1 lei
Tweede Blad
af' eü u over' menwiI u
08nsdag22NovemberS922
t j igeens^uziekpsdagoffiek
In ons vorig artikel zetten, we uiteen,
v Je muziek van oudsher liaar ontstaan
danken heeft aan de religieuze cidtmsr
i volkoren. Na dien vonden we in het
randelshlad'"' van 19 November een a-rli-
;r,0p j van Hubert Ouypers, waarin hij be
ter ogt-, dat de C&ïs-teldjke muziek-, die de
liter »ndi3Ïa.g is van geheel onze Wost-Euro-
103 ;;K'uo muzikale euiltirar, vrijwel gene-
:rJ wordt. „Men negeert ha-ast stelsel
do primaire muzikale uiting, di;
ei je stem''. De periode vanaf Bach is
iivd voor onze muziek cultuur. Cuv-
e zegt: ,.Zoo goed als do kennis der
lick in et beginnen bij de priiaifck
a-de, zoo moet zij ook aanvangen met
ezin. f
-.on
iou«
natuurlijk uitingsmiddedde sl<
In kind, dat rich blij en gelukkig ge-
t, gaat ringen, gaat niet piancspe-
en hiermede is eigenlijk alles ge-
Het is paedogogisch niet te verde-
:n de ontwikkeling van het natuurlijk
geboren talent der kinderen te ver-
uricozen en hen daarvoor in de plaats
dwingen tot een aanvankelijk toch lou-
tcchnische studie, die ieder kan het
eigen omgeving waarnemen som»
er lang afkeer opwekt togen elk instru
ct, Hoeveel kilometers van toonladders
in steriele oneindigheid, zonder
it een Jacobs! add er te worden naar het
jsterie der hoogst© schoonheid, dat tot
onze dagen de gewijde zieletaal der
je, do verhevenst© uiting van het 1©
raadsel is gebleven".
Onze muzikale cultuur is vertcehniekt,
una, - j. VJjj helaas in zoovele dingen, ver-
1 éniekt zijn. Wij vinden allerlei techni-
èe heksentoeren mcoi wel t© verstaan
Éeilcctueel mood! nieuiand maakt mij
ia dat zijn gemoed daardoor ontroerd
Srcfefc. Wat zijn we toch dikwijls onwaar
'eiKJver ons diepste zelf en tegenover
leren. Muzikale cultuur moet in de
ite plaats aansluiten bij het gemoeds-
fig ren. Doen dat de eindaiooze gamma's,
e zoovele zonnige en muzikale kleuters
snlang moeten aftrommelen tot verdriet
zichzelf en anderen t
Haar do stem hebben we altijd bij ons,
die kan worden ontwikkeld op natuur
de wijze en zender eindelooze marfce-
jig. Cuyper3 hoeft jarenlang met knapen-
üren. gewerkt en uit ondervinding ge
jend, dat juist deGrcgoriaansche melo
Ééa bij do jongens zoo inslaan. Dat is
fehologisch te verklaren. Eet kinder-
J:-sngekun stelde, het kinderlijk-gevoelige
t, het kind nader dan het modern ge-
tdde. hoe eenvoudig <lit som» moge
lijnen. De technische scholing op een
ifrnmont moet later komen. Cuypers
si!, zich aan bij de conclusie van het
iüaanseho Muriokcongres van Dec. 'SI
He. Ba vorming van het oor moet boven
filmischgocLril uitgaan in dit opzicht
ee! Rrt koorzang van het grootste belang
aan, toien geacht. Niemand moet een ïnstro-
oori gaan bespelen, zonder in een koor
m Kocgen te hebben".
Ea de practijk?
Zondag 19 Nov. hoorde ik te Amster-
éi<n oen uitvoering van GVegoriaansohe
P06" door een knapenkooT, onder tei-
fcg van Cuypers.
En na wat ik gehoordheb meet men
öj nooit, nooit weer komen vertellen dat
et Gregorinanseh toch zoo vervelend en
saai en ik weet niet wat meer is. Wan
1^ ;er men het vervelend vindt, dan ligt dit
bd een bederven smaak, die de simpele,
oma schoonheid niet moer aanvoelt, en
rsterkt men slechts de argumentatie van
lypers. En deze boderven smaak is voor
a groot deel te wijten aan. onze kerk
ten, die meermalen gelukkig niet al-
d! ge-heel verliedertafeld zijn en het
ben vsn hot Officie maar zoo wat a.l»
slearbijzaakje beschouwen. Het Gre-
'a Kmnsche spreekgezang moest de eer©-
bis innemen, om -tenslotte onze d-rie-
enra u Tiec-stemmigc missen eerst goed tot
recht te doen komen.
Dc jongens zongen soms in wisselzang
3RSB
Tnb
Ooi
.-SïOiLLlïl ON
an höidan en verraders.
Bet schrikbewind hcerschte in do pro
leet iiieiën alvorens uitgeroepen, t© zijn door
ketë !s publieke macht. liet Iaat zich dus zeer
flnakkelijk begrijpen, dat soldaten vaa
Één dag, mannen nog niet begaafd met
militairo eigenschappen, die den sol-
----i gehard cn volhardend maken, niet
'rJ ?öc-d bestand waren legen een krachtigen
onof aanval die met beleid gevoerd werd en
wflj fanriri allo kansen tegen hen waren.
Killerion was, zoodra hij zijn kolonne
tod zien stilstaan, naar de spits zijner
toiTisehappen gevlogen, met sabel en
feioc-1 in de hand.
Wie heeft hier bevel gegeven, hult
torü to Kou en? vroeg hij woedend.
Ik, antwoordde de officier, die de
'keeling aanvoerde. Wij moesten wel...
Bij kon niet verder uitspreken. De re-
0pj( Begaat hief zijn wapen op, on joeg hem
•n kogel door tie hersens.
Toen, greep een onIzettende verwarring
[taais.
fwee dergenen, die de toortsen, droegen
Q Be ze valien. zij doofden op den nat-
oï'ond. onmiddellijk ui(.
duisternis werd or nog te zwaarder
Killerion bemerkte al spoedig, dat al
ar Pingen vruchteloos waren.
■Plotseling klonk uit hot dichf.o struikge-
lts«H ocn krachtige stem. die riep:
r Ti kwaad, alleen eischen wij de gevan-
icrid
nivö
ir f
sdN
r
met do schoon© tenoren mn Schohv
rum, een Syrië, eeu Gloxia, de bekende
Paasch-sequens Yiclimae Pascali Land es.
Veni .Sancte Spiritus en Salvo Itegina
op melodieën uit de lOdee en 11de eeuw,
Daarna kwam het zeMz&am ótooie Itosa
Vernans uit de 13de eeuw.
Inderdaad! Zóó, en niet anders voelt
men dat het gezongen moet worden: dia»
iisoh, bohearsohit, vrij uitvloeiend, glas-
zuivor, sbralond blank:. Het was een open
baring. De zang. was zóó natuurlijk, zóó
con ara.ere, alsof er geen. moeüijMieden be
stonden; en inderd.aad was or ook niet
heel lang gerepeteerd.
Het aanzwellen en afnemen, het ver
dwijnen en weer grijpen van den hoon, de
absoluut zonder tekstboekje te volgen
dictie, het was alles even overtuigend en
vanzelfsprekend. Met niet meer dan een
kleine, golvende handbeweging wist Cuy
pers zijn bedoeling duidelijk te maken.
Na den jongenszang vergastte de Schal»,
die zeldzaam goed op dreef was, ons nog
op een schoon programme, waarover wo
tliane niet in bizonde-rhedsn treden. Slechts
zij opgemerkt., dat o.a. 't Sanctus, Benodie-
tus en Agnus Dei uit de Missa Papa© Mar
cel!! van Pal ess trina weer buitengewoon
stralend gezongen werd, terwijl mij opviel,
diaf. de Sehola in haar voordracht altijd even
doorzichtig en verstaanbaar is, hetgeen d©
Sixbijnsch© Ka-pel haar niet verbetert.
Na de pauz© o. a. een oud! Fransch a
cap pel La-werkje van Clement Jannequin
(1516) La ba-taille des Marignan.
En weer merkten we op, hoe ilius'bra-tiof-
rcalistiseli die oude vocalisten voor de
stem wisten te schrijven, zonder een
oogenblik in de dwaashoden van het al t©
natuurgetrouwe veler modernen t© verval
len.
Een heerlijk© middag! Maar heb voor
naamste is, dat er toch eens aanleiding
moge gevonden worden, om Cuypers denk
beelden over de muzïek-paedagogdsche
waarde van het Gregorian nach in over-
weging te nemen.
En nu niet stilletjes afwachten met een
schouderophalende kat-int-den 1>oom-kijke-
rijzooals men in Holland graag doet.
N. J. H. S.
3TADSM1EUWS.
APOLOGETISCHE A\'OND.
Do Stadsgphoorzaol was niet zóó goed
bezet als vorige jaren op de apologetische
avonden, maar toch beter dan den vorigen
keer.
Do voorzitter, de heer B. Klein, deelde
in zijn openingswoord o.a. mede, dat op
Dinsdag 19 December Pater Vrij-
mocd zal spreken over: „Gods sporen in
en buiten ons'\
Hierna betrad de wel er w. pater Sigi-
mumlus Weghuis den ealheder, om een
lezing te houden over: „De Goddelijke
oorsprong der Ii.-K. Kerk".
Evenals Christus zelf, is de Kerk „oen
tceken, dat worat wedersproken".
Door alle eeuwen heen is de Katholieke
Kerk vervolgd en belasterd. Ook in onze
dagen en in ons laad wordt voortdurend
dc Katholieke Kerk door een deel van de
pers niet laster achtervolgd.
Onder de tegenstanders zijn ook nicn-
sohen met een onbevangen blik, die res^
peet hebben voor het schoonc in onze
kerk, zooals spr. in een citaat aantoont.
Na deze inleiding gaat spr. aantoonen,
dat de Katk. Kerk de goddelijkheid van
haar oorsprong bewijst door haar ver
schijnen in de wereldgeschiedenis.
Gelet op de gewone loop der geschiede
nis, hebben er in het verleden der Kath.
Kerk gebeurtenissen plaats gegrepen, die
niet verklaarbaar fijn zonder een buiten
gewone tasschenkoffist van Gods Voorzie
nigheid in. a w. een menigte van won
deren in de zedelijke orde.
Die wonderbare gebeurtenissen liggen
le. in haar snelle en wijde uitbreiding; 2e.
in haar uitstekende heiligheid; Se. in haar
Katholieke eenheid; 4e. in haar onover
winnelijke onvergankelijkheid.
Ondanks de groote hinderpalen, ondanks
volslagen gemis aan mcnsckelijke hulp
middelen, hoeft de Kerk zich snel uitge
breid. Op lsten Pinksterdag bekeert de H.
Petrus 3000 Joden, kort daarna worden
5000 menschen bekeerd. De apostelen ver
spreidden zich daarna over de wereld. Te
Rome wordt door Petrus de zetel geves
tigd van het Gods Rijk. Reeds in 58
Killerion riep heftig:
Ik verklaar verrader van de natie,
al wie zijn post verlaat. Vuur! van alle
rangen
Zijn bevel bleef vruchteloos. Toen hij
zich omwendde zag hij dat nog slechts eon
tiental mannen hem omringden. En bij
het schijnsel der twee laa-tste toortsen kon
hij een stroom van aanvalle-rs onderschei
den, met door roet zwart gemaakte ge
zichten. Zij kwamen ie voorschijn van
achter de boomstammen, uit de struiken,
uit holen en gaten en waren met zwaro
knotsen gewapend.
Op hetzelfde o ogenblik lieten de nog
over geblevcü soldaten hun wapens uit de
handen vallen, verlamd van schrik ate zij
waren. Men stelde zich zelfs niet to weer.
Arthur de Kergroaz stiet een kreet van
razernij uit. Hij richtte den loop van zijn
pistool naar een man van hooge gestalte,
die de aanvoerder scheen te zijn van den
gelicclcn troep.
Reeds wilde hij den haan overhalen,
toen 'n goed gemikte-n knuppelslag van
beneden naar boven zijn arm deed uit
wijken. De kogel ging verloren door de
bladeren der hooge hoornen, terwijl het
wapen den bandiet ontglipte, en hij zelf,
door een panischen schrik bevangen, op
zijn beurt op de vlucht sloeg met zijn
linkerhand zijn gebroken rechterarm on
dersteunend.
Dc duisternis redde hern. Hij struikelde
over een uitstekende wortel en viel voor
over in een modderheop, waar hij bet be
wustzijn verloor.
De overwinnaars, dis hun doel bereikt,
dat wil zeggen dc gevangenen bevrijd had
den, verloren den tijd niet met de achtor-
schrcef P&ulus aan do Christenen van
Rome: Uw geloof wordt in de gchcele we
reld verkondigd. En enkele jaron daarna
aan de geloovigc-n van Colosse, dat het
geloof over do gcheole wereld vruchten
draagt. In 112 schreef de heiden Plinius
de Jongere, dat het Christendom de lem_
pels dor goden bijna ledig doet staan.
Niet alleen armsD en ongeletterden, maar
ook rijken en geleerden worden tot de
Kath. Kerk bekeerd. Tertullianus kon zeg
gen: Gij vindt ons, Christenen, overal, in
legerplaats, in paleis, in gerechtshof, enz.
En toch, de hinderpalen waren talrijk.
Da Christelijke leer was uit haar zelf
weinig geschikt om geesten en harten te
veroveren. De apostelen predikten een on-
zichlbarcn God, een gekruisten God. De
leer der apostelen was vol geheimen, die
alle menschelijk begrip te boven gaan; de
zedeleer was in lijnrechten strijd met de
drievoudige hegeerlijkheid.
Op do tweede plaats de uiterlijke
moeielij'kheden. De Joden verwachtten
een aardschen Messias, die hun van bui-
tenlandsche dwingelandij zou bevrijden;
zij wilden g<een gemeenschap met de hei
denen; den Jondschen priesters was de
•gekruisigde Messias „een ergernis". De
hoidenen waren eeuwen-lang verknocht
aan hun heidenschen godsdienst, die alle
ondeugden in bescherming nam. Weten
schap, lcLtcrcn en kunst, vastgebonden
aan het heidendom, vormden een hinder
paal voor het Christendom. Men beschul
digde daarenboven de Christenen van de
ergste misdaden. Do Roroeinsche keizers
waren opperpriesters van het heidendom
en een soort van afgoden. Ook de liefde
voor het vaderland werd uitgespeeld tegen
het Christendom.
In onverstoorbare kalmte zet de Kerk
eebfr-r haar zegetocht voort.
Geen voldoende mensbhelijke middelen
stonden de Kerk ten dienste. De macht
der slof, der zinnen cn des geesles zijn de
drie middelen, waardoor dc mensch in
vloed kon uitoefenen. Geen dezer stonden
u. -.^u-^elen.tCB dienste: geen wapenge
weld; geen zingenot, geen wetenschap.
Do snelle en wijde uitbreiding der Ka-
Katholieke Kerk kan niet anders worden
genoemd dan een wondor in de zedelijke
orde, een onwraakbaar getuigenis van
hare Goddelijke zending.
Na fte pauze besprak de redenaar de
uitstekende heiligheid der Kerk en hare
onuitputtelijke vruchtbaarheid in alle
goed.
Spr. schilderde de tegenstelling tus-
schen dc heidensche zeden en de vrijheid
en reinheid, die opbloeiden daar waar de
Kerk terrein won.
Door alle eeuwen heen heeft de Kerk
heiligen en martelaren gekweekt. Spr.
noemde een aantal heiligen ©n martela
ren van onzeu tijd.
Deze vruchtbaarheid in alle goed. kan
niet verklaard worden dan door bovenna
tuurlijke kracn! dat bewijst de ge
schiedenis der heidensche volkeren van
voorheen en thans.
De derde stelilnz is. dat de Kerk haar
goddelijke zending bewyst door haar Ka
tholieke eenheid. Sedert 19 eeuwen heb
ben alle Kathobekcn hetzelfde geloof be
leden. dezelfde geheimen gevierd en aan
eenzelfden Paus gehoorzaamd. De Katho
lieke Kerk is een wereld-kerk. Chrietus
heeft aan de Kerk een goddelijk gezag
geschonken, dat ons groote eenheids-be
ginsel is. Gods Voorzienigheid heeft dit
gezag op con bijzondere wijze beschermd.
Deze Katholieke eenheid is door Christus
op het laatste Avondmaal voor Zijn Kerk
afgebeden.
De Kerk bewijst, op de vierde plaats,
haar Goddelijk&7i oorsprong door haar on
overwinnelijke onvergankelijkheid. De
Kerk is blijven slaan; alles om haar heen
is gevallen. De Kerk blijft jong en krach
tig. En dat, ondanks dat de geloofsleer
niet strcelend is voor den menschelijken
geest cn haar zedelecr niet vleiend is voor
de hartstochten cn haar gezag niet uit
den weg gaat voor de grooten der wereld.
Een eeuwige vervolging i» het leven der
Kerk. Sim. gaat na de kerkvervolging in
do drie eerste eeuwen, onder Nero en
volgende Keizers. In 313 treedt de Kerk
als zegevierend fco voorschijn, bij het
edict van Milaan van Keizer Constantijn.
Onder den afvalligen Keizer Juliaan breekt
een nieuwe vervolging uit. In 313 bekende
Juliaan: „Gij. Galileër hebt overwonnen".
Na cenige eeuwen (rad in liet, -u^-o-n op
Mahomnrtxl, ea zijn leer werd terugge
drongen. Later trad op het Cacsaro-papis-
rac, de strijd om de heerschappij van den
Staat over de Kerk; en de Kerk
overwon. Toen kwam de strijd der huma
nisten, die in de schoonheid der klassieke
Ietteren al hun gecstesvolcloenmg zoch
ten. Het humanisme is reeds lang ten
grave gedaald. Daarna kwam do zooge
naamde Hervorming. Een hevige strijd
had do Kerk toon te voeren. Maar, de Kerk
heeft geen nederlaag geleden; na den
strijd kwam zij overwinnend te voor
schijn. Een nieuwe vijand was de Vrij
metselarij; maa* wij behoeven haar niet
tc vreezen. De Fransche revolutie heeft
den strijd aangevoerd tegen de Kerk, maar
er zijn toen juist betere dagen ook voor d6
Kerk van Frankrijk aangebroken. Napo
leon, die Pius VII in boeien durfde slaan,
is onttroond en Pius trok zegevierend de
hoofdstad dor Christenheid binnen.
Ook in onze dagen blijft strijd de Kerk
niet gespaard. Maar wij moeten ons be
wust blijven, dat dc poorten der hel de
Kerk niet zullen overweldigen.
Spr. herinnerde aan een uitspraak van
da. Pierson, dat de Kerk voortdurend in
een toestand beeft verkeerd, waarbij
men zou zeggen: Zoo kan het geen veer
tien dagen meer duren. En het heeft twin
tig eeuwen geduurd!
Met een geestdriftige peroratie besloot
de eerw. spr. zijn gedocumenteerd, met
aandacht gevolgd betoog, waarop een lang
durig applaus volgde.
Uit d° Omnevinn.
H1LLEG0M.
Gemeenteraad.
(Vervolg).
Te 8 uur werd de behandeling van do
BcCTooting voortgezet.
Uitgaven volgn. 103. Beloonïng scliaiters
en herschatters.
De heer Paase vraagt, wie de schatter
is.
De voorziter antwoordt: de heer J. van
der Jagt. D© post wordt goedgekeurd.
Volgn. 106, onkosten voor do nacht in
stille wachten.
Dc heer Paase wil de post (f 150) schrap
pen tot ze komen vragen. Na discussies
woTdt do post geschrapt.
109. Kosten voor bewaring van gearres
teerden.
D© hrn. Fiima en Klaver maken aan
merking op denneet. Na ophelderingen van
de Wethouders blijft de post gehand
haafd.
111. Kosten van de Burgerwacht (f 500).
De hr. Paase zegt, dat hij over die Bur
gerwacht wel weer eens eventjes wil
praten. Waar blïift 't geld? -
De hr. v. d. Poll begriint dit ook niet.
Weth. Bnlvers geeft, verklaringen.
De hr. Pa as© gelooft ©r niets van-
De heer Fiima komt nok tegen de Bur
gemeester op, noemt het iets onzinnï<?3,
een instelling om de arbeiders neer te sa
belen. Het goed-recht van de Burgerwacht
wordt door meerdere heeren verdedigd.
Na stemming wordt met 102 stemmen
besloten do post i© handhaven. Teven: de
hrn. Pa a so en Fiima.
114. Belooningen en nremiës ~"n brand
meesters en brandspuitlieden (f 600).
De hoer Paase wil de belooning voor
Zondag- cn voor nachtarbeid van f 0.75
op f 1 per uur brengen. Wordt besloten.
Do hr. Murk wil T loon per uur voor
den daedienst bij lift bl'ussehen van f 0.50
op f 0.75 brengen. Wordt besloten.
In verband meteen brand op den Sta
tionsweg wordt door meerdere leden,
scherpe critiek gegeven over de werking
der spuiten, het totale gebrek aan oen
goede reveling, enz.
116. Onderhoud van brandspuithuizen
(f 12n>.
De heer De Vreugd wil deze-~zaak uit
gesteld zien in Verhand met reorganisatie
plannen der brandblusehmiddelen.
De voorz. zegt toe, dat, met dezen wenk
rekening zal worden gehouden.
117. Onderhoud der lantaarns en ver
der© kosten van verlichting, (f 15026.86).
De hr. Klaver merkt op. dat deze post
aanmerkelijk is verhoogd (bima f 4000
hooger dan 't vorig jaar). Aan konsies en
fin sen wordt een bedrag van f 10 rcr
voigiug van de overwonnenen. Zij wilden
op de allereerste plaats hen, die zij aan
de revolutionaire rechters hadden ontrukt,
in veiligheid, brengen.
Daarna verzamelde de aanvoerder al
zijn makkers rond zich. Er waren ongo-
veer drie honderd mannen, allen met
door roet zwart gemaakte gezichten, al3-
inede nog een dubbel aantal boeren.
Aan het hoofd van deze laatsten be
vonden zich de oud-jachtopziener Julot,
en de reus Ivon lo Braz.
Do aanvoerder strekte de hand uit om
stilzwijgen te verzoeken. Vervolgens zei-
de hij op ernstigen cn bewogen toon:
Kameraden, ik bedank u, voor het
geen gij zooeven tot stand gebracht hebt,
en ook gij, vrienden uit den omtrek. Ker-
ret-ar-Laz is uwe vriendin, on zij zal het
steeds blijven zoolang gij geen medeplich
tigen cn slaven wordt van den vreemde
ling. Door vandaag den graaf on de gra
vin van Plcstin aan de handen hunner
belagers te ontrukken hebben wij een dub
belc misdaad voorkomen. Wij bewaren
voor ons vaderland eeno familie, die het
tot eer strekt, en die allen lief hebben, en
wij verhinderen, dat een ellondigo En-
gelsehman de hand logge op goederen, die
hcan door erfrecht moeten, ten deel val
len, als er gee i vertegenwoordigers van
den naam De Plcstin meer zouden zijn.
Want deze Killerion, vergeel dat niet, is
een Engelschman; en als ik zijn hoofd
niet OP prijs heb gesteld, dan is dit, om
dat al spoedig (lo blauwen zelf zullen or-
keunen, dat zij een verrader kweekenbin
uen hunne vesting.
Er is er een, die dat oogenWik niet
zal afwachten, om met hem af to reke
nen, riep do ruwe stem van Ivon. Ik heb
hem er reeds een voorproefjo van gege
ven, door hem zoocvea een beo.Ljo te kort
wieken.
Ja, ja, ik weet hot, Vonic le I3raz, her
nam de aanvoerder met ontroering. Gij
hebt mij hot leven gered, ik zal hot niet
vergeten.
Dank u, zeide d© reus, maar dat
neemt niet weg, dat men hem niet had
moeten laten ontsnappen. Mij schijnt het
't raadzaamste, het geheele bosch te door
zoeken, at was het tot aan den morgen
stond, om hom weder terug te vinden, en
hem to laten bengelen aan den hoogsten
boom van Lanmeur.
Wij zullen hem later wel weer vin
den, beste vrioud. Op he-t oogenblik zou
den wij daarmede al t© wel tijd verlie
zen. Wij moeten zoo spoedig mogelijk
naar het slot tcrugkeeren, en onzen heer
graaf en zijno familie in veiligheid bron
gen.
De boeren en de outlaws verzamelden
zich en na zich meester gemaakt te heb
ben van een dertigtal geweren cu een
twintigtal gevulde reiszakken, welke de
gevluchte gendarmen haddon achtergela
ten, hernamen zij den weg naar Plcstin.
Een uur daarna keerde de gravin, ge
plaatst op een soort van draagbaar, in al
lerijl uit takken, twijgen en bladeren sa
mengesteld, weder onder het dak van het
oude grafelijke slot terug, dat zij meende
nooit meer te zullen betreden.
Vreugdekreten klonken haar tegemoet
van het geheele dienstpersoneel. De ont
roering der jeugdig© vrouw was onbe
schrijfelijk; toen de oude dienstmaagd,
ftgn vvie zij de verzorrinsr vnn baar Icmd
weck uitgetrokken. Ook op het aarttv"
Bieuwingen per jaar heoft spr. critiek.
Spr. wil den post met f 1500 verias«n.
Wethouder Br.Ivors gelooft niet, dat isot
kan.
Het voorstel Klaver komt in stenusiag
en wordt aangenomen met 3—3 at. en 1
builen stemming.
De post wordt dus met f 15C0 verlaagd.
120. Kosten van de BouwpoKtie (f0188).
De hr. Paase vindt de huur voor een
De hr. Jonkheer meent dit ook.
schrijfmachine (f54) veel te hoog.
De voorz. vraagt: willen dc heeren een
nieuwe koopqn 1 't Onderhoud is f 30 per
jaar.
De hr. Paase zegt, als wc met een oud
beestje beginnen, clan zijn we de f 30 aan
onderhoud gauw kwijt.
De hr. Jonkheer adviseert B. en W. eens
te onderzoeken, wat 't voordeeligst is.
De heer Paase vraagt, of er controle is
op de uitgaven,, die do Gemeente-opzich
ter dóet.
Do voorz. zegt: natuurlijk.
De post wordt goedgekeurd.
129. Kosten van onderhoud van de barak
voor besmettelijke ziekten (f 109).
De hr. Paase vraagt, of er voor dat
varkenshok bij het kerkhof weer f 100
moet worden uitgegeven. Spr. wil er geen
hal ven cent voor uitgeven.
De voorz. zegt: 't fcodrag staat er. maar
het behoeft niet uitgegeven te worden.
De hr. Fijma merkt op, dat het ding
absoluut onvoldoende is. De bestrijding van
besmettelijke ziekten is een der belang
rijksten dingen voor de volksgezondheid.
Ei moet wat anders komen cn spr. geeft
B. cn W. in ernstige overwoging .er spoed
achter te zetten.
De heer De Vreugd sluit zich hierbij r.sn.
De hr. Vermeer vraagt, hoever de plan
nen zijn.
Weth. Balvers geeft inlichtingen. Er zijn
plannen en teokonïngen. Vol ven we echter
de richting, die de doktoren wenschen,
dan wordt het een kwestie die duizenden
kost.
De heer Voorea bepleit overleg met de
Hill. T. B. O.; hij cehfc de oplossing wel
mogelijk zonder zulk een hoog bedrag;
hij wenseht geen ziekenhuis, doch een
grnotere barak.
De hr. Vermeer wensriit v?n B. en W.
een termijn, binnen welken zij met afge
ronde plannen zullen komen. B. en W. ge
ven als zeker binnen een half ia-ar met
plannen te zullen komen.
130. Subsidie Hil. Ver. tot Fes! - -ling
der Tuberculose (f800).
Do be^r "Frma wil dc-zen post met f 500
Ycrhoogen.
De br. Vooren <se-r. der T. B. C.> adv.
niet te verboogen. Spr. brengt een wr.ord
van hulde en dank aan het B.-k. AtuIuv
stuur en aan de Zusters van ..St\ .T^senh,
wier werk boven allen lof is verheven en
zonder weJVo hooger subsidie zeViw unodig
.warp geweest.
Dc hr- Fiinia trekt zijn voors.a! i~- de
post bliift.
131. Kosten der Huurcomnitsrie ffior*i).
De hr. De Vreugd vraagt, cf het wri-
bestaan nog noodig is.
Dn hr. frinvor toont dit aan. De post
blüfk
134. Onderhoud van straten en rdeinen
(f 6805).
De hr. Paase vraagt, van wie de s^ee^cn
zün die aan do Bok staan.
Geantwoord wordt aan de Gemeente.
Paase wil ze tot puin slaan.
"Weth. Balvers kan dit niet nee1 vin
den. al vallen ze niet mee.
De hr. Vermeer bespreekt hot beneve
len van het rJ-in'-V voor 't station der "FT.
IJ. R.
De hr. Klaver brcriticeert hot onder
houd der paarden f13 nor week en 'fc
bedrag voor gereedschappen.
De heer Fiima wil de Haven en den
Slationsweg opnieuw bestraten.
"Weth. Balvers zert, dat de gaten wor-
den dichtgemaakt. Het bestraten opnieuw
zou duizenden kosten.
De post blijft gehandhaafd.
135. Onderhoud van wegen en voetpa
den (f5390).
Deze post wordt mot f 590 verhooed in
verband met de verbreed mg der Mar ga
rietenlaan.
136. Onderhoud van wandelplaatsen en
plantsoenen (f775).
De lir. Klever wil f °V) schrappen voor
den deskundige der Hride-Mhrrise^anpi».
Na toelichting van Weth. ven 7o-ifr>n
had toevertrouwd, haar ze-.r familiair rij
do hand nam, én haar naar het bedje
bracht, waar de kleine Robert de P.cstin,
zonder eenigo kennis van 't droevige dra
ma dat om hem heen was afgespeeld, een
genisten slaap sliep.
Middelerwijl bevend graaf Robert zich
in een druk gesprek met don aanvoerder
van de Broedorschap en har. onderhoud
was niet minder bewogen, dan dat van
gravin Aude mat haar dienstboden cn ka--
meniers.
In de groote benedenzaal van het slot,
was degene, die men aanzag voor den ana
voerder van de geduchte gezworenen, bin
nengetreden, hot gelaat nog zwart door el®
roctvermomming, en vergezeld door een
man, die buitengewoon veel orereenkomat
met hem had, door verscheidene gezellen*
dio er als stevige zeelui uitzagen, en door
een zeer jongen man, met fijne gc!a?,ts-«
(rokken.
Toen hij de zaal binnentrad, nam d»
aauvoorder zija hoed af, wierp hem op de
tafel die in het midden van het vertrek
stond, en allen die hem Yorgezeltlen, de
den eveneens.
De graaf ira-i een schrede voor ui', ea
reide, terwijl bij hem vol waardigheid d®
hand toeslak:
Mijnheer, hetgeen gij daar zooeven
voor mij gedaan hebt, ia eon daad van
moed en van vriendschap, dio ik nooit zal
vergeten. Uit naam van mijn vrouw, van
mijn kind, van geheel mijn huis, betuig 0£
er u mijn dank voor. Maar ik aou gaarn©
uit uw mond vöreemen, wat uwe bedoelin
gen nu zijn, en welke gevolgen gij denÜ
ie geven aan deze zaak.
(Wordt vervolgd).
