Maastricht een slaapplaats had, geslikt en lialf
verbrand, Maandagmorgen rond men op de
selfde plaats den 46-jarigon G. Q. liggen. De
mar was bewusteloos en "het kostte voel moeite
•hem weer tof het leven terug te brengen.
Op de stijfsel fabriek van
de firma J. G. Duyvis. te Koog aan de Zaan. is
de werkman K. tusscfaen een maclrine-as 'be
klemd geraakt en spoedig daarna overleden.
W. S. uit Neustadt, is op
een werk van de Ne-derlandsche Belononderne-
rfing te Rotterdam, plotseling ineengezakt. Hij
was on middel ijk dood.
Gistermiddag* 5 uur is d e
groote boerderij van P. E onder Hoogkerk to
taal afgebrand. Zeven koeien zijn in de vlam
men omgekomen; een groole hoeveelheid hooi
werd oveneens een prooi der vlammen. Ver
zekering dekt de schade. De oorzaak is het
laten vallen van een lantaarn in liet slroo.
E e n 3 7.-j a r, i g e broodlooper,
in dienst bij de firma Bolt te Groningen, kreeg
gisteren ontslag wegens herhaald© dronken
schap- Toen de meesterknecht, de hoer Jetzes.
hem zijn renteboek je gaf, stak hij dezen mei
de woorden: „daar heib je ook een rente
boekje", een groot mes in de zijde Het slacht
offer verkeert in levensgevaar. De dader, ont
nuchterd, heeft bekend.
De z. g. n. Spaansche griep
neemt in de omgeving van Eindhoven een
epidemisch, doch gelukkig goedaardig karak
ter aan. Er zijn honderdco menschen ziek.
aoodal op tal van fabrieken en in vele zaken
met een tekort aan personeel wordt gewerkt.
Op de Philips' gloeilampenfabrieken zijn
ruim 400 personen wegens ziekte niet aan den
arbeid.
Reeds w r d melding ge
maakt van het op 5 dezer in de briket-fabriek
der Staatsmijn Willi el mi sa plaats gehad heb
bend ongeval, waa .-bij do arbeider P. Lux zware
verwondingen bekwam, door het ontijdig in be
weging gaan van een elevator. Zondag jl. is
Lux aan de bekomen verwondingen in het hos
pitaal te Heerlen overleden, oen weduwe met 4
jeugdige kinderen achterlatende.
Gisteren werden de straten
van Kampen onveilig gemaakt door een auto
mobilist, die zijn wagon de meest grillige en
onverwachte wendingen deed maken, zoodat de
voorbijgangers tolkens slechts door snelle zij
sprongen het gevaar van aanrijding kondon
onleaan. Hef bevel der politie om te stoppen
had aüeon tot uitwerking, dat de bestuurder
nog meer gas gaf en met nog grooter snelheid
voorts-loof. Het werd toen een jacht door een
aantal agenten op rijwiel, die er eindelijk in
slaagden hem te achterhalen en in te rekcnoD.
De man, een handelsreiziger uit Zwolle, bleek
smoordronken te t.iju.
De vrouw van P. de J. t e
Sliodreelvt is gisteren door de politie overge
bracht Daar de gevangenis te Dordrecht, als
ervan verdacht, haar echtgenoot te hebben wil
len vergiftigen. Op diens boterham was ver
moedelijk. bleekpoedcr gesmeerd.
Gisterenmiddag zijn twee
gehuwde werklieden van Gebrs. Jobs. L. v. d.
Keulen. te Leeuwarden, bij hei afladen van
marineren platen, die elk ongeveer 200 Kg. we
gen, tusschen deze platen en een muur doodge-
Buitenlandsche berichten-
PoïncarÉ's politiek.
In het „Bcrl: Tagcbl." publiceert Theodor
Woiff eenige documenten ter belicbtirg vaa clo
persoonlijke poüt'ek van Poincaré. Het zijn
rapporten van Iswolsty, dea vroegfcren Russi-
sclion graant te Parijs, uit de jaren 10121914
die door de radenregcering in de Russische
archieven gevonden zijn cii binnenkort gepu
bliceerd zullen vvc-rden.
In een rapport van Iswoteky van 5 Decem
ber 1912 wordt o. m. gezegd: Poincaré "heelt
er de Engelsche regeorirg op gewezen, dal
de onder leek en irg door Engeland van een
neutraliteitsverdrag met Duitschland onmid
dellijk een einde zou mak?n aan de op dat
oogenbl.k bestaande zeer vriendschappelijke
EngelschFransche betrekkingen.
Don lSden Decembor 1912 meldde Iswohky.
dat het telegram van den Ru-sischen genera-
l-en staf, volgens hetwelk doze de Oostenrijk-
64.be verdedigingsmaatregelen van zuiver defen
sief karakter aclilte en Rusland zelfs in bet
onwaarschijnlijke geval van een Oostenrijk-
sehen aanval op Servië geen oorlog zou voeren
Poincaré en alle Fransche ministers „in de
grootste opwinding" gebracht had.
In hetzelfde rapport wordt verder gezegd:
Ik poog voor ons guos'.ige 9iemmingen in de
regeeringen en politieke kringen levendig te
houden en tracht ook invhed'op de pers uit
te oefenen. Zooals u bekend is houd ik mij
niet persoonlijk mei de verdeeling der subsi
dies bezig, üree geschiedt echter met mede
werking der Fncsche ministers en heeft reeds
de noodige uitwerking gehad.
Don 29sten Januari 1913 kon dus na de
verkiezing van PoÏDcaré tot president der
Frausoke republiek, bracht l9wolsky rapport
uit over een langdurig onderhoud met Poin
caré, die vrrklaarde, dat bij niet zou Terzui-
men om zich van den invloed welken hij op
de buitenlandsche politiek der regeering kan
uitoefenen, te bedienen om de op een nauw
verband met Rusland gebaseeide politiek te
blijven volgen. Het was voor de Fransche
regcering van het hoogste belang de Fransche
openbare meening op een deelnemen* van
Frankrijk aan een oorl-og, welke door den
toestand op den Balkan kon ontstaan, voor
te bereiden. Rusland mocht derhalve geen af
zonderlijke daden stellen; welke zulk een oor
log zonder voc.'afgaande gedachtenwisseling
mr-i Frankrijk konden vcrwpkken.
In een brief van Iswolsky aan Sass-on'off
■van 13 Januari 1913 wordt opgemerkt, dat
Poincaré na de definitieve overname van het
presidentschap dagelijks op het ministerie
van huitenlandscke zaken «ou verblijven en
dof zijn opvolger J or, nart zonder zijn medewe
ten en instemming geen maatregelen zou
treffen.
Lit aijn langdnrige besprekingen met de
beide staatslieden had Iswolsky de volgende
conclusie getrokken:
IV Fransche regcering is er zich van be
lust, dat het eindresultaat der oogenblikke-
•Kfke verwikkelingen een 'doe!morning van
Frankrijk aan den algemecnon oorlog noodza
kelijk zal maken. Zij staat koelbloedig tegen
over deze mogelijkheid. Opdat echter .Frank
rijk - elk oogenblik Rusland een zoo groot mo
gelijken steun zal kunnen verleenon, verzoekt
ons de Fransche regeering op de meest drin
gende wijze geen afzonderlijke besprekingen,
zonder voorafgaartde gedachtenwissoli-ng met
den bondgenoot Frankrijk te ondernemen.
Want slechts onder deze voorwaarde kan de
regeering de Fransche openbare meening met
succes op de noodzakelijkheid van een deelne
ming aan den oorlog voorbereiden.
Aan bel slot van dit rapport, waarin, zoo
als IswoMv zegt, de mo Li veering van Jon nart
en Poincaré met bijna fonografische juistheden
wordt weergegeven, vertelt de gezant van de
nieuwe poging van het, Bcrjijaischo kabinet om
Frankrijk bij een afzonderlijke bespreking over
de Balkanaan.geIegonbe.den te betrekken. Poin
caré had hem echter gezegd, dat hij, wijl hij
Cambon's neiging om afzonderlijke besprekin
gen Ie houden kende, Jonnart op de noodzake
lijkheid gewezen had om aan deze pogingen,
van von Jagow een einde te make-n.
Smokkelen van zilvergeld
in Duitschland.
Ken weduwe uit Ilorbach bij Kcrkrade,
en haar zwagerin, een dienstmeisje, wer
den - reeds langen tijd verdacht- voor
rekening van derden zilvergeld le smok
kelen. Op zekeren dag werden belden, toen
ze uit Keulen kwamen, aan een der sta
tions te Aken gearresteerd. Belangrijke
hoeveelheden zilvergeld werden op beide
vrouwen gevonden; bet geld was in de
ondcrklccding verborgen in z. g. smokkel-
vcsten. Zij gaven na heel wat slrubbelin-
gen toe driemaal in een café te Keulen zil
veren marken (totaal 9000 sluks) van on
bekenden te hebben gekocht. De persoon,
voor wien ze: zaken dreven was zekere W.
uit B1 cijcrheiclc-Kerkrade
Do Akensche Rechtbank veroordeelde
elk der vrouwen lot drie maanden gevan
genisstraf en resp. 140.000 en 50.000 mark
boete.
Het woekergereclit te Aken veroor
deelde: Vrouw X. uit Ilprzogenralh wegens
verboden uitvoer van 190 eieren tot 3
maanden gevangenisstraf en 3000 mark
boete; den tolk A. uit Roubaix wegens
\crboden uitvoer van eieren tot G maanden
gevangenisstraf en 5000 mark boete:
Josephine F. uit Duffenlon wegens uitvoer
van 2 K.G. boter.lot 3 maanden gevange
nisstraf en 6000 mark boete; den invalied
P. uit Aken wegens uitvoer van ganzen
tol 4 maanden gevangenisstraf en 5000
mark boete en vrouw K. uit Aken, die sui
ker te duur had verkocht, tot 1 week ge
vangenisstraf en 2000 mark boete.
Christine Nilsson.
Van dë_ beroemde za.nge.res Christine
Ni Isa on, die eenigen tijd geleden gestorven
is, wordt een en ander in de HoHandsche
Lelie verteld.
Zij behoorde tot een doodarme Zweed-
sche boe.-enfamiiie en als er reizigers1 langs
den straatweg kwamen, dan was er een
klein boerenmeisje, dat alle andere kinde
ren vooruit liep. om de hun toegeworpen
koperen geldstukjes le kunnen oprapen.
De kleine Christine behoefde echter niet
uit nood te bedelenhaar vader, Jonas
Nilsson, was weliswaar zeer arm, maar
kon mot hard werken zijn gezin toch wel
onderhouden. Neen, het kind zamelde geld
bijeen, om een viool te kunnen koopen.
Hi iar broer bezat er een, maai- het was
haar streng verbaden, die aan te raken,
daar die viool de sohat der familie was.
Al de broers en zusters waren min of
meor^ muzikaal aangelegd, maar door op
kermissen te spelen verdiende de oudste
broer een aardig stuk geld.
-Het ging echter zóó langzaam met het
opsparen, dat Christine besloot, zelf een
viool te maken. Zij holde een st-uk hout uit
en spande er snaren over, en tot haar
groote blijdschap gelukte het haar, er op
to kunnen spelen. Zij was toen acht jaar
oud.
Toen de oudste broer het huis verliet en
zijn verdiensten dus ophiel-jen. werd voor
Christine de zoo lang en vurig verlangde
viool gekocht. Maar niet voor niets. Zij
moest haar broer opvolgen en muziek
gaan maken op kermissen en in herbergen,
en ofschoon de viool haf r soms van ver
moeidheid uit de handen viel en haar
oogen pijn deden in de benauwde omgeving
vol rook", men had voor de muziek betaald
en zij moest dus spelen, totdat zij niet
meer kon.
Gelukkig bezat Christine een sterk ge-
stol, en de voetreizen naar de verschil
len do kermissen hadden haar gezondheid
gesterkt. Haar stom, die. toén ze nog. een
heel klein kind was, al heldor en zeer wel
luidend was. nam in kracht en omvang toe
en zij spaarde die niet, want door 't ge
raas van don dans heen, was haar stern
beter te hooren dan de viool, en als zij de
dansen tegelijk zong, verdiende zij veel
meer geld
Maar Christin© wilde ..honger op'"'. Zij
had van Jenny Lind gehoord en zij peinsde
er dag en nacht over, hoe zij toch aan hot
geld voor eene goede opleiding kon komen.
Zij trok van herborg tot herborg met
haar viool onder den arm en was overal
een welkome gast.
Op een marktplein verzamelde zich een
groote menigte om het meisje, toen eens
dc reiskoets van den landraad Tomerhelm
voorbij reed; deze liet stil houden en luis
terde vol verbazing en bewondering toe,
hoe 'de schoone stem van het meisje de
bijna halsbrekende passages der viool
tot. in de hoogste hoogte getrouwelijk
volgde.
De stem van Christina Nilsson omvatte
bijna drie octaven, en zij haalde met ge
mak de drie gestreepte f.
De landraad die zeer muzikaal was, zag
dadelijk een toekomst in Christine hij
stelde dc ouders voor. haar een opleiding
to laten geven, en Christine was buiten
zich zelve van verrukkinguit was het
voorlaan met al het vermoeiende reizen en
trekken, het spelen en zingen in do herber
gen en liet rondgaan met het centenbakje.
Zij studeerde met noesten vlijt en maakte
verrassende vorderingen, on weldra trad zij
1 op soiré's en ooncerlcrrte StoHiolm en Up-
sala op, waar zij met groot enthousiasme
werd begroet. Daarna ging zij naar Parijs,
om haar studies voort te zetten na het on
derricht, dat zij vaai mevrouw Leuhausen-
Valerie-s en van Berwald genoten had. In
1SC4 trad zij in de Parijsche opera op met
een schitterend debuut. Daarna gaf zij
concerten te Londen en maakte een kunst
reis naar Amerika, waar zij overal mat
geestdrift werd toegejuicht.
Toen zij eindelijk naar haar vaderland
terugkeerde, was het publiek zóó opgeto
gen, dat men in Stockholm de paarden
va.n haar rijtuig spande en haar naar haar
hotel trok. Daar trad zij op het balkon en
zong het vo'lk baar heerlijke Zw.jedsche lie
deren in de open lucht voor.
Het jonge meisje, dat eertijds hunker
de naaT een cent, werd schatrijk en gevierd
en was in staat, voor haar ouders, broers
en zusters grocle pachthoeven, te koopen.
In 1873 huwde zij met den Franschen
bankier Auguste llouzeaud, die. in 1880 over
leed. Na zijn dood maakte zij toen voort
durend tournéee door geheel Europa en.
trad ook in 1875 in Nederland op. In 1889
trouwde zij den Spanachen graaf di Miran
da en nam tegelijk afscheid als zangeres
van het publiek. Christine Nilsson stierf
den 23en Nov. j.l. nadat zij haar tweeden
echtgenoot negentien jaren had overleefd.
Iets over het Japansche gezinsleven.
Hol echte leven van den Japanner leert men
niet kennen in de hoofdstad of in de groote
havenplaatsen noch in de streken, dio onmid
dellijk aan de belangrijkst© verkeerswegen
liggen. Om zich een denkbeeld le vormen van
de -oude Japansche zeden moet men de afge
legen plaatsjes bedoeken, welke mei de mo
derne beschaving nog zoo goed als niet in aan
raking zijn gekomen. Daar ziet men het Japan
«clie huis nog in al -zijin eenvoud en primitieve
aanvalligheid. Het is uit bamboehout opge
trokken, do deuren, en vensters zijn van papier,-
de vloer is met matten bedekt. In een nis in
hot beeld geplaatst dal het heerschende jaar
getijde voorstelt, en voor de nis slaat eon
kostbare porceleinen of bronzen bloeraenvaas
met een enkel en tak bloemen.
In deze woning buist de Japanner met zijn
gezin, hij on!vangt er zijn gasten, en werkt
er zeer zeker met evenveel tevredenheid en
welbehagen ais de door luxe omgeven Euro
peanen.
Hel Japansche gezinsleven staal zoer hoog;
het kan allen volken als een ideaal worden
voorgehouden. Innig en schoon is de verhou
ding tusschen ouders en kinderen. Gehoor
zaamheid ie de hoogste en heiligste
plicht dér kinderen, en .hcUvalt hun niet zwaar
gehoorzaamheid te beloónen, want zij worden
met groote zorg en goedheid opgevoed, en
krijgen van de ouders- nimmer verwijten of
scheldwoorden te hooren,
De Japansche vrouw is bekend om ha$ir hui
selijkheid. Terwijl! de man 's morgens vroeg
uitgaat voor het volbrengen van zijn dagtaak,
en vaak eerst laat in den namiddag huiswaarts
koert, blijft de vrouw, nadat zij met de kin
deren en alle dbmstlk>dten den man tot aan de
huisdeur geleid heeft en met een vriendelijk
„Sayonara" (vaarwel!) afscheid van hem
beeft genomen, rustig.thuis en \injlt volle be
vrediging in de .huishouding en de opvoeding
der kinderen. Met opgewekt, zonnig 'gelaat
ziet men haar, een kindje op den rug dragend
in haar tuin wandelen, of haar werkzaamhe
den binnenshuis volbrengen; zij is bezig in de
keuken, zij naft.it, zij schrijft brieven. Maar wat
zij ook doet, het is steeds een genoegen te zien
hoe zij alles hanteert. Een brief schrijven bij
voorbeeld is zulk een gemakkelijk werk ni?t in
Japan. Da schrijfster boudt het vele me
ters lange, opgerolde briefpapier in de linker
hand, terwijl zij met do rechterhand door mid
del van een penseel do schrijficekens in verti
cale richting van rechts naar links aanbrengt.
De buitengewone lenigheid van do handen
der Japanners is daaraan toe le schrijven, dat
zij van;hun kinderjaren af gewend zijn zich
bij het eten van stokjes te bedienen. Bij de
maaltijden zitten ze op een klein kussen op
de matten; het geheele gez:n is meestal in een
lialvem kring geplaatst: een ieder heefl zijn
klein laag laktafeltje vóór zich. waarop tal
van spijzen tegelijkertijd op kteine schaaltjes
en schoteltjes worden voorgediend.
Al die schaaltjes zijn zoo uiterst smaakvol
gegarneerd.
Wat elke Japaneche woning bijzonder siert
is het prachtige naaldwerk, dat in de fijnste
tinten volkomen symmetrisch is uitgevoerd. Al
les wordt uit de hond gemaakt; kimono's, en
alle andere kiccdingstukken. Het knippen, aan
elkaar zetten en plettCD van de s-'of geschiedt
op den vloer. Eigenaardig i9 het, dal de Ja
pansche naaisters niet in staat zijn voor
vroemdelingen zelfs maar eenvoudige cos-
tuuius to ontworpen; zij kunnen slechts zeer
alledaagsohe blouses, en rokken vervaardigen,
wanneer haar het patroon versohaft wordt.
Op straat gaan dc yoorua-me Japansche da
mes zeer eenvoudig gekleed. Zij kiezen een
donkere kleur voor haar kimono, waarvan de
voering daarentegen vrfi kos|bare crép-de-
chine en hel gekleurd is. Zoodra een Japan
sche in hel huwelijk is getredea, moet zij zich
in het donker klceden, hoe jong ze ook zijn
moge. Het- voornaamste sieraad van haar
•klccding bestaat uit oen breodan gordel,- of
,.obi", waarvan kleur en model afhangen van
den loc-Rijd. De kimono wordt nooit opgehan
gen, <Ioch steeds opgevouwen en in een brec-
de „sansa" (convmodc) gelogd.
De wijze, waarop de Japansche vrouw, die
oen bezoek aflegt, haar gastvrouw begroet, js
zeer bevallig, al is eikc beweging nauwkeurig
voorgeschreven en ingestudeerd; zoo moeten
bijv. by het maken van de buiging beide han
den ter hoogte van dc knieën wordon gehou
den, terwijl de dames met zachte stem over
het weer en de gezondheid spreken. Daarop
volgen verscheidene diepe buigingen, waarBij
de banden de matten aanraken, en ton slotte,
nadat zJj in deze houding verscheidene be-
leefd'heidsphrasen hebben gewisseld, buigen
zij met de hoofden tot aan den vloei". Lang
zaam nemen zij dan op een klein kussen
plaats, terwi.3 hot meisje Hhee en koekjes, pre
senteert De koekjes worden zelden verorberd
doch in wit zij-papier gewikkeld, dal Japan
ners steeds in hun gordel dragen, en mee naar
huis genomen.
Thee wordt in Japansche huizen eiken gas»',
voorgezet, op welken tijd van den dag hij ook
komen moge. Wil mon iemand een bijzondere
êor bewijzen, dan brengt men hem zeer vroeg
in .den ochtend, reeds om zes of zes-en uur,
een plechtig bezoek. Europeanen, die in Ja
pan reizen, overkomt het dan ook vaak, dat
zij des morgens omstreeks dien lijd door den
kei In er van hun hotel aan de telefoon wor
den geroepen, en dat hun dan wordt medege
deeld, d&t een Japansche familie, waarmede zij
kennis hebben gemaakt, bun bijvoorbeeld om
half zeven 'hun opwarfiting zal komen maken.
De ontwikkeling wan de Japansche vrouw
heeft een groote vlucht genomen, doch eleohls
weinigen, vooral uit de hetere families
oefenen een beroep uit. Dit is het gevolg hier
van, dart. bijna alle Japamschen in het huwe
lijk tredén, en de man, dlie zich eerst een
vrouw kiest, wanneer hij dn staal is voor haar
te zorgen, gééft aan een im het huishouden
ervaren vrouw dè voorkeur boven een ge
leerde. De hoofdzaak is en blijfl in Japan do
meisjes op te leiden tot flinke huisvrouwen;
daartoe bieden de lycea voor meisjes alle ge
legenheid. Daar wordt haar ook geleerd, hoe
zij zdch tégenover haar toekomstigen echtge
noot, evenals tegenover haar schoonouders,
gehoorzaam, beleefd em onderworpen heeft te
gedragen. Na het huwelijk volgt de vrouw
don man in diens hui6; de ouders van den
echtgenoot blijven tot hun dood bij hem of bij
een zijner oudere broers wootAi, en worden
door hen verzorgd. Het is daarom voor de
jonge vrouw van belang, dat zij zich weet aan
te paseen, en de harmonie in het g-ezin niet
verstoort.
De Japansche ytouw munt uii door be
scheidenheid!, zaohtmoedügheid en eenvoud.
Deemoedig en dienstvaardig tegenover haar
echtgenoot, liefderijk en zorgvol voor baar
kinderen, en vriendelijk voor iedereen, ver
spreidt zij in haar huis oen weldoonde rust en
een heerlijken vrede.
Dc grootste brug der Wereld.
Zooals bekend ie, wordt New York door do
Eastrivicr en de Hudson verdeeld in Manhat
tan, Brooklyn en Queens en gescheiden van Ncw-
Jersey en Hol»oken. Over dc East-riyier heeft
men in den loop der jaren een viertal groote
bruggen gelegd cn bovendien wordt het verkeer
van Brooklyn en Queens met. Manhattan nog
mogelijk gemaakt door middel van niet minder
dan zes tunnels, die ouder de rivier doorgaan.
Het verkeer tus&chen Manhattan <n New-Jer
sey echter, dat ieder jaar toeneemt, is geheel
op den Belmont-tuur.el en de tunnels van den
Fcnnsylvanischen spoorweg aangewezen voorzoo-
ver natuurlijk niet van schepen en vccren ge
bruik gemaakt wordt.
Reeds in 1880 werden plannen gemaakt voor
een brug over den Hudson die ter plaatse meer
dan 1000 motor breed is, docli deze plannen blo
ven op papier, maar nu is de wensch naar een
brug zoo dringend geworden, dat thans oen go-
heel nieuw plan is gemaakt, dat in de naaste
toekomst zal worden uitgevoerd ook. Als men
neet, <iat in hcvt jaar 1920 het verkeer tusschen
Now Jersey en New York geklommen w'as tot
200 wiUlocn voetgangers, 10 millioen voertuigen
ou 20 millioen ton stukgoed, waarvan pl.m. 12
millioen ton steenkolen dan is te begrijpen, dat
de tunnekpoorwegen cn stoomboolen work te
over bobben.
Do nieuw io maken brug zal "zulke gcweldigo
afmetingen krijgen, dat zij alles wat tot hu toe
op het gebiod van bruggenbouw tot stand
gekomen, ver overtreft. De brugg n niet de
grootste spanning waren tot. nog toe dio ovir
don Firth of Forth in Schotland met 521 Meter,
de Delaware brug, die thans gebouwd wordt en
l'biladelphia met Camden zal verbinden 533
Meter, en de Qucbocbmg over de St. Laurcns-
rivicr in Canada met 547 Meter epannin;- ter-
vijl de grootste opening der nieuwe brug over
den Hudson 987.55 Meter zal bodragen, terwijl
daarbij, nog aan weerskanten een opening van
521.22 Meter komt.
Dc brug zal 67 Meter breed worden en zal
twee dekken boven elkaar krijgen, 10.35 M. v;ui
olkaar verwijderd. Hot benedendek zal uitslui
tend dienstbaar gemaakt worden aan het spoor
wegverkeer; niet minder dan 10 spoorwoglijnen
worden daarover heengeleid. Het bovenste dok
zal in hoofdzaak voor auto's en trams worden
ingericht16 auto's zullen elkander daar zon
der hinder kunnen paseceren. Voor de voetganger
wordt aan weerszijden een strook van circa 3
Motor breedte gereserveerd.
De bri'g, waarvan de onderkant dor ijzcrcor.-
structie 47 Mc-tor boven ('i "-^to-Rmegel komt te
liggen, zal worden opgehangen aan rousachtige
stalen kabels, die 3.30 Meter dik zijn en omge
ven worden rnot een bronzen omhulsel. Aan
weerszijden worden twee dergelijke kabels aangj-
braebt. 18.3 M. boven elkander.
Het ontzettende gewicht van de geheele brug
zal in hoofdzaak moeten worden gedragen door
do twee pijlers, tor weerskanten van de groote
middenopeiiiiDg. Deze pijlers zullen 256 Meter
hoog wordon, dat ie nog 15 M. hooger dan de
hoogste wolkenkrabbor in New-York, hot Wool-
worth gebouw, dat een hoogt© hooft van 241
M. Het fondament deyer pijlers zal eene opper
vlakte beslaan van 61 bij 130 M. is 7930 M2.
Do torens zullen uit liet. be6le 6taa! worden
opgetrokken en oin deze voor weersinvloeden to
beschermen, zullen ze met gianiet boklood wor
den. Do bcido brugdekken zullen door middri
\an cement platen waterdicht worden gemaakt,
zoo 'at elcclits ongeveer 10 pet- van de ge' !o
brug aan do vernietigende invloeden van h *t
woor bloot zullen staan. Hierdoor hoopt, men «ie
kosten van onderhond en reparatie tot een mini
mum terug te kunnen brengen.
Het gewicht van oen pijler wordt geschat op
ruim 30.000 ton.
Daar de brug op deze pijlers een buitengewoon
sterken druk uitoefent, n.L circa 250.000 ton,
zullen de pijlers op oen bijzondere wijze aan rte
rivieroevers worden verbonden. Op beide land-
hoofden zal men eveneens hoogo torens bouwen,
die mot even dikke kabels aan do middenpijl *rs
verbonden zullen zijn. Tor bestrijding van do
kosten zullen dc pijlers aan do landLoofdon hui
zen en kantoren bevatten op dezelfde wijze als
in do moderne wolkenkrabbers.
In 1928 .hoopt men do brug voor hot ve or
gereed to hebben. Do onkosten zijn voorloopie
geschat op 210 millioen dollar.
ALLERLEI.
Kunstenaarstrots.
Karei Phiüo Emanuel Rach, een zoon
van den beroemden fugacomponiM, zeide
eens „De koning is wel de gebieder over
heel 't land, maar niet in hot rijk der
kunst.'— Een componist zij aan ge>en over*
heerscking onderworpen."
De componist schiep geen behagen in
het verblijf aan het hof van Frodcrik den
Groote en ging daarom naar de vrije stad
Hamburg.
Quantz, de leermeester van den koning,
durfde het wagen tegenover zijn vorst een
andere meening uit te spreken dan die van
den gebieder zelf. Toe.n Frederik de Groo
te zich afkeurend uitliet over een fluit di©
Quantz vervaardigd had en hem wees op
de onzuiverheid der lonen, meende de be-
'schuldigdc kalm: „Wanneer een machtig
man de waarheid kan aanhooren, zoo weet
dan Uwe Majesteit, dat het niet aan d©
fluit ligt."
Driftig antwoordde de koning: „Hoe?
Wat? Ik zou de waarheid niet kunnen aan
horen. Zeg maar wat dan 'de waarheid is
Quantz herinnerde den vorst aan de aan
duidingen die hij hean gegeven had over 'b
verwarmen van de fluit en vervolgde: „U
doet dat echter niet zoodoende klinkt
de fluit onzuiver."
De koning wilde gelijk hebben en liep
weg met de woorden „Dat is niet waar
Den volgenden dag nam hij in 't geheel
geen notitie van den „rebel", maar ten
slotte moest hij toch bekennen: „Beste
Quantz, ik heb du ondervonden dat. ge ge
lijk hebt."
Een anderen keer, toen Fredorik do
Groote hem een zijner composities liet voor
spelen, begon Quantz, als critiek op een
misplaatste tonemreeks, hevig t© kuchen.
De koninklijke componist begreep dien
wenk en veranderde die plaats.
Mozart was voorzichtiger in zijn uitdruk
kingen "n toen keizer Jozef II hem over
een compositie, die de vorst zelf,gemaakt
had, een oordeel vroeg, antwoordde hij:
„Nu, de aria is wel goed, maar die haai
gemaakt heeft ia beter."
Glück gaf denzelfden vorst op onomwon
den wijze zijn meening te kennen.
De keizer zong met zijn broeder, den
aartshertog Maximiliaan Frans, een stuk
uit ..Ipliicenie in Tauris."
Toen de componist van Reze opera bin
nentrad, schudde hij bedenkelijk het
hoofd.
„Ben je niet over ons tevreden, Gluck'',
vroeg de monarch.
„Als ik mijn opera zoo moet hooven >p-
voeren, lan blijf ik twee mijlen uit do
buurt", klonk het bedaard.
„Ga dan voor het klavier zitteo", zeide
de vorst, „cn speel liet ons voor."
„Ik heb omgang gehad met keizers, ko
ningen en vele hoogstaande personen, ei*
ik heb veel vleiends van he.o gehoord,
maar op vertrouw el ij ken voet wil ik men
zulke menschen niet leven ik houd mij lie
ver bij lieden van mijn stan,d," zeide
Haydn. Hem ontbrak menige „hofdeugd"
want: „Vleien'cn bed.elen kan ik niet", ver
klaarde de .componist der „Schöpfong".
Op kunstgebied duldde hij van vorste
lijke personen geen aanmerkingen.' „Ma
jesteit, dat zijn m ij n zaken'"', antwoord
de hij op de critiek van zijn heer en vorst.
Nicolaas legde er zich bij neer.
Toen Mozart als oordeel \a.i keizer Jo
zef over zijn opera „Ontvoering" de bemer
king kreeg:.. en geweldig \ecj noten,
beste Mozart." schreef hij h^™.. terug:
..Juist zooveel noten als noodiu zijn, ma
jesteit."
De grootste verrekijker der wereld.
De grootste verrekijker van de wereld
staat op de Molmt-Wilsohsterrev/aèht m
Duitsch Californië. De lens an dozen kij
ker is 21/3 meter in middellijn. Door deze
afmeting overtreft hij alle instrumenten,
die tot nu toe bij de sterrenkunde ge
bruikt werden. Met bet bloote oog kan
me.il slechts 5719 sterren aan de i hemel
waarnemen en met een verrekijker van ".0
centimeter diameter op genoemden ster
renwacht, ontdekte men re.ds over da
20.000.000 sterren. Dc nieuwe crrekijker
laat- ons vele sterren zien, die i minder
sterk licht geven; men gelooft nu wel een
honderd millioen sterren te kunnen bespeu
ren. Maar tot dat doel is hij niet. vervaar
digd. Vóór alles dient het in ten ment tot
Onderzoek van den sterrennevel, dc strou-
rningen der sterren, enz.
Rasechte Indianen.
In de Vejeenigde Staten van N. Ameri
ka leven nog pl.m. 300.000 ras/ r 're India
nen, van welke een derde deel tot het Ka
tholicisme bekeerd is.
Altijd militair.
Tandarts: „Aan welken tand heeft u
pijn V'
Majoor: „Derde tand van den linkervleu
gel, beneden."
Doortrapt.
De kleine Tx»tje is anderhalf jaar jonger
dan haar vijf j? rig broertje, en schijnt
reeds le welen, wat vrouwe.ntrarcn vermo
gen. Onlangs waren dc twee lievelingen aan
het klappen uitdeelen en schreiden om het
hardst om moeder tc vertecdor. n. Opct-na
zegt Letje: „Hou jij nu eens op met huilen
Moeke kan mij niet hooren
Wie te beklagen was.
„Heb je het al gehoord," vroeg mevrouw
C., Marie L. heeft Constant, met wien zij
twee jaren geëngageerd was, den bons ge
geven cn zich verloofd met dien rijken
Amerikaan, die in den laatst en tijd zoo-
veel bij haren vader aan huis kwamIk
heb erg veel medelijden met. dien annen
Constant 1"
„En ik met den Amerikaan", was hefc
antwoord. -
Terechtwijzing.
Een hoedenfabrikant ontmoet ee.n van
zijne klanten, dio geducht bij hem in he<fc
krijt staattoch groet hij beleefd, doch de
slechte betaler loopt liem, met. hot hvofd
in den nek, voorbij. De leverancier houdt
hem nu staande, en voegt hem toe .,M:var
meneer, u kon toch wel de moeite daen,
even m ij n hoed van u w hoofd te lich
ten,"
