Jj leidsehe Coiaif. Tweede Blad. frlaandaa !6 Januari 6922 Uit de Pers. of menschelijxe gerechtigheid e N a w e il a a 1. C r t. schrijft Do aanhouding, het onderzoek en de ffijla-ting an den Amsterdammer S., die •rdacht werd van don moord in den Biel t rein, werpt een tragisch licht op de onvolmaakte monscLelijke gerechtigheid. Allen hebben wij in feuilletons en ro- laois, die braaien uit oog en hart persten, „\rbalcn gelezen over slachtoffers van rechterlijke dwalingen, welke dwalingen weer gelukkig in orde kwamen. Zoo bh en dan lezen we ook van vergissingen, ge na jaren uitkomen, maar iedsr zal wel toegeven dat een geval 'twelk zoo dicht m onze omgeving afspeelt, en waarvan wij ontwikkeling van zoo nabij kunnen jaigen een zeer diepen indruk maakt. Men versta ons goed. We bedoelen geen verwijten te doen, noeli aan justitie, noch !aan de politic, (lie moeilijk anders hande len kon dan zij deed. D© justitie moest aan dacht schonken aan de haar gedane merle- jleeüng van een ruzie tusschen S. en ad vocaat wijlen mr Wijsmanze kon wei- tig minder doen dan een portret opvragen ïin 8. en dat vertoonen aan de zuster, jn ook was zij verplicht S. te arrestee ren, toen de dame in het portret dab van den moordenaar meende te herkennen en re moest een onderzoek instellen naar het alibi van 8. teen de zuster hem pertinent herkende. De justitie treft geen blaam en is al den tijd van zijn verhoor met zoo veel onderscheiding behandeld èn door den [officier van justitie bn door de politie, dat hij daarover niets da«n lof heeft. Justitie en politic moesten dat doen omdat het niet •vaststond dat S. d© gezochte was. Ook men niets verwijten aan de pleegzus ter, die niet alleen te goedertrouw is en wvortuigd bi S den medereiziger le zien maar ook een alleszins betrouwbaar getui ge is. zoodat alleen de mogelijkheid dat er een dubbelganger van S. is, overblijft. Noch de verpleegster, noch do justitie en politie treft ©enig verwijt, noch ook 8., die onschuldig is en niets dan narigheid van het geval ondervonden heeft, hoewel hij nu volkomen gerehabiliteerd is. Maar wel wordt ia schrille kleuren be licht de mogelijkheid van een rechterlijke dwaling. S. is bi staak geweest zijn alibi te be wijzen, volkomen, maar gesteld eens dat hem dat niet gelukt was. Gesteld eens dat S. had moeten verklaren den gelieele.n oudejaarsavond vanaf C uur te hebben doorgebracht in gezelschap van zijn moe der, of, getrouwd zijnde, van zijn vrouw, zonder dat iemand anders hem had kun nen zien. omdat hij, zonder bezcok, thuis was geweest; of dat hij b.v. had moeten sc-ggenik ben ziek geweest en van vanaf <5 uur tot den anderen morgen to bed ge weest. In die gevallen zou het te bezien zijn geweest; of daarmede het alibi van S. vol doende zou zijn bewezen tegenover de SSfeHigc verklaring var de zuster en of hij lucfc het slachtoffer van een gerechtelijke vereis sing zou zijn geword-en. Het is niet gebeurd. GcluKkig. Maar ft ven zullen vele lezers rillen bij de ge dochte aan zulk een mogelijkheid. En ook blijkt daaruit hoe onverstandig eij zijn geweest, die reeds bij voorbaat de schuld van 8. niet alleen aangenomen heb ben, maar die zijn familie en zijne moe der het leven reeds zuur hebben gemaakt. Maar ook mogen wij wol een oogen- blik mot respect opzien naar het ambt van -«echter-, om do groote verantwoorde!ij k- haid, die, deze functie medebrengt. üit de Omqevinq. SASSEMHtJM. Gemeenteraad. Voortzet'ing van de gcaacenlevaadsvergado- ring op Vrijdagochtend 9 uur. Voorzitter: do Burgemeester. Do Voeri. opent de vergadering on doolt mede dat de heer v. d- Geest door ziekte ver hinderd ie deze vergadering bij te wonen. Aan de orde is punt 6 der agenda: Vaststelling verordening Inkomstenbelasting ert vermenigvuldigingscijfer voor bet kohier 19221923. noodig geworden omdat do hét vorig jaar vastgestelde verordening slechts voor tón jaar is goedgekeurd B en W stellen voor om deze verordening is handhaven. De heer v Zonneveld stolt voor, het percentage voor de toenemingen te doc-n varieeren tusschen 2 voor de laagste klassen en 5 voor de hoogste klassen, vanaf f 5800 De heer v Zonneveld wijst er op. dat do Inspecteur nu weer haast maakt, dat we het vermenïgvuldigmgsoijfer vaststellen doch deze heer maakt zelf geen haast mot do biljetten van bet vorig jaar De hoofdvraag is. of de belastingverdceüng billijk is voor alle ingezetenen. Het gaat om don aftrek, kinderaftrek en tabel Vrijgezellen bebooren niet zooveel te mogen aftrokken en spreker wil dit van 500op 400 brengen. Voor gehuwden op 000 met kinder aftrek desnoods. Sprekwr wil den druk laten vallen op degenen die 't bost kunnen betalen. De heer V/ ar tiaar, weth., wil als bemid deling voorstelden ongebnwdc-n 450.en ge huwden 050 De heer Bader merkt op, dat, hoe lager we gaan. ook voor de vrijgezellen, hoe minder de progressie opgevoerd kan worden De beer v. Zonneveld acht dezen aftrek billijk Volgens de wet kunnen we de progressie nog verder doorvoeren. De beer Bader had liever gezien dat men hiermede een jaar gewacht haA Vo moeten niet een nieuw9 verordening maken, tenvij! wc de werking vain de andere nog niot kennen. Do heer Speelman vindt ook dat de heer v Zonneveld do zaak vooruitloopt. De heer v. Zonneveld wil alleen den af trek .voor ongohuwden veranderen en dan met het voorstel van den heer Warnaar meegaan. Do heer Bader is het daarmede eens. maar als Ged. het anders bepalen is het afgeloopen. Do Voorz. merkt op. dat een vaste som voor levensonderhoud moet worden afgelrok- kon. De heer v. Zon nevoid zegt. d2t we niet uitsluitend op levensonderhoud moeien leltea. want een arbeider heeft alles noodig voor le vensonderhoud. Zou er nu bezwaar zijn het op 450 te bepalen? De beer Roest, wcib., vindt van wel en stelt voor, bet nog eens te proèeeren met 700, hetgeen doer Ged. is verworpen. De heer v. Zonnovold gaat daar wel mede accoard. maar zou dan vooral een kinderaftrek willen. De Voorz. merkt op dat bij verdeden jaar een ontwerp heeft gemaakt, en uat de raad toen do tegenwoordig verordening heeft vastgesteld De heer v. Zonnovftlu was toen niot te genwoordig. andera zou hij misschien töen met dit voorstel gekomen zijn. De heer Speelman wil .och nog een jaar wachten. De heer v. Zonnovold wil iels zeggen over de tube!. Deze gaat tot 1209parallel met het voorstel van den Voorzitter. Spreker acht de progressie to hoog. omdat do groolo inkomens alle in do buileagomecntoi belast worden. De heer Warnaar, weth.. zegt dat wij bij het vaststellen van progressie niets met de an dore gemeenten te maken hebben. De Voorz. is bel daarmee eens. of wij een progressie hebben of niet, daar trekt men ziob ia and er o gemeenten niets van aan. Do heer v. Zonneveld acht do inkomens van 2 ja tot 4000 gulden, in hot voorstel van den Voörz. te zwaar belast; hij heeft zijn voorstel gedaan om die menschen le verlichten. Tevens wil spreker er 4 klassen bijvoegen. De Voorz;: Ik ga dadelijk met u mee, maar dan moet u tot 0 pet. Do heer Bader kan zich daarmede vcroc- Do lieer v. Zonneveld wil dit voor oen jaar doen, dan kan> men er het volgend jaar nog eens over sproken. Het vermeoigvu!digings cijfer zouden wc dan -in een volgende zitting kunnen vaststellen. De Voorz.: Nu nog do aftrek. De beer v. Zonneveld: Laten we die op 450 stellen. De beer Warnaar wil de kinderaftrek zoo laten en verder do aftrek bepalen op 450 cn G30. De Voorz. meent uat alle leden liet nu eens zijn. Het voorsiel-v. Zonneveld, wordt mol alge meen© stemmen aangenomen. Daar punt 7 in een vergadering snel gesloten deuren zal worden behandeld, stelt de Voor zitter nu aan do orde do Rondvraag. Do heer v. Zonneveld aobt het noodig, dat ingegrepen wordt bij het bouwen, aan de Tijlingortaan, waarbij van de bouwverordening wordt afgeweken, zonder toestemming van den Raad. Do Voorz. is or zeer zeker voor, dat de verordeuing wordt toegepast, maar kan zich niet voorstellen dat, als B cu W. er over spre ken, de bouwer daaraan geen gehoor zal ge ven. De heer Bader vindt het jammer, dat deze zaak ter tafel komt, er kan niet over gevraagd of geantwoord worden, voor de rapporten van de commissie uitgebracht zijn. De lieer Warnaar vin rit. dol, als er iets van de rapporten bekend is, er wel over ge sproken kan worden bij wijze van waarschu wing aan den bouwer. De heer Speelman heeft een ernstige klacht tegen den beerophaler, die zijn werk niet goed doet. Zouden we niet beter doen het beer ophalen aan de gemeente te trekken on den man ontslaan van zijn contract. De Voorz. is van moening dat het 't beste is, dat er voortdurend een gomeen'ewerkman bï« het fceerophalen aanwezig is, dan is e* ook toezicht op de bebandoling van höt materiaal. De heer Spoelman* vindt diat geen oplos sing. De heer Roest, weth., mc-rkt op. dat hem gebleken is. dat de beerophaler alleen in eigen belang deze zaak heeft aangenomen. Als echter de gemeente het in oigen bcihear neemt, is het vreeselijk duur. Do lieer Warnaar, weth., acht dat het 't besto is. dat de gemeente weer tot verpachting overgaat. Laat de gemeente den man losmaken van zijn contract,- on laten dan B. en W. zien. dat ze de zaak zoo gauw cn zoo goed moge lijk regelen. De beer Speelman zou dat voor één jaar willen bepalen, om weer to zien boe de nieuwe ophaler het werk doet. De heer Warnaar vindt het 't voornaam ste, dat het werlc goed en netjes wordt gedaan dan behoeft men niet op oen of twee honderd gulden te zien. Alle leden kunnen zich mot hot voorstel- Warnaar vcreenigen. De heer v. Zonneveld vraagt hoe het karnt dat in Lissè, do elcctrische aansluitingen al aan de huiz£«n gemaakt worden, terwijl dat hier nog lang het geval niet is. Do Voorz. zet deae zaak uiteen. De leidin gen moeten eerst gekeurd worden; daarna mag men pas do aansluitingen aan de hulzen ma ken Daar niemand meer iets vcor do openbare vergadering heeft, gaat do raad over in ge heime zütiiig. fie'naaqde» ©richter. Een chique bedrieger. Hot tehuis voor betalende 1 o g s. Alléén waar bet traditioneel© respect loyaal vaak zonder discretie, cento enig „zon der nr.eer", voor allc-s wat de uiterlijke vermen van rang, stand om „socity" betreft, nog zoo vaet-ingeworteld is als in het oude Schotland, daar zullen gebeur tenissea als die. /.-elke zich in do laatste weken op het ecmi aristocratische landgoed Drumblair, nabij Aber deen, hebben afgespeeld mogelijk zijn, aldus de „Md" Ecu ongeloof el ijk© avonturier, 57 jaar oud, die zich „kolonel George Hanbury Williams" noemde, had van goed-geloovige lieden een fraai, oud Schotsch landgoed in huur weten, to verkrijgen, waarna hij zioh cogcnldikkolijk tot „heer van het domein" metamarphoscer- de, in manieren, levenswijze, cn sociale con nectiesalles zonder ocnlon, cn eenvoudig met eeno extra-ordinaire hoeveelheid „lef". Ik zal niet verhaJea, hoe hij er 1-oe kwam, hoe hij zijn „joyeüoo ccitréc" hield op het oude landgoed, hoe hij bet landhuis in ordo liet brengen, de kelders voorzien, de proviand- kast deed garneerenDan, zoo blijkt het eerst nu begon hijtc adverteoron voor „be talende logé's" een heerlijk, oud adeliyk land goed, met een jaeht-chalet op de grondc-n van den schatrijken hertog van Richmond en Gordon, nabij Dufftown, natuurlijk óók gehuurd voor een seizoen. En wonder is het niet, de gasten kwa rn eu aangerold, niet één of twee, maar iu groepjes. De landheer „gewaaidigde zich" met zijne gasten op lialf-inliemen, vriendschappe- llfhen voet te -verkeeren, doch slond stipt op zijne preliminaire condities: naam cn volledig adax« van sociale rólatlos van do „betalende logé's", en... vooruit betalen, a.u.b., mini mum CO pel st. per maand. „Do kolonel denkt or over, ora het landgoed als oen. builenvorblijf voor zijne vrouw en dochters te houden", liet hij verlelfer in de omgeving, daar hij cr ern stig over dacht het foreign office oen dienst te doen, door „de positie van consul-generaal op Grein" voor de Britsche rogeering to gaan waarnomen De kolonel was een man met oe>n enorme variëteit van smaken, Hij was oen enthousiast voor het otter-jagen; hij zou zijne hondenken nels uit Engeland en Ierland over laten brengen, om dan allo ottere uit de rivier De- veron te verjagen. Eens sprak do kolonel cr zoo terloops van, dat hij door het ministerie was halast met het verkoopem van oude automobie len cn allerlei gewezen oorlogsmateriaal.... ©och daar hij auto's tegen zulke belachelijk loge prijzen offreerdo, „vooruit betalen" natuur lijk, ,,als men met hot Britsche rijk zaken doet" gingen de zaken niet vlot. Hij hield van polo- spelon en oen curieus iets was, dat hij al zijne •mannelijke gasten geheimzinnig vertelde van de idyllische genoegens van een nachtelijke hengel- en viach-expeditie. Maar op een zeke ren nacht, toen een groep van zijno voorname gasten met hem uit visscbec was, hoorde 1 •men voetstappen, iemand naderde De kolonel Ticp nu zijn gasten toe, zich „te verspreiden", oen oude leger-tcrm zeker en zich zoo gauw mogelijk uit de voeten te makenEn teen moot de een of ander wel iets gedacht bobben van „sirooptochtjes in verboden >isch wa ter". Mevrouw en de dochters «peelden huil rol len vam chjUe&aine" en „freules" natuurlijk voortreffelijk. Onderlusschen werd zijn moe der ergens door oen liefdadige instelling ver pleegd. en toen hy eens de annuïteit naar Edinburgh gimg betalen, kwam hij voor tien dagen nic-4 racer beven water, en moest do slot vrouwe len laatste naar.... Perth komen, waar haar man wegens dronkenschap en bal dadigheid opgepakt, en waar zij de nog al hoogo boelo voor haar hoogen gem?.al moest dokken. „De kruik gaat zoo lang te water tot Dezer dagen arriveerden er. héél vroeg in don morgen, eonige hc-eren, die geen „betalende logé's" waren Schotscfoe detectievon waren het, die den „heer des buizos" in de vestibule afwachtten, loan hij togen half tien naar de ontbijttafel afdaalde uit de soclusie zijneT par ticuliere vertrekken op de eerste étage. Toen hij Iiekefd en discreet uitgenoodigd werd tot een „particulier onderhoud" in de bibliotheek- rookkamer,- grijnsde hij maar wat: cu. stak kool beide armen naar voren, do polsen bi] elkaar. ..He ben klaar voor u, mijne heer en". Het Week 1ator, dat de zoon Fan den „landheer" oen arme werkloaze arbeider was, die 15 eh. weke lijks oho ondersteuning van rijkswege genoot Door het plaatsen van een annonce in een krant van Aberdeen, „Gewaagd door een offi cier, die in den oorlog gowoud werd, een© lee- ning van 200 pd. si. om zijne huishouding te Tcd'den". trok hij de aandacht op zich van ze kere rpi«norh©n. en dat werd het tragische einde vac het korte blijspel Zoowel do vrouw als de dochters zijn kourige paard- rijdsters. i obbc-a een opmerkelijke dressuur- tactirk, waardoor hare paarden en pennies de wonderlijkste acrobatiek kunnen doen. De moeder van den kolonel was een schoonmaak ster, die hier cci daar ..dagen" urt werken ging Te Bargercompascuum zijn gisteren van de huïpschool voor het lagel onderwijs drie laaien afgebrand. Door oen feilen brand i-a liet perooel van den heer Dricesen te Tide ia liet woonhuis geheel in ascli gelegd, opstal en meubels waren verzekerd, een deel der schuur werd Lc4iouden Gisteren ia te Delft d.e 58-jarige M. K., in. bod plotseling ongetóeld ge- w-ordön en overleden De g o u rïi o a v a 4 o a b ostaan- de uit <k-Lo kelken, een kruis en nroosirans, welke Woensdagnacht uit do K-K. Kerk te Bor/i bij Siltard gastolen wonden, zijn door de iDuifsche politie 4e Kaldeitkiirchen in beslag genomen, toen de dieven ze over dc* grens had den gesmokkeld. Dczor dagoa waren twee zoontjes van dün heer C. Slikker, te Hippoly- tu-hoef op Wieringea, op zolder aan hot spe len. EenskJa-pe kwam de jongste, een kind' van drie jaar naar beneden on wist do «ueter te beduiden, dat zijn broc-rlje aan ©en louw 'hing. Boven gekomen,, bemerkte aij tot haar ontsteltenis, dat inderdaad oen lua van oaa koord; dat van het dakspant afhing, den knaap om dan hals was geslagen. Het kind wasn-eodL bewusteloos, doch spoedig geroepen geneoskun* dige hulp wist do levensgeesten weder op It wekken. Men meldt uit Giet'on: Op tot nu toe onverklaarbare wijze is Zaterdag nadht to ongeveer twee uur brand ontstaan in de woning van H. Venema (e Zand voort bij Gieten. Genoemde Yenema, 65 jaar oud. liet daarbij het leven. Vermoedelijk heeft Venemc gpeoogd het vee uit zijn schuur te rcdidon. al thans rnon hoeft onder de overblijfselen van de schuur het verkoold© lijk van den rnan gevon den. De mede onder zijn dak wonend© gehuw de zoon heeft zv«hzelf alsmede zijn vrouw en kind mot moeite kunnen redden. Twee schapen en oen hond zijn in de vlammen omgekomen. Alios brandde tot don grond toe af. In do bioscoop te Almelo, kreeg de 16-jarig© H. een stukje appel in zijn keel. Pogingen om het eruit tö verwijderen mis lukten. H. is op weg naar hot ziekenhuis o ver leden. RECHTZAKEN Codro tegen den staat. Voor de Haagsch© rechtbank ia gepleit in d© zaak van de coöperatieve grocnlendrogerij voor d© bloembollonstro&k, die tegen den staat een eósch tot schadelooss tol Limg van 2.067.000 heeft ingesteld. Voor de Godro trad op mr. J. Limburg, en voor dm staat de landsadvocaat mr. J. H. Jol- ders. Aan '4 verslag, dat 't HaarL Dagblad van <1« pleidooien geeft, is hot volgond© ©atloond: Mr. Limburg eeide, dat per brief van mi nister Pcstörama dd. 13 Fobruari 1918 d# Staat op zich had genomen, do groenten welke do Godro tooide oveï t© nemen legen den pri^ die in het buitenland er gemiddeld voor wa« bedongen. Tegenover do verplichtingen, dl» Codro op zich nam, werden dus belangrijk» voordeden bedongen. Er waa oen overeen komst die oen wederkeerige was. Over die verplichling von den Staat gingen do poppen aam hot dansen. Einde 1918 kwam er een uitvoervexhod van groenten. Tot Doc< 1918 b'eaf d© uitvoer van groenten etopgezeL Cod ro kon in dvm tijd g&v: consenten krijgen en ken dus de gweele groenten niet nitvoo-ren Daarna, ondanks alle gedane pogingen, war on de groenten niet meer te verkoopon. Godro ver» zocht don Staat, krachlene do overeenkomst do groenten over te neenon. klaar de Rageeriug wilde daarin niet treden, zich dus niet kwijten van don ©enigen plicht harerzijds. Evenmin: wild© re een schadeloosstelling geven. Codro vraagt nu een ontbinding van do overeen komst en een echadeloosstelling. Na aldus don feitelijkoo toe&taad te hebben geschetst, zoide pi. dat vooral d)e Haarlomschê Bankvereenigmg er is ingeloopen. Deze toch had een crediet aan GodTO gegeven, naar aan leiding van de verplichtingen, dio de Staaf op zich had genomen. De Slaat beweert nu wel, dat do overeen komst is een publiekrechtelijke overeenkomst maar pleiter betwistte dit. Ook het object is niet piibliekrechte!ijk. Wel terdege is hier oen privaatrechte]ijke wederkeerig© overeenkomati De Staat neemt ©en verplichting op zich cn wel een van overneming van groenten, wanneet een uitvoerverbod komt. 2 Oct. 1920 heeft do Minister van IJssclsteiff in een audiëntie gezegd, dat lii; niet aan over nemen dacht. Daarop is ten overvloede 7 Jan* 1921 d'e Staat daartoe gesommeerd, ingebreke stelling vr03 toon niet noodig. De bewering, dat Codro d© overeenkomst hoeft aanvaardt, omdat ze speculeerde in groenteei is een insinuatie Zo wilde alleen van haar groenten af. Do bewering van den Staa', dut de overeen- kornet hem niet tot overnaman verplichtte^ wordt weerlegd door de oorrespandentie. Da wan-praestatio is cr wanneer bij een uitroer» ver9»od do Staat weigert over te nemen. De be woordingen van de overeenkomst zijn volkomen: duidelijk PI. bood- tem slotte subsidiair aan door getuige®, te bewijzen, dat minister van' IJsselsteln in de apdiëntie van 2 Oct '18 zeid» niet bereid te aijn om over le nemen cn dak Godro in Dec. 1918 rodertijd vam hot uitvoer* verbod goede prijzen, had kunnen bedingen. Do landsadvocaat begon, met de mededeali-ng dat de zaak is geweest voor de commissi© ven de erisisaangelcgenhedcn cn deze om redenen' ran billijkheid' de vordering heeft afgewezen* PI. was niets bekend van err. •'- ■•'•nkcsnBt^ wel van oen brief van min;.;!'' ■- :T;a vaa' KeUILLETON Oe geheimzinnige Berde. door WILLIAM HOLT. J j (Nadruk verbodeo). - v II) „Dat is volkomen verklaarbaar. Het fiord u, mijnheer Van Gielen, dat u uit belangstelling voor de wetenschap „Oho", zeitic den bankier met ieb als •een glimlach, „do heeren moeten mij niet jerkcerd begrijpen. Evan was een man van de wetenschap, die terwille van de kolenschap werkte. Hij heeft mij op een keer van een speciaal onderwerp gespro ken. l\n ik. als man van zaken, meende, '#at dc professor, indien hij werkelijk be reikte. writ li ij bereiken wilde, daarmee ifeca on I dekking gedaan zou hébben, dio prachtig geëxploiteerd zou kunnen woe den eu dan groolo winsten opleveren, ïlaarom heb ik hem aangespoord na ook jtfeldelijk in staat gesteld zijn aanvankelijk onderzoek te. voltooien. Dan zouden hij, "fcoowel als ik, van de uitkomsten voordeel bunnen geniete». Mijn bemoeiingen wa- 5®° dns volstrekt niet belangeloos. Maar Jffeïe Injzooderhcdcn doen zeker weinig ?cr zake. Professor Evan was mijn vriend fn hij schonk mij meer vertrouw?» da» fittdf-ren". v hopen we van n waardevo1!? •ïtHiehiingen 1c verkrijgen, die ons m:s- >nuen op hel spoor kunnen brengen, sa-i misdadiger", k «Helaas ik vrocSj. dat ik _u zulke inliclltin gen niet geven kan. Maar niets zou mij liever zijn". „Vertel u ons eens, mijnbeer Van Gie len, u weet waarom do vermoorde gister avond nog naar hier vertrok?' „Ja, het is helaas op mijn aanraden ge schied. Zie eens, Evan kreeg de vorige week een droigbriof. Hij hechtte cr geen beteekenis aan, maar ik héb hom, toon hij mij daarvan vertelde, .geraden de po litie kennis daarvan to geven. „Dat is ons i.ekend. De professor h?efl het bij de aangifte verteld". „Precies. Gisterenmiddag kwam zij dochter in groot o ontsteltenis -mij raede- deelen, dat haar vader met haar thee had gedronken. Als naar gewoonte gebruikte hij daarin een sclioulje ram. Hij dronk c-'b Ier maar even \an dc (heo. zo. smaakte hem niet. Hij scheea direct argwaan ge kregen te bobben en toen hij zich onwel gevoelde, slcldo hij zelf met groolo kalmto vast. dat er vergift in den rum gemengd was. Hij stelde AWco echter dadchjk go- rust. Daar hij groolo kennis \an vergiften had was hij overtuigd, dat. de dosis, dia hij .binnengekregen had voor hom geen erge gevolgen hebben kon. Hij verboort haar cr iemand over lo spreken. Maar zij overtrad dat, verbod co waarschuwde mij lk wilde, dal hij do politie zou waarschu wen, maar daar verzette hij zich mei on gewone heftigheid tegen. Ik fieb toen, ge steund door- zijn dochter hem overgehaald om tenminste een paar dagen of weken verlof te nemenEc moest bij zijn dienst personeel, meende ik, iemand zijn die niet ie vertrouwen viel cn zoo liep zijn -loven zeker gevaar, want do poging kon hor- liaatd worden. Ten plotte heeft, hy toege stemd. Ik achtte het noodig, dat er iemand meeging orn hem lo beschermen. Ik verzocht, mijn zoon het te doen. En daar toevalligerwijze juist mijnheer Wer ner, een zeer goed vriend, bij hem was, die van het geval te hooren kreeg, zon- dor dat dit eigenlijk moclit-, is dez© ook meegegaan. Do hoeren zullen dit weten. Alle voorzorgen hebben helaas niet gehol pen'5. „Zou do profe-ssor geweten hebben, wie -hem het vergif wilde toedienen?" Mijnheer Van Gielen antwoordde niet dadclijk.Na cenig aarzelen antwoordde hij: „Ik heb hom ook die vraag gesteld, doch hij zeidc, dat hij daaromtrent volstrekt geen vermoedens had. Maar „Welnu?" „Mijn indruk was, doch het Is niet meer dan een indruk, waaraan dc heeren niet lo veel waarde moeten hechten, dal do professor wel terdege wist, wie hem zoo zeer haatte, dooh dit niet weten wilde, ook niet tegenover mij, z'n besten vriend". „Waarom meent u dit?" „Ik kreeg dien indruk, ik weet eigen lijk zelf niet waarom". „Heeft de vermoorde u nooit gespro- kon van persoonlijke vijanden, die hij zou hebben „Neen". „Kent u iemand, die voordeel bij zijn dood zou hebben?" „Neen. of ik moei het zijn". „U mijnheer Van Gieten?' ..Ja, kijk eens, dc uitvinding op welke ik doelde, is nog niet geheel voltooid. Maar ik zal haar misschien exploileercn. De winsten zouden we gedeeld hebben, maar ik zou ze nu voor me zelf kunnen houden. Er zal daarvan echter geen sprake zijn, want als mijn plannen gelukken, zal ik als fatsoenlijk rnan natuurlijk het aandeel, dat mijn vriend toekwam aan zijn kinde ren uit-keeren ook al ben ik wettelijk daar toe niet verplicht. Voordeel bij zijn dood heeft dus naar mijn welen niemand". „Een andere vraag. Toen besloten was, dat mijnheer Evan naar buiten zou goaa, waarom werd toen dit buitengoed geko zen?" „Omdat wij daarover do vrije beschik king hadden". „Wij, zegt. u, wie bedoelt ge?" „De professor en ik. Dat zit zoo. Profes sor Evan koesterde do vorwachting zijn uitvinding te voltooien zeer binnenkort. Hij had mij gezegd: in de zomorvaoantie moet ik een week of zes geheel onge stoord kunnen werken. Ik kende den vo- rigen eigenaar van dit landgoed, hij ver trok naar het. buitenland, ik heb het van hem gekocht en zijn personeel, dat hij volkomen als vertrouwd roemde, meteen in dienst, gehouden. De Beukenhof stond dus als het ware gereed om den geleerde huisvesting te bieden. liet was wel van zelf sprekend, dat wij, toen hij de slat! zou verlaten, dadelijk het hierover eens waren, dat hij niet beter doen kon dan hierheen te gaan. U begrijpt, dat mij dit iiiet anders dan aangenaam kon zijn. Ik stckie cr ten zeerste belang in, dat de uitvinding, waarop ik doel, spoedig vol tooid zou worden. Ik wist, dat professor Evan, ijverig werker als hij was, zich hier weer geheel daarmede bozig zou houden". Een der detectives, die bij hel verhoor aanwezig was, verzocht den rechter van instructie een vraag te moge» doe», het geen hem werd toegestaan. „Mijnheer Van Gielen", r.eide hij, „zoit u er bezwaar tegen hebben to zeggen, w^afi eoort uitvinding het was waarmee do vermoorde zich bezig hield?" Do bankier stelde den rechter een we dervraag. „Moet ik die vraag beantwoorden", vroeg hij. „Neen", antwoordde de rechter, „tenzij dat daardoor cenig licht yersprcid kaa worden over de aanleiding tot de misdaad die ons bezig houdt". „Dat Is niet liet geval. Ik kan. wel zeg gen, dat zijn onderzoekingen lagen op het gebied van de scheikunde, zooals u iron- wens wel raden kunt. Maar wat wij hoop ten te vinden is van geen belang, aange zien wij geen vreemden in ons vertrou wen genomen hadden. II begrijpt, ik zotf hot geheim liefst- ook nu nog bewaren". „Dat begrijpen wij volkomen. Wij dan ken u zeer voor uw uitvoerige inlichtin gen. Alleen dit- nog. Denkt u, dat- degene^ die tot professor Evan dien dreigbrief richtte, degene, die hem vergift wilde tos dienen en de man, dio hom den moor denden dolk in de borst stootte dezelfdft persoon geweest is? Of dat tenminste de* zelfde persoon achter deze misdrijve* staat?" „.Ta, rlüivr heb ik nog geen oogenblHQ arm getwijfeld. Mm kan toch moeilijkveij onderstellen dat opeens meerderen dea professor, die niemand kwaad deed naar hét leven zouden slaan". (Wdldt YdfTOlgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1922 | | pagina 3