Leed© Blad
BINNENLAND,
Ui! de Omgeving.
Lderdag 28 Sept. 1922
EUCHARISTISCH CONGRES.
^STERDAM 19—22 OCTOBER.
i le Eucharistisch Congres in Neder-
nadert.
eomité's zijn in volle actie. Propa-
vergaderingen worden belegd, in 't
ele Bisdom. Massa-samenkomsten,
strooming inzetten, verzekeren den
ted in de hoofdstad, waar het Hoog
Mirakel nog immer geestdrift wekt
mnen worden uitgewerkt, die weldra
iga verwezenlijkt in schoone daden
eucharistische liefde. Met ijver wordt
^eerd, om in sectie- en algemeene
aderingen de wonderen der H. Eucha-
klaar te kunnen verkondigen. Onze
ters leiden de menigvuldige repeti-
\vant aanstonds komen de kunsten
aanbiddende verheerlijking brengen
den God-met-ons.
I 0|aug reeds is de wensch geuit: moge
rland een Eucharistisch Congres heb
Sinds 1916 staat dat plan vastgelegd
le statuten van den Eucharistisc'hen
ui. in 1920 zou het komen. En nu
t het inderdaad.Waarop wij wachtten,
wij hoopten, laat nog steeds op zich
lm: het processie-verbod is geble-
Maar, al mogen we dan nóg nitft bui-
;omen, we zullen binnen met groot-
i luister onzen Christus eeren.
natuur hu'digt haren Schepper. Dkt
aar groot streven.
mensch heeft getracht de natuur in
ind te brengen met God.
ar de H. Eucharistie doet de natuur
voor God huigen.
edt de natuur aan Christus niet den
lamtischem mantel?
jaargetijden, de elementen, zon en
en regen en vorst, alles werkt sa-
om te leveren de uitverkoren graan-
ls en druiventrossen voor het Hoog-
g Offer, dat ons den Christus geeft,
aarde wordt opgedolven, om aan
Eucliaristicus te schenken de edel
metalen, de kostbaarste steen en,
altaar, tabernakel, kelk, ciborie,
trans kunnen'nooit te kostbaar zijn!
wouden bieden hun schoonste
soorten, en de olijven zorgen voor
ig licht, en de bloemen-weelde der
ur herschept Christus' verblijf tot
lusthof.
igen de eeuwen-oude natuurwetten
voor het cor.sacreerend woord?
de mensch?
jn edelste gaven behoort hij te schen-
aan „deze glorie van God". Zijn hart,
talenten, zijn knachten, zijn aanbid-
ziel. Kunsten en wetenschappen
men een schitterenden tweestrijd met
or natuur, om den verborgen God 't
aan te bieden. Want aan het Alier-
fst Sacrament kan nimmer te groote
ebracht. „Major omni laudezingt
[hom-as van Aquine nog altijd door,
allen lof verheven is dit Goddelijk
anient.
,arom komt het Eucharistisch Con-
in. Amsterdam. Het moet worden een
ongekende verheerlijking der II. Eu-
En allen moeten mee jubelen in
ach lig koor!
zer, lezeres, wat doet gij ervoor?
oet ge meê aan 't Congres van Cljris-
leunt ge het met uw geestdrift, uw
tfen, uwe Gods-gaven, uwe tegenwoor
ïeid, we deelneming, uw geld?
p menschelijke kracht ooit beter zijn
leed?
bet mee!
aat in de dagen van het Congres 'den
van onzen Koning Christus in iedere
s prijken temidden van bloemen-weel-
inblanke pracht!
11ebanieren naar Amsterdam!
(timet duizenden naar het le Eucbarïs-
Congres in Nederland!
W. VAN DIJK, O.S. Aug.,
le Secretaris.
DE NEGENDE SOCIALE WEEK.
III.
Dinsdagmiddag spraik Ir. J M A Zoet
mulder over „De Gemeente en do Volksge
zondheid" (waaronder Volkshuisvesting).
Als de enkeling of het gezin, aldus spreker,
niet of slechts op onvoldoende wijze in staat is
voor eigen gezondheidsbelangen te zorgen, is de
overheid tot medewerking geroepen.
Zij trede daarbij in de eerste plaats op tot af
wering van schadelijke invloeden en tot het
scheppen van gunstige voorwaarden ter be
vordering van het wenk der ingezetenen, maar
dein ze, waar het algemeen welzijn zulks vor-
ditrt, voor positieve maatregelen niet terug.
De behartiging van gezondheidsbelangen
blijve ondergeschikt aan de verzorging dor be
langen van hoogere orde. De openbare gezond
heidszorg eösoht in toenemende mate samen
werking van verschillende gemeenten, welke in
welwillende gezindheid behoort te worde-n be
vorderd. Zoowel een te weinig als een te veel
zij vermeden en er worde aoht ges-lagen op de
uiteenloopende geaardheid der bevolking in
gemeenten van verschillend karakter.
Lettende Op de sterftecijfers is er aanleiding
tot den wensch, dat vooral in kleine gemeen
ten de belangen dier volksgezondheid meer naar
voren komen-, en ook met hot oog bp de ge
boortecijfers rust op de plattelandsgemeenten
een bijzondere taak.
Als belangrijke onderdeelen der gemeentelijke
bemoeiingen zijn te noemen: hygiëne van bo
dem, lucht en water; vuilafvoer, drinkwater
voorziening, zorg voor deugdelijke levensmidi-
deten: hierbij valt rekening te houden met de
wettelijke bepalingen, neergelegd in de Hinder
wet, de Begrafeniswet, de Waren- en Vleesch-
keuringswet.
Noch uit hoofde van gezondheidsbelangen,
noch om Tedenen van economischen aard, ver
dient verbranding van lijken boven begraven de
voorkeur.
Ter bestrijding van besmettelijke ziekten en
volkskwalen zijn preventieve maatregelen het
doelmatigst en het meest economisch.
Gezondheidszorg voor zuigelingen on school
kinderen verdient bijzondere aandacht 'en een
behoorlijke dienst van reiniging en ontsmetting
is -onmisbaar. Ten aanzien van dit onderwerp
gelden do bepalingen der Wet op de Besmette
lijke Ziekten.
Aan het werk van vereenigingen zij daarbij
Tuim baan gelaten en krachtige steun geschon
ken.
Al moge zieken verpleging een taak zijn die
i-n de eerste plaats op de huisgenooten van den
•lijder rust, zoo blijft ziekenhuis-verplegin-g toch
in menig govdl moodig. De gemeente zal zich
op dit gebied niet afzijdig kunnen houden en
ziet zich, wat de geneeskundige verzorging en
verpleging der armen betreft, krachtens de
Armenwet onder scherp toezicht van hoogere
bestuursorganen geplaatst. Zoowel toL organi
satie van hulpverleening in rle gezinnen, cis
tot -het verkrijgen van ziekenhuisruimte worde
door de gemeente samenwerking gezocht met
vereemgin-gen, op dit gebi-ed werkzaam.
De verschillende maatregelen in het belang
der volksgezondheid kunnen niet len volle tot
hun recht komen zonder bohoorljjke woning
toestanden. Doch vooral is het noodig de be
volking door opvoeding en voorlichting er toe
te brengen het grootst mogelijk nut te trekken
uit al hetgeen ten deze wordt verricht; daarin
ligt redelijke bezuiniging.
Verstandige zuinigheid eiseht mede, dat
juiste kennnis verkregen worde omtrent don
omvang en den aard der woningbehoefte, op
dat geene andere dan noodzakelijke voorzienin
gen worden genomen.
Bij do bepaling der woningbehoefte in ver
band met het aantal samenwonende gezinnen,
geeft do wensch der gezinnen om met anderen
ito blijven samenwonen niet den doorslag; voorts
zij de noodzakelijkheid eener woning-reserve
niet uit het oog verloren.
Bij aanwezigheid van een voldoend aantal
woningen moet tegen het misbruik der samen
woning krachtig worden opgetreden.
AI zijn de voorschriften der Woningwet,
strekkende tot voorkoming en opheffing van
misstanden, op den achtergrond geraakt, zoo
bestaan voor de overheid nog dezelfde gewich
tige redenen als vroeger om in te -grijpen.
Het premiestelsel, waardoor de offers uit
overheidskassen beperkt worden en de houw
van een eigen huis wordt bevorderd, vertoornt
ook niet te miskennen nadeden.
Wat er ook zij van het aandeel, dat het
particulier bedrijf in den arbeiderswoningbouw
gaat nemen, toch blijft er voor de bouwvereeni-
giingen een groote taak over, die dozen op steun
-der gemeente aanspraak geeft.
Bij afbraak van woningen worde, krachtons
de door de Woningwet geschonken bevoegd
heid, gezorgd voor aanvulling van den woning
voorraad, zoo deze gewensoht wordt geoor
deeld. 1 J
Opheffing der Huurcommissies geschiede
slechts met groote voorzichtigheid On niet dan
■na nauwgezette overweging van de Techtstreek-
sch-e en meer verwijderde gevolgen.
Vaststelling en handhaving eener bepaalde
verhouding tusschen den huurprijs der Wo
ningwet-woningen en het ankomen der bewoners
is tra de -practijk ondoenlijk.
Men foepale zich er toe, slechts die gezinnen
als bewoners toe te laten, wier inkomen blijft
beneden een. vast te stellen grens.
Er bestaat geen voldoende reden om voor
VToeger, in goedkoopen tijd gestichte vereeni-
gingswoningen, huurverhooging buiten toepas
sing te laten; de stijging dier -huren overschrij
den echter niet de in de Huurcommissiewet
aangegeven grenzen.
Het tegenover elkaar stellen van uiteenloo
pende meeningen omtrent de inrichting en sa
menstelling van woningen worde niet als een
beginselstrijd op politiek terrein overgebracht.
Het oordeel omtrent maatregelen, welker uit
werking langen tijd zal gevoeld: worden, zij
niet alleen gegrond op thans waar te nemen
verschijnselen-. Met name geldt dit don over
heidssteun voor den bouw van woningen, wel
ke sledhts voor gezinnen van bepaalde samen
stelling bruikbaar zijn te achten.
Het eengezinshuis worde als het meest ge-
wenschte type voor de volkswoning met kracht
gehandhaafd.
Aan de daartegen uit stedehouwkundig oog
punt ingebrachte bezwaren wordt veel meer
gewicht toegekend dan zij verdienen.
Dinsdagavond hield D r. L. Deckers, een
inleiding -over „De Gemeente en de Openbare
Zedelijkheid". Spreker verdedigde de volgende
stellingen:
I. Zedelijkheid in den stM-kien zin. De
Gemeente handhave krachtig de bepalingen
dor Rijkswetten tor bestrijding van de openbare
onzedelijkheid en bevordere ook rechtstreeks
zooveel mogelijk de openbare eerbaarheid. In
het bijzonder biede zij zoowol midd-elijk als on
middellijk steun aan de vereenigingen, die zich
de verhooging van 'het zedelijk peil der bevol
king ten doel stellen en bescherme zij de groote
gezinnen.
II. Zondagsheiliging en Zondagsrust. De
Gem oen le wake er voor, dat de Godsdienstoefe
ningen ongestoord kunnen plaats hebben en
bevordere de Zondagsrust.
III. Alcoholismo en drankbestrijding. De
Gemeente handhave krachtig de bepalingen der
Rijkswetten tegen het alcoholisme en ga ook
rechtstreeks het drankmisbruik zooveel moge
lijk tegen. In het bijzonder biede zij zoowel mid
dèl-lijk als onmiddellijk steun aan d-e vereenigin
gen die zich de bestrijding van het drankmis
bruik ten doel stellen.
Gistermorgen werd door M r A. van
J'ole „Do Gemeente en de Werkloos lie id"
•ingeleid.
Spreker had de volgende' stellingen:
1. Het werklro9heidsverscliijn.se! is ten
de ele een historische, ten deele eer* econo
mische categorie.
2. Ook als historische categorie is. bij
vrijheid van arbeid, vrijheid van verbruik
in verbinding met een internationaal ver-
zorgingkapparaat, zooals deze thans aan
wezig zijn, de werkloosheid een kwaal
waarvan afdoende voorkoming enbestrij
ding door overheidsmaatregelen uit,geslo
ten is.
3. De gemeente is het aangewezen li
chaam -tot het verrichten van pioniers
werk bij het treffen van de mogelijke
overheidsmaatregelen tegen de werkloos
heid.
4. Zoodra echter de werkloosheidspro
blemen zich ais kwesties van grooter ter
ritoir doen voelen en de arbeidsmarkt
tevens voor een regeling van temtoriaal-
ruimere strekking overzichtelijk genoeg
is geworden, dienen de gemeentelijke re
gelingen met elkander in verbinding te
worden gebracht of te wijken voor rege
lingen van een hooger gezag.
„De Gemeente en d-e Armenzorg", was
het onderwerp, dat M r. II. J. J. Scho 1-
t o n s, gistermiddag inleidde.
De stellingen luidden:
1. De particuliere armenzorg zij hoofd
zaak, de gemeentelijke armenzorg aanvul
ling.
2. De burgerlijke armenzorg zij zooda
nig. dat de zedelijke en maatschappelijke
verheffing hoofddoel vorme en elk verne
derd karakter aan haar vreemd blijvè.
3. De gemeente bevordere een doelmati
ge samenwerking tussclien de verschil
lende instellingen voor maatschappelijk
hulpbetoon en een stelselmatige bestrij
ding en leniging der sociale hulpbehoe
vendheid.
Woensdagavond behandelde M r. A. F.
L. M. Tepe: „De Gemeente en de. Volks
ontwikkeling", aan d-e hand van de vol
gende stellingen i
1. De zedelijke en stoffelijke welvaart
van een volk wordt grooten-deels bepaald
door den ontwikkelingsgraad van dat volk
2. Wanneer en voor zoover het particu
lier initiatief te kort schiet in de ontwik
keling vain het volk,- is het d'e taak van de
overheid de volksontwikkeling in den
ruimsten zin des woords te bevorderen.
3. De gemeente heeft met inachtneming
van het sub 2 gestelde beginsel in deze
een taak te vervullen door:
a. te zorgen voor goed lager onderwijs,
almsede Voor horhailings-, vak- en huis
houd onderwijs;
b. het steunen van openbare leeszalen,
vólksuniversiteileo en andere inrichtin
gen, die de volksontwikkeling bevorderen,
mits zij rechtstreeks noch zijdelings ge
richt zijn legen den godsdienst of de
maatschappelijke orde;
c. het steunen en bevorderen van de
kunst, ook de dramatische en muzikale,
en van de instellingen welke zich ten doel
stellen de kuns,' te brengen aan het volk.
VOORSCHOTEN.
De Birgerwacht. Dinsdagavond hield
des Bungerwa-cibt alhier eene algemeene
vergadering iin Hotel „Deurlo-o", waarin de
prijsuitd'eöliinig zou plaats hebben aan win
naars van de gehouden schietwedstrijd te
Katwijk. Tevens werd de Burgerwacht een
feestavond aangeboden met medewerking
van do heer Th. A. L-amboo (humorist) en
Joh. A. Mens (pianist).
De zaal van het Hotel Deurloo zag er
netjes en gezellig uit en was met bloemen
versierd.. Op het podium lagen de prijzen
ten toongesteld. De vice-Voorzitter, de
•heer C. -Eggink Jr., opende de vergadering
met een hartelijk woord van welkom tot
de aanwezigen. De zaal was tot ia de
uitersibe hoeken bezetook met vele dames
Aanwezig was de EdelAchtb. heer E. Ver,-
néde., eere-Voorzitter van de Burgerwacht
alhier. De Seorebaris-penningmeeebe-r, de
•heer Schrassert Bert, bracht verslag uit
over de financiën van de Vereeniging. De
aftredende bestuursleden Chr Eggink en
W. Haas werden bij aoolama-tie herkozen
en tot voorzitter va-n de Burgerwacht
(wegens het bedanken van den heer M.
Lakeman) werd gekozen de lieer A. J.
Turioai, dde de benoeming aannam. Daarna
verkreeg de Burgemeester, E Vernéde,
het woord. Spr. herdacht de oprichting
van de Burgerwacht in de dagen toen men
'het schijnbaar wilde wagen om ook over
ons Vaderland de revolutie te, doen los
barsten en zette het nut en het doel van
de vereenighng uiteen. De Burgerwacht is
een vereeniging, waarmede wij allen kun
nen sympatlii&eeren, van welke richting
ook. Na-dat de Burgerwacht eenigen tijd
-had bestaan is de vereeniging al meer en
meer verslapt en was er weinig of geen
loven meer te bespeuren, waartoe verschil
lende omsit a ndoigheden hebben medege
werkt, totdat er een man opstond, die
wederom bezieling heeft weten te brengen
in de vereeniging. Toen de beer M. W.
Elsika-mp benoemd is geworden tot com
mandant van de Buragerwacht, is er in de
vereeniging een groote herleving gekomen
en werden de oefeningen geregeld gehou
den en bezocht. Dit doet spreker zeer veel
genoegen. De vereeniging heeft gemeend
den commandant niet Slechts te moeten
bedanken met woorden maar wensch b. hem
een cadeau te overhandigen als blijk va-n
waardeering voor zijne werkzaamheden in
het belang der vereeniging verricht. Spr.
•biedt dieni heer M W. ELshamp het cade-au
aan bestaande uit een goud-en zegelring
metoorkonde waarop de namen, van alle
leden terwijl de vergadering enthousiast
aanhief het „Lang zal hij Leven". Vervol
gens reikte d:e e ere-Voorzitter de verschil
lende prijzen uit aan de winnaars van de
gehouden schietwedstrijd te Katwijk en
wel als volgt
Personeels Baan: Klasse I,
le prijs M. W. Elska-nfp, een barometer;
3e. prijs A. van Mulligen, étui met thee
lepels 3e prijs A. v. d. Zwet, een tabaks
pot. -
Klasse IIle prijs L. J. Los. builde lamp
2e prijs S. de Groot een dagblad-enhanger
3e prijs J. Noo-rt een fiet&kliokje.
Klasse III: le prijs C. van Egmond een
klokje2e prijs A. Fortuin, een vaas 3e
prijs A. Verhoog een sigarettenkoker.
Klasse IVle prijs C. Does wijk een
vaas 2e prijs C. J. J. Hil-lengensberg een
inktstel.
o z e n b a a nle prijs J. Vreeken.
een schemerlamp 2e prijs A. van Mullin-
gen een portefeuille.
Aan den heer A. van MuHingen werd
no-g een extra prijs toegekend voor het be
halen vaai het hoogst aanbal punten, be
staande uit een zilveren medaille, die do
eere-Voorzitter dezen bekwamen schutter
op de horst spelde terwijl het publiek het
Wilhelmus zong. Na de uitreiking der prij
zen sprak de eere-Voorzittor do vergade
ring nog eeuige woorden toe en beloofde
steeds in d'en gemeenteraad de belangen
van de Burgerwacht be zullen behartigen
"zooveel maar mogelijk is.
Daarna verkreeg de Commandant, de
hear M. W. El-ska-mp, het woord en be
dankte de leilen van d-e Burgerwacht voor
de attentie hem verleend en de waardee-
rin-g, die hem ten deel is gevallen voor
zijne werkzaamheden. Dit zal voor hem
een spoors-lag zijn cm op dezen weg voort
te gaan. Een bijzonder woord van dank
s-prak de Commandant tot den eere-Voor
zitter, die de belofte heeft gegeven de
Burgerwacht steeds met raad en steun te
zullen bijstaan en wat de Burgemeester,
belooft komt hij ook na. Spreker feliciteert
clen Burgemeester met de Koninklijke on
derscheiding hem verleend door H. M. 's
re,geering op 31 Augustus j 1.
Nadat het officieele gedeelte van de ver
gadering was gepasseerd, speelde de heer
Joh. A. Mens met zijm zoontje H. J. Mens
op de piano een Quatrem-ains, geheelen do
„D-onauwe-l'len" van I. Ivanovioi, onder
ad'emlcoze stilte van het publick Dit viel
zeer in den smaak van de aanwezigen, ge
tuige het hartelijk applaus dab aan het
einde "van de qu-atrima.in-s opsteeg Daar
na kwam de humorist Th. A. La-mboo aan
het woord en amuseerde de aanwezigen
met- versoheiden-e zeer goede en gepaste
voordrachten, die door hem op uitstekende
wijze werdlen verbolikt-. Doch li-oe men aolc
geniet, eenmaa-l is het uur van scheiden
aangebroken, Te ruim half twaalf uur
wenschtè het bestuur den feestavond te
doen eindigen A-lvorens tot sluiting over
te gaan, sprak de Secretaris, de heer
Schrassert-Bertden humorist Th A. Lam-
hoo, die op zulk een uitstekende en ge
paste wijze de aanwezigen dezen avonrt
heeft bezig ge-hou-den, een woord van dank
toe. Thans was de beurt aan den heer
Joh. A. Mens om een warm voord va-n
dank; in ontvangst te nemen Spreker zegt
dat de heer Mens niet slechts op uits-teken
de wijze de belangen van Voor-schuten'3
goheele Burgerij weet te behartigen in den
Gemeenteraad, maar ook in de muziek
buitengewoon veel weet te praesteeren. Gij
hebt ons, aldus spreker, dezen avond doen
genieten van uw uitmuntend pianospel en
wel heb meest lieeft ons het sairier.snel
met uw zoontje ten zeerste getroffen. Dit
is voor U een schitterende prestatie. Sur.
spreekt dien wensch uit, dat, wanneer bij
voorkomende gelegenheden wederom mede
werking wordt verzocht, ook dan weder
om deze medewerking op zulk eene wijze
zal worden verleend, wat door den aange
sprokene wordt toegezegd. Een daverend
applaus bewees, dat de aanwezigen vol
komen instemden met de woorden van den
Secretaris Thans bmd naar voren de nieu
we Voorzitter van de Burgerwacht. Spr.
zegt rich geheel aan te sluiten bij de woor
den, gesproken door den Secretaris, die
liet zoo duidelijk en klaar heeft gezegd.
Toch wens oh t spreker tot slot een woord
van dank te richten tot degenen, die dezen
schitteren den avond hebben georgani
seerd en dankt- het bestuur voor het initia
tief en de vele werkzaamheden, die ge
schied zijai om dezen avond op zulk eene
uitnemende wijze te doen slagen.
Hierna sloot de Voorzitter deze bijeen
komst. Ongeveer te middernacht verlieten
de aanwezigen zeer dankbaar voor het ge-
notene welgemoed en te vred-en huiswaarts
FEUILLETON
)E HALFBROEDER.
klier bestond er bij haar nog twijfel.
P berichtte den ouden dokter alles,
de zieke haar had medegedeeld.
Ik heb het reed-s in den beginne ge-
d. beste Sabir e, dat de ongelukkige op
Sptri'inst behept zou blijven met de
of andere valse he inbeelding... Nu
go bet toch zelf.
P.r wakkerde de twijfel bij haar aan
oen kolossaal bedrog was ondenk-
Als zij echter tot d'e-n jonkman te-
wórde en hem zoo verstandig hoorde
^on, dan kon zij niet begrijpen, hop
waanzin zoo spreken kon. Dagen
pMcef Sabine aldus in de onzekerheid
zifcke begon ongeduldig en boos te
en; als hij bemerkte, dat zelfs Sabine
woorden twijfelde. Hij keerde
van haa-r af en lag dagen in dof ge-
J3 verzonken, toen richtte hij weer
ffoord tot haar, om vergiffenis te
voor de harde woorden, die hij te
lbar gespreken had.
ar zij moest hem geloovcn, smeekte
hij sprak niet-s dan de zuivere
1 oid. Telkens weder herhaalde hij al
l 'n de kleinste bijzonderheden en
I 'iodde op zoo'n overtuigenden
at-zij niet kon begrijpen, hoe een
iiuruP'200 20L1 sPrefcen-^aar bracht
mlonverwacht een bezoek en
®oeting tusschen hem en den zie-
LÜ n bracht haar t-ot een inzicht
-Waren stand yan zaken.Haar hart
1 den
trilde in haar binnenste van verontwaar
diging; zij nam zich voor den schurk te
ontmaskeren. In eigen persoon wilde zij
naar den hand'clsraad Waldmann -gaan, om
hem alles te zeggen, wat zij wist. Zij twij
felde niet, of deze stap zou groote gevol
gen hebben. De zieke, die haar voorno
men uit haren mond vernam, kuste haar
de handen, onder het'storten van vele
tranen.
O, zuster, ik zal u eeuwig dankbaar
zijn, fluisterde hij. O, God, die ellende
ling heeft mij alles ontstolen, zelfs mijn
naam. Maar gij zult hem ontmaskeren,
niet waar, zuster? O, dat ik hier nu ziek
en ellendig moet nede-rliggen en mijne
rechten niet zelf kan verdedigen els een
man.
Zuster Sabine troostte hem, zoo goed zij
kon. Reeds den volgenden dag verkreeg
zij eenige uren verlof en richtte vol hoop
hare -schreden naar het paleis van den
handelsraad. Haar hoop zou echter niet
vervuld worden. De handelsraad ontving
haar, hoorde haar verhaal met een onge-
loovig lachje aan en viel haar toen in de
rede met de woerden: Ja, ja, beste zus
ter, dat weet ik reeds, mijn broeder heeft
het niij gisteren verteld. Het is een treu
rig geval met den jonkman; ik geloof, dat
zulke gekrenkte hersenen moeilijk gene
zen kunnen worden. Maar u kan onbe
zorgd zijn, want mijn broeder zal voor
hem zorg dragen, zoo lang hij leeft.
Maar ik verzeker u, mijnheer de
handelsraad, dat gij in dwaling verkeert,
riep de pleegzuster opgewonden uit.
Dien man, dien gij uw broeder noemt, is
een bedrieger, uw ware neef ligt in ons
ziekenhuis.
Waldmann fronste het voorhoofd.
Ik moet u verzoeken uwe woorden
een weinig te matigen, sprak hij, boos
wordende, fVergeet niet, dat ge over
mijn broeder spreekt. Hij bemerkte,
hoe de pleegzuster nu verslagen voor zich
keek en voegde èr daarom zachter bij:
Maar ik wil niet le hard leg-r, u zijn. Ik
wii gel-ooven, dat de voornm van dien
waanzinnige indruk bij u hebben ge
nt sakt.
Deze laatste woorden van den handels
raad ontwapenden haar ge Lee!. Yol moed
was zij naar "t'ddmann op weg t-egaan en
voor het minst had zij grhoipl, dat de
'handelsraad mei. haar naar het ziekenhuis
zou gaan. Als hij eenmaal daar was, dan
zou haar plan gelukken, want het open
gelaat van den genezenden .j. rjkman
niet nalaten 0£> Waldmann indruk te
maken. Maar zij werkte ietg uit hij den
hoogmocdigen man; Na haar nog enne
poos aangehoord to hebben, stond hij
met een heftig g-baar op, ten tieten, dat
hij een einde wilde maken aan hun onder
houd. Ik heb het werkelijk te druk
mejuffrouw, om nog langer u te kun
nen aanhoor©n. U schijnt ecu verstandig
meisje, en daarom spijt het mij dubbel,
dat u aan de woorden van *een waanzin
nige geloof hecht, te meer daar de oude
geneesheer van het ziekenhuis van tevo
ren hem voor waanzinnig verklaarde
Ik bid u, beproef h-em dan to eb zel
ve eens, smeekte Sabine met gevou
wen handen en tranen i-n de oogen. Of
schrijft ten minste aan Harry'g vader.
Chicago is z-m ver niet weg. of binnen
zes weken kunt \ntc-niywl hebben.
Hier v-- ir met een luid ge
lach. Ei, ei, om mij belachelijk le ma
ken? Schrijven aan iemand, die in mijn
eigen huis woont Kom, houdt nu op, me
juffrouw of ik ga werkelijk aan uw ven-
stand twijfelen.
Met deze woorden verliet de pleegzus
ter, die, ontsteld over de onvriendelijke
bejegening, de tranen in hare oogen voel
de opwellen, met den zakdoek voor het
gelaat, het paleis van den handelsraad
Zoo wasdan alles verloren
v-oor den ongehrkkigen waanzinnigen man,
die zelf niet wist, wat hij sprak?
Zij stond gereed het paleis te verlaten,
toen ze geroep hoorde. Zich omkeerende,
zag zij boven aan de trap eene jonge da
me staan, die haar wenkte om weer boven
te komen,
Eugenie, de dochter van den handels
raad leidde haar aan de hand naar haar
eigen kamer. Sabine bemerkte .met ver
wondering hoe vreemd hare oogen schit
terden en hoe scherp de trekken in haan
gelaat waren. Waarmede kan ik u van
dienst zijn? vroeg zij met beklemd
hart, terwijl zij de laalste sporen van tra
nen van haar wangen wegveegde.
Hoor eens, waarde pleegzuster, be
gon Eugenie op treurigèn, doffen toon,
bij toeval heb ik eenige woorden gehoord
van uw onderhoud met mijn vader. Daar
door is bij mij de wensch levendig gewor
den, om al liet overige te vernemen.
Wilt u zoo goed zijn mij mede te deden,
wat de reden is van-uwe komst in "ons
huis?
In het hart van Sabine werd de hoop
weder levendig, zij had gehoord, dat de
dochter van den handelsraad verloofd
was met den Amerikaan. D.e pleegzuster
bezat wei niet veel monschenkennX doch
zij bemerkte toch aan Eugenie's gelaat,
dat de dochter \an den handelsraad geen
gelukkige verloofde was. Zou het soms
eene beschikking dos Hemels zijn, dat
deze jonge dame een medewerkster zou
"worden, om Harry in zijne rechten t©
herstellen? Zij verhaalde nu aan Eugenie
alles wat er gesproken en gedaan was,
sedert de jonkman voor de eerste maal
uit zijn bewusteloosheid was ontwaakt.
Ook sprak zij van den tegenzin, dien zij
op het eerste gezicht reeds Legen den Arno
rikaan had gevoeld. Bij ieder woord, dat
zij sprak, werd zij levendiger het vuur
straalde uit haar oogen en dat zij een
goedo toehoorster had gevonden, was dui
delijk, want Eugenie zat oplettend te luis
teren. Toen Sabine geëindigd had, drukte
Eugenie haar de hand. Ge zijt een
edel meisje, waarde zuster.maar uwe
ongelukkige beschermeling noemt zich
I-Iarry White, niet waar?
Sabine knikte toestemmend.
Laat mij eens even nadenken, sprak
Eugenie langzaam, terwijl zij de hand
tegen het hoofd drukte. Ja., juist...,
papa verhaalde mij onlangs, dat. de boek
houder in Chicago de brieven stee dis'
adresseert aan Harry White in plaats van
Arthur White. Maar de broeder van mijn
vader zei met een zorgeloos lachje, dat
men eerder een spoorweg naar de "niaart
kon aanleggen, dan den ouden boekhouder
afbrengen van èv gewoonte, om den naam,"
Harry WJ^ilc op de brieven te stel'en.
(Wordt vervolgd),
