M
Tweede Blad.
Zaterdag 9 Augustus 1819
Uit de Pers.
handlangers der revolutie.
Onder dit opschrift schrijft Het Epi s-
&czin:
Kortzichtigheid en zelfzucht zijn de ge
vaarlijkste en ijverigste handlangers van
socialisme en communisme.
Indien 'in onze maatschappij meer
.maatschappelijke zin bestond, indien de
christelijke deugd der naastenliefde het
bemin den. naaste gelijk u zeiven meer
in praktijk werd gebracht, zou aan de re-
volutionnaire propaganda het gras voor
'de voeten worden weggemaaid.
De verfoeilijke winzucht, die in de oor
logsjaren links en. rechts als een woeker
plant is opgeschoten, draagt met handen
vol brandstof aari voor het vuur der revo-
lutionnaire propaganda.
De levensmiddelenwoeker is meer dan
wat ook een troef geweest in het spel der
socialisten én communisten.
En de oorlogswinst moet wel duur ver
kregen geacht worden, indien zij in breede
kringen ontevredenheid tot gevolg heeft
en, als uitvloeisel daarvan, een stijging der
macht van de revolutionair gezinde ele
menten.
Indien thans in ,,Het Volk" propaganda
gemaakt kan worden voor socialisatie der"
woningen, en indien tot wanhoop gebrach
te gluurders in arren moede geneigd zijn
uit te roepen: als het niet anders kan,
dan dat middel maar, dan heeft men
zulks te danken aan het afzettings- en
uitzuigings-systeem, dat door eigenaren
yan woningen gedreven wordt,
Zeker, de huurwetten zijn er, gelukkig,
nog en zij dragen tot tempering van het
kwaad iets bij, maar van alle kanten poogt
men ze te ontduiken en in veel gevallen zijn
de huurders met handen en voeten gebon
den aan de willekeur der eigenaren over
geleverd.
Socialisatie der woningen moet als een
verlossing klinken voor de slachtoffers der
afkeurenswaardige praktijken van ver
huurders, die uit den nood munt slaan en
enkel oog hebben voor het vooruitzicht van
dadelijk en groot profijt, hoe ook verkre
gen.
Indien voorkomen wil worden, dat het
denkbeeld der socialisatie van woningen in
broeden kring aanhang vindt, dan zal met
de uiterste kracht en beslistheid tegen de
'overtreders der huurwetten moeten worden
opgetreden, dan zal tot den bouw van wo
ningen op groote schaal, met de hulp der
overheid, moeten worden overgegaan.
Blijft winstbejag de maatschappij be-
heefsehen, dan zal de revolutionaire ge
dachte blijven veldwinnen en. zijn de winst
makers werkzaam aan hun eigen onder
gang of want het kan misschien hun
tijd nog wel uithouden, maar is dit voor
een. redelijk denkend mensch voldoende?
an dien van wie na hen komen." 1
„BARBAARSGH NEDERLAND'.
Het Vaderland schrijft:
Herinnert men zich de uitdrukking nog?
Men kon haar in den zomer van 1914 her
haaldelijk als opschrift van dagbladartike
len lezen. Dat was naar aanleiding van de
behandeling, die een Fransch gezelschap,
in een auto een tocht door ons land ma
kende, te Harderwijk had ondervonden.
Binnen- en buiteplandsche bladen kwamen
toen met allerlei staaltjes van de onhebbe
lijke behandeling die landgenoot en
vreemdeling hij ons vonden, als zij op een
of andere manier de aandacht van; een
ruwe bevolking hadden getrokken. „Bar-
baarsch Nederland", schreven veront
waardigde bladen.
Maar toen is er zooveel ander en onuit
sprekelijk veel erger bai'baarschheid over
de wereld gekomen, dat het geval vergeten
werd. De klacht van den Amerikaanschen
militairen attaché, die men in ons blad
-5eft gelezen (ook wij hebben er melding
gemaakt. Red. „L. Ct.") over den
schandelijken overlast die hem en andere
Amerikanen bij automobieltochten in ons
'and is aangedaan, brengt het Harderwij
ker geval weer in onze herinnering.
De minister van Justitie, meldde het be-
oelde bericht verder, heeft rijks- en ge
meentepolitie tot scherper toezicht aange
land, inzonderheid op jeugdige personen
(maar ouderen doen 'dikwijls mee). Uitste
kend, maar dan hopen wij, dat de rechter
lijke macht zal meewerken en niet de
politie heeft er zoo dikwijls over geklaagd
dergelijke gevallen van baldadigheid en
bagatelle behandelt, niet tot vervolging
overgaat of onbeduidende straffen oplegt.
Daar zijn natuurlijk uitzonderingen op,
.maar het gaat dikwijls'zoo. Waarmee ech
ter weer niet gezegd is, dat de politie zelf
altijd den ernst van die baldadigheden in
ziet. en ar altijd flink tegen optreedt.. Aller
minst.
Intusschen is het zeer te betreuren, dat
ons volk door dergelijke tuchteloosheden
weer bi.i den vreemdeling in opspraak ge
raakt. Wij hebben' op dit gebied toch af
geen goeden naam. Is er niet een bekende
Engelsche roman, een paar jaar vóór. den
oorlog verschenen, waarin, bij de beschrij
ving hoe een paar Engelschen, in een mo
torboot door ons land trekkende, allerlei
projectielen naar het hoofd werden gesme
ten, de opmerking slaat: maar in Holland
moet je met zoo iets rekening houden? En
is, nog vroeger, dr. Mezger niet uit Am
sterdam verhuisd, omdat zijn vele buiten-
landsche patiënten er voortdurend van
het gepeupel overlast hadden?
Hoe zal ons volk tucht leeren? De Tucht-
Unie heeft genoeg op het kwaad gewezen,
maar het geneesmiddel blijft, nog uit. Het
eenige middel ter genezing is in het alge
meen, dat ons volk het heilzame en nood
zakelijke van tucht leert inzien en er niet,
uit een averechts verkeerde opvatting' ven
vrijheid, minachtend op neer ziet. En, zoo
lang het dat dooreen andere levensbe
schouwing nog niet heeft ingezien, dient er
te worden gestraft. Wanneer zullen wij
eindelijk-de politiehoven krijgen, of in eik-
geval die hervorming en uitbreiding van
onze rechterlijke.macht, waardoor er, veor-
-al in kleine delicten, snel recht kan v.or
den gesproken? Altijd weer moeten wij dan
denken aan Engeland, waar overtreders,
als de straatschenders die deze Amerikanen
hebben aangerand, op den dag van hun
overtreding zelf, of spoedig daarna, voor
den politierechter komen en aanstonds hun
straf krijgen.
Waarom kan dat toch hij ons niet?
Waar is het meer noodig dan liier, waar
bijna ieder weet te vertellen van de bal
dadigheden die hij heeft bijgewoond of
zelf ondergaan?
Hoog invoerrecht.
Naar aanleiding van het bericht om
trent invoerrechte,n in Duitschland deelt
men. aan het „Hbl." mede, dat het niet
juist is, dat thans ook voor alle levens
middelen -invoerrechen moefèn worden be
taald. Wordt b.v. kaas en boter medegeno
men, dan zijn hiervoor geen douanerech
ten te betalen, wel voor sigaren, cigaret-
ten, koloniale waren enz., volgens de bepa
lingen van het Duitsc-he toltarief. Wat den
bijslag van 240 pet. betreft, deelt-men het
'®h'd rnede. dat deze wordt- Voldaan, wat
'natuurlijk het meest het geval is, daar de
reizigers niet in het bezit zi.in van goudgeld
of voldoende zilverspecie. Het percentage
van den bij den invoer in Duitschland,te
betalen bijslag wordt telkens voor 10 dagen
vastgesteld.
De gewezen Duïtsche keizer.
Als rapporteur van de commissie uit de
Fransclic Kamer voor vredes aangelegen
heden heeft Barthon rapport uitgebracht
over het vredesverdrag, In dat rapport ko
men de volgende zinsneden voor:
Daar Wilhelm II niet den moed bezit
zich uit zichzelf en met opgeheven hoofd
voor zijn rechters te plaatsen, zullen de ge
allieerde en geassocieerde regeeringen den
plicht hebben zijn uitlevering te <#schen
e«n hem over te leveren aan de internatio
nale rechtbank, die hem zal vonnissen.
De-Nederlandsche regeering zal een logisch
gevolg geven aan de onderteekening, die
de Duitsche regeering onder het vredesver
drag plaatste.
Bolsjewistische propaganda te Zaandam.
Te Zaandam is Woensdagavond vanwege
de communistische partij aldaar een pro-
testvergadcring gehouden tegen het op
treden}' der politie bij de relletjes op Za
terdag 26 Juli.
Op die vergadering heeft de heer A-
Brommert van Uitgeest den inspecteur van
politie een hoogst gevaarlijk mensch" ge
noemd voor de "órde en rust in Zaandam
en de aanwezigen aangespoord niet eerder
te rusten voor deze ordebewaarder uit
Zaandam zo-u zijn verdwenen.
Ter zake van deze uitlatingen is legen
den heer Brommert pTó'ces-verbaal -opge
maakt op grond van beleediging yan een
ambtenaar in Junctie.
R. K. Volksbond.
De R. K. Volksbond in het bisdom Haar
lem zal een Centrale Raadsvergadering
houden te 's-Gravenhage op Donderdag 25
September.
R. K. Messjespatronaten.
De Bond van R. K. Meisjespatronaten
en Meisjesvereehigingen in het Bisdom
Haarlem houdt een algemeene vergadering
op Woensdag 13 Aug. in het gebouw der
Zita-Vereeniging te L e i d e n.
's Morgens 10 uur wordt in de kerk van
O. L. Vr. Onbevlekt Ontvangen (Hartebrug)
een H. Mis opgedragen,, waarna.de bijeen
komst in bovengenoemd gebouw onmiddel
lijk aanvangt.
Blijkens de agenda zal o.m. een inleiding
Worden gehouden over het -huishoudbnder-
wijs, terwijl kapelaan J. G. Jansen, van
Amsterdam, zal spreken over Arbeidsbe
middeling en Beroepskeuze.
Gemengde Berichten.
Het huwelijk van De Rubinï. Vrijdag
van de volgende week trouwt te 's-Gravén-
hage de heer Eugen de Rubini. Op dien
dag, 's middags om 5 uur, houdt hij in de
afdeeling House of Lords van het Hotel
Central „een gezellige bijeenkomst", waar
toe hij ook de pers heeft uitgenoodigd. ,,Nu
voor mij een nieuw tijdperk in mijn leven
begint", zoo schrijft hij, ,,hoop ik, in het
land, waar mijn' bescheiden gaven met zoo
heerlijke waardeering zijn bekroond, een
tweede vaderland te vinden en eenmaal in
staat te zijn, bij verdere ontwikkeling, op
ernstig gebied belangrijke verrichtingen te
doen."
Dat is nog eens reclame!!
Brand. Gisternacht circa 12 uur brak
te Blokzijl een heVige brand uit in den
timmerwinkcl van gohrs Smit. Binnen
korten tijd was deze-, benevens het aan
grenzende woonhuis err kruidenierswinkel,
een prooi der vlammen geworden.
Door het krachtig optreden van de brand
weer bleven de aangrenzende gehouwen,
gemeente-secretarie en pastorie gespaard.
Van laatstgenoemd gebouw brandde het
didnstbodenknmertje uit, en werd de gevel
eai zijmuur ernstig beschadigd.
Oorzaak onbekend.
Waarschuwing. Men schrijft uit Fries
land:
Nu de bekende C. Vroom, 2e Schinkel-
straat te Amsterdam, het mot het uitzenden
yan arme kinderen, waarvoor hij de lief
dadigheid zijner landgenooten op allerlei
wijzen inriep, maar het geld niet verant
woordde, tengevolge van de vele waar
schuwingen niet meer druk schijnt te hebt
ben), heeft hij [opgericht de- Ned. Ver.
Volksbelang", waarvan hij als directeur
optreedt en waarvan als doel wordt opge
geven het verleouen van arbeidsbemidde
ling, maar de practijk is weer, om geld
'in den zak te krijgen.
Vanwege de directeuren der arbeidsbeur
zen wordt tegen dezen sinjeur gewaar
schuwd.
Moederliefde bij een dier. Een'inge
zetene van Wierden kocht dezer dagen op
de markt te Vriezenveeh een koe, die al
daar, voor ze werd weggeleid, een kalf bij
zien had. De koe werd naar Wierden
gebracht, het kalf bleef in Vriezenveen.
Toen de nieuwe eigenaar den volgenden
dag in de wed kwam, om de koe te melken,
was het dier verdwenen. Later bleek, dat
het beest reeds des morgens 5 uur in Vrie
zenveen op de markt was om haar kalf te
zoeken.
Ongelukken op de Staatsmijn „Emma".
Donderdag is een poetser op de
Staatsmijn „Emma" doordat, hij in aan
raking kwam met electrischen stroom, ge
dood.
Gistermorgen is de mijnwerker P. Moos
van Maastricht in de mijn „Emma" tus-
schen wagens bekneld geraakt en in zor-
gelijken toestand naar het ziekenhuis ver
voerd.
Een mistakte auto-diefstal. Bij een
villabewoner te Soesterberg, die een auto
te koop had, vervoegde zich dezer dagen
een heer, die voorgaf de auto, na een proef
rit eventueel te willen koop en. Daar de
lieer des huizes afwezig was,- sloeg de koo-
per voor, in gezelschap van de eigena-res
het proeftochtje te maken. Deze had daar
aanvankelijk geen bezwaar in; maar liet
zich dit door haar moeder afraden. Toen
wilde de heer toch tot den koop overgaan,
echter met vreemd geld. Daar de vrouw
des huizes 'dit niet vertrouwde; stelde, zij
hem voor des avonds terug te komen, als
haar man weer thuis was.
's Avonds verscheen de vreemdeling en
ondernam met den eigenaar en diens
vriend de proefrit. Nauwelijks was men ge
zeten, of met razende vaart reed de vreem
de weg. Toen ihij zoo ongeveer een uur
gereden had en blijkbaar geen kans ziende
zich van de beide mannen te ontdoen,
stopte hij, en zeïde geen geld genoeg bij
zich te hebben. De benoodigde som zou hij
échter inl een,jaabijzijnd hotel, waar bij ge
logeerd was, halen. De „kooper" is echter
niet teruggekeerd.
Een lief meisje. Door de politie werd
gezocht een 15-jarig meisje, haar zuster,
de*22-jarige O., plus man en kind. Op het
mensje -rust verdenking, hij haar vader in
de Grootegas te Nijmegen tei hebben inge
broken en toen f 000 te hebben gestolen.
Het moet naar België zijn uitgeweken.
De strijd om de woning. In het „Volks
blad voor Hilversum" lezen we:
Zij, die dezer dagen de Koningstraat pas-
seeren, worden verrast door een eigenaar
dige raambeschildering aan perceel 111b.
De bewoonster 'leeft in onmin met den
eigenaar van bedoeld perceel, en om dat
nu eens te luchten is zij op het volgende
idee gekomen:
De ramen vertoonen een wit geheel, waar
op met vaardige hand geteekend zijn pop-
pepjes met opschrift als:
„Bet met zwart geweten.
„Botje nu ben je fijngesnapt. Je hebt nu
lang genoeg water gebruikt door je ge
ïmproviseerde. leiding, een echte leiding
had je niet.
„Bet.je krijgt een „rake" aanmerking
van den kantonrechter, over zijn lage han
delwijze. En lest best.
„Eerlijk Betje! die iemand 'nooit durft
aan te -zien, doch steeds den blik afwendt
en nieuwe streken uitdenkt."
Dat het perceel veel belangstelling heeft
spreekt vanzelf, en aan vragen geen ge
brek, maar de Hollandse he bereidwillig-
heid is ook voor oningewijden hier aanwe
zig. Zoo vernamen wij het volgende, als
opheldering van deze opschriften.
De heer B..., eigenaar van perceel 111b,
heeft de bewoonster de jhuur opgezegd, en
dat is niet naar de zin van de juffrouw,
wat wij ons in dezen tijd van woning-
schaarschte best kunnen begrijpen, en nu
gaat het hard tegen hard.
De heer B..„ luistert, iri de Volksbuurt ook
naar den lieven naam van Betje. De be
woonster van perceel '111b is er achter ge
komen, dat de heer B. klandestïen water
van de waterleiding heeft gebruikt en dat
heeft zij nii op bovengemelde wijze bekend
willen maken.
Dat jle heer b. ook verdedigers in de
buurt heeft, kan. men begrijpen, en zoo
hoort men ook de doopceel van de juffrouw
van 1111) voorlezen.
Menigeen gaat lachende heen, en enke
len mompelen: wat het woninggebrek al
niet te weg kan brengen.
Geheelonthouding, In Denemarken is
onlangs op een dorp het volgende gebeurd.
Een bekend propagandist voor geheel
onthouding had een volle zaal. Op de gale
rij zaten een aantal mannen die blijkbaar
waren gekomen om den boel in de war te
sturen, maar de veldwachter had bij hen
plaats genomen om de orde te bewaren.
De redenaar sprak over de moeder in het
gezin,over den vriendelijken glimlach,waar
mee zij den thuiskomenden man en vader
begroet, zijn beste en aangenaamste be
looning na volbrachte dagtaak. En de re
denaar zei:
„Wat is het waarnaar we verlangen,
wanneer we na de vermoeiende dagtaak
thuiskomen? Wat is 't waar we naar snak
ken en dat onzen last licht en onze stem
ming 'blij maakt?"
Hier hoorde men den veldwachter tegen
de rustverstoorders dreigend zeggen: „De
eerste die „b'ieif roept wordt er uitge
gooid."
Een huwelijk in de lucht. Den 26sten
Juli heeft een huwelijksvoltrekking plaats
gehad in een aeroplaan op 2000 voet boven
de stad New-York. De huwelijkscandidaten
die liet zoo hoog zochten, waren miss Willy
Schaeffer en luitenant George Burgess van
de United States Aviation Corps. De gees
telijke die het huwelijk zou inzegenen, ds.
Wouters, volgde als passagier in een twee
de vliegtuig de bruiloftsmachine, van welke
hem per draadlooze telefoon de wisseling
der geloften werd overgebracht. De getui
gen bleven temidden van duizenden toe
schouwers op den vasten grond, waar zij
door middel van de magafoon van het
draadloos gesloten huwelijk kennis kregen.
De bruid schijnt een energieke jonge
dame te zijn, want de woorden die het
luidst tot de aarde doordrongen, waren:
„I will!"
SPORT.
Nachtelijk vliegen.
Men» schrijft uit Amsterdam, aan d<i
„N, R. Ct.":
Tegen den tijd, dat gisteravond de duis
ternis geheel gevallen was, trokken al de
drommen bezoekers over de smalle lucht
brug naar het vleigterrein, en verspreiden
zich over het voor het publiek bestemde
gedeelte langs het afsluitingshek.
In vergelijking met de duizenden, dio al
tijd nog maar toe kwamen stroomeai, was
het aantal bevoorrechten, die zich op een
der restaurants-terrassen een plaatsje had--
den weten te veroveren, slechts gei ing.
Midden over het vliegveld in zijn volle
(lengte Pag (eau J'ejlle lichtkolom, .waarin
Sfe a.vondnevelen wel zwaveldampen leken.
Duizenden nacht-insecten dansten rond in
die streep vaii interns licht, dat zich boorde
midden door het zwarte donker. Het was
het zoeklicht, achter op het terrein opge
steld, dat een gedeelte der verre hangars
aaji het andere einde als in het klare dag
licht zette. Soms verschoot de stralenbun
del, als zocht hij hpt gansche terrain af;
verblindde dan een oogemblik het publiek,
en plaatste een vliegtuig, dat veriaten voor,
een der hangars stond, in een zee van zil
veren licht, zoodat het met- zijn harmoni
sche vormen wondermooi tegen den ach
tergrond silhouetteerde. Of dan richtte het
zoeklicht zich naar den na cl) te lij ken hernel
waar het nog twee andere van die snel
verschietende lichtspoóksels vond, en speel
de daarmee dartel spel in het eindeloos
heelal.
Te halfelf steeg een vlieger op, luitenant
Roberts, in een Avro:toestel. Ronkcif hoor-
'de men den motor in de sterrenlucht, zon
der het toestel te kunnen onderscheiden.
Plotseling een witte lichtkogel, teeken van
den vlieger, dat hij de zoeklichten kon ver
wachten. En dan speelden de lichtbundels
langs den hemel, totdat zij - en dat was
doorgaans in enkele oogenblikken hét gé
val de Avro in eikaars kruispunt had
den*. en vastlïielden. 'En dat was een
schouwspel van volkomen ongekende
schoonheid, zoo indrukwekkend, dat de
menigte van duizenden er naar staarde
in haast ademlooze stilte, 't Best tc verge
lijken was het met een reusachtigen kever,
en toch weer anders, weer veel schooner,
omdat de bewegingen van het slanke toe
stel, dat met diamanten als omstrooid
scheen, zooveel vaster en daarom zoo-
prachtig waren. Want in de felle bestra
ling der zoeklichten volbracht luitenant Ro.
berts schitterende glijvluchen, maakte hij
loopings, en vertoonde hij allerlei and era
figuren van stoute luchtacrobatiek, welke
het publiek ademloos van ontzetting en be
wondering aanstaarde.
Als een groene lichtkogel zich van heb
toestel losmaakte, was dit het teeken van
den aviateur, dat de zoeklichten hem met
rust moesten laten. Dan zwierf hij rond
in de duistere ruimte, door niemand ge
zien; en dan kwam men zeer sterk onder
den indruk: wa.t een ellendige gewaarwor
ding moet dat geweest zijn in oorlogstijd,
in een stad, door het ronken van motoren
opgeschrikt uit een slaap, als daarboven da
onzichtbare dood rond raasde, en telkens
op een andere plaats zijn vernielingstüig
liet vallen... Af en toe wordt cle motor af
gesteld; dan zwijgt het gesnor, hoort men
nog slechts het naargeestig fluiten van da
rondwentelende schroef, en denkt men zich
het toestel met zijn bestuurder in een dui
zeling wekken den tuimel door de ondoor
dringbare duisternis. Dan ineens weer spat'
ergens zulk een lichtbal uiteen, zoeken de
(lichten even den hemel af en weten in en
kele oogenblikken het toestel te vinden.
dat in een breeden lichtcirkel weer op het
terrein neerstrijkt.
VOETBAL.
Fusie Hermes— D. V. S.
Tusschen de voetbalverenigingen „Hor-
mes" te Schiedam en „D.V.S te Rotter
dam, is een fusie tot stond gekomen.
Laatstgenoemde vereeniging zal liquidee
ren en de leden zullen in „Hermes" wor
den opgenomen.
In de competitie van den N. V. B. zal
voorloopig worden gespeeld onder den
naam I-Iermes-D.V.S.
Draverijen te Voorburg.
Tweede dag.
Van bijzonder spannende omloopon zijn
wij getuige geweest en waar de deelne
mende paarden tot het beste draversmato-
feuilleton.
DE DOCHTER VAN DEN
M) BEELDHOUWER.
Ongehinderd kwamen ze weer in de stad.
P oogenblilc, dat den volgenden
jjn°rgen de stadspoorten geopend werden,
wam. een boer met een reusachtige mand
on<ier den arm over de ophaalbrug.
L~~ ^eI> goede man? vroeg de hoofdman,
I 10 de wacht commandeerde, wat heb-je
daar onder de arm?
He boer stond stil en lachte schalks.
-- Een eend en twee kuikens, antwoord
de hij.
Laat eens zien.
e soldaten kwamen naar buiten, terwijl
.utl o!lef mand openmaakte. Hij trok
n paar prachtige kuikens, die hevig met
n vlericen begonnen te slaan, aan hun
P o-ten eruit te voorschijn, terwijl een eend
iAr kop uit het stroo stak.
soldaten hadden pret in de scéne.-
ftV ,e^ ie wel, goede man, dat dit
imgedierte beter in onzen ketel te pas
komen, dan in den jouwe...
ir.^Iaar> edele heer, wat zou mijn goede
ster daarvan zeggen?
Eu \yie is je goede meester?.
Mijnheer Jehan Lenfumé die in de
„Rue des TroisGodets woont, achter de
kathedraal, in de herberg de rijzende zon"
Waarlijk, beste kerel, vervolgde de
hoofdman, ik ben er over bezorgd, wat
mijnheer Lenfumé wel zal zeggen.
En hij schudde de kuikens geducht heen
en weer.
Een van de dieren ontsnapte en fladder
de de trap op van den toren.® De soldaten
zouden trachten het dier te vangen. De
boer, die hen wilde volgen, ontving een
oorveeg.
Blijf er maar! Het arme dier is bang
van je en bij ons zoekt het bescherming.
Wij zullen zijn verwachting niet teleur stel
len en we zullen ook medelijden hebben
met zijn broertje Vlug! Eruit!
Met een schop deed de hoofdman de
mand over den grond rollen. De eend ont
vluchtte op haar beurt erbarmelijk hin
kend.
De boer had de grootste moeite om het
ongeluksbeest te vangen.
De soldaten stonden tranen te lachen.
De man durfde niet méér protesteeren,
want hij wist, dat de mannen van 'de
wacht niet van veel praatjes hielden, en
hij vertrok dus onder het gesppt van de
soldaten, met eenonnoozel gezicht, om
weldra te verdwijnen om den hoek van de
Tempelstra&t*
Kalmpjes wandelde hij naar de herberg
van Johan Lenfumé, waar hij den patroon
zelf te spreken vroeg.-
Pro Bono! fluisterde hij dezen toe.
De herbergier scheen den nieuw aange
komene te ontvangen als een leverancier
van buiten. De koksjongens zagen er niets
bijzonders in.
Hardop stelde meester Leufumé den boer
voor, in zijn dienst te blijven. Hij had juist
een stalknecht noodig om voor de paarden
der reizigers te zorgen, die bij hem af
stapten.
De man maakte echter tegenwerpingen.
MaarEindelijk sloeg hij toe, zeggend,
dat men tusschen de muren van de goede
stad beter tegen de strooperijen van de
struikroovers beveiligd was, dan midden
in het land.
En begeleid door de keukenjongens bel
gon-hij dadelijk zijn baantje in rïen stal.
De herberg „De rijzende zon" lag op
eenige passen afstands van liet huis, waar
Collinet Collerne e nLoup-le-Flamant ver
borgen waren. De twee huizen stonden
met elkaar in verbinding door onderaard-
sche gangen. Het was dus voor Simon Bri-
sefer (want dit was de stalknecht) zeer ge
makkelijk, om zijn kameraad te bereiken.
Hoe slim Collinet ook was, hij vermoedde
in de verste verte niet, dat de rtiewue pal-
fnier van Jehan Lenfumé degene was, die
hem moest-bespieden en die hem tot eiken
prijs moest dwingen, zijn beloften te
houden..
TWEEDE GEDEELTE.
HOOFDSTUK I.
De verdwijning van Avy was een vreese-
lijke slag voor meester Sedanne.
Alles, wat de beeldhouwer te weten kon
komen, was, dat de arme gek door de poort
van Croncèl des tad had verlaten. Het on
gelukkige kind had zeker de plaatsen wil
len terugzien, waar hij zooveel had geleden.
Het was te vreezen, dat hij weer in han
den zou vallen van degenen, die hem reeds
den eersten keer gemarteld hadden, cn die
in den omtrek rondzwierven.
Alain, opperde het plan, om zijn broeder
op te gaan zoeken, en 't kostte veel moeite,
hem van zijn voornemen af te brengen.
Eindelijk liet hij zich overtuigen, dat zijn
poging toch nutteloos was, en besloot hij
maar af te wachten. Hij hoopte trouwens
nog steeds, den ideoot te zien terugkomen,
en hij was vastbesloten om, wat er oök
gebeurde, Zaterdag te vertrekken, wanneer
Avy vóór dien dag nog niet zou zijn terug
gekeerd.
Aan het gevaar, dat hem zelf dreigde,
dacht Alain volstrekt niet. Hij ging haar
zijn werkplaats, liep alleen d"oor de stad.
kwam 's avonds laat thuis, en scheen het
gevaar te tarten en. zijn vijanden een ge
makkelijke prooi te willen verschaffen.
Vergeeft maande meester Pierre hem tot
voorzichtigheid. Zijn leerling luisterde niet
naar hem. De oude beeldhouwer werd bijna
tot wanhoop gebracht.
Avy verdwenen! mompelde hij.
Mijn dochter Huguenette bedreigd!
Alain vandaag of morgen het slachtoffer
van zijn dolle stoutmoedigheid!
En Michel een samenzweerder...
Wat te doen?
Dë meester beeldhouwer wilde tenminste
den laatste redden.
Hij liet hem bij zich roepen.
Mijn zoon, sprak hij tot hem, ben je
klaar met je beeld?
Ja, meester.
Ben je tevreden óver je werk?
Ik geloof dat het uwer en juffrouw)
Huguenette waardig is.
Wat doe je in je vrijen tijd?
Dan zorg ik ervoor, zooals ik.u be
loofd heb, dat Huguenette geen gevaar
loopt, dan zoek ik naar dien Collinet Col
lerne, die tot nu toe onvindbaar blijft, dan
tracht ik te ontdekken, of iemand van uw.
omgeving...
Ik heb je reeds gezegd, mijn zoon, dat
Alain met die intrigues te maken heeft*
