Ingezonden stukken. KERKNIEUWS. •Het Tosultaat van de gevoerde onderbande* Jingen cn de besprekingen in het bij de etukken gevoerde rapport van den Directeur der Gemeentewerken dd. 24 Maart 1921 uit voerig medegedeeld kon niet gunstig wor den genoemd. Slechts negen eigenaren van liet voormalige Schelpenpad namen een eenigs- zïns tegemoetkomende "houding aan en ver klaarden zich bereid de helit "wm do heslra- tingskosten te «uilen betalen tot een maxiinum van 3.per M2., mits de verbetering ge paard ging met overneming in eigendom en on derhoud door de gemeente. Dit kwam dus hierop neer, dat do gemeente bij een evontuoele verbetering van den weg kon rekenen op een bijdrage van 2415 X 3.of 738.— (de eigendommen van do bedoelde 9 eigenaren strekken zich namelijk over ongeveer 249 M2. uit) in de totale kosten, die begroot worden op 3126— (521 M2. tegen 6— per M2). Het lag voor de hand, dat hel bedrag van deze bijdrage, nog geen vierde deel van do totale kosten uitmakende, door ons te gering werd geacht. Wel konden wij bij nadere overweging niet ontkennen, dat er in.dit speciale geval redenen waren, om het voormalige Schelpen pad voortaan van gemeentewege te onderhou den. Voornamelijk tengevolge van de geleide lijke verandering van aard en bestemming van bet voorheen doodloopende Schelpenpad in een drukken verkeersweg (het vormt immers te genwoordig den verbindingsweg van de nieuwo straten achter do Heerenstraat met den Witte Singel en omgekeerd), stelde toch een behoor lijk onderhoud van pad en beschoeiing aan de eigenaren zwaardere eischen dan vroeger. Ook overigens viel niet te ontkennen, dat er wel aanleiding was. om het beheer cm onderhoud van een weg als de SchelpeDkade voortaan dooT de gemeente te doen geschieden Maar daartegenover moest niet worden vergeten, dat bet onderhoud van den weg en niet het minst van do beschoeiing, een niet onheteekepende last voor de eigenaars was, van welken zij bij overneming door de gemeente zonden worden ontheven, en dat zaj hun eigendommen dienten gevolge in waarde zoud'en zien stijgen. Het kwam ons daarom voor, dat tenminste de helft Van do kosten d'er bestrating dooT de eigenaren diende to worden vergoed. Mitsdien verklaarden B. en W. zich dan be reid, hQ don Raad een voorstel tot overneming in eigendom en onderhoud bij de gemeente van bet voormalige .Schelpenpad aanhangig te ma ken, nadat hetzij door alle, hetzij door eenige eigenaren collectief zou zijn verklaard, dat zij gezamenlijk de helft van de totale kosten der 6traatverbetering, welke helft begroot werd op 1563.aan de gemeente wilden vergoeden. Deze mededeeling had, al evenmin succes, want hoewel enkele belanghebbenden zich voor de zaak spanden en poogden de overigen tot medewerking te bewegen, gelukte het niet het benoodigde bedrag bijeen te brengen en ging blijkbaar de goede wil van sommigen niet zoo- Ver, dat deze de op anderen rustende taak wenschlen over te nemen. De toestand van de Echelpenkado bleef door deze afwijzende hou ding der eigenaren derhalve zooals hij vóór Öen aanvang deT besprekingen was, en aan gezien bij een nieuwe schouw die toestand, gelijk te verwachten was, wederom verre van gunstig bleek te zijn, werden de eigenaren lot verbetering aangeschreven. Aan deze last geving is intnsschen, met uitzondering van zeer enkelen, die zijn overgegaan tot plaatse lijke verbetering van de voor hunne perceelen gelegen weggedeelten, geen gevolg gegeven. In Verband met het thans bij U ingekomen ver zoek van eeinige eigenaren om kosteloozo over neming van het Schelpenpad door do gemeente, besloten wij echter niet tot bet nemen van TCTdere maatregelen tegen de betrokken eige naren over te gaan, alvorer3 door U op dit adres zou zijn beslist Wat nu dit verzoek betreft, merken wij op, dat er naar onze meening geenerlei aanleiding beslaat, om de overneming van den weg door 0e gemeente op voor de belanghebbenden nog gemakkelijker voorwaard'en te doen plaats Vinden, ddn hun blijkens het vorenstaande zijn aangeboden Het is, zooals U uit heigeen wij hierboven mededeelden duidelijk zal zijn, niet meer dan billijk, dat de wegeigenaren een ge ringe vergoeding aan de gemeente geven, waaruit deze laatste de kosten der straatver betering, althans gedeeltelijk, kan bestrijden. Door deze bijdrage voor het geheele pad te ©tellen op 1563,zijnde de helft der ge raamde bestraüngskoslen, neemt de gemeente reeds een onzes inziens uiterst tegemoet komende houding aan. Zoo wordt bijvoorbeeld voor het eleeda bezwaarlijker onderhoud van de beschoeiing, die binnen niet al te langen tijd algeheele vernieuwing zal behoeven, niet9 gevorderd. Ten slotte wijzen wij er nog op, dat ook bet aanbod» dezerzijds aan de eigenaren ge daan, op zich zelf voor ben niet anders dan zeer voordeolig is te noemen, daar immers de Jrcrordening op wegen, lanen, straten enz., hen uitdrukkelijk verplicht, zelf hunno eigendom men voortdurend in goeden 6taat te onderhon den, tot nakoming van welke verplichting die verordening dan ook de moodigo voorschriften bevat. Mochten derhalve do eigenaren hunne tegenwoordige houding handhaven, dan zal tot toepassing dier verordening moeten worden overgegaan." Op grond van het bovenstaande geven B. en W. den Raad in overweging afwijzend op het adres to beschikken, doch het College van B. «n W lc machtigen aan adressanten te berich ten, dat de Raad bereid ia tot overneming in eigendom en onderhoud hij de gemeente van bet voormalig Schelpenpad te besluiten, indien door of vanwege een of meer eigenaren van bedoelden weg een bedrag ten beloope van de helft van de totale kosten der wegverbetering, welke belft wordt begroot op 1563,—, binnen een door B. en W. te bepalen termijn ten kantore van den Gemeen'le-ontvanger wordt gestort.- De grocnlijd. f! „Het Vaderland" schrijft:'' Men zal zich allicht herinneren', rdat' 'ons blad een paar jaren geleden de aandacht .vestigde op onbehoorlijke dingen die er te Leiden in den groentijd waren ge beurd. Er volgde een onderzoek, door den reclor-magnificus en een paar van zijn -.voorgangers ingesteld, en dat onderzoek bevestigde in hoofdzaak wat wij hadden gemeld. Het Leidsche Studentencorps bracht vervolgens veranderingen in de voorschriften aantraande den groentijd. Er werd naar gestreefd om do ergste mis bruiken te voorkomen. Wij w'enschten destijds liet corps geluk met die maat regelen en zeiden er het beste van te hopen, maar spraken als onze overtuiging uit, dat in de behoudende wereld der studenten denoodige hervorming wel niet aanstonds haar beslag zou krijgen en dat do misbruiken eerst zouden verdwijnen met de algemeene opheffing van de dwaze en verkeerd© instelling van don groentijd. Sedert hebben we gehoord, dat het groe nen lo Leiden er op was verbeterd, al kwamen er nog dingen voor die, onzes inziens, niet door den beugel konden en al behield natuurlijk het heelc gebruik zijn dwaas en ergerlijk karakter. Hit andere studentencorpsen waren de enkele 'be richten, die naar buiten drongen, onge veer vandergelijke strèkking.Verleden jaar zijn er le "Utrecht, weer ongepaste dingen gebeurd. En dat zal zoo blijven tot men verstandig genoeg is met de mallolerig- hei'd op te houden. De academische sena ten zouden er een einde aan kunnen ma ken, of althans daartoe kunnen bijdragen, maar voor de uitoefening van die be voegdheid zullen ze vooreerst wel niet te vinden zijn. Daartoe telt ook de groentijd onder de hoogleeraren zelf nog te veel aanhangers. Maar de rector magnificus van de Leidsche universiteit, bijgestaan door zijn assessoren, is nu toch eens flink opgetre den tegen het moles'ceren van eerste jaarsstudenten, een uitloopcr van den groentijd. Het collegium van het Lcidsch Studentencorps zegt in zijn brief aan den Senaat, dat dit gebruik al van generaties vroeger dagtcckent. We welen niet wat het onder generaties verstaat, maar een jaar of dertig geleden bestoud het te Lei den niet. Wat we er de laatste jaren van hoorden maakt het begrijpelijk, dat de rector magnificus er tegen is ingegaan. In de eerste weken na den groentijd loopen studenten van oudere jaren bij do pas stu dent geworden jongelui op, gewoonlijk 's avonds of 's nachts; breken desnoods met geweld binnen en maüra'leeren de eerstc-jaars, slaan soms den boel op zijn kamer kort en klein, richten er in één woord een pan aan. Men zou er van op kijken, als men wist, met hoeveel ruwheid er menigmaal wordt opgetreden. Het is jammer, dat do rector magnifi cus de deelnemers aan dergelijke raz zia's niet eerst voor zich heelt laten ver schijnen, en dat hij een paar studenten die er niet aan hebben meegedaan, in zijn berisping heeft betrokken. Maar laat dit verzuim niet de aandacht afleiden van het rechtmatige en toe te .juichen ingrijpen van den hoogsten academischen magis traat 1 En moge ook het Leiclsch Studen tencorps, of zijn collegium, aan dat ver zuim niet zooveel aandacht schenken, dat het vergeet zich op deze ruwe zeden te bezinnen en to bedenken, dat 'het belang van het corps en dat van de universiteit vergen, dat die misbruiken met- 6lraffe hand worden onderdrukt. De vele vrien den, die universiteit en studentencorps in den lande hebben, zouden het met de grootste voldoening zien, als ze verdwe nen. (Builen verantwoordelijkheid der Red.) Het politiek Advies. Mijnheer de Redacteur vergun mij s.v.p. een weinig ruimte voor heb volgende stukje betrekking hebbende op boven staand opschrift. Met een buitengewone branding van nieuwsgierigheid is meer dan ooit uitge zien naar de publicatie der besluiten van de vergadering 21 Januari 1.1. te Utrecht gehouden» alwaar advies gegeven zou wor den over de in den a.s. zomer te kiezen Kamerleden. Het staat dan absoluut vast-, dat door velen met eenige bange vrees naar den uitslag van die vergadering is uitgezien, temeer M. de R., omdat door velen gemeend werd en belaas nu bewaar heid is geworden, dat door de kapitalis tische klasse de reactie gesteund wordt om daardoor de democratie zoovéél mo- glij-k den kop in te drukken.. De vergadering te Utrecht M. de R. was een geheime vergadering, maar waarom dit? Kunnen onze Room schei zaken, al zijn ze .van het grootste belang, doch voor het algemeen welzijn dienende, geen daglicht velen Helaas het bleek van neen en thans blijkt het nog van niet. Het worden ver klikkers genoemd M. de R., zij die de on rechtvaardigheid, welke door die geheime vergadering is begaa.n, in het openbaar gaan bespreken. Maar als het dan de niet correct bespro ken zaken va.n de heeren van Best en Arts geldt, dan hoop ik, M. de R., dat God het die verklikkers zal vergeven een misschien gedane belofte te hebben ge schonden, want dan was het zeer zeker, omdat dio vergadering niet waardig was te staan in het teeken van Eenheid, Rechtvaardigheid en Naas te 1 i e f d e. Ik zeg, M. de R., de be sprekingen in die vergadering konden blijkbaar geen daglicht velen, want on danks in vele dagbladen de za-ken-v. Best en Arts besproken worden en daarover verantwoording wordt gevraagd, zoo is er ook in onze streek een vurig verlangen naar de verantwoording hoe er met onzen oandidaat den heer J. H. M. Balvers, die in 14, zegge veertien, kaesvereenii,gingen geeandideerd werd in die vergadering te Utrecht gehandeld is. Een geheime vergadering!! M. de R., het is absoluut een schande voor de R.-K. Staatspartij, waar steeds voorop moet ga.an, Eenheid, Rechtvaardigheid cn Naasteliefde, dat deze heerlijke leuzen moeten vertrapt worden in een geheime verg. en tegen die personen, welke jaren, met den meesten ijver en wilskracht on ze heerlijke Roomsche belangen hebben voorgestaan. _M. de R. ik ben er zeker van, dat ik uit naam van duizenden land- cn tuinbou wer©, bloemisten, middenstanders en ar beiders, leden; van den Kieskring Lelden, verantwoording vraag over deze, onrecht-- vaardige era los van alle naastoliefdé, be gane dad-em. Ik ben e-r zeker van, M. dé R., dat, indien een dergelijke verantwoording ofwel herziening van het politiek advies zal achterwege blijven, die heerlijke een heid welke steeds in onze R.-K. partij geheerscht heeft-, dooh die door onze groo- te voormannen in een zoogenaamde gehei me vergadering is vertrapt geworden, zeer ten koste van de R.-K. Staatspartij en van ons H. Geloof, niet zoo spoedig zal terug- keeren. U M. de R-., dankend voor de verleende ruimte teeken ik, Hoogachtend', F. O. VAN LIEROP Jzn. A Hillegom. Dat stuk mogen wij niet zonder eenige kantteekeaidng latera passeer en. Dat het „absoluut een schande is", als er van Katholieke zijde een coinité-gene- raal wordt gehouden („geheime vergade ring'' klinkt zoo vreemd), ds een bewering, die niemand, als hij kalm wil nadenken, voor zijn rekening zal willen nemen. Er kunnen ongetwijfeld omstandig heden zijn, welke zulks wensekeüjk of zelfs noodig maken. Een andere vraag is, of in het bedoelde geval die omstandigheden er feite- 1 ij k waren. Achteraf beschouwd, is het jammer, dat niet van de geheele vergadering een sterao- graphisch verslag is gemaakt! Want men vermoedt nu met al dat geschrijf over „ge heime vergadering' veel meer, dan er in werkelijkheid daar te Utrecht heeft plaats gehad 1 Als al het gesprokene letterlijk zou worden gepubliceerd, zou menigeen ook ongetwijfeld de schrijver van boven bedoeld stuk uitroepen „Anders niets Men kan het met de genomen beslui ten zeer oneens zijn wij durven wel dit verklappende op dezen Zaterdag ge houden besprekingen zijn heusch niet van dien aard geweest, dat er van „vertrappen'' mag worden gesproken en andere dergelijke groote woorden (die bo venstaand stuk ontsieren) in -dit verband gerechtvaardigd zijn. De Zaterdagsche Weekmarkt. Mijnheer de Redacteur, Naar aanleiding van- het door u gepu bliceerde advies van B. en W. dn deze kwestie, verzoeken wij u beleefd, onder staand in uw veelgelezen blad te plaat sen. Ongunstiger kunnen wij ons dit ad ine s niet indenken, een oplossing in de bestaan de kwestie kunnen wij het geenszins noe men, een jaar lang zal bij aanneming van dit advies de thans bestaande toestand ge- handhaaft blijven. Wij vragen ons af, hoe lang zal nog op deze wijze met onze be langen omgesprongen worden. Iedere marktkoopman is overtuigd dat twee marktterreinen voor ieder belanghebben de een financiee'le strop beteekent. Veel strijd zal deze beslissing met zich medebrengen, die den bloei der wekelijk- sche markt erg zal benadeeïen, ten onge rieve v. 't bezoekende publiek en de betrok kenen. Ons inziens heeft de proef reeds duidelijk genoeg getoond, dat de Bees tenmarkt als marktterrein voor de week markt niet meer in aanmerking komt. Een algemeene markt moet zoowel 's zo mers als 's winters reden van bestaan heb ben. Voor ieder is het thans te controlee ren dat de Beestenmarkt als weekmarkt een zachten dood gestorven is. B. en W. zeg gen in het advies, dat. als zij de Beesten markt als marktterrein op zouden heffen, er talrijke kooplieden gedupeerd zouden worden. Vergeten zij op de eerste plaats de belangen van de ingezetenen? Ons inziens kunnen bij goeden wil alle kooplieden on dergebracht worden op de Vis ohm-a-rkt en omgeving. De N. R. biedt nog plaat-s voor talrijke kooplieden zij het d-aai ook des 's midda-gs na 12 uur. Heeft ook Leadens burgerij niet daride- 'lijk zich uitgesproken v-oon een goede weekmarkt, op de Vischma-rkt. De duizen den handteekeningen getuigen van de sym pathie voor onze zaak. M. de R., zou het niet weoisehejijk wezen dat thans een definitieve oplossing gegeven wordt. Of moet er nog langer met de belangen van de kooplieden gesold worden. Met hun be staan nog langer in bet onzekere blijven. Ieder kan toch me.t ons getuigen dat het beter is e e n goede markt dan twee slechte. Wij deen dan ook met Hem een beroep op de autoriteiten om thans tot een definitieve beslissing over te gaan in het belang van alle ko oplieden en Leid ens burgerij. Namens de Leidsche Markt- koopliedeaibond Ons Belang. H. ZOUTENDIJK, Voorzitter. C. J. SLEGTENHORST, Secr. Pater Angelinus t Te Sluiskil (Z.) is overleden de Z.Eerw. Pater Capucijn Angelinus (in de wereld M. Mangelaars). Z.E. werd geboren te Oud- Gastel op 24 Oct. 1S45, trad in de orde der Paters Capucijnen den 3 October 1867, deed 8 October 1868 zijn H. Professie en werd priester gewijd 20 October 1873. Voor heeren collectanten. In het jongste nummer van „Kolpings- blad" troffen wij volgende liturgische cau serie aan 't Is een bemerking, welke we al meer dere malen hebben ho-oren maken in het openbaar en in particuliere, gesprekken, een bemerking, die wel niet uitsluitend, maar toch vooral schijnt geuit te worden door bekeerlingen. Ze betreft het col-l ecteeren onder de H. Mis. Dezer dagen vonden wij ze weer in een mooi artikel van Prof. J. H. Valckenier- Kips, die op Kerstmis jJ. met zijn dochter in de H. Kerk werd opgenomen. We vinden het wel de moeite waard op die bemerking eens nader in te gaan. Laten we eerst den professor aan het woord„Het hoog mystiek gehalte van den Kath. ceredionsl, zoo schrijft hij, ver draagt voor c(e gcloovagen geen stoornis. Men zondigt tegen het derde gebod door de H. Mis bij te wonen zonder aandacht en wie, die de H. Mis kent, zou haar niet van zelf me.t de grootste aandacht vol gen?; maar mag men dan ook iniet -verlan gen tegen verstoringen van buiten af te worden gevrijwaard? Zoo men bereid mag zijn, een gave bij te dra-gen-, kaai men toch verlangen, deswege niet te worden lastig gevallen, wanneer men in het gebed den priester volgt en zijn aandacht inspant om het Heilige Mysterie mede te leven.'' Beginnen we met onze bewondering uit te spreken voor het groote en innige ge loof van dezen geleerden bekeerling. Heel het artikel trouwens is de taal van een „anima Candida'' een blanke ziel. Maar, dit vooropgezet, vragen - we ons toch af: Ie de opmerking in kwestie wel geheel juist, is de zaak wel zuiver opge zet? Prof. Valckenier-Kips en hij is de eenige niet gaat uit van de stelling, dat heb collecteercn onder de H. Mis op zichzelf een verstoring is van de gods vrucht en noodige aandacht der geloovi gen. Ik voor mij zie het heel anders en zeg integendeel: het geven van een offertje gedurende de H. Mis en wel omstreeks de offerande behoort tob do godvruchtige deelname aan het H. Offer d'oor dé geloo- vigen. Dat is dus juist- heb tegenovergestelde. P-rof. V. K. zegt: 't is ongepast; ik zeg: het behoort er bij. Een om welke reden hoort het er bij? Om dit te verklaren gaat een lesje in de oudheidkunde vooraf. Li de vroegste eeuwen der kerk brachten de geloovigen en dit duurde al-s algemeen gebruik zeker duizend jaar naar de gemeenschappe lijke godsdienst oefening zelve mede wat noodig was voor het H. Offer: brood en wijn. Wanneer het eigenlijke Misoffer ging aanvangen brachten zij hun gaven naar het altaar, welke door den Bisschop met zijne diakens in ontvangst werden geno men. Niet slechts brood en wijn, maar ook andere gaven bestemd voor den eereddens-t, voor het onderhoud der priesters of voor de armen werden aangeboden. Van het ge offerde brood en wijn werd nu door den diaken der Mis een gedeelte afgezonderd ter consecratie en ter nuttiging van gees telijkheid en geloovigen. Die gaven hadden op dit oogenblik een bijzonder verheven beteekenis. Ze waren niet slechts een aalmoes maar vereenigden zich, om zoo te zeggen, met het offer, dat ging worden gebracht. Ze drukten zoo schoon door een treffende daad uit, dat de geloovigen mede-offeraars zijn met en door Christus, den Opperpriester. Eerst brach ten deze him eigen menschelijke stoffelij ke gaven bij de offerande, straks bij de, H. Communie ontvangen zij de goddelijke geestelijke gaven van heb Brood des eeuwigen levens te-rug. Dit is een eoht ver heven gedachte, nietwaar? De offerande door de geloovigen, zooals ze vroeger geschiedde,, is in onbruik ge raakt: Maar toch is eï een en. ander van overgebleven. In de bisschoppelijke en pauselijke plechtigheden zijn er nog spo ren van bewaard en ook in iedere stille Mis worden we er aan herinnerddoor het eenvoudige kerkezakje, dat bij de of ferande behoort rond te gaan. Christus of fert zich op het altaar; wij offeren bid dend met Hem mede, wij schenken hem biddend ons hart» maar wij offeren ook met Hem door van het onze iets af te •staan, door iets af te zonderen voor de armen, in w-ien we den Meester zeiven heb ben te zien en dat offertje leggen we in den geest op deai pateen van den priester. Moeten we dit gebruik nu afschaffen, om dat het de aandacht afleidt? Maar, zult go antwoorden, zóó beschouwd, leidt het de aandacht niet af, maakt het een deel uat van onze liturgische godsvrucht, het komt er bij 1 Juist zoo Maar nu komt er een andere vraag. Ge beurt het collecteeren altijd op de meest passende en eerbiedige wijze? Als ant woord het volgende. Ik hoorde laatst een kerk roemen als bijzonder uitmuntend door de stichtende uitvoering van alle liturgi sche plechtigheden. „Zelfs het collectee ren gebeurt er eerbiedig", zoo werd me ge zegd. Dat woordje -zelfs" zegt genoeg. Neen, we zijn in onze kerken op dit punt niet verwend. Daar is vooreerst dat hate lijke en hinderlijke bellengerinkel, dat bru taal weg de heilige stilte verbreekt- en de aandacht stoort. Daar zijn vervolgen-s de vriendelijke en vertrouwelijke knikjes van de H.H. collectanten op hun gang door de kerk, daar is het onbeholpen kniebuigen bij bet pa-sseeren van het altaardaar is vooral ook het ontstichtend door-collec teeren onder de. eerste Consecratie tot aan dé opheffing van de H. Hostie. In de kerk, waarvan ik den lof hoorde verkondigen waren geen schapenbelletjes te hooren, men legde zijn cent niet pp een koperen plaatje, maar hij ging onmid dellijk irt het zakje, de collectant maakte zich niet aan de gesignaleerde misbruiken schuldig en zij, die rondgingen met de schaal, hadden op die schaal gelegd een stuk vilt, zoodat het geldgerammel werd gedempt. Da-ar wa.s al liet hinderlijke verdwenen, terwijl toch het verheffende van het ge bruik gebleven was. Als nu daarbij de ge- l-oovige, die niet gestoord wil worden, te voren zijn offertje Haar legt en daarbij zijn intentie maakt bij de offerande, dan is door bet collecleeren het Mishooren niet •gehinderd, maar integendeel zeer bevor derd. Gemengde Berichten. Een goede vangst. De Haagsche polilio is er Woensdagavond in geslaagd een tweetal beruchte inbrekers te arresleeren Terwijl twee agenten 's avonds omstreeks 10 uur oen onderzoek instelden in eenigo in aanbouw zijnde perceelen aan de Jozef Israëlslaan, zag een hunner dat van een schutting, bchoorendo bij perceel Mauvestraat 60, een man zich langzaam in den tuin. liet zakken. Onmiddellijk werd telefonisch assis tentie aangevraagd en nadat die gearriveerd en het huis aan do voor- en achtcrzijdo voldoen- Jo h-v.-v-r --1- 1 aidfl •"•"•mten, vanuit do Jozef Israellaaa van schulij, schutting klimmend, op onderzoek uit tuin van perceel Mauveslraat 50 bleek reruit uitgebroken, terwijl de deur der een kier stond. De -inbrekers werden i in een der kamers, weggedoken achter no. Onder do verzuchting: „laten wij majt kapsies maken, wij zijn er toch gloeien} gaven zij zich zonder verzet gcva*gen. Nadat de politie met hare arrestaaij I huis door een raam verlaten had aij? ren waren gesloten en do familie Week r dig trachtten de inbrekers zich van( werktuigen le ontdoen. In de Maurilsstraat werden eerst een 1 ijzer, da ara a een paar handschoenen y worpen, doch door de politie weer opgep;: Vervolgens wist een der arrestanten j le rukken en er van door te gaan, eotidg der agenten zich genoodzaakt zag van tij volver gebruik te maken. De tweede ar* moedigde inlusschen zijn kameraad aan hem toe te roepen: „Steek hem aan het't Maar tenslotte werden beiden weer m digd en naar het politiebureau aan de Ce! straat geleid. De gearresteerden zijn J. G. S., .oud 30 zich noemende koopman en wonende aaa Nieuwe Haven te 's-Gravenhage en T. 24 jaar, zich eveneens voor koopman ui|? de, en wonende aan het Oranjoplein. De politie is overtuigd met hen een paa? beruchte inbrekers in handen te hebben. I zijn recidivisten en worden verdacht van séheidene inbraken-, dio hier in dc-n la* tijd zijn gepleegd. Bij fouilleering werden tal van 6loutels j loopers op hen bevonden-. Het nadere onderzoek in het perceel bed: uitgebracht, dat een lessenaar opengebrol Of iets ontvreemd ie, kon wegens afwsa; van do familie nog niet worden nagegaan, Gasbedwclming. Do dienstbodo van bet echtpaar W. wc de op den Kaldienkerkerweg te Venlos vond morgens het huisgezin', anan, vrouw in het! van 1 jaar bewusteloos to bed ligge* Kolendamp, door een defecten schoon ontsnapt, was oorzaak, dat bet drietal be teloos was geraakt. Do in der haast ouöv geneesheer slaagde «r ma voel moeite ia, gezin tot bewustzijn te brengen. Op het oogenblik verkccren allen builen vensgevaar. i Ook onder Loosduinen beeft ziek gig een ernstig geval van bedwelming voergnd Een tweetal personen (een vader rad 14-jarigcn zoon) had zich (e slapen gde« het vooronder van een aan den Eyweg gen schuit. "Waarschijnlijk werden zfj ia 6laap bedwelmd door kolendamp va* brandende kachel. Gisterenmorgen werd ei t personen bewusteloos in het vooronder aai troffen Zij werden naar bet gemeentezitl Buis getransporteerd. Gisterenavond wareta nog steeds bewusteloos. Geen aanslag. De correspondent van het „Hbld." te OM zaal meldt: Naar aanleiding van de berichten uit 0!d zaal.over een aanslag op bowonew i het kasteel „Singraven" bij Denekami». fer len wo ons genoodzaakt tot medede<% welke het gebeurde bij genoemd kasteel fes heel ander licht stéllen. In de eerste plaafel kunnen we melden, dat genoemd ka iter ft door geen der familieleden Laan bewoomd m Do pseudo-maróchaussée, waarvan in ie i doelde berichten sprake was, heeft zich «i bewustra Vrijdagmiddag in marech'n^ié* in elk geval in militaire kleeding en daar gesproken met den hnisbew- dezen huisknecht bevonden zich nor f 6onen tot het personeel behoorend H teel. 's Avonds heeft de bewuste ..m**-' 'riüj i: niet opnieuw aan het kasteel aantr'^'4 heeft hij toevallig, nadat hij twee «"hjlej, do nabijheid van liet kaf teel had gc'o«' een: ziehier ontmoet, wieii hij gedrejpd heeft een revolver, waarna hij. zonder te schieten, vlucht hee-ft genomen. Bij verschillende laf bouwers in de omgeving hoeft h!üH>«ar zelfde persoon zich als „maréchaussee uit melo" aangediend, voorgevende, dat hii i onderzoek moest doen naar kipnendiefstal Hoewel nog niemand is aangehouden, meent politie toch het spoor van dezen „marenh! see" to kennen. MagT dat hier een aanslag op hst leve*i een der kasteelbewoners liet deel ran „avontuur" zou geweest zijn, wrrd* itw feitelijke toedracht voldoende weersproke». Moeilijke redding. Woensdagmiddag zakte te Zutphen een genjarige knaap door hel ijs aa* d'« Gr. Ossesingel Zijn oudere broedrr en daarna i vader, die to 'hulp gesneld waren, trof eeizeJ lol. Met veel inspanning en overleg gelukteI 1 daarna den landbouwer G, J Lindcnherg. leven van alledrie te redden. Hij zelf k*nt evenwol door moeheid niet meer ait feel werken en moest ten slotte door eenige vk bijgangers met behulp vrm een Lodder uit zt benarde positie worden verlost. Een mosdige daad. Omtrent het treurig ongeval, dat den ih rigen Bauke Scheer te Leeuwarden is nv"' men wordt nog aan het „Hbld." gemeld: Het ijs, dat reeds Dinsdag hocgrt gen lijk was, heeft Woensdagmiddag een slacü fer gevraagd, den 14-jarigen Barke Scheer liet St. Jogtsleen, die bij een poging töt F ding van drie jongetjes, zelf verdrenk. Het was gisterenmiddag omstreeks half f toen twee .vier-jarigo -waaghalzen bij de 0'f hove door het ijs zakten. Een tienjarige k"4 die beide wilden redden, zakte eveneens het ijs Dit ernstige ongeluk zag Bauke Self Bij zijn pogingen echter om de drie enkel gen te redden schoot hij onder het ijs. Na minuten te hébhen ged'regd vond n»ou «IjD" De drie drenkelingen waren imlweschen den heer Ably en zoon en. anderea gered. I Schurft. Sinds ettelijke weken hecrscht te Benet" in zeer ernstige mate do 6ohurft (srafw0 Deze schijnt uit naburige Duiteehe plafli door arbeiders naar Denekamp te oVf^ bracht. Tal van patiënten zijn reeds wokvn stig lijdende. Ook onder do schoolgaande - deren kwamen voortdurend meer gevallen tf» zoodat de scholen voor onbepaalde* ffld ion gijn. En noe breidt do/e zoo

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1922 | | pagina 4