fint'
Tweede Blad.
Woensdag 22 Juni 1921.
STADSNIEUWS.
UIT OE LEIIDSCHE VROEDSCHAP.
'n Tweede Kamer, Geen anima
Interpellaties.
Tweode-Ksunertje-epetem zóó zou men
kunnen betitelen hd gedoe, dat er meermalen
in. -den gemeenteraad plaats heeft. Girt eren
weer, voordat d-o agenda aan de orde kwam.
T Waren adressen, die ten dooi hadden, le pro
testeeren togen, te adreseeren aan de regee-
xing. Als de gemeenteraad gehaald wordt bin
nen do spbeer van r ogoeringsm oarog el en
waaraan hij niets kan v&randercui waar
is dan het einde van de -- „politieke"' actio?!
De ni et - s ooi alistisch e Raadsled cm staan dan
ook, zeer terecht, allen steeds als één man te
genover de 6cciaListen, als dezo zulk een „po
litiek" kab aalt je in den Raad willen triaken.
Bij de benoemingen brak een zelilzaam-
voorkomeudo oppositie los. Er was geen licf-
h bh er te vinden om hd Le worden van de
Commissie van Financiën, in de vacature van
den heer Vaa Hamel, die in batoorigrbeid uit
die Commissie is weggeloopen. Genoemde Com
missie kan, naar veler meemng. te weinig se
rieus 'Laar taak volvoeren dat was de re
den, waarom, gelijk de heer Van Eek Ter-
klaarde, geen sociaal-democraat dn aan
merking w.mschle te komen, en waarom ook
de heeron Eerdmams en Meijnon weigerden.
Mogen wij dit beschouwen als een voorleeken
van oeu zeer serieuse behartiging der gem een -
tclijko financieel©. belangen door den Raad?
door hcél den Raad?l - -
De rmddemnool lusschen de benoemingen en
do interpellaties, niet zeer belangrijk, hebben
do lezers kunnen proeven (we willen in beeld
spraak blijven) io ons uitgebreid verslag.
Do interpellaties
Eerst een inlerpcllatio van den lieer De
Lange inzake do op 17 Mei bij inschrijving ver
kochte rijsL
Dezo interpellatie -mag gerekend worden
onder do betrekkelijk weinige barer zusters in
don Londsclieo Gemeenteraad, "welke werkelijk
een gemeentebelang raken.
Het muisje zal nog een staartje Lebben. B. en
W. zullen ie een volgende vergadering meerde
re inlichtingen verstrekken over deze schade
post Voor de gemeente van 3000 gulden ver
oorzaakt doordat eon firma, die oen pari ij dis-
tribulie-CziOken-)rijst voor de gemeente in be
waring Iffed. deze beeft verkocht, en er nader
hand alleen minderwaardige voor in de plaats
kon govern. Een aanbod van de bedoelde firma,
om de verkochte rijst aan d© gemeente finan
cieel te vergoeden had ..men" afgewezen. Wie
was die „men"? B. en W maakten den
Raad niet veel wijzer; ontslaken niet veel
licht in deze vrij duistere aangelegenheid
't Is nu af wacht on voor den Raad. De inter-
pcilant, de lieer Do Lange, is er gelukkig de
man uiot naar, om zic-h met een- kluitje in het
riet te laten sturen.
Er was vervolgens eon herstemming over
het verzoek van den heer-Sijtsma om verlof tot
het stellen van vragen dn zake do Bioscoop
commissie, waaromtrent in de vorige vergade
ring de stemmen hadden gestaakt. En nu....
staakten de stemmen weer.
Is 't niet min of imeer bekrompen van den
Raad („Een schandaal" werd er zelfs ge
schreeuwd!.» "om een interpellatie te weigeren
over. een aangelegenheid, waaromtrent noch de
waarnemende burgemeester, noch B en W.
bezwaar hadden geopperd om dié -toe te la
ten 't Slaat toch vrij wel vast, dal de interpel
latie de vorige Raadszitting zonder eenig
protest van wolke zijde ook zou zijn gehou
den, als do heer Ecrdmans geen spaak iu het
wiel had gestoken.
Toen deze stemming vroeg over het al dau
niet toestaan van de interpellatie schaarden
zich vele leden aan zijn zijde maar, naar
wij vernamen, niet allen om de door den heer
Eerdmans genoemde reden. De heer Eerd-
mans was alleen en uitsluitend legen het hou
den van deze interpellatie, omilat het betrof een
aangekgen beid, welke tot do competentie van
den burgmeester behoort. Andere leden even
wel zouden hoofdzakelijk Legen het houden
van deze interpellatie zijn geweest om den (in
houd zelf der schriftelijke vracen en dezer
mondelinge toelichting.
En o i. niet zonder grond.
De heer Sijlsma vroeg in z'n interpellatie
naar 'zooveel en zoo velerlei dat de behande
ling daarvan zeker, laten we maar zeggen;
zeer verward zou zijn geworden. Bovendien
leek deze interpellatie in een harer vragen oók
zeer persoonlijk en zeer ondeskundig. Er
1 werd nl. geïnformeerd, men aan hét recht
kwam de secretariss© dor bioscoopcommissie
300 gulden 'e ja ars 4e verleenen en een vrij
telepkoon-abormement. Daarnaar informeert
een Raadslid en, nota-bene, de heer Sijtsma,
eindrapper leur van bel Sectio-Verslag van de
bogrootüig 1921, in welker „Mcfnoric van Ant
woord" bij het antwoord op zijn vraag vin
don kan. Als bijv. een directeur van een Bios
coop zulks niet weef, is het dezen niet euvel
te duiden maar wei in-raadslid. Tor informa
tie van ken, die er belang in stellen en.
van den heer Sijtsma worde hier uit bedoelde
„Memorie van Antwoord" het volgende geci
teerd:
Volgn. 238. Kosten der commissie van ad
vies in zake de liohtbeeldenverlooningen.
„Blijkens medederlingc-n van de commissie
van advies in zake de licbtbeeldenvortooningen
is baar tegen woe- secretaris wegens de
vele werfczaaaibedti ,i het secretariaat ver
bonden, niet langer bereid die functie te ver
vullen.
In den loop der jaren is gebleken, dat bet lid
maatschap en in het bijzonder het secretariaat
der commissie zeer tijdroovend is. Immers,
ied eren Vrijdagnamiddag van 2 tot pl.rn. 5 uur
en dikwijls zelfs tot later, moet er in alle bios
cooptheaters wordc-n gekeurd. Bovendien komt
het veel voor, dat ook op andere dagen keurin
gen moeten plaats hebben. Den Secretaris dier
commissie kost dit veel werk en tijdverlies,
aangezien het zijn taak is steeds zorg te dra
gen, dat ook voor die tusschentijdsche keurin
gen zooveel mogelijk hot vereischte aantal
loden tor plaatse aanwezig is. Bovendien zijn,
behalve het houden van registers van de ter
keuring aangeboden films, vele andere admini
stratieve werkzaamheden aan' het secretoriaat
verbonden.
Met de commissie komt het daarom den
Burgemeester, aan wien zij. zooals U bekend
is, haar advies uitbrengt, alleszins billijk en
gewenschl voor. dat voor do waarneming van
bet secretariaat in den vervolge een jaarlijk-
sc-he vergoeding van 300 wordt uitgekeerd.
Verder dient, teneinde den secretaris in staat
te stellen zoowel de leden der commissie als
4e bioscoophouders spoedig te bereiken, diens
woning aan hel telephoonnet -te zijn aaogc-*
sloten. Voor de diverse uitgaven der commissie
kan met een bedrag van 100 ook niet langer
worden volstaan. Een verhoogiuig tot 150
acht de commissie aoodig.
Ons met het voorstel \an do commissie ver-
eenigende, geven wij IJ alsnu in overweging
het artikel, thans op 200 uitgetrokken, ie
brengen op 510 (ƒ300 10 150) cn
mitsdien met f 340 te verhoogen."
Aldus B. en "YY. in hun „Memorie van Ant
woord."
De Raad heeft bij de behandeling der be
groeting dit voorstel van B. en W. goedge
keurd.
't Is gemakkelijk te begrijpen, dat de Voor
zitter neiging gevoelde, om den heer Sijtsma
het bovenstaande onder het oog te 'brengen.
Maar toch is 't ook niet te verontschuldigen,
dat hij over do interpellatie van den heer
Sijtsma wilde gaan praten, nadat de raad had
besloten. geeD discussies daarover toe le staan
dank zij ook de stem des voorzitters zelf! En
minder te i erontsebuldigen is nog, dal de
voorzitter in de enkelo woorden, die hij sprak
gedrongen door den Raad om te zwijgen
de gelegenheid aangreep, om den 'heer Sijlsma
onaangenaam te zijn. Waarop deze, zeer te
recht, in waardigen vorm protesteerde. Toen
de voorzitter zelf over den dam was gegaan,
volgden a de heeren Sijtsma on Eerdrnan; en
praatten ook nog wat over een zaak, die feite
lijk al was afgedaande overige Raadsle
den zwegen maar. om de situatie nog niet
vreemder te maken
Bij de rondvraag kwam de derde interpella
tie ter tafel. Het socialistisch 'Raadslid Eiker
bout interpelleerde over een geval, dat zicli in
Éndegeest bad afgespeeld. Een verpleegster, die
daar zenuwziek was geworden, zou niet goed
zijn behandeld; de directie zou cr zich niets
van hebben aangetrokken een heel triest
verhaal.
Hierop diende de voorzitter van antwoord,
door een kenschetsing van de bedoelde rcr-
plcegster, voor hem op schrift gesteld, voor te
lezen. Daarin werden bijzonderheden medege
deeld, zoo persoonlijk, dal ze verzwegen hadden
moeten wordenDo Raad protesteerde cn
deed den Voorzitter zijn voorlezing stop zetten.
Intu'sschen verdient de intcrpellanl, 'die deze
interpellatie in zee stuurde, 'heel wat anders
dan lof daarvoor. M Lijkt al te veel op eon__l>a-
nale propagandamakerü, om een dergelijke
aangelegenheid in de Raad ter sprake to
brengen, alvorens ze is behandeld in de Raads
commissie voor de gestichten, waarvan mede
lid is een partijgenoot van den interpellant.
de beer üubboldcman. Van de vergaderingen
dier Commissie komen echter geen verslagen
in de courant!.-.-
De voorziler bad Maandag geen goeden dag
Scherpe bemerkingen werden gemaakt op zijn
beleid, 'l Is opvallend, dat dergelijke bomerkin-
gen r.ifl komen van rle zijde van oen der eoa-
litacgenooKfl), maar '.vel van de eigen antiiev.
Raadsleden, met name'van de heeren De Lan
ge ei» Huurman vooral van eerstgenoemde.
De heeren zullen zulke bemerkingen ongetwij
feld1 toch wel eerst tij 't dan in 't algemeen
binnenkamers hebben gemaakt!?
Uit de Pers.
DE PROCESSIES.
Vraag en Antwoord.
Over de processies bevat D e (Christ cl ijk
-Historische) Nederlander Maandag een
hoofdartikel, aan het slot waarvan wij le
zen:
Wij vragen aan onze Boomseh Ka
tholieke land gc noo ten zei ven
lo. Aoht gij de vrijheid, om overal
processies te houden, bevorderlijk voor
uwen godsdienst
2o. Begeert gij de opwekking van
godsddensthiarts tochten
3o. Aoht gij den feilen -kamp niet al
leen op geestelijk gebied, waar hij ge
oorloofd en vaak noodig ds. maar ook
op maat schappelijk en politiek gebied
wensohelijk
4o. Of is hier het „quiela. non mo-
vere" niet op zijn plaats?
De T ij d van g isteren antwoordt
hierop:
Wij weien, dat wij dcinstemming ..onzer
Boomseh Katholieke landgenooten" heb
ben, als wij op deze drie categorische vra
gen antwoorden
Ad 1 urn. Wij achten het niet bevor
derlijk voor den godsdienst om overal
processies .te houden, integendeel achten
wij het s c h a d e 1 ij k om processies te hou
den op alle opea'ba-r e p 1 a a t sen
waar de verdraagzaamheid haar ontoelaat
baar moet achten, b.v. over het algemeen
in het Noorden en in gemeenten met ge
mengde .bevolking, waar hetgeen wij belij
den en ecren gevaar zou loopen aan onheu-
sclie bejegeningen te worden blootgesteld
of, waar de ergernis van andersdenkenden
zou worden opgewekt. Onze kerkelijke
overheid zal daar nimmer eene openbare
processie toelaten. Het wettelijk toekennen
der vrijheid, om processies .te houden,
mits daarvoor de toestemming der plaatse
lijke overheid wordt verkregen, is intus-
schen bevorderlijk voor de gel ij kb e-
rech ting van .alle .burger s v o o r
•d e w e t.
Ad 2 urn. In geen geval en tol geen
prijs begeeren wij de opwekking van de
godsdiensthartstochten. daar wij boven al
les do zegeningen van den godsdienstvrede
waa-ideeren, en wij niet mogen afwijken
van de verplichtingen der rechtvaardigheid'
naastenliefde cn verdraagzaamheid ook in
dien wij „de macht in handen hebben". ïn
geval het Protestantisme werd gehoond of
door Katholieken getart, zouden wij dit
evenzeer afkeuren als den hoon. welke het
Katholieke geloof an recente vergaderingen
tengevolge van onberaden ophitsingen ds
aangedaan.
Ad 3 urn. Neen, wij achten dien kamp
op maatschappelijk en politiek gebied niet
wenschelijk; integendeel is liet oiize plicht,
bern tot het uiterste te vermijden, vooral
in onze v erhouding tot onze andersdenken
de landgenooten, die gelijk Paus Leo
XIII terecht schreef „om meer dan één
reden prijzenswaardig zijn."
Ad 4 um. Deze vraag is hierboven
reeds beantwoord. Wij willen or ten over
vloede bijvoegen, dat liet overdreven is,
aan een lyrische uitlating van een verslag
gever over een processie of een rhetori-
sehe geenszins belecdigende exclama
tie op een landdag een gezag of beteekeuis
toe te kennen, die dergelijke ontboezemin
gen niet bezitten. Hier zou (inderdaad het
„quiela non movere" bijzonder op zijn
plaats zijn.
W AAROM GEEN ZAKEKAliIN'ET-RUYS
Onder deze titel schrijft Het Huis
gezin:
Er zijn cr, die voor een .gereconstru
eerd ministerie-Ruys als zakenkabinet
pleiten.
Ook wij hebben die mogelijkheid onder
hot oog gezien, maar alleen voor hot ge
val anti-Tevolutionnairen en cliristelijk-
liistorisehen de reehtscho coalitie opzeg
den.
Doen zij liet niet en zij lijken niet
geneigd liet 'le doen dan dunkt ons alles
er voor te zeggen, dat liet ministerie-Ruys,
als hel. aanblijft, blijft wat het geweest is:
e.en rechlsoh kabinet.
Een zaken-kabinet onder leiding van mi
nister Ruys zou door het feit alleen erken
nen, dat de recMsche coalitie heeft opge
houden.
Het kon niet langer een principieel
reehtscho politiek voeren,
Het zou zijn meerderheid zoeken waar
het flie vinden kon.
Ue.l zou zich m hoofdzaak, zoo niet uit
sluitend, in de neutrale zone bewegen.
En na dat een jaar lang neutraal was
gewerkt en zaken waren gedaan, zou men
een principieelen verkiezingsstrijd gaan
voeren mét den inzet: voor een christelijke
meerderheid en een chi istelijk kabinet.
Dit willen wij immers?
Meent men werkelijk, dat men dc be
zieling voor den strijd, de genegenheid voor
liet herstel der eoalitÜ* zal vergrooten. in
dien er tusschentijds getobd en gemodderd
en aanleiding tot verwijdering gegeven is?
Van luiks zou men een zakenkabinet
ook, misschien zelfs liefst onder Ruys,
buitengewoon graag zien.
Links beeft altijd geroepen: de rechtsche
coalitie is, zeker na do beëindiging van
den schoolstrijd, een onding.
Er bestaat een heel andere antithese
clan dit van rechts tegen links, chi istelijk
legen on-christelijk.
Een zaken-kabinet, het meest een zaken
kabinet 'Ruys zou pracl-iscli de ineenstor
ting der rechtsche coalitie, minstens tijde
lijk, demonstreeren.
En men zou niet zonder hoop zijn, dat
het jaar lusschenbowind het straks moei
lijk zou maken, de verbroken banden weer
aaneen te knoopen.
Wie van een rechtsche coalitie en van
/een reehtsch bewind 't meest voor het heil
en 'het welzijn deis lands verwacht;
wie zich geen andere, tot regeeren be
kwame combinatie kan denken;
wie voor het landsbcslel geen da capo
weuscht van het monsterverbond, dat wij
pas voor het dage 1 ijksch bestuur der hoofd
stad lusschen S.D.A.P. en Vrijheidsbond
Ihcbben zien sluiten;
wie niet van aneetaf moet vaststellen dat
tusschen de drie rechtsche partijen niet af
en toe een meeningsverscliil rijst, maar de
ernstige wil ontbreekt orn tot oen vrucht
baar accoord te geraken en een stevige,
volksgezinde politiek te voeren;
moet hopen dat liet niet op een zaken
kabinet Ruys zal uitloopen, maar dat het
ministerie, na een noodzakelijke persoons
verwisseling in zijn oorspronkelijke gestel
tenis en aard zal in stand blijven.
Do aanwezigheid bij de rechtse lie. g roe-
fen van goeden wil, beieidvaardigheid tot
gemeen overleg en inschikkelijkheid zal de
beste prikkel zijn voor een geestdriftige
'actie straks bij do verkiezingen en de beste
waarborg dat de rechtsche coalitie tot in
lengte van dagen in stand blijft.
BINNE NLAND.
Treurig, maar waar.
De directie dor Nederlandsche Spoorwegen
is voornemens om van de grootc kantoren alle
vrouwelijk personeel te ■weren, omdal dit zich
over het algemeen als een minder geschikte en
minder wenschelijke werkkracht 'had doen ken
nen. Naar aanleiding van dit feit hebben de
presidente en de secretaresse van den "Natio-
nalen Vrouwenraad een onderhoud gehad mei
genoemde directie en toen werd haar medege
deeld, dat: „enkele gunstige uitzonderingen
daargelaten, het vrouwelijk personeel weinig
ernst betoonde by het werk, aanhoudend ver
zuimde en door klccding, houding, lachen, gi
ebelen minder gunstig werkte op de mannelij
ke collega's."
De directie verklaarde volmondig te erken
nen, dat wat dit laatste bbtreft de al te luid
ruchtige, iluide toon, aiiet alleen in de zalen,
maar ook op gangen en trappen de mannen
van schuld geenszins waren vrij te pleiten,
maar waar de samenwerking van in aan en en
vrouwelijke ambtenaren (nu eenmaal leidde tot
minder gewensohto toestanden, moest men
baar besluit eerbiedigen, zoodat presidente en
secretaresse geen Mijmoedigheid -gevoelden om
bij de directie aan te dringen op herziening van
haifr besluit in dezen.
Een dergelijk besluit is werkelijk niet te
verwonderen, meent het „Handelsblad".
In plaats, dat do gecsl op (le kantoren, sinds
de vrouw haar intrede deed, er op verbeterde,
zooals indertijd algemeen werd verwacht en
beweerd, is het er eerder slechter op geworden.
Het was te voorzien dat bef op een gooden
■dag spaak moest loopen. "t Is nog te verwon
deren, dat bet gebrek aan plichtsbesef zóó lang
oogluikend is toegelaten.
't Geeft waarlijk niel6 om deze wandaden, to
vergoelijken door te zeggen, dat de mannen
e\ ongoed wel giebelen en babbelen en lanter
fanten. Voor de vrouw, die onder mooie leuzen
haar plaats op kantoor en fabrieken heeft ver
overd. geldt, meer dan voor den man, het
„noblesse oblige".
dammer, heel jammer is hel, dat zij haar
eigen zaak moedwillig en baldadig heeft be
dorven.
Er is (nog erger te voorkomen, wanneer zij
bijtijds tot inkeer komt en haar handelwijze
verandert. 'Want ander* ia te Yoorriw, tfetf
rneor directies bei voorhoekt van bovengenoefifc-
d© zullen voigen. F.n dan zou niemand haat
ongelijk kunnen géven, 't Zou doodjammer zijft
voor dc goede elementen, die zioh genoeg er
geren aan dit euve-1, maar ten alot-te zijn d«
slechte elementen toch ai de meerderheide
zoodat de goeden met de kwaden moeten li
eten.
Een gaatje in 'n halven dag.
Uitkijk schrijft in 't „Fries oh e Dagblad":
Het was des morgens kwart vóót acht.
„Ergens", in groot-Amsterdam, ie een aan
nemer bezig, een zeker aantal gcmeeDlewonm-
gon af te timmeren. Zo staan al 'n poos onder
do kap en men is bozig met het binnenwerk.
Et heerscht in Amsterdam woningnood.
De aannemer doet zijn uiterste best om op
tijd' do woningen op te leveren; hij stolt zooveel
man te werk als hem maar mogelijk is en
'<t loon ie hoog
Hot is op de klok al 7.45.
De baas" komt bij een der timmerlieden: „Do
loodgieter moet aan 't werk, zaag nu even daar
en daar gaatjes, waar hij zijn buizen doorbren
gen kan."
De baas gaat verder en geeft orders.
Jan de Timmerman bromt woi in z'o snor.
Jan heeft 'n luie bui, eleoht geslapen of ru
zie gelu/d met z'n vrouw: Jan loopt om en te
8.30, na ilrie kwartier do drijvende wolkje - té
hebben nagekeken, besluit 'hij eens naar de
plek te gajm zien waar dan dat eerste gaatje
komen moet.
Precies elf uur komt de aannemer zien
Drie on 'n half uur, nadat Jan begoimqa is;
4Vt uur nadat hij de opdracht kreeg, om gaat
jes le zaken voor den loodgieter.
De aannemer zoekt gaatjes....
Eindelijk vindt hij cr éen:
Arheids-prestatie van een hal ven dagl
De aannemer, die van mooning is, dat 'hij
er geen filantropische inrichting op na houden
'kan, wijst den luien gaatjeszager do straat:
Daar hoen, z'n geld- kan-ic krijgen.
Maar mu komen de kameradon er aan te
pas, vijftien in getal: Elk anensch 'heelt wel
eene een dag, dat 't werk niet, wil; daarom
•mag de patroon Jan niet ontslaan: dat is geeni
Teden één gaatje in 4K uur is wol niet
veel, maar de baas zal i* z'-n leven ook wel
eens langs de 'kantjes geloop en hebben....
'n Uur lang parlementeerden ze:
Hij weer aan 't werk, of zij allen er af.
Dau maar allen, zei de baas, die wel voelde,
dat het nu er op of er onder ging. Allen gangen
en sinds dien dag lag het werk stil. vele dagen
lang.
Historie of legende? vraagt men?
't Komt voor in bet officieel© verslag van do
commissie, wolke de Minister van Ari>eid in
bet levon riep. om een onderzoek in te stellen
naar de toestanden in bet bouwbedrijf.
Gemengde Berichten.
Te E ijs don brak Zondag-
middag brand uit in do boerderij van den heer
Rullen aan bet Withuis, Woning, stalling en
schuur, benevens een paar varkens werden,
een prooi der vlammen. De stoomspuit der
Zinkwitfabriek verleende uitstekende hulp.
Oorzaak onbekend; de schade wordt door ver
zekering gedekt.
Gisterenmorgen is op den
ÏJsel bij Deventer een met zand beladen schip
gezonken van schipper Jan van (kin Berg te
Geuemuiden. De opvarenden konden zich.
redden. Het vaartuig is' verzekerd, de lading
niet.
Te 'A r n e m u i ct e n is Maan
dag een 14-jarige jongen, die mol kameraadjes
aan den dijk bij het Sloe was gaan spelen, toen
zij door den vloed werden o vervallen, wegge
dreven on verdronken, de andere wisten zich
zwemmend te redden.
To Nijmegen is de 58-ja-
rige vrouw B. van een afdak achter haar wo
ning op een steenen plaatsje gevallen en dood
opgenomen.
Maandagavond te tien uur
zijn op het politiebureau te Rotterdam in be
waring gesteld de 38-jarige scheepstimmerman.
J. C. N. en do 20-jarige Duitsche se-liippers-
knecht W. W. Deze heeren hebben de politie
gisterenavond heel wal last bezorgd. Tegen
nogen uur werden ze met een motorrijwiel met
zijspan op de Koningin u eb rug aangehouden
wegens te snel rijden. N. die in beschonken
toestand verkeerde, zette echter, toen 'n agent
proces-verba al wilde opmaken, plotseling d«n
motor aan en vluchtte in de richting van dc
Maasbrug. Om 'half Gen werd hij weder tot stH-
staan gesommeerd op de Geldorschebadc, nu
door een verkeers- eu eeu rijwielagent. Ook
toen ging hij er weder vandoor, terwijl de rij
wielagent hem eonige revolverschoten nazond.
Eindelijk even voor tienen zag een agent den
motorrijder weder verschijnen en vanaf de
Rrins Hendrikkade do Kaningiunebrug oprij
den. Hij sprong direct in het zijspan. Tec zelf-
FEUILLETON
I n slechte handen.
38)
Dora, wat ben je toch halsstarrig.
Men zou het geduld erbij verliezen. Hoe.
kun je nu toch nog zóo zijn, nadat ik je
alles zoo duidelijk uiteengezet heb, wat na
tuurlijk slechts in 't diepste vertrouwen
geschiedde. Op de nadrukkelijke wenscli
van Sabine's mooter zal de eerste twee
dagen niets besloten of afgedaan worden,
daar zij baar dochter onder geen enkel
opzicht, bij 't neuten van een beslissing,
beinvloeden wil. Hieruit ziet ge weer, hoe
■een wijze moeder zij is. Ik reken er dus
stellig op. dat jo zwijgt. Overigens kind.
wees nou verstandig en bedenk van hoe
veel gewicht het is je toekomst te ver
zekeren. Hier biedt zich een partij voor jei
kan, zóó schitterend, dat zij onze stoutsto
fcvorwaohti'ngen overtreft: .een man met
Ven prachtige carrière, een reusachtig in
komen, met een 'hoog aanzien en voortref
felijke eigenschappen.
Och tante, u behoeft al die dingen
niet voor mo op to halen, onderbrak Dora
•haar. Ik zie dal allemaal net zoo goed ais
andere mensclien. Maar welk meisje kan
•bet zich in 't hoofd zetten een ntan te
fu;ouwon, dien ze nauwelijks kent.
Als je den advocaat nu maar een
becljo weet aan to moedigen dan ben ik cr
van overtuigd, dat hij je vraagt, nog vóór
hij afreist, zei mevrouw von Wildhofen
lachend, niet lollend op Dora's laatste
tegenwerping.
Maar tante, dat kan ik loch niet doen,
een man een 'beetje aanmoedigen, hoe
kunt u toch zooiels zeggen. Dank zij oom
George's optreden kan advocaat Hagenau
niet anders dan mij verachten en alles
wat u mij gezegd hebt o, tante, ik vind
T heusch vrééselijk, afschuwelijk, ging
Dona voort, opgewonden gerakend, terwijl
haar oogen vol tranen stonden: zij was nu
niet meer in etaat de tot liie-r toe (moei
zaam beheerschte kalmte, le bewaren.
Mevrouw von Wildhofen stond op in al
de waardigheid die haar opnieuw gaando
gemaakte toorn haar nog toeliet.
Goed, zei ze, dan wil ik je alleen dit
nog zeggen, dat ik me in je vergist heb.
Je oom cn ik hebben ten opzichte van jou
onzen plicht gedaan. Wanne.er jij echter
niet verkiest onzen goeden raad en ons
wijzer inzicht te volgen, dan treft ons geen
verantwoording, goede nacht!
Goede nacht, tante Kanna.
Mevrouw von Wildliofien ging hoen, zon
der Dora, zooals ze auders toch altijd ge
woon was. een nachtzoen te geven. Maar
nauwelijks was zjj de de.ur uit, of ze kwam
weer terug, en vroeg, met een vriendelijk
lachje nog eenmaal:
Nu, Dora, je doet toch morgen jo
nieuwe kleed aan, nietwaar?
Neen. lanto, dat doe ik niet, ant
woordde Dora vastberaden, waarop me
vrouw' von Wildhofen heenging en de
deur hard achter zich dicht trok.
En Dora, in haar stemming van' vertwij-
feling kon Loch niet nalaten le lachen, zoo
een komische uitwerking had de plotse
linge verandering iii den toon van haar
taiiLe.
Hoewel alles wat haar lanle haar ge
legd had, haar verbitterd had, zoo hadden
haar wroorden toch niet nagelaten die.pen
indruk op het meisje to maken, en zij
dacht, in haar opwinding, er nu over na.
O, wat had zij er ni-et om gegeven, als zo
geweien had, wat advocaat Hagenau op
de tactoozc. bemerkingen van haar oom
£ean'lnvoord had! En zij bedacht, met. klop
pend hart en wangen die brandden van
opwinding, dat haar bloedverwanten alle
onoeile deden otm haar voor de aanslaande
stiefdochter plaats te doen maken.
O, ze zullen mij kwijt raken, zei Dora
bij zichzelf, met haar bitter 'lachje. Maar
niet op de manier, die zij ziéli voorgesteld
hebben. En zij nam het ochtendblad dat
zij dikwijls meenam naar haar kamer, om
'1 nog uit te lezen en begon de advertentie
kolommen door te snuffelen. Ze vond
©enige advertenties waarbij juffrouwen
van gezelschap gevraagd werden, bij oude
•alleenwonende dames. Toen nam zij pa
pier en potlood en begon een brief op to
stellen waarin zij zich als gezelschaps
juffer aanbood, maar nauwelijks had ze
een regel geschreven of ze brak in snik
ken uit, gooide driftig papier en potlood
op den vloer en verzuchtte:
O, hadden ze toch maar gezwegen!
Wellicht zou liij mij, mettertijd, Hef ge
kregen hebben. Nu kan -hij mij alleen maar
verachten en, och, ik heb hem nu voor
altijd verloren. En 't had zoo schoon kun
nen zijno, ik heb hem «lief. Ik heb hetm
lief!
En na deze bekentenis voor zichzelf,
bleef ze lang en smartelijk uitschreien.
Den volgenden morgen, in alle vroegte,
was Dora met haar bedrukte gezichtje aan
't. ontbijt. Ze had haar nieuwe kLeecl niet
aangedaan, en hij, voor w,ien ze 't dan
moest doen. merkte er geen steek van, of
't haar beste, haar mooiste, haar nieuwste
kleed was, wat ze aarhad, of niet. Eu
bovendien, in liaar beste 'kleed zou ze er
moeilijk bekoorlijker hebben kunnen uit
zien, dan in hel eenvoudige donker grijze
ochtendjaponnetje, dat, aan den hale, niet
scharlaken roodo garneering was afgezet
en haar buitengewoon mooi kleurde. Kern
rad Hagenau zag haar meermalen onderzoo
tkend aan: na haar goedemorgen te hebben
gezegd had hij geen woord meer gesproken.
En daar zij zijn groet maar vluchtig be
antwoord had, zonder hem aan te zien,
vroeg hij zich af, we>l'ke gedachten haar
toch zoo in beslag zouden nemen en die
uitdrukking van mistroostigheid geven
aan haar gezichtje' Hij dacht, liet wel te
kunnen raden, maar, lioc kou hij vermoe
den, dat haar vrouwelijke fijngevoeligheid
door de handelwijze van haar oom zoo
was gekwetst? 'Wat hom aanging, de voor
barige toespelingen van den gastheer had
den hem hoogst onaangenaam getroffen*
maar hij was te zeer man van karakter ea
man van menschenkennis, dan dat de han
deling van den oom hem tegen liet meisje
zou hebben ingenomen.
Arm, klein meisje, arm klein gezelschap*
juffertje, had hij den vorigen avond bq
ziclizelven gezegd. Al had zij dan ook eea
deftig cn voornaam tehuis en een rijk be
schermer, toch was, in dit hujs, echte lief
de zeker nooit haar deel geweest. Zij butt-
ten dit meisje uit, zooveel zij tornden, zagen
in haar enkel het kind dat geheel van hen
afhing cn waren er op uit., haar den eer
sten den besten man, die haar naderde
af te staan.
.(Wards varvojftd). i
