Buitenlandsche Berichten, Scheepsramp in hst Kattegat. Hot Dopnschc stoomschip „Elvsun" is m den caci.: van Ztwidog op Maandag ten gevolge van den hevjgpn storm in het Kattegat met man en muis vergaan. De vijf lm leden der bem an - nine en twee passagiers zi}n verdrongen. Aan de kust van See'.and spoelen verschei dene lijken eoi wrakken aau. Een aardbeving in Toscane. De „Sccobo" meldt, dat te Massa en Carrara in het district Toscana een aardbeving is waar genomen, welke drie seconden duurde. De ge- heelc bevolking is naar de omliggende lande rijen gevlucht. De aangerichte schade is aan zienlijk. Auto-bandieten in Ncvv-Ycrk. Een bende aulo-baaidielra viel itn Broadway te New-York een postwagen aan en roofde de postzakken hiel aangvloekende brieven ter waar de van 1.250.0G0 dollar. De band'ielen noodzaak ten den bestuurder van den wagen onder bedrei ging met een revolver een zijstraat in te rijden, waar zij hun werk ongestoord konden verrich ten. Het bij weddenschappen verloren geld terug. Naar Reuter meldt, «ijn de Engelsehen. die op wedrennen wedden, hevig verschrikt door het vonnis van de law lords, in de voor het Hoogerhuis behandelde appèl-zaak, dat het geld, dat door middel vam een cheque is betaald bij een weddenschap, wettelijk kan worden te ruggevorderd door den verliezer. Dat wil zeg gen, dat elk bedrag, dat in de laatste zes jaren is -betaald, kan worden teruggevorderd ioi hoo- ger beroep. Men zegt. dat er veed acties, waarbij tonnen gouds betrekken zijn, zijn ingesteld. Russische band/^en. In het district Kiëf heeft, naar „Nord-Ost" meldt, een bandietenbende door het opbreken van de rails een personentrein in een afgrond doen storten. Nadat de ramp had plaats gevon den en een deel' van de overlevende passagiers door de bandieten naaT een naburig bosch wa ren geleid, verklaarde de aanvoerder van de bende, dat „hel spoorwegongeluk op een mis verstand berustte, daar men een trein met goud had verwacht." Na deze mededeelirng kregen de bandieten be vel, met het plunderen en het neerschieten van de onschuldige passagiers te beginnen. Velen werden beroofd en een aantal personen dood geschoten. Blijkens een ingesteld onderzoek zijn 17 personen op deze wijze vermoord. „Tel." Hoe Duitsche studenten geld verdienen. Het Borl. Tagebl. geeft een overzicht van de wijze, waarop de 'Duitsche studenten het geld verdienen, om hunne studie le kunnen betalen. Duidelijk blijkt, welik een noodtoestand onder de Duitsche sludeerende jongelui heerscht. Van de 12.000 Berlijnsche studenten zijn er 60 zonder woning: deze brengen den nacht door in wacht zalen of op de banken in den Dierentuin. Vol gens een. mededeeling van het bureau voor ar- beddsverschaffing aan studenten van. de Berlijn- sobe universiteit oefenen. 8000 van de 12000 stu denten een beroep uit; voor 5000 is dit 'bijver dienste en voor 3Q00 hoofdverdienste. Zij wer ken in banken en handelshuizen', als volontair, correspondent of stenotypist, dn redact ie-bu- ream's en als opvoeder of huisleeraar. Ook vin den velen een werkkring in de fabrieken en alls landarbeider. Dit laatste beroep werd dezen zo mer door 2000 Berlijnsche studenten uitge oefend. Op deze wijfee kum.non zij, ai is het heel moei lijk, in 'hun onderhoud voorzien, en moeten dan mog voldoende geld overhouden, om hun studie te kunnen bekostigen. 0ante-postzegels in Italië. Voor het eerst sedert de viering van het 50- jarig bestaan' van het Itailiaansc.be koninkrijk In 1911, heeft de Italiaansche postadministratie weder een kleine serie gelegenheidszegéls uitge geven, die ditmaal betrekking heeft op de Damte-feestvsering. Het zijn slechts drie waar den van 15, 25 en 40 centimes. Alle dirie dra gon de initialen S. D. N. A. van de „Societa Nationals Dante AHighderi", tot wier voordeel rij met een kleinen bijslag verkocht worden, evenals Centennario Dantesoo MOM XXI. De ontwerpen zijm gemaakt door den. Romeinscbeu kunstenaar Guieeppe Cellini. Het 15-centimes-zegel, aldus de „N. R. Crt.", draagt in het midden een rond' 6child, dat bijna geheel gevuld.' wordt door een adelaar met uit gespreide vleugels. In zijn klauwen houdt het d'-'cr pen opengeslaeen ..Goddelijke Comedie" en 1 om Jen rand van liet schild staan do woorden ..(die sopra gli al tri com. aguila vola". Het 25- oentimes-zegel hoert een rechthoekig midden veld, waarop de majestueus tronende Itala le zien is. In de opgeheven rechterhand houdt de imposante figuur de „Goddelijke Com odde". en om den mud staan de koorden „Quorate ralti- simo poola."' Het 40- cer.t im es-z eg el vcat ootu den mot lauweren bek rans ton dichter in borstbeeld, op een gothiscluin leerstoel zittende, zijue Coma- die, welke hij gesloten i« den handen houdt verklarende, en draagt de woorden „Moetro oio ché potea la Lingua nostra." Droevig. Te Luxê is de stationschef G. Desm oid in s, die eeu reiz'ger van de spoorbaan wilde wegpik ken. door een sneltrein aangegrepen on totaal vermorzeld. De ongelukkige zou morgen in het huwelijk treden. De reiziger kwam door de zelf opofferende daad van den stationschef met don schrik vrij. Evangelisch ar.ii-Kaiholicisine in Pruisen. De „Germania" publiceert een schrijven uit de Grenzmark, waarin erop gewezen wordt, dal nog steeds de evangelische autoriteiten iu Prui sen vijandig tegen de Katholieke inetetlingcai optreden. Zoo vervoegde zich onlangs de evangelische regoerings-president woedend «tan liet Katho lieke ouderwijzersscminarium te Paradios. en riep den directeur' ter verantwoording wegens kuiperijen ten gunste van Polen. Hij had nl. rood-witte vlaggetjes gezien. Deze bleken echter, na onderzoek, slechts .grensvaantjes te zlju, zooals de leerlingen bij hun spelen gebruiken. In hetzelfde plaatsje is thans de evangelische cantor in toorn ontstoken. Hij had deu direc teur verzocht, dat kef koor van (het seminarium bij de begrafenis van een evangelische jonge man. die met het seminarium niets te maken had (het was de zoon van een evangelisch geestelijke) in de kerk en aan het graf zou zin gen. Dit weigerde de directeur, na den gods- dienstleeraaT gehoord' te hebben. Hierop hief de cantor het gebruikelijke misbaar over gods dienstige onverdraagzaamheid en verstoring van den confessioneelen vrede aan, en in een artikel in de „Preuszische Lehrer Zei-tumg" gaf hij van de kwestie een geheel scheeve voorst el- ling, welke bij vele onderwijzers kwaad bloed zette. Hij schreef ook een soort memorandum voor den. minister van ©eredienst, en liet 'het dezen door den natuurlijk Duitsch-natioaiaieu afgevaardigde (ScMf-tam ter hand; stellen. Daar in doet hij op zijn manier uitkomen, hoe de toekomstige onderwijzers te Paradies worden opgevoed. Den door de geheele katholieke be volking hoogvereerden godedienstleeraar. die 'het afwijzend] advies uitbracht, stelt hij voor als een jongen man, die in het seminarium niet thuis hoort. tenslotte eischt hij. dat de Katholieke Kerk bepalingen als die. welke ac tieve deelneming aan niet-Katholieke gods dienstplechtigheden verbieden, zal schrappen. Louter domheid? vraagt d!e „Germania". STADSNIEUWS. GEMEENTEZAKEN. De Rijst-historie. Door B. en W. ie thans een schrijven aan den Raad gericht in verband met do bekende rijst- historie. Hot sink is wat lang, maar wij meenen toch goed te doen het hier in hoofdzaak te laten volgen. i 1 Uit de mededeelingen van den Directeur van het voormalig Levenfimiddelènbedrijf is ons ge bleken, dat het Levensmiddelenbedrijf in de maan den Sep tem lier en November 1919 van de firma's Schaardenburg te Rotterdam en Kamphuis te Zaandam, in opdracht van het Rijks-Distributie kantoor (R. D. K.), resp. 125 en 130 balen rijst, bestemd voor zieken en zwakken, tegen f 48. per baal ontving. Deze hoeveelheid was voor do gemeente Leiden volstrekt niet te groot, vooral niet omdat er ten tijde van de bestelling in ons land gebrek aan rijst was en wel in die mate, dat zelfs de Ver- eenaging van Nederlandsche Gemeenten zelf traohtte rijst ten behoeve van de gemeenten te importeeren, pogingen die in'iueeohen niet zijn gelukt. Het Levensmiddelenbedrijf bestelde dus zooveel rijst als het krijgen kon. Met deu prijs van f 48.— per 100 K.G. moent genoegen wor den genomen, aangezien de zo door R. D. K. was vastgesteld en geen andere rijst verkrijgbaar was. De rijst, volgens factuur voor ongeveer do helft Javarijst (125 balen), werd opgeslagen bij dö firma de Jongh, om op bons, afgegeven door het Levensmiddelenbedrijf onder de winkeliers te worden gedistribueerd, die de rijst op hun beurt op z.g. ziekenbons aan do consumenten moesten afgeven. Dit vis lo gnvono gang van zaken tij dens do distributie. Alle distribu'aoartikélen wor den duor h-:t L^vcasmiddoleubedrijf besteld en betaald en waren a^n het bedrijf (of aan do gc- meemte of aan den Burgemeester) geadresseerd op order van het Lerensndddclonbedrijf werden zij gol-st bij da aivtjrs» grossier», dio zich daar toe ten gevojgo ran sens publicatie in het begin der distributie en onder do in dio publicatio op genomen a-oorwaarden 'aarden aangemeld. Allo artikelen werden aan do grossiers afgegeven on der voorwaarde, dat dj deze zelfde waren slechts tegen de daarvoor vastgestelde prijzen en niet audera dan op bons ran hot Levensmiddelen be drijf mochten afgeven. Vrijheid om zolf met dezo artikelen t» handelen, of ze door andore te ver vangen, hadden do grossiers niet. Waar too toch zou een dergelijke vrijheid tn den distribui ietijd niet hebben gelald en welke verantwoordelijkheid zou de gemeente in sake de levensmiddelen voor ziening hebben kunnen dragen, bdlen de gros siers vrij waren (jaweest met de distributiewaren naar goedvinden to handelen? Do firma de Jongh mocht do haar toevertrouwde rijst dus ook alléén en uitsluitend 'tegen dan prljB van f 48.per baal, plus grossierewinst, en alléén op bons van hot Levensmiddelenbedrijf afgeven. Van do eemt ontv/mgen partij (Javarijst) wer den vrijwel onmiddellijk ns ontvangst, op 20 Sep tember 1919 40 balen aan diverse winkeliers af gegeven op da normale wijze en wel aan de fir ma's v. d. Steen, de Boer, A. F. Mulder, Rotteveel van Alphen, Roodenburg, Albert Hein en de Coö peratie „Vooruit" elk 5 balen. Blijkens verklaring van de betrekken wiuke^ liens (zie het ter visie liggend proces-verbaal van den hoofdkeurmeester van der Heide), was al deze rijst Java rijst-, zoodat de firma nog 85 balen Javarijet, over moest hebben. Sedert doze eerste aflevering op 20 September 1919 verbeterde de rijetaanvoer, daar er in den winter 1919—1920 belangrijke aanvoeren plaats vonden. Niettemin bleef steeds eenige vraag naar zie kenlijst. bestaan «n werden in het. tijdvak 28 Fe bruari 19 September 1920 nog 41 balen afge leverd, aangezien het Levensmiddelenbedrijf, in overleg met. den Burg. het lid van 't Coll. van B. en W., dat, zoools bekend is, meer in het bij zonder belast was met de distritutie-aangelegem heden zich nist. gerechtigd achtto deze distri butie stop te zetten en den vooraad rijst op te ruimenj, zoolang co prijs van de vrije rijst hooger was dan die van de ziekenrijst en er bovendien kans bestond, dat de rijsteehaa rechte terugkeerde. Teen evenwel de prijs der vrije rijst meer en meer daalde en van schaarschte geen sprake meer was, werd, hoewel de vraag naar rijst voor zieken en zwakken bleef bestaan, in de maand September 1920, in overleg met den Burgemees ter, besloten tot verkoop bij publieke inschrijving over te gaan en zouden de daartoe noodige mon sters worden gestoken. Toen echter bleek, dat van den geheelen voorraad, die nog 174 balen moest bedragen. 6leckts 37 balen ovor waren en dat de firma de Jongh do re6t op eigen gezag en ten eigen bate had verkccht. Een en ander is te lezen in het reede genoemde proces-verbaal van den hoofdkeurmeester van der Heide. Do firma de Jongh erkende toen, direct na de ontdekking, volmondig onrechtmatig te hebben ge handeld; ten bewijze daarvan zij aangehaald een schrijven van haren advocaat Dr. do Clercq aan den Burgemeester, waarin de firmanten in do eerste plaats hun leedwezen (betuigen) dat zij op een dergelijke wijze het in hen gestelde vertrouwen hebben teleurgesteld". Later beweerde de firma de rijst te hebben willen „ververschen". Hiertoe had zij echter niet het rechtmankeerde or werkelijk iets aan de rijst, dan had zij, daarvoor w a 6 z ij g r o 6- 6 i r, hot. Levensmiddelenbedrijf moeten waar schuwen, dat de rijst, gevaar liep te bederven, en alleen indien het Levensmiddelenbedrijf dan order tot verversching had gegeven, zou zij dit hebben mogen doen. Van ververschen is echter geen sprake geweest. De rijstmarkt was dalende, en de firma de Jongh meende een zoet win6tje te kunnen maken door de rijst duur te verkoopen en later, als do prijzen gedaald waren, andere rijst daar voor in de plaats te leggen. Dit is het motief geweest, zooaJs de firma trouwens volgens verklaring van den Directeur tegenover hem zelf heeft erkend. Tot staring van een en ander wij6t de Directeur er op, dat de firma do Jongh in de maand April 1920, toen er geen Javarijet in den vrijen handel te krijgen was, Javarijst h f 100.en f 105.per baal verkocht, terwijl zij in dienzelfden tijd volgens verklaring der betrokken winkeliers (zie proces verbaal van der Heide) en blijkens facturen der firma A. F. Mulder als ziekenrijst minderwaardige soorten afleverde en dat zij bovendien tegenover de politie erkend heoft voor do rijst ton minste f 60per baal (gemiddeld) le hebben ontvan gen. Op die wijze onthield de firma den zieken en zwakken de beste soort rijst, om daarmee oen grootere winst te maken, waarop zij niot het minsto recht had. In overleg met deu Burgemeester 6toldo de Di recteur dezo zaak in handen der politie, die een nader onderzoek instelde, daarvan proces-verbaal opmaakte en het bedrag van f 8220.—, dat de firma voor de 137 balen zeide te hebben ontvan gen, in beslag nam. In dit stadium van de zaak bood de firma, tij dens oen conferentie ten kantore van Drs. Cosman en Trapman, een schikking aan, echter op voor-- waardo dat de vervolging zou wor den gestaakt. In overleg met don Bnrge^ meester word op dit voorsbei evenwel niet inge gaan. Toen het proces-verbaal echter bij den Offi cier van Justitie word gebracht, met de in beslag genomen gelden, heoft deze zonder opgave van redenen aan den rechorchour, die hot verbaal overbracht, opgedragen, do in beslag genomen som aan de firma te re6titueeren en dien réclior- cheur tevens kenbaar gemaakt, dat de zaak niet zou worden vervolgd. Alleen moest de firma wor den aangezegd te zorgen, dat do ontbrekende rijst werd aangovuld. Aangezien do Burgemeester van oordeel was. dat. .de gemeente zich niet zonder meer bij deze beslissing,wa arvan de redenen niet eens bekend .waren, kon neerleggen, was het. zijn voornemen om de zaak met. den Directeur nader bij de Ju stitie toe te lichten. Tengevolge van de ernstige ongesteldheid van den Burgemeester is hiervan echter niets gekomen. In de hoop, dat de Burgemeester spoedig her steld zou zijn en aan zijn voornemen uitvoering zou kunnen geven, heeft de Directeur toen de zaak eenigen tijd laten rusten en geweigord de door de firma de Jongh aangeboden rijst, die voor oen doel van andere en inindero kwaliteit was, dan do oorspronkelijke rijst (Javarijst was n.l. niet ,te verkrijgen) te accepteeren. Toen echter tot liquidatie van het distributiebedrijf moest wor den overgegaan, is de minderwaardigo rijst ten slotte op 23 Februari 1921 onder voorbehoud geaccepteerd. Tot zoover de mededeel!ngen van den Direc teur. Thans de verklaring van den heer J. C. van Raay, lid der firma G. J. de Jongh en Co., in de bovenvermeld» conferentie. Do heer van Raay verklaarde, dat de rijst, wolke hij aan het Levensmiddelenbedrijf teruggaf, z.i. beter was, dan de rijst, die hij van de ge meente ontvangen had, can op bonnen te verkoo pen. Deze rijst was geen Javarijst en ook de firma. Schaardenburg, die na inzage harer boeken, aan het Levensmiddelenbedrijf verklaarde, dat de geleverde rijst, overeenkomstig de factuur, Javarijst was geweest, zou dit onder eede niot durven bevestigen. Do Directeur van het Levens middelenbedrijf noch zijn personeel wisten iets van de kwaliteit van die rijst af, aangezien zij de rijst niet hadden gecontroleerd, toen deze aankwam. De heer van Raay erkende 6chuld, inzooverre, dat hij de rij6t in strijd met de voorschriften zonder bon verkocht had, doch hij ontkende, dat. hij de rijst verduisterd had. De rijst had hij als grossier gekocht-, was dus van hem en niet van de gemeente, al mocht hij zo ook niet zonder bon verkoopen. Er op gewezen, dat hij bij de politie geheel iets anders verklaard had, antwoordde hij niet meer precies te weten, wat hij aldaar had gezegd. Voor den verkoop door de gemeente (op 17 Mei) had hij de rijst nog willen koopen voor f 48.per baal, zoodat de gemeente dan den inkoopsprijs geheel zou hebben terugontvangen. Noch de Directeur, nooh Dr. Cosman, haddett zich daartoe echter tot hem gewend. Had de gemeente schade geleden, dan waren die heoren daarvan de schuld. Waarom, zoo vroeg de heer van Raay, hadden zij ook niet getracht de zaak met hem te schik ken, toen do Officier niet wilde vervolgen wegens verduistering. Dan was de gemeente er toch nog zonder verlies afgekomen. Bovendien, voordat, het proces-verbaal door de politie was opgemaakt, had zijn firma door bc^ middeling van Dr. do Glerq de door haar gemaak- ten verkoopsprijs ad pl.m. f 8000.aan den Bur gemeester doen aanbieden zonder daarbij eenige voorwaarde te stellen. Later was de som nog maals aan Dr. Cosman aangeboden, doch toen na tuurlijk onder beding, dat het. proces-verbaal werd ingetrokken. Op oen door een dei' leden vam B. en W. gedane vraag antwoordde Qiij aanvankelijk n.iet meer bereid te zijn de geleden schade aan de gemeente te vergoeden, zooals 'hij tevoren oog bereid zou zijn geweest. Ju liet vervolg der be spreking verklaarde hij echter deze zaak aeg met zijn broeder, ir. ede-fit mant in de zaai, to moeien overleggen Tenslotte verklaarde hij niet taclurcn te i«i- nen bewijzen, dat de door hem aan de frtivna A. F. Mulder geleverde Javarijet door hem ven anderen dan de gemeente gekocht was. Eenigen tijd ma deze conferentie berichtte de fiurna De Jongh ons, dat zij na rijp beraad geen termen had kunnen vinden om alsnog in der minne eenige schadevergoeding aan de gemeen te te betalen. Na kennisneming van een en ander hadden B.enW. 'm onderzoek met den rechtsgeleerden raadsman der gemeente, Dr. E. A. Gasman en verzochten wij hem ons schriftelijk zijn advies in deze uit te brengen. In dit, door Dr. P. M. Trapm an, nam ©na Dr. Gasman. geteekemd' advies, 'hetwelk mede ter visie ligt, ontraadt de rechtsgeleerde raadsman het alsnog instellen van een civiele actie teq de firma de J-ongh en ook ons College kon, na ■nauwgezette overweging en gelet op het advies van Dr Cosman, geen vrijheid vinden den Raad' voor te «Lallen tot het instellen van eene derge lijko actie te besluiten. B. en W. betreuren het ten zeerste, dat gemeente door een samenloop van. omstandig heden in deze een niet onbelangrijk verlies (pimi. 5000.op de rijst heeft geleder dat de firma de Jongh, ook na de con' met B. en W„ zelfs niet een deel van met den onreclutmatdgen verkoop van de rijst behaalden winst, ten bedrage van het door gemeente geleden verlies, in de gemeentekas hoeft willen storten. Ons College heeft, ec/hter van de zaak eerst kennis gekregen, toen deze iai een zoodanig sta dium verkeerde, dat het memen van maatregelen om verlies te voorkomen, ons niet meer mogelijk was. Nadat de Burgemeester ernstig ongesteld was geworden, heeft de Directeur van liet 'Levern- middeleinbedri jf, blijkbaar in do verwachting, dot de Burgemeester ibinneu niet te lang tijds verloop weder hersteld zou zijns nooh B. en noch den waarnemend Burgemeester, de distributie-aangedegenheden voor zijne re kening had genomen, met de zaak in kennis gesteld. Eerst na de acceptatie van de rijst, on der het am overleg met Dr. Cosman gemaakte en in diens advies te lezen voorbehoud, 'kreeg de waarnemend Burgemeester kermis va zaak ern werd tot verkoop van de rijst, na open bare inschrijving, besloten met bet bekende gevolg. B. en W. vertrouwen, dat de Raad, kennisneming van de uitvoering weergegeven •verklaringen, van den DiTecteuT en van den heer Van Raay en na inzage in de Leeskamer van het proces-verbaal van den hoofdkeurmeester van der Heide en van het advies van Drs. Goe man en. Trapman (afschriften van de processen verbaal, dooT de politie opgemaakt, kunnen wij tot ons leedwezen miet overleggen, aangezien de Officier van Justitie aan de politie niet heeft toegestaan afschriften van die processen-veT- baal aan B. en W. te geven), volkomen staat zal zijn zich een oordeel te vormen over den gang van zaken en met B. en W. meening zal zijn, dat het in de gegeven om standigheden geen aanbeveling verdient nog bot het instellen van een civiele actie tegen de fir ma G. J. de Jongth en Co. te besluiten, hoezeer die firma door hare handelwijze de gemeente ook heeft benadeeld en hoezeer ieder die han- delwüsc 7,al laken. fe.. :;ke Stand. l-EiDElV. 26 October. Geboren Francina, d. van Arnoldus en M. B. Griffioen Johanna, d. van J. F. Tis- seur en E. van den Wajngaard Simon Johaa nes Josephus, z. van B. C. Klein en C. M. der Linden. Ondertrouwd: G. H. van Giezen enii 26 jaar jm. en A. L. Teunissen oud 21 jaar j4 J. T. Meuris oud 22 jaar en A. J. M. Speel oud 24 jaar jd. Overleden: J. P. PeperkomAalbers^ oud 53 jaar wede. J. Mntfoort oud 58 jaar m. L. G. M. van den Hoorn oud 2 jaar zoon. VOORSCHOTEN. G o b o t e n Cornelia Petrus z. van TL B'arreveld en C. J. v. d. Bulk. Barbars Pieternella d. van Chr. Eggink en M. Boot. Engelina d. van G. Kooien en E. v. Yenetiëi Ondertrouwd: H. Hermans 35 j. es N. J. Herring 43 j. M. Schram a 31 j en C. M. van Btc-cLI 27 j. FEUILLETON Het schot op het spook OORSPRONKELIJKE DETECTIVE ROMAN door WILLIAM HOLT. (Nadruk verboden). „Mtaar hoe is het met den gewondlen John. Is het ernstig?" „Hij zei, dat we ons met hem niet be- [moeien moesten. Maar dten kerel moeetien we vangen, hij zou ztoh wel redden, 't Zal zoo erg niet zijn". Addison was dlaar toch nie(t gerust 'op. Hij liep naar dte kajuit van zijn gastheer en vond daar voor de deur nog den kreu- mencfen matroos liggen. Hij boog zich over hem heen: „Hoe is hefc, voel pijn?" „Hebben ze dien kerel, mijnheer?" „Ja. We hebben hem." „O danToeni verloor hij het be wustzijn. Addison ging hulp halen en) aan hef, dek zag hij net den tweeden gewonde binnen hijschen. Hij vond, dat de matrozen dit eigen/lijk we/1 met wat meer voorzorgen hadden) kunnen doen en hij zou er anders zeker aanmerking op gemaakt hebben. Doch toen de man op het dek lag, zeide hij: „Laat hem maar eerst liggen en helpt uw kameraad". De gewonde matroos werd eerst in de ziekenv-kombuis gedragen en voorloopig verbonden. Toen bemoeide men zich ook met den man. die met eenl kogel in zijn •echterscheudtr op het dek lag. Addison wilde een dokter laten halen, maar de matrozen meenden, dat 'het beter was daarmee te wachten. „Onze kapitein heeft een) medicijn- en venbandkist. Hij weet er voldoende van om lichtgewonden te behandelen. John is taai genoeg, hij sterft niet aan een) mesetoot tue echen de ribben! en die kerel, daar behoe ven we zooh drukte niet om te maken". Addison was het hiermee evenwel niet eens, doch die discussies konden eindigen, daar op dit ©ogenblik de groote boot weer het jacht naderde. „Daar zijn de kapitein en mijnheer te rug", riep Bill. Inderdaad naderde de boot snel. „Wat is hier gebeurd1", riep de kapitein. „Is er aan boord gescholen!?" „En prachtig gescholen ook. Dat zult ge vernemen". Toen men aan boord geklommen was, vernamienl degenen d'ie van boord geweest waren, Wat er gebeurd was. De jonge graaf begaf zich dadelijk naar zijn kajuit om te zien Wat hij vermiste en de kapitein haalde zijn verbandkist en ging de gewonden onderzoeken. Dc wonde van John, den matroos, was niet gevaarlijk. Hij had nog al wat bloed verloren, maar edele deelen waren niet geraakt. Het zou spoedig gtenezen zijn. Toen de kapitein dat wist, begon hij met den) tweeden gewonde. „Zoo", zeide hij, „jij bent ook leelijk in 't vaarwater gekomen, vriend. Laat ik je schouder eenfö onderzoeken. Hm, de kogel zit er goed in. Neen, die haal ik cr niet uit. Daar moet de dokter bij komen. Enfin, dat zal dan wel de politic-dok tier zijn". Op dit oogenjblik kwam de jonge graaf in de kajuit. „De schurk heeft waarachtig mijn brand kast geopend en daar heel wat uitgehaald". „Geld?" „Dat ook, maar tevens nog belangrijke papieren, die miij meer waard zijn. Wij zul len hem mo'elenl f-ouilleeren". Bill, do scheepsjongen wertd geroepen era heel handig betastte hij den) kerel die dit •allesbehalve prettig scheen te vinden. In zijn zakken en achter zijn onderkleederen werden bankpapier eri andiere papieren ge vonden. Jac Purdy telde niet zijn papiergeld', maar zag met gretig' oog d'e andere stukken na en een zucht van verlichting ontsnapte hem, toera hij bemerkte dat hij niets miste. „Prachtig, het is in orde", zei hij tot dten kapitein. „Ik mis niets meer". „En wat moeten we nu met den kerel doen?" Jac haalde d'e schouders op. „Laat maar neen, ik wil hem eerst onder vier oogen spreken". „Zooals u wilt". „En maak allies klaar, dat we morgen weer zee kunnen kiezen." „Prachtig". De kap'&e-in wist, dat dit niet het voor nemen geweest was, maar de plotselinge wijziging van het reisplan gaf hem geen aanleiding om vragen te stellen. De jonge graaf wil d'e weer in zee stekeni, dus was da|, in orde. Trouwens de kapitein zelf vond dat stilliggen eenige dagen in oen ha ven als die van Vigo tamelijk vervelend. Jac Purdy blleef met d'en inbreker alleen'. „Zeg een/s vriend", zeide hij, „vertel mij in wiens opdracht gij gehandeld hebt en wat u daarvoor is geboden." (De man zweeg en hield zijn mond stijf geslotent „Zijl ge bijgeval een Spanjaard, die geen Engelsch verstaat?" vroeg Jac Purdy.Maar hij geloofde dit zelf niet, daar in de zee havens d'e meeste lieden wel zooveel En gelsch begrepen. Hij meenlde dan ook aan 's man oogen te zien, dat deze hem wel ter dege verstond. „Hoor eens", zeide hij, „eenj ander heeft u den mond gesloten^ ik zal dien weten te openen). Gij zult c*e keuze hebben. Als gij niet spreekt laat ik u doodkalm overboord zet ten'. Gij kunt dan beproeven of ge met uw oenen, arm naar den wal kunt. zwemmen. Het Is nogal een eind1. Als ge me onvoldoen de inlichtingen geeft, zal ik u naar d'en wal 'laten) roeien en aan d'e politie uitleve ren. En ik zal den Engelschen consul op het hart drukken, dat de politie en justitie hier u niet al te zachtmoedig behandelen. Maar nu Is er voor u nog een) derde mo gelijkheid. Als ge mij alles precies zegt wat Se Weet, laat ik u naar den wal roeien en zijt ge volkomen vrij. Me dunkt-, dat laatste is voor u wel zoo aantrekkelijk. Maar ik wil u niet presseore-n, denk er maar eens over na, ik kom straks terug". Jac Purdy ging. Natuurlijk dacht hij er niet aan den kerel over boord te laten zet ten!. Zelf Was het Zij-n voornemen niet hem aan de Spaansche a\»toriteiten uit te le veren. Dit zeide hij ook aan Addison, teen; deze er hem naar vroeg. „Mijnheer Addison", antwoordde hij met een prettigen glimlach, „u weet hoe een hekel ik aan d'e politie heb, een bepaalden afkeer, dieni gij u wel heel goed verklal ren leunt. Ook de Spaansch'e politie deelt in die antipathie. Zie eer.js. als V man aan de autoriteiten uitlever' er een onderzoek, volgen er lange i.e-p ren en) allerlei formaliteiten.. Die bre.^ ons niets verder en het gevolg is alleen, dl a3:i we misschien veertien dagen hier stillig -rl" gen, waar ik allerminst idee voor heb. Bö vendiera loopen we dan de kans nog roef 3,J' dergelijke verrassingen mee te maken ei daar voel ik ook weinig voor." „U meer.1 er zouden nog meer «uBj dieven ko miert, maar „Dat begri-jpt ge niet. Nu hooT een! Notie mijnheer Addison, die carnedie tueschen) oo heeft lang genoeg geduurd, ik wilde u éi «BE juist uiteenzetten. En misschien denkt f daarna een) beetje minder ongunstig ove mij dan 'tot nu toe. Zie eens. d'aar bij u in de etraat was w moord gepleegd enj die moord gebeurt B(j oon in het bezit te kjomen van waardetell rüL papieren, welke de vermoorde vrouw oi uit. der haar berusting had en die zij zoogoej^ had verborgen, d'at de moordenaar ze nii vond. Gerust hoor, ik ben die moordeoat niet". „Dat heb ik ook nooit geloofd, maar. „Ik was ook geert medeplichtige, roa' (iemand die hem Legenwerkte. De vermort ob! de vrouw "had nog eera zuster eniaan die da® kwamen nu van rechtswege de papier! Ban toe. Zij heeft mij gezegd waar die vcii-": u» gen Waren en ik heb d'ie met lcYensgevst voor haar uit dat huis gehaald". „Maar zij kon toch dc justitie in arm nemen", 5 TO bi (Wordt vervolgd). HTp.t 'rpjx nt!i«s Ws Tal

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1921 | | pagina 4