rait"
Tweede Blad,
Woensdag 10 Augustus 1921.
UIT DE LEtDSCHE VROEDSCHAP.
Een zaak van den Raad.
Werklooze sigarenmakers. Wa
ter aan Wannend.
Er ware-n Maandag vel« leden absent.
Vacanti© en, naar veler meening waar
schijnlijk onbelangrijke, agenda. sullen
daar beide toe hebben bijgedragen.
Voordat de agenda aan de orde .kwam,
werd er te genieten .gegeven van een
schermutseling bij de ingekomen stuk
ken.
Er was een adres een klacht van don
Leidechen Eestumriers-bond ingeko
men inzake de uitvoering van de Huwr-
- aanzeggiaigswet. De ontvoering van deze
wet. berust bij B. en W. Dus heeft de Raad
daarmede niets te maken, verklaarde de
heer De Lange, en genoemde heer deed
een voorstel, om dit adres voor kennisge
ving aan te nemen. ZuiLks ondanks het
feit, dat wethouder v. d. Pot namens B.
en W. .gaarne deze zaak wilde bespreken.
Do heer De Lange kreeg bij de stemming
over zijn voorstel maar één medestander,
la vele 'gevallen is er inderdaad alles voor
te zeggen, om een zaak, die uitsluitend'
tot. de competentie van B. en W. be
hoort, niet in den Raad te brengen. Zóó
■besloot de Ra,ad aiog onlangs bij de inter-
pellatie-a.anvrage van den heer Sijtsrna
ooiz-ake d© bioseoop-cominis&te en zeer
terecht. Hier echter betrof het een aamge-
tegenheid, welke zeer veler belangstelling
heeft, die, vervolgens, openlijke critiek
heeft uitgelokt en die, op de derde plaats,
nog zuiver zakelijk was gebleven. Wij
kunnen bet om deze redenen alleszins ver
klaren, dat de Raad bijna in z'n geheel
het besauiit nam deze kwestie niet van z'n
eigen ba.an te schuiven naar bet. departe-
imen.fc van B. en W. Achteraf bezien, bleek
dit beslist ook daè-rom gelukkig, omdat
B. eu W. iron optreden in deze uitstekend
tonden verdedigen.
Dan wa-s er een nog een debat inzake
een adres van de drie •plaatselijke afd. der'
sigarenmakersbonden, welk adres luidde
„Ond enge teekendon domicilie kiezend ten
huize van B. Lamboojj, Molenstraat, 8, te
Leiden, bs,-Kielend in opdracht, van de be
sturen van oQiderstaandQ .organisaties,
hebbeen de eer Uw codege te verzoeken te
willen -besluiten, dat de ste-uaverleeniiig
aan de uiige trokken wcrkloozen zal wor
den voortgezet indien de tijd, door den Mi
nister van Binnen landscbe Zaken in zijn
circulaire ram 18 Juni Ho. 801 S. Af deeding
"A, bepaald, voor de wcrkloozen zal zijn
verstreken en zij nog geen werk hebben.
Voor de- motiveering van dit verzoek heb
ben wij de eer Uw college te verwijzen
naar bijgaande toelichting.
Namen-s de Afde-eling Leiden van den
Nederlandsch en E. K. Tabaksbewerkers-
hond J. A. Nijhuis, voorzitter.
Namens de Afdeeling Leiden, van den
Chr. Bond van Sigarenmakers en Ta-
baksbeweaker.s in Nederland, LI. J. van
Hemde, voorzitter.
Namens de Afdeeling Leiden van den Ne
derlands chen 'Sigarenmakers- en Tabafcs-
hewerkerabond, B. Lambooij, vooTzhber."
Bij dit adres wa-s-een uitvoerige toe
lichting. die wij niet, hebben ontvangen.
Teneinde in de ondersteuning "der verk-
loozen te voorzien was, zooals men weet,
vanwege het Departement van Binaienland-
sche 2a-ken een steunregeling -ontvrorfsen.
Het beginsel te,g hieraan ten grondslag
dat het Rijk, te rasu. den Minister van Bin-
nenla-Tidsche Zaken, het, initiatief nam, en
de gemeente bot deelname aanspoorde,
door aan. de gemeente 50 püt. van de aan
de werMoozen nitbet-nalde nitkeeringen te
m+itneeren.
Er is echter onlangs een ministe-tipele
okemiuiire verschenen, welke in dezen-toe
stand een wijziging brengt.
Dan rte wordt mi. va-steeste-fd dat de uit-
ke-ertegetn, waarbij het Rijk zich verplicht
om 50 pCt. bij te dragen, aan een bepaal
den termijn zijn gebonden, zoodat na SO
Juli de toestand nu zoo wordt dat een
uitgetrokken wcrMooze een uitte oring ka-n
genieten van ten hoogsteongehuwd' bij
ouders thuis 12 weken; kostgangers 18 we
ken; gehuwden cji ongehuwde kostwinners
24 weken.
Iemand, die, te rekenen vanaf het begin
van dit jaar, een aantal weken ondersteu
ning genoot als boven genoteerd, is op
nieuw uitgetrokken en kan op grond van
de vanwege het Departement van Binnen
lands che Zaken, gemaakte steunregeling,
geen reohfc op nitkeoring meer doen gelden.
Do Minister heeft hierbij in uitzicht ge
steld, dat hij bereid is, indien een gemeente
voor de alsdan en op die wijze uitgetrok
ken gerakende wenkiloozem verdere steun-
verleenteg noodig acht, en deze gemeente
niet geheel in staat is de kosten daarvan
zelf te dragen, in di© kosten .een bijdrage
te verleenen.
In bovenbedoeld adres nu verzochten de
sigarenioakers-organis aties den gemeentel
raad, om zij 't 'dan zonder Rijksbijdrage
de uitkeeTmg aan werklooze tabaksbe-
werkers, die het aantal weken steun van
12, 16 of 24 al genoten hebben, voort te
zetten.
Wethouders1 Bots deelde mede, dat aan
•den minister hot verzoek is gericht, de
nieuwe regeling eerst te doen ingaan met
Septemberdoch hij stelde namens B. en
W. voor om ook al zou 't Rijk reeds over
Aug. aan de gem. -geen 50 pCt. meer uit-
•keeren, tóch aan alle werklooze sigaren
makers o\er die maand nog de oude werk-
•loosheidsuitkeering van gemeentewege te
verleenen. De Raad zou dan einde Augus-
aus kunnen beslissen voo-r de toekomst.
De socialisten vertrouwden het blijkbaar
niet-, dat voor September over deze aange
legenheid nog opnieuw een beslissing zou
worden genomen en deden een voorstel
cm praeadvies <uit te brengen op het on
derhavige adres voor welk voorstel een
meerderheid was te vinden.
Een adres van de Ned. Vereen, van
Vischhanddaren, om over te gaan tot op
heffing van d-e gem. vischverkoop, werd
voor kennisgeving aangenomen. De Raad
heeft hieromtrent nog pas kort geleden
den belissing genomen.
Van de ingekomen stukken naar de ge
drukte agenda die in het verdere ge
deelte der imddagzitting werd afgehan
deld'. Cé én avondvergadering 't was,
■als we ons niet vergissen, in geen drie jaar
gebomd.
Evenals in de Raadsvergadering zelf de
ingekomen adressen den meesten tijd in
beslag namen zoo ook in ons overzicht.
Wij willen vertrouwen, dat ons uitgebreid
Ita-adsverslag reeds voldoende heeft inge
licht.
Nog oven inemoxecren het laatste
agenda-punt. De he eren De Lange en San
ders hadden niet veel succes bij bun. zake
lijke bestrijding van het voorstel van B.
eu W., om in beginsel goed te
keuren, dat de Leiclsche Duiirwatermaat-
schappij aan Warmond water zal leveren
{De beslissend© goedkeuring zal eerst later
door B. eu W. gegeven kunnen worden.) Of
men in Warmond algemeen verheugd is
over deze goedgunstige beschikking van
Leiden's Vroedschap 1
LEVENSLANG.
In de „N. R. Crt." schrijft H. G, tlan-
ne.gieter een psychologische studie over
eern man, die wegens moord tot levens
lange gevangenisstraf werd veroordeeld.
Uiit het diep-dooi'voéldc proza nemen wij
het volgende fragment.
Hij was nu dertig, hij zou veertig wor
den, vijftig misschien, maar die wereld
zou blijven slaan zooals hij haar gezien
bad voor :t laatst. Op 't moment van zijn
arrestatie was ze versteend ten eeuwige
•dage. De kinderten van zijn buurt zouden
mannen en vrouwen worden; voor hem
bleven zo op den leeftijd waarop hij ze
verlaten had. Huizen/ zouden worden ver
bouwd. tuintjes verlegd; voor hem stond
het dorp onveranderlijk in den vorm,
waarin zijn herinnering hém vasthield.
Menschen zouden sterven, voor hem be
stond geen dood; in' zijn heugenis hieven
ze leven; totdat hijzelf eens de oog-en zou
sluiten,.
Afschuwelijk denkbeeld; noodt imecr te
zien!. Niet meer in ie grijpen in dien ge
wenden, dagelijks eken gang wan zaken;
niet meer zelf meegetroond ie worden/ iii
'de sleur van iiieri v© Aagten tredmol eri. Niiöt
meer te (bestaan, ofschoon do geest helder
en 't lichaam 'krachtig was. Al zijn be
weeglijkheid te moeten verspillen- aan d'e
verbeelding van dat plotseling verstard©
verleden; geen toekomst meer te hebben,
gesonj heden zélfs.
To weten dat misschien éénr.j. mis
se hie n meer, ook zich Zijner toch nog wel
voor een oogenblik zouden gedenken, zoo
als hij geweekt was in 't normale, leven,
vóór dien versohrikkelijken diag. Of zou
niemand meerZou zóó sterk wezen!
de suggestie van hét woord „moordenaar",
dat niemand zich hem meer zou kunnen
voorstellen zonder lugubore bijgedachten.?
Och neen, hij was op die stonde veran
derd. Voorgoed: levenslang. Er viel niets
■te herroepen, niets over te doen. Alles was
veranderd, plotseling, sinds dio daadi; hij
en de omgeving en liun onderlinge ver
houding.
't Was eigenlijk maar 't laesie, dat hij
hier opgesloten zat voor al de jaren, dat
zijn mislukte loven nog duron. zou. Wat
gaf het, zoo hij ooit vrijkwam? Niet hij
zou vrijkomen; wiie terugkwam, was im
mers „de moordenaar?" Dat zöu nog 't
afschuwelijkste wezen van alles; dat hij,
bunkerend naar 't verloren verleden, zioh
zou vastklampen aan de vertrouwde ment-
sc-lien doch ze zouden hem ontvangen
als een vreemd onveilig bestanddeel in
hun gewende, veilige wereld.
Hij zou op de knieën vallen, zich wente
len 'in 'f stof om vergeving sm-eeken, zijn
zonde boeten in harden arbeid niets,
niets zou geven; nooit zou hij meer worden
wat hij eens was geweest; levenslang
kleefde aan hem de smet der me'laatech-
heid; levenslang zou men zijn gewone,
menschel ijk e persoonlijkheid verhuld zien
■acliter ',t schrikwekkende schandekleed;
levenlang zou op het uitspreken van zijn
naam de echo 'antwoorden}: moordenaar.
Eerst was hij opstandig geweest over
zoo grenzelooze ■onbarmhartigheid en had
hij verbijsterd gestaan over dit redeloos
onrecht. Maar nu, gestemd en gebroken,
zag hij het in: hoe onbewuste deernis den
levenslang geteekendo in gevangenschap
omsloten houdt. De vroegere, geliefde om
geving, <M© -hij naar hier meegedragen had
in zijn geest, kerid'e died „moordenaar"
niet en -de schimmen, -die in deze eenzaam
heid de verscherpte verbeelding opriep,
vork eerden met den menscli uit hun mid
den als van ouds en hij herhaalde in zijn
stemjme mijmerijen hun trekken], en ge
sprekken zoolang, tot ze deel waren ge
worden van dit stifle verblijf, en het be
volkten met Tuin goedigen, weemoedigen
troost.
Zoo geheel gaf hij zijn hunkerende ziel
over aan dit verbc-eldta verkeer, dat hij
niet eenzaam zich langer voelde en) de on
gestoorde gelegenheid tot overgave aan
zijn herinnering hem den kerker zell's ïief-
krijgen deed.
Zou hij haar willen verlaten? Soms ver
langde hij er naar, maar niet oxn den om
gang met hetgeen voorgoed verstoord
neerlag. Hij verlangde naar buiten, omdat
hij die gedachte aan levenslange renteloos
heid van zijn. door 'lijden gewonnen erva
ringen niet kon verduren. Dan wou hij
gaan onder de mensehen en hun leeren
zich aan zijn leven te spiegelen; hen waar
schuwen/ tegen den duivel, dien ze allen
in aicli dragen, sn die hef. oogenblik van
hun val vooraf reeds berekent, maar dien
zij als een ©nsehuïdagen gangmaker tot
levensvreugde aanmoedigen, totdat ze te
Laat zich ala slachtoffer van zijn listen
vervloeken.
HET BIOSCOOPGEVAAR.
M. .T. Brusse schrijft in de ,,N. R. Ct."
„Rotterdaiosche Zedenprcnteir', en hij
wijst daarin inzonderheid op den slechten
invloed, welke de vrouw in het bedrijfs
leven ondergaat.
„Dartelheid in de kleeding is vaak oor
zaak, dat zulke meisjes zich niet meer
ten-eden, niet meer in stijl, niet ineer
thuis voelen in den eenvoudigen, soberen
kring van het gezin, waar de vader,
die een arbeider is, haar verwijten doet
om haar lichtzinnig uiterlijkwaar zij om
haar opzichtigheid en haar jufferige ma
nieren worden geplaagd, waar zij de
omgeving burgerlijk vinden, benepen, ver
velend, zoodat zij eruit loopen, uithuizig
worden, en haar vertier zoeken op straat.
Wat ia clan meestal 't directe gevolg
van de uithuizigheid? 't Bezoeken van
de bioscopen, ondor meisjes, of liever nog
met jongens, in de donkere heimelijkheid
van de weelderige bioscooppaleizen, die
als opiumkitten aan allerlei onbevredigde
verlangens, aan allerlei geheimzinnige ver
beeldingen de tijdelijke voldoening geven
van visioenen visioenen van luxe, visi
oenen van mondain leven, van rijke toilet
ten, van 't leven der demimondaines in
haar uitheemsche omgeving, visioenen van
verleiding, van prikkelende romantiek,
Van sentimenteel-dramatischo conflicten,
van verboden of versmade liefde, van
sensualiteit, van perversiteit, van raffine
ment, in een zenuwspannende opeenvolging
van eindeloos vernitsende visioenen, om
op de grofste wijze de zinnen op te zweepen,
de verbeelding koortsig op te voeren.
En als het uit is, dan staan zij daar weer
op de nuchtere straat, de saaie, Rotter-
damsche avondstraat, om haastig naar huis
terug te keeren, waar de stemming nu
dikwijls gespannen, en de omgeving zoo
sjofeltjes simpel is en zoo gewoon, zoo
kwetsend onvrij en bekrompen vaak in
deze tijden van woningnood. Daarom
droomen zij na over de verlokkingen der
weelde, der zoo geraffineerd vertoonde
weelde in die levens van enkel jacht op
emoties, jacht naar genot."
Opiumkitten 1 De vergelijking is inder
daad niet te sterk gekleurd, voegt „De
Tijd" hieraan toe. Wanneer zelfs een
redacteur van de „N. R. Ct." deze scherpe
vcroorcleeling uitspreekt, moet het kwaad
wel zóó ver gevorderd zijn, dat de tijd
voor krachtige bestrijding door de over
heid van 't bioscoopgevaar is gekomen.
Pelgrimsvaart der Nederlandsche
Derde Orde.
Heeft u- verleden wicok don, oproep
gelezen: Op naar Rome, Op naar AssisiV'
Daar zijn er reeds duizenden, die gele
zen hebben, wier aandacht is gewekt;
maar daar zijn -er nog zoowelen, die juist
dat' blad niet dn banden namen-en heel
katholiek Nederland moet bet weten
De Derde Orde gaat op naar Rome,
waar ihet internationaal congres der Der
de Orde zal wonden gehouden 18, 17, 18
tieptu .a.s., en na-ar Assiei, waai- heb Sti-
Francticuskkid zal schouwen en peinzen en
bidden.
Wat was dat een levensiiLu&ie, een ha-r-
tewonsch voor zoovelenDat w-aa altijd
iets, waarvan men droomen kom Maar de
mogelijkheid zou toch nooit werkelijkheid
worden. Maar ziet, plotseling de nu ten
minste de mogelijkheid geschapen voor ve
len, om onder de gunstigste omstandighe
den dit geestelijk fortuintje binnen te ko
len.
Nu zal het kunnen tenminste voor ve
le bevoorrechten.
Wij zhlkai gaan naar Rome, waarvan dr.
Schaepman de jeugdziel, vol joeg, waarvan
iedere .pelgrim u verhaalde met vurige blik
ken en geestdriftige woorden: naar Rome,
waarover gij alle beseluijviugca ca platen
hebt ingekekenwaarheen iedere vezel
vian de Katholieke ziel 'getrokken wordt
■als de naald naar het Noorden.
En wij zullen er staan in de St. Pie ter,
in 't Coliseum; in de Cabaoomlxm wij
zullen er staan bij den Paus, wiens waar
de Napoleon schatte op ©en leger van
100.000 -man, wiens grootheid wij zelf be
grijpen als van den Pdaatsfoekleeder van.
Jezus Christus.
En wij zullen ex staan ©Is Derde Orde-
ding op een Internationaal Congres van de
machtige Internationale, tot hervorming
der maatschappij.
Maar dat is „levensvreugd" zoo groot als
Troektra niet kan genieten in "Stockholm
en geen Wijnkoop -in Moskou I
En daarna zuilen wij .gaan naar Assisi
voor ons zonen en dochtercn va-n Fran-
cisctis een atbracti© zoo groot, dat ik niet
zou weten wat ik liever miste, Rome of
Assisi.
En wij zulten er zingen: „Mijn Vader is
een Edelman" op den HL Burcht vani den
iSemphijschen Vader. En wij zullen er
bidden in het kapeHeke van P-ortiuncula
zooals Eranciacus' moeder ar bad, zooals
de H. Bedelaar er zelf bedeldewij zullen
er gaan ma-ar Rozenhof je waar Fraaiciscus
worstelde tot bloedens toe met den vijand
van zijn Godctelijkeii Vriend; tevens zijn
eigen vijand wij zulten er knielen op zijn
graf en zullen boMimmen de Alverna, de
Thabox van den H. Vaderwij zullen naar
San Damiano gaan waar Santa Qlara cfé
iSaraeenen verjoeg met den H. Remonr-
etrans en naar jde „Stabulo" de s bad waar
Franciscus geboren werd en naar het won
dere Kruisbeeld dat tot Franciscus sprak!
Ja blijft maar rustig op uw stoel zitten
bij de gedachte dat binnen 1maand dezo
bevoorrechting een feit zal zijn.
O, wat zouden wij gaarne met groot©
schare Nederlands che Tertiarissen opgaan.
Neen, het is niet alleen een zuiver toe
risme dat ons opjaagt; zeker, wij zullen
dankbaar medenemen de heerlijkheden van-
zulk een reis, wij zullen de Italiaanschö
zon gaan indrinken on bij het meer van
Lugano onze ademhaling verdiepen en in
de Zwateersehe bergen onze stermnin.gen
verhoogertmaar- het Heilige Rome en
hot Heilige Aesisi blijven onze machtigst©
attracties.
Wij zulten Napels zienen dan ster
ven'? Neen! Dan gaan wij terug naar het
vaderland, om blijder en vuriger te wer
ken aan de grootscke beweging tot herstel
d©r maatschappij, aan de wereldhervor-
aning door Francisoaa.uacheix geest.
Ziet uw spaarpot na en beslist en geeft
u dan spoedig op aan heb Secretariaat der
Derde Orde te Weert.
De tijd dringtwie meegaatmoet een
pas aanvragen op heb gemeentehuis voor
alle 'Landen, terwijl Lissone's Reisbureau
voor de visums wil zorgen.
Vraagt voor het. zakelijk gedeelte pros
pectus aan het Reisbureau Lissome en Zn.,
Leids chestraat 5, Amsterdam.
Geestelijke leiders:
Fr. PETRUS NJELKN, O.F.M.
Fr. BORROMAEUS DE GREEVE,
O.F.M.
Uit de Omgeving.
BOSKOOP.
Klokluiideii. Werd bij Raadsbesluit!
met ingang van 4 Januari j.l. liet luiden
der klok bij begrafenissen afgeschaft,
tlians is dit oud gebruik wederom in eera
hersteld. Zaterdag j.l. heeft de klok weder
voor het eerst ran 2 tot 3 uur geluid.
NOORDWIJK.
Ongeval, Zondagavond ongeveer zeven
uur -kwam er door de Van Limburg Slirum-
straat oon auto rijden, met een zeer bescheiden!
vaart. De bestuurder-eigenaar, wilde vanuit
dezen straat, de Kerkstraat inrijden, hetwelk
vanaf -dezen kant ecfliter verboden is zcoals aan
gegeven wordt door een waarschuwingsbord,
hetwelk door den bestuurder zeker niet was
opgemerkt. Juist op den hoek kwam C. K. me4
zijn driewi el vragen aanrijden waardoor de a-uto
een grooter draai moest nemen. Voor het raam
van den heer Fornara stonden twee jongens
waarvan de ©en nog juist bijtijds Kon weg loo
pen. De ander kon niet meer wegkomen, greep
den ijzeren staaf vast die voor het raam van
het sigarenmagazijn is aangebracht en trok
Zich daaraan omhoog zoodat de spatschermen
der auto onder hém doorgingen wat niet be
lette dat zijn voet-en'nog wat in de knel raak
ten. Na zich overtuigd te hebben dal de jon
gen geen verder letsel had bekomen vervolgd»
de auto met de inzittenden langs Heilig©
Geeslweg zijn route.
Ps.fr on aal. Voor de Adspiranten en Afd.
A van de Patronaat jongens zijn groote schiet
wedstrijden uitgeschreven, welk© Zondag 11.
hegmannen zijn. Voor dien dag stond op het
program: Schieten, ©m liet groots-te aantal pun
ten, waarvoor 2 prijzen beschikbaar waren,
welke gewonnen werdon door: le prijs John
nie Alkemade -Gzn.. 2e prijs Volkert Vink Pzn.
Op 14 Augustus. Prijsschieten in groepen t©
vormen rraar don uitslag van 7 Augustus.
2 prijzen.
21 Augustus. Hetzelfde als op 14 Augustus.
2 prijzon.
28 Augustus. Finale 2 prijzen.
De wedstrijden beginnen alle des namiddags
4 uur.
NOORD W1JKERHOUT.
Gemeenteraad.
Tegenwoordig -alle loden behalve de heer
T«c. Geerlwigs.
Dn Voorzitter opent de vergadering mot ge
bed, waarna do notulen der vorige vergadering
waren voorgelezen ©n onveranderd goedge
keurd.
Onder de ingekomen «tukken is een beschik
king van den Minister van Biimenlandsche
Zaken, waarhij.de gemeente wordt verdeeld ia
3 ©tem district en.
Tevens een adres van ,.De Qranjevero&m-
FEUILLETON
VORSTINNE STRIJD.
.45
„Gij iieM gelijk, gij spraakf ©ok vaa -de
Tnoge!ijkbt':u3 ©ener toe-stemming eni nre-en-
dêi dat. Hongarije daordo.or verbintenis
sen tegen©'ver Oostenrijk op- zteh zon ne
men, in een tijd, waarin ffiet geen nieuwe
banden innoet aanknoopen; g^ee-n nieuwe
verbintenissen aangaan, maar tot ©ene vol
ledige Losscheuring ran Oostenryk komiem
moet. Dat zijn uwé redenen, overste!"
„Nu ja, en ik geloof, dat zij steek hou
den".
„Hebt gij geen andere? Spreek rond-
uil, geed andere?"
Kaub kon 's graven onderzoekenden blik
niet doorstaan, hij wendde het oog naar
het veld.
„Op het oogenblik kan ik geen andere
gronden aangeven", zeide hij ontwijkend.
„Hebt gij niet berekend, overste, dat de
'grooto persoonlijkheid van d<& koningin
van Hongarije indruk kan maken op de
smeek.'ingen? Hebt gij niet vermotd, dat
mie vrouw, wiep geest even groot is als
haar ongeluk, ©ene vrouw, di© hulpeloos
en door machtige vijanden in haar erf
deel bedreigd wordt, de graven Bath en
jBoskay als gewonnen vrienden -terug kan
zenden?"
„Aan dit alles heb ik inidercktad niet ge-
daeht, graaf! En thans L>sn ik in de hoog
ste mate verwonderd, dat gij op dergelijke-
gedachte hebt kunnen komen",
•■Dat zal ik u verklaren", antwoordde
niaxj'iiaat, terwijl hij zijn paard v'er-dar
liet gaan, „geen man van adel <en ridder
lijken moed zal de moeilijkheden onzer
koningin in dezen gevaarlijken tijd! wüLLeii
vermeerderen", lreeft uw gepoederde 'dok
ter gezegd. Waneer nu het oude rad eener
vervallen staatsmachine aldus denkt en
gevoelt, kan men dan van jonge manaien
voen mindere hoogachting voor den ©delen
zin, een groote re onverschilligheid voor
het ongeluk eener zeer bedreigde koningin
verwachten? Ik verzeker u, dat deze oude
dokter zeer diep mijn -egoïsmie beschaamt.'
„Ik begrijp u niet geheel, graaf, laat
mij slechts do opmerking maken, dat me
delijden niets met de politiek te maken
mag hebben. Het staat vast, dat voor Hon
garije het oogen+blik is aangebroken, om
zijn rechten af t© dwingen, en dat ieder
waarachtig patriot van dat gunstig oogen
blik gebruik moet maken."
ÉSOskay antwoordde niet eu reed een
eind weegs zwijgend aan Kaulvs zijde. Daar
na braeht. hij het gesprek op de paanden-
s toeter ij,, eea lievelingsonderwerp Yoor
dien graaf, waarover hij met kennis on
ervaring spreken -kon.
Op den straatweg kwam hnn een wagen
tegemoet, die met één paard bespannen
was. De wagen wals met steenen beladen.
De voerman, een oude klein© boer, sloeg
(onophoudelijk het oud© vermagerde paard
om het tot sneller stap te bewegen. Het
paard was ©en b©eld des jammers, des
hungers on der e-liei^de. Overal staken d©
knoken door het lijf, en d'e ribben kou mien
door het haarlooze vel heen tellen. Het
beklagenswaardig© dier Tiet den kop han
gen en uit den bek hing ©en lang- schuim.
Steunend atrpj^id^ het vo.oruit, bij
icderen voetstap wankelden zijne knieën
Men dacht bet ieder oogenMik te zullen
zien bezwijken. De slagen van zijn beul
brachten geen] levendige beweging in z'n
tragen, maften gang en wanneer de zweep
do ribben trof, gaf de buik oen hollen
klank.
Achter den wagen was een tweed© paard
gebonden, dat op hef eerst© in alle op
zichten gel-eek.
Toen de wagen tot op eenigen -afstand
van -clë ruiters gekomen was, bleef het ge
martelde paard staan, wankelde en stortte
ter aarde. De voerman sloeg het dier ge
weldig met zijn zweep, om het le nood
zaken op te steun. Hot beest had daartoe
den besten wil, het verhief -den langen,
mager en hals, bewoog de poo'ben en slaag
de er in het voorst© gedeelte des liohaams
op te heffen, toen viel 'het weder neer.
Graaf Boskay stond stil, hoogst veront
waardigd over dit schouwspel Zijn bloed
kookte. Bij iGderen slag van den voerman
word zijn blik tooraiger.
„Wilt gij ophouden, kerel!" donderde
bij den boer toe. „Gij, gevoelloos mensch,
'is hot. niet schandelijk een half verhon
gerd dier dermate te mishandelen?"
Dc boer liield op met slaan, zag' ver
wonderd den toornigen ruiter aan ©u| op
zijn hardvochtig galaat verscheen een
boosaardig© spotlach.
„Wat gaat, u dat aan?" zeid© hij. „Het is
mijn paard, en- als ik het sla, hebt gij
geen recht, daarop te schelden)!" en op
nieuw sloeg liij nog woedender op 'heit
arm'e dier los.
D© graaf verloor alle geduld en- liét zioh
door zijne gramschap medeslepen. Yv'oe-
\ctend sprong hij van het paard-, greep hem
bij den kraag, legde hem op het gevallen
paard, en deelde hem een "vracht slagen
itee. Dit alles geschiedde met zulke onge-
loofelijk© snelheid -dat Kaub, di© niet wist
of hij zich over hef voorval ergeren of er
om lachen moest, den tijd niet had dien
grinhnigen magnaat van deze kastijding
terug te -lioudenl. Langzaam stond do boor
•op. Hij sprak geen woord, m'aar zijn oog
schoot giftige pijlen -op den Hongaar.
„Weet gij thans wat slagen zijn, ellen-
doling!" snauwde Boskay hem toe. „Maak
het paard losl Onmiddellijk!"
Do voerman toonde geen lust om hot
bevel fe volbrengen.
„Wilt gij doen wat ik zeg?" riep Bos
kay opnieuw de zweep opheffende.
Brommend en vloekend maakte de voor
man de leibanden los.
„Waarom hebt gij hot tweede paard aan
den wagen gebonden?"
„Niet zonder reden!" antwoordde de
boer trötsoh.
„Ik wi'l die redien wetehj of zal ik die uit
uw mond mdcfen kloppen?"
„Wanneer gij het volstrekt weten wilt,
ik -heb liet paard uit voorzorg medegeno
men, om het te gebruiken, wanneer bet
andere gestorven is".
„Zoo, gruwzame mensch, hebt. gfjhot
©erste dood gemarteld, dan komt bet t wee
de aan de beurt. Is dan niet wreed?"
„Geef u toch geen moeite meer", isprak
Kaub lot den graaf, de lummel heeft zijn
loon ontvangen. Gelief weder op te slij-
gen."
„Rijd Maar verder, ik zal u volgen", ant
woordde Boskay, --
Daarop beval hij den boer cra zijn be
diende het paard ©p de been 1e helpen»
Hij zelf sloeg daartoe de handen aan hot
werk. Na ©enige pogingen slaagde mon er
in het dier op te richten. De magnaat»
voerde het van den straatweg naar da
-aangrenzende weide, welke de Meizon met
nieuw gras bedekt had. Het tweede paard
liet hij eveneens naar de weide brengen,
en beide dieren verslonden gretig heimate
sohe groen.
Over deze daad van dcri graaf was d©
voerman nog imeer ontsteld dan over d©
slagen, die hij ontvangen had. Angstig zag
hij naar alle zijden rond.
„Het is te hopen, dat de. eigenaar dezer
weide niets benrirkt," zeide bij halfluid.
.Niet waar, gij vreest -dien eigenaar
meer dan de schande op u te laden van
een hardvochtig menach en een gruwzo-
m«n dierenkweller te zijn. Gabriel" beval
hij zijn bediende, „gtj blijft hier tot de
paarden voldoend© gevoederd zijn, en
zoekt bij gelegenheid den eigenaar dezer
weid© op te sporen, opdat ik hem scha
deloos stelle".
De magnaat reed weg, De boor zond
hem eeuf igroof aantal uitgezóchte vec-
wenöehingen na.
„Dit voorval zal veel opspraak te Wee-
nerj verwekken", zeide Kaub, nadat Bos
kay hem had ingehaald. „Honderd dui
zend- longen zullen er ©enige dagen lang
door in beweging' worden gebracht".
4'jti ïs mij bnverse'hJ'lLgh autoviotordd©
Boskay. „Ik volgde den aandTan-g van mftju
Verontwaardigd bail., en daarvoor behoefti
niemand zioh te schamen."
- .{Wordt vervolgd).
