tiOiSsiS
Tweede Blad,
3lf'«
Ifensdap 16 November 1921
Uit de Pers.
DE BOMAANSLAG
TE 'S-GRAVENHAGE.
Oncïer het opschrift „Is do samemver-
ing zoekV' schrijft De Maasbode:
„Nu de daders van den bomaanslag
te 's-Gravenhage gearresteerd zijn en
bekend hebben, vraagt men zich ou-
willekeurig at hoe liet mogelijk is dat
een der koofdaanleggers te wiens
huize het projectiel gefabriceerd werd,
een reserve-officier is, die zelfs in
Maart van het vorige jaar nog bevor
derd is tot 1 e-luitenant.
Het ia toch niet aannemelijk, dat
het a nar cl; isme van dezen man het
product is vj,n een goed jaar en dat
hij vóór dien tijd een betrouwbare
reserve-officier vas.°
Is het Rotter dams'eh a blad goed inge
licht, dan was deze man. evenals tal van
enderen reeds 'lang bij de politie gesigna
leerd ais gevaarlijk anarchist, in s'aat om
tot daden van ge we li orer te gaan.
„De politie, die zoo uitstekend bleek
ingelicht dat reeds twee aur na den
aanslag een do» Mc cfddaders was ge
arresteerd, noemde dezen man toch al
direct als verdacht, want naar z.jn
handelingen op dien avond wvd
oogenblikkelijc een onctevxek inge-
f teld.
Aan ile hand van deze feiten viiagt
men zich af, of hiervan het departe
ment van Oorlog onkundig was. Is dit
werkelijk het geval, dan consfcateeren
wij dat de samenwerking tusschen
justitie, politic en andere departemen
ten. in dit geval in het bijzonder het
departement van oorlog geheel zoek
is. Een zaak, die vooral in deze tijden,
nu meer dan ooit op trouw van de
ambtenaren en officieren gerekend
moet kunnen worden, zeer te betreu
ren zou zijn en tot groote rampen zou
hunnen leiden.
Mocht men daarentegen aan oorlog
wel zijn ingelicht en mocht dus de on
ontbeerlijke aamenwerking niet zoek
zijn, -'an begrijpen wij niet hoe zoo'n
persoon niet alleen gehandhaafd wordt
in zijn functie van reserve-officier,
ma-ar ook nog bevorderd.
Nu het anarchisme zoo driest zijn
hoofd opsteekt als in de laatste jaren
helpt geen zachtheid, maar moet mot
kracht worden ingegrepen en is het
plicht om ambtenaren of officieren,
die als zoodanig bij politie en justitie
gesignaleerd staan ten spoedigste uit
het korps te verwijderen."
e ,.Msb." zegt ten slotte, dat het op-
beJdertngr"verenend, waarom deze reserve-
officiear-anarehist niet reeds lang ontsla
gen is.
BINNENLAND.
KATHOLIFK WERK IN DE KOLONÏëN.
Het is een onmiskenbaar feit, dat do
belangstelling der Nedeirlandsche Katho
lieken in het werken der Katholieken in
onze Koloniën en in de totale belangen
van onze Koloniën met den dag toeneemt.
De Indische Missiën ondervinden-steeds
meer steun en sympathie en ook voor do
andore koloniale werken begint men zoo
„langzamerhand iets'' te gevoelen.
Dit stemt tot blijdschap, en verheugend
het des te meer dat de hooge Kerke
lijke Autoriteiten in Home aan de Katho-
sociale beweging hunne bijzondere
aandacht hebben geschonken.
De eerste maal bleek dit, toon het Be
stuur van den Katholieken Socialen Bond,
afd. Batavia, 29 Mei van dit iaar, juist op
den dag dat in het eigen Bond*ge-bouw
de BerumNovarum-viering plaats vond,
een schrijven uit Rome. ontving, dat we
hier volledig afschrijven willen:
Aan het Bestuur van den
Katholieken Portelen Bond te
Batavia.
Met rrronto volrk'eg beeft Zijne
Eminentie Kardinaal W. M. van
FEUILLETON
R o 3 s u m kennis genomen van
Uwe jongste „Modedeeliu gen'* cn
draagt mij op U Ed. voor de toezen
ding en voor al het goc^b en degelijke
werk, door den Bond in het afgeloo-
pen jaar wederom ten voordcele der
B.-K. Missie gedaan, van harte te
danken. 'Zijne Eminentie is over do
reeds verkregen resultaten zéér te
vreden en moedigt U aan, met ener
gie op den eenmaal ingeslagen weg
voort te gaan en zoo aan de Katho
lieke bevolking van Ned.-Inddë het
volledig gebruik te verschaffen van al
de middelen, welke de Goede God
heeft gegeven, zoowel door do R.-K.
Kerk, als door. den staat om hier en
hiernamaals volmaakt gelukkig te
loven. Zijne Eminentie wenscht den
Bond Gods ruims ten zegen en bidt de
H. Maagd Maria die zegen
Bond en alle leder, overv
willen verkrijgen.
Met ware hoogachting noem ik mij
U Ed. dw. dienaar in Chris to,
JOS. MARIA DREHMANN, C.S.S.R.,
Secretaris.
Eenige da-gen geleden kwamen deze
waar de eren de gevoelens nogmaals lot
uiting toen de Acta Apostolicae
S e d i s het bericht brachten, dat de
heer J. A. Monod de FroidevRle was be
noemd tot ridder in de Orde van den H.
Gregorius de Groote.
Welke positie do heer Monod de Froi-
deville in. de sociale organisaties innam,
mogo blijken uit het lijstje van functies
door hem bekleed.
Vanaf 1916 was hij Voorzitter van den
Bond, aan welken Kardinaal van Ro-ssum
zulk een vereerend schrijven richtte, en
tevens Voorzitter van den Centralen Raad
der Ned.-Indische Sociale Bonden.
Hij was do stichter van het maand
schrift „Sociaal Leven", hetwelk als or
gaan van den Bataviaschen Bond op zoo
levendige wijze getuigde van he.t echt
Roomsch enthousiasme, dat de leiders
bezielde. Pastoor van Ryckevorsel, de
groote sociale werker op Java heeft aan
hem een grooten steun gehad.
Behalve dat hij zitting had *ia het Be
stuur van de St. Carolus-Vereeni.gitig, aan
welke de stichting van het eerste katho
lieke Ziekenhuis op Java te danken is,
was hij buiten den Socialen Bond op al
lerlei gebied werkzaam. Als Voorzitter
van den Centralen Raad had hij een werk
zaam aandeel in de oprichting van den
Katholieken Onderwijzersbond, die nu tot
zoo een stevige Roomscho organisatie is
uitgegroeid en zijn Voorzitter in 1920 als
vertegenwoordiger der Katholieken in den
Volksraad zag aangewezen.
Toen de Katholieke Sociale Bonden do
Roomse-hen in een zuivere Sociale organi
satie hadden samengebra-eht, kwam mede
door zijn initiatief de eerste katholieke
politieke vereerdging te Batavia tot stand,
waarvan later da heer L. J. M. Feber, de
bekwamo Voorzitter werd.
Aan heb gemeentelijk politieke leven
nam hij evenzeer deel. Te Meester Cor
nelia. voorstad van Batavia, waar hij zijn
oonnlaats had- .was hii lid van den Ge-
Hst schat op het spook
{KtfSSPauiWEMJKE DKTEATÏIV K-KtMiAN
floor
WILLIAM BOLT.
(Nadruk vïrboden).
371
„Jawel", antwoordde de Pool. „Dkf wist
ik wel. Beneden dien kelder was de schat
eens verborgen. Maar ik had dien uitgang
zelf verborgen En ik kon niet vermoeden,
dat gij hem binnen enkeip uren zoudt vin
den."
„We vonden den uitgang trouwens bij
toeval".
Men daalde in den kelder af.
„Het beeft misschien geen nut", zeide
Addison, „maar wellicht zcu bet tocb goed
zijn als we alles weer in den ouden toe
stand herstelden".
Zoo werd besloten. Hef geheime luik
ging weer dicht, bet zand kwam cr weer
overheen en do platte stoenen werden
.weer gelegd.
,,'t Is eigenlijk dwaasheid, maar we heb
ben den tijd", merkte Jac op.
Terwijl zij zich evenwel mot dit werk
Onledig hielden, waren in het PooTsche
Öorp tweo reizigers aangekomen. Het wa
ren de Montcrgueil en Dimitri, de.klein
zoon van den Pool. Zij rei.'-den samen, deze
twee schurken, die eikaars tegenstanders
fcewecst waren. Toen de Montorgueil zijn
wclbcraamden aanslag in do haven van
Jlgo had ziea mislukken, was hij ver
meent era ad en van de Huurcomm,issie.
Dit alles deed hij in den vrijen tijd, dien
zijn Leeraarsambt hem liet. En nu bij sinds
een. jaar met verlof in Nederland vertoeft,
behartigt bij ook hier het belang de«r Tn-
disebo Katholieken. Als docent verbonden
aan het. Roomseh-Katholiek Lyceum voor
Meisjes te 's-Gravenhage geeft hij den tijd
dien hij beschikbaar kan houden, aan het
Secretariaat der Vereen icing van Oost
en West-Indische Katholieken in Neder
land, dab hopelijk eenmaal zal
uitgroeien tot een goed ingericht Ka
tholiek Koloniaal Bureau. Daarnaast nam
hij kort geleden zitting in bet Diocesaan
Bestuur van de Indische Missie-vereein
ging in het Bisdom Haarlem.
De grootheid van dit noest ein heerlijk
werken van den heer Monod is op duide
lijke wijze erkend door liet hoogste Ker
kelijke Gezag. Zijn Heiligheid do Pang
schonk hem de ridderorde van den H.
Gregorius de Groote.
Deze gebeurtenis mocht niet on onge
merkt voorbijgaan en gaarne wenschen
wij den heer Monod de Froideville hier
operlük geluk met deze Pauseliike onder
scheiding en spreken de,n wensch uit, dat
hij nog zeer vele jaren in het belang van
onze Koloniën zijn zegenrijke arbeid moge
verrichten.
A. H. BOEKRAAD,
Penningmeester der Vereonigin.g van
Ocst- en West-Indische Katholieken
in Nederland..
sterkt in de overtuiging, dal het hem zeer
moeilijk vallen, zou met Jac Purdy klaar
te komen. Hij bad hem voorgesteld samen
te werken, doch dit voorstel was met ver
achting afgewezen. Hij zou nu nog samen
kunnen werken met. iemand anders, die
ook op den schat aasde. En daar deze mis
schien een even groote schurk was als
hij zelf, zou met hem wellicht heel wat
gemakkelijker een overeenkomst te slui
ten zijn. AUeen, dit -tudte op een ernstig
bezwaar. De Montorgueil moest, vreezen.
dat Dimitri, want doze nad hij op het oog,
een vrees olijke wraakzucht jpgens hem
koesterde. Maar na lang wikken en wogen
heslont hij toch alles te doen, teneinde te
beproeven, langs den weg der onderhan
deling zijn doel te bereiken En zoo was hij
weer naar Londen gereisd en had in het
ziekenhuis. waar Dimitri nog altijd ver
toefde». een onderhoud met zijn vijand ver
zocht, Dit onderhoud had deze toegestaan.
De Montorgueil trof hem in een gemak-
kelijken stoel voor het open raam. Klaar
blijkelijk was hij lierspellend van de won
den. die hem waren toegebracht „Welnu",
vroeg Dimitri hem, „wat wilt gij van
mij?"
„Ik wil mot u onderhandelen."
„Waarover? Gij moot toch begrijpen,
dat ik daartoe absoluut geen geneigdheid
bezit".
„Misschien wel, als gi.j mij aangehoord
hebt. Ik heb het een en ander mee te doe
len, dat gij nog niet weet."
„Wat is dal?"
„Luister. Gij meent, dat ik do papieren
in handen heb, die uw vrouw verborgen
hield."
DE PAUSELIJKE NUNTIUS
TE WEENEN
DOET EEN BEROEP OP ONS VOLK.
He;t R.-K. Huisvestiiigs-Comité ontving
heb volgende schrijven van Z.Exc. don
Apostolus eken Nuntius te We enen
In volle erkenning van en waardeering
voor heb groote en offervaardige werk, dat
het Ned. R.-K. Huisvestings-Comité in
Oostenrijk heeft verricht, veroorloof ik mij
den wensch uit te spreken, dat de edel
moedige Hollandsche gevers hun edel-
moedigen st-eun niet zullen beëindigen,
opdat het Nederlandsoh Comité zijn zoo
vruchtdragende®. en zegenrijken arbeid in
Oostenrijk kunne voortzetten en de nog
steeds zeer hulpbehoevende bevolking op
liefdevolle wijze zal kunnen geholpen
worden.
De lieve God zal in de rijkste mate de
goedhartige weldoeners voor hun werk
duizendvoudig beloonen en veel zegen van
den Hemel op hun gezinnen doen neer
komen.
w.g. FRANZISKUS
MAR CHETTI—SELIGGIAN,
Aartsbisschop van Selencia.
Apostolisch Nuntius.
STAATS BEG ROOTING 1922.
VOORLOOPIG VERSLAG.
Financiën.
Bezuinig in g.
De lezing der begrootingsstukken had
verscheidenen leden niet de overtuiging
kunnen schenken, dat bij het beheer van
het Departement van Financiën, dat naar
hunne meaning in dit opzicht toch dient
voor te gaan, steeds de noodige zuinig
heid wordt betracht. Als voorbeelden van
huns i.z. niet strikt noodige en dus te ver
mijden uitgaven noemden deze leden o.a.
de vestiging van een aantal nieuwe in-
spectie's der directe belastingen en de
handhaving van een zoo groot aantal com
miezen aan de grens.
Vertrek wegens belasti n g-
d r u k.
Eenige leden stelden de vraag of de
minister in staat en bereid is. aan de Ka
mer mede te deelen, hoeveel Nederlanders
het land hebben verlaten om den thans
zeer zweren belastingdruk te ontgaan en
voor welk bedrag deze in totaal waren
aangeslagen.
Achterst.andindebelastin g-
heffing enz.
Verscheidene leden verklaarden gaarne
te zullen vernemen boe aroot de achter
stand in do belastingheffing thans nog is
en of deze naar het oordeel van den mi
nister met het thans beschikbare perso
neel binnen afzie-nbaren tijd zal kunnen
zijn ingehaald.
Personeel e-b elasting.
Verscheidene leden die er op wezen, dat
de opbrengst der personeete belasting
zeer is toegenomen tengevolge van da
snelle stijging der huurwaarde, welke iu
de laatste jaren heeft plaats gehad, ga
ven als hunne meening te kennen, dat het
vfua cte huurwaarde geheven percentage
dient te werden verlaagd.
T a b a k s a c c ij n s.
Verschillende leden stelden de vraag te-
een welk tijdstip de invoering van de. in
Mei van dit. jaar tot stand gekomen Ta
bakswet mag worden verwacht.
He rziening van het tarief
van invoerrechten.
Sommïtro leden spraken de verwachting
uit dat thans spoedig do r.oodig gebleken
technische herziening van het tarief ter
hand zal werden genomen. Zij stelden er
echter prijs on hier aanstonds aan toe te
voegen, dat elk streven naar protectionis
tische maatregelen hun ten eenenmale
vreemd is.
Personeel der gemeente-
lijke belastingbureanx.
Verscheidene leden verklaarden gaarne
te zullen worden ingelicht over de rege
len velgens welke de overneming van per
soneel der gemeentelijke b el as tiiigbur eau*
door het Rijk plaats heeft.
Lage stand der gel d-
eenheid.
Sommige leden, die er op wezen, dat de
aanhoudend lage stand van de Neder-
landsehe geldeenheid tegenover hare wet
telijke barns, het goud, tot uitdrukking
komend in den koers van den dollar hier
te lande, mede ten gevolge heeft dat de
prijs in guldens voor verscheidene drin
gende levensbenoodigheden hooger is da-a
hei geval behoefde te zijn, stelden 'de
vraag, of de Regeering van oordeel is, dat
door haar tegen dit'euvel behoort te worden
opgetreden, en zoo ja, of zij dan bereid is,
aan de Kamer mede te deelen, welke maat
regelen zij te dien einde denkt te moe
ten nemen.
Staatslote r ij.
Sommige leden bepleit-ten uitbreiding
der Staatsloterij.
Steun aan
Kerkgonootsch app en.
Eenige leden vestigde de aandacht op
den slechten financieel en toestand waarin
vele predikanten verkeer en.
Sommige leden verklaarden het zeer te
betreuren dat voor geen enkele predi-
ïtsplaatsen gelden op de begrooting zijn
uitgetrokken.
Hei schildersbedrijf.
Comité van Actie tot
regularisatie.
Men schrijft ons:
Het is nu ongeveer oen jaar geleden, dat
door de bonder van patroons en gezellen in
het schildersbedrijf een Landelijk Comité voor
regularisatie werd opgericht.
Dat een der-gelijk comité door onderlinge
samenwerking tot stand kon komen tusschen
patroons en arbeiders, met als naastbijliggond
deel het bestrijden der werkloosheid, is reeds
son verschijnsel van groote beteekenis.
Reeds spoedig na de oprichting kon worden
geconstateerd, dat het streven van het comité
h breeden kring met sympathie werd begroet
cn dat men berekl was de noodige medewerking
te verleen en.
Zijne Excellentie de Minister van Arbeid
toonde belangstelling voor zaak door aan het
comité een vertegenwoordiger van zijn Depar
tement toe te voegen, die het comité met raad en
daad krachtig terzijde stond. Het was de heer
H rijer de Vries, die hiervoor werd aangewezen.
Daarnaast mocht het comité ook op finan-
tieelon steun van den Minister rekenen.
Doch niet alleen van vegeeringswege, ook van
den kant van Provinciale-, Gemeentebesturen
en Bouwmaatschappijen en vele particulieren
werd sympathie uitgesproken en steun toege
zegd. Zeer groot was het aantal brieven, dat
ontvangen word en op enkele uitzonderingen
na getuigden de inhoud dezer brieven, dat de
sociale bet eekenis van bedrijfsregularisatie
werd begrepen en men gaarne bereid was te
helpen, wrar mogelijk
Dat het in deze bij woorden niet alleen is
gebleven, daarvan houdt hot comité zich over
tuigd en aan diegenen die in deze aangelegen
heid de daad bij het woord voegden, brengt het
comité dan ook gaarne een woord van harte-
ijken dank.
Inmiddels werd de arbeid van het Landelijk
Comité plaatselijk voortgezet. In verschillende
steden van c-ns land werden commissies in bet
leven geroepen, bestaande uit patroons en ge-
zelien-vertcgenwoordige'fs Deze commissies zijn
plaatseli,{k aan den arbeid gegaan, teneinde het
doel zoo krachtig mogelijk te bevorderen
Hc«t eerste bestaansjaar van ons comité was
r een van voorloopigen en organisecrenden
arbeid.
De vraag is nu hoe h-et doel verder zal
worden bereikt. Laat ons dit met een onkel
woord in het licht stellen
Wij streven naar regularisatie naar een
bewuste werkverdeling over het gehesle jaar,
opdat de werkloosheid, waaronder de beoefen a-
van het schildersvak door de jaren heen
zoo sterk hebben geleden, zooveel mogelijk
wordt bestreden. Een zoodanige werkverdeeline
is echter niet in één slag te bereiken Groote
moeilijkheden moeten daarbij worden over
wonnen en om verklaarbare redenen is men
niet altijd verzekerd van do noodige medewer
king der cliëntèle
Zeer veel schilderwerk, dat met een weinig
goeden wil. iu den Iferfsf of Wintertijd zou
kunnen geschieden, moet nóg in den Zomer
worden klaargemaakt. Er zijn ook nog in dit
jaar maanden geweest, dat er arbeidskrachten
in het bedrijf te kort kwamen, terwijl thans de
werkloosheid reeds weer haar intrede in het
bedrijf heeft gedaan Wanneer er ooit een tijd
is, waarin onze geachte cliëntèle het werk van
bot comité kan steunen, dan ia hot thans.
Zeer voel kan or gedaan worden tot verbe
tering in den toestand. Wanneer de werkloos
heid haar intrede doet. befeekent zulks, da' de
wcrkloosheidskassen moeten worden opengesteld
Deze kassen werken met gelden, bijeengebracht
eensdeels dooT de arbeiders, doch anderdeels
met geld van Rijk en Gemeenten. Wanneer de
schilder kan voorlwerken. kunnen deze gelden
bespaard blijven en werkt men inderdaad
mede de lasten van het Rijk en de Gemeenten
to verlichten.
1 Tn vr.'p hnPrüvpo troprM do werkloosheid on
iin dor gemakkelijk te bestrijden dnn in hot
schildersbedrijf en in die bedrijven is Overheids
steun krachtig geboden. In het schildorsbedxij!
kan veel worden gedaan, waardoor de steun
der Overheid tot een minimum kan worden
beperkt. Het ccheppon yan productieve werkge
legenheid is hiervoor de aangewezen weg.
Productief, omdat dit werk binnen afzienbaren
tijd toch zeker moet geschieden en het in vele
gevallen reeds veel te lang is uitgesteld. Ieder,
die een blik om zich heen werpt, zal to' de
conclusie komen, dat het houtwerk aan woning,
fabriek of kantoor noodig door den schilder
iderhandon moet worden genomen.
Men ziet de schilder in de koude winterdagen
minder gaarne in zijn warme gezellige woon
kamer. Dit is te verklaren. Doch er is zooveel
to doen aan trapportalen, kantoren, meubelen,
fabrieksgebouwen, dat zonder al te groote be
varen wel kan worden uitgevoerd.
Ons Comité wekt ieder in den lande op. om
in den bovenaangegeven vorm het mooie werk
te helpen bevorderen.
De meest afdoende vorm van werkloosheids
bestrijding zal hierdoor hare toepassing vinden.
Moge spoedig blijken, dat onze roepstem niet te
vergeefs is geweest.
Uit de Omcjevini.
BOSKOOP.
Een (fOHlc vamjst. Hef is de po'itio van
Boskoop en WadcMnxveen mogen .gelukken
de hand te leggen op een aanfil misdadi
gers uit beide gemeenten, die den lant-
sten tijd genoemde gemeenten door hun-
nachtelijke strooptochten onveilig
maakten.
Een 6-lal bevinden zich reeds in het
huis van bewaring fe Rotterdam.
Vcrkoopimj. Bij de gehouden vei-
'ing door notaris Maarschalk, alhier, zijn
de perceelen in bod gebracht als volgt:
Perceel I: 791 Rijnl. roede tuinveld, ge-
legen aan den Groenenweg op 4600; per
ceel II: 774 Rijnl. roede tuinveld gelegen
achter het vorig perceel op ƒ3600. ver
hoogd met 400
De oudste ingezetene. De oudste ingezete
ne dezer gemeente de wed. SchppersVan don
Heuvel, mocht Maandag in goeden welstand
haar 98sten verjaardag vieren.
Gemeenteraad. De Rand dezer gemeente,
zal op Donderdag ao., des namiddags
2 uur vergaderen. Aan de orde komen de
volgende panton:
1. Verzoek van Gebr. H. J. en P. C. van der
Poel, om de geprojecteerde stro at tusschen de
bouwblokken A en C en B en D oit te voeren
op 12 M. breedte zooals aanvankelijk geprojeo»
teerd was, in plaats van op 9 M.. zooals thans
wordt voorgesteld.
2. Adressen van do Kerkoradcn der Ned. Herv.
Gemeente, do Gereformeerde Kerk on de Gore»
formeerde gemeente, om herhaling van de feea»
ten. zooals die op 5 October 1921 ter gelegen»
heid van den harddraverijdag gehouden zijn,
niet meer toe te staan
S. Voorstel van B en W. en do Grondcommi#»
e tot aankoop van grond van een afstand van
sn gedeelte weg aan J. Clemens Hzn., t«
Haarlemmermeer
4. Comptabilib?it3besluit.
5. Suppletoir kohier van schoolgelden 3e on
4e kwartaal 1921.
6. Behandeling van de Gemeentebegrooting
oor het dienstjaar 1922.
7. Ingekomen stukken e i mededeelingen.
8. Rondvraag
RIJNSBURG
Aanbesteding. Gisteren werd alhier ten var
zoeko van het schoolbestuur door den architect
H. Willms aanbesteed het bouwen van een
tweede Hervormde School aan de Kerkstraat.-
Ingekomen waren 14 biljetten en de uitslag is
als volgt:
G. Thomas Galó en MeijdV Amsterdam 83850.—*
Adx. Joh. Oosterbof, Schiedam 71942.—
J. Gcuzenbroek on BoeVcl, Medemblik 72990.—
G. Haasnoot cm A. de Best, Katwijk 65000.—
Gébr. Bouwmeester, Noordvvijk Zee 04740.—
Joh. Verheyen, Don Haag 61600.—-
Joh. Verloop, Katwijk 64500.—
P. Kort Jr., Rijnsburg 65400
H. Schilt en J. Klop, Den Haag 73990.—
Jan Torburg, Hoogeveen 77777
W Waardenburg. Voorscholen 77000.
J. van Iterson Jr., Rijnsburg 61000.^»
Jan Dubbeldam, Katwijk Zee 62000
Hendyr Soger, Nijmegen 87550.-*
De lietrroob'n? van d°n architect is 7 73309
„Ja, dat- meen ik".
„Nochtans is flit niet liet geval".
.Wel, dan zult ge zeker nog meerdere
pogingen doen om ze in handen to krijgen.
Want ik weet we!, de Mortorgucil, dat gij
het geweest zi.it, die daarom een betaalden
sluipmoordenaar op ons hebt afgezonden.
.Ta. ontken het maar niet- Gij dacht, dat
die papieren u den weg naar de millioe-
nen zouden wijzen en om die to verove
ren zijt gij voor niets teruggedeinsd."
„Hm," zeide Montorgueil. \ik zal eerlijk
zijn en u bekennen, dht ik een man, dien
ik meende te kunnen vertrouwen, heb op
gedragen, zich van die papieren meester
to maken. Hij moest het doen op een avond
daf gij niet thuis waart. Uw vrouw heeft
hem overvallen. Hij heeft haar gedood.
Maar dat was mijn opdracht niet. Toen
kweamt gij en hij heeft u zwaar gewond,
maar hij dacht, dat uw hulpgeroep ge
hoord werd en is gevlucht zonder zbi doel
te hererken".
„Dat allee is voor mij aven nieuws".
„Neen, doch luister. Tk ben den nacht
na dat. ongelukkig, toeval uw woning bin
nengedrongen, ik dacht, daf. het terrein
vrij was en ik nu mijn slag kon slaan. En
daar trof ik in de led:ge woning iemand
anders, den zoon va-o een Engelsehen
graaf, die cr als een inbreker binnen
gekomen was. Dit, verwonderde mij noch
tans niet erg. want ge begrijpt, d'at ik mij
met alles goed op de Hoogte hield en ik
wist, dat hij, ik zal hem nu ook maar
Jac Purely noemen, het hof mankte aan de
zuster van uw vrouw. Hij was geheel haar
vertrouwde, hij kwam voor haar die stuk
ken zoeken. Ik verjo-og hem, doch later
pas ben ik tot de ontdekking gekomen, dat
hij me werkelijk voor was geweest. Hij
vertrok gewillig en ik domoor, had niet
bemerkt, dat hij dit deed omdat hij zijn
doel reeds bereikt had. Ik liet hem gaan.
Deze Jac Purdy is een uiterst handige en
moedige knaap, ik moet het ronduit be
kennen. Hij beschikt over ruime middelen
en grooten invloed en ik heb de over
tuiging, dat hij reeds r.aar uw geboorte
land vertrokken is om z:ch van den schat
meester to maken. Hij heeft de papieren,
hij is d-oor uw schoonzuster volledig in
gelicht, hij heeft alle kansen te zullen
slagen. He heb door eea stouten greep nog
getracht hem de papierei. weer afhandig
te maken, maar het is mij lcelijk mislukt.
En ik heb de overtuiging, dat hij het geld
zal vinden, den schat zal veroveren. Dat
zou voor mij een schrikkelijke tegen
valler ziju, maar voor u niet minder.
Daarom kom ik u voorstellen, ondanks
alles wat tusschen ons is voorgevallen,
dat wij de handen ineeD slaan. Do schat
is een millioenenschat, er is geld genoeg
voor ons beiden. Waarom zouden wiy niet
samenwerken en deelen? Waarom eigen
lijk niet?"
De Montorgueil zwoeg en bespiedde het
gelaat van den ander, dier. hij dit voorstel
deed. Deze dacht na.
„En als ik het voorstel zou aannemen",
zei hij na eenige oogeublikkon, „hoe. stolt
ge u voor dat wij handelen zouden?"
„Wel, we zouden zoo spoedig mogelijk
naar Polen gaan. Zeer waarschijnlijk tref
fen we daar ook dien Jac Purdy, want hij
is geen knaap, die, waaneer hij een taaie
op zich genomen heeft, daar gra? oyer
laat groeien. En het is goed hem geen te
grooten voorsprong te geven. In elk geval
mag hem geen vrij spel gelaten worden."
„Maar waarom gaat gij niet alleen?"
„Natuurlijk, omdat ik ir.eon, dat wij te
samen moer kans van slagen hebben. Gij
zijt met de geschiedenis van den schaf oven
goed, beter nog bekend dan ik. Ik be
grijp wel niet, waarom gij, toen de papie
ren in uw bezit waren, niet sneller u van
den schat verzekerd hebt maar in ieder
geval heeft nu oen tegenstander ze, die
niet zal aarzelen er gebruik van te malton.
Wij zijn thans in ongeveer gelijke position
daarom stel ik u voor, dat wij samen
werken."
Dimitri dacht eenige oog- iiblikken na.
En als do Montorgueil zijn gedachten bad
kunnen raden, zou hij misschien niet zoo
voldaan geweekt zijn ever het antwoord^
al luidde dit toestemmend.
„Het is goed", zei Dimitri, ,,ik ga met uw
voorstel accoord. Maak gij alles in orda^
dan kunnen we oven* oen paar dagen ver
trokken."
De beide schurken spraken nog het een
en ander af, waarna de Montorgueil heen
ging. Hij meende Dixnitri's hulp niet to
kunnen ontberen. Wel vertrouwde hij zijn
nieuwen bondgenoot nml geheel, maar hij
nam zich voor op zijn hoede te zijn.
(Wordt vervolgd.)}
