„Ge LflsÉ Caufant".
Tweede Blad.
binnenland.
Uit de Omgeving.
Dinsdag 28 Februari 1922
PROF. V. DE GROOT, f
In aansluiting met het levensbericht,
dat wij gisteren plaatsten, otnleenen we
nog de volgende mededeelingen aan „De
Tijd":
Prof Mag. dr. Johannes Vincentius de
Groot word geboren den 4en Juli 1848 te
Schiedam, studeerde aan het St. Domini-
cuscoliege te Nijmegen en trad op 18-
jarigen leeftijd, den 14den September
I860, in de orde van den H. Dominicus,
in welke hjj een jaar later de kloosterge
lofte aflegde. Vóór zijn priesterwijding
was prof. De Groot reeds leeraar in de
Humaniora aan 't Dominicuscollege. Den
15en Augustus 1873 werd de overledene
priester gewijd. Zes-en-twinlig jaren ver
bleef hij te Nijmegen. Eerst als novicen-
meester, vervolgens, tot 1890, als kapelaan
Een zeer groot aandeel had prof. dr. De
Groot aan het parochiaal armenbezoek on
zijn conferenties trokken buitengewone
belangstelling. In 1890 werd prof. Do
Groot tot prior te Nijmegen gekozen. In
middels had hij in 1878 den titel van doc
tor ia de theologie behaald en deed in
1885 te Rome het examen ad gradus. Na
nog een zestal jaren in het vaderland ge
doceerd te hebben, verkreeg hij in 1891
den tïfel van magister thcologiae. Den
len October 1894 werd hij door het Epis
copaat tot buitengewoon hooglceraar in
de Thomistische wijsbegeerte benoemd,
welk ambt hij tot zijn dood toe waarnam.
Het sterven van Prof. De Groot.
De Amslerdamsche redactie van de
„Msbd." meldt:
Zondagavond to omstreeks 9 uur is prof.
dr. paler J. V. de Groot O.P., hoogleeraar
in de Thomistische wijsbegeerte aan de
universiteit te Amsterdam, aldaar overle
den.
De rust van den Zondag had den kleinen
kring van vrienden, die ook op do dagen,
waarop hun bezigheden hen elders rie
pen, niet dan met de grootste moeit© van
de sponde van den hoogen lijder konden
scheiden, reeds in het vroege morgenuur
in de stille pastorie van, het Torentje
waar de dood spoedig zijn sombere scha
duw slaan zou, bijeengebracht.
Prof. De Groot begroette hun komst als
altijd met hartelijke dankbaarheid. De
Eerw. lijder ontving als iedcren morgen
de H. Communie met die kinderlijko gods
vrucht en ingetogenheid welke don om
standers de tranen in do oogen bracht.
Prof. De Groot voelde zich matter en
zwakker dan do vorige dagen en de ge
wone opgewektheid, welke hem anders
altijd nog met belangstelling deed vragen
naar de personen en zaken, welke altijd
zijn volle belangstelling hadden gehad.be-
zal hij niet meer.
Zaterdagmorgen b.v. had hij den prac-
ses van „Thomas" nog gevraagd het be
stuur van hem te groeten; neen, zeide hij
even later: groet alle leden van „Thomas"
en vraag hun nog eens hartelijk voor mij
te bidden.
Die belangstelling was nu geweken. Hij
verzocht allen, die zijn sponde omringden
met hem te bidden en de ochtenduren wer
den ir. voortdurend gebed doorgebracht.
Na den middag was de lijder wederom
aan zware benauwdheden ten prooi cn
te omstreeks half drie verloor hij het be
wustzijn, dat niet meer zou terugkeeren.
Het stoffelijk overschot van prof. pater
J. V. do Groot is gisteravond overge
bracht naar de kerk van den H. Thomas
van Aquino (Torentje).
Dinsdag en Woensdag zal de kerk ge
opend zijn van 12 tot 5 uur n..m ten einde
gelegenheid te bieden, om voor den Eerw.
overleden te bidden.
Woensdagavond" half 8 uur hebben de
Metten plaats en Donderdagochtend de
Lauden. Donderdagmorgen te half 8 en 8
uur worden stille H. H. Missen van Re-
FEUILLETON
De geheimzinnige Derde.
door
WILLIAM HOLT,
(Nadruk verboden)',
42)
„Dat is te zeggen, uw vader als weten
schappelijk man was er nog niet geheel
over tevreden. Hij wilde de ontplofbare
stof nog perfectionneeren, en zou daaraan
de laatste hand leggen. Maar het resul
taat dat hij al bereikt had, is zoo, dat
daarvoor een ontzaglijke som betaald zal
worden".
„En meent u dat dit nu reeds zou moe
ten gebeuren? We kunnen nog wachten,
als wij er dan al toe besluiten om het ge
heim te verkoopen".
..Wat zouden wij er anders meo doen?"
„Wc zouden het geheim ook kunnen
vernietigen".
De bankier maakte een heftige bewe
ging
„Maar juffrouw Evan", riep hij, „u
kunt zooiets niet meenen. Daarvoor heeft
uw overleden vader niet zijn nachtrust
opgeofferd, daarvoor ook heb ik mijn
geld niet gegeven".
Alice zuchtte.
„Indien ik kon, zou ik gaarne u het ge
offerde geld teruggeven", zeide zij.
De bankier schokschouderde.
•.Dwaasheid", zeide hij, „daar gaat het
*"er niet om. De uitvinding is gedaan en
juool benut worden. Uw vader heeft mij
las! met de zakelijke zijde van het ge-
quicm voor 'de zielcrust van "den Eerw.
overledene opgedragen.
Men verzoekt bekend te maken, dat we
gens de beperktheid der ruimte in de
kerk van den H. Thomas van Aquino (het
Torentje) bijzondere maatregelen van or
de genomen moeten worden bij de plech
tige uitvaart, welke plaats zal hebben op
Donderdag a.s. des morgens te 10 uur en
gedurende welke de Welccrw. paler H.
Molkenhoer O.P. uit het klooster te Huis-
sen de lijkrede zal uitspreken.
De eerste zes rijen in de kerk worden
gereserveerd voor de geestelijkheid;, de
daarop volgende zes rijen voor officieele
genoodigden; de tribune zal alleen toegan
kelijk zijn voor R.-K. studenten, leden der
R.-K. studentenverenigingen, die met
hun vaandels aan den rouwstoet zullen
deelnemen.
Voor de ovorige plaatsen in de kerk zal
alleen toegang worden verleend op kaar
ten, die verkrijgbaar zijn op Woensdag 1
Maart a.s. des morgens van 10 tot 12 uur
in het St. Agneshuis, Singel 136.
De begrafenis heeft plaats op het R.-K.
kerkhof Buitenveldert ongeveer 12 uur.
Men meldt ons uit Amsterdam:
Door het bestuur van Sanctus Thomas
Aquinas is aan de leden dezer Vereni
ging een doodsbericht van prof. dc Groot
gezonden, met volgende inliggendo kennis
geving:
Zooals bijgaande brief U meldt is heden
overleden prof. Mag. Dr. J. V. de Groot
O.P., die, van de oprichting af eere-lid
van het R.-K. Amsterdamsch Studenten
dispuut-gezelschap „Sanctus Thomas
Aquinas", sedert 20 Februari 1904 eere
voorzitter der R.-K. Studentenvereniging
„Sanctus Thomas Aquinas" i3 geweest.
Do dood van dengene, die gedurende de
27è jaar van zijn Hoogleeraarsambt aan
do Universiteit van Amsterdam, nooit op
gehouden heeft voor het welzijn voor on
ze Vereniging en hare leden te bidden
en te werken, is voor ons niet slechts een
reden tot diepe droefheid, maar legt ons
ook de verplichting op, vurige gebeden
voor hem te storten. Zelf heeft hij nog op
zijn sterfbed gevraagd: „Zullen de studen
ten ook voor mij bidden?"
Op verzoek van den ZeerEcrw. lieer
Pastoor van do Kerk van den H. Thomas
van Aquino, noodig ik U uit van Uwe ge
voelens van hoogachting, liefde en dank
baarheid jegens den ontslapene blijk te
geven door den plcchtigen uitvaartdienst
bij te wonen en U te voegen in den hegra
fenisstoet, die aanstonds daarna den over
ledene naar zijne laatste rustplaats zal
vergezellen.
„Sanctus Thomas Aquinas" neemt ge
durende drie weken den rouw aan, bin
nen welken tijd geene vergadering van
vereeniging, noch onderafdeelingen zullen
worden gehouden en het bestuur de ver
eeniging bij geene feestelijkheid zal ver
tegenwoordigen.
Wegens de begrafenis van Prof. Dr. J.
V. do Groot, zal de Universiteit van Am
sterdam, Donderdag 2 Maart ten teokeii
van rouw gesloten zijn.
Een „In memoriam" begint „De Tijd"
aldus:
Zondagavond tegen het uur der Comple
ten is pater Mag. J. V. de Groot O.P., om
ringd door zijn broeders in het blank
habijt, dat ook het zijne was, de verple
gende maagden, aan wier zuivere ziel hij
was verwant, en van enkele vrienden en
leerlingen, die in hun gebeden en tranen
de gevoelens van duizenden bij dit sterf
bed uitdrukten, zacht en kinderlijk in
Christus ontslapen.
In de voorafgaande dagen hadden nog
sommige vrienden en vereerders, onder
wie dr. Fred, van Eeden en enkele hoog
leeraren, het'voorrecht gehad afscheid te
nemen van het zieltogende leven, dat als
een weldaad het hunne was voorbijge
gaan. En als een laatste zegening namen
zij de wijding mede van dit sterfbed, aan
hetwelk ook Z. H. de Paus, H.H. D.D. H.H.
de Bisschoppen van Nederland, Pater-Gc-
neraal L. Theissling en de Nederlandsche
gezant bij den H. Stoel, jhr. O. van Nispen
lol Scvenaer, do uiterste vertroostingen
hadden toegebeden.
Van al do voorbeelden en lessen, die hij
achterlaat, is dit sterfbed de voltooiing
geweest. En bij de lijkbaar van p. Mag.
J. V. de Groot O.P. rouwt, mag men wel
val. Ais do dood hem niet overvallen had,
zou ik dat alles met zijn goedvinden heb
ben afgewikkeld. Nu heb ik uw mede
werking daarvoor noodig. Én daarom
vraag ik u die machtiging".
„Maar mijn broer is óók in do rechten
van mijn vader gelreden".
„Hoor eens, juffrouw Evan, het was de
wil van uw vader, dat uw broer geheel
buiton deze zaak gehouden zou worden.
Als voor de uitvinding ons betaald wordt
wat ze waard is, zult u rijk zijn en na
tuurlijk is u dan geheel vrij met uw
deel van het geld to doen wat u nuttig
acht, óók uw broeder daarvan te doen
toekomen, dat deel waarop hij volgens uw
meening recht heeft. Maar hij moet in
deze niet mee beslissen. De verantwoor
delijkheid daarvoor heeft uw vader, en
waarlijk niet zonder reden, op uw schou
ders gelegd".
Alice knikte.
„Ik weet dat", zeide zij, „het is een
moeilijk geval, omdat ook uw financieele
belangen er meo gemoeid zijn. Ware dit
niet het geval, dan zou ik liever het ge
heim zien vernietigen".
„Dat kan buiten bespreking blijven",
antwoordde Van Gielen tamelijk ruw,"
„kom, zet die jongedamosbezwaren aan
dén kant. Wij verkoopen die uitvinding."
Alice voelde zich hulpeloos, zij zou wel
hebben willen weigeren, maar zij kon
niet. Zij zocht nog naar een wederwoord,
maar den bankier liet haar geen tijd.
Plotseling van toon veranderend, ver
volgde hij, na korte aarzeling:
„En nu iets anders, Alice, er blijft u
nog een andere wensch van uw overleden
vader te vervullen, indien u dat mogelijk
zeggen, heden geheel het Katholieke
Nederland, waarvan het beschavings
loven een oogenblik stilstaat in dankbaren
eerbied en biddend gedenken van den rijk
begaafden man, die in deze beschaving
zo'veel beginselen heeft gezaaid en door
zijn geest en zweet tot vruchtbaarheid
gebracht. Want op de bladzijde der ge
schiedenis van dc katholieke herleving
in Nederland, die de namen van haar beste
pioniers en groote emancipatoren bevat, is
reeds lang door het levend geslacht de
vereerde naam van professor Do Groot ge
schreven.
Hij behoort inderdaad lot het wezen zelf
der ontwikkeling van ons hooger geestes
leven, do kinderlijke en geleerde Domini
caan, wiens kloosterhabijt dezen of genen
van het Amslerdamsche professoren-
milieu een kleine dertig jaar geleden mis-
sohien een beetje aan het schrikken
bracht, maar voor wiens knappen kop en
wetenschappelijke bagage do poorten der
Academie zonder argwaan openvlogen.
Door een gelukkig incident en de gevat
heid van een Amsterdamsch gemeente
raadslid was een hooglceraarszetel vrijge
maakt voor thomistische wijsbegeerte, en
het werd een schitterende dag, toen tus-
schen een stroom van bisschoppelijk
paars, purper van hooge prelatuur en
dofzwart van professorale tabbaarden, de
nicuwo hoogleeraar de aula en met hem
de katholieke wetehschap het universi
taire leven binnentrad, waar Siegenbeek
„katholiek" en „dom" synoniem had ge
noemd. Toen bleek duidelijk, dat men in
het Thomisme geen lijklucht in do ge
hoorzaal haalde, en, met de bedaardheid
van den denker, liet de fijne Dominicaan
dadelijk den rechten toon in zijn ope
ningsrede klinken: „Do liefde tot de
waarheid is een verheven kracht in den
mensch
EN GIJ, KATHOLIEK NEDERLAND?
Ia Den Haag sprak Zondag Dr. Kansen,
ooggetuige van de gruwelijke ellende, door mil-
lioenen onschuldige Russen geleden, leider der
hulpactie. Zijn woord maakte diepen indruk,
bewoog de groole vergadering tot schreiens toe,
maar was tegelijk cone aanklacht tegen geheel
do beschaafde wereld, die reeds lang moest zijn
opgesprongen ter hulp in den nood, tegen het
grootste deel van Nederlands bevolking, maar
vooral tegen de loiders, die talmen met het or-
ganiscoren en bevorderen der hulpactie.
Er wordt in ons land wel wat gedaan. Een
aantal comité's vcreenigde zich in éénen Bond
onder leiding van het Roede Kruis. De Bond
zond reeds een schip, zendt nog méér. Maar
kan nog veel te weinig doen.
Bij dien Bond is aangesloten, met hem werkt
meo onze K. S. A. Men begreep daar, dat
mon de Katholieken niet uitschakelen of ver-
waarloozen mocht; een derde bijna van onze
geheele bevolking. Men erkende, dat geen pers
zóó de hulpactie steunt als de katholieke. De
katholieken waren de inzameling reeds begon
nen, en spraken met den Pauselijken Internun
tius af. dat de K. S. A. alie ingekomen geld
sommen zou afdragen aan den Paus, wiens
eerste gift van een millioen Lire prof. Nansen
in de gelegenheid 6teldè, den eersten grooten
hulptrein, clie naar hongerend Rusland stoom
de, den „Pauselijkcn troin" to noemen.
De Bond erkende de redelijkheid, dat ook
ran de gelden, door de gezamenlijke comité's
op te brengen, een evenredig deel (4/13) aan
de K. S. A. on daarlangs aan den Paus zou
worden afgedragen. Zoodoende en ook door
eigen belangrijke inzamelingen mocht de K. S.
A haar eerste half millioen Lire afdragen.
Vóór April, zoo vertrouwt zij, zal een tweede
half millioen kuDnen volgen en dus weder een
„Pauselijke trein", onder den zegen van den
nieuwen Paus, naar Rusland kunnen gaan,
bekostigd door Nederlandsche Katholieken.
Dat is mooi, zeker- Die gedachte, dat door
orthodox Rusland een „Pauselijke trein
„voortijlt om voedsel te brengen aan die
wegkwijnen en van razenden honger elkander
verslinden, die gedachte doet ons goed.
Maar er wordt nog véél te weinig gedaan.
En wij zijn niet zeker, of de katholieke gedeel
ten van ons land wel zulk een ijver ontplooien,
dat de K. S. A. met gerustheid als haar even
redig deel aanvaarden kan 4/13 van alles, wat
bij do centrale organisatie binnenkomt.
Er zijn nog honderden parochies en gemeen
ten, waar één enkel woord van het kerkelijk
of burgerlijk bestuur, zonder veel moeite, eene
hulpactie kon organiseeren; een collecte langs
de huizen, op straat, op bijeenkomsten, in de
kerk, of een drukken verkoop der zoo aantrek
kelijk geïllustreerde brochure der K. S. A.,
welke zich zelf verkoopt. Maar waar niets gc-
is. Het gaat over iels beters, iets heili
gers, clan «de zaak, dio we afgehandeld
hebben".
Alice zag Van Gielen aan, maar eens
klaps overtrok een doodelijk bleek haar
gelaat, een siddering voer haar door de
leden.
„Ik vermoed, waarover u spreken wilt,
mijnheer Van Gielen", zeide zij zacht,
„maar ik vraag u daarvan niet te opre
ken thans nu mijn vader nog zoo kort ge
leden gestorven is".
„Dat is een uitvlucht", antwoordde de
bankier en uit zijn loon klonk ceiiig on
geduld, „het is om verschillende redenen
uoodig, dat wij thans hierover spreken.
Uw vader en ik waren overeengekomen,
dat gij en Antoon een prachtig paar zou
den vormen.Wij beiden zouden liecl graag
zien, dat Antoon u ten huwelijk vroeg.
Het was allerminst onze bedoeling u of
hem te dwingen en daarom heb ik do
zaak lcten rusten. Want ik was overtuigd,
dat mijn zoon ook zonder te weten van
den wcnsch van zijn.vader onder den in
druk zou komen van uw bekoorlijke eigen
schappen. En dat is gebeurd ook ik heb
goed gezien. Antoon leent geen meisje, dat
hij meer hoogacht en waardeert dan u.
En hij is voornemens u ten huwelijk te
vragen".
„Uit eigen bewoging?" vrtoeg Alice.
„Uit eigen beweging"" bevestigde de
bankier, „mij dunkt, gij kent Antoon van
Gielen genoeg om to welen, dat hij zoo
iels niet doen zou alleen wijl zijn vader
het wenscht".
Alice Evan moest dit toegeven. De zoon
van den man tegenover haar had een al
leszins zelfstandig karakter, zoodal zij
beurt, waar niemand een vinger uitsteekt!
En intusschen el erven daarginds de mil-
lioenen, verslinden de moeders hunne kinde
ren, eten de menschen „brood" van gras, bla
deren en klei gemengd.
Waar blijft gij, Katholiek Nederland? Welke
sommen stelt gij tegenover die der Methodis
ten van Amorika, van de communisten zelf in
ons eigen land? Zeker, deze laatsten hebben
bijzondere redenen, om zich. in te 6pannen.
Maar hebben wij dit niet, wier kentceken. de
eeuwen door, de liefde is voor elkander.
Waar blijft Katholiek Nederland? Niet de
ecnige tienduizenden bedoel ik, die hunne gave
reeds stortten; maar die honderdduizenden, die
achterbleven. Waarom? Omdat zij niets geven
willen? Neen! Allen willen geven. Maar het
wordt hun niet gemakkelijk gemaakt. Er wordt
geene actie op touw gezet om overal te gaan
aankloppen. Zij zien niet vóór zich do open
hand, waarin zij hunne gave kunnen neerleg
gen i
Katholiek Nederland is volkomen gerust, dat
de golden, aan den Paus af te dragen, goed
terecht komen. Het vraagt zich niet af of mis
schien door de bestrijding van den honger in
Rusland de Sovjet-Regeering een maand lan
ger aan het roer zal blijven. Het redeneert niet
tot het te laat is, over de vraag, of do Russi
sche boeren zelf hun best deden voor een
ruime graanproduclie, en hoever de Regeering
daarginds schuldig is aan de ellende.
Wie iemand te water ziet liggen, gaat niet
oerst berekenen, hoeveel graden dat wafer
warm is, of het drie of vier meter diep is, of
do drenkeling misschien onvoorzichtig was;
maar hij tracht te redden, eerst en onmiddel
lijk.
En gU, Katholiek Nederland? Ook gij! Ons
volk wil wel. Maar men biede het de gelegen
heid, om zijn goed cn modelijdend hart te too-
nen.
Gij, die het initiatief kunt nemen ter nlaal-
se, bedenkt wat gij verzuimt, wanneer gij dat
niet doet.
VAN AKEN,
Voorzitter K. S. A
Amsterdam. 24 Februari 1922
ALPHEN AAN DEN RUN.
Aanbesteding. Vanwege hot Provinciaal
bestuur is aanbesteed het verbeteren van de
westelijke kade van het Aarkanaal vanaf de
Rijnbrug tot aan de Aardammerbrug en het
maken van een nieuwe wegverharding, bene
vens hot vernieuwen van de Schecve Jaagbrug
over de Kromme Aar in die kade, onder de ge
meenten Alphen a. d. Rijn en Ter Aar. Laagste
inschrijvers waren A. H. en J Huitsing, te
Winsum cn Coevorden, voor 171,920. In het
geheel werden 41 biljetten ingeleverd.
BODEGRAVEN.
Bond van Kaasproducenten. Dezer
dag-ou vergaderde in Hotel van Haatten
do Bond van Kaas produce n ton afd. Bode
graven en Omstreken. De Voorzitter open
de met oen woord van welkom de vergade
ring, waarna de notulen en het jaarverslag
werden gelezen. Uit heb laatste bleek, dat
de bond thans 75 leden telt. Door den
penningmeester werd een verslag uitge
bracht omtrent den stand der kas, waar
uit bleek, dat een batig saldo aanwezig
is groot 73.41)4. Dc aftredende bestuurs
leden \V. Boer on P. Rosenboom werden
herkozen. Besloten werd een adres te rich
ten aan den Raad dezer gemeente inzake
de eleotriciteitsvoorziening in de buiten
wijken met name Buitenkerk en de Meije.
Voorts werd een bespreking gehouden in
zake de oprichting va.n werkgeversbonden
in het landbouwbedrijf. Te dezer zake
werd een langdurige discussie gehouden.
De vergadering werd te c.a. 12 uur ge
sloten.
Kerknieuws. Vanaf Zondag a.s. zullen
des Zondags in plaats van 2 in het vervolg
3 H. H. Missen worden gelezen n.l. ten
6 8 en 10 uur. De uitreiking der
H. Communie te 6.15 uur,is vervallen. Er
zal echter thans 10 minuten voor alsmede
na de beide eerste H. Missen de H. Com
munie worden uitgereikt. Naar wij ver
nemen zal spoedig een tweede Kapelaan
worden benoemd, terwijl thans voorloopig
des Zondags een der H. Missen door een
assistent zal worden opgedragen.
Ter gelegenheid van het Veertig uren-
gebed in Maart a.s. zal een hernieuwing
der H. Missie worden gehouden; tevens
zal bij deze gelegenheid in deze Parochie
worden opgericht de Orde van de H. Fran-
ciscus.
na deze bevestiging, die nochtans een leu
gen was, niet daaraan durfde twijfe
len. Na een oogenblik wachtens ging hij
voort:
„Ik weet, dat hij u ten huwelijk vragen
zal cn daarom heb ik deze gelegenheid ge
zocht om voordat dit gebeurt, cr met u
over to spreken. Gij zult liem uw hand
niet weigeren, nietwaar?"
Alico richle zich op.
„Dat zal ik wel", zeide zij met overtui
ging.
„Kom", antwoordde de bankier op over
redenden loon, „dat kunt go niet meenen.
Waarom 'zoudt go zijn aar.zoek afslaan.
Gij hebt cr geen cnkclo reden voor, Al is
er hier sprake van mijn eigen zoon, ik
durf zeggen, dat hij een zeer degelijke
jonge man is, die zijn weg door het leven
wel vinden zal, iemand van onbesproken
gedrag, een man san wien een meisje haar
toekomst gerust kan toevertrouwen".
„Dat weet ik wel, mijnheer Van Gielen,
ik twijfel ook in de verste verte niet aan
do gocdo eigenschappen van uw zoon.
Maar daar gaat het hier niet om. Als ik
met hem trouw,moet ik toch liefde voorhem
koesleren cn ik bemin Antoon niet, hoe
zeer ik hem hoogacht en op zijn vriend
schap prijs stel."
Maar do bankier met een handbeweging,
legde Alice het zwijgen op.
„Kom, kom", riep hij geërgerd, „dat zijn
mooie zinnon in een roman. De werkelijk
heid is anders. Het werkelijke leven speelt
zich anders af, dan het in boeken wordt
voorgesteld. Gij vindt Antoon een goed
vriend, gij hebt geen hekel aan hem, gij
kunt hem hoogachten, welaan, dat alles
is immers voldoende om hem uw hand ?e
BOSKOOP.
Gemeenteraad.
Tegenwoordig alle leden, behalve de Heer P,
K. Loef.
Voorzitter, da heer W. P. J. Duval Slothou*
wer, burgemoester. Secretaris de heer 0. van
Hceson.
De Voorzitter opent de vergadering.
Behoudens eenige wijzigingen, worden de no*
tulen der vorige vergadering onvoranderd vast*
gostold.
De Voorzitter doet modedeeling van d»
ingekomen stukken w. o.
a. eon schrijven van don Minister van Binnen*
landsche zaken, houdende mededoeliig, dat voor
ondersteuning van boomkwockers, die werkloot
zijn, geon rijkssteun wordt verleend.
b. oen schrijven alsvoren, houdende mededoo»
ling, dat do rijkssteun voor worklooze niet-boora*
kweekers 12 Februari 1922 eindigt.
c. een schrijven van do wed. H. van Tol, bo*
treffende eon tot haar gerichte aanschrijving
door B. on W. tot verbetering van privaten bij
door haar verhuurde woningen.
B. en W. adviseoron adressante te berichten,
dat de bedoelde privaten niet voldoen aan de
eischon van de Bouw- en Woningverordening on
mitsdien de aanschrijving om daarin verbetering
te brengen terecht is geschied.
Aldus wordt bealoten.
Naar aanleiding van de onder a. en b. ver*
molde stukken vraagt de heer Noest of naar
zijn conclusie alle 6teun voor de werklooze
boomkweekers ophoudt. Zoo zijn meening juist
is, dan verzoekt hij de Voorzitter hem te willen
modedoelon, wat B. en W. van plan zijn Jt doen
ingeval er werkloosheid komt. Voorts vraagt hij
of de Voorzitter of de Correspondent van de An
bekUbemiddeling werkloozen heeft verwezen naar
de IJsclub, alwaar tegen eon loon van f 1.75 per
dag werk kon worden verkregen als baanveger.
De Voorzitter zegt dat deze vragen bij
de rondvraag behandeld kunnen worden.
B. on W. doelen mede, dat de geldlening
ad f 135000.voor schoolbouw is afgesloten met
de Eerste Nederlandsche Levensverzekering»*
Maatschappij, togen oon rente van 6H pGt. en
een koers van 100 pCt. Conversie is mogelijk
vanaf 1912.
dat de tijdelijke baggerman V. van Gorkum,
ingevolge de bepalingen van het Werkliedenre*
glom ent-, is aangosteld als vast gemeente-werk*
B. en W. bieden ter vaststelling aan een con*
cept-bosluit tot wijziging van de gemeente-be*
grooting, dienst 1921.
Do heer van Kloef vraagt hoe het komt,
dat de post straatverlichting zoo verhoogd ia.
Wotliouder van Gelderon antwoordt dat
dit komt, doordat de Raad indortijd hoeft heslo*
ten de volledige straatverlichting weder te doen
ingaan.
Overeonkomstig het voorstel van B. en W.
wordt besloten.
B. on W. bieden ter vaststelling aan een cotw
copt-hesluit tot voorloopige nadere vaststelling
van een pensioons-grondslag.
Overeenkomstig werd bosloton.
B. on W .6tellen voor om te besluiten tot ne*
men van zes aandeclon ad f 1000.— in het kapi*
taal van do Bank voor Nederlandsche Gemeen*
ten.
Do heer Bookraad kan zich niet vereeni*
gon met liet voorstel van B. en W. ,Z i. kan
mon, wanneer uien geld noodig heeft, toch wel
klaar komen bij een andore bankinstelling. Hij
wijst er op, dat al moer dergelijke aandeden
zijn genomen, b.v. bij de Centrale Ammoniak*
fabriek.
De heer Guldomond is het niet eens met
don vorigen 6preker. Do geldbelegging bij deze
tank is uiterst soliede.
Do heer van Kleef vraagt of de aandcelon
verhandelbaar zijn, opdat men zo e.v. kan ver*
koopen.
De Voorzitter kan hierop niet met ze*
kerheid an la-oorden, daar hot niet in de circa*
laire staat aangegeven, doch hij vermoedt van
wel, aangezien het maatschappelijk kapitaal
f 10.000.000.bedraagt.
De heer Bookraad antwoordt, dat een di*
vidend voorgespiegeld wordt van 7 pet. Dat be*
grijpt hij niet. Dit is alleen mogelijk door een
hoog percentage van de gemeenten te heffen,
mot wie do Bank oon leoning heeft aangegaan.
Veel baat zal de gemeente er dus niet bij vinden.
Do Voorzitter wijst or op, dat het hier
oen Bank is, die vermoedelijk ook bankzaken
zal doen, zoodat do 7 pet. dividend te verklaren
Het voorstel van B. on W. in stemming ge*
bracht, wordt aangenomen mot 8. tegen 2 stem*
men.
B. on W. stollen voor om *eon crediet te ver*
scheuken."
Maar Alice schudde het hoofd.
„Neen", zeide zij, „dat is niet voldoende,
voor een gelukkig huwelijk is meer noo
dig. En daarom zou ik Antoon, indien hij
mij ten huwelijk vroeg, moeten antwoor
den, dat ik zijn aanzoek niet aannemen
kan."
Van Gielen was opgestaan en liep eenigo
malen dc kamer op en neer.
„Ik had zoo gehoopt", zeide hij, „dat gij
verstandiger zoudt zijn. Geldt dan voor u
niet do wensch van uw overleden vader."
„TJ zeide immers zelf zoo even, dat
ons niet hebt willen dwingen. Vader zou
dit zeker ook niet gedaan hebben. Neen,
mijnheer Van Gielen, hoe vercercnd een
aanzoek van uw zoon voor mij ook -zoude
zijn, ik zou moeten weigeren. Laten wij
dit gesprek beëindigen", voegde zij er bij,
„het leidt lot niets."
„Integendeel, mejuffrouw Evan, ik heb
do overtuiging, dat ons gesprek ten slotto
wel lot ccn goed resultaat leiden zal. Zet
toch uw bezwaren ter zijde. Zo zijn zoo
gewichtig niet als gij meent."
„Ik kan niet", antwoorddo zij op den
meest beslisten toon, het spijt me, maar
ik moet blijven bij hetgeen ik gezegd heb."
De bankier moest na deze woorden do
overtuiging hebben, dat zijn overreding
hem niet zou baten. En nu wierp hij op
eens het masker af. Hij stond vlak voor
Alice stil en sprak met harden klank in
zijn stem:
„Het moet, als gij den wensch van uw
vader ongehoorzaam wilt zijn, als gij
uw eigen gclulc wilt verschoppen, dan zal
ik u desnoods dwingen."
(Wordfc vervolgd.)
