IftÉ Coiaiif.
,veeds Blad»
Uit ds Omgeving.
mderdag 17 Maart 1921
t groote vraagstuk.
ja onze Ea.tliolic.ke pers de zoo plofc-
0,51,brande strijd over he* bedryfs-
ieJsel we>t 'g&ait luwen, blijkt steeds
iit de ureesaohtigen. en do verkeead-
_jell onder ons, met al him lawaai
bitter weinig iaidrulr hebben
ik*.
«aar vooraanstaande leiders in onze
|j(r0 vakbeweging, hebben elkander
rijjk geetn oogenblik misverstaan, en
dl volkomen bewust, dat hetgeen
)tte 'in de statuiten van den Centra-
ad van Bedrijven os vastgesteld, een
pmis ,y.q.n wonden, genoemd itusschen
craard niet geheel gelijk© wenschen
r la agens in de vier onderscheiden
3' groepen.
wat daarin is uitgedrukt,* hebben
jq op volkomen organisatorischen
met volledig besef v.an de betee-
daarvan, aan-vaamddaarbij uit-
van de stelling, dat een opbouw
Bed'i'ij fsnad enaifcedsejl, dat geheel op
_jjjdsche vrijwillige medewerking be-
set direct in alle opzichten tot alge-
volledige bevrediging kan leiden,
niet wegneemt, dat men eenstem-
grond gedachte aanvaardde, dat het
dictatuur dor ondefrncnietns, vol-
Bbeaaal-oconomisch reoept-, voor
u^it moest zijn.
was op het eerste congres van den
6(8 len Raad van Bedrijven de werkge-
icb iepdels, die terecht verklaarde, dat
m igevers tot dan toe voorreohteio)
genoten, die in de natuurlijke ver-
tusschen werkgevers en arbci-
rechtsgrond vonden.
•órd-'t wel de modezeggenschap der
eis (de vertegenwoordigers hunner
(uties in de hoofdlijnen der alge-
bedrijfspoiitieik) voorgesteld als in
net het eigendomsrecht, doch dat
harblijkedijk op misverstand berus-
it<
bestaat er wel een onbeperkt eigen-
Q<^ icht op de produotiemiddel.cn
regel, de voorkeur geven aan
itaoulier bedrijf, boven het over-
of als men wil, gemeensehapsbe-
Isa vo gt daaruit nog geenszins de
van een onbeperkt eigendems-
l0" up de productiemiddelen,
van meening, dat
:hui Atop particulier bezat van produc
ten wordt begrensd door do
van het algemeen belang.
(gemeen belang gaa.t altijd boven
idd soonlijk belang zoodat <le par tic u-
Bo atiter der productiemiddelen het
daarvan moet richten naar de
der gemeenschap,
he is hij mie.t vrij in het gebruik
bezit, en bestaat er dus geen ab-
R«
<w Eigendomsrecht,
e Ci
a de
rong
zoover het be-
bneken, werktuigen, enz.
icfcA wij ons niet sterk vergissen, is dit
gbare meening van alle katholieke
en moralisten.
i dat betrekkelijk eigendems-
edirang, als aan de arbeiders or-
medezeggeaischap in de bedrijfs-
wordt toegekend?
vla ia toch bij d© goederen voor thren-
lero lereerst twee partijen betrokken,
n al partij brengt daarbij hare arbeids-
L' m in, en de ander© partij hare ar-
xcht.
partijen wenden dus aan haar
«rticuldere bezit, ten dienste der
si voortbrenging.
zit nu van hoogere orde is, het
arbeidsmiddelen of de «rbeids-
is zeker niet aan twijfel onderhet*
V4
encycliek „Rerum Novarum" grondt
<eo XIII zg het privaat-bezit juist
voorbeeld, dat de akker door de.
- ing als 't ware met den bewer-
wli vereenzelvigd, en deze juist door
beid een natuurlijk recht op den
5'u
1 cWl rbeidskracht is dus zeker van hoo-
ntal
e ord© dan de. arbeidsmiddelen, en zoo
dat juist d© eerbied voor het eigendoms-
ongetwijfcld meer onaantastbaar dan dat
op de arbeidsmiddelen.
Maar vloeit daaruit dan ook niet voort,
dat juist de earbied voor het eigendoms
recht ieadit to/t erkenning van de arbeiders,
óók an de 'bedrijfsleiding
De arbeidsmiddelen verkrijgen boven
dien alleen betoekeaais, en kunnen alleen
tot hun doel gebruikt worden, dóór dé le
vende arbeidskracht van de arbeiders.
Arbeidsmiddelen zijn ongetwijfeld on
misbaar, doch arbeidskracht nog meer.
Is het dan ook maar in de versite verte
met het eigendomsrecht in strijd, als d©
arbeiders, die het meest onmisbare ele
ment in de goederenvoortbrenging zijn,
daarin ook medezoggensohap eoschen
Het gaat toch niet aan, dat de bezitter
van de arbeadsaniddelen geheel maar eigen
inzicht alles regelt; terwijl den bezitter
van de nog meer onmisbare arbeidskracht
geen invloed wordt toegekend.
Dat .gaat minstens genomen in tegen een
billijke verhouding tusschen de bedde on
misbare factoren in de goederenvoortbren-
ging, die nu eenmaal onafwijsbaar op sa
menwerking zijn aangewezen.
De groote bezorgdheid voor net eigen
domsrecht op de ar.bedd&mkklelen mag er
toch niet toe-leiden, dat men de rechten
van den arbeidseagendom geheel uit 't oog
verliest.
Da,t schijnt, ons niettemin toch het geval
te zijn bij hem, die in de discussie van de
laatste weken d© medezeggenschap der
arbeiders afwijzen, of althans bestrijden,
op grond, dat daardoor het eigendomsrecht
zou wonden, aangetast.
Dat is ©en hoogst eenzijdige opvatting,
die niet berust op onbevooroordeelde logi
sche overwegingen, doch meer op inzich
ten, ontleend aan toestanden ia-t een afge
sloten tijdperk der maatschappelijke ont-
Daarom hebben onze tegenstanders hier
oogensdhijnlijk zwaar geschut aangevoerd,
maar de^uitwerking er van is als van zeep
bellen.
Als men nu misschien zou vyagen, hoe
het komt, dat er, ondanks de algemeene
aanvaarding der statuten van den Cen-
tralen Raad van Bedrijven, toch nog mee-
nimgsverschillen blijken te bestaan, dan
moge er de aandacht op worden gevestigt,
dat genoemde statuten zijn gebouwd op de,
chen een er .geheel vrrij willige samen wer-
Lg tusschen de organisaties der vier so
cial© groepen, terwijl thans de publiek
rechtelijke regeling aan de orde is geko
men.
Dat is wel wat anders
De "Centrale Raad heeft uit dien hoofde
zelfs een speciale oommissie, de z.g. „Uit-
bpuw-connnissae" ingesteld*, welke commis
sie thans werkzaam is, om te overwegen
of, en zoo ja, welke wijzigingen met het
oog daarop dienen te wonden aange
bracht.
Het werk van deze commissie zal na
tuurlijk ook weer verschil van nweming ont
moeten en zal derhalve opnieuw het resul
taat van „geven en nemen" zijn.
Wie zich nu kan indenken, c, ondlanks
de algemeen© aanvaarding der vrijwillige
statuten, er desondanks meeningsverschil
len nopens de publiekrechtelijke regeling
mogelijk blijven, zal zich weldicht. de. af
wijkende meeningen van den laa ts ten tijd
kunnen verklaren.
Daarbij vergefce men vooral met, dat de
meenings-verschillen ndet loopen over de
grondgedachte van het Bedrijfsraidenstel-
seil, doch feitelijk alleen over V/at meer of
minder.
Daarbij blijft onaangetast het- particu
lier bezit van productdemiddeilen en ook het
aangenomen stelsel van medezèggeuschaqj
der arbeide,reorganisaties in de hoofdlij-*
hen der algemeen© bedmj EspoütaeJ© door
middel van de Bedrijfsrade.il.
Medezeggenschap der dfrboKLers in de
afzonderlijke ondernemingen neeft meu
daarbij niet op het oog.
Nu wordt e,r wel op boegen toon ge-
eisoht, dat we nu eens precies en in on-
derdeelen zullen aangeven wat we willen,
doch de hoeren, die diat eischesn moestem
toch begrijpen, hoe wij ons volkomen be
wust zijn, dat wij niet voor het decretearen
hebben hoe het. worden moet.
Wij zijn juist vijanden van atlle dicta
tuur, en evenmin voorstanders van de dic
tatuur van heit proletariaat ais van de
dictatuur van het kapitalisme.
Wij zien er momenteel ge enenkel nut in,-
als wij hicT precies zouden fafiirae,eren hoe
ver Vy dé medezeggenschap de» arbeiders-,
organisaties voor d© toekomst zouden
willen uitstrekken.
Wat wij daaromtrent ite zeggear hebben,
zullen wij ongetwijfeld ter juister .tijd en
ter bevoegd er plaatse miest nalaten te zeg
gen, doch als men wil inzien, dat het hier
gaat om een vraagstuk, dat allereerst de
organisaties van werkgevers e,n arbeiders
raakt, en een en ander bij den Central en
Raad in ernstige studie is, zal men toch
moeten verstaan, dat wij de sommatie tot
ons gericht rustig langs ons Kunnen en
moeten laten heengaan.
Dat begrijpen, zeer terecht, ook de an
dere bouwers aan de nieuwe maatschappij
zooals die, naar christelijke architectuur,
moet worden opgetrokken.
Hef is voor de nieuwsgierigen toch wel
genoeg .te weten, dat de R.-K. Arbeiders
beweging, op den grondslag der hierbo
ven aangegeven hoofdpeilers van het Be-
drijfsrradenstelseJl, de democratie in het
bedrijfsleven zoover mogelijk wonscht door
te voeren.
Men hoede zich echter voor de vrees, dat
wij daarbij zijn bezield met een luchthar
tig optimisme. Wij zijn ons zeer wel be
wust, dat. de toestanden van net heden,
zoowel wat begrippen ais feiten betreft,
daarbij de grenzen van het bereikbare aan
geven.
De R.-K. Vakbeweging der .arbeiders is
wel zooveel in de practische Werkelijk
heid geschoold, dat zij geen hersenschim
men najaagt..
Zij zal streven naar een verhouding in
•het bedrenfsleven, die in de Huidige cul
tuur aan reeht en billijkheid voldoet, on-
gtewyfetdmaar zal daarbij liet gemeen
schapsbelang niet uit het oog verliezen.
Aan eis chen van onredelijkheid en on
mogelijkheid weten wij ons niet schuldig.
Daar komt nog wat bij.
Ails we niet uit het oog verliezen, dat
het gaat om de publiekrechtelijke regeling
van het Bedrijfsradenetelseldan is het
goed daarbij te bedenken, dat, «elts als wij
Katholieken het geheel eens zijn, ook nog
anderen daarover een woordje hebben mee
te spreken.
Ook ai is bet volkomen juist, wat Prof.
Aengenect zegt, dat ons B edrf sradens t el -
eel niet specifiek katholiek ns, en dus ook
and ere volksgroepen de hoofdpeul ers daar
van op den grondslag van hare beginselen
zonden kunnen en willen aanvaardenook
dan nog is het. zeer goed mogelijk, dat wij
ons bij de airtWe.rking der onderdeelen naar
afwijkende meenimgen moeten schikken.
De wettelijke uitwerking van zoo'n in
grijpend maatschappelijk hervormend stel
sel, zal niet alleen ledden tot een „geven
en nemen" in onzen eigen Katholieken
kring, doch misschien ook een zelfde ope
ratie eis chen tusschen ons en andere niet-
katholieke volksgroepen.
Wij weten nu wel reeds, dat ook de
Christelijke vakbeweging van arbeiders in
on,s land zich dn de richting vwn ons stel
sel heeft uitgesproken, hetgeen ongetwij
feld een belangrijke slap vooruit is, doch
zij, en andere medewerkers, zullen na
tuurlijk bij de, definitieve regeling even-
tuecle afwijkende inzichten geëerbiedigd
willen zien.
Wie dan ook het vraagstuk in zijn volle
breedte bekijkt, behoeft zich aüet zoo ern
stig bezoTgd te maken voor ontzettende
dingen. Want die dreigen er heeiemaal
niet.
Die kunnen alleen bestaan an de ver
beelding van mornschen, die de werke
lijkheid niet zien, of haar op een onbe
waakt oogeablik uit het oog hebben verlo
ren.
Wij katholieken hebben den plicht én
daarom de taak mede leading te geven aan
de maatschappelijke en staatkundige ont
wikkeling van ons volksleven.
En wij hebben dat te doen trvereenkom-
stig de eischen welke onze tijd stelt.
Daarbij zijn pogingen om in net verleden
terug te treden onvruchtbaar en gevaar
lijk.
Wij moeten, willen we de ontwikkeling
in katholieke richting eturon, vooruit zien.
Dat moet vooral bij dit waagstuk goed
begrepen en toegepast worden.
C. J. KUIPER.
KATWIJK a. d. RIJN.
De Hanze. Zaterdag 19 Maart ss,
feestdag van den H. Jozef patroon van
„De Hanze", zal door de leden kerkelijk
gevierd worden door een algemeene H.
Communie in de H. Mis opgedragen voor
d© leden van de Hanze 'e morgen-s te half
7. Op een nog nader te bepalen dag zal
een algemeene vergadering gehouden wor
den waar als spreker zal optreden de
Weded. Heer Chris Jansen, welbekend, met
een actueel onderwerp. Ook zal den gees
telijke adv. een gedeelte van deu avond
vullen door een lezing.
Coöp. Inkoopvereeniging. We hebben
onlangs gezegd den lezer nog nader t©
zullen inlichten over de hier beruchte ge
schiedenis betreffende de Coóp. Inkoop-
vereenigiog „Ons Belang". Nadat dan de
zaak bij besluit van algemeene vergade
ring met precies voldoend aantal stemmen
was ontbonden, bleek <al spoedig dat door
dit overhaast, genomejn besluit <er was n.l.
binnen 3 dagen 2 maal vergaderd om
maar tot opheffing te kunnen Komen) de
kleine verbruiker en diegene, die ni©ts
hadden afgenomen of hadden kunnen af
nemen, hiervan zelf de dupe w.airen gewor
den. Enkel© dagen na de ontbinding werd
den leden door de Üiquidateuirs een schrij
ven toegezonden, meldend, dat de om
slag voor ieder was bepaald op 290. Van
het recht om dit bedrag voor eventueel
niet bef aaide posten en voor omcosten met-
50 pCt. te verhoogen was maar in zooverre
gebruik gemaakt dat het bedrag van 200
werd verhoogd voor ieder lid met 35 en
dus werd 325. Die z'n aandeel niet. had
volgestort, moest, dit bovendien nu doen,
en, waar bij besluit van vergadering gehou
den voorjaar 1920 men toen 30 moest stor
ten voor het noodige crediet, moesten die-
hieraan nog niet hadden voldaan, ook
hieraan nu gevolg geven. (Sommige moes
ten dus 325 betalen, anderen j 350, enke
le zelfs tot 380. Dat dit niet als zoete
koek door allen gegeten werd ligt voor de
hand. En waar de tijdsomstandigheden van
dien aard zijn dat „ieder z n vee.ren
hard noodig heeft" was het ook hierom te
begrijpen dat er oppositie zijn zou. Een 20-
•tal leden belegden ee,n vergadering waar
ieder lid werd uifgenoodigd die fnet de re
geling, zooals het bestuur die wens elite,
niet aecoord ging. In deze vergadering
werd besloten voorloopig niét te betalen,
doch eerst rechtskundig advies dn te win
nen. Na dit ingewonnen advies was bet
deze ledeil recht duidelijk, dat ze door
het overhaast genomen besluit, om de
vereeniging "te ontbinden, zaetizelf reus
achtig benadeeld hadden. Er bleek dat
wanneer groote winsten gemaakt wa
ren deze naar gelang v. aank. zouden ver
deeld zijn gelijk de statuten zegsen doch nu
er een groot .te kort was van plm. ƒ18000
(en de vereeniging was ontbonden, en
hierover dus geen besluit meer genomen
kon worden) werd liet verlies per hoofd
berekend, ongeacht of men voordooien van
de vereeniging genoten had of miet. Men
stond dus voor het. feit dat iemand die
voor 100 gebruikt had en bij winsbver-
dceling een zeer luttel bedrag zou hebben
ontvangen in den omslag nu precies even
veel moest betalen als een ander lid^ die
voor 10.000 had afgenomen en bij winst-
verdeeling vermoedelijk een niet onaan
zienlijk bedrag zou hebben ontvangen.
Daar komt nog bij dat het, vooral in het
eerste half jaar van 1919, steens regel was
dat het product ongeveer 10 pot. beneden
handels prijs aan de leden werd verstrekt
(er werd teen immers toch winst, gemaakt).
Welke wocrdeeilen de grootverbruiker hier
van al had genoten is natuur!ijle niet. m©er
te berekenen. Dan de zekerheid dat men
de meststoffen kreeg, dat was in dien tijd
ook veel waard. Al deze feiten zijn in ver
gadering breedvoerig besproken, 't Was
echter te laat. Voor velen was net. betalen
van pl-m. ƒ340 een ware ramp. Velen
moesten hiervoor zelfs bij den Boerenleen
bank geld opnemen. Enkele vroegen aan
de Üquidateurs uitstel om de» schuld te be
talen op 1 Mei wanneer bloemboUengeld.
ontvangen werd.
Die onlangs botHengdd dachten te innen
kwamen van een kouden kermis omdat
vanwege een zeker .adres hierop beslag
Met dit al heeft, de Coöperatie hier veel
onheil gesticht al dacht, men aanvankelijk
uit de kou te zijn. 't Zal velen nog jaren
heugen dat w© eens in Katwijk aan_ den
Rij.il hadden een Coöp. Inkoopvereeniging
genaamd „Ons Belang" doch die beter
den naam had kunnen dragen, „Onze On
dergang". Wa© op heden zou probeeren
hier een coöperatie op te richten, kan er
zeker van zijn bij niemand binnen gelaten
t© worden om er over te spreken. Men
behoeft, slechts het. woord ooöperatie te
noemen om by zeer velen keft naaf
het hoofd te doen e tij gem of PfHj
is ook een veresoiging op z&g tijeiiüg© jyjj*
ze opgeheven.
wassenaar:
„St. Joannes de Deo." DinsdagaYCUtiJ
vergaderde de afdeeling Wassenaar van
het Ondersleuningfonds „St. Joonneti d«
Deo" in het Patronaat. Tegenwoordig ruim'
50 leden van de 100 ingeschrevenen. Dé
Voorzitter opent de vergadering met gebed
en heet allen welkom. Hij deelt mede dadj
aan de R.K. Prop.-dlub vergunning is ver
leend om tijdens de vergadering met vlug^
schriftjes te mogen colporteeren. Ook ver
zoekt hij om voortaan op tijd te komeü
daar er dan ook vroeger kan begonnen,
worden en het niet altoos zoo laat behoeft
tc worden. Verder wijst hij op den St,
Josephadag a.s. Zaterdag en hoopt ook dat
alle leden dezen feestdag van onzen Pa
troon als Zondag inderdaad zullen ren.
Hierna worden de notulen voorgelezen
en goedgekeurd. Mededoelingen worden ge
daan van verschillende patroons dat zij in
geen hooger loonklasse wenschen geplaatst
te worden doch in di© klasse wenschen ta
blijven waarin zij nu geplaatst zijn. Veler
lei pogingen en moeiten zijn door het be
stuur gedaan om hierin verandering l©
brengen, doch tevergeefs. Aan de orde la
vervolgens de verhooging van contributie.
Tot nog toe werd bij werkeloosheid f 18 per-
week uitgekeerd tegen oen© wekelijksch©
bijdrage van f,1.05. Thans is dit door den
bondsraad vastgesteld op f 19.50 en f 1.08.
Aan het gemopper en geklaag over doz©
verhooging kwam bijna geen einde; vooral
de grondwerkers brachten zeer vele be
zwaren naar voren. Ook werd cr vooral
hevig gesputterd tegen het in dienst nemen
van vreemdelingen (Katwykers) terwijl -
dorpsgenooten zonder werk loopen. Da
Voorzitter bracht zeer ter snede naar voren
■dat de leden van den bondsraad ook dooi*
ons zijn gekozen en dus ons volle vertrou
wen verdienen en wij ons aan die uit
spraken, wat hier wederom de verhooging
der contributie betreft, dienen te -houden.
Nochtans werd besloten om de Wasscnaar-
sche tegenstrubbelende geest-van de leden
van het Ondersteuningsfonds „St. Joannes
de Deo" aan het hoofdbestuur ie melden en
voorloopig maar op den ouden voet dóór to
blijven gaan. Mededeoling wordt gedaan,
van een schrijven van de R.-K. Vakbewe
ging, dat er in de maand Mei a.s. een con
gres zal gehouden worden te Utrecht en
vele bondsleden daar verwacht worden.
Do Eerwaarde Adviseur verschijnt ter
vergadering. De besprekingen omtrent het
gaan of niet naar het congres gaven tot
resultaat dat slechts 18 leden zich opgaveb
om hieraan deel te nemen.
Hierna deelt de voorzitter mede dat er
insignes zullen verkrijgbaar gesteld worden'
tegen den prijs van ƒ0.40 per stuk. Do
voorzitter en ook meerdere leden wensch-
ten echter eerst een som bijeen te krijgen
ter aanschaffing van een vaandel. Anderen
wensehten zoowel vaandel als insigne, ter
wij! een betrekkelijk groot aantSl noch het
een noch het ander wilde en er niets voor
ten koste wilde leggen. Besloten werd om
zooveel mogelijk aan aller verlangen tege
moet te komen.
De voorzitter deed vervolgens toezegging
dat hoi vakblad voortaan te huis gezorgd
zal worden bij hen, die niet in staat zijn .dit
af to hallen. De penningmeester uitte dé
klacht dat de boeten voor hot. niet-hijwö-
nen der vergaderingen zoo slecht voldaan
worden en wel steeds door dezelfde leden;
daarom stelde hij voor liet boetestelsel af
te schaffen. In het algemeen was m-entile*
echter niet voor en werd dit punt aange
houden tot de volgende vergadering. Irt
verband met dit voorstel wijst de voorzitter
.er op dat het bestuur, dat hier toch werke
lijk niet voor zijn pleizier zit, zoo weinig
samenwerking ondervindt, van do leden ene
hij, was het niet voor hel goede doel, reeds
lang als voorzitter- bedankt zou hebben.
Laat die oproerkraaiers, di© hier spreken'
over het. zich aansluiten bij neutrale ver-
eenigingen, en in liet geheel geen besef heb'
ben van de Katholieke organisatie, gerusR
heengaan, zoodat wij alleen trouwe Room-
sche leden behouden.
Ook deed de voorzitter nog mededeel in®
dat binnenkort do heer Gompertz komC
spreken voor de grondwerkers.
Na gebruikelijke rondvraag sloot de Eerw?
Adviseur deze vergadering met gebed.
Van alles wat.
Even vastleggen.
beschaving staat in het toeken van
brei.
Is men don ouden Batavier afbeeldt
lank Rare knevels en met don oerossen-
f'cli *n de forse he schouders, zooals men
oo^ an uit den Pranschen tijd niet andors
bn met de wit gepoederde pruik op
r* ofd, zoo zal het type van den heden-
'en man in later eeuwen geteekend
tildcrd staan, olean-shaven met de
tusschen de lippen.
Nierdaad, is dc sigaret niet het mo-
lev&n in miniatuur, is dat kloinie
je niet de representant, het beeld
to besohaving? Evenals do sigaret is
«n in den tegenwoordigen, haastigen,
fa-arl* wktigeii tijd in een oagenblik opge-
'3 ons leven opgegaan in oen intens,
"fen, bedwelmenden rook.
Nordt ingespannen, ja zelfs over-
D' bard gewerkt in onaien tijd, en het
pi «akbeeld na het andere, de ©ene
de andere, de eene economisch©
na de andere, wordt geboren iy
ogenblik van sterk aangewakkerd
-M- -,0v- omhoog, sterk geurend ©n
oogen nagestaard totdat zij ver
ve- n vervagen, en zij laten, achter een
6 mende, verwarrende atmosfeer, een
van onbevredigd zijn en tevens van
rzadiging en van een verlangen naar
'lucht.
18 bet in het moderne leven, zoo 'is
te sigaretten rookerij.
'Star is het symbool van een vroe-
flter rustigen tijd, biet zoo ener-
veerend en zenuwiprikkelend, met als ge-
#volg een kalme vredige oude dag het
lekkere peukje in het sigarenpijpje, waar
aan je nog zoo smakelijk kunt sabbelen.
(De beeldspraak gaat wel ver!)
De pijp, zinnebeeld van stoere mannen
kracht, hoort eigenlijk thuis in een nog
vroeger tijd, den tijd van krachtige pootige
kerels, onze voorouders van de 17e eeuw
b. v., doch nu komt do pijp langzamerhand
weor in eer©. En is het geen treffendo
samenloop van omstandigheden o ironie
van hot noodlot dat wiij de pijp hot zinne
beeld noemen van vroegere kracht die nu
weer hot hoofd omhoog steekt, en dat het
woordje „pijp"vrouwelijk is. Zou dat
een aanwijzing zijnJe leest zooveel
van emancipatie en dergelijke dingen en je
ziet de dam os al sigaretten rooken. Waar
gaat dat heen? Misschien rooken zo over
eefi tijdje al sigaren en dan pijpen en dan
vergaat de wereld!
Doch voor dat het zoover is, zullen or
nog heel wat sigaretten weggeWalmd zijn.
Wént iedereen rookt tegenwoordig z'n si
garet, ieder houdt ©r zijn geliefkoosd merk
op na en hét lijkt wel of voor ieder een
apart merk bestemd is.En al die sigaretten-
fabrikanten kunnen er blijkbaar van be
staan, dank z-ij reuzachtig© reclames en
dank zij de onverzadeJijk© sigaretten
honger van ons opkomend geslacht. - Ze
ruiken al op *n afstond naar de sigarottien
én als je de vingertjes zietdïo van een
volbloed Boschjesman of rasechten Hot
tentot zijn er nog lelienviTigors bij.
Ên feet is niet alleen de Spee patriae, niet
alleen het sjotele^ohooiertje dat je om een
beetje vuur vraagt voor zijn gevonden
sigaretteneindje, of de student, maar ook
de oude hceren, die vroeger een jaar of
tien torug zoo'n ding niet zouden heb
ben aangekeken. Hen zi© je ook al genoeg
lijk trokken aan hun „Ismalun" of de
hemel imag weten wat voor merk, en z©
hoesten kortademing als de rook hun naar
binnenslaat, en zo kunnen niet zien van
weg© het lastige rookzuiltje dat altijd pre
cies in oen van de oogen wil binnendringen.
Ze hebben er vreeselijk vecfl last mee, en
voor ze er erg in hebben is hij op. Toch
rooken ze dapper, omdat d© sigarette go©d-
kooper is dan een sigaar, weet u. Voor een
goede sigaret betaal je hoogstens 4 cènt en
wat heb je voor ©en dubbeltje, di© je neer
legt voor een sigaar? En z© verbeelden zich
wérkelijk dat 4x4 cent goodikooper is dan
een sigaar van 12 cent. Want niet alleen
dat je zelf ©r voel gauwer toekomt otm er
nog eentje op te steken,, maar als je een
vriend tegen komt, dan gtresenteer je hem
al gauw ook eon sigaret, die natuurlijk
wordt aanvaard, als de gewoonste zaak
van de wereld, terwijl je er niet zoo giauw
toekomt om hem een sigaar te presen-
teenen, en als je het al doet., om je groot
te houden, dan bestaat ©r altijd nog kans,
dat hij je niet wil berooven van Je kost
baar bezit. Ofmissohien ook wel, diat
hij weigert, bij zichzelven denkend: „Als
jij 230o gul bent met je sigaren, mannetje,
dan zal toet ook wel niet veel sóeps zijnl
Dank jo wel."
{on
voorzichtige Vader.
Hans: „Mama, hoe heeft papa u eigenlijk
loeren kennen?"
Moeder: „Ja, jongen, ik was eens in het
water gevallen en toen is je vader mij na
gesprongen en heeft mij eruit gehaald.
Hans: „Dat begrijp ik nieten vader
hoeft mij verboden om zwemmen té
loeren",
(o)
Vergeetachtig.
Vrouw: „Man, je hebt mij oen nieuwe
mantel belooft, als wij 25 jaar getrouwd
zijn, weet je wel. Hier is een mooie."
Man: „Heb ik niet gezegd: als wij 50 jaar
getrouwd zijn?"
- (o)
Juist van pas.
Vader (tot zijn zoontje, wijzend op eenige
dronken studenten, die in ©en lantaarnpaal
geklommen zijn) „Zoo diep zink jo nu, als
je aan den drank verslaafd bent, jongen 1"
(o) -
O. W.
„U moet eens bij mij thuis komen kijken,
ik heb het vol gehangen met schilderijen.
Waar je maar hoen apuwt tref je een
kunstwerk."
(o)
Aanbeveling.
Koopman (die aan iemand oen boek voor
liefdesbrieven heeft verkocht) „Een paar
brieven heb ik aangestreept, mijnheer,
daarmee heb ik mijn oude ook gekregen I"
(o)
Do overgeslagen dag.
Kleine Bob huilt wanhopig.
Moedor: Wat is 't, Bobbio.
Bob: Emmy heeft heeft twee
scheurkalenderblaad'jes afgetrokken,
en nou nou is 't Zaterdag en
nou nou mot ik in 'l bad!
(ol 4
Wanneer iemand een ander voor eigen
zinnig uitscheldt, dan wil hij meestal zytf
eigen wil doorzetten.
- (o) -
Bij velen begint het geweten daar, waalj
toet voordeel ophoudt.
- (o) -
Velen hebben de waarheid slechts lief oitf
anderen dc waarheid to kunnen zeggen.
(O)
Gedachten van oen Nachtwacht.
„Vorige nacht sliep ik bij de poort, en
toen heeft mij iemand wakker geschud,
Zou ik hem nou wegens nachtelijke rust
verstoring kunnen aanklagen."
- (o) -
Een originoele salon.
Men komt tot vreemd© dingen als men
'origineel wil zijn.
Do Daily Mail vertelt, dat een dor groot
ste huiaen tegenover Hyde Park in Londen
een salon heeft met een vischvijver.
De kamer is rond-gebouwd met een lagéi
divan langs de geheel© muur. In het mid
den van de salon is do vijver. De vloer if
uitgehold en daarin bevindt zich een gla
zen bas in van ongeveer vier meter in door
snee, met water gevuld.
Di© vijver, dat basin i3 wel ©en beetgf
zonderling maar „visschén" in een salon-*
och, nee dat eigenlijk niet. „Tab*
(o)
In hot Theater,
Hij (tot zijn vrouw) „Kijk eens, vrouwlui
tusschen het eerste en hot derde bedrijf tmfl
een lusschenruimto van vier jaren, en Q
dame, die de gravin voorstelt, heeft nflÉ
steeds dezelfde japon. Daar moest jé ©esa
een voorbeeld aan nemen.* ^4,
