Tweede Blad.
bimmLAUQ.
aterdag 21 Augustus 1020
"ofsverdediging.
VIERDE GRONDSLAG.
yan God door middel van Cïiriaius
opea'jaarde Godsdienst, volkomen en
vorvaJscht, is slechts ïc vinden in de
Katholieke Kerk.
Wanneer onze lezeis zich hta'. vooiuf-
mde herrnneren, da-n weten zij, "dat het
voor detfen vierden grondslag ten
^ste samenlnang/t met ae qnats ie of
istaio een zichtbare dan wel een onriclit-
[e Kwfc hee'Jt gesticht. Met dit -vraag-
tk hielden wij ons deai ootlc iberig in de
a' riste" aritikellen.
kul vorig'cn keer nu hébben wij aange-
iJii, dat de Christen?, die ZeOf een'iige ma-
het woord .„Kerk" 'heeft gebezigd, hoe-
aander heit toevoegsel ^criSmar",
jiitans daarmede ZK»tier eenigea twijfel
zichtbare Kerk., d. w. z.. eene echte,
erlijk waameemihaire en kenibare organi-
ie ol vereendging heeft bedoeld. Immers
lie 'Evangeliën blijkt we lieten dit
i dat de Christus Ycoig'e.sellureven
•ft ën de belijdenis, ook uiterlijk, van
en liet zei Me geloof èn het gebruik, van
minste sommige gemeenst!rappeli^ke
leticJeien, terwijl Hij evemeens togedijker-
d over de Zijnen een besl'uur aansleMe.
tltu, zoo redee/eerden wij, da® beeft
trdtus daarmede duiclelijik <te kmnen ge
ven, dat Hij zijn volgelingen wr.lde ver-
22 niid zien in een vereeroiging of organdsa-
waa: die <Me genoemde punten (dezelf-
gdtrofscelij'denis, dezelfde gemeensdhap-
lijke middelen, gehiedenid voorgeschre-
een bestuur) zijn jurist de besïarid-
lelen of elementen, waardoor een ver-
iffleing als zoodanig Wordt gen-onrad. Onze
voltrekking: dus heeft 'Chrietjus een
chiliars Iterlk gesticht, ia derihah'e volka
an len gereob-ivaaitirig'd en heikop v-un wij fei-
lijk aan doze quaesAie geen woord meer
'erspilleni
Maar den vorigen keer beloofden wij nog
VOj its speciaal te zuilen -terugkomen op het
fdhis mét een paar woorden aangegeven
ii, dat Christus eaa bost uur heeft aange
ef
•Waarom wij dat bij -dezen doen? Wel,
tdat hierdoor alleen reeds de quaes; ie
steen Katholieken en Protesóh-ntan over
in ziclraare af onzidhthare Kerk ten volle
[oiüt heslist ten gunste der Ka 'holidke
>r. Iedereen .ziet immers gemakkelijk in,
,t, iri&cn Christus een cnzichibarc Keilk
td. geslacht, er van het aanstel ten van een
istuuv over die Kerk geen sprake kon we.
ïii. in dat-geval toch een bestuur aanstel-,
hi. sa/;- Up z'n zaciitot ge-xe-gti, nn.Mo.loos
irooiielc-os Wezen. Want z-oo'n bestuur
!/sijh eigen onderdanen, over wie het
iM on gieziag zou hehben uit te oefenen,
it temen. Volgens de leer drum erts van
Éier'en Oalvijn zijin degeniem, die Chris
ma (oniaichli 'are) Keilk sam'oni&telilen, alleen
to God bekend.
Maar van den anderen kan/! ziel iedereen
9 Id ins gemakkelijk, dat, wanneer (ï.-rts-
f.inderdaad wol een gezag heeft aa-nge-,
ld in Zijn Keilk, die Kerfk noodzakelijk
pne uiterlijk waarneembare organisatie,
a. iv. een zichtbare Kerk moet wezen,
'act neg eens: een. begluur over een on
gare Keilk is een cmdkvg.
jReat or.s dus de taak cenigenins uhv-oe-
iger in te gaan op de vraag of Christus
en gezag of bestuur heeft aangesteld.
Wat zeggen de Evangeliën? De Evange-
i zijn op diit punvt zóó duidelijk, dat het
i raadsel is, hoe men met een beroep
tie H. Schrift dlatt geztag heeft Uurinen
lotöieiuen.. En ik begrijp niet, hoe Protes-
diie gezegd worden dagelijks don
lijtel te lezen, zich noodt de vraag stellen,
'ndr dat gezag, door Christus over de
pen gestold, gebleven is.
®ooh ter sake! Reeds de meermalen' aan
haalde woorden van MaiiliJieus 2S 28 be
ogen omze Ka'lüioliake leer. Aldaar zegt
s t'ofc Zijn Apostelen: „Mij is alle
tocht gegeven in den hemél en op aardie.
lat dan, onderwijst alle volleen en doopt
n in den naam dos Vaders en des Zoons
tfesHeiligen Geestes en leert hen onder-'
utlen alles, wtat Ik u geboden heb. En
'k ben met u alle -dagen Sot het einde
vrereSd."
^let deze woorden het is duidolijk
Christus op de Apsstelan d.° verant-
fooWelijkheid en den pliciht de vofikeren te
leeren, te doojven en te zorgen., dat door
die volken alles worde onderhouden, weut
Hij hun bevolen had. Maar als dat waar is,
dan volgt daaruit naoctzakelijk, dat op de
volken de plklhJt rust Oliristus' leer uiit den
mond dar Apostelen aan te nemen, udt hum
handten het doopsel te ontivangen en adh
aan d-e Apostelen tic onderwerpen, als detze
de hun opgelegde -üaa-k,, nil. te «organ, dat
de rnensciiien Christus' .hevelen otnlderiiou-
d'en, vervulilen..
Deithalve slteilde Christus de Apostelen
boven zijin gewone toemlingcn, bèkleedVle
Ilij hen met leengezaighet is een een
voudige gevoigliretjcklintg, diie men uit de
aangehaalde woorden van Christus maken
moet. En dat deze gevolgtrekking gerecht
vaardigd is, blijk'L nog1 duidelijker, -waarneer
wij de-ze uitspraak des Heerófo nad-etr be
zien. De Qfchisfais begion zijin Apostel en hun
laak voor te sc9vrijlven< me-t de plechtige
verzekering: „Mij is aülie coacih-t gegeven in
den hemel en op aarde." Weinu, wij mogen
d-aar-'n vooral gelet op op andere uitla
tingen van-Christus een overdradh-t zien
van Zijin macht en Zijn gezag op de Apos
telen, zóó cTht deze da-ai'op steunend van
d-e mensdien konden vorderen binip predi
king aan'te neffnan en haar liun voorschrif
ten te luisteren en te ha®dolen. Wamt een
ander keer zeide Christus tot Zijne leerlin
gen: „Zooals de Viader Mij gezonden heeft,
zoo zenidi ook Ik u." (Joanmes 20:21) en
weer bij een anidere geLegedlreid: „Wie u
li'oort -Mij, en wie u vextsmaad'c, vehsrai-aafdt
Mij; dodh wie Mij versmaadt, versmaad-I
Hom, die Mij getzonden heeft." (Lucas
10:16.)
Ik vraag tfljians, wde kan met deze uit-
spo'alken voor oogen o-ntk'enmen, dat Chris
tus aan zijn Apostelen miacdot en <g?®ag
over de anderen gegeven I?eeft
■Dooh er is meer. (Bij den Evangelist Mat-
tCwus 18:18 lezen we: „Voorwaar, Ik zeg u,
alles wat gij zullt binden op aarde, z-al ook
gebonden zijn in den hemel, en. alles wat
gij on'ÜLanldeni zult op aaj'de, zal ook ont
handen zijn in den hccntel." Welnu, on.we-
derlegtbaar en omveeraprekdlijk Isg't in deze
wocolden opgesloten hot soheniken, van ge-
izag en wel va® een 'bindend gezag aan de
Apostelen. Hier krijgen oij ran Cthirtètds
wetgevende maidht en krachtens deze ivum
A'erleeride macht kunaien zij -van den «enten
k-aint- degenen, die in- Christus getooven,
himd'en- door bepalingen:, voorsdhrifiten en
wetten en- van den arullenen kant hen weer
ontstaan of an'U>indenvan die ivyorschi'if-
•ten .en wetten. En- wat de Apostelen in deze
zu-Men doen, het zal als wettig erkend wor
den ook (in den flrwmel, d. w. z. door God.
Ik vraiag alweer: Wie kan met daze uit
spraak voor cogien ontkennen, dat Chris-
.tusaan zijn ^Apostel-en macht en gezrig over
anderen gegjen-en heeft?
DertfeBve zij ihans onne conrd-isieChris
tus fiseft een zichtbare Kort gesëcht Want
v/aar een of meer pens-onen melt gezag
worden bekleed, daar moeten ook onderda
nen aanwezig zijn, over wie cteze macih-t-
hetbbens hun gaaag kunnen uitoefenen. Die
onderdanen moeten dan bepaalde en ais
zoodanig gekende meniskhen izijin, anders
is dat geven van macht en gezag ij-del en
-nutteloos. Heet gezag irler' Apostaten kamt
dllsoB in een zicht bare Kerk tot zijn recht,
IMen zegige nu n-ieit: goéd, we w-ilten aan
nemen -dat. Ghnisitus aan zijn Apiostalen be-
stuursniacQi't en gezag gegeven beeft, 'maar
aan die -maah't en aan dat gnzag is eéh ein
de gekomen anet het (heengaan der Apos
tellen. Deze opwerping toch».is toiaal valscli.
Dat spreekt reedis van zelf, omdat een
zidhlthare Kerk (vereeniging) niét a'Jteen in
liiaar begin, maar den geheelen duur tv an
haar bestaan een bestuur noodig heeft,
doch 't blijkt nog ten overvloede uit Chris
tus' woorden: „E® zie, Ik ten miBt u allo
davan tot hat einde der wereld". Wanneer
dus dat verleemen van 'leengez-ag en be-
skiursmacht alleen de Apostelen betroffen
ihad, dan- (ha-d Christus die Aposteflen moe
ten loten leven tot het eitud'e der tijden. Im
mens Hij zaide; „Ik Ix-n- met u tot dieft einde
ddr wereld." Maar d'at is niBt gebeurd, de
Apostelen zijn gestorven en dus moeten ine
(besluiten: Evenimin als de bdlofte: „Ik 'ben
met u" sloeg op de Apostellen als 'die en
die bepaalde personen, maar veeleer op liet-
Apostelambt, eiranimd-n w-ekd de (beistuurs-
miacilyfc en biet leergezag uktsLuitend ver
leend aan een PetTuis, een Jiaocibus, een
Joannes, enz. -maar veeleer aan het Apos
telambt, dat begion-nen is in de Apostelen,
doch raorigezet wordt in hun oprc
Qrriètos wilde dui?. (dat- het door Hen®
-aangestelde gezag' Mijverxl jou zijn. gelijk
Hij zijne Kerk gesticht heeft voor alle tij
den.
We heifeen- dus .ifbams genoegzaam aan
getoond dht Ghnistus een zichtbare Kerk
flïeeft gesticht. Mtelnu, «oo vaitten we alles
•nog eens samen, die (zichtbare Kerk kan
geen andere zijn, d-an die KaWio'aeke Kerk,
die alleen en uitsluitend er op kan roemen
te hefbben bestaan van Christus tijden af,
een feit, we zeiden iliet reeds, dlat door alle.
niet-Katholieke Christenen- moet worden
(toegegeven. En diie KaUhioirte'ke Kedk iheeft
niet. gelijk door het 'Protest-an-tisme woi'dt
beweerd, de oonspronJloelijfk door haar boze-
ten Christ el ijk-e waaulheidi vcrl'oren, neen,
zij heeft döe altijd Molk'omenf en o-nver-
ivahsolit bewaard, niet door menschelijlke
wiiishaid en voorz-idhtigtheid, maar krach
tens dein god'dlelijken bijstand haar voor
eens en voor aMiijd toegezegd dhor haren
giod-delijken Stichter micit- de woordien: „de
poorten der hel aulllen haar -niet overwel
digen", wEn zie, Ik ben met u alle dagen
tot hot einde der wereld."
W. P. J. JANUS.
Warmond. Kapelaan.
Buitenlaudsch meeL
De heer Geiiiaud Polak te Amsterdam
he.eft Domierd'ag aan den minister van
Dandbomi-, Nijlveiheid en Handel geseind:
'De Jsr ed'eriiaaidsrhi-'e me elf abri alee n hegLn-
nen deze week -vrij mooi te 1 ai-ercn gema
len ran Da PQiata-taiwë, hun door de r-egee-
ring versftreikt. In Amsterdam en Rotter
dam zijin- vertechiltenlde partijen Almeri-
kaansch meetl aangekomen, en meer par
tijen zullen vóór 15 September volgen. Deze
aufliien moeten worden opgeslagen, hetiwellk
groote caxkosten veroorzaakt en den i-m-
poróprijs veriioogt, terwijl de baikikerij.juist
behoefte heeft aan krachtig Amerikaansclh
me-el voor toevoeging aan het in-landsche,
dat t:. -ns geleveixl woittt, om goed en- sma
kelijk brood op de meest economische wijze
te kunnen bereiden. -Het belamg van de
broodvoonzi«aiog eisciht dus, dait in afwij
king van uw vroeger besluit, het vervoer
van bui tenia ndsvh meeil niet 15 Septetmber,
doch zoo spoi-d'g mogelijlk wordt toege
staan.
Geen Nedarlandsch vos aaar Hijsscl.
Frankrijk heeft, nu de veepest in België
(beersdlit, -ook Üe grenzen gesloten voor
Noderland-s-dli vee, zoodait. onze rundvee-
Q-tairiDboeken die in Septemlber met keur-
•aollories op dje la mdlbo ui Vtent o omstel li-ng ie
Rijssel zouden uitkomen, daartoe geen ge
legenheid krijgen. De voorbereidingen voor
die expositie zijn derhalve gestaakt.
De zjuiivel- -en de zaaizaad-»ten't moeten
nu alleen <m&? agn-arischie betee'kienis in
Fraqkrink handhaven.
Een boycot van Rusland.
Air. Marcant beef: den minister van Bui.
tei"flandsche Zakon gevraagd, hoe het staat
met de deelneming ran Nederland aan een
mogelijker, L-oycat van Rus/land.
De aanüeiding trot die vraag Ls het beridlit
van de „Fivenirg Sidnjard", -dat de Ha>ad
van dan Volk eirond te San Sebastian een.
boycot van F.eslanld- bij zekere gelegenSi'e-
-d'en 'had behandeld <en dat voorsteQüsa vo-or
don 'boycot ka zij-n ^diillin^wairJSIo-veu.'aber
«ouden worden besproken, Tevens bericflit-
üe heit blad-, dfalt, -zou een boycot noo-d-ig
zijia, Nederland', Spanje en andere rrno-
geïi!olieden geen beziwaar zouden hebben
mee te d-oen.
De Haa-gsdlie redaete-ur dier „Mlslb'd." ver-
neemit thans, dat deze laatste bewering,
wat NedeiCand betreft, el'ken fedteHrj/ken
grond mist. Nederland heeft geen zitting
-in deü Raad ran -ds-n Violk-eraLond en kan
■dus -in de zithing t-e San Sebastian geen
teczogij/ing hebben gedaan. De kwestie za-1
waarschijnlijk op de algemeen e vergade
ring van den Volkenbond, welke 15 Novem-
bsr a^. te Genève .wordt gehouden en
waarop óok Nedeifl-and vertegenwoordigd
♦zal zijn een punt van bespreking uifmaiken.
Dan eerst zal Nederiaaid zoo j "g zijn
standpunt -bekend maken.
B# crédietwaardigheid van Bel ft.
ïn den Delftsobten Gemeentteraad vroeg-
t'i? heer Groot (A'.R.) oi het wel zeker is,
diat- cp tijd het geüd van het Rijk a's voor-
snh-ot voor cle vol-klsltuuisveeting ontvangen
ral woideu. Zoo niet, dan za-1 imen bij de
'gv-fmeente moeten aankloppen. En dan wil
Si'ij er «w;l op wijsran, dot de financieele
toestand va® DeAft- allegbehail've gunstig is;
in den laate'tcn tijd iiron-ei-s heeft. Delft
voor een gejdleening bij 6 verschillende
lichtaimen vergeefs aangeklopt; Delft is
niet nrecr credietwhardi-g.
De waarn. burgemeester, -wetAvou'der ran
de Seiip, nc-ean'de die quoliiiicatie over
dreven.
Een pedium en oen kmis.
Zelfs in hun sport rubriek weiten liberale
bladen de Katholieken te grieven en tege
lijk «van hun «onkwrwle omtrent de Ka til to
il eke teer en gelN'uilden tbliiflc te gs\-en.
Een correspondent van de „N. R. Cl."*,
die de Olympisclhe sgoelen te Antwerpen
verslaat, liet Dlnédoga.vonid het volgende
in zijn blad afdnitkiken.:
„Typisch is Jt-et bijgeloof tocfli van som-
mli-ge sporiJhi. Een SUcanjd-inaviseili ikracM-
sportnmenexc-h ventende mij, dat hij altijd heit
podium beklom aan deai zelfddn kant. Dat
zou 'hem gelulk bnenigien, wiwt hij zeker, cn
gisteren was het een der deelnemers in
den; eincfetrijld ran de 100 meter, die na een
valsdhen atari; ivoor een ra-n da paaltjes,
waarmede de baan- Ls a-fgepeikt, een kruis
maakte"
De „Res." teekent hierbij aan:
'Het bijgeloof iian som'nvige spfortflui is
inderdaad t-yipisch. Maaa' we moeten er te
gen protesteeren- dat het aa.n den' zelfden
kanit bekïisnanen van een podium op een
■lij® wordt gesteld, met het malton van een
kruis en dat dit laatste bijgeloof wordt ge
noemd. AAs de mam, die bovenstaan den
o-nzin neerschreetf, beter op de hoogte was
geweest en niet zoo maar klakkeloos wat
had neergepend, dan zou h-ij hébben gewe
ten dat voorden Katholiek het kruistekken
een gebied is en- a-ls hij dan obk nog tie
moeite had genomen even na te gaan wat
het gebed voor den KaMi'oHok is, dan zou
heit hem duidelijk zijin giewortie® dat hlet
maken van een (kruis iets anders is dan
het beklimmen van een podium en dan ziou
hij ons in zijn domheid ui-ot hebben ge
griefd.
Do heilstaat.
In de „Limburger Koerier" koerst een
verhaal voor -van den heer BettJoniviLte, "die
al-s Belg, onlangs door de Rustsisdhe Sovjet-
re geering werd uHigewiaseld, en waarin
nog eens dhidelijk de zegeningen en de
heerlijTWheden- en 'de geneugten van de
Sovjetterij woitden- gescflvilidc-rd.
IWe oatleen'en een cn an-d-er aan het ver
haal, waaruit op sahrikwekkenlde wijze
blijkt, wat ean ontreddering' in het dage-
iij'kisdh l-aven, de ,d ie latuur van het prole
tariaat" in Rufüand, en bder nam-elijk in
Moskou, beteejk-e-ut.
,Het lev-an was er allerellendigst. Die
'kost, dien men kreeg, bestond hoofdzake
lijk uit hanariemad met bevroren kool en
Wortelen. En dan kreeg imcn noig lang -niet
genoeg om zich d-e miaog te vullen. De
huisvteöbinig wias al even treurig. M-en kan
ai-dli daa,nain een dchk/beeld vormen, als
nxen weet, dat de Sovjet- met de eigen- on-
deildanen aJidtuis te wieiik ginig: wie een huis
bewoonde met zijn gezin), -kreeg daarvan
éón of tiw-oe kamers ter bewoning aange
wezen (zooveel ikailb. M. ludht per persoon):
de overige nertrdklke», mot meubilair en
ai, werden betiotiken door bolsjewisten,
proletariërs, en andere „kameraden", die
stalen a-ls de raven en van het meubilair
wein-ig overlieten. Gas, electriciteit water
leiding, werikten -niet meer; liet vocht uit
de W. C.'s der bovenverdieping zijpelde
door de vilceren en plaflcnidfe -in de on-ier-
verirekiken. De vervuiling was zoo schrik
barend dat de giro o te grijize lijfluis zioli als
een plaag' in aneuJl/ëlk en Ikleeren vestigde,
era d'agélijk's exeonpAaren 'van dit af?:huwe-
ÏJjik ,inisect (Iketwielk da overbrenger van
aoovee.1 smetsiektün is) van li-et lichaam
moesten w.ortdcn wegge va ng-tp.
■De cen-trale v-ervMriuniug in die igroofe
li'u'iaen werlkt-e niet meer, en wat dit zc-g-
giera wil, bedenke men eens, als men weet,
dat de teariperatuur in Motskcu soms 30
25 graden Rëamuur vorst tee kende, d. w. z.
ongeveer 38 45 gr. Celsius, oftewel 35 tot
50 graden Fahrenheit onder nul. Het ge
volg was, dat «alleiflei meubilair, beschot
planken, vloeren enz. wedden uitgebroken
en verbrand, om maar wat warmte te
krijgen. De bedden bestonden uit planken
met een mallas er op.
Met het veildienlde geld: 3800 roebel per
maand (de heer Bettonville moest w-eiken
als magazijnbediende en zijn edhtgeaoote
als arbeidster in gemeentelijken dien3t)
viel'nieft ve>el u-iit te ri-clhten. Vóór den oor
log, in d;en Qzarcntijti, was een roebel on
geveer f 1.25 \raand'; Iflians gold een C-za-
renuoebel 25 S-ovje troebels, soodat de.ze -
nominaal althans ongeveer ©cn stuiver
waard heeten. Feitelijk echter -hadden zij
zoowat in 't gehoed geen waarde: voor ©en
doosje lucifers moest mén 150 roebels be
talen, voor een haring 1200 roelba-ls, voor
een paar vro uiwensdh o e n tjes (we bébben
het gezien: lage schoenJjes van wit linnen
me t kartonnen aolen/ 8000 roebels; voor
een paar schoenen 30,000 roebels; voor
een slecht beenencosluum 100,000 roebels,
enz. enz.
De heer BeMonville willde en paar schoe
nen laten répara eren bij dón. van Sovjet-
wi:ge aangewezen saltoenmaker en infor-
meertier naar den prijs. De man vro g be
daard 1CO0 roeli?ls. In plaats daarvan bood
de beer B. -becoa twee gedroogde en gezou
ten visschen- can, een soort van scharre
tjes, óie hij en z'ij'n edl;tgeno:i- h -
kond'en, cmldat de maden er uit kop
Gretig nam de aoon van Chrispijn 1
aanbod aan.
Dat teeikenrt!"
Gemengde Bérkhten.
Een prettige gewaarwor
ding. Zekere M. 13.- logeeicnde in een ho
tel aan de Wilhelminakade te Rotterdam.
hcefH aan^lftq giedaan dat liij vermist?
een portefeuille met 260 dollars en een
chèque op zijn naam Ier waarde van
G2.0Ö0 francs.
Op de Brielsche laan on-
der Rotterdam is gisteren een trein van
de Rotlerdamsche tram uit Ooslvoorne
in botsing gekomen met een vrachtauto
van de gemeentetram met twee bijwagens.
De achterste bijwagen hiervan werd ver
nield. Van jdq tram sloeg de locomotor
om, het daarop volgende postrijtuig werf.
vernield, het voorbalkon van den daarop
volgenden wagen ingedrukt. De inachins'
en stoker, die bijtijds van de locomoliei
waréngesprongen, doofden het vuur,
waardoor zij een ketelontploffing voorkwa
men.
Het tramverkeer werd door het onge
val g'estremd.
Te Kruisland (N. B.) is
Woensdag een Belgisch vliegtuig gedaald.
De vliegenier, een Belgisch soldaat, die te
Antwerpen was opgestegen-, was den
koers kwijt geraakt waarom hij een nood
landing deed. Daarbij beliep de machine
eenige averij, zoodat hij niet weer Kon
opstijgen. Het vliegtuig werd door de po
litie in bewaking genomen en de vliege
nier ging per trein terug naar Antwer
pen.
Te Winters w ij k heeft, vol
gens de „Tel." de douane een wagon, be
stemd voor Amsterdam en komende uit
Duitschland, aangehouden, daar zij be
vond dat de -inhoud bestond uïf"200 ge
naamde „uurwerken", welke bleken ta
zijn patronen.
Daar de.koster-organist to
Broeksitlard Zondag plots zijn werkzaam
heden staakte, hadden de godsdienstoefe
ningen zonder zang of muziek plaats.
Uit de weide van den land-
bouwer W. Kamps te Broeksitlard' werd
een waardevolle stier gestolen. Het spoor
leidde naar Duitschland.
Te Oosterhout vond een
knaap een portefeuille met ƒ2500, afkom
stig van diefstal met inbraak aldaar.
Ten huize van den land-
bouwer P. M .Verks.de, aan den Oudedijk
te Schiedam is een brutale diefstal ge
pleegd. Terwijl het nit 11 porsonen be
staande gezin lag te slapen, hebben tinbre-
kfers zich toegang verschaft, tot de slaap
kamer, de deuren van de bedstede geslo
ten en vervolgens een kast leeggehaald.
Zij ontvreemdden volgens de „Msb.", ren
portefeuille, inhoudende 1200, 7 gevul
de kinderspaarpotten, 1 gouden broche,
gouden en zilveren ringen, zilveren dames
horloge een doublé-halsketting met. collier,
twee porlemonnaies, lw.ee geldbeursjes-
en twee paar dames- en kinderoorbellen.
Geen der huisgenooten hoeft vanhet
nachtelijk gebeuren iets bemerkt.
Een paar Roermondsche
mijnwerkers stapten te Hoensbroek in
een doktersauto, die voor een woning
stond. Zij probeerden de auto in beweging
te krijgen, doch dit lukte niet. Zij stapten
toen uit do auto en namen een verbano-
kisljc me. Een dienstbode had alles ge
zien, de politie werd gewaarschuwd en ar
resteerde de dieven.
De burgemeester van A a-r-
le-Rixlfcl, de heer Albers Pistorius gaf rnet
zijn eigen vliegmachine gisteren een de
monstratie voor zijn dorpelingen.
Te Son viel het tweejarig
kindje van zekere H. in een ketel kokend'
water en bezwetek kort daarna aan de be
komen brandwonden.
Een gemeenteraadslid ta
Veghel vroeg wegens langen duur der
raadsvergadering schorsing. Toen zijn
voorstel jvenvorpen werd, narn mijnheer
doodleuk een broodje en een eitje uit zijn
zak en begon dit gedurende de verdere
behandelingen te verorberen.
Te Kamp-én heeft de poli
tie de iliand géle&d op een lG-jari-g meisje
(naar liet uiterdijk echter 7 8 jaar ouder),
die er haar werk van mankte in de beste
hotels te logeeren om zonder betaling te
vendwijnen en die gehcuutie rijwielen ten
eigen bate aan de-® man bradht. Na d-eze
practijfcten met succes te Apeldoorn te heb
ben uitgeoefend, liep zij to Kampen in de
fuik, dteordat toorallig bleek dat de opge
geven naam en familiebetrekking vatecüi
was. Naar het schijnt ouder dan invloed
van opwindende lectfuur was zij haar
nweriloclit begonnen.
FEUILLETON.
CLARA.
Ja, antwoordde Ronald, ik ne'om die
poem aan; want het is alles, wat ik ge-
aagd had. Ik eerbiedig uw wil, evenals
»en mijns vaders; ik laat n vertrekken: bei
n Kunnen wij ons gelukkig achten, zon-
i verwijt te zijn. Maar mijn vader-zal
nnj toestaan, ik zal niet zonder u in
■'amor-flail vrederkeeren en misschien zal
Knmaa!...
Laat mij ook mijnfitrheid, viel Clara
m in de rede; -dit is alles, wat mij met
W wumoring overblijft.
e lo^d s(ak zijn zoon de hand toe, want
nr h liem s°ed zieT1' öat cer eü
- icii(. elk ander gevoel deden zwijgen
>n?'et e"bi-d groetende nam ladv Clara
lp b'-'.de hand en verlitet het vertrek,
fe».Jve^den aan hun verschillende
swaarwordingen overlatende.
c'n fraaie Komedie, zeid tante
k" l^' zoodra ladv Clara vertrokken was.
jij J.f1 oh oiet, dat lalles voorbereid was?
Ir- J' i °e'ie^ ingenomen en ontroerd door
jr *o.01?o?d??heid van eón meisje, hetwelk
nebahk ^'ui' u weer te Keven» hetgeen u
urn tk onidat zij niet anders handelen
'f-hans ontbreekt er nog aan, dat gij
üunstan gaat halqp en in zegepraal
terugvoert; dan zal de roman complc'.'t zijn.
In waarheid, hernam de lord, na een
oogenblrk nadenken, je raad verdient in
ovcarwegfing genomen te worden; Ronald
zou een slechtere -keuze kunnen doen. Zoo
"vurig als je hedenochtend wenschte je /neef
de rijke erfdochter van Cumnor {e zien
huwen, eveneens, fik belten het ronduit, zou
ik thans geneigd zijn, h%i dat arme kind
tot levensgezellin te^ien ktezen, dat iq zulk
een harde beproeving, zooveel onbaatzuch
tigheid en edelmoedigheid betoond heeft
Zoo je van meening veranderd bent, zal je
het mij niet ten kwade duiden daarin je
voorbeteld te volgen.
Jflïf het zou een waar geluk zijn, aan
dat ongelukkige meisje het ongelijk van de
fortuin te kunnen herstellen en haar jou
onrechtvaardigheid en wreedheid te doea
vergeten. Maar stel u gerust, als ik mij niet
vergis, is zij even hooghartig als wij, haar
besluit is onwankelbaar; Ronald -heeft dat
maar al te "goed begrepen en de arme «jon
gen zal er langen tijd ongelukkig door zijn.
Het ós derfealve onze plicht hem te troosten,
in plaats van zijn smart te vermeerderen'.
Miss Beatrix maakte zich gereed om tfc
antwoorden; maar Ronald stond op en "ver
liet het vertrek en het. is waarschijnlijk,
dat de woordenwisseling tusschen den lord
-en zijn prikkelbare zuster nog wel eenigen
tijd voortgezet weru.
HOOFDSTUK XVI.
Be pachthoeve van Dmrsian.
Lady Clara ging met een verlicht hart
heen; zij wist niet waarheen zij ging of hoe
zij te Dunstan zou ontvangen worden, of
haar niet nieuwe gevaren op den weg
wachtten, snaar zij was -bijna gelukkig;
want zij had dë slem van den plicht gevolgd.
Zij droeg slechts een grof kleed en hare
teere voeten waren gekneusd door haar
zwaar schoeisel; maar zij had nog het
redit. om fier te Vezen onder die kleeding
en zij zou van schaamte gebloosd hebben
onder die van burchtvrouw.
Wat gingen haar de beleedigingen en
spotternijen van miss Beatrix aan; zij
schreef ze toe aan een prikkelbare en in
halige geaardheid; maar zij drobg 'de liefde
van Ronald, de achting van den lord en
daarbij bare eigen achting mee.
Zij ging nog. eens in haar geest haar ge
drag na; zij vroeg zich zelve-af, of zij een
andere gedragslijn had kunnen volgen na
de vreemdsoortige mededeeling van haar
min en ïiaar hart haar ierslond tón
antwoord, dat zoo zij nog te kiezen had,
zij eveneens zou handelen. lZij ^ing raoj,
zichzelf te rade, om te zoeken, óf Ronald
wet beantwoord had aan hetgeen zij van
zijn Karakter verwachtte, en zij zag hem
even ingenomen met de arme boerin als
met de erfdochter van Cumnor en tege
lijkertijd vol eerbied voor den wil zijns
vaders. Zij kon hem zich .niet -anders Voor
stellen: zoo had zij hem zich altijd gedacht.
Zij onderwierp l:ich gelaten aan dezen keer
van de fortuin, welke haar veroorloofd had
Ronald in zijn volle waarde te schatten en
•haar iröjds de welwillendheid had verwor
ven van zijn vader, lot dusverre zoo sterk
legen de erfdochter van Cumnor vooringe
nomen; zij verheugde zich bijna in haar
ongeluk. -
De weg, welke tan het slot Maubray
naar de pachthoeve van Dunstan voert, is
nog al bezocht, zoodat een kwade ont
moeting hiter minder 4e vreezen was. Gem-
my hield op alles een waakzaam oog en
hij bemoedigde zijn jonge meesteres, door
haar van tijd tot tijd te zeggen, hoeveel af
stand zij nog -hadden af te leggen en tie
onder-werpen van gb&prek te zoeken, welke
haar konden verstrooien.
Onze voetgangers werden nochtans eeni
gen lijd verontrust door een man te paard,
in een mantel gewikkeld, die hen van verre
bleef volgen. Zij bleven voor een groep be
woonde huizen staan, om» hem te laten
voorbij rijden, - daar zij zich hier veilig
achtten; maar ook de ruiter hield op groo-
ten afstand stilsteeg af en ging aan den
kant van den weg zitten.
Zou -dat niet wederom mijnheer Nor
ton zijn, zuster? vroeg Gemmy, met den
vinger naar den reiziger wijzende. Dit
maal vreezen wij hem niet.
Maar het hart van lady Clara deed haar
iemand anders raden.
Hij is het,, zeide zij bij zich zelve, het
is Ronald hij is te bescheiden, om ons te
naderen cn bewaakt ons. Op diezelfde wijze
zullen wij onzen weg in het leven vervol
gen; van verre misschien zal hij over mij
wakten. [Nimmer zal ik voor hem een vreem
delinge zijn, en wij -zullen nog somtijds ge
lukkig wezen'door onze herinneringen.
Zij zetten hunnen tocht, met minder ge
jaagdheid voort, want zij voelde zich be
schermd door dien kieschen stap van Ro
nald, /welke haar voor alle gevaar behoed
de, en haar tegelijkertijd eën bewijs van
eerbied gaf, hetwelk haar diep trof. Zij was
opgeruimder gedurende het overige van
hun tocht-, plukt© in het voorbijgaan eenige
madeliefjes en ontbladerde ze achteloos on
der het voortgaan, terwijl de verlengde
schaduw der hoornen hot einde van den
dag begon te verkondigen.
Nu zijn wij er bijna, lieve zuster,
sprak Gemmy eindelijk; herkent gij éin
weg niet? Nu moeten wij dat pad ter lin
kerzijde finslaan; van hier kan men de ge
bouwen der hoeve zien. Zie, daar komt- on
ze oude hond Tom aan, die ons gteziea
heeft.
(Wordt vervolgd)»
