BUITENLAND.
DE DOCHTER VAN DEN
BEELDHOUWER,
Dilblad verschijnt eYkcn dag, uitgez. Zon- en Yeestd.
:wj)C abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling;
'*6or Leiden 17 ct. p. week, f2.25 p. kwartaal; bij
"onze ageDten IS ct. p. weik, f2.40 p. kwartaal.Franco
L post f2.70 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags
blad is voor de Abonné's verkrijgbaar tegen betaling
«an 25 ct.p. kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlek®
fumniersö ct.,met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
10e Jaargang. DOMOERD&G 31 JULI 1919.
Bureau STEENSCKUUR 15 - LEIDEN. Interc. Teleioon 935.
No. 2977
Postbus 11.
De Advertentieprijs bedraagt 17i/a cont por regel
voor Handelsadverlenticn; Zaterdags 25 ceni por regel.
221/2 cent per regel voor gewone advertentiën; Zater
dags 30 cent per regel. Voor ingezonden mededeelingeu
wordt het dubbele van bet tarief berekend.
Kleine Advertentiën, jvaarïn betrekkingen worde®
aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop en
verkoop 50 cent; Zaterdags 75 cents, van 30 woorden
Sm Een schande!
L'histoire se repète. De geschiedenis
fierhaalt zich, de oude geschiedenis van het
Uitsluiten der Katholieken op invloedrijke
posten.
In Leiden zagen we kort geleden nog, dat,
Hank zij de benepen opvatting van de
directrice der meisjes H. B. S., een be-
Jjvvame sollicitante naar het leeraarschap
Ün de geschiedenis werd uitgesloten, omdat
Katholiek is..
Bii
Wat zich nu weer m Amsterdam heeft
(afgespeeld, is nog veel ergerlijker.
Daar was voor het hoogleeraarschap aan.
ide Gemeentelijke "Universiteit door curato
ren en door B. en W. voorgedragen pater
yr. Van Ginneken S.J. Een patereen
fezuïet, 't was meer dan genoeg, om de
bekrompenheid uit haar schuilhoeken in
enti-paapsche hersenen te voorschijn te
I roepen.
boor een paar Israëlietische Raadsleden,
8e heeren Kleerekoper en Van Deen, werd
een anti-semitisch relletje verwekt: dr. Van
]Ginneken zou een anti-semiet zijn!
Anderen deden daar graag met mee. En
'de grenzelooze benepenheid van sommige
[„universeele" geesten heeft getriumpheerd:
gisteren heeft de Amslerdamsche Raad be
noemd dr. Stoett en niet dr. Van Ginneken.
„Het Centrum" wij hebben 't gisteren
ihèdegedeeld had tal van niet-katholieke
getuigenissen over de genialiteit van den
taalkenner dr. Van Ginneken.
„De Telegraaf" die zich wonderlijk
Veel voor een benoeming' van dr. Van Gin-
ïieken heeft geïnteresseerd! heeft ver
scheidene kolommen afgedrukt met oor
deelvellingen van binnen- en buitenlandsche
taalkundigen over de verdiensten van pater
j3r. J. van Ginneken S.J. Allen prijzen om
6frljd*de wetenschappelijke verdiensten van
tfaji Ginneken die een man van Europee-
Ëche vermaardheid wordt geacht.
En deze geleerde van een inderdaad
Europeesche beroemdheid is een hoog-
jteeraarschap aan de Amslerdamsche Ge
meentelijke Universiteit niet waardig ge
keurd, omdat hij is Roomsch-Katholiek,
(omdat hij is een pater Jezuïet.
Het Nederlandsche volk heeft zich te
Icliamen voor deze schande!
Duitschland's verantwoordelijke persoon
fcij den vrede van Versailles. De quaestie
betreffende België. Ernstig spoorwegon
geluk in Rusland.
OVERZICHT.
In Duitschland rijst, de vraag, wie voor
den vrede van Versailles verantwoordelijk
moet worden geacht.
In de eerste plaats is het de vraag, of er
van een eigenlijk vredesaanbod van Enge
land in 1917 sprake is geweest. Maar de
Öemocraten verzuimen aan te toonen, dat
het algeheel afstand doen door Duitschland
in 1917 van België den vrede zou hebben
gebracht en dat die vrede dan draaglijker
kou zijn geweest dan de thans geslotene.
In hun nota aan Wilson hadden de Geal
lieerden in het begin van 1917 hun oorlogs
doel bekend gemaakt. Wat Duitschland Tie
treft werd daarin geëischt teruggave van
Elzas-Lotharingen en afstand van het Pool-
«he gebied in het Oosten. Mag men dan
aannemen, dat het afstand doen van Bel
gië in Augustus d.a.v. alléén in staat zou
zi.in geweest den vrede tot stand te bren
gen?
De Duitsche legers stonden toen nog
bveral ver in het vijandelijk land. Het was
'dus al een vrij ver gaande tegemoetkoming
van. liet legerbestuur, dat het België, met
Uitzondering van Luik en het Maasgebied
Avilde prijsgeven. Zelfs de admiraliteit., die
ivool hechtte aan het behoud van de Belgi
sche kust, bleek ten slotte tegen compen-'
saties bereid die kust af te staan.
Van democratische zijde wil men nu aan-
'oonen, dat dat afstand doen van België
rooar een schijnheilige vertooning was.
was er niet een economische toenadering
tot Duitschland aan vastgemaakt en kwam
hot plan van die toenadering, niet een in
lijving nabij?
jHet. „Acht Uhr Abendblatt" noemt als
fcschen, die nog in Januari 1918 onder ver
antwoordelijkheid van Helfferich worden
Inlijving van België in het Duitsche tol-
stelsel; rechtskracht van alle tegenwoordige
en toekomstige rijksbelasting en monopo-
liewetten in België; verdeeling van de tol-
en belastinginkomsten; verdragen te slui
ten betreffende de gelijkstelling van inwo
ners van beide landen; inruiming van
plaats aan Duitsche schepen aan de Schel-
dekade in Antwerpen; overneming van de
Duitsche munt- en bankpapierwetgeving;
invoering van de mark als munteenheid in
België; annuleering van alle eischen tot
schadeloosstelling van België; vorming van
een onder Duitsch kapitaal-overwicht
staande Naamlooze Vennootschap tot over
neming van de Belgische spoorwegen.
Inderdaad bewijzen dergelijke onthullin
gen wel, dat men er in de kringen der
regëering en van het legerbestuur nog niet
aan dacht, België los te laten. En zeker
kan dit dien kringen in verhand met de
bekende Rijksdagmotie zwaar /worden aan
gerekend.
Duitschland.
De vlag vastgesteld.
De Nationale Vergadering heeft het voor
stel om voor de rijkskleuren zwart-wit-
goud en voor de handelsvlag zwart-wit-
rood met gouden wimpel vast te stellen,
in derde lezing aangenomen.-
Fransche vlag verbrand.
De van de villa Stoch te Oestrich a. Rh.
hangende vlag, werd des nachts met zout
zuur gedrenkt en verbrand. De'Fransche
bezettings-commandant heeft de gemeente
veroordeeld tot het bétalen van 10,000 mark
boete en het geven van een nieuwen vlag,
voor het geval de dader niet gepakt wordt.
Wie den dader bekend maakt, krijgt 10,000
mark belopning.
Hindenburg over het keïzerproce3.
De „Times" verneemt uit New-York, dat
Karl-van Wiegand uit Hannover een lang
verslag van een interview met Hindenburg
aan de New-York Sun" heeft gezonden.
Allereerst verklaarde Hindenburg, dat de
geallieerden, wanneer zij hij hun eisch blij
ven tot 1 berechting van den ex-keizer en
van de aanvoerders en andere officieren
van het Duitsche leger, niet alleen de
grondbeginselen van het - internationaal
recht schenden, maar ook het oud Romein-
•sche precedent weer in 't leven roepen, vol
gens hetwelk de patriotisehe plichtsvervul
ling en de verdediging van het land een
misdaad is voor hen, die in den oorlog zijn
verslagen.
Lloyd George, zoo ging Hindenburg
voort, denkt als de oude Romeinsche kei
zers, maar ik kan niet gelooven, dat Foch,
Haig en Pershing, die ik respecteer, zich
kunnen vereenTgen met een dergelijk pro
ces. Als soldaat tot een soldaat heb ik een
schrijven aan Foch gezonden, maar hij
heeft zich tot dusver mie t verwaardigd mij
de ontvangst van mijn schrijven te be
richt em.
Keizer Wilhelm heeft den oorlog niet ge
wild. Hij is en blijft mijn keizer.
- Toein Wiegand het gesprek bracht op do
verwoestingen, die bij Hindenburg's terug
tocht van St. Quentin waren aangericht,
noemde Hindenburg deze verwoestingen
betreurenswaardige militaire noodzake
lijkheid en voegde daaraan toe:
Wat zou uw volk van het Noorden er
van hebben gedacht, wanneer de Zuidelij
ken in den burgeroorlog hadden overwon
nen en de confederatie verantwoording
/had geëischt van Sherman voor zijn ver
woestingen tijdens den befaamden marsc-h
naar cle zee.
Toen de mishandelingen van geallieerde
soldaten ter sprake kwamen, verklaarde
Hindenburg, dat ook sommige Duitsche
krijsgevangenen op onmenschelijke wijze
waren mishandeld en daarom zou ook
daarnaar een onderzoek moeten worden
ingesteld, indien er nog steeds over de
mishandeling van geallieerde krijgsge
vangenen zou worden geklaagd.
Toen Hindenburg zeide: Gij, Amerika
nen, zult spoedig in de gelegenheid zijn
om te toonen, welke groote vredesengelen
gij zijt, antwoordde Wiegand- Gij gelooft
niet, dat dit de laatste oorlog is? Daarop
barstte Hindenburg in lachen uit en zeide:
Slechts droomers gelooven dat. Zoolang
de nienschheid bestaat zullen er oorlogen
zijn, maar geen enkel, groot volk zal ooit
kwesties van nationale eer en nationaal
bestaansrecht aan een tribunaal van an
dere volken onderwerpen; of een onrecht
vaardig, door belangen of macht gedic
teerd, oordeel aanvaarden, zonder getui
genis van zijn kracht te hebben afgelegd.
Deze vrede geeft ongetwijfeld weinig voed
sel aan de hoop, dat er geen oorlogen meer
zuilen zijn.
Zal Duitschland zich' ooit herstellen?
Het Duitscffe volk zal weer opstaan,
antwoordde de veldmaarschalk op over
tuigden toon, maar dat zal ik niet meer
beleven, doch mijn zoon en hierbij keer
de hij zich tot kapitein Hindenburg van
den generaleri staf, die zwijgend had toe
geluisterd zal het meemaken. Ofschoon
hij gedurende den geiheelen oorlog tot dé
aanvalstroepen heeft behoord, heeft God
hem voor mij bespaard, misschien opdat
hij zal mogen zien, wat mij werd ontzegd.
Duitschland zal weer opstaan, hevhaaïde
Hindenburg. Tusschen het Romaansche
volk aan de eene en het Slavische aan de
andere zijde heeft Duitschland een taak
in de wereld te vervullen.
Hongarije.
De besprekingen te Weenen.
De Hongaarsche gezant Böhm en de ar
beidersleider Weltner, die te Weenen met
de Entente onderhandelden, zijn volgens de
,,Zeit' telefonisch door de raden-regeering
naar Boedapest opgeroepen voor. belang
rijke conferenties.
Rusland.
Bolsjewistische waanzin.
Wij vermeldden dezer dagen het bericht
dat de Sovjet van*de stad Tambof besloten
zou hebben een standbeeld op te richten
voorJudas Iskarioth, den „zoon des
verderfs". De Sovjet kan niet aan - alles
tegelijk denken, maar in chronologische
volgorde had zij toch dienen te beginnen
met het stichten van een monument voor
Kaïn, den eersten broedermoordenaar. Als
de Sovjet van Tambof ook een zangvereni
ging rijk is, behoeft men niet te vragen
welk nummer deze bij de onthulling van dit
Judas-beeld ten gehoore zal brengen on
getwijfeld de „hymne aan Satan' van
Carducci.
Ernstig spoorwegongeluk^
Volgens via Helsingfors ontvangen be
richten moet in Rusland een groote spoor
wegramp hebben plaats gehad. Een trein,
loopend tusschen Moskou en Kief, ont
spoorde en geraakte in brand. Alle passa
giers werden gedood. Men schat het aan
tal slachtoffers op 1009, waai'van G00 levend
zijn verbrand.
Men schrijft de ramp toe' aan spoorweg-
bandieten, die den trein hebben laten ont
sporen.
Bulgarije.
Bolsjewisme,
Te Weenen ontvangen telegrammen uit
Sofia melden, dat de laatste dagen in Bul
garije groote onrust heerscht en in ver
scheidene steden bloedige botsingen zijn
geweest, waarbij de uitvoering van de Ra
denrepubliek is geëischt.
Spanje.
Moeilijkheden in Marokko.
De „Times' verneemt uit Tanger: De
strijdkrachten van Raisoeli vallen voortdu
rend Spaansche convooien aan, waardoor
zij de approviandeering der militaire pos
ten ten zeerste bemoeilijken. De troepen
moeten steeds op hun hoede zijn tegen in
boorlingen, die uit verborgen plaatsen de
kampen bestormen, soms zoo hevig, dat de
Spanjaarden van artillerie moeten gebruik
maken. Vaak konden de convooien hun be
stemming eerst bereiken door gordijnvuur
af te geven in alle richtingen.
De hevige gevechten, die geleverd zijn
van 10 tot 13 Juli, hebben in 't algemeen
den eerbied voor den moed der Spaansche
oficieren en manschappen, onder moeilijke,
vaak tragische omstandigheden, doen toe
nemen.
Vereenigde Staten.
Het gevaarlijke negerelement.
Volgens een draadloos telegram uit New-
York hebben de Amerikaansche regeer ings-
autoriteiten bewijzen in handen, waaruit
blijkt, dat bolsjewistische propaganda on
der de negers oorzaak was van de onlusten
tusschen negers en blanken die onlangs
plaats hadden.
Te New-York juichten gisteren 2000 ne
gers luide een neger-predikant toe, toen
deze zeide dat één millioen negers zullen
vechten, en zoo noodig sterven, om hun
rechten te verwerven.
Volgens het politierapport zijn vanaf
Zondag 24 personen bij de neger-relletjes
gedood.
Ter conferentie te Parijs hebben ook de
Belgen zich gehouden aan het besluit van
4 Juni, waarbij een overdracht van grond
gebied of van souvereine rechten is uitge
sloten.
De vrije Zaterdagmiddag is met ingang
van 1 September ingevoerd voor ALLE
vrouwen en jeugdige personen.
NEDERLAND EN 3ELGIE.
De e e r s te zitting.
De Parijsche correspondent van 't ,,Hbl."
seint:
De Belgische gedelegeerde Sogers sprak
bij den aanvang een rede uit ter inleiding
van een gedetailleerde nota van de Belgi
sche delegatie, omvattende alle desiderata
van de Belgische -regeering ten opzichte
van de herziening. Deze nota zal Maandag
a s. in de tweede zitting der commissie
worden gdlezen.
Ik verneem uit zeer góede bron dat er
voor de Nederlandsche delegatie redenen
zijn tot tevredenheid over deze eerste zit
ting. want men heeft nadukkelijk vastge
steld dat alle besluiten moeten blijven bin
nen de beperkingen van het voorbehoud,
gelijk dat is vastgesteld door de besluiten
van 4 Juni, waarin elke overdracht van
grondgebied of van souvereine rechten is
buitengesloten.
Deze quaestie, welke van het allergroot-
ste belang is en het punt van uitgang
"vormt- tot de onderhandelingen, is in de
commissie op geen enkel verzet gestuit,
ook niet van de zijde der Belgische dele
gatie, die niet het minste protest heeft doen
hoörëri tegen de resoluties van 5 Juni.
Ik kan er aan toevoegen dat de debatten
zijn gehouden in een zeer vriendschappe-
lijken toon en dat de gedelegeerden zich be
ijveren 0111 op dezen weg voort te gaan.
Van deze eerste zitting maakten de af
gevaardigden gebruik om kennis met el
kaar te maken, en de lange tusschenpauze,
welke moet vcrlóopen tot de volgende hij-
eenkomst, zal eeliigen hunner tijd en ge'e-
genheid geven om zich van de zaken op de
hoogte te stellen.
De Nederlandsche delegatie zal op de Bel
gische nota moeten wachten alvorens zij
een overzicht, of een antwoord kan samen
stellen.
Het feit dat Laroche fs gekozen tot pre
sident is eenvoudig een beleefdheid en is
hoegenaamd geen aanwijzing van een spe
ciale richting.
Eenige Fransche bladen puhliceeren het
adres van de Antwerpsche afdeeling van
het Comité de Politique Nationale-oan den
president der commissie.
De Italiaansche gedelegeerde Busassi is
vervangen door prof. Dionisio Artzilotti en
de Japansclie gedelegeerde Tachi door
prof. Havash i.
ANTWERPEN STEUNT DE BELGISCHE
GEDELEGEERDEN.
Wij lezen -in het „Hbl. v.-Antw." o.m.T
De Antwerpsche afdeeling van het Co mi
te it van Nationale Politiek heeft... op stads
muren een plakbrief laten verschijnen,
waarin het volgende wordt gezc-gd:
Medeburgers,
,.I-Iet lot van Antwerpen hangt af van de
vrijheid der Schakle. Een stroom is slechts
vrij, wanneer zijn water toebehoort aan
hen die er van moeten leven, wanneer zijn
scheepvaart, de betonning, het loodswezen,
de toegang ar van niet afhangen van een
vreemde natie.
Sedert 1648 zijn 'onze Schelde en onze
voorspoed afhankelijk van Holland, Van
daag, 29 Juli, beginnen te Parijs de onder
handelingen om aan de Schelde haar vol
ledige vrijheid en Antwerpen zijn volledigs
ontwikkeling te verzekeren.
Het oogenblik is ernstig; over ons leven
of onzen dood -wórdt beslist.
Medeburgers steunt onze gevolmachtig
den; drukt krachtdadig uwen wil uit,, ein
delijk de Schelde vrij en onze stad levend
en voorspoedig te zien."
„De Antwerpsche afdeeling van liet
Comiteat van Nationale Politiek".
De burgemeeter heeft volgend telegram
aan den heer Paul Segers, Staat^ninister,
te Parijs, gestuurd:
Het gemeentebestuur van Antwerpen
steunt uit al zijn macht uw streven tot de
herziening van het tractaat van 1839, waar
van de bespreking eerstdaags gaat begin
nen. Het dringt er ten zeerste op aan, dab
de vrijheid der Schelde verwezenlijkt wordt
en betuigt den Belgischen, afgevaardigden,
de va-derlandsche sympathie der bevolking
die de vurigste wenschen vormt om haar
goed recht te zien zegepralen.
{Get.) J. DE VOS, Burgemeester.
Munitiebureau.
Door de Ministers van Oorlog en Marine
is met ingang van 15 Juli 1919 de voorzit
ter van het Munitiebureau, prof. L. A. van
Boven, op zijn verzoek eervol ontheven van
de dagelijksche leiding van de zaken van
het Munitiebureau.
Het Munitiebureau is op genoemden da
tum verklaard te zijn in staat van liquida
tie. Als liquidateur is aangesteld de gep
kolonel der artillerie W. F. van Hoogstra
ten, onder eervolle ontheffing uit zijn func
tie van algemeen secretaris van het Muni
tiebureau.
In beginsel is door do genoemde minis
ters besloten tot de oprichting van een
inkoopbureau voor de Departementen van
Oorlog en Marine, dat zich uit het Munitie
bureau in liquidatie zal ontwikkelen en
zelfstandig zal optreden als het Munitie-
bureau in liquidatie zal ophouden te be
staan.
Bedrag der premie bij de Invaliditeitswet.
Het wetsontwerp, houdende wijziging
der Invaliditeitswet houdt in, dat wordt
voorgesteld de premiën met te vermeer
deren en deze zullen derhalve op 3 Dec.
a.s. bedragen: loonklasse 1 25 cent; loori-
klasse 2 30 cent. loonklasse 3 40 cent loon
klasse 4 50 cent; loonklasse 5 60 cent.
Vraag naar meer rollend materiaal.
Het Tweede Kamerlid, de heer Ter Half,
heeft tot de ministers van Oorlog en Wa
terstaat, cnderstaar.de vragen gericht:
Is het juist, dat nog immer rollend ma
teriaal van.de verschillende spoorweg
maatschappijen aan het publiek verkeer
is onttrokken ten dienste van militaire
doeleinden?
Is heti niet mogelijk, nu het drukke rei
zigersverkeer en uitgebreid goederenver
voer iederen dag groote stagnatie moet
ondervinden, daarin verbetering aan te
brengen door in gebruik nemen van boven
bedoeld materiaal te bespoedigen?
De Belgische grens niet geopend.
Met beslistheid wordt het. bericht tegen
gesproken. als zou de Belgische grens ge
opend zijn.
Broodkaarten.
De minister van Landbouw heeft tot de
burgemeesters de volgende circulaire ge
richt:
Ik heb de eer u te berichten, dat van
heden af slechts aan hen een bruin- of
roggebroodkaart mag worden verstrekt,
die thans in het bezit van een dergelijke
kaart zijn of reeds een aanvrage tot het
bekomen van een zoodanige kaart hebben
ingediend en dat voortaan niet meer bruin
en roggebroodkaavten aan de gemeenten
zullen worden geleverd dan laatstelijk wer
den ontvangen.
Tevens zal van heden af geen ruiling
van wittebroódkaarten voor bruin of r.ogg°-
broodkaarten mogen plaats hébben, dan
ten behoeve van degenen, die reeds een zoo
danige ruiling hebben aangevraagd,
Ten overvloede breng ik onder uwe ann-
dacht, dat het aan personen, die in het be
zit zijn van een bruin- of roggebroodkaart,
wel vrij staat in de plaats hiervan een wit-
tebroodkaart aan te vragen, terwijl perso
nen, die zich hier te lande komen vestigen,
voor de eerste maal vrij zullen zijn in de
FEUILLETON.
16)
Deze gastvrijheid had de dokter zoo maar
®'ct op staanderi voet verleend; hij had
«ngen Lijd geweigerd, maar de lokkende
«lel, dien de Bourgondiërs hem beloofden,
«ad al zijn bezwaren uit den weg geruimd.
Overtuigd dat een bekentenis nutteloos
zijn en hem zelfs de zekerheid zou ont-
«ehien, gewroken te worden, had Bartholdo
J'oor zijn dood niets verraden. Meester Hip
pocrate Codex kon dus veilig den eenig
Overgeblevene van het drietal: Jean des
Roches, herbergen.
Deze kwam slechts' 's nachts te voorschijn
■Je dagen schenen hem ontzettend lang toe,
to'ant hij had weinig ruimte in de kamer,
Jjaarin meester Codex hem had opgesloten,
"et was hem beslist verboden, in bepaalde
gedeelten van het huis te komen.
Vergeefs had de hoofdman zijn kamer
len vei'laten. Stevige, massieve, goed-
gegrendelde eikenhouten deuren hadden
Paal en perk gesteld aan zijn nieuwsgierig-
Pfid en 't geheim van den alchimist trouw
Pbvaard.
Jean des Roches verveelde zich dus doo-
delijk!
Nauwelijks kwam nu en dan een der saam
gezworenen met hem spreken om zijn be
velen te ontvangen. Deze bezoeken waren
echter zoo zeldzaam dat men niet bevreesd
behoefde te zijn achterdocht op te wekken.
Langzaam maar zeker kroop de tijd voort.
Het was nu al Woensdag. Nog vier dagen
geduld en dan...
Nu, kwam er op zekeren dagf aan de deur
een bezoeker, of liever bezoekster, een
vrouw uit het volk, wier hoofd en gezicht
bijna geheel bedekt waren door een lap
grof goed, die haar gedeeltelijk als sluier
en als hoofddeksel dffende. Niemand ver
wonderde zich over dit bezoek, want men
wist, dat de dokter gaarne arme menschen
hielp.
Meester Hippocrate öntving haar dade
lijk in zijn sombere woning. Zoodra de
deur achter haar dichtviel richtte de vrouw
zich op, wierp haar sluier af en onze oude
bekende Collinet Collerne verscheen.
Ik heb u reeds geconsulteerd, zei de
metselaar, over den afloop van mijn onder
neming. Gij hebt mij beloofd, vandaag ant
woord te zullen geven... Zult gij dit nu
doen?
Ik wachtte u, antwoordde de dokter
eenvoudig. Kom, gij zult weldra weten,
welke toekomst gij en uwe werken tege
moet gaat.
En de twee mannen gingen door lange;
donkere gangen, slecht verlichte vertrek
ken en langs wendeitrappen, en kwamen
eindelijk in een lage zaal, het geheimzin
nige heiligdom, waar meester Hippocrate
slechts heel zelden iemand liet binnentreden
De zware, iïiet -groote spijkers beslagen
deur ging knarsend open.
Collinet Collerne kon een rilling van af
grijzen niet onderdrukken. Het vertrek of
liever de kelder had geen enkel venster en
was slechts verlicht door een groenachtige
vlam, die flikkerde op een in den muur ge
metseld fornuis. In het schrikwekkende
schijnsel van dezen satanischen oven kon
Collinet vaag zonderlinge, vreemd gevorm
de voorwerpen onderscheiden, die met bij
zondere kleuren prijkten. Hij had overigens
geen'tijd zich nauwkeuriger rekenschap te
geven van hetgeen hem omringde.
Plots ging de vlam uit. Een hevige ont
ploffing weerklonk, igevolgd door een diepe
stilte; daarna schreef een hand in vurige
letters deze woorden op den muur:
„Hij dieIhoopt, zal succes hebben... de
dood dreigt hem, die ongeduldig is... Moed
en vertrouwen...".:
De voorspellende zin scheen te leven. De
woorden flikkerden met een bleeken licht
glans, terwijl zich een zure reuk door het
lugubere laboratorium verspreidde.
Langzamerhand verdwenen de letters.
Eensklaps omringde een hel-roode vlam het
fornuis en stond de ongelukkige Collinet
meer dood dan levend in een kring van
vuur.
Toen hij weer een beetje tot zichzelf
kwam stond hii niet meer in het helsche
heiligdom. Meester Hippocrate keek hem
met bezield gelaat aan.
Zijt gij tevreden, vroeg hij.
Een duivelsche lach deed het lichaam
van den ongelukkige schudden.
Ik kan nu verder gaan met datgene,
waarmee ik ben begonnen, antwoordde hij
den geleerde, want ik ben nu zeker van
het succes, waaraan ik eerst twijfelde.
En op overtuigenden toon besloot hij:
Hilguenette is mij!
Meester Hippocrate liet zijn vreemden
bezoeker uit. Collinet hulde zich weer in
zijn vermomming en vertrok.
Terwijl hij in de verte verdween lachte
de dokter in zichzelf om de goede poets die
hij zooeven gebakken had.
Collinet geloofde inderdaad vast en ze
ker, dat hij een duidelijke en zekere waar
schuwing voor de toekomst uit de andere
wereld had gekregen. Inderdaad was hij
echter het slachtoffer geweest van een reus
achtige zinsbegoocheling. Hot geheimzinni
ge raadsel zou in onzen tijd spoedig opge
lost zijn. Een handje vol aangestoken krul
len, ziedaar de vlam, die uit den grond op
steeg! Een stukje phosphorus een toen
tertijd nog onbekende zelfstandigheid, die
alleen door het toeval aan enkele alchimis
ten bekend was, die hun geheim zorgvuldig
voor zichzelf bewaarden en ziedaar de
lichtende letters!? Wat de waarschuwende
hand betreft, welke was 't anders geweest)
dan die van meester Codex?
De dokterkeerde na het vertrek van,
Collinet met een ernstig gezicht térug naar
zijn laboratorium. Het uur van schertsen:
was voorbij. Hij dacht nu aan ernstiger
dingen, aan het werk, waaraan hij, zooals
iedere goede alchimist, zijn leven gewijd
had, aan het zoeken naar den steen der
wijzen.
Onze lezers weten, en ^at is ook alleg
wat zij over een dergelijk onderwerp be»
hoeven te weten, dat voor hen, die in zijn
bestaan en in de mogelijkheid van de onU
dekking eTvan geloofden de steen der wij
zen een merkwaardige stof was, waarv&ni
de, aanraking alleen alle metalen in goud
zou veranderen.
Wordt vervolgd.)
