„Wilskracht". De R. K. Sporlvereeniging
l/Wilskraoht" geef! Zondag a.s. haar 3de zo-,
meruilvoering op hot terrein achter de R.K.
Pai'. School. Evenals bij ivorigo uitvoeringen
Van ..Wilskracht" verwachten wij ook thans
weer zeer veel beku 13 s-telling.
HAZERSWOUDE.
Op retraite te Ncordwijkcrhout Men
schrijft ons: Evenals het vorige jaar, hebben
ook uu weder een .dertigtal leden van do Re-
traite-Vereenig'ng St. Ignatius te Hazerswou-
<Ie (dorp) te Noordavijkei'hout cene Retraite
medegemaakt in lat Si. Glemenshuis.
Op Zaterdagmiddag J3 Augustus werd de
rei aanvaard.
Het meerondeel der Retraitanlen legde de
reis per fiets uf, terwijl de heer P. van der
Weijden die personen, die niet van de fiets
konden gebruik maken, met zijn rijtuig naar
Leiden bracht, vanwaar de reis verder per
trein kon worden voortgezet.
Do ontvangst door den Eerw. Re >r was
zeer ha.telijk.
Als leider der Retraite trad op de Zeer Eenv.
Pater Koppendraaier uit het Carmelietenkloos-
Oer te Zondaren, die ons een drietal Qioogst
leerrijke en gelukkige daaen 'hoeft bezorgd.
Op uitnemende- wijze werd in den ont«pan-
DdPgBtijd door 'dt*n Rector voor nuttige ui ge-
zclligo tijdpasseeriaig gezorgd, zoodat do da-
gon zijn omgevlogen.
Het lijdt dan ook geen twijfel, of do hoer P.
t. d. Weijden sprak naar het hart vam alle
relrailanten toen hij aan het einde der retraite
in keurige bewoordingen den ZeerEerw. Pater
bedankte voor diens .geestelijke leiding, den
Eerw. Heer. Rector voor zijn hartelijke ont
vangst en vaderlijke verzorging, en de Eerw.
Zusters voor a'es. wal zij voor ons balddcn ge
daan.,
Nadat en Pater en Rector den heer Van der
Weijden hun dank uitgesproken hadden, keer
den we hoogst voldaan, 16 Aug. huiswaarts.
Wij zullen deze dagen nooit vergeten en
roepen allen Parochianen toe: „Wordt lid van
onze Retraitevereeniging'',
NOORD WIJK.
Ringrijderij. In de étalage van den heer
Oostvcen aan de Voorstraat, zijn nu reeds de
prijzen uitgestald, welke met do ringrijderij op
1 September a.s. gewonnen kunnen worden.
Smaakvol geëtaleerd, doen ze de toekomstige
'dcebumers waterlanden. Do Oranje-Vereeni-
ging heeft maar eens flink aangepakt cn met
een prijzen aangeschaft die werkelijk het do
moieite waard maken mede te dingen. Zij
heeft gekeken naar practische en nuttige voor
werpen, zooals een küok, eetservies, mooie eiken,
houten kapstok, enz. Dus geen dingen waar
men niets aan heeft. De deelname aan het
oude fraditioneele ringrijden zal daarom o. i.
van dit jaar groot zijn. Een kijkjo in do éta
lage van den heer Ocstveen is de moeite wel
waard.
Concert. Woensdag a. s. zal de Harmo-
miekapel „Crescendo" een concert geven te
Noord wijk aan Zee. Verleden jaar had
-^Crescendo" een hooge standplaats, nl. op het
dak van het huis van den heer L. Beuk. Voor
deze koer zal er voor de eigendommen van de
firma Jae. Krol op het driehoekje, een vlon
der worden opgeslagen wat wel heel wat ge
zelliger zal zijn voor de toehoorders en mu
ziekliefhebbers. Met moed weer voorspellen
wij „Crescendo"' een talrijk gehoor, daar als-
don Noordw ijk-Bi nn en ook wel vertegenwoor
digd zal zijn. Het concert vangt aan 's avonds
om acht uur.
OUD-ADE.
Wilhelminafeest. Het programma van
het WiLhelmioafeest, (e houden op. Donderdag
1 September a. s., is als volgt: des morgens
om 9 uur optocht der schoolkinderen. (De hier
verblijvende Hongaarsche kinderen, 23 in ge
tal, mogen ook daaraan meedoen). Voorafge
gaan door muziek trekt de stoet vanaf het
€choolplein door het dorp; daarna tractatie in
•do sdhodl, waarna ver schillende spélen zullen
worden uitgevoerd. Drie laagste klasse jongens
kuifokei'dragen; drie laagste klassen', meisjes
turfrapen; drie hoogste klassen, jongens, drie-
beemloopen en drie hoogste klassen, meisjes,
slofloopen. Verder zullen zij 'kunnen'genieten
Yffcn de zweefmolen enz. enz.
Voor de grootere jeugd: jongens van 12 tot'
16 jaar tobbe Ij es-teken en voor de muisjes \an
13 tot 16 jaar blaast rappen.
Onderwijl zal de ringrijderij plaats hebben
Atsor paren, waarbij voorzeker, zooals altijd,
vele paartjes zullen mededingen.
Den geheelen dag zal er gelegenheid zijn
voor de heeren oui te katknuppelen, een ieder
mug daaraan meedoen en 's-namiddags het
zeer gewilde lonrijden v«or dames van clkcn
■leeftijd.
Voor aMe vermakelijkheden worden prachtige
prijzen aangekocht. Het bestuur verwacht dan
ook dat er vele deelnemer^ zullen zijn. Als nu
Sict weer ook medewerkt, dan belooft het een
prachtig Wilhelminafeest te Avordcn.
ROELOFARENOSVEEN.
„Liefde voer Harmonie". Naar wij ver
nemen bestaat bij het Muziekgezelschap „Lief
de voor Harmonie"' alhier, hij voldoende deel
name het plan, in de eer6tc week van Septem
ber een pleizierreis te erganiseeren naar Den.
Haag. De -uieuAve vaart en de veranderingen
der bruggen heeft dit nu mogelijk gemaakt.
Wij twijfelen niet of de donateurs zullen gre
tig van dit mooie relsjo gebruik maken, daar
de kosten, er aan verbonden, niet hoog ge
noemd kunnen worden.
RIJPWETERING.
Vcetbal. De onlangs opgerichte voetbal-
vereeniging R. V. C. begint al aardig te wer
ken. Er zijn reeds goede spelers onder.
A.s. Zondag zal er een vriendschappelijke
Avedstrijd gespeeld Avorden lussehen R. V. C.
en V. N. D. uit Vennep. De muziekvereeniging
O. G. zal dezen Avedstrijd opluisteren. Daar de
entree slechts 10 cent bedraagt zullen de toe-
sohouwers wel niet voor het hek blijven slaan,
doch een kijkje nemen op bet terrein zelf,
WARMOND.
De Hanze. Het Hanzebesluur blijft niet
hij de pakken neerzitten: dit bewijst de adver
tentie in dit nummer. Reeds lang mopperde
men over De Hanzebank en bij iedere gelegen
heid werd deze, (e pas of te onpas, uitgekreten
als eeno instelling Avelke niet aan de gestelde
eischen voldeed en de rekening-couranlhou-
dors het vel over de ooren haalde.
Teneinde de zaak zuiver te stellen en aan
allo moeilijkheden een einde te maken had het
Bestuur diverse besprekingen en bleek op de
eerste plaats dat bijna alle klachten praatjes
zijn of ongemotiveerd.
Maar dht was niet voldoende want ook 'die
leden en toekans life e leden moeten precites
weten, Avat nu eigenlijk de Hanzebank is, of
deze voldoet aan alle redelijk te stellen eischen
en of ze in vergelijking met andere soortgelij
ke instellingen den toets der critiek kan door
staan.
En dat zal de heer Somer9 komen bewijzen.
Vandaar deze zeer interessante vergadering,
waarin1 nu ieder eens vrijuit zijne meening kan
zeggen. Er zal na de uiteenzetting ruimen tijd
gegeven worden om vragen te stellen en fouten
aan te wijzen. Wij zullen hopen dat nu eens
niemand van den Warmondschen Midden
stand ontbreekt en dat de Dames eens flink
mede komen omid'at 't ook voor haar zoo leer
zaam is, terwijl het bestuur voor het aanwezige
Damespubliek eene aardige verrassing heeft
gereserveerd.
Gemengde Berichten.
Levende haringen.
Wie het aquarium van Artis te Amsterdam
bezocht, vindt doorgaans Ln een der .bassins
een school levende 'haringen. Dat ds een uni
cum. Voorzoover wij welen, kan ge-en enkel
aquarium in Europa op een dergelijk bezit bo
gen, daar haring zulk een teere' v'isch is, dat
ze haast onvermijdelijk dood gaat ma gevan
gen te zijn.
Wat er dan ook aan vast zit om levende ha
ringen te krijgen, verhaalt de heer W. J. Mets
in Het Nederlandtsehe Zeewezen. Het vangen
geschiedt door den Nieuwodieper vischhande-
laar A. Mors, die de rechterhandt is van
Artis' Directeur omdat hij levert met 'hart en
ziel on niet uit eigen belang.
Als, betgeen van het voorjaar is gebeurd bij
Mors' bezoek aan Artis, 'de directeur dier in
richting tegen hem zegt: „Mors, ik moet eenige
baringen hebben; geen baringen op een scho
teltje dat kan iedereen maar lovende
haringen voor hef aquarium dan krabt Mors
eens achter het-oor, want hij weet, dat het
goeu gemakkelijke opdracht is, die hij daar
krijgt.
Maar als dan de directeur zegt: „Mors. zorg
jij nu, dat ons aquarium het eenige is van de
wereld, dat levende haring onder zijn bewo
ners feit", dan veert er iete in. Mors en hij
zegt: ,.ik zal mijn best doen,"
En hij heeft zijn best gédaan, en een aantal
haringen levend afgeleverd aan het aquarium,
zotdat men daar do zilveren a-itsohjes kan be-
avio aderen.
Ziehier nu 'hoe Mors dat heeft aangelegd.
's Nachts om één uur gingen hij en zijn
handlanger er inet de 'vlet op uit naar het
strand van Huisduinen waar de hariu.gtrek-
(kers beedgi waren te vissclhen.
Toen het net baast aan strand gehaald was,
kAvanr Mors er met zijn vletje aan.
„Jongens, daar is More, stop effe" riepen
de trekkers elkaar toe. want ze weten al, dat
het Mors te doen is om enkcJo levende harin
gen.
Zo laten d'is het net met de baring in het
wiatev liggen, doch hlouden bet want zoo vast,
dat zich een kuil vormt, waarin do 'haringen
srog 'vrij rondzwemmen.
Mors neemt een emmer, doet daarmee een
schep in den vdschvoorraad' en werpt dan den
eonmea- leeg in kubhen zeewater, die hij reeds
aan boord -de* vlet bad klaarstaan.
Nu dadelijk op da riemen, of, hij guns tig en
wind, zealen'd terug naar Nïeuwediep.
Het water vlak aan strand ie natuurlijk al
tijd eenigezins troebel. Er is dus bij het schep
pen der haringen ook van dat troebele water
in do kribben gekomen. Daarin kunnen de ha
ringen niet leveai.
Mors doet nu niets anders, dan dat water
zoioveol mogelijk verwijderen en telkens iversch,
zuiver zeewater bijvoegen.
„En je 'kunt 't den haringen aanzien"", zegt
Mors, ,/lat ze zich dan veel lekkerder gevoe
len."
Zoo spoed.fe- mogelijk gaat het cyp Nïeuwe
diep aan, om (e «trachten, den eersion trein
naar Amsterdam Le kalen. Hoe spoediger over,
hoe beter de visdb zal blijven.
Want o, de vharing is zulk een teer visohje.
-Het verlies van één solmbbetje heeft den dood
van den haring ten gevolg-.
Bovendien is or geen visch, die zóó spoedig
dood is, na het Avater verlaten te 'hebben, als
de baring.
Dan is bekend, dat zeewater, fhetweük stil
staat, spoedig bederft. Vandaar dan ook. dat
zoo'n blaast betracht AA-ordf. oen kle haring in
bet 'Artïs-aquarium te krijgen. Daar aangeko
men, gaan ze dadelijk in de bassins, die steeds
van stroom end zceAvater «zijn voorzien. Dat zee-
Avatar wordt dagelijks aangevoerd vanuit
IJmuiden. 1
Mors mocht het genoegen «-maken, dat al
zijn haringen levend overkwamen.
Later deed Lij nog zoo'n 'zelfde zending aan
Artis en met succes. Daarop is More trolsoh
en met recht.
De ^onvindbare Broskhuijs.
Men Kvhiijfl uU Aansterdaan a-au -te ;..H. Grt."
Wij liepen dezer dagen in <Pe Utreóhtsche
st raat. toen plotseling ;"n sulialksch-lacbend
Bonjour, Mijnheel 1" ons wakker riep uit onzo
overpeinzing. We keken -op en voor ons stond
Broekbuijs; Broeklniijs, de .Onvindbare!
„Lie\'e hemel, u hier!" riepen we onthutst.
„Ziooals u ziet", was het lachende antwoOrd.
„Ik 'bob bijna oen. jaar in Amsterdam gewoond
d. w. iz. mijn -vrouw en mijn jongen. Ik zweefde
lusschen hemel en aarde, was nu eens in
Duitschland, dan weer in België en een week
later in Frankrijk. Maar mijn rustplaats Avas
Amsterdam. In Groot-Mokuni rustte ik uit: nu
eens een. paai* weken, dan weer -een paar da
gen. Daar ontving ik .vrienden en kennissen,
regelde de zaken der Bank. om daarna weer
in jn'n wagën te stappen en door Europa te
zwerAien."
,.Ende politie?" vroegen we.
Hij lachte sarcastisch. „De politie is nu een
maal politie, die kamt altijd te laat. Uit mijn
dossier blijkt, dat de recherche een klein ver
mogen heeft Mcrepihi om mij op te jporen. De
hoeren hebben -nog niooit zooveel van het bui
tenland gezien. Ik ken mijn pappenheimers.
Als "ik ergens vertrek, zond i'k een menigte
kaarten naar Rotterdam, en vergat dan mijn
JEAN BAPTISTE MARIE VIANNEY,
de Zalige Pastoor van Ars.
Drie dingen, in de vitrine trokken vooral
de opmerkzaamheid: het kruis van het
legioen rva-n eer, hem in 1855 door keizer
Napoleon geschonken, 'n klein flesohje
met nag vloeibaar bloed van den Zalige en
eindelijk zijn boete-werktuigenWeeke-
Tijke mensehen, die we zijn, staan we ver
plet-, staren we met oogen vaai ontzetting
naar die gordels, die -geeselkettangen, die
eoherpe ijzeren been- en armsnoeren.
Mijn God, wat hebben uw heiligen niet ge
daan om den hemel te verdienen! In na
volging van den grooten Paulu9, kastijd
den zij hun lichaam en hielden het onder
bedwang, om na anderen gepredikt te
hebben, zelf niet verloren «te gaan. Zij
twisten maar al te wel, d'at zij den schat
'der reinheid droegen in broze vaten
De gordel is een naar schatting nog geen
10 cjM. breede band wan gevlochten koord,
maaT.... o, gruwel, hadden we bijna ge
schreven, op verschillende plaatsen staken
er spijkertjes door heen met de scherpe
jpunt naar binnen.
....„Is het waar", vroeg iemand uit het
gezelschap aan den ons rondleidenden
Curé, „dat Adolph Retté schrijft in zijn
Jboek 'Dans la Luimère d'Ars, dat er zich
hog bloedA'lekken moeten bevinden aan dien
gordel..V' Even waohtte Monsieur le
üuré, toen plooide er zich 'n schalseh
lachje om zijn mond en .guitig Honk het
antwoord, wat zeker de vrager niet ver-
'iwaéht had: „Ahmaas c'esit du roman".
In thet Hollandsch heet dat verdichting,
4a.rif.ari. In ieder geval zal de ander ge
dacht hebben is 'gordel een boettetuig
•werkelijkheid genoeg. En dan herinner ik
het gezegde van den Zalige tot een
zijner medebroeders, die verdrietig was
over den geringen vooruitgang zijner pa
rochie, niettegenstaande alle pogingen door
hem aangewend.
„Maar hebt ge werkelijk alles gedaan?
Hebt je gevast Gebeden? Op 'n plank ge
slapen 't h. Ander stelde den Curé de ei
gende vraag: Wat er waar was van de
prophetieën, welke Pastoor van Ars zon
gedaan hebben met betrekking tot den
oorlog? Of hij de overwinning van de
Franschen had voorspeld in den Marne-
slag, dat zij namelijk de zege zouden be
halen entre les deux Marie's, typische uit
drukking voor de twee Mariadagen, Maria-
Hemelva-art, 15 Augustus, en Maria Ge
boorte, 8 .September? Inderdaad heeft die
slag, welke eigenlijk gezegd beslissend i9
geAveest voor het verdere verloop Aan den
■krijg, plaats gehad t-usschen die data en
stond feitelijk vóór den achtste de over
winning der bondgenoot en vast. Ook
thans luidde het .antwoord van den Curé,
ten minste wat dit punt betreft, ontken
nend. Maar wel is waar, dat de Zalige
gezinspeeld heeft op de Commune van
'70 en ook, dat hij andere bijzonderheden
omtrent dezen oorlog heeft voorspeld. Zdo
-heeft hij te kenflien gegeven,- d-at men hun
den lev en smid delentoe voer zou afsnijden
-dat men van hen af zou nemen, alles, wat
zij hadden -bemachtigd, en nog iets meer.
Inderdaad, moet men zeggen, dat de ge
beurtenissen, welke nog zoo rersch in al
ler geheugen liggen, het zienerswoord schit
terend bewaarheid hebben. Geruimen tijd
hadden we aldus -in de pastorie doorge
bracht. De pelgrims verspreidden zich om
in de verschillende gelegenheden zich 'n
souvenir van Ars aan te schaffen. Zal men
het mij kwalijk nemen, dat ik den tijd mij
gelaten benutte met nog even terug tc
gaan naar de plaats, welke zoo machtige
aantrekkingskracht op mij oefeaideOp
mijn gemak kan ik alles nog eens bezien
en zooveel mogelijk in mij opnemen. Hoe
had ik anders kans gezien na een vluch
tige en oppervlakkige beschouwing deze
beschrijving te geve», welke naai- i-k ver
meen, -trouw is tob in de bijzonderheden.
Ik heb zelfs nog meer gedaan. Ik heb de
brutaliteit gehad laat ik eerlijk opbiech
ten om naar boven te gaan en langs
een „passage interdit au public", toegang
aan het publiek ontzegd, den zolder te in-
epecteeren, waar de pastoor nachten ge-
vrioad Ruutbaoh en zijn handlangers natuur
lijk niet! Zoo kwamen /.e altijd te Iaat! Ook
hier in Amsterdam. Ik Avas -vertrokken naar
Parijs, on ibcgroep, dat 'de woekeraarster, die
me /voor 475 per maand .een bofcenhuia had
AAerhwird, zou kletsen. Zoq is 't gebeurd "en 't
wijf hetelt gekletst. Nu Joert de politie in do
buurt en Avadht tot. 'ik 'kom Inin ddele zond
ik kaarton uit Parijs van mij.ni kantoor, Avaar
een .Hollandselie kalender hing. Ik 'liet echter
op 't 'cliché dat Hollundsóh -wegmaken, met
het gevolg, da't de recherohe -er niets van -ge
loofde, dat ik in Parijs was. De heeren, heb
ben natuurrijk miet een loupe die foto bekeken
eh godaeht: hij helden b el. Er is met
'de redherobe talies klaar le spelen. Ik beu 'o.a.
geintenViewdi door d'eni hoofdredacteur ,van het
„DagtbflaJcD van Rotierid'anv', ze hebben ril/aar
zeUE -hun lacht niet opg -e tók en. Ze geloofden
er niels vatn. TrouAvens de man .zou zich be
roepen 'hebben op e"n beroepsgeheim."
„Eh de zitting?" vToegcn -wij. „Gaat u er
heen?"
„OngetwijfeiM'! Diodh it kan zijn, dat ik eerst
vereteflc tegen imo iaat verleeinen." i
„En wat denklt' u van den afloop?"
„Vrijspraak, natuurlijk!"
„In beide zaken?"
„In heilcte! Alleen is 't jaimmer, dat mijn
stukken in de tweede zaak zoek ziju. Doch ook
dlie zaak is bel-achélijik."
„En Avaarheen
„Ik heb 'vaaildajag mijn vrouw uit Rotterdam
gehaalkl met het oog op onze meubelen en zag
van Reyn Snoeck. den itnspecteur, speciaal met
mijn opsporing belast, notg loop en met een
paar aiid'üre (heeren, blijkbaar óók rec'herchc-
mecsdhjes. liachend reed ik ihen in m'n open
wiagien voorbij. Nu Avaoht ik op m'n vrouw en
ga naar 't Zuiden
,,'k Zuiden? 'En de grens?"
,,U hebt bij 'die Akensdbe trekking gezien, dat
<Be we rel dl voor mij grenzeloos is."
iWe schudden het hloofd en keien den man
aan, maar aanleiding van ,wien mr. v-an Ros-
eum zijn „Pomarius" schreef. Kialrn stond hij
daar voor ons, d'e vojgolvrij verikllaarde.
„Ena!is ize <u nu arresteeren?"
„Dal kan -aüleen 'door verrajad. En ik 'héb
dé sympatMe van 'het publiek. -Duize-nc? maal
had men mij kunnen verraden. Ik hen 86 maal
als praktózijn *a ervolgd1. Toen had k de sym
pathie door jn"-n handigihend -en brutaliteit, nu
c-mdat het publiek lAtoélt, dat het recht aon
m'n zijd'e staat. Jk 'heb dit honderden- malen
ondervonden en dat miaakt one .sterk. Zeker,
er kan een ploert 'komen, die me verraadt....
De zitting ós nu mabij. -Komt. u?"
„MïsschÊew, 't zal een ihUeressante zitting
Avorden, dunkt me."
„Een (zr'tlllng met iVerrassimigien,, Want de
Tedhtlbank weet nog -nieLs."
Lfedhend stak blij z'n handl uit en verduwcw
in dé richting ,van het Rembrandtplein. Wij
oogden Ci"em na. Even verder werdl hij gegroet
door twee heeren, die in stemme veThazing
hem nastaarden. Daarop ?nep Ptmarius,
lachend dcor de Ul-rechtiscibestTaat, oveiwin-
ningsEciker, vertirouwen.dl dp 'hein,, 'die hem
ken dén,geen verraad duobtend!Vreem
de, vrcrm'dé man, mompekden we .en liepen
verder.
Te Voorburg is eer» s oon-
tjo van den werkman <v. d. E. uit ihet boven
raam der woning op straat gevallen. Het
knaapje werd bewusteloos opgenomen; men
irreest «voor zijn leven.
Als verdacht van ge-st o re
ven te zijn door het eten -van vergiftige planten
in de AA-e.'ide, werd door d'en Rbksveearts uit
Deume te Asten hij den- bedrij-fsboer J. v. d.
H., voor 'dia consumptie afgckeurid een rund en
onder politietoezicht begraven. Dit ia het
tweede gcwal binnen 14 dagen.
Door de veearts eedt de plant ter onderzoek
naar de veeartsenijschool worden opgezonden.
Te Siddeburcn (G r o n.) is
de dochter van E. aks verdacht van kinder
moord gearresteerd. Zij heeft een bekentenis
afgelegd.
Er zijn drie personen aan-
gehoud'en, dde er van verdacht worden, den
brand te bebben gesticht, welke Maandagnacht
te Spijk aan de Linge 'drie woonhuizen, in de
asdh heeft gelegd. Eén van hen is naar het
lruis .van bewaring te Dordrecht overgebracht.
Het b 1 ij k t, d a L e G r o B
g'eii nog groo'to hoaveclllipdeii turf en t
van verleden jaar opgestapeld liggen jE'
pakhuizen, zoodat de 'vraag naar het n-
dit jaar gefabriceerde brandstofmateri^
ringor ie, dan gedacht was. Daarbij kon
de vraag voor de Hollandsdhe steden z0o
aks geheel verdAvonen ,is, Avaarvan het
li-s, dial) do prijzen dalen. Van 80 per
in' het begin van Juli is de prijs .nu reet
op 55 a 60 iverm'inderd.
Te Deventer zijn twee
vallen tvau typüus geconstateerd, in, het:
rigc Twello één.
Land- en Tuinbouw.
Kaasproduce nl e n.
De Bond van Kaasproducenjken
naar aanleiding van het feit, dat dc
ring en'iele personen heeft aanget
haar te vertegenwoordigen op d
rentie te Genève, waar o/a. de rej
van den werktijd in den landbouw
sproken zal worden, aan het Kon.
Landbouw-Gomité geschreven», dat
behandeling van dit onderwerp voort
vragen van do praktijk van het
bouwbedrijf met zijn vele schakeen
aan de orde zullen' komen. Daarom
het naar de meening van den bont)
groot nut kunnen wezen, dat de N<
landsche landbouw zelf, door middel
zijn organen, zich hierover uitsprak,
zij, die geroepen worden deze belaoj
besprekingen! mod'e le voeren, niet on
dig blijven van het oordeel van
tijk. Om deze reden verzoekt de boni
het Landbouwcomité te overwegen,
niet op zijn weg ligt als algemeene
bouw-organisaüe, het initiatief te n
lot het bijeenroepen van e>en zood
vergadering, dat het resultaat vat
daarin gevoerde discussie een beeld
van wat er leeft in de kringen de:
langhebbendeo.
Uitvoer van onrijpe aardappelen
De aardappelen-boeren zijn bev
voor een uitvoerverbod van aardapf
waarom ze nu reeds bezig zijn met
uitdelven van groot-o hoeveelheden,
eerst over eenlige weken rijp zouden
Met hel gevolg, dat zij zelf en in nog
ergere mate de buitenlandsche co.'isu
ten de dupe zullen worden, merkl
„Hbld." op. Want weliswaar wordt er
het nog niet rijpe product een zeer
prijs 'betaald de opkoopers heg
een' paar weken geleden met 3;
3.75 te bieden voor de Eigenheimers)
15 Augustus besteeddden ze in 't Gro
sche Westerkwartier zelfs al 4.25
H.L. maar dat. neemt niet weg,
genoemd blad, dat de boeren het
offer worden van hun vrees voor,
sluiting, want bestond die vre.es. niet
zouden ze 't product rustig rijp laten
den en. dus tegen den eigenlijken
tijd een grooter aantal Hectol:' s
sten van betere kwaliteit. Doch :n
erger mate komen de buitenlais.is li
sumenten bedrogen uit-, daar ze
zeer hoogen prijs slechte waar in
maag gestopt krijgen. Een paar d
leden was een perceel eigénherin
kocht tegen ƒ4 per H.L., waarvan
nog geheel groen zag. Niettemin w
eigenaar al ijverig bezig ze te
maar de onrijpheid stond de knolll
hel uiterlijk geschreven en een
wrijvende beweging over do oppen
ervan was voldoende om de schil er
halen. Onnoodig om te voorspi
zulke aardappelen er uit zuil.iet
ze. na eenige malen verwerkt e
laden te zijn, eindelijk aanlai. i
consumenten in België en Noora-Fi
rijk.
Het „Hbld." meent, dat er veel voo
zijn, een keuringsdienst aan de er
lions in le -stellen. Tegen uitvoe
aardappelen is op zich zelf geen bi
daar de opbrengst op 36 mil'ri-en
wordt geschat, waarvan zeker wel ?0
lioen H.L kan uitgevoerd worden
slapen heeft op de planken met een steen
onder zijn hoofd, en waar ook het wonder
•heeft plaats gehad der gr-aamvermenigvnl-
diging. Op tijd was ik weer aan de lunch,
welke alle omstandigheden in aanxner-
iking genomen redelijk mocht heeten.
Na afloop hadden wo nog wat vrijen tijd.
Ik voor mij ben-uMe dien met op mijn ge
mak do pra-alkerk nog eens op te nemen.
Op mijn weg daarheen liep ik den Cuxé
tegen het lijf, die met mij een praat-je
maakte over den Duitschen keizer. Wat
gek, dat wantrouwen toch in den vreemde
tegen ons, Hollanders. Het is hun ma-ar
nie-fc -uifc het hoofd te praten, dat wij geen
•hand- en spa-n-diensten hebben verleend
aan hun vijanden. Toen ik hem kon mede-
deelen, dat Wilhelm onder sterke bewa
king geïnterneerd was in het kasteel te
Amerongen scheen zijn gezicht eenigszins
op te klaren.
Wat zeer bezienswaardig is, zijn de schil
deringen in de zij-kapellen. In elk heeft
men er twee. O.a. n voorstelling hoe zijn
moeder hem -als kind van vier jaren terug
vindt bij de koeien in den stal, terwijl hij
vurig bindt met een Ma-ria-beeldje in de
hand. Daar de kleine Yianney door den
schilder mét een -aureool of stralenkrans, is
omkranst, spreekt 'n onnadenkende expli
cateur wellicht van het kindje Jezus, maar
het is Yiainny. Op 'n andere predikt hij
als jeugdige herder tot zijne makkers. In
de kapel van de reliekschrijn wordt h:j af
gebeeld, terwijl hij de menigte zegent. Ook,
dat hij zijn biechtstoel verlaat en uit de
opeengepakte -scliaa-r er een aanwijst-, die
noo-dig heeft te bieëhten,, en spoedig 't
dorpje moet- verlaten. Treffend zijn ook de
spreuken, daar aangebracht en ontleend
aan hem zeiven
„Hoe heerlijk is 't na de Consecratie;
de goede God is daar als in den hemel."
„O, -mensch, wat zijt go groot, gevoed,
geleséht met het Lichaam en Bloed van
eenen God."
^Die biecht is een stoutmoedige arend ge
lijk, die opwiekt en den hemel nadert."
„Laat 'n parochie twintig jaren zonder
priester. Men aanbidt er de beesten."
Cm drie uur hadden we lof. Het werd
gecelebreerd door den ZeerEerw. Heer J.
v. Breugel, pastoor te Den Hout (Ooster-
Ihout). Nu, een lof is op zichzelf niets op
merkelijks. En toch, gebeurde er onder dit
lof iets, dat nog lain-g, naa-r ik zou denken,
dn de heugenis van alle pelgrims zal blij
ven voortleven. We wisten namelijk wel,
da.t we een student van het Seminarie te
Lyon als gast in ons midden hadden, maar
nog niet-, dat die student zulk een fameuze
zanger was. Op eens daar gebeurde het
Na een kort orgelspel hooren we een ge
luid, d'at bijna onmiddellijk overgaat dn een
vervaarlijk gegil, dat een wezenlijke be
dreiging zal hebben uitgemaakt voor me
nig trommelvliesEr zullen er wel ge
weest zijn, die -gedacht zullen hebben, dat
een der dames of meisjes van het gezel
schap 'Waarom ook niet? hier geldt toch
zeker het „honneur aux dames" was
flauw gevallen. Maar dit "denkbeeld heb
ben zij aanstonds op zij gezet-, omdat alles
rustig bleef in de kerk, geen geschuifel
van voeten die de flauw-gevallene Avegdroe-
gen. werd vernomen, en allen bleven ge
knield mét de handen, zoo .al niet in de
ooren, dan -toch voor het gezicht in ang
stige venwachtin-g van 'hétgeen kouten
moest. De woorden, welke wij vernamen,
waren liefelijk voor onze ooren.... Ave
Maria, maar de stem, welke het gezang
voordroeg, verArulde ons met schrik....
Wat ik zooeven aanduidde met gegil, zou
zeker ten einde toe die 'benaming blijven
verdienen, ten minste wat de kracht be
treft-, welke ontwikkeld werd) eai 'de scherp
te van het timbre, maar het volgend oogen-
iblik .plofte de heldentenor reeds van de
vervaarlijk ehoogte, de grens van het men-
schelijk vermogen durf ik -gerust zeggen,
welk© hij had ingenomen, in den peilloo-
zen afgrond.' der tonendiepte, om dan weer
met een benijdenswaardige volharding en
ongeëvenaarde durf -tot nieuwe halsbre
kende steilte zich te verheffen. Het spreekt
vanzelf, dat de organist i'eeds bij do twee
de noot zijn vingers had teruggetrokken
j van helt klavier. Had de zangi
zijne gedaan van het notenblad, dan
I iedereen dit hebben begroet als een
komst. Maar neen. Evenals degene,
het handvat eener electriseermachine
j aangeraakt, zoodra de stroom zijn
kromt-, vaat blijft houden onder stuipe
grimassen, zoo 'liet ook onze zanger'
een overmaat van geest en zenuwen
aria niet meer los. Is het de Ave H
van Mozar.t, Chopin, of Schumann
weeat, ik weet- het niet. Da.t 't 'n faal
van hem zeiven zoude geweest zijn,
als sommigen ietwat ondeugend be«
den, zoo ik evenmin kunnen gélooven,
brutaal durf in den jeugdigen loviet
veronderstellen, die ongetwijfeld met
beste bedoelingen zijn kunst: eens 1
willen vertoonen. Met een geweldig
molo op Amen, dat 'n rots had
doen splijten, kwam er 'n eind aan hel
zang en onzo -spanning. Ik héb ge'
j den -a-lgemeenen (indruk zoo goed mc
weer te geven, w-ant op dit punt ware
meerlingen niet verdeeld, 'n Eere-sx
a-a-n onze pelgrims, die zoo goedi den
wisten te bewaren, wat wellicht bij het
vaat gebed in de spoorwegcoupé niet
beu-rd Avas. Niemand beschuldigde snai
'liefdeloosheid ten opzichte van den
dent. Ik toch heb niet gezongen, maar
Het is wel niet denkbaar, dat hij ooi
nummer v-a-n den Vredesbode onder
oogen -krijgt-. Gevaar voor zijn zanger
putatie of carrière bestaat- er dus nid
de mogelijkheid is niet uitgesloten, dat
nog een-maa-l in Afrika's bosschen
rijn geliefde negers hetzelfde aria zal I
men. Later hebben wij er allen veel 9^
om gehad. Bij het wederzien in de hal
het hotel of aan den disch, was het
plotselinge verheugenis, ja een rot
sting van vroolijkhoid bij de herinnen
„Nou zeg.,., en dien zanger van vaan
dan."
Co)
