,|e lift Courant".
Derde B!ad.
Zaterdag 16 Augustus 1919
bod
EL
Aflaten en aflaathandel.
Er is misschien geen leerpunt der R. K.
Kerk, waaromtrent zooveel vei keerde voor
tellingen bestaan, als dat over de aflaten.
Gelijk reeds in het vorig artikel werd
aangemerkt, blijven Protestanten nog maar
aldoor beweren, dat, volgens de Roomsche
leer, door aflaten zonden worden vergeven,
riet alleen bedrevene, maar ook die, welke
Bien nog bedrijven zal; en dat ten tijde
van Lnlher de R. K. kerk zondenvergeving
en aflaten voor geld te koop bood. Wat is
efhter in deze de waarheid? Wat is een
aflaat?
Een aflaat is een buiten de biecht ver
leende kwijtschelding van die tijdelijke
straffen, welke na de vergeving der zon
denschuld en der eeuwige straffen nog
overblijven en of hier op aarde of hierna
maals in het vagevuur moeien uitgeboet
worden om aan Gods beleedigde Majeslcit
volledige voldoening te geven voor de be
dreven zonden.
Wint men een vollen aflaat, dan worden
slle tijdelijke straffen kwijtgescholden.
Wint men slechts een gedeeltelijken aflaat,
dan krijgt men ook maar van een gedeelte
der tijdelijke straffen kwijtschelding.
Een aflaat van 100 dagen beteekent alzoo
niet, dat men door zulk een aflaat kwijt
schelding krijgt van 100 dagen Iijdens in
liet vagevuur, maar kwijtschelding van zoo
veel tijdelijke straffen als door God werden
kwijtgescholden aan hen, die volgens de
oude kerkelijke wet 100 dagen boete pleeg
den.
Zona Is we in het vorig artikel bewezen,
schonk QJiristus aan Zijn Apostelen en hun
wettige opvolgers de macht, oïn niet alleen
alle zondenschuld en eeuwige' straffen,
maar ook alle lijdelijke straffen der zon
den te vergeven. Elke priester nu kan dit
in de Biecht, en' de Pairs en Bisschoppen
kunnen het ook buiten de Biecht, n.l. door
liet verleenen van aflaten. Om aflaten te
verkenen, is de priesterlijke macht niet
voldoende en ook niet noodig. Het verlee-
van aflaten is een uitoefening der
openbare rechtsmacht, door Christus aan
Zijn Kerk geschonken. De Paus nu heeft
volle rechtsmacht over de heele Kerk en
tan daarom alle, ook volle, aflaten verlee-
len aan de heele Kerk, terwijl de bissch »r>-
uurï^11 alleen aflaten kunnen verleenen aan
ebik lun diocesanen en slechts volgens de
die nacht en mate, hun door den Paus to?
het icstaan.
e ui Tijdelijke'straffen, welke na de vergiffe-
lis der zond en schuld en der eeuwige
itraffen nog zijn overgebleven, moeten of
een hier op aarde of hiernamaals in 't Vage-
ruur worden uitgeboet, want niets, wat
icsmet is, kan den hemel binnengaan. Die
litboeting nu kan geschieden door den
tondaar zelf of door anderen. De zondaar
kan voor zichzelf kwijtschelding: van tijde
imin bjke straffen bekomen door de Biecht, do>>
dden werken, door bidden, vasten en aal-
aoezen geven, door de H. Mis en door net
'ig-n winnen van aflaten. Niemand kan echter
man aflaten winnen voor nog levenden, wel voor
oor-fcich zelf en voor de zielen in het vagevuur,
die vobr zich zelf niets meer kunnen verdie-
ïen, en daarom zoolang in die'lijdensplaats
ekenfcroclen blijven, tot ze zelf hun straffen
lobben uitgeboet of daarin door de leven-
Ion op aarde worden geholpen en verlicht,
ooit, Waardoor nu verkrijgen de levenden op
eg1-' narde en de zielen in het vagevuurdo >r
niddel van aflaten geheele of gedeeltelijke
wijtschelding van him tijdelijke straffen?
iongf Hierdoor dat de Kerk voor de uitboeting
va» rolke de zondaar hier 'op aarde en de zie-
ooc en in het vagevuur nog schuldig zijn, de
uitboeting van anderen, n.l. van Christus
;asl- en de Heiligen in de plaats stelt.
Christus heeft niet slechts èèn -enkelen
jaar druppel bloeds voor ons gestort, wat vol-
loende zou geweest zijn, om voor de zon-
ij bc- 'en van alle menschente voldoen, maar
I. 'ij heeft in zijn gruwelijk lijden stroomen
loeds voor ons vergoten. Zijn uitboetingen
voldoeningen zijn oneindig, om de on-'
indigo waarde zijner goddelijke persoon-
jkheid. Vele Heiligen hebben'meer afgo
ot dan noodig was, om kwijtschelding
m hun tijdelijke straffen te verkrijgen.
Die oneindige voldoeningen van Christus
leder n die overvloedige voldoeningen der Heili-
kaat en jju komen, krachtens de geestelijke ver-
rhafr fcniging of gemeenschap tusschen de ge-1
loopt lovigen op aarde, de zielen in het vage
vuur en de heiligen in den hemel, ten voor-
dcele der Kerk. Zè vormen haar geestelij
ken schat, waaruit ze put, als ze door mid
del van aflaten die voldoeningen of uitboc-
tingen, weke hare leden hier orp aarde of
in het vagevuur nog moeten brengen, om
van hun tijdelijke straffen kwijtschelding te
bekomen.
Dat de R.K. Kerk zulk een schat van vol
doeningen bezit, werd door Paus Clemens
VI geleerd en hangt innig samen met haar
geloofsleer. De tegenovergestelde bewering
van Luther cn de Jansenisten werd door
de Kerk veroordeeld. Zij veroordeelde even
eens de dwaling von Lulher, dat nien geen
aflaten kan winnen voor de zielen in het
Vagevuur. Wijl de Kerk echter geen rechts
macht heeft over die zielen, worden de af
laten op haar toegepast bij wijze van voor
bede, dat is: zoo dikwijls Paus of Bisschop
pen de voldoeningen van Christus en de
Heiligen door middel van aflaten te onzer
beschikking stellen voor de zielen in het
vagevuur en wij winnen die aflaten voor
die zielen, dan bieden wij de voldoeningen
van Christus cn de Heiligen Gods recht
vaardigheid aan in de gegronde hoop, dal
God die voldoeningen barmhartig zal aan
nemen tol kwijtschelding, der tijdelijke
straffen, welke die zielen nog moeten uit
boeten.
Uit alles, wat tot hier toe over de leer der
R.K. Kerk omtrent aflaten gezegd is, volgt
dus allerduidelijkst, dat door aflaten geen
enkele bedreicn 'of nog te bedrijven zonde
wordt vergeven. Eerst moet de zondeschuld
Vergeven zijn, al is ze nog zoo. klein vóór
de tijdelijke straffen buiten dc Biecht kun
nen 'worden kwijtgescholden door aflaten.
En om deze kwijtschelding door aflaten te
verkrijgen moet men in staat van genade,
dus viij van doodzonden, vriend van God
zijn, de voorgeschreven werken nauwkeu
rig volbrengen en de meening hebben, om
een of meer aflaten te winnen;
Vergiffenis van zondeschuld en aflaten
zijn echter nooit voor geld te koop geweest,
zooals de Protestanten valschelijk beweren
Aanleiding tot deze bewering was de af-
laatbul van Paus Leo X, die Luther tot
voorwendsel diende om met de R.K. Kerk
te breken. Paus Leo wenschte den bouw
der grootsche St. Pieterskerk te Rome te
voltooien.
Daarom schreef hij een aflaat uit voor
allen, die door een vrijwillige bijdrage dat
reuzenwerk 'zouden steunen.
Wie geen geldelijke bijdragen kon storten
konden toch den aflaat winnen, als zij in
plaats van'door aalmoezen, door vasten en
bidden hun steun verleenden, ,,want", zoo
lezep. we in de bul het heil der geloovigen
was niet minder dan de bouw der kerk het
doel van den aflaat". De eenige voorwaarde
welke aan allen zonder uitzondering ge
steld werd, was 'n oprechte bekeering,
want alleen zij, die rouwmoedig gebiecht
hadden, konden den aflaat winnen, als zij
verder dc hiervoor gestelde voorwaarden
vervulden. Wijl de bijdragen vrijwillig
moesten gestort worden, kan dus van af
laathandel geen sprake zijn. De zooge
naamde ..aflaatbrieven", welke ten tijde,
van Luther in gebruik waren en welke men
door middel van een geldelijke aalmoes
kon krijgen, gaven geen vergiffenis van
zonden, en waren ook niet, zooals
Protestanten beweren, vrijbrieven om te
zondigen, want niemand, zelfs de Paus
niet. kan verlof geven ojm ook maar de
kleinste zonden te bedrijven, maar die af
laatbrieven gaven aan de biechtvaders, aan
wie zulk een brief werd overhandigd, de
macht om te ontslaan van bepaalde, zware
zonden, waarvan de vergeving anders aan
den Paus of aan den Bisschop is voorbe
houden.
Wat Paus Leo X deed, hadden ook al
zijn voorgangers gedaan en deed ook, vol
gens de H. Schrift, eenmaal de H. Pau-
lus zelf.
Wie daarom Paus Leo X durven laken
en Luthers optreden tegen den af
laat goedpraten, toonen daardoor, dat zij
het wezen en-de geschiedenis van den af
laat niet kennen. De R. K. Kerk intusschen
zal rustig aflaten blijven'verleenen en
haar leden zullen ze ten zeerste blijven
waardeeren en ijverig gebruiken tot geeste
lijk heil van zich zelf en de zielen in het
vagevuur.
Manresa, Venlo.
P. REIJS S. J.
BUITENLAND.
Frankrijk
Kostbare vlaggen.
Op 11 November, den datum van den
wapenstilstand, zal bij gelegenheid van
een feest, door den bond tegen kindersterf
te georganiseerd, een geheel bijzondere
soort verkooping plaats hebben ten bate
van de véreeniging voor moederzorg.
Men zal n.l. 10 historische sduvenirs
verkoopen, 10 kleine zijden vlaggen, an
ders niets. Maar deze vlaggen zijn iets heel
bijzonders.
Op 5 daarvan, geborduurd in de gealli
eerde kleuren, hebben op den dag der on-
derteekehing van het vredesverdrag, Cle-
menceau, Wilson, Lloyd George en Son-
nino hun handteekening geplaatst, op de
5 andere hebben Poincaré en Clemenceau
en de maarschalken Foch, Joffre en Pé-
tain dien dag hun naam gezet.
Liefhebbers zullen elkaar deze historische
stukken, welke dc musea's hun zullen be
nijden, betwisten.
De auto-bandieten.
De autobandieten zijn nog steeds in volle
actie en slaan bijna dagelijks hun slag..
Zoo verhalen de Fransche bladen nu weer
van een zekeren Guy, inwoner van St.
Gratian, die op weg naar huis werd ge
passeerd door een auto, waarin zich drie
personen bevonden.
De auto stopte op 50 M. afstand van hem
en terwijl een der reizigers" den motor
onderzocht, stegen de anderen uit en na
derden Guy. Heel beleefd spraken zij hem
aan en vroegen hem of hij geen motorher-
-steller wist. Maar nog voor hij kon ant
woorden, grepen zij Guy aan en hem een
browning op de borst zettend, sommeerden
zij hem. zijn zakken Te ledigen. Guv, in
ziende, dat tegenstand niet zou baten, gaf
zijn geld. horloge en juweclen af.
Toen zijn zakken ledig waren, eischten
zij, dat hij zijn schoenen zou afstaan. En
gehoorzaam trok Guy zijn schoenen uit.
Daarna slapten de schurken weer in hun
auto, gaven hem de hand, groetten heel
sarcastisch en de auto verdween.
Een half uur later ontmoetten de auto
bandieten een zekeren Weiter en riepen
hem toe: handen omhoog. Maar daar Wei
ter niet vlug genoeg gehoorzaamde, losten
zij op hem twee revolverschoten, zonder
hem echter te treffen. Daarna namen zij
ijlings de vlucht.
De heeren ,,opereeren" met zulk een bui
tengewone koelbloedigheid, dat twee per
sonendie achter een raam getuigen wa
ren van den aanval op Weiter, niet eerder
kwade vermoedens kregen, dan toen de
revolverschoten weerklonken.
Engeland.
Een nieuwe wet.
D& Minister van Handel heeft, naar uit
Londen gemeld wordt, medegedeeld dat
zorgvuldig wordt overwogen, orn in het
algemeen belang een wetsvoorstel in te die
nen, orn stakingen en uitsluitingèn on
wettig te maken, indien zij binnen een
week worden geproclameerd. Wanneer er
een schriftelijke proclamatie is minstens
een week te voren kan ecu openbaar on
derzoek ingesteld en binnen de week een
verslag;uitgebracht worden.
Engeland en de H. Stoel.
Dc Universe" wijdt een beschouwing
aan de betrekkingen tusschen Engeland
•on het Vaticaan, en zegt dan in verband
met de Duitsche onthullingen over "de vre-
desactie. waarin de H. Stoel zoo'n belang
rijke rol vervulde:
De onthullingen van Erzberger, zoo
spoedig volgend op de pogingen in zekere
kringen aangewend, om het Engelsche ge
zantschap bij het Vaticaan te "doen ophef
fen, zullen hen in hun overtuiging verster
ken, die rneenen, dat het in de toekomst
voor de Engelsch-sprekende volkeren van
belang is, dat de Engelsche missie niet al
leen wordt gehandhaafd, maar dat de be
trekkingen tusschen het Britsche Rijk en
den H. Stoel nauwer en intiemer worden.
Kanunnik Barry, schrijft over deze
kwestie:
Het is nu geen tijd de oude gereser
veerdheid weer aan den dag te leggen of
de hulp, welke Rome gaarne voor de in
gevaar zijnde beschaving aanbiedt, af te
wijzen. Engeland heeft plichten in het na
bije Oosten, in Polen, Egypte, Palestina,
en in Syrië, terwijl het bovendien duide
lijk blijkt, dat milLloenen katholieken uit.
geheel het Engelsche Rijk zeer veel belang
stellen in de Ierschc kwestie, in de moei
lijke arbeiders-conflicten en in het goede
en kwade van ons opvoedingssysteem.
Hoe dan ook, welke middelen ook dien
stig zijn: de Engelselie regeering moet niet
in het duister gelaten worden ten opzichte
van onze verlangens en ideeën, waarvan
zij zoo weinig afweet.
Onder deze middelen .belmoren ook de
diplomatieke betrekkingen met Rome.
Het Vaticaan zal de Engelsche staats
lieden inlichten langs wegen, die niet voor
pers, redenaarsgestoelte of de binnenland-
sche hiërarchie openstaan en dat met. ge
zag. Ik beschouw, zoo besluit Barry, de
Engelsche legatie te Rome als een voort
durend intiem contact tusschen de twee
machten, waarvan de toekomst der wereld
hoofdzakelijk afhangt.
Vooruitgang.
Naar de „Westminster Cathedral Chro-
nicte" meldt, hebben zich in het Westmin-
ter diocees in het afgeloopen jaar 1584 per
sonen tot het katholicisme bekeerd. Het
aantal Paaschcomrnunies bedroeg 95,640,
het aantal huwelijken 2261, het aantal
doopsels 5657.
Italië.
Voor den vrijhandel.
Tot de onlangs ii? de Italiaansche Kamer
met zoo groote energie op den voorgrond
getreden tegenstanders der door de regee
ring op het oogenblik gehandhaafde poli
tiek der invoerverboden of invoer-beper-
perkingen, behoort, naar uit Bern aan de
„Kölnische Zeitung" geseind wordt, ook de
bekende econoom Einaudi, die in de „Cor-
ri&re della Sera betoogt, dat bet gebrek
aan arbeidslust het gevolg is van den toe
stand, dat enkele firma's op kosten van
het algemeen leven door tegen ongehoorde
prijzen waren te fabriceeren, die men ^eel
goedkooper zou kunnen invoeren. Met alle
beslistheid pleit Einaudi voor de vrijheid
van handel. De ijzerindustrie had groote
voo'rraden grondstoffen en halffabrikaten
aangelegd en thans moesten de indus
trieën, die deze grondstoffen en halffabri
katen verder bewerken, zich er in schikken,
ze tegen hoogere prijzen te koopen. waar
door het hun onmogelijk werd, te produ-
ceeren en uit te voeren. Einaudi protesteert
er beslist tegen, dat een industrie of en
kele ondernemingen door de invoerpolitiek
der regeering ondersteund worden. Een
dergelijke ondersteuning mocht slechts
worden verleend, wanneer zij in het alge
meen belang beslist noodzakelijk was. Hij
besluit zijn beschouwingen met de verzeke
ring, dat hij zich in de naaste toekomst
zal bezighouden met de opvatting der re-
geering, dat men niets zou mogen invoe
ren, omdat men niets kan uitvoeren.
Tsjeclso-Slowakije.
Katholieke actie.
De ,,Salzb. Kirchenztg." schrijft:
Terwijl de Tsjecho-Slowakische katho
lieken verlangend naar een krachtig woord
en een vasten richtsnoer van hun leiders
uitzagen en met verbazing en droefheid de
verdeeldheid hunner priesters in politiek
opzicht beschouwden, verschenen plotse
ling twee Amerikaansche priesters,- van
Tsjechische afkomst-, in hun midden, die
tot hen op zulken vrij moedigen toon spra
ken, als men sinds lang niet meer gewend
was.
Deze twee geestelijken zijn mgr. Bouska
en de eerw. heer Zlamal, leden van de
onlangs te Praag aangekomen Amerikaan
sche missie.
Evenals de heide Slavenapostelen Cyril-
lus en Methodius, hebben zij eerst den ze
gen van den H. Vader gevraagd. De H. Va
der bleek uitstekend op de hoogte van den
toestand.
Mgr. Bouska en de heew. lieor Zlaraal
trekken nu alle groote plaatsen af, waar
zij politiek-godsdienstige voordrachten
houden. Hun hoofddoel daarbij is de ka
tholieken op de zonder twijfel voor de deur
staande scheiding tusschen Kerk en Staat
voor te bereiden.
Met vlammende woorden sporen zij de
katholieken aan zich aaneen te sluiten en
zich niet alles te laten welgevallen. Het
grootste deel des volks is katholiek en de
regeering kan onmogelijk haar hatelijke
maatregelen (zooals de verwijdering der
kruisbeelden uit de schoollokalen) voort
zetten, wanneer het volk aaneengesloten
daar tegen opkomt.
Deze voordrachten, die somtijds 3 uren
duren, trekken geweldig en de toeloop is
dikwijls zoo groot, dat zij onder den bloo-
ten hemel gehouden worden, terwijl de bij
val, die wordt betuigd, de tegenstanders
in de meeste gevallen van alle onderbre
kingen terughoudt.
Japan. I
De economische toestand.
De sociale gevolgen van den oorlog in
Japan blijken al precies dezelfde te zijn als
in Europa. Het leven der arbeiders, der
ambtenaren en van allen, die met ongeveer
hetzelfde inkomen als vroeger moeten rond
komen, is moeilijker dan ooit ten gevolge
van de hooge prijzen van de levensbehoef
ten; de O.W.'evs daarentegen vieren feest
zonder einde. Vooral met rijst is er schat
ten verdiend, maar het is ook juist de
duurte van de rijst, die het volk het pijn
lijkste treft. Kokoemin (het Volk), een te
Tokio verschijnend dagblad, beschrijft den
toestand als Volgt (wij vertalen uit de Eco
nomist van Londen): Laat ons gerst eten
en aardappelen en de rijst sparen. Om dit
te doen moet men echter vastbesloten zijn.
ITct volk mag geen hulp verwachten van
de lichtzinnige en machtelooze regeering.
maar móet zelf Handelen en 'daarna "de re
geering aanklagen. Terwijl de prijzen van
de rijst, het katoen en andere bonoodigd-
heden steeds stijgen, terwijl de Woning
nood steeds erger wordt en het bestaan
van het volk door ^dit alles zeer ernstig
wordt bedreigd, verkoopt men meer dan
ooit weelde-artikelcn, is de vraag naar
Geisha's grooter dan ooit en wordt er met
veel meer vlijt dan vroeger naar dure curi
osa en oudheden gezocht. De eerste reden
om bezorgd te zijn in dezen tijd is het ge
brek aan zekerheid omtrent den dag van
morgen en het bestaan der arbeiders en de
groote welstand, die er is tusschen de nieu
we rijken en den intellectueelen stand. Dit
is een zeer abnormale maatschappelijke
toestand, en er moet naar middelen wor
den uitgezien om daarin verbetering te
brengen.
Slakingen.
Voor het eerst sinds er dagbladen in
Japan verschijnen, is Tokio op 1 Augustus
aldus een telegram aan de Times
zonder couranten geweest. Geen der li
bladen kon verschijnen ten gevolge van
een loonactie der zetters.
Dit feit, zoo gaat de correspondent voort
is teekenend voor den nlgemeenen toestand
in Japan. Door het heele land heen hebben
er stakingen plaats. Hier en daar wenclen
de werkgevers pogingen aan nm de cori-
ficten met hun arbeiders op te lossen door
een aandeel in de winst toe te staan; doch
de arbeiders zelf zien daarin volstrekt geen
redding. De regeering heeft van haar kant
nog altijd .het recht vpri bestaan der vak-
vereenigingen niet willen arkennen en
het- is zeer waarschijnlijk, dat daaruit bin
nenkort een èrrïstige crisis ontstaan zal.
Staten-Generaal.
EERSTE KAMER.
Wijziging der personee)e belasting.
Bij het afdeelingsonderzoek van het ont
werp van wet tot wijziging der personeel©
belasting* betuigden onderscheidene leden
hun ingenomenheid, dat thans uit de per
soneelo belasting de.grondslagen haard
steden en rijwielen vervallen waren.
Eenigcn achtten echter de afschaffing
van de heffing naar deze grondslagen be
denkelijk, omdat zij leidde tot een aanzien
lijke derving van 's Rijks inkomsten, terwijl
er juist groote JSeFioefte bestaat aan "ver
meerdering daarvan.
Enkele leden waren van meening. dut de
personeele belasting uit de rij onzer belas
tingen uohoorde te vervallen. Zij werkt een
zijdig. Waar iwjvoorbeeld iemand die een
automobiel houdt, door de belasting wordt
getroffen, blijft degeenvrij die schilderijen
koopt, al zou hij daaraan een veel hooge*.
bedrag besteden dan hij voor een automoe
biel zou uitgeven; iemand die eeri zeilvaar-
tuig heeft, wordt belastingschuldig, terwijl
hij die gebruik maakt van allerlei andere
middelen om zich gencc-gen te verschaffen,
niet in de belasting bijdraagt.
Men heeft nu in het belastingstelsel opge
nomen de inkomstenbelasting cn de ver
mogensbelasting, welke thans, nadat zij
jaren gewerkt hebben, door steeds gemak
kelijke; controle hoe langer zoo minder to
ontduiken zijn.
Verwondering werd uitgesproken over dc
houding, door don minister van Financiën
bij de behandeling van dit wetsontwerp in
de Tweede Kamer aangenomen tegenover
het amendement van den heer Ter Laan.
strekkende oïn het stelsel van 11 klassen,
door de Regeering voorgesteld, prijs te ge
ven en liet tegenwoordige, dat 9 klassen
aanneemt, te handhaven.
Het gevoelen werd geuit, dat door het
opdrijven der taxaties van het mobilair,
waarnaar bij de tegenwoordig plaats vin
dende schattingen en her.schattin.gen wordt
gestreefd, de handel in antiquiteiten zeer
wordt geschaad.
De opmerking werd gemaakt, dat, even
goed als schilderijen, ook beeldhouwwer
ken behoorden te worden vrijgesteld.
De meening werd uitgesproken, dat dit
ontwerp, wet geworden, een leemte zou be
vatten. Immers zal ook in ambtswoningen
het mobilair worden geschat naar de wer
kelijke waarde en niet in evenredigheid tot
het traktement. Dientengevolge moeten da
functionarissen, die met bet oog op het
aanzien van het ambt en de daaraan ver
bonden representatie ruime ambtswonin
gen betrekken, welke dus hooge e.ischen
stellen aan de meubileering. een hooge be
lasting betalen, hooger naarmate zij trach
ten door het aanBregen van oud porcelein
en dergelijke kunstvoorwerpen de woning
te doen beantwoorden aan haar bestem
ming. Het werd daarom redelijk geacht, do
belasting 'naai'.dezen grondslagvoor der
gelijke ambtswoningen te heffen naar even
redigheid van het traktement.
peïec
al.
nv,f' u...
•sslo' laa
'■en verschrikkeiijke misdaad
Mijnheer Balindart, die zich uit de zaken
pfuggetrokken had, mevrouw Balindart,
„eno. welgedane en ^aardige levensgezellin
u bekooilijke dochters, Virgïnie en
*oémie namen gemakkelijk plaats in de
'fir hoeken van een tweede klassg compar
ant van den trein, die hen van Etretat
Par'js zou terugvoeren.
St« aarf ontslnapte aan mijnheer Balin-
Part, met iele klaarblijkelijke voldoening
iemand wiens droom vervuld is. Wij
n goed, zeer goed zelfs. Jullie zien,
le'sjos, dat het nog zoo kwaad niet was,
®t )k wat gehaast heb, om niet te laat
komen!
Wij hebben nog vijf en veertig minu-
■n voordat we vertrekken, zeide Noémie
rmlend, en Virgïnie voegde er ver-
r"?tig aan toe:
hadden nog een half uur de zee
in _jCn 7ien' het is iuist vloed!
'ai m hebben genoeg van de zee gezien
fln^oiirende de veertien dagen der Paasch-
J^ntie, die wij hier te Etretat hebben
""gebracht, Bovendien, het is altijd het-
et n «e: Wa,er' water dat komt aanzetten
-weer terugloopt; <Jat is alles! Jullie wa-
la§ 00k veel verder geweest, wanneer jul
lie dat een half uur langer hadden aange
zien en wij zouden dan te midden van de
groote drukte van het vertrek aan het sta
tion gekomen zijn, terwijl wij nu een pret
tige reis hebben, heel alleen blijven.
waarschijnlijk want- de reizigers drui
len wel af, als ze vier hoeken bezet zien.
In elk geval zitten wij alle vier zeer goed
om onze oogen te kunnen vergasten, gedu
rende de reis, aan het riante uitzicht op
het groene Normandië.
Terwijl hij. dit zeide rangschikte Balin
dart als man van orde, met groote zorg de
talrijke handbagage, die de familie mee
voerde, telde de stuks, hertelde ze, en nu
zeker dat er niets mankeerde, slaakte hij
een zucht van tevredenheid; toen nam hij
den hoed af, dien hij verving door een ka
lotje, dat hij uit den zak haalde, een waar
meesterstuk van haakwerk van zijn vrouw
en zich» in zijn hoekje drukkend, maakte
hij alle aanstalten tot slapen, hetgeen zijn
manier scheen ie zijn na zich te vergasten
aan het riante uitzicht op het groene Nor
mandië. Mevrouw Balindart, in den tegen-
overgesteldcn hoek, scheen het voorbeeld
van haar man te zullen volgen. Virgïnie
en Noémie babbelden aan de andere zijde
yan den wagen.
Juist op het oogenblik, dat de portieren
gesloten werden, werd deze vreedzame toe
stand verstoord door het binnentreden van
twee reizigers, twee goed uitziende jonge
lieden, met innemende trekken, die zich op
de opengebleven plaatsen neerzetten, na 't
gezelschap beleefd gegroet te hebben.
De trein zette zich in beweging, juist op
tijd, hetgeen niet al te dikwijls gebeurt.
Toen men een tunnel passeerde, een uur
later, trok mevr. Balindart haar man bij
den arm, zonder zijn rustigen slaap te ont
zien, en fluisterde hem in het oor:
tDoe of je nog slaapt en luister naar
het gesprek van die lui,die met ons reizen.
Het is vreeselijk! Wij zijn in gezelschap
van twee moordenaars!
Mijnheer Balindart, dc vreedzaamste
man ter wereld, niet van de moedigsten,
voelde een rilling van angst en schikte in
stinctmatig op zijde, om zich van zijn
buurman te verwijderen. Hij deed, zooals
zijn vrouw hem gezegd had, en hetgeen hij
hoorde, was waarlijk allerverschrikkelijkst
Nu, zeide een der jongelieden, wij
moeten toch iets besluiten. Wanneer wij
de gravin gedood hebben, dan moéten wij
ons toch van het lijk ontdoen, anders is
alles weldra ontdekt bij de scherpzinnig
heid van den kolonel.
IZeker, het lijk zit ons in den weg.
Maar alvorens te overleggen wat wij met
haar lijk uitvoeren, dienen wij het toch
eens te zijn, hoe wij de gravin naar de an
dere wereld helpen, door dolksteken of
door vergift?
Vergift is zoo algemeen en de revol
ver maakt te veel leven. Iréne, die haar
kamer boven die van haar moeder heeft,
zou het kunnen hooren. Neen, een prop om
haar kreten te smoren e.n een dolksteek in
den rug. Hoe vindt je dat?
Mij goed.
Dan kan men het goede mensch in een
joffer stoppen.
Zooals Go'uffé?... te bekend... Wacht
ik |heb een idee!
Zeg opl
Vlak bij het kasteel is het huisje van
den bewaarder; naast dit huisje is een
oven. Wij kiezen voor de kleine operatie
een dag, dat er brood gebakken wordt.
Wanneer de oven gloeit, vinden wij er wat
op, om den bewaker te verwijderen, en
schuiven het lijk in den oven.
Prachtig! Dat heeft nog dit voor, dat de
vermoedens op den bewaker vallen! Dit
is een nieuwe wending, waaraan wij niet
gedacht hebben! Terwijl de justitie op dit
spoor is, denkt zij niet aan het ware
Een zeer gelukkige bijkomende omstandig
heid... en tijd gewonnen!
Men bereikte een station. Vijf minuten
oponthoud. Buffet.
De twee jongelieden stapten uit, steeds
met dezelfde beleefdheid en beminnelijken
glimlach de jonge meisjes passeerend.
Die jongelui zijn zeer net, zeide Noémio
Vooral "de blonde, antwoordde Virgïnie
Ik geef de voorkeur aan de donkere^
Hebben jullie dan niet geluisterd?
De meisjes zetten groote oogen op en
begrepen er niets van.
Meisjes, zeide mijnheer Balindart
plechtig, die beide jongelieden zijn mon
sters.
Neen, antwoordde Virgïnie, ik hab
hen alleen aangekeken.
En ik ook, zeide haar zuster.
Als je de gendarmes waarschuwde?
opperde mevr. Balindart.
Geen tijd' meer! Er wordt afgeluid!
Maar in Parijs hebben ze met mij te doen,
verklaarde Balindart, met mannelijke vast
beradenheid Het was ongelooflijk met
welke brutaliteit die twee optraden; zij her
namen hun plaats doodbedaard. Een gin^
