buitenland.
binnenland.
•j)ilbl3cl verschijnt eiken dag, uitgez. Zon- en i-'eeatd.
Pe Abonnementsprijs bedraagt, by vooruitbetaling
.«nr Leiden 17 ct. p. week, f2.£5 p. kwartaal; bij
e agenten IS ct. p. we».k, f 2.40 p. kwartaal.Franco
•"ff 2.-70 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondaga-
lT,j j js voor de Abonné's verKrijgbaar tegen betaling
an 25 ct. p. kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
miners u ct., met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
10e Jaargang. DINSDAG 5 AUGUSTUS 1919.
Bureau STEENSCKUUR 15 - LEIDEN. Interc. Telefoon 935.
No. 298!
Postbus 11.
Dc Advertentieprijs bedraagt 171/? cent per regel
voor Handelsadvertenliën; Zaterdags 25 cent per regel.
22i/o cent per regel voor gewone advertentiën; Zater
dags 30 cent per regel. -Voor ingezonden mededeelingen
wordt het dubbele van het tarief berekend.
Kleine Adverteptiën, waarin betrekkingen wordea
aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop en
verkoop 50 cent; Zaterdags 75 cents, van 80woorden
Bela Kun en de Hongaarsche Raden-
regeering. Het Roemeensehe leger voor
Boedapest. De chaos in Hongarije.
OVERZICHT.
Het uitblijven der wereldrevolutie, de
trage opmarsch der Russische legers en de
weinige offervaardigheid van het Hongaar
sche proletariaat zelf hebben volgens Bela
Kun den val der Raden regeering in Hon
garije
bewerkstelligd.
Hij hoop evenwel, dat er een hetere tijd
fa[ aanbreken en dan zal hij zich weder
jèr besechikking stellen. Voorloopig echter
js hij door de Duitsch-Oostenrijksche re
dering, welker gastvrijheid hij heeft ge
acht, geïnterneerd.
Het gebeurde in Hongarije zal de positie
0er Russische sovjetregeering niet ver
ben. Toen het Hongaarsche roode
tgev in het gezicht van den vijand in het
jroot droste en de stemming in de lande
ioor het voortduren der blokkade al slech-
er werd, hebben de arbeiders-raden naar
pen weet een nieuwe regeering ingesteld
het land tot een volksrepubliek ver
leven.
De nieuwe lieeren schermen bijzonder
pet hun democratische beginselen. De
Entente echter, die er weinig mee op zal
lebben, dat vier volkscommissarissen van
Kun in de nieuwe regeering opge-
lomen zijn, verlangt eerst daden.
Laten wij vrede sluiten, geeft het Roe-
leenschc leger bevel zich weer achter de
fieiss terug te trekken enz endt ons voed-
el, vraagt de regeering van Julius Peidel.
óch de Raad der Geallieerden antwoordt,
at de Hongaren zelf moeten beginnen
iet de voorwaarden van den wapenstil-
land, o.a. wat betreft de demobilisatie,
a te komen.
iHet Romeensche leger zal dan verzocht
lorden in de tegenwoordige stellingen
blijven staan. En als dan een regeering
evormd zal zijn, die blijkbaar het land
ihter zich heeft, kan er van opheffing der
okakde sprake zijn.
In afwachting van dat verzoek aan de
oemeensche troepen zijn deze intusschen
leds tot voor de poorten van Boedapest
(gerukt en bij wijze van gasten zijn er
wat Roemeensehe troepen de stad
nnengetrokken, waar twee kazernes te
pnner beschikking zijn gesteld.
Misschien zal de huidige regeering dezen
op der gebeurtenissen niet lang overle-
n. Hoe aan den chaos in Hongarije weer
n einde moet worden gemaakt, zal een
zzle zijn. Er is heel wat gesocialiseerd,
a. zijn de huizen in. Boedapest onder de
'olking gerantsoeneerd" en heeft de
nkbiljeltenpers al voor 7 milliard kronen
wereld ingezonden, zonder dat daar
ituui'lijk eenige dekking voor aanwezig
't Is fraai!
België.
Kardinaal Mercïer,
Het Belgische staatsblad van 2 Augustus
wat een koninklijk besluit, waarbij aan
ardinaal Mercier het burgerlijk kruis le
|asse van de Leopoldsorde wordt verleend
iet deze vermelding:
Hii gebruikte zijn hooge waardigheid
in Prins der Kerk en Primaat van Bel
le om boter zijn vaderland te dienen; zoo-
Is de vijanden zelf verklaarden, was hij
le verpersoonlijking van bezet België.
Door woord en daad predikte hij van
en eersten tot den laatsten oorlogsdag va-
Bilandsliefde en geduld en bij zijn roep
»n vermaard denker en verheven bis
hop, verwierf hij dien van groot burger.
"Volgens de Libertzal kardinaal Mer-
ier voor zijn vertrek naar Amerika in De-
Sbber, een bezoek brengen aan Parijs.
De kardinaal zal dan de leden van de
Académie des sciences morales et politi
cs* officieel dank komen zeggen voor zijn
erkiezing lot. buitenlandsch lid van dit ge-
Ootschap.
Duitschland.
Von Kühlmann's verklaring,
Naar de Badensche pers uit Munchen
ïrneemtheeft Von Kühlmann, de vroege-
l minister van buitenlandsche zaken, ver-
(aard, dat de verklaringen van Erzber-
er en van de andere Duitsche ministers
over de gebeurtenissen van 1917 minstens
onnauwkeurig waren. Een beslist Engelsch
en Fransch vredesaanbod had de rijksre-
geering nooit ontvangen.
Hindenburg en Ludendorff.
Von Hindenburg springt wegens de aan
vallen op Ludendorff voor dezen in de bres
en verklaart dat Ludendorff steeds in over
eenstemming met hémzelf heeft gehandeld.
Kardinaal Van Rossum aan Kardinaal
Von Hartmann.
Kardinaal van Rossum, prefect der hei
lige Congregatie de propaganda fide, heeft
aan kardinaal von Hartmann het volgende
schrijven gericht, aldus de „Msbd.":
Bij de andere smarten, die den H. Va
der bij het besturen der Kerk treffen, is
waarlijk niet als de geringste nog gekomen
het feit, dat de missies waarin de Duitsche
missionarissen met liefdevollen ijver werk
ten, als het ware door den verwoestenden
oorlog ten gronde zijn gericht, En wij, die
onze gedachten en werken geheel naar de
woorden van Christus richtten: „Gaat en
onderwijst alle volkeren", gevoelen dezelfde
smart, wanneer wij zien, hoe de haat de
werken der liefde achtervolgt en vernietigt
en wanneer wij moeten hooren, dat veel
van den arbeid, die met' zulke groote en
vele moeilijkheden tot stand gebracht was,
thans tot ondergang gedoemd is.
De droefheid, welke uit uw schrijven
spreekt, heeft ons diep getroffen en onze
droefheid hernieuwd. Alles, wat wij vermo
gen, zullen wij doen om den huidigen, drin
genden nood te lenigen en daarbij verlie
zen wij het herstel van de missies, die u
verlangt, in de toekomst niet uit liet oog.
Want de roep om rechtvaardigheid, die,
zooals Uwe Eminentie deed uitkomen, niet
overstemd mag worden en het door u aan
geduide gevaar, dath et uitzicht op behoud
en uitbreiding der missies zou verdwijnen,
wanneer eenmaal de missies niet meer
door bijdragen uit Duitschland en door
Duitsche missionarissen gesteund worden
zullen wij steeds gedenken.
Dat de H. Vader met onvergelijkelijke
energie en op iedere mogelijke wijze de
wcnschen van Uwe Eminentie der overige
bisschoppen van Duitschland heeft trachten
te verwezenlijken, dat deze Heilige Con
gregatie tot verbreiding van het geloof met
den grootsten ijver den H. Vader hierin
nagevolgd heeft en dat ook reeds eenige
resultaten zijn verkregen, zal Uwe Emi
nentie niet onbekend^zijn.
Wij koesteren het vaste vertrouwen, dat
nog grootere voordeelen zullen worden be
reikt, daar de thans nog gloeiende toorn
ten slotte toch gedoofd zal worden. Eén
ding wli ik Uwe Eminentie mededeelcn.
Wat. 'u mij schreef en als een 'voldongen
feit beschouwde betreffende de z.g. „Dor-
mitio" behoeft Uwe Eminentie niet te ver
ontrusten. Ik betreur het, dat Uwe Emi
nentie, daaromtrent inlichtingen zijn ge
geven, die niet met de waarheid stroken.
Prins Heinrich aan Koning George.
De „Hamburger Naehrichten" bevat een
brief van prins Heinrich van Pruisen aan
den koning van Engeland, waarin o.a.
wordt gezegd.
Daar de eischen in de pers der Entente
betreffende de uitlevering van keizer Wil
helm' II niet willen ophouden, dicht ik
den volgenden brief aan Uwe Majesteit,
in aansluiting aan mijn tot dusver onbe
antwoord gebleven telegram van 7 Juli,
terwijl ik nogmaals op de rechtvaardigheid
Uwer Majesteit en haar verantwoordelijke
raadgevers die inderdaad nog in het
duister verkeeren omtrent de oorzaken en
de schuld aan den wereldoorlog, een be
roep doe, en verzoek haar te bedenken,
dat de aanwezige documenten, alsmede
de feiten zelf, onloochenbaar aantoone,
dat het alleen de Engelsche regeerïng is
geweest, die sedert jaren den wereldoorlog
voorbereidde om Duitschland als lastige
concurrent uit te schakelen, en aldus alle
schuld voor- het ontstaan van den oorlog en
de gevolgen er van draagt.
Ik zou nog willen herinneren aan de ont
moeting van Uwe Majesteit met Sassonof
in September 1912 in Balmoral en aan de
uitlatingen Uwer Majesteit bij die gelegen
heid over het feit, dat de Duitsche handels-
en oorlogsmarine was toebedeeld. Draagt
aldus Engeland de hoofdschuld aan het
uitlokken n uitbarsten van den oorlog,
zoo zijn alle naties, die zich met Engeland
als verbonden beschouwen, mede schuldig.
Indien men in den absurden eisch, tot
uitlevering van een souverein den wensch
zou willen zien om de waarheid over de
oorzaken van den oorlog teachterhalen, ik
kan zulks geenszins erkennen. Men zou
dan de consequentie moeten trekken dat
ook- degenen voor de rechtbank moeten
worden gebracht, die in de eerste plaats
sterk verdacht worden aan den oorlog
schuldig te zijn. Daartoe behooren de lei
dende Staatslieden der Britsche regeering,
zoowel als die der met Engeland verbon
den staten.
De rantsoeneering.
Opheffing van de levensmiddelenrantsoe-
neering is voorloopig onmogelijk, meldt het
II. N. Met name blijven vleesch, boter en
melk streng gerantsoeneerd. Het week-
rantsoen van meel en brood wordt 1 Octo
ber verhoogd.
Duitsch-Oostenrijk.
Tragische dood.
De Oostenrijk-Hongaarsche consul-gene
raal te Zurich von Maurig en zijn vrouw,
een gravin Servy, hebben zelfmoord ge
pleegd en brieven achtergelaten, waarin zij
verklaren, dat zij de ramp van het Oosten-
rijk-Hongaaische rijk niet kunnen over
leven.
Frankrijk
De censuur op filmen.
Het staatsblad bevat een besluit, dat in
houdt, dat er geen enkele bioscoop-film,
met uitzondering van filmen, welke actu-
eele feiten of gebeurtenissen weergeven, in
het openbaar mag worden vertoond, indien
deze film en zijn titel niet van het visum
van den minister van openbaar onderwijs
ën schoone kunsten is voorzien. Het visum
kan slechts worden verleend na het advies
van een commissie van dertig leden, die
de minister voor den duui van drie jaren'
heeft benoemd.
Italië.
Een noodlottig ongeluk.
De „Voss. Zeitung" verneemt uit Lugano:
Zondagmorgen verliet een Capront-vlieg-
tuig met 3 motoren van 200 P.K., dat kort
geleden een passagiersvlucht MilaanTu
rijn en terug maakte, het Vliegterrein bij
Milaan om met 15 personen, onder wie
een aantal journalisten, naar Venetië en
terug te vliegen. Het doel werd zonder in
cidenten bereikt, maar bij de terugreis
geraakten de motoren in brand, zoodat het
vliegtuig neerstortte. Alle inzittenden von
den'den dood, onder wie tiipriano, redac
teur van de „Corriere delta Sera" en Zan-
gliieri, van de „Secoio".
Aanslag op een spoorweg.
Op de spoorlijn Tarent-Cosenza werd
volgens de „Secoio" een hoeveelheid ont
plofbare stoffen Jiergelegd. Toen de trein
deze plaats genaderd was, ontploften deze,
met het gevolg, dat eenige waggons van
den trein vernield werden. Er zijn 9 doo-
den en vele gewonden.
Portugal.
Revolutionnaire beweging?
Uit Lissabon wordt gemeld, dat, daar
een revolutionnaire beweging werd ver
wacht, het kabinet 's nachts heeft verga
derd en zekere defensieve maatregelen
heeft genomen. 30 Juli is het station van
Campolid aangevallen en zijn verschillen
de aanhangers van den vorigen president
gearresteerd, onder wie kapitein Cameirae,
die beschuldigd wordt van het organisee-
ren van'een militaire rebellie. Een extra-
trein met 300 soldaten, die te Mafra had
den gepiuit, is naar Elvas vertrokken.
Rusland.
Vertrouwen in Koltsjak.
Een professor in de wijsbegeerte aan 3e
universiteit in Columbia, vroeger officier
van den militairen inlichtingsdienst in
Siberië, waar hij bijna 12 maanden ver
toefde, heeft te New-Yorlc in een rede voor
den Russischen economischen bond ver
klaard, dat de redding van Rusland en
van bet geheele verscheurde Europa van
Siberië zal komen, waar het proces van
economisch en sociaal-politiek herstel thans
aan den gang is. De regeering van Omsk,"
zeide hij, verdient den steun van alle be
schaafde regeeringen in haar worsteling
tegen het bolsjewisme.
Zwitserland.
De Volkenbond.
De Zwitsersche Bondsraad zal binnen
kort beraadslagen' over de toetreding tot
den Volkenbond. De enkele leden, die er
tegen waren, hebben hun bezwaren opge
geven, zoodat het besluit tot toetreding een
parig zal worden genomen.
Tegen de duurte.
Het Zwitsersche nieuwsbureau meldt uit
Olten, dat er in het land een algemeene
beweging tegen de duurte van het leven
wordt voorbereid. De vakbonden zullen
hun eischen aan den Bondsraad voorleggen
en alle middelen aanwenden om die
eischen te doen aanvaarden.
Te Bern geen algemeene staking.
De algemeene arbeidersbond te Bern
heeft besloten, dat er niet zal gestaakt
worden. De vakbonden hebben dit besluit
goedgekeurd.
Vereenigde Staten.
Het suikertekort der wereld.
R. v. Keiler verklaart in een schrijven
aan de „New-York Tribune", dat het wel
tien jaren duren zal, alvorens de wereld
het suikertekort te boven is. Hij beval daar
om opnieuw de rantsoeneering van suiker
in Amerika aan.-
China.
Gevechten te Sjantoeng.
De „New-York Sun" heeft een telegram
uit Washington, dat meldt, dat volgens
telegrammen uit Peking, welke vertraagd
zijn, in Sjantoeng reeds gevochten wordt
en dat generaal Wu Pei Fu de comman
dant van de Chineesche regeeringstroepen
in Hunan, der regeering verzocht heeft om
toestemming om aan de invasie der Japan
ners tegenstand te bieden. De anti-Japan-
sche gevoelens verspreiden zich zeer en er
is geen controle meer op te houden.
Van het Vaticaan.
Servië en de H. Stoel,
Tegenover de bezwaren, die door de Zuid-
Slavische regeering en pers worden ge
maakt tegen de keuze van Mgr. Ausumo-
witsch tot bisschop van Djakovar, meldt
men van het Vaticaan, dat de benoeming
nog geenszins heeft plaats gevonden. De
IJ.' Stoel behoudt zich voor de keuzo van
den nieuwen bisschop volledige vrijheid
voor, daar Hij aan geen enkele overeen
komst gebonden is en met den Zuid-Slavi-
schen staat nog geen betrekkingen onder
houdt. De Servische regeering geeft nu
den wensch te kennen, met het Vaticaan
een overeenkomst te treffen, over de ker
kelijke aangelegenheden.
Nederland en België.
Men meldt uit Brussel, dat Braun, de
burgemeester van Gent, te Parijs aan de
gevolmachtigden der vijf groote mogendhè-
den en aan de Belgische onderhandelaars
in de commissie tot herziening van de trac-
taten van 1839 een adres heeft aangebo
den van den Genlschen gemeenteraad,
waarin de Belgische eischen in het bijzon
der als een Gentsch belang verdedigd wor
den.
Het Comité de politique nationale te
Brussel zou, naar Havas seinde, gister bij
gelegenheid van den verjaardag van den
4en Augustus, een adres zenden aan ko
ning Albert, een adres aan de commissie
te Parijs en een adres aan de Belgische
gedelegeerden aldaar, waarin de billijk
heid van de eischen van België inzake, de
herziening van het tractaat van 1839 ver
dedigd wordt.
Een Belgisch gezind Kamerlid.
Op vragen van het Kamerlid Bongaerts,
betreffende het propaganda maken in Bel
gië voor het houden van een volksstem:
ming in Nederlandsch-Limburg, door een
lid der Nederlandsche Tweede Kamer, vol
gens een aldus luidend dagbladbericht:
„Volgens stellige geruchten, welke ons
toroore kwamen, zou een lid der Nederland-
sche Tweede Kamer gedurende de laatstQ
dagen in België, speciaal te Brussel, pro
paganda maken voor het houden van een
volksstemming in Nederlandsch-Limburg.
Zou de Neder!andsche regeering geen
aanleiding kunnen vinden, de waarheid
dezer ernstige gehuchten te onderzoeken?
luidt het antwoord van den minister van
Buitenlandsche Zaken:
„In antwoord op de bovenbedoelde vraag
heeft de minister van Buitenlandsche Za
ken de een mede te deelen, dat de inhoud
der ter zake van liet gezantschap te Briïs-
sel ontvangen vertrouwelijke rapporten,
hem niet veroorlooft, de geruchten, om
trent bedoelde propaganda als uit de lucht
gegrepen te beschouwen."
Afscheid Van Vollenhoven.
Met eenige sympathie neemt de Belgi
sche pers afscheid van den heer Van Vol
lenhoven, niet echter zonder even eenstem
mig haar spijt te kennen te gevn over heb
besluit der Nederlandsche regeering, dat
hem tot heengaan noopt.
Vele bladen schrijven dit besluit openlijk
aan de sympathie der regeering in Den
Haag voor de Vlaamsche activisten toe en
betreuren het dubbel op dit oogenblik, nu
iedere demonstratie van Nederlandsche zij
de tegen de Belgische staatseenheid met
verdubbelde angstvalligheid had moeten
worden vermeden.
De ontstemming over het geval Van
Vollenhoven aldus de „Ter.'' is echter
tot een storm van verontwaardiging aan
gegroeid bij het vernemen der benoeming
tot bibliothecaris van Rotterdam van den
gevluchten leeraar aan de Duitsche Hooge-
school te Gent, Willem de Vreese. Vooral
de persoonlijke tusschenkomst van burge
meester Zimmermann ten voordeele van
dezen candidaat, wordt uiterst scherp ge
hekeld. Zoo schrijft de „Echo du Soir"
bijvoorbeeld:
„De heer Zimmermann is' een autoriteit'
in Holland. Door dezen activist uit de mod
der te trekken, wënscht hij te beduiden,
dat de activisten na in loondienst van de
Duitschers geweest te zijn, in den loon
dienst van de Hollanders overgaan. Hij
wil 'hem tot een held, tot een martelaar
van de Belgische ondankbaarheid maken.
Het is zonder voorbeeld, dat een burge
meester zich op deze manier openlijk mengt
in de binnenlandsche politiek van een na
burig land, door duidelijk stelling t.e ne
men voor onze vijanden en tegen onze re
geering."
De zeer invloedrijke „Matin" "schrijft:
„Zoo maakt Holland zich openlijk tob
medeplichtige van de ellendelingen, die er
van gedroomd hebben ons vaderland te ver
nietigen. Het gebaar is voor zijn minst, zon
derling op het oogenblik dat de ITolland-
sche afgevaardigden te Parijs zooveel
moeite doen om onze e-ischen te bestrij
den."
We laten dit geschrijf voor wat het is.
Vredesfeesten.
Het ligt in het voornemen van de re
geering de kerkgenootschappen uit te noo-
digen op 31 Augustus in de openbare gods
dienstoefeningen te doen herdenken, dat
Nederland buiten den oorlog bleef. Feeste
lijkheden in verband met het sluiten van
den vrede zullen in verband daarmede ook
op 31 Augustus en 1 September worden
'gehouden.
Teneinde drankmisbruik op die dagen te
voorkomen, worden de burgemeesters drin
gend uitgenoodigd, daartegen zooveel mo
gelijk maatregelen te nemen.
Verkeer met Engeland.
Gistermorgen 11 uur is het eerste passa
gierschip der Harwichlijn, het s.s. „Ar
changel Ex St. Petersburg" weer aangeko
men met 174 passagiers aan boord.
Mr. D. Fock naar Zeeuwsch-Vlaanderen.
De voorzitter der Tweède Kamer, mr.
Fock, zal heden, naar de „Md. Ct." meldt,-
in verband met. de annexionistische bewe
ging een bezoek brengen aan Zeeuwsch-
Vlaanderen. Hij reist daarbij .achtereen
volgens langs Groede, Nieuwvliet, Cadzand,
Retranehement, Sluis, Aardenburg en
Schoondijke terug naar Breskens.
FEUILLETON.
DE DOCHTER VAN DEN
BEELDHOUWER.
Heb een oogenblik geduld, zei hij. Ik
10et Avy even met me meenemen. De
'eratie, die ik ga probeeren, is beslist on-
jVaarlijk. Zij zal zeker een. krachtige uit-
erking hebben. Als 't u te lang duurt,
hnt ge
Ik zal wachten, antwoordde de beeld-
ouwer.
He dokter vatte Avy, die zich gewillig
leiden, bij den arm en ging met hem
Cf zi'n geheimzinnig laboratorium,
tori meester Hippocrate met hem
Hij.hoopte er in 't. geheel niet op den ar
il-11 gek te genezen en al zijn beloften
TO pure kwakzalverij; maar hij dacht
AvJ' een goed en stilzwijgend voorwerp
!meifen °m 6r Z^n dvvaze Proeven °P te
J" zijn laboratorium gekomen, begon
-'er Codex met de deur stevig te gren-
,en ®n. zich van de goede werking van
letl ik 'e overt'i'gen, dat zich onder de
en van eiken bezoeker moest openen.
a':na deed hij Avy neerzitten*
De jongeling scheen wakker te worden
en keek met gretige oogen rond.
Men zou gezegd hebben, dat hij de La-
tij nsche opschriften wilde ontcijferen, die
verkort in de lokalen waren gegrift. Ilij
belcéek de distilleerketels, de flesschen, het
uitgedoofde fornuis, de glazen kolven en de
andere voorwerpen, met een gezicht, waar
op eerder pleizier dan vrees stond uitge
drukt.
Meester Hippocrate zeide niets.
Plotseling, op het oogenblik waarop Avy
er het minst op verdacht was en juist het
hoofd naar den anderen kant draaide,
brak de dokter vlak voor zijn gezicht een
glazen .kolf door. Avy sprong op van zijn
stoel; maar het uit de kolf stroomende gas
bedwelmde hem, hij wankelde op zijn bee-
nen en viel slapend terug in zijn stoel.
Om zelf ook niet in slaap te vallen zette
de alchimist de deur open. Toen hij zag,
dat Avy geheel bedwelmd was, naderde hij
hem. Zijn oogen glinsterden van voldoe
ning.
Eindelijk kon hij zich dus in de veilig
heid van zijn laboratorium ovrgeven aan
de proeven waarvan hij zoo lang gedroomd
had.
Hij voorzag zich van een operatiemes en
Avy's mouw opstroopend ontblootte hij
diens arm, waaronder hij een bronzen
sc haal pi aa tstju
Met een van ontroering bevende hand
sneed hij toe, maar hij mistte en maakte
slechts een lange snee in het vleesch.
Avy was niet voldoende bedwelmd. Plot
seling maakte de pijn hem wakker.
Op het gezicht van den dokter, wiens
oogen glinsterden en die over hem heen
stond gebogen, op het gezicht vooral van
een sti'aal bloed, die uit zijn arm spoot,
werd hij volkomen razend. Hij stiet een
rauwen kreet uit en voor dat meester Hip
pocrate er verdacht >op was, sprong hij hem
naar de keel en wierp hem achterover.
De twee mannen rolden temidden van
het lawaai van brekend glaswerk over den
grond. Een der vallende buizen was gevuld
met een grijze stof, die door don schok in
vlam vloog en een hevige ontploffing weer
klonk.
De razernij en de vrees verdubbelden
Avy's krachten. De grijsaard bood hem
slechts geringen tegenstand; toch had hij
nog juist den tijd om hulp te roepen en in
dit vreeselijke oogenblik dacht hij- aan zijn
gast, den Bourgondischen kapitein.
Jean des Roches, schreeuwde hij uit
alle macht.
Deze naam scheen in te werken op de
gedachten van den idioot. Zijn handen,
die den strot van meester Hippocrate vast
omsloten, ontspanden zich.
De uitgeputte dokter kon vyesr adem ha
len. Avy, die zag, dat de dokter beweging
loos neerlag, richtte zich op.
Daarna begon hij rechts en links het la
boratorium te doorsnuffelen.
Jean des Roches was op het geluid van
de ontploffing komen toesfiellen. Het scheen
hem toe, dat men zijn naam geroepen had,
maar eenige passen voor de geheimzinnige
deur bleef hij staan. Uit vrees van op het
varradelijke luik te stappen, dat onder hem
zou wegzinken, durfde hij niet verder gaan.
Meester Hippocrate was lie^t slachtoffer
van zijn eigen voorzorgen, die'beletten, dat
men hem te hulp kwam.
Ook meester Sedanne had het onderaard-
sche geschreeuw gehoord en hij snelde door
onbekende zalen, door eindelooze gangen
tot hij niet in 't laboratorium van meester
Hippocrate kwam, maar in de kamer van
Jean des Roches, die deze zoo juist verla
ten had, fle deur in zijn haast half achter
zich open latend.
Het eerste wat het oog van meester Se
danne trof was de wapenrusting van den
Bourgondiër.
De beeldhouwer kon een beweging van
verrassing niet weerhouden. De omstandig
heden brachten hem plotseling op het spoor
van de samenzwering, waarvan iedereen
sprak zonder er aan te gelooven.
Op een tafel lagen eenige velletjes be
schreven perkament. Door een onweer
staanbare nieuwsgierigheid gedreven las
meester Pierre ze en wat er instond vev-
vulde hem met verbazing.
Kapitein Jean des Roches wa.s in dit
huis, in deze kamer verborgen.
De détails van de samenzwering warert
in korte, maar duidelijke termen beschre
ven. De lijst der samenzweerders vormde,
een heele kolom, waarvan een der eersta
namen die van Michel dc Bregelaigne was.
Niettegenstaande dc ontroering, die deze,
onverwachte ontdekking bij hem teweeg
bracht, begreep de beeldhouwer toch dada*
lijk, dat de ontploffing niet hier had kun-»
nen plaats hebben.
Gedreven door de zucht om dit raadsel
waarvan hij pas het begin had, tot hel
eind te kennen, vervolgde hij zijn toch!
door de duistere gangen.
Het toeval leidde hem naar den ingang
van het onderaardsche gedeelte. Hier onfc
moette hij een onbekende, dien hij ver
moedde Jean des Roches te zijn. Mees|eji
Pierre wilde doorloopen, maar de vreem-?
deling hield hem tegen.
Ga niet verder, zei hij, die gaija zqjd
onder je voeten weg en gij zóudt Tn cB
beek storten.
(Wordf vervolgdfy,
