to leick Courafit"
Tweede Blad.
Dinsdag 3 Januari 1922
BINNENLAND.
EEN ANTI PAPISTISCHE LEUGENAAR
AAN DE KAAK GESTELD.
n.
D-r,. v. tl. Vaart Smit-, dio eonige be-
pach'l-hekl krijgt ata de anti-paipisbiadhe -laa-
teTa-ar, verklaarde dözisr dagen, dat de ge-
tusgeft van ®ijn lasterpr a-aft jos aan '«b adres
van de kaulhodielkc kerk verdwenen, waren.
0 De „Tijd" is echter, den waainhcidl'ieveniden
predikant <te hulp gekomen e-n geeft in een
liw-code .artikel ©end-ge ver'Marinigon van de
gehn'gcn,_ die dominee niet meer vinden
kon.
Voor eten -Gravenlantdschen predikant
zijn deze getuigen echter «s-llrefecthaLve wel
kom? gasten.
Ojtze lezers oordeciem edu'ter zeK. In de
„Tijd'' lezen we heit vtedgeede:
Wat lidt meest vermondertt bij dezen
3Svar.gcüe4>edienaa.r is de s/talen vrijmoe
digheid, waarmede t*:, .zich zelfs na zulk
een verloren proces durft te pantseren' in
de bewaringcollega- dominee Kr use vindt
de beide onbekende vrouwen en den on
bekenden solda-ait hoe ongelukkig treft
het deze iuidj-es altijd, dat er een „oni>e-
ken-de soldaat" in hun laste,r-ondernpmin-
gen verzeild geraakt, gelijk ook in het
geval-Ronrbourg betrouwbaar genoeg
en -voldoende als bewijs" en ik, zijn
Ho'llacdscihe. ambtgenoot, a-oh't mij -door
die opvatting „nolidoenlde gedekt". Geze
gend zij „de predikant te Hal lei n Gode zij
danik, die ons door Clhriatus de overwin
ning geeft in den geestesötrij.d der eeuwen".
Het blijkt neg altijd noodzak-dijk, den
in godza-lige rlictorioa zweigenden -doininee,
die zijn laffe slagen naar een Katholiek
geestelijke wil begeleiden -met overwin-
ningsspalmen, uit den roes van den gees-
itessti ijd der eeuwen dp de nuchtere feiten
te richten; cn. op de acte van beschuldiging
wkike men tegen hem inbrengt.
Hij kan aan die acte- van beseihnkligiag
•niet- -ontena-ppen mot de loozo bewering,
•dat hij zich aciblter den ruig van zijn col
lega „volkomen gedekt" acht. Want deze
beschiultirgt hcan, dat hij veel aan het
corapi-on.kel.ijke «venh-.aaJ heeft toegevoegd,
hetwelk ook volgens fhiefc door ons
afefcdrdktto schrifbdHjike getuigenis een an
der is dan hetgeen IDs. Dr. v. cl. Vaart
&mit aan cle-n maai heeft gebracht,
En geen eikde lasteraar is „volkomen
gedekt'aio hij cben laster voontivertelt in
cfffincnissie.. De bediie bee ren zullen duts de
hahlbelfcousc-n en den o-nibekenden! soldaat
uit- dc diligence moeten opsporen, opdkt
zij -de fe'ijrordeïhdden der .verkochte .praat
jes komen getuigen. Het gaat nier. aan te
zeiggeu dat de besehuLdigers zoggen, beur
na-men en signalementen -niet- te kennen
of dat de kwaadsprekers ..alle drie zijn
■verdwenen". De beide, wakkere mannen
en zielzorgers, die den "k-s-terpraat uit de
diligence hcibbeni gecolporteerd, mon-de-
3mg cn schriftelijk tot in Nederland. toe,
.bliiivers verantwoerdeflijk voor den laster
praat van ide 'kiIetse-E.de vrouwen, in wie zij
zooveel vertrouwen heibben ga-had voor het
chrafcite.li'lk en gezegend werk, dat aange
vangen werd door -dien bra ven „predikant
Taai Halkin, - Gode zij da-nlc, die ons de
orerwirsnsng geeft in den geestebstrijd der
ecu; we n."
Ooii eicfh geheel te ...dekiklen'", verzint de
'y-Graivcl-ands-cbp. Dominee nog een nieuw
jokkentje. Hij fanhazeert naar zijn ge
wonen trant in -heit vage weg dat er
-„een commies ié" (welke 1 wie zond haar
uit? wie zijn haar lettennaar 8b. Martin
toog, en sdtsds wil ..geen er Ike le Roomsche
als getuige fimgeerem" Hot is natuurlijk
alweer volslagen onwaar, nagenoeg alle
hewonens van -St. Martin verklaren z'ok
ook nu nog bereid, om als getuigen te fiui-
geereu, dccüi niet om -de beschuldigingen
van Dr. v. d. Vaart Sinit te bevestigen, al-
teen cm liaar ite -bracdmerfken als verzin-
eefes clear ihun van de gansdbe. IcorMiofge-
■schicidcnb, do#r den HoLlandsdhcn Domi
nee op-geaisolit. niete, maar letterlijk ook
niets, tevoren bekend is geweeeft in '<t- dorp
•aeilf.
Wij beibfben voor ons liggen idce'>e tref
fende -officieel©, gestempelde en onder
teek-eind© verklaringen, o.a. van. don Bur
gemeester name.us de „-Gcmcandevorstc-
hun-g", die erkent, dait hean van de kerk
hof,geschiedenis ,ytot -lieden (<1. i. 29 Nov.)
niets ter core kwam en dat ik ook van
mijn dorps-genooten hier cr nooit iets over
heb vernomen". Blijft- de beschuldiger
liever het onbekende behbCbie&e wijf ge-
loovem, eerden cLan de -> ve-rMarin-
gen van den Bungenioe&r -it. Martin
waarvan wij het- corspronaetyke da den
Durtechen tekst voor den 's-Gravenland-
sdhen Dominee tor inzage houden?
De getuige, die- het dichtste «bij liet
kerkhof woont, verklaart, eveneens in een
schriftelijk stuk onder onze berusting:
„Van mijn huis uit-, dat ik sedert mijn
jeugd -bewoon en hetwelk op •ongeveer
twintig schreden, van he.b kerkhof ligt ver
wijderd, zie ik op dit kerkhof uit, -xnaar ik
lean ook niet in ihe.t geringste getuigen,
dat het voorval, zooals d-r. II. W. v. d.
Vaart Sim.it in „De Aimsterd." van 15 Oct.
jd. schrijft-, waar z-ou zijn, of dat er mij
heit .minsibe van 'ter oore gekomen is. Het
had mij toch in ieder geval moeten op
vallen, daa-r -naar hek heet er lawaai
op het kerkhof werd gemaakt-, zooda-t ik
of iemand anders hot had moeten hooren."
Deze en ineer andere oord-celen van
geestelijken en 'leeken onder de bevoegde
dorpsbewoners, die geschater!ach!b hebben
■toen zij van de dwaasheden h/oorden die
de Hoikandsdhe Dominee over liun .goeden
Pashoor had gdirdhi, houden wij mitsgaders
„.bewijzen zooveel als go wik," ter be
schikking en con'brolo van. IDs. Dr. v. d.
Vaart eai al wie zidk voor de vast-
•stdhing van den laster mocht Luteressee-
De eigenlijke getuigen zijn dus volstrekt
niet „verdwenen", zij verMaren dwars
tegen de 's-Gra-vcailandaölie beweringen in,
volgaarne te willen „fiui-geeren", on- hot- is
ook thans nog geenszins „uiterst moeilijk
achter de waarheid 'te komen", als men
maar c-saiijk die waarheid zoekt en haar
vindende ook wil zien. Maar de Dominee
Dec-tor wenschit -noch het een, noch het an
der, hij heeft er belang ibij, om alle ern
stige getuigenissen 'te wraken en blijft- zwo
ren bij „den onbekenden eold-aat" en de
babbelzieke wijven, wier 'tong tot genoe
gen ran Dominee Knrse als een guillotine
werkte om de eer af ito snijden van een
Katholieken pastoor. He-t wa-s den.' exploi
tanten immers te doen -om deze onteering
van een geestelijke, tem einde weer eens te
„overwinnen in den geesten-Strijd der
eeuwen."
Mogelijk tracht- D.s. D-r. v .d. Vaart Smit
iii zijn overwimnin-gsjiibel de beteeikenis
ook der overgelegde bewijzen te ornbken-
mens want schreef hij - „men moet-
de bewijzen hebben van Boomschen, die
to-enmaal® in de kerk *aamwezig waren".
Welnu, om hem op zijn w-ooid' te vatiten,
o-ok dit -bewijs zullen- wij hem leveren.
Ziehier de letterlijke^ eigenilmndig ge-
sclhrevBii getuigenverMaring van eo.n der
oudste en eerbiedwaardigste dorps/frewo-
mers, den op pensioen- gestelden onder
wijzer Margraiter, die alle predikaties,,
door den -bewesten pastoor in de parochie
kerk gehouden, heef t bijgewoond
„Omdengeteekendo Joha-n Margraiter, ge-
p-ensionneerd onderwijzer te St. Martin bij
Lofer, verklaart 'hierbij maar waarheid,
dat ik sinds 1902 -geregeld de predika
ties in de kerk bijwoon en dat ik een
preek, wier inhoud volgons het- Hokland-
sche blad ,jDe Amsterdammer" zou moesten
Luiden, -dat de pastoor officieel van den
kansei verklaard zou hebben, dat de zielen
der overledenen in het vagevuur goe,n rust
hadden ornldat de mannen niet meer regel
matig de Mis bijwoonden en dat zij daar
om deze nalatigheid' des -niacbbs door het
werpen van steenen tegen den amiur
van het kerkhof den vromen wilden doen
opmerken- (en dit- zoolang zouden doen- tot
dat de ÏÏK. Missen weer -goed' zouden wor
den beaodhit), nimmer ook maai* iets heb
gehoord.
Evenmin is mij iefts van eeh werpen
met steenen tegen den muur van helt kerk
hof door den Pastoor bekend en ik koorde
daarover ook nimmer van dc dorpsbewo
ners alliier.
JOH AN MLARGRAITER.
St. M-artin bij Lofer, 29 Nov. 192-1."
•Do aanklager zelf heeft ons dit bewijs
gevraagd, hij heeft- het gekregen, hij kan
■het -niet wraken of ter zijde schuiven. En
als hij dit eene bow ijs niet voldoende acht,
zullen wij er hein weder „zooveel bezor
gen als gij wilt". Want naar -geen -kamt
willen wij liram Laten ontsnappen of een-
toegangsweg opc-nlaton naar een nieuswen
vludhltheauvel.
Gelijk de lezers, die in ons Mad heit-
volledige A-e-rioop dezer polemiek konden
volgen het -lijfblad van Dr. Dr. r. d. V.
Snrit (gaf dit verloop eenzijdig en onvol
ledig. slechta oras artikel van 3 Dec. werd
overgenomen hebben gezien, "dat. de
'b -Graven? andsche strijder aan een zekere
onanie lijjdife, om ook midden in de ergste
nederlaag de-n onverwhunedi^e te spelen.
Maar na- de booge boreti, die de aam-allar
had gezet, hebben zij achter de gebaren
en frases <v-an den op een ongure daad
«betrapte-, de zenuwtrekkingen kunnen waar
meancn -van den geechrokfloen belager, die
begon te bemerken, dat hij in den.' kuil
■was gevtalJen, dien, hij voor een ander had
gegraven. Wij weiteia niet, w-at zijn igeloofs-
genooten oord colon over den aanvanke
lijk wellicht niet geheel bewuslton kwaad-
spreker, die -thans ndob fla-ngea- den laster
kan -loochenen, wdlkm hij reeds lang
openlijk -had bdhiooren torug te n-eanen, in
stee dozen gelijk hij tot dusver dood
Grog efteefcKs dikker te maken on. met
stalen hardnekkigheid vol te houden. Het
zou echter van beitockenis voor hem zijn,
eenigc. studie te maken- van een ziedkun-dige
gesteltenis, die in hot anbi-papisme, het
bekende bijgeloof in offie kwaad, wat
van Katholieken wondt igebabbeM-, do
waarheidsliefde smoort en in dezon Evan
gel iebedienaar een menitaliteit heeft ont
huld, van welke icdêr eenvoudig en oprecht-
Christen moet rillen.
Want de laster-geschiödenis, w-aarin hij
met name Kathol ie lee geestelijken tra-dut- te
vorstrikken, is nog erger dan tot dusver
bleek, gelijk wij in e>en slcbrequisiboar ho
pen aan tê 'toonen.
De buitenlandsche reis der Zaaitdamsche
B e dri jfscommi ssi e.
D,e heer P. G. Kuijk, idie in een adres
aan iden gemeenite raad ide Commieaie voor
de bedrijven verwijten had dat zij op haar
boiitentaodschc reis 4000 -meer had uitge
geven dan noodig was, verweert zich in
do plaa.tisolijke pers tegen de argumenten,
waarmede sijn adres in den Baad ie be
streden.
De heer Kuijfc, die vroeger hot- de partij
en tot de be-sto vrienden van den heeT
Duijs heeft, behoort, zegt in zijn stuk, dat-
hij het altijd wel geweten heeft-, dat- hot
eens spaak zou l-oopen mdt hem da-t hij zelf
eens zou worden gehx>ond met de onwaar
dige taal, wa antegen hij altijd iu enjgeren
kring heeft gewaarecluutwid. (Da-t- is de taal
«der grofheid en -vierdadhitmaking de t-aafl.
Hvaannede een tegenstander, ook al was
hij no-g zoo eerlijik, tet in het -,diepat- van
Izijn zie-1 w-erd igekrenlkt-, ide itaal, die alleis
'neerhaalt, wat er meg goed en edel is dn
lien) meüsdh.
Héb is de grwe onigebre-idelide ho-rtetiocht
lelie ibeuikt op het dikwerf -licht- onhvanke-
H ijike gemoed van den. arbeider.
Maar Duijs herinnert de heer Kuijk
verder in -zijn stuk ik heb je eens ge-
waarscQiuwd idat, wanneer d-k tegen je in
het vvBur zou treden, mijn pen. sdherper
•(al is heit dan tnissdhien niet vuiler) clan
Ide uwe zou zijm Dat was den a-vond -vóór
Ide 'Commissie op -reis ging, omdat- hij er
'•van overtuigd was, dat deze -Gommissie
'vcc-r ïdo zooaeeiste maal met- iden vloek
Ider ibelasitinig-bet-ale-ns op reis ging.
De heer Kuijk -zegt verder over de vroe
gere vriendschap te z-ulle.n zwijgen. Alleen
voor dit eene wil hij cle iheeren waarschu
wen.
„Gij kjuiit trachbefli mijn ka-raktor neer
te holten met- <d© vuilste- scheldwoorden, gij
■kunt door leugen® ook mij or^dhadelijk
trachtm tc an-aken, doch het zal u niet ge-
'luk-ton.
„"Want-, o-fsdlioo-n ik -op dit oo-geniblik nog
geen ©ebrudik zal maken van alles, wat
ilc door vr-oegere relatie aam de weet bon
gekoanen, zou er dan 'toch een o-ogenblik
kunnen Jcomen,, waarop ik sarronsmoedo een
tweede ;kei in d<c (gemeente zou werpen, d'c
nog meer stof zou opwerpen dan de eer
ste e.n waarvan ook vela p aj-tijigenoo ten
niet zouden opfrisschen."
Na -deze inleiding komt hij tot- ide weer
legging van hetgeen in den Baad togen
'zijn adres is aangevoerd. Hij houdt staan
de dat de reis veel te duur is geweest cn
beroept zich daarbij ook op het oordeel
van de procuratiehouders der firma-s Bloo
ker te Amsterdam en Verkade's Fabrie
ken te Zaandam, dio beiden zeer bereisd
zijn en verklaarden nimmer oneer dan
30 it 40 gulden por dag noddig gehad be
Itehben, lemrijl Ide Ooooftniasie per pei^oon
gehruiktie 125 per dag of aoudei' epoor-
koston -circa f 85 -voor eten, drdrrken, sla
pen en beleef dheid en".
De -Gommisaie verdedigt. za<h met dé
bewering dat. vroegere reuzen even duur
zijn gewekt-; wehuu, zegt de heer Kuijlfc,
dan blijkt daar vritv Üa-t er in den loop der
jaren een geweldig bedrag van de fed as-
tingpennin-gen gebruikt moet zijn voor de
poet amusementen op ,^itudierrejzerr".
Daarna werdén de leden inditiduee!
door den heer Kuijk ouder handen geno
men, zoowel de so-c-dem. al® de burgerlijke,
waarbij ook burgemeester Ter Laan een
veeg uit- de pan krijgt, wieai onder heft oog
gehouden wordt- dat hij onmogeflijk de ge-
meierabebelangen kan behartigen, als hij
dagdajiks -de gemeente verlaat; dit werd
ook aitdjjd .burg. EÜiiae oeudea- het- oog ge
houden.
Iau welke atmosfeer leven wij todlu, viia-agt
de heer Kuijlk aan het slot- v-an zijn stuk.
Zij geven zich zelf pensioen dat wij -le-
versl-anig voor hen mogen betalen.
Zij maken zichzelf voorzitter der huur-
commiiss-io en vergaderen een half uunbje en
het -geld. ie verdiend.
Zij zijn Kamerlid en als zij het werk niet
of kunnen, mooter er maar ambtena-ren
voor komen, die ook wij weer mo-gen beta
len.
Zij zitten in Ccmimiesies eai besluiten
tnaa-r zonder ons om ikapitafen -te verrei
zen.
STADSNIEUWS.
GEMEENTERAAD.
(Vervolg)
8. Voorstel tot beschikbaarstelling van golden
voor den aanlog van oen speelveld ten bohoove
van de Hoogere Burgerschool voor Jongens en
het Gymnasium en behandeling van de voorstel
len van den hoor van Stralen, inzake productieve
werkverschaffing.
(De Voor®, zagt dat wat -d'e 'beer -v. Stralen
rail: <le benoeming van -eon Grmumiesie van Bij
stand. met de speciale bedoeling, dat z-ij werken
zal -opsporen, dio voot werkverschaffing ia aan
merking kunnen kooien, ingaat teg-em art 154
•van de gemeentewet. Als de heer v. S. dus iets
in dezen gerot wil, moet den Raad: B. en W.
uitnaoifigen. izulk een GomsnissSa te benoemen.
Simeker acht echter zulk een Commissie niet
noodig.
Beter ie de Oom-missie voor Fabricage .uit te
noodigen (hieraan bijzondere aandacht te
schenken.
Verder wijst spreker er o-p, dat <het gemak
kelijk is vooröbehen te doen, maar -dat er hier
bitter weinig gelegemheid' «is voor produ-ctieve
wer k veis-ch a f fin gIn- -dat- -optzicht staat Leiden
J)ij andere gemeenten achter. Bok id Amstei-
d-am gevoelt men blijkbaar do moeilijkheid.
(Spreker acht het veel eenvoudiger dit voorstel
in te trekken en cle Commissie -va-n Fabricage
4e verdoeken dergelijke werken op te sporen.
Wat betreft het tweede voorstel, e-egt sprc-ker
dat he-L heeleaiaal ni-et -noodig is <op de 'begroo»
•Li-ng een -memoriepoet te plaatsen. Als een
plan komt, wordt het «tcch op de begroeting ge
bracht. Afls B. cn W. -een plan (hebben zullen
ze met alle genoegen met voorstellen komen,
maar er is geen enkele xeden -het noodelooze
werk, het makan van een begrootingspost te
doen. De heer v. S. wil blijkbaar -een painoi-
pieelc -uü-ïpiaak, maar 'dat is voor Bl en W.
«aiet Eccdig, daar zij gaarne in dazö richting
zullen meewerken.
Do heer v. Stralen acht een afzdnxleriijke
Commissie gcwenscht, -daiar de Commissie van
Fabricage tioch al met werk overladen is. Wiat
betreft do weinige gelegenheid om 'Mct produc
tief wei-k te vorstbaffcm is spreker het niet met
den .Vooaiz. eens. Hij deukt hier bij-v. aan hel
(dampc-n vajn1 gnachten-, hol Lev-sud'aal bijv.
"Waarom zou men. daiar niet mee hunnen begin-
ïi'en.
Spreker wil -dus zijn voorstel, -zij het eenigs-
zins gewijzigdhan-dhojv-en.
De .V-oorz. e-egt dat d'a-n een Gommissia ad
hoe irtoc-t worden benoemd.
De heer Van. Stralen acht een momorie-
post gewenscht om daarmee prluclpioel uit te
spreken, dat de Raad we rk verachaf fin g
wal. Spreker hfimdliaaft d'us -dit voorstel.
De lieer v. Eek ondersteunt bet voorstal
Van Stralen. Als cr niets andere gebeurt dan
•dat 'de Gomminae van Fabricage B. en W.
omtrent de werkverschaffing adviseert, dan
cal dit niet aan de behoeften voldoen. De be
strijding van do woikiooflicid moet een zeke-
Q'o tak van. dienst voor 'dc gemeente worden
Een apart o Ccmunissdc tl re B. en W. do noodige
vooriiohtiing Ion verstrekken is iroaf
meent izeor g-ewcuscht. Er zou bijv. zulk eva
weridkxeheidi kuomon intrcaeo.. d'at hel bij?v
nooddg wordt centraio werkplaatsen in t«
rkrhtten waar Meermofkiets -enz. kumnen wer
ken. Die kleeren zouden dan ter beschikköng
grot old hunnen worden van bet B. A. zoodat
weiivierplaatsi-ng wordt voork-onran.
Dat cail natuurlijk gTooto ©ommen tosten,
maar dal kaai i/i bepaaUdé omsl-aacbgbedeo
geen bezwaar zijn.
Do' lieer Wiiirijik vraagt jnltehfiingett
omtrent do werkmatnhedtm die voor wurkver
schaffing in aanmerking kunnen kamen. D®
wethouder schijnt Ie meenon, dat sSecfbts 20 pet
ion bepaalde werken aam workl-cozen ten
goede kaa k-omieii, roaar 8T>TcJcer meertt, d'at dat
voor uitbreiding vatbaar ie. 20 pet. homl spr.
wei wat erg laag voor.
De heer W ilmer kan zich wel vereenigen
met lret voorstel een afzonderlijke oommiiéiv
in to -sbcdlon. In 't algemeen, is 't yvaar dut het
overbodig» schaadt maar apft'eber caet niet ün
dat dit hiea' (het geval ia. Hel is oen, aeer moei'
lijk vraagKtulc werk (e vinden dat roo-r de ge-
m-oenbe productief is. Met het voorstel een mt-
•m-oriepost uit te trekken gunt spreker niet mee.
Hij houdt er niet van do mcmschen. blij te
makten mot vogels hoog in de lucfbt.
De -hoer A. Mulder kan nuet het voorstel
inzake ltet benoemen van een Oonrmissde niat
meegnac. Hij aiet er uit voortkomen het aan
brengen v-an veel werk, dat atonaal onder-
zrt cht moet worden. -Het is hoe! gemakkelijk
even een sioot aan te wijaea caz. dae gedempt
kan ivo idem, maar men vergeet vaak wat er
aan vaat siL Veel beter ic dat de leden san
den Raad hieraan hunne aandadht schenken
en B. en W. van eventueel© g-cvaüen op de
'hoogte brengen.
Hierbij komt .nog dat Fabricage, -al heel wat
punten onder -de aandacht heeft gehad.
De heer B-ots, Wt-Oh., cregt, -dat B. en W.
en do Commissie van Fabricage aan de®e zaak
steeds hun. aandacht schenken. Sptrekea' meent
'dat hier het -overboeide wel degaiijk s-e-haad't,
zooals een Comrnis-sro in den- couJogstyid ook
heeft geleei'd. Spreker vreest dat men met
v-oorsteSfcn zal komea ole bijv. het 'dempen
van hel Levemd'aal. Wat nu geschiedt Is veel
b'eter. Het DevtoiïdanJi mug jiai gezien worden.
(Daverend gelach). Ja, «zegt sprdkcr en toch
is het juist. Mem kan gumakktlijk allerl-ci din
gen noemen, maar men vergoot wolke -college's
daaraam te pas komen.
Wat (nu betreft de werkloosheSd. dat is eem
ornsiige zaak, maar m-cn nuoet niot A-ergeten,
dat er in allerlei A-akken, bijv. de tdoermakeny,
steeds seiizocmslaplc is. Spreker toont Terder
aan, dat -de werkloosheid in liet begin \-an
1931 biet ges-jngcr was cl(ain in de «laatste
maanden. Et is zelfs gegronde hoo-p, dat de
werkloosheid -in Januari geringer zal zijta
■d>ar. i)n Januari A-'an het Vorig jaar. ,Er is elk
jaar, cn altijd door, een zekere werkloosheid,
maar we zijn thans «niet in o-ngiuustiger condii-
tf.e dan het vorig jaar.
Een moeilijk'h.Gid' hieihij is nog,do groote
T.erec'li'erdcnheid \ia-n -de werklc-ozcn. Wij m-oelen
altijd oppassen van Takmenschan geea soort
loser arbeidore te -maken. Dit strekt denbytrok-
h-iK-ü al3 regel ntet tot heil.
De heer Knuttel- meent ondanks de ge-
geren cijfer©, dat de stemming .onder de werk-
loozon veel ongunstiger «Ls d'an hel vorig jaar.
De heer KuivenhovenJa die stem
ming Avordt gemaakt.
De lieor Knuttel: Jia, .door de lage uit-
keeriiigen. Spreker mecmt, -dat de toestand on-
k'unotigcT kan zijn doordat er Ikane meer uit
getrokken zijn. Hij erkent dat productieve
AverkYtersch affêng tnidt goia'ak-k'eiljj'k is. Maar
laat men dan uuitkeeringen ©even gelijk met
het volle -loon.
De hoer v. Stralen: 'Dat \ragen ze zelf
miet.
De heer K -n u td e 1 Dan meet nn-en eo dht
leer en vragen.
Spreker meent intusscheu, dal -er inziakc do
weikwrschaffJr.ig nog wel- iels te doen ia.
De heer v. .Stralen zegt, dat de Cominbs-
&ie voor Werkverschaffing, in 1917 iragestel'd,
AVaarop de heer Bols woes, aantoont.dat der-
gelijike Riaifffi meer ernstig omfoltui .word'an
aangepakt. Dsc ComtVstiie Vreft toch sdechts
twéémaal vergaderd. Op de door den hper Bots
genoemde fajfe-rs aal spreker niet ingaan.
Spreker nuerkt verdeT nog op, dat hij met
Ava-t de heer Knuttel avü niet zal méégaan,
daar wo dan-de ellende en vervFarring nog
grooler maken. Het zoeken van werk zal er
door worden tegen-gehouden. Bovendien- is (het
AXJoretc-1 coo onAvezonlyk, -dat spreker daaraan
«niet mee zal 'doen.
De lieer Kaïu l tel wil hierop nog antwoor
den.
FEUILLETON
Oe geheimzinnige Derde.
door
WTLLLVM HOLT.
(Nadruk verboden).
4)
I.
^He(. ïs buit erge woon interessant, mijn-
ter Grans, tenminste men kan het inter
essant maken. En dat zal noodig zijn. De
•lezers inden, dunkt me. de laatste dagen
nicls in bun blad dat hen ook maar eenige
sensatie geeft. En dat is toch hard noodig".
„Dal weel ik, dat weet ik wel", antwoord
üe de hoofdredacteur- van „Het Eerste
Nieuws", „maar des te beter zou het zijn
indien wij dan wel iets bijzonders kondon
•geven".
„En meent u, dat deze zaak geschikte
oopie oplevert, dat hier wal Aan te maken
iyalt?"
Dat meen ik zeker. Het is een alleszins
^geheimzinnige geschiedenis".
Dc andere haalde nauw merkbaar de
'Schouders op.
,„A!s het een moord was." zei hij. „of
ben geheimzinnige verdwijning. Maar een
dreigbrief! Dat is iels alledaags en bo
vendien In a (ogen één hebben we hier te
öoen met een flauwe grap, een baukma-
teenj uil aardigheid. Dal. meent dc poli
tie o.-k. IIol blijht duidelijk uit het polHie—
CiiipoM".
Eii mijnheer Cran- wees z'n chef op.het
ïapporl, dat. uléze vóór zieli had liggen.
„lioor eensriep deze, „d'at is het juist
wat mij aanslaat. Professor Evan ontvangt
een dreigbrief. Hij (hecht er zelf geen be-
teckenis aan, maa.r vindt toch aanleiding
d'c politie te waarschuwen. De politic
meent ookj dat liet ge-val weinig beteckent,
■denkt aan een grap, En daarom zullen dc
blad-en van deze zaak ook weinig drukte
maken. Maar de zaak kan toch ernstig
zijn en daarom vatten wij die aan".
De laatste woorden klonken zeer gede
cideerd en mijnheer Grans, die den hoofd
redacteur kende, wist, dat deze niet tot
andere gecfachlen te brengen zou zijn.
„Goed", zei hij, „d'an maken wij er werk
van. Maar wie meent, u, dat we er op af
zullen sturen?"
„Ik zou gaarne zien, cïat u zelf de lei
ding neemt. Misschien kan dat jonge
menseh, dat wij pas hebben, u behulpzaam
zijn. Maar als het noodig is den professor
zelf te oncfervagon, dan kunt gc hem niet
smren, ga dan zelf'.
"Mijnheer Grans knikte.
„In -orde", zei hij, „ik hoep, dat het iets
geeft".
„Ik heb zoo'n voorgevoel, dat dit wer
kelijk het geval zal zijn", sprak de hoofd
redacteur lachend. En hij zette K-ich aan
li t schrijven, een «toeken voor -Crans, dat
het onderhoud- Avas af-geloopen.
Mijnheer Grans begaf zich naar zijn
eigen kamer. Hij was niet bijster tevreden
„Is dat nu een werkje om aan edn ern
stig man op Ie dragen", mompelde hij,
„als wij er veel over schrijven, loopen wij
de kans ons belachelijk te maken".
Hij was echter geen man om lang -boos
te zijn en zeker niet om uit boosheid 'na
te laten wat zijn plicht was. Dus liot bij
den jonscaten rcnortort mijnheer Werner
A-ragen even bij hem to komen.
Na slechts e-enige minuten trad dez-o
binnen.
„Wiel Werner", zei Crr.ns, „je hebt zeker
geboord van dien dreigbrief, dien profes
sor Evan ontArangen heeft?"
„Zeker, mijnheer Grans, ik ben zelf c*p
het politiebureau «geweest om het dége-
lijksch rapport in 1e zien".
„Precies. Eu de politie beschouAvt liet
niet als iets ernstigs?"
„Beelcmaal niet."
„Vertol rac eens wat is er eigenlijk ge
beurd-'?"
„De professor ontving vorige week Vrij
dag een kort briefje, waarin hem medege
deeld werd, dat bij binnen acht dagen ge
dood zou worden. Het briefje was getypt
en bevatte geen onderteekening".
„En verder?"
.Verder niets. De professor lachte er
•wat om. Maar Zondagavond sprak hij cr
met een paar vrienden over en cïe hebben
hem aangeraden de politie toeli n*él het
fetit in kennis to- stollen. Dat heeft hij ge
daan, Maandag, en do politie heeft een on
derzoek ingesteld. Maar daar dé professor
zeker voet geen vijanden, geen doodsvij
anden althanc te hebben, is de politie met
hem Aran meeiring, -dat het alles op oen
l'fa-uwo grap berust".
„Hm; zoo. Zio eens, het is mogelijk, dat
die brief toch iets te betoekenen heeft.
]>e hoofdredacteur meent althans, dat
ch't mogelijk is. En hij verwacht, dat wij
er Aver-k A'an maken. Ik zal jé eerlijk zeg
gen, dat naar mijn idee de kool de sop
niet waard is. Maar jo moet toch maar
eens probeeren of er niet wat van tc ma
ken valilj"»
„Best mijnheer Grans, ik zal het pro
beeren".
„We zullen het samen beproeven, dat
"Wjil dé hoofdredacteur zoo. Hij mieent, dat
als professor EA'an ondervraagd worden
moet, het beter is dat ik daar naar toe ga".
„Oh, pardon, maar ik ben aL bij hem
geweest".
Mijnheer Crans zag den jongen repor
ter even A'erbaasd aan.
„Is 'het waar, ben je er al geweest." riep
hij.
.Ja, toen ik van het politiebureau kwam
ging ik voorbij hot. hui3 van den professor
en ik dacht: ik neem meteen rufn kans
AA-aar om (iets meer van dat geval te ver
nemen".
„Mooi zoo", zei hij, ,je zult een goed
journalist wonden. Werner, je hebt ten-
aninste initiatief. En als je er toch ge
weest 'ben, beh-oef ik niet meer te gaan.
Maar vertol me eens, wat zei de profes
sor eigenïijk? Kon je gemakk tot hem
doordringen
„Jawel, Hij wou me eerst niet ontvan
gen, mjaar u begrijpt, ik liet me niet zoo
gauw afschepen. Ik heb hem eenige vra
gen gestold, maar zooals u weet, hij hecht
aan de geschiedenis niet veel waarde. Ik
heb geen vijanden zegt hij. die me zouden
\\1tlle-n vermtoorden. Dn als remand met-
uit plan rond liep, zou hij zeker mij niet
van te voren waarschuwen".
„Zeer juist geredeneerd. Enfin, onder-
eoolc do zaak nog eens, noem er een paar
dagen voor. Ook al is het een grap, dén
zou het een sue cos je zijn. als je. den schrij
ver van den brief zoudt kunnen ontdek
ken'.
,.ïk zal mijn best doen", antwoordde
W-crner.
Geen tien mimi ten later was hij de
straat op. De opdracht, die hij gekregen
stond bem wel aan. Hij was nog maar
kort geleden als reporter in dé redactie
A'an „Het Eerste Nieuws" opgenomen cn
mo-est zijn sporen nog verdienen.
Frits Werner was een ondernemend
jongmensch cn hij Wist, dat hij ook niot
de geringste kans mocht verzuimen om
de aandacht op zich lo vestigen-. De- jour
nalistiek leek hem een schoon vak, aln het
geen bureauwerk behoefde te zijn. Hij
wenschto snelle promotie te maken om
misschien later als buitenlamdsch corres
pondent z'n bladtin de een of andterehoofd
ittad te A'crtegenwoordigon. Maar roet ee.Tk
A-lotto stijl alléén bracht men het niet
spoedig zoover, dat begreep hij wel. Eb
daarom wildo hij nielö liever d'an bewijzen^
dat hij wat méér kon dan Aderslagen A'an
vergaderingen maken en watt etadsbericht-
jes leveren. Hij was bereid iedere gele
genheid aan te grijpen. En wat drommel;
waarom zou d'e goede gelegenheid er mis
schien nu niet zijn. Had mijnheer Crona
niet gezeg-d, d'at dé hoofdredacteur zelf d»
mogelijkheid A-eronderstoldé, dat die
dreigbrief wel degelijk wat te bet-eek'eneu
had. En hij was iemand met een fijnen!
-neus aan wiens ooröoefl in déze zeken;
waarde mocht toegekend worden. Frit»
Werner tenminste stokt o h-om hoog, dct\
leider van „Het Eerste Nieuws", dio Wér
kelijk leider was en zich wist te doen gel
den,
(Wordl vervolgd.). 1
