. tot regeling van het verhaal van bij
dragon voor inkoop van diensttijd op den
voet van art. 137 der Pensioenwet 1922.
(Zie hieronder.)
Verschaffen van goedkoope groenten en
aardappelan.
In do Raadsvergadering van 16 October
jX word om praeadvies ia haaiden ran B
en W. gesteld een dootr mervmonrw van
IballLievan Emibdon ingediend© motie,
luidende:
„De Raad, van oordeel, dat het in de
»geg©ver, omslanddghedien aanbeveling ver-
„dienit, dab thans en laef-sb zoo spoedig
„mcgelijik van geaneenitewego gebracht
„wordt het de bevolking mogelijk te maken
„zich van gocdlkooper groent© en aard-
„a.ppelen te voorzien, neodigt B. ©n W. uit
„di&artee maatregelen te hölpen nemen.
„En wel, besfcz ij
„lo. door het door de gemeente ter hand
„doen nemen van dfcn vsrfaoop van ganoem-
„d© antikelen;
„So. of wel, hot de bevolking too
„staan van de warmoeziie» aam den aan-
„leg direot t© koopen
„3o. of wol, door het heipen bevorderen
„van het instellen van geregelde groenten
„markten, zooals die (op) vde plaat sob
bee taan."
In dezo motie worden dus, ten. einde
het ifum de bevolking mogelijk te maken
zich van goedkoope groenten en aardappe
len te voorzien, B. en W. uitgenooiigd,
dteartc© maatregelen te nemen rei wel in de
eerst© plaats door hot van gemeentewege
ter hand nemen van don vc-rkoop van die
artikelen. Hier-ontrent morken B. en W.
op, dat hun College de oprïanting van ge
meentelijke groenten- en aardappelen-
wankels of heb op eenige andere wijze in-
sbellen van ©en gemeentelij-kon groenten-
en aardappelenverkoop niet wensehelijk,
en bovendien in de. tegenwoordige omstan
digheden niet nood-ig a-oht. Waar evenwefl
een ondier-zoek heeft doen zien, dat tegen
woordig over het algemeen aan d© bevol
king geen abnormaal hooge prijzen voor
groenten en aardappelen in rekening wor
den gebracht, daar is een prijsregelend op
treden van gemeentewege thans onnoodig
In de tweede plaats wordt in de motie
de wensoh uitgesproken, dat aan de bevol
king zal worden toegestaan ..van de war-
moezeniora a-an den aanleg direct te koo
pen". Met de Commissie voor het Markt
wezen wier advies B. en W. omtrent da
motie hebben ingewonnen kemt het
B, en W. voor, dat in dezen door de ge
meente bezwaarlijk ban worden opgetre
den, terwijl het B. en W. bovendien niet
reoht duidelijk is, in welk verband in de
motio van „toestaan" gesproken wor k De
gemeente kan de tianders niet nood !:en
aan hunne veiling rodhtstireeks aan de'
burgerij te verkoopen, waarbij neg komt
dat er, afgezien daarvan, voor de ge
meente geen aanleiding bestaat, om ten
deze in de richting van de uitschakeling
van den tussebenihandlel werkzaam te zijn
In do derde plaats wordt in de motie
aanl>evol;en het instellen van geregelde
groenteiumarkten, „zooals dio op vele
plaatsen best-aan". Naar aanleiding hier
van vestigen B. en "W. er de aandacht op.
dat onze gemeente ten opzichte van de
grcentenmiarkten het hare reels heeft ge
daan door ruimschoots gelegenheid tot het
houden van deze markten to. geven. Vol
gens de verordening, bouder.de aanwijzing
van dio duigen, uren en plaatsen voor het
houden van do vers chilli? ndo markten en
van veilingen van ooft (Gemeenteblad 1922
No. 38) kunnen immers te Lziden worden
gehouden: een groente- cn coftm-rkfc,
dagelijks, behalve des Zaterdags en Zon
dags, o.p cn aan de Bloerrrnarkt, den Aoo-
thekersdijk, den Stillen Rijn en cp ren
gedeelte van de. Aalmarkteen z.g. kleine
groente- en ooftmorkc, dagelijks, behalve
<les Zondags, op een gedeelte van den
Ouden Singel en van de Van der We-rf-
sfcraa.toen ar.rdapoelmarktdagelijks, he-
halve des Zondags, op een credeclte van
don Ouden Singel en op de Yolnacleii-
graobt.
Dat deze markten thans van erringen
u ij tv, oïitik-«iui©w 12. cn Vvmet,
•doch dit is voor een groot deel een gevolg
van do omstandigheid, dat van do zijde
van hot publick weinig of niets wordt ge
daan, can dergelijke markten tot bloei te
helpen brengen. Met name schijnen de
huisvrouwen hier ter stede or. be /.waar in
t© hebben, om zelf die markt te bezoeken,
en aldaar hare inkoop-en te doen, in te.gon-
stelling met hetgeen in Verscheidene an
dere plaatsen, zooals bijv. Arnhem, Nij
megon en Groningen het. geval is. waar de
hulsvrouwen. veelal persoonlijk naar da
markt plegen te gaan.. Voor over een cn
ander zijn oorzaak mocht hebben in on
bekendheid met hot bestaan van de co-
legenlieid tot het h,oud-en van d<oze mark
ten, zijn B. en W. uiteraard gaarne bereid
daaraan meerdere bekendheid te geven.
Lifeusschen gclooven zij. mode te' de ron
den door de meerderheid van de Commis
sie voor heb Marktwezen in haar 'o ..~t
aangevoerd, dat van pogingen, om aan do
groei: tenanarkten nieuw lo^on in. te VAszen,
weinig resultaat te vc-v. V n 's.
Pcnsioenstoriing Gemeentepersoneel.
Volgens de Pensioonwet gcmecntc-nmb-
tenaren 1913 was voor het ambtenaren-pen
sioen door dc gemeente 7 pet. verschuldigd
en volgens do Wcduwemveb voor de ge
meente-ambtenaren 1913 voor hot, wedu
wen- e i weezenpensioen 5 pet., gelimiteerd
tot en pensioensgrondslag van ten hoog
ste f 2100.--, welke percentage's ir.gcvclga
f Heb ik u niet hooren zeggen, dat gij
mij, ondanks mijn mannenkleederen her
kend hadt op den avond van den aanval
ie Plestin?
Ja, ik heb dit gezegd want üct was
de waarheid. Ik had u imm<*r reeds zeer
goed gezien, nu vier jaren gels*£ae teen
wij u uit den kuil verlosten.
Gelooft gij dat uw meester en mees
teres mij zouden herkennen, als zij mij
zagen
Dit jet ik nie-t kunnen bevestigen.
Het is mogelijk ofschoon men over hei
algemeen wel kan zeggen dat wij boeren
betere oogen hebben clan heeren.
Opnieuw werd het gesprek onderbro
ken. Ameline en haar makker waren de
bossehen van het slot voorbij gereden. Zij
roden nu in do holle wegen van de vlakte
Eenige uren verliepen en de zon stond
reeus hoog aan den hemel, toen zij einde
lijk de muren van Brest in 't gezicht kre
gen. Zij lieten de stad aan hun rechter
hand liggen, reden langs de Elorn, cn stal
den hun paarden uit in een armoedige
herberg aan de zeekust.
Nu moeten wij een boot zien te krij
gen orn dc baai over te steken, zeide
Mupïaouank tot Yves Ie Braz.
De reus ging naar buiten cn ontmoette
..weldra een paar visschers die bezig wa
ren hun netten voor de vischvangat ge
reed to maken. Het waren eerlijke en
eenvoudige lieden met wie Yvoa gemak
kelijk overeenkwam om een boot te ver-
ki'ijgen, waarmede zij de reis konden
voortzetten.
Mapiaouank en Yve3 slapten in, en de
boot zette koers naar de overzijde van de
watervlakte. De overtocht duurde maar
zeer kort eu aldra zetten zij voet aan
wal, waar zij den twee visschers Uur: op
us-asten dank betuigden voor do xcor hc<*
Seg^fHjken dienst welken zij hun hadden
'.Moond.
Daar hun nu de paarden ontbraken
vervolgden zij hun weg te voel; sic--hi*
twee mijlen scheidden hen van hot eind- J
dool van hun tocht. Haastig liepen zij
door de vekien, trokken om liet dorp Ca-
maret, en langs oen weg die door hagel-
doornstruiken voerde, bereikten zij .'en v
smal pad, dat zich naar de rotsachtige
streken van de kust richlte. Dit vreemda
en schilderachtige wegje moest uitgehou
wen zijn in de rotsen die zich traps ge wi>»
ze vormden. Aan het einde cr van stond
een huigje, met de achterzijde te.gon den j
granietwand aan gebouwd. Daarnaast
volgden andere huisjes en zoo achtereen
volgens, waardoor een klein visschers-
dorpje werd gevormd dat gunstig partij
had getrokken van deze rotswanden, 1
waarachter zij tegen de hevige rukwinde»
uit de zee beschut werden.
Yves le Braz tikte driemaal op de lage
deur van het huisje. Een jonge ia. have-
looze kieederdracht verscheen op den
drempel cn begroette don dton&ikneBbt
van den graaf van Plestin.
O, zijt gij daar, Voaio La Bras?
riep zij mot belangstelling nik 3k«ödf'":
gij voor do lioden van beneden?
Ik cn degene die mij vergezelt,
hernam Yves, terwijl hij op MapfaouaBfc
wees, die zich een weinig achtor htai
hield.
Kómt dan binnen, zei da wouw,
ik zal ze even waarschuwen.
u.. (Wordt ^wvolgd).
