Tweede Blad.
laterdag SSSeptember 1820
Geloofsverdediging.
Het gaat natuurlijk niet aan, precies te
0[ wij liet complimentje, door de
Idacfie ons jongstleden Zaterdag ge
bakt, niet hebben gelezen.
«Vij hebben liet, gelezen en zijn der Re-
ict'ie erkenteHijk 'voor hare waardeerin'g.
fofte schrijft, 't spreekt immers van
,f schrijft om gelezen te worden, voor-
wanneer liet geldt een gewichtige zaak
de „verdediging van ons heilig en
arachtig hoven alles dierbaar geloof",
peel begrijpelijk heb ik me dus in den
Ier weken wel eens afgevraagd of
geloofsverdediging" veel getrouwe
zou hebben. De bevestiging dier
vind ik in het dank-woord der Re-
[ctie, die het weten kan, en in de uiting
haar wenisch, Ü'a-t mijn „Besluit" niet
leekenen mocht een besluit voor goed.
Ik»kan de Redactie verzekeren, dat ik,
minste zoolang de omstandigheden,
God geleid, het gedongen, zeer gaarne
„'de geloofsverdediging blijf voortwer-
n doch daan viae® ik daarbij uwen en
tert wensch, dat steeds meerderen om
ille van den schat des geloofs, w.elke het
it gediend wordt door diep overtuigde en
e'd onderlegde Katholieken, zich zullen
ijveren*, geen moeite schromend, trouwe
j nauwkeurige lezers dezer rubriek te zijn.
Een aansporing in dien geest mag niet
•erbodig worden beschouwd. Men houde
iij ten goede. Ze wordt alleen ingegeven
r het zuivere verlangen en den vurigen
ensch het erfgoed der vaderen, ten koste
ontelbaar vele offers aan goed en
d door hen behouden voor ons, door
bs te zien bethoudem voor dat en het ko-
md nageslacht.
Welnu, die ondervinding van iederen dag
ert, dat nog een zeer groot deel van het
wrasche volk geen tijdoch jawel,
geen zin heeft door ernstigen geestes-
jteid, door het lezen en bestudeeren, al
het slechts voor een gering gedeelte,
in hetgeen er tegenwoordig aan apologie
geloofsverdediging geschreven wordt,
n godscLienstkennis te vergrooten, hun
iloofsovertuiging te bevestigen, zelfs niet
wordt het hun wekelijks thuis gebracht,
et ontgaat hun ten eenenmale, dat, ge-
veranderde tijdsomstandigheden
eeds meer kennis en ontwikkeling eischten
leff mensch om met succes d,en strijd
het bestaan te kunnen voeren, die-
filde gewijzigde tijdsomstandigheden ook
bi kennis en ontwikkeling op godsdien-
ïlig gebied! vorderen van den Kabhodiiek,
wH guLu'kkig resultaat den) strijd des
)(s te kunnen strijden.
Godsdienstige kennis, welke een diepe en
jhle geloofsovertuiging doet geboren)
irden, wordt er gecischt, thans, nu wij
omschen wel niet meer vervolgd wor-
DjioCh andere vijanden ons kostbaar ge-
vaart door de wereld een geest,
driest en brutaal alles en alles loo
iend, wat niet van deze .natuurlijke stof-
lijke orde is. Het is de geest van ontken-
van al het. bovennatuurlijke. En met
geest en ten gevolge daarvan is do
it van bandeloosheid, van opstand en.
er de massa vaardig geworden,
je Voltairiaansche leuze: „Geen God, geen'
lester" vindt weerklank in breeden
dan ooit te voren. Stad enland
«u mee. En dewijl die goddelooze geest
indien hij niet gestuit wordt, voert hij de
jinschheid met ontwijfelbare zekerheid
aar den afgrond van algeheele ontredde-
g op zijnen weg de Katholieke Kerk
plmoet, Haar, de eenige, die nooit offert
tijdgeest, die nooit iets prijs gaf
p ooit prijs zal geven van hetgeen ze
jS erfdeel van Christus Haren Heer ent
ing, is Zij de meest gehate, de meest be-
jookte;
„Do Kerk moet verdwijnen"is de
reet door den\ een' van den' ander overge
ven, reeds twintig eeuwen lang. En
«oi' tallooze kortzichtigen en misleiden-
gebauwd, weergalmt hij luider dan in
meger dagen.
Men stoot en schudt en rukt aan de fun-
Venten der Kerk, de grootsche en ver-
Ken, maar tegelijk eenvoudige waarhe-
»oor het menschelijk verstand toe-
Eikelijk, opdat wij naar Gods bestel niet
®der reden zouden) gelooven. 'We heb-
111 het gezien, niet waar, hoe 's mensch en
ten spijt, het bestaan van God wordt
pochend; boe God, de Almachtige, indien
j al bestaat, onmachtig .wordt -verklaard
&den mensch te openbaren; hoe 's men-
van de eene zijde verafgood
eene alwetende, van den anderen kant
'evoegd en machteloos wordt genoemd
-ongeziene" te achterhalen; hoe ide
historische persoon van Jezus Christus
wordt geloochend of minstens te-gen de
klaarblijkelijke geschiedkundige waarheid
an zijn verheven zending wordt verwor
pen.
Zoo gaat de geest van ontkenning voort,
alles stellend in zijn dienst, alles en allen
optrommelend met groot misbaar: „Vrij
heid of dood".
De Katholieke Kerk moet verdwij
nen"Zij zou de wetenschap in
hare villicht belemmeren'; den 'vooruitgang
en- beschaving beletten door te dringen;
Zij zou „het volk dom houden" en „de
geesten knechten", om aan haar heersch-
zucht blijvend te kunnen voldoen'.
„De Katholieke Kerk moet verdwij
nen"en leugen er| laster en verdacht
makingen en spot en hoon worden opge
roepen ter hulp.
'Het tooneel verandert. En zij, die om den
godsdienst geen hand verdraaien, stoolen
jammerklachten uit, dat de Kerk overal
den godsdienst bijhaalt, steeds den gods
dienst in het geding bi-engt, den godsdienst,
die tioch te hoog, te heiligste verheven 'is
om te worden omlaag gebracht naar de
gebeurtenissen van het alledaagsche leven!
Het is de geest van ontkenning in het
kleed van den Pharizeeër, den huichelaar.
Die verderfelijke geest werkt en wroet
overal, want heeft hij. zijn handlangers, die
hun ongodsdienstige en antigodsdienstige
ideeën onder de menigte uitstrooien. De
rustigste dorpen worden niet verschoond.
Overal, bedekt of openlijk, wordt er om
den godsdienst gestreden.
Ik zeg het niet om hier ter plaatse aam
politiek te do ent, maar is het niet een feit,
voor een tien'tal jaren terug niet gedroomd',
dat het socialisme met zijn den volksgeest
vergiftigende godsdienstlooze antigods
dienstige strevingen in sommige dorpen
reeds zooveel aanhang heeft verworven,
dat het zich vertegenwoordigd ziet dn het
bestuur van die gemeenten. Met schrik
hebben -we het bemerkt, toen 'het rauwe
feit .daar plotseling voor .ons lag. Hoe is het
zoover gekomen?
Gelijk de houtworm, stil aan het oog ont
trokken, knaagt, steeds voortknaagt dan
het onvolgroeide zwakke hout onzer meu
belen, zóó dat wie op een diag in eens ont
dekken, dat ze geheel en al vermolmd
rijnaldus ook hebben de socialistische
ideeën, waarin de gewraakte geest van
ontkenning hoogtiij viert Godsdienst is
als het bedwelmende opium voor het vólk,
zegt Marx, de vader van het socialisme
gekankerd aan het ongedegen zwakke
godsdienstige leven, van velen onder ons.
Ze waren zwakkelingen in den geloove,
niet geworteld en gegrondvest in het ge
loof. De geest van ontkenning had zich
van hen meestergemaakt 't was een ge
makkelijk spel- wijl zij de geloofskennis
misten den voomaamsten steun voor een'
hechte overtuiging. En we zagen ze bezwij
ken en we zullen ze zien bezwijken, steeds
meerderen, indien zij door gedegen kennis
dien sataniscken geest nie.t Ieeren te weer
staan.
't yVas juist de ervaring, elders opge
daan, dat onder anderen-, doch voorname
lijk onkunde en- onv/elendhaid ten opzich
te van het eigen, eens beleden, Roomsch
geloof de oorzaken vormern van geloofs
twijfel, eindigend in geloofsafval, die mij
er toe bracht naar het voorbeeld van an
deren, een geloofsverdediging te gaan
schrijven. Met hoevelen ook ik in aanra
king kwam, hetzij persoonlijk, 'hetzij door
briefwisseling, onophoudelijk bleek het,
zoo goed als zonder uitzondering, dal al
die twijfelaars en afvalligen onze geloofs
leer niet kenden, zoodat steeds de raad
van pas was: ga eerst weer eens uw cate
chismus leeren.
En wanneer anderen, met eer| minimum
'an geloofskennis door het leven gaande,
'trouw bleven aan. hun Katholieke overtui
ging, dan is het, wijl- van hen* nog geen
rekenschap is gevraagd' van de hoop (wor
telend in het geloof) die ,in hen leeft. Maar
wat zal de toekomst brengen?
W. P- J. JANUS,
•Warmond. Kapelaan.
BINNENLAND.
Voorzitter van de Eerste Kamer.
Generaal baron van Voorat tot Voorst is
wederom door de Koningin benoemd tot
voorzitter van de Eerste Kamer voor het
nieuwe zittingjaar.
Be invoering van de ArbeMswah
In een onderhoud, dat een redacteur van het
„Centrum" had met Minister Aalberso betref
fende zijn afwijken van het advies, door den
Hoogcn Raad van Arbeid gegeven ten aanzien van
den werkduur der metaalbewerkers, verklaarde
do Minister o.m. het volgende:
„De zaak is eigenlijk zoo, dat do
ïïoogo Raad van Arbeid feitelijk mets
anders heeft gedaan, dan zich vereenigen met
mijn plannen tot invoering der 45-urige arbeids
week, behalve wat dan de echeepmakerijen bo-
treft. Ik dacht tot. voor korten tijd niet andere, of
ook voor do metaal-industrie zou clio arbeidsweek,
de acht-urige arbeidsdag, terstond kunnen wor
den ingevoerd. En het advie9 van aen noogen
Raad van Arbeid 6trookto dan ook geheel niet
mijn eigen wensch en verlangens. Maar daarna
kwamen er nieuwe gegevens te mijner kennis en
kreeg ik cijfers en feiten onder de oogen, die ik
niet kon negligeeren. Men moet nu eenmaal hot
is reeds gezegd rekening houden met de bai-
tenlandsche concurrentie, speciaal van Duitscln
land en Belgie. En dit geldt in deze zaak niet
slechts voor den arbeidsduur, maar ook voer de
loonen. Die bedragen in Duitschland bijv., naar
liet verschil in valuta berekend, circa 10 cent per
uur minder dan bij ons, terwijl men er niet de
45-urige, maar de 48-urige werkweek hoeft.
En wanneer ik hier spreek van de metaalindus
trie, dan bedoel ik daarmee niet de geheolo me
taal-nijverheid, maar alleen de groote bedrijven.
Het is toch enkel voor de groote bedrijven, dat
de overgangstermijn gc-lden zal, bedrijven, welke
vooral of althans voor een belangrijk deel hun
afzetgebied in Belgie hebben, of op do markt
met Duitschland en Belgie moeten concurreeren.
Mag ik nu het risico loepen, dat onze nijverheid
in dit geval wordt overvleugeld en verdrongen?
Dat cr dus minder werk zal komen of, wat nog
erger is, werkloosheid? Reeds nu komen er uit
Duitschland gehecle ijzer- en metaal-construct,ies,
kant en klaar, terwijl wij hot ruwe ijzer daarvan
alleen al duurder moeten betalen. De kolen-prij
zen zijn trouwens hierbij ook van invloed. Het ls
een complex van redenen, die tot noodzakelijke
voorzichtigheid manen.
De Minister hoopt over enkele dagen eenige
cijfers te kunnen publiceeren, die hem thans nog
onder geheimhouding zijn verstrekt. Dan zal het
nog duidelijker zijn dat er inderdaad ernstige
reden bestaat voor den door hem bepaalden over
gangstermijn.
Minister Aalberse wees er verder op, dat liet
oorspronkelijke acht-uren-ontwerp-Schaper een
overgangstijd van niet minder dan acht jaren be
vatte, en in zijn tweede, verscherpte editie van
dat ontwerp wilde de voorsteller in October 1918
nog een termijn van vier jaren stellen. Twee ja
ren zou er nog 10 uur mogen gewerkt worden en
twee jaar 9 uur, om dan te komen tot den 8-
rendag. 't Is waar: na November van dat jaar
schrapte hij alle bepalingen dienaangaande. Maar
als gij mij vraagt, aldus de Minister 6t er dan
in dat korte tijdsverloop iets gebeurd was, wat
bom daartoe moest bewegen, dan kan ik slechts
zeggen: er was niets gebeurd, niets anders dan
dat Mr. Troelstra zich had vergist!
Nu verwijt men mij, dat ik in dit geval ge
handeld heb in strijd met het advios van den
Hoogen Raad van Arbeid. En men bindt daaraan
allerlei commentaren vast, alsof dat college daar
voor zou zijn gekleineerd. Zelfs werd in een blad
gesproken van een „wassen neus", dien men wel
kon „opheffen". Maar dit lijkt nu toch een alge
heele miskenning van de positie, welke de Hoogo
Raad van Arbeid inneemt. Die Raad heeft te ad-
viseeren, maar de beslissing is bij de Regeering.
Zij draagt de verantwoordelijkheid. Yoor ons
hoogo Staatscollege, den Raad van State, geldt
volmaakt hetzelfde.
De Minister had gaarne aan de leiders der
vakbonden nadere uiteenzetting willen doen, doch
daar hij zelf afwezig was, verzocht hij aan den
directeur-generaal van Arbeid de besturen der
Vakbonden in de metaal-nijverheid tot een onder
houd uit te noodigen en hen in te lichten omtrent
de motieven, welke ertoe hadden geleid op dit
punt af te wijken van het advies, door den Hoo
gen Raad van Arbeid uitgebracht. Die uitnoodigi-
ng was gesteld op 10 September. Maar het bleek
dat men, zoowel van de zijde der katholieken,
als der modernen, op die toelichting geen prijs stelde
waarbij als reden werd opgegeven, dat nen c'c
argumenten wel kende. En het heeft den Minister
te meer bevreemd wijl men, hlijkens een door bet
R.-K. Vakbureau aangenomen motie, bespreking
met den Minister verlangt.
Op de informatie hoe het stond met de ar»
beidsregeling in de suiker-industrie, waaromtrent
ook werd gemeld, dat Z.Exc. van het advies door
clen noogen Raad van Arbeid gegeven, zou zijn
afgeweken, zeide de Minister: „Ik heb mij in
zake de arbeidsregeling voor de suikerindustrie
gehouden aan het advies van. den Hoogen Raad
van Arbeid. Men heeft daar dus niet, zooals in
een sociaal-democratisch blad geschiedde, een
grooten mond over op to zetten.
En nu wij toch oven over de adviezen van den
Hoogen Tj ad spreken, wensch ik er ten slotte op
te wijzen, dat men niet geheel consequent is in
zijn verlangens aangaande de daartegenover door
de Regeering te volgen gedragslijn. Toen ik mij
vereenigde met het advies van genoemden Raad
inzake dc vaststelling van overgangsmaatregelen
voor de tertielnijvcrheid, maakte men mij daar
van grief. Ik had dat advies niet moeten opvol
gen. Thans, nu ik mij niet vereenig met het ad
vies «inzako de metaal-industrie, verwijt men ij
het tegenovergestelde en beweert men op dien
grond dat ik den Raad kleineer en tot nuttc-
Iooze en noodelooze instelling verlaag. Noeh het
een noch het ander is 't geval. De Hoogo Rand
van Arbeid is een instituut van booge waarde,
een adviscerend lichaam, dat reeds veel belang
rijke dienstenbewees en ongetwijfeld ook in de
toekomst het groote nut van zijn bestaan ten
volle demonetroeren zal. Maar do beslissing, do
verantwoordelijkheid blijft en moet blijven san
do Rogeering".
Onderzoek melkprijzen gevraagd.
Door den Algemeeoien Nederlandschen
Zuivclbond (F. N. Z.) is in een schrijven
aan den Minister van Landbouw, in ver
band met de den laatsten tijd vaak gehoor
de meening, dat. de melk 'te duur is, ver
zocht' hoor eene daartoe bevoegde en des
kundige commissie een Nauwkeurig onder
zoek te doen instellen" naar de productie
kosten der melk, in de eerste plaats van
die, welke in de zandstreken wordt gepro
duceerd.
De F. N. Z. meent dit met fe meer recht
te mogen vragen, omda-fc bij de vaststelling
van de Staatsbegrooting voor 1920, hoofd
stuk X door den Minister, naar aanleiding
van een door den lieer Weitkamp voorge
stelde doch later ingetrokken motie, is toe
gezegd dat hij gaarne een dergelijk onder
zoek zou laten instellen. Adressant twijfelt
er niet aan of een dergelijk onderzoek zal
veel bijdragen tof, het uit den weg ruimen
van onjuiste voorstellingen en begriopen.
welke omtrent deze aangelegenheid bestaan
en die in niet geringe mate de verhoudin
gen verscherpen tusschen consument en
producent.
De N. H. Bond van Melkveehouders be
sloot in heden gehouden vergadering den
melkprijs vast te Stellen, op 20 cent per L.,
ingevolge advies van Centraal Bestuur, in
gaande 1 October en van kracht blijvende
tot 1 April' 1921.
Be winkelsluitiags-kwesïis.
In een door de Dordrechtsche Wirike-
liersvereeniging opgeroepen en drukbe
zochte vergadering van georganiseerde en
ongeorganiseerde winkeliers uit alle bran
ches werd besproken het voor en tegen
eener we tie1 ijk geregelde sluiting van alle
winkelzaken des middags half een tot twee
uur en des avonds te zeven uur. De uit
slag was, dat zich verklaarden vóór de 7-
uunsluiting 10 personen en tegen 447; vóór
de mididagsluiting 134, er tegen 330. Een
adres aan den Raad. in den geest der be
sprekingen zoJ worden samengesteld en
ingediend.
Be textiel-arbeiders en de 8-uren-dag.
Uit een adres van den R. K. Textielar-
beidersbond aan minister .Aalberse:
„dat de beslissing van den Hoogen Raad
van Arbeid, waarbij aan Uwe Excellentie
geadviseerd werd voor de textielindustrie
als overgangsmaatregel de 48-urige werk
week toe te staan en dat nog wel voor
2 jaren bij de 80,000 textiel-arbed-
ders(sters) en hunne organisaties groote te
leurstelling en ontstemming heeft gewekt;
„dat die teleurstelling en ontstemming
onder anderen gevolgen zijn van het feit,
dat juist voor de 1 extielindustaiewelker
werkgevers bijna zonder uitzondering te
gen eiken socialen maatregel ageeren,
wordt 'toegestaan langer te mogen laten
werken dan in de meeste andei-e bedrij-
R. K. Lederbewerkers.
In de vergadering van den R.-K. i.ed?r-
bewerkersbond is de volgende motie aange
nomen.
De R.-K. Lederbewerkersbond in buiten-
vvone vergadering bijeen op Zaterdag
4 September 1920, in het gebouw van den
R.-K. iWerkliedeoibond ie 's-Bosch;
kennis genomen hebbende van het verhan
delde in de vergadering van 16 Augs. j.l.
van den R.-K. Bond van Schoenfabrikan
ten;
kennis genome hebbende voorts van de
zoogenaamde ,,vragen-beantwoórding" in
„De Schoenindustrie", welke tevens wer
den aangetroffen in de geheele pers;
overwegens, dab hier op grovelijk een
zijdige wijze de groote massa der schoen
industrie-arbeiders van weikschuwheid,
luiheid enz. beschuldigd worden;
overwegende, dat hierdoor op een licht
zinnige manier de goede verstandhouding
der bij het bedrijf betrokken organisaties
in gevaar wordt gebracht, en de ontevre
denheid der arbeiders wordt gaande ge
maakt;
protesteert met kracht en klem tegen de
in hun algemeenheid absolute onjuiste en
onware insinuaties in genoemde besprekin
gen en persberichten geuit;
protesteert aan de hand der practijk ten
sterkste tegen de uitlating als zouden de
leiders van den R. K. Lederbewerkersbond
de leden niet op hun plichten wijzen;
draagt verder het hoofdbestuur op de ac
tie voor doorvoering van het ongewijzigd
contract, onverzwakt voort te zetten, onder
toezegging volkomen en loyaal bereid te
zijn mede te willen werken aan een billijke
regeling eener minimum-arbeidsprestatie,
en besluit deze motie ter kennis te bren
gen aan den R.-K. Bond van Schoenfabri
kanten, de Redaotie van ,,De Schoenindus
trie" en de pers.
Gemengde Berichten.
Te Delft en omgeving
schijnt een toenemend aantal val9ehe gul
dens in omloop te komen. Nadat er de vo
rige week eenige in beslag genomen zijn,
is gisteren wederom te Hof van, Delft, een
valschen gulden in beslag genomen. Zij zijn
allen voorzien van het jaartal 1915, her
randschrift ontbreekt, doch overigens vrij
goed nagebootst.
Dezer dagen zijn sollici
tanten opgeroepen voor de betrekking van
gemeenfe-bode ten stadhuize te Utrecht.
AanvangsalarLs 1500. Hierv x.r
zich 124 sollicitanten aangemeld.
Tevens werden gegadigden opgerop', q
voor concierge aan den Schouwburg, mi;,.
ris 1200 mef, vrij wonen en vrij licht. Yuop
deze betrekking zijn 140 sollicitanten ko
men opzetten L't.r. Dagbl.)
Op den Graafsctien weg b ij
Nijmegen is gistermiddag een knaap R. D
die mof, zijn rijwiel de spoorbrug afreed,
door een vrachtauto overreden. Hij is aan
de gevolgen overleden.
Een vrou w kleit ie Te r-
neuzen in een winkel eenige artikelen, ver
liet oven den winkel om geld te wisselen en
liet, haar beurs met pl.m. f 75 op den (toon
bank liggen. Hoewel spoedig terug, was
beurs met inhoud verdwenen. De politie
stelde direct een onderzoek in, fouilleering
had plaats, doch zondr eenig resultaat.
Een» 17-j arige scholier uit
Zeist, die zich van Utrecht per tram huis
waarts begaf, kwam ter hoogte van J)e
Bilt, toen hij over het balkonhek van de
tram hing, met zijn hoofd in botsing niet
een uit. de andere richting oasseerende
tram. Hij werd daarbij zoo ernstig gewond,
dat hij aan de gevolgen is overleden.
,,Msb."
Te 'sGravenhage heef t een
dame een taschje verloren, waarin o.a.
tien bankbiljetten van duizend gulden wa
ren.
Een bewoner van de Bos
boom Toussain(straat te Amsterdam had
aldus vertelt „de Tel." zijn motorrijwiel
per advertentie te koop aangeboden. Tij
dens zijn afwezigheid meldde zich een als
heer gekleed persoon aan zijn woning en
deze vroeg of hij de motor dan even op do
standaard op straat mocht aanslaan. Toen
hiertegen geen bezwaar werd gemaakt,
deed hij zulks in tegenwoordigheid van de
dame. Eensklaps gaf hij hai.fr oen duw.
wipte de standaard op en reed full speed
weg. Een opwindende jamt, waaraan eeni
ge wielrijders deelnamen, had geen resul
taat, zoodat de dief met het gestolen motor
rijwiel wist te ontkomen.
Naar de „Tel." Verneemt,
zijn te Rotterdam .twee gevallen van viek-
typhus geconstateerd. Ecu bij ^en landver
huizers-hotel der HollandAmerik a-lijn
aan -de Wilhelm in akade en een bij een ha
venarbeider. Uitgebreide maatregelen ter
voorkoming van verdere verspreiding zijn
door den gemeentel, geneeskundigen dienst
genomen.
Dinsdagmiddagk w a m een
auto aanrijden uit, de richting Emmen,
juist op het moment, dat heit 4-jarig doch
tertje van den landbouwer A. Zandbergen
te Klijndijk op den weg ging staan, met
hat noodlottig gevolg, dat het kind onder
een der wielen geraakte en zwaar gewond
werd. opgenomen. De bestuurder van den
auto meldde zdch bij de politie en stelde» di
rect alle pogingen in het werk tot vervoer
van heit kind. De ontboden geneesheer con
stateerde schedelbreuk.
Woensdagmiddag is het kind overle
den.
Te Echt is de 69-j arige H. I.,
die Dinsdag bij het plukken van peeren
uit een boom viel ten gevolge van de
hierbij opgedane verwondingen overleden.
TeUdenhout kreeg M, v. R.
op de steenfabriek aldaar een hevigen slag
van een paard tegen het hoofd. Hij is aan
de gevolgen overleden
TeVeghel hebben de t i m-
merlïeden en metselaars aan den bouw
van 40 woningen voor de bouwvereeni-
ging het werk neergelegd. Zij eischen hoo-
ger loon.
Het v ij f j a r i g dochtertje
van den arbeider A. Zandbergen 4e Klijn
dijk werd door een auto, waarin een gezel
schap uit Arnhem, overreden. De arme
kleine overleed spoedig aan de gevolgen.
Woensdag namiddag is bij
den landbouwer Jansen t,e -Weiwerd (Delf-
zeil) eene groote hoeveelheid geperst stroo
door brand vernield. Men vermoedt, dat
de brand is ontstaan door vonken uit den
schoorsteen van de stoomtram, die vlak
lang» de opslagplaats passeert. Verzeke
ring dekt de schade.
Woensdagavond werd het
woonhuis de Linde te Hoensbroek door
brand vernield. Meubilair en ingeoogste
vruchten van den bewoner J. de la Roy
gingen verloren. Verzekering dekt
schade.
In April 1918 liep een jong.
ste bediende van een effectenfirma op de offec
tenbeurs met een citybag, inhoudende f2200.
Een paar jongemannen spraken hem aan en vvoc
gen hem een enveloppe met effecten weg te 'n*MH
gen. Zij zouden de citybag wel vasthouden. Do
jongste bediende voldeed aan het verzoek cn in*
middels verdwenen de beide „hceron" mot da
citybag. De enveloppe, waarin effecten zouden
zitten bleek niets te bevatten dan een exemplaar
van een dagblad
De beroofde jongen kon van de mannen geen
juiste beschrijving geven en de politie zocht ver-,
geefs. Intusschen had zij wel vermoeden op
iemand en deze moest onlangs Voor een andera
zaak op een politiebureau verschijnen. Hij viel
toen door .de mand en bekende de oplichting in
April 1918 te hebben gepleegd. Hij is in. arrosti
gesteld en heeft tevens zijn mededader, die even*
als hij, kantoorbediende was, genoemd. Ook deza
mededader is thans in handen der politic.
lit het leven der oude Kerk.
Ginds de dagen van keizer Nero, die in 't
"r 64 van onze jaartelling decreteerde:
nujn rijk, d. i. in de heele bekende we-
.mogen geen Christenen zijn," en die
f S vervolgde alwie ziich naar den hei-
naarn van Christus noemde, heeft de
*wee er* halve <eeuw lang
gebreid; onder de verdrukking. In den
nQ van Nero zelf moeten er in Rome reeds
^Christenen geweest zijn, al is hun
Mt (bij geen benadering op te geven.
er die Christenen vond men mannen
anJr°UWe^ uit alle maatschappelijke
lem.en'a4starDmeling'en van de meest be-
)udjG psrichten, maar veel meer een-
Ijn gers ei11 slaven. Die Christenen
i in «f6 o°k.te voorouders in het geloof
^.^Christelijke levenspractijk en
iP :nveron<terst.el eens, dat zoon Christen,
e vervolging van Nero als marte-
rvc® is,"vandaag getuige zou zijn
van onze levenspractijk. Hij zou van ver
bazing de handen in elkaar slaan, mis
schien op het eerste gezicht in onze gebrui
ken een afwijking 'zien) van het oorspron
kelijke christendom, maar bij nadere be
schouwing zou hij ons Christendom er
kennen als hetlzelfde, dat liij beleed en be
leefde; hij zou erkennen, dat het Christen
dom wel is uitgegroeid, maar niet ver
groeid en vervormd. Zoo zou een vader
zijn zoon, dien hij als driejarig kind ver
loor, en na dertig jaar terugvond, nog
j gaarne als den. zijne erkennen,
j Laat die/, martelaar onder Nero eens een
kijkijg nemen in onize kerken. Zulke heeft
hij niet gekend:. In zijn tijd was men al
heel blij, wanneer de gemeenschappelijke
godsdienstoefeningen gehouden konden
worden in het particuliere woonhuis van
een mede-christen. 'Die statige vormen, die
hechte gewelven, die volmaakte indeeling
tzijn hem onbekend en toch zal hij bij
•nader toezien in de kerken van heden nog
veel vinden, wat hem doet denken aan de
'inrichting van zijn eigen huis. Laat hem
een H. Mis bijwonen: in de paramenten
van priester en dienaren herkent hij met
eenige moeite die Romeinsche kleeding.
IWel zal hij zich vermoedelijk ergeren aan
die kortheid, van de gebeden en de lozingen
in de Voormis, maar hij Zal zijn tranen niet
'kunnen weerhouden, wanneer hij in de
hoogheilige gdbeden rondom de Consecra
tie de zinswendingen en wellicht de woor
den herkent, die hij dien H. Petrus heeft
hooren spreken, toen deze in de bange da
gen van Nero's vervolging in zijn schuil
kerken het H. Offer opdroeg. De beelden
in de lcerk zullen hem een oogenblik be
vreemden, maar hij zal ons prijzen, wan
neer we hem zeggen, dat dat onze manier
ds om te vereeren en aan te roepen die
genen, diie hij met eerbied bijzette in de
catacomben en op wier graf hij grifte een
bede om voorspraak. Breng dien man
maar eens naar onze kloosters! Monniken
heeft hij niet gekend, maar wel weet hij,
dat de eerste Christëncn in Jeruzalem in
gemeenschap van goederen leefden, en hij
zelf heeft Paulus den lof der maagdelijk
heid hqoren verkondigen en hij /zal God
danken, omdat het oud<-christelijk ideaal
der onthechting van he4 aardscbe op zoo
menigvuldige wijze nog wordt nagestreefd.
Breng hem naar een- theologische school,
en merk op, hoe hij met een zekeren arg
waan kijkt? naar al die .drkke folianten,
waarin de kerkelijke leer, naar gij zegt, op-
geleekend staat: hij had die niet noodig;
hij ha<J immers het levende woord der
Apostelen, die door Christus gezonden wa
ren, om te onderwijzen, en hebben wij
hun opvolgers niet? Maar gij licht hem
in, dat wij nog het woord van Petrus en
zijn opvolgers beschouwen: als den regel
van ons geloof, maar dat 'Paus en Bis
schoppen sinds eeuwen den schat der
openbaring bestudeerd en doorvorscht
hebben, dikwijls met beliulD van hun god
geleerden, dat de uitkomsten van dat on-
denzoek zijn neergelegd in die boeken, dat
men den inhoud van Üe openbaring ver
klaard heeft door de wijsbegeerte en
hij zal er zich over verheugen, dat er uit
dien ouden schat telkens nieuwe waar! ■*-
den zijn naar voren gebracht, en) dat de
heidensche wijsheid is dienstbaar gemaakt
aan de christelijke waarheid.. Breng hem
we zijn immers toch in Leiden! naar
het Centraal Bureau der K. S. A. Daar zal
hij nu niets van begrijpen, hoe er mogelijk
is eert samenleving van louter vrije men-
schen zonder slavernij, hoe de Christenen
nu voeren een maatschappelijke actie,
maar leg hem uit, dat de leidende begin
selen van die actie zijn rechtvaai-d-igheidl
en .naastenliefde, erï hij zal u zeggen, dat
het juist die deugden waren, die hij en zijn
tijdgenooten-christen'en toepasten in hun
verkeer met d'en evenmensch.
Zoo zouden we kunnen doorgaan en aan*
toonen, dat het Christendom od ieder ga-«
