bUstke tail".
"weede Blad.
BINNENLAND.
Woensdag 18 Juni 1919
t a,s. in werking treden
der invaliditeitswet.
3 Dec. a.s. de Invaliditeitswet in wer-
zal treden en reeds thans met de voor-
werkzaamheden een aanvang
It gemaakt, zal het voor velen van be-
zijn zij het ook slechts in groote trek-
iets te vernemen over doel en werking
wet. Menigeen toch, ja stellig de
te meerderheid der bevolking, zal
is, hetzij direct of indirect, met de
in aanraking komen, daar naar ra-
ongeveer 2 millioen personen in de
verzekering tegen geldelijke ge-
>n van invaliditeit en ouderdom, zoo-
wet het wil, zullen worden opge-
uitvoering der Invaliditeitswet is op-
igen aan 39 in verschillende plaatsen
ons land te vestigen Raden van Ar-
in samenwerking met de Rïjksverze-
en twee Verzekeringsraden.
:r zijn van de Raden van' Arbeid tot
oe slechts de voorzitters e.n door hem
de administratieve ambtenaren
terwijl de aanstelling der leden,
wijzen uit werkgevers en arbeids-
en binnenkort te verwachten is.
„N. Haarl. Ct." geeft een overzicht
wij ons veroorloven het volgende
te nemen:
ediend door minister Talma, vcr-
n de Invaliditeitswet, na verscheidene
bij amendement, den 5en Juni
n het Staatsblad.
ir sociale strekking is zeer zeker als
ernstige uiting van dezen tijd te be-
wen.
waar een dergelijke wet
in 1889 werd ingevoerd, is deze na
eersten natuurlijken tegenstand te
n. overwonnen onbekend maakt
en de verplichte premiebetaling
de kennismaking niet dadelijk aan-
m toch in korten tijd populair ge
in. Dus mogen wij veilig veronderstel-*-
men ook ten onzent spoedig de
voordeelen, het groote sociaal be
lezer wettelijke verzekering zal gaan
en waardeeren.
met een deel der Inv. wet
reeds kennis gemaakt, want de
ring der z.g.n. Ouderdomsrente"
edt ingevolge deze zelfde wet.
juiste waardeering van de ïnvalidi-
Ouderdomswet moet men haar niet
op zichzelf beschouwen, doch als
el van het complex wetten, met haar
door de reeds sinds 1903 werkon
len wet èn Qe over eenigen tijd
te treden Ziektewet,
i drie sociale wetten n.l. staan in
onderling verband eh bedoelen ge-
jk, als elkander aanvullende wetten,
in de gevallen van geldelijke
jkheden voor de arbeidende klasse
an door oudeTdom, ongeval of ziekte,
hier volgende willen wit ons be-
tot de Inv. wet en dan vestigen wij
aandacht op, dat het begrip „arboi-
'oor wien'd'an de.wettelijke verzeke-
bedoeld is, zoo ruim mogelijk kan
opgevat, zoodat behoudens de uit-
.ieder die boven de 13
i en loondienst verricht, tegen (voor-
niet meer dan f 2000 's joars onder
t valt. Ook dienstboden, kantoorbe-
winkelpersoneel, enz. enz., kun-
is in de zin van deze wet als arbeider
a beschouwd en dientegevolge verze-
spliclitlg worden gesteld,
esloten van de verzekering zijn o.m.:
ouder dan 35 jaar zijn en niet reeds
erd: echter is deze leeftijdsgrens ge
de eerste1 2 jaren na het in wer-
der wet op 70 jaar gebracht
op 65 jaar).
vier pensioneering op andere wijze
ade geregeld en gewaarborgd is, zoo-
V. de Rijksamhtenaren, Gemeente-
e. a.
die in de Rijksinkomstenbelasling
ïeer dan f 2000 of in de Vermogens-
ng zijn aan gé slagen;
die reèds invalide zijn, voordat zij
werden. Wel echter kunnen zij,
het in werking treden van de wet
zijn en die een zekeren nog nader
vast te stellen leetdjd Itereixt hebben, on
der bepaalde omstandigheden recht op uit
kering doen geld mi.
De verplichtingen voor de a.s. verzeker
den, en die van hun werkgevers zullen
hoofdzakelijk bestaan in het gezamenlijk
betalen van een premie, een bedrag, vari-
eerend tusschen 20 en 48 cent per week en
vast te stellen in verband met het loon dat
de verzekerde verdient. Het ligt voorts in
de bedoeling der regeering een ontwerp
van wet in te dienen waarbij de premie
geheel ten laste van den werkgever komt.
Deze premie zal, althans voorloopig, wor
den betaald in de vorm van zegels die ge
plakt worden op een z.g.n. rentekaart, d.i.
een boekje met £>2 open vakjes voor deze
zegels bestemd.
In de meeste gevallen zal de werkgever
de?e kaart, in bewaring moeten houden en
voor de zegelpjakking'moeten zorg dragen,
Terwijl hij hot door den arbeider vooralsnog
verschuldigde bedrag van diens loon kan
afhouden. Op een vastgestelden datum,
op de-rentekaart aangegeven, of zoo noo-
dig eerder kan deze bij den Raad van Ar
beid worden ingeleverd, in ruil voor een
nieuwe kaart. Een renteboekje, den verze
kerde gelijk met zijn eerste rentekaart uit
gereikt, doet hem ter controleering van
het door en voor hem betaalde bedrag aan
zegels.
In verband met bet hierboven vermelde
onderscheid in liet premiebedrag zullen 5
soorten van zegels gebruikt worden, dus
van verschillenden prijs en daarmede aan
gevend de z.g n. locmklasse waarin de ver
zekerde wettelijk wordt, ondergebracht.
De zegels zullen verkrijgbaar worden ge
steld ten kantore van de Raden van Ar
beid en bij de Postkantoren.
Een verplichting die wij eigenlijk wel in
de eerste plaats hadden mogen noemen is
het zich aanmelden van den arbeider en
het verJeenen van medewerking (ook door
den werkgever) om den Raad van Arbeid
de noodige inlichtingen te verschaffen tot
het beoordeelen van zijn verzekerings
plicht. Tot het welslagen der geheele uit
voeringder I.W. zal het noodzakelijk zijn,
dat allen deze medewerking zoo goed en
volledig mogelijk verleenen. in het belang
van hemzelven en in het algemeen belang.
De Raden van Arbeid zullen daartoe for
mulieren beschikbaar stellen, die door den
arbeider en werkgever moeten worden in
gevuld en onderteekend. Dus zorge ieder
die op 3 Dec. 1919 den leeftijd zal hebben
bereikt van 13 jaar en nog niet dien van
70 jaar, die niet in wierkelijken militairen
dienst i9. die geen recht heeft op Rijkspen-
sioen en die loonarbeid verricht tegen niet
meer dan een vast bedrag van f 2000
's jaars dat hij of zij zich in het bezit stelle
van een bovenbedoeld formulier, na invul-
Oïng im te dienen bij den betrokken Raad
van Arbeid.
Om thans te komen tot de rechten der ver
zekerden, de vruchten tot welke kweeking
de wet in, het leven is geroepen.
Daargelaten de verschillende.bepalingen
van ondergeschikt behuig, noemen wij als
hoofdzaak Tigt recht op geldelijke uitkee-
ring, de z.g.n. „rente'dat de verzekerde
aan zijn verzekering ontleent.
De Invaliditeitswet kent 3 soorten van
renten, to welen:
I NV A LID fEIT3R ENTE.
OUDERDOMSRENTE.
WEEZENRÉNTE.
Weduwrente wordt als zoodanig voor
loopig nog niet uitgekeerd, in verband
me.t' het feit, dat ue weduwe in vele ge
vallen gehaat zal zijn door de weezenrerite
barer kinderen, doch het plan bestaat ook
hierin wijziging te brengen, \vaarna*dan
een afzonderlijke weduwrenje bij de wet
zal worden ingevoerd.
Voor wezenrente komen in aanmerking
kinderen Beneden 13 jaar vatt een verze
kerde vader uf moeder bij het overlijden
van een der oudérs
Ouderdomsrente krijgen in t algemeen
gezegd zij, die den leeftijd van 70 jaar
(binnenkort 65 jaar) hebben bereikt en ze
keren tijd in loondienst werkzaam zijn ge
we est.
lavaliditeitsrente wordt uitgekeerd aan
den verzekerde, die hetzij tijdelijk hetzij
bijlvend invalide verklaard wordt.
Onder tijdelijke invaliditeit verstaat men
dan een toestand vn.n invaliditeit die min
stens 6 -maanden heeft geduurd terwijl
tot blijvend invalide iemand gerekend
wordt voor wie geen kans bestaat op zoo
danig herstel, dat hij zou ophouden inva
lide te zijn.
Gedurende de periode, voorafgaand!? aan
de uitkeering Van invaliditoiitsrente zal
in vele gevallen, later de ziektewet, zorgen
voor geldelijke ondersteuning iri den vorm
van Ziêktegeld.
Wat nu wel precies als Invaliditeit be
schouwd moet werden is in de Wet be
paald door een vrij ingewikkelde omschrij
ving, die wij hier echter wel kunnen weer
geven met de volgende zij het dan minder
scherp definieerende woerden:
Invalide is de arbeider, die door ziekte
of gthreken niet meer in staat is om door
voor hem passenden arbeid 1/3 te verdie
nen van 'tgeen gezonde arbeiders van de
zelfde soort en van dezelfde opleiding ter
plaatse gewoonlijk verdienen. Of invali
diteit bestaat zal uitgemaakt moeten wor
den d"or deskundigen.
Terwijl later tot het verkrijgen van bo
vengenoemde renten, de betaling van een
zeker aantal premiën. zal moeten zijn ge
schied, (de tijd, waarin zulks plaats heeft,
wordt „wachttijd" genoemd), heeft de wet
Voor de eerste jaren van de invoering
specialrf overgangsbepalingen getroffen
waardoor het mogelijk is dat ook zonder
voorafgaande premiestorting - in speciale
gevallen rente wordt uitgekeerd.
Dit heeft ook met de Ouderdomsrente
.zoo-als men wel weet reeds plaatsgevonden.
Na de overgangsperiode zal echter de uit
te keeren rente steeds direct verband hou
den met het bedrag der betaalde premiën
en het aantal weken, welke de verzekering
geduurd heeft.
Alvorens dit beknopt en uit den aard der
zaak zéér onvolledige overzicht der Inv.
Wet te beëindigen de wet zelve telt niet
minder dan 411 artikelen, behalve nog de
talrijke aanvullingen dien bij Algemeene
Maatregel van Restaur te wachten zijn
willen wij nog een oogenblik de aandacht
vragen voor een artikel die bijzondere aan
dacht zeer zeker waard is.
In artikel 99 n.l. wordt den Raad van
Arbeid de bevoegdheid gegeven, om, wan
neer zij van oordeel zijn, dat een verzeker
de die nog geen vecht op rente heeft, ge
vaar loopt blijvend invalide te worden en
er kans bestaat dit-gevaar af te wenden
aan de Rijksverzekeringsbank voor te stel-
frn de kosten daarvoor op zich te nemen
door doelmatige behandeling of verpleging
fcn den verzekerde zoo noodig in een Lnrich-
fing te doen opnemen. Het spreekt vanzelf
dat een en onder slechts kan geschieden
met de instemming van den betrokken
patiënt.
In sommigs gevallen zal tijdens die ver
pleging ook een geldelijke uitkeering
plaats hebben aan de kinderen van den
verpleegde opdat het staken van zijn arbeid
'voor hem geen te groote moeilijkheden
met zich bremge.
Bij deze preventieve maatregelen is dus
in de eerste plaats de verpleegde belang
rijk gebaat, daar een ernstiger ziekte nu
tijdig voorkomen kan worden en ook het
fonds der Bank zal het ten goed komen,
wanneer met betrekkelijk geringe kosten
een mogelijk langdurige rente-uitkeering
vooi komen wordt.
Alle tot hiertoe besproken regelingen gel
den dus de verplichte verzekering-, doch
naast deze opent de. Tnv. Wèt cck voor
federeer, zonder onderscheid, de gelegen
heid tot het sluiten eener vrije verzekering
vcor uitkeering in geval van invaliditeit
en ouderdom.
De vrije premie, hierbij te storten zal
voor ieder f2bedragen terwijl per jaar
hoogstens 3u premier, geboekt worden.
Deze vrije verzekering zal gesloten kun
nen worden zoowel door reeds verplicht
verzekerden als door niet verzekerings-
plichligen. Daar de te verkrijgen renten
in verband met de premiën nooit zeer hoog
zullen worden, is deze verzekering dan
ook bestemd voor personen met matig in
komen en bescheiden eischen voor 'de toe
komst. r
Zooals hierboven reeds gezegd, is dus de
uitvoering der Inv. Wet opgedragen aan1
de Raad van Arbeid in samenwerking
met de Rijksverzekeringsbank, die als
Centraal lichaam" voor alle Raden zal fun-
geeren, terwijl de raden tevens gesteund
en gecontroleerd zullen worden door twee
te Arnhem en den Haag te vestigen Verze
keringsraden, die tot de Raden van Arbeid
in een verhouding zullen staan als b.v.
Gedeputeerde Stoten tot een Gemeente
raad.
Zeven Beroepsraden en een Centrale Be-
roepsraad zullen de geschillen te beslech
ten hebben zooals dat ook bij de Ongeval
lenwet geschiedt.
DE ARBEIDSWET.
Als resultaat der behandeling van het
Ontwerp-Arbeidswet door het Bestuur van
liet Vakbureau en -door de Jaarvergade
ring op 26 Mei j-.il., werd "het voflg erode
adres verzonden:
Aan Zijne Excellentie 'den Minister
van Arbeid,
gteieft met verschuldigde!) eerbied te
kennen het Bureau voor de Roomsch-Ka-
t'holieke Vakorganisatie, laatstelijk goed
gekeurd bij Koninklijk Besluit van 4
April 1916, gevestigd te Utrecht, dat het
met b-e langs te liling en waar doering kennis
nam van het ingediende wetsontwerp,
houdende „Bepalingen 'tot beperking van
den arbeidsduur im het algemeen en -tot
not tegengaan van gevaarlijken arbeid
vam jeugdige persoren en vrouwen",
dat het Uwe Excellentie dank brengt
voor dit veelbeteekenend initiatief, dat in
'hoofdzaak overeenstemt Imert de door het
Bureau op dit punt aan de Regeering op
11 November 1918 voorgel eg le wenschen,
welke Waren gebouwd op den inhoud van
het R. K. Staatsprogrami;
dat het niettemin aan Uwe Excellentie
dringend in overweging geeft, alsnog de
volgende «wijzigingen in geroemd wets
ontwerp aan te brengen, waardoor hst
doel nog belangrijk kan worden bevor
derd:
le. dat artikel 1, «eerste lid, alinea 4d,
zoodanig wordt gewijzigd, dat daaronder
vallen personen, die zijn belast met de
h ,o o f dlteiding van den daarin aange-
'duïden arbeid;
2e. dat artikel 3, eerste lid, zoodanig
woirdt 'gewij'zigd, dat ook de arbeid in
'inrichtingen van den groot banded en
magazijnen daaronder valt;
3e. dat de artikelen 14, 15* en 16 zoo
danig worden gewijzigd, dat ook voor ar
beid buiten fabrieken en werkplaat
sen de 8-urige arbeidsdag als -regal 'wordt
vastgesteld;
4e. dat artikel 19, tweede lid, alinea a,
wordt aan'gievuld met een bepaling, die
ook het aantal overuren per jaar be
perkt tot hoogstens 200;
5e. dat in artikel 22, trwoede lfd, de
mogelijke Zondagsarbeid 'voor vrouwen
in boter- en kas sfabrieken vervalt;
6e. dat in artikel 25, ranste did, alinea
a, een zoodanige aanvulling komt, dat het
t'wee-ploegenstelsel slechts bij speciale be
schikking kan worden toegestaan;
7e. dat in artikel 47, tweede lid, alinea
c, waarin de arbe.iUsduu^ van Winkelper
soneel woirdt bepaald, e'en «zoodanige wij
ziging «wtorde aangebracht, dat ook daar
de 8-nrrige arbeidsdag als regel wordt
vastgesteld;
8e. dat in artikel 57, t.wedde lid, alinea
b, waarin de arbeidsduur van apothekers
assistenten wordt bepaald, eten zoodanige
XviMgiïtg woirde aangebracht, dat ook
voor deze personen de 8-urige arbeidsdag
woètö t v a afgesteld
9e. dat in alile betreffende artikelen feoo-
danfge wijzigingen worden aangebracht,
dat aan jeugdige personen op verzoek
van dengene, ^ij wien de jeugdige per
iston inwoont, steeds gedegenheid' temet
•worden gegeven, om des namiddags na
5 uu.ir de flessen te volgen in inrichtingen
van godsdienst-, voortgezet-, herhalin'gs-
en vakonderwijs, waarbij dient bepaald,
dat de duur fv8n den arbeid en van het
•onde'dwijs te zameri den tijd Van acht uren
niet overschrijden;
10e. dat in Hoofdstuk VTÏ alsnog een
artikel worde opgenomen, 'waarvoor de
•wetgever bij algemeenen maatregel van
bestuur aan vertegenwoordigers van de
vakorganisatie van arbeiders bepaalde
•bevoegdheid kan verleenen, met. hetrek-
king tot de contröüe op de naleving van
«de vet;
dat bijgaande toelichting 'de gronden
bevat, waarop dit verzoek steunt.
't Welk doende enz.,
Het Bureau voor de R. K. Vakorganisatie
J. VAN RIJZE/WIJK, Voorzitter,
A. C. DE BRUTJN, Secretaris.
Utrecht, 4 Juni 1919.
Drift 10—12.
Toelichting.
Ter jnadere motiveering onzer bedoelin
gen zij het ons vepgund, het navolgende
onder de aandacht van Uwe Excellentie
tc brengen':
le. Do huidige redactie van artikel 1,
eerste Lid, alinea d, laat, als wij ons niet
vergissen., «ruimte open voor 'zeer omvang
rijke ontduiking© n.
Als luier personen, die met de leiding
•zijn bedaart., niet onder de wet vallen, dan
zal het niet moeilijk zijn een buitenge
woon groot aantal, ofschoon zeer onder
geschikte functies te scheppen, die meer
-of 'minder «leidende «kunnen worden go
ne eteVd.
Zoowel bp kantoren als op fabrieken
zou dan zeker boVen elke 3 of 4 arbeiders
een leider gesteld kunnen worden, waar
door 20 a 25 pCt. der arbeiders buiten de
vet zouden valLLem,
Vandaar d^t het noodtg schijnt van de
h o o f dfleiding to «spreken.
2e. Het schijnt ons toe, dat artikel 3,
eerste Jid, arbeid in inrichtingen van den
groothandel en magazijnen uitsluit, ter
wijl die ze arbeid, voor'zoover -wij het ont
werp kunnen overzien, door geen ander
wetsartikel Vorit omvat.
Daarom zou hrier een wijziging zijn. te
brengen, waardoor niet alleen arbeid in
winkels voor den kleinhandel, doch ook
.in magazijnen en verkoop lm Uren van den
groothandel 'onder de wet valLt.
Se. Hier wordit voorgesteld, ook voor ar
beid buiten fabrieken en werkplaaten,
afls regel den 8-urendag voor te schrijven.
Voor Vele branches, vooral in 'd«e trem
ptor tbe drijven is «uizes inziens de 8-uren
dag even'zeer urgent ale voor fabrieken
en werkplaatsen.
Wel zullen dan hier en daar afwijkin
gen «noodig zijn, docb dit ie evenzeer «ntoto-
dig bij den .thans in de "wet voortgestelften
opzet.
Bovendien zall do controle op de nale
ving Van 'd.e wet buitengewoon vereen
voudigd worden, als algemeen de 8- iirotr-
da'g voorop staat en daarop min of met5
verstrekkende afwijkingen per algemeene*:
maatregel van bestuur worden toegestaan
Dan behoeft slechts vanuit één hoofdb»
jgimsel gecontroleerd te worden, ter wij*
de huidige techniek van het ontwei>
steeds verplicht om vooraf uit te mftkr_
of het een held rijf'betreft, dat valt onde*1
(Jen airibeid i n ofwel b u i t een fabrieken
en werkplaatsen.
Bovendien «zij«n taflrijke groote onderne
mingen aan te wijzen, die zoowel arbei
ders in dienst hebben vallende onder de
bepalingen voor arbeid buiten alswe!
i n fabrieken en werkplaatsen.
4e. Hier wenschen wij slechts op te
merken, dat het ons niet voldoende
schijnt bij afwijkingen van den voorge
schreven arbeidsduur alleen het maxt-
muim per dag en per week te bepalea,
doch evenzeer het maximum aantal over
uren per jaar.
Dit tfnfl de >w&rkgevers er toe brengen,
de .afwijkingen niet daro bij hooge nood
zakelijkheid toe te pas'sen..
5e. De Zondagsrust van vrouwen iro bo
ter- en kaasfffbrieken schijnt ons niet ge
boden. Deze kan, aoc «noodig., ook door
mannen (geschieden;
6e. Bij artikel 25, eerste lid, alinea a, of
schoon d/it in de toelichting niet wordt
voorop, gezet, .schijnt nietltoemim de moge
lijkheid open voor de invoering van' een
itwee-ploegenstelsel.
Dit stelsel nu zouden wij tot de alleir-
noodfcakieBijk'ste gevfahleai willen beperken.
Misschien is het in enkele ondernemingen
noodig, doch dan zouden wij daarbij Wil
lem bepalen, dat iin zake bedrijven het 2-
ploegen stel set slechts kan worden toege
past als elke pdoeg niet 8, doch slechts 0
uren per dag "werkt. Dit schijnt ons een
noodzakelijke compensatie voor het groot®
ongerief c<n den imtetesieven arbeid, hieir
van de a/rbeidens geëischt.
7, De 'zeer intensieve arbeid, die ook iö
de meeste winkets vfcm de bedienden
wordt «gieëiscbt, geven ons de vrijmoedig
heid aam te dringen ook voor hen dem 8-
urendag vast te stellen. "Wellicht is, zoo
noodig, voor enkele win kei branch es een
uitzondering toe te 6taan, doch dit is ze
ker voor den manufacturenhamdeL heS
hruideniersbedrijf, kappers- en barbiers
zaken em dergelijke niet noodig en« ook
niet geweroscht.
Ddar is de arbeid der bediendom van
evengroote intensiviteit als in kantoren.
8e. Ook van apot'hekers-adsistemten
wordt heel veel geëischt. Dikwijls hebben
zij arbeid te verrichten, waarop met on-
igeduld wordt geVvacht em is hun aibeid
daaTdoor «zeer zwhar te noemen, te mee»
daar tegeflijk ook een buitengewone op-
Jet töndh'eid van hem wordt gcëischt.
Oogenblikkem, dat in apotheken niet op
•dem arbeid wordt gewacht, worden aion
voomra ad artikelen besteed, zoodat ook
hier een aaneengesloten intensieve arbeid
wordt verricht, Waardoor in dit bedrijf
de 8-urendag moodig is.
9e. Uier is onze bedoeling reeds toege
licht met het uitspreken Van on'ze over
tuiging, dat dem jeugdigen artbeid'ers, in
niet gerirlge mate in het belang van d»
productie, vooT alles voldoende lijd moet
worden gelaten om zich eon zo o groot
mogelijk;© ontwikkeling boven het «ge
woon llager oudenvijs eigen te maken.
Afls hun omdierwijs wordt gegeven 'gedu
rende dem werktijd .zooals bier en daas*
plaats heeft, moet, allé tijd na 5 uur des
avonds voor ontwikkeling 'der jeugdig®
arbeidei's beschikbaar komen. Als daarop
FEUILLETON.
EN EDEL HART.
e Ihad "dem gdhcelon dag hare ka-
iet verlaten. Zij verwachtte ieder
een uitbarsting van jammeren
de tijding vam Souriquette's
erkondigen'de. Zij «verbleekte als zij
dó 'ho.oricüe spreken, en eensklaps,
bTomde zij:
zal eens gaan zien wat er van i«s.
zoowel de markiezin alls de an-
tend de 'dcair geefloten..
ie is daar? vrceg Laure, hoorende
potog-de binnen to geraken,
«antwoordlde Diane, dk, mevr.
Hes.
*s nam Maurice bij de hand en
de, glimlachende:
bij mij, uw ischoonmoedier hoeft
ür niet aan ite treffen»,
t groote verbazing van' 'den joDgen
rok hij hem mede naar de kamer,
hij de -d-emr openliet. Niet zoodra
zij de kamer verlatten, of Diane
anten.
eerste ótogslag gfng tot (liet bed.
a, die wat ■tfvere.inkl zat, zag „er nog
ter slapjes uit. Haar gelaat wfas
getrokken en ingevaliten, doch
'hare «oogen «staarden ztoo niet meer, en de
ocgoppel's «schonen minder uitgezet.
Ik heb daar gehoord dat, ons meisje
htet vianavonid beter maakt, sprak «de mar
kiezin. Is 'dat waar?
De ziekte is meg niet geheel en al ge
weken, antwoordde LauPe; maar, inder
daad, er life beterschap.
Heeft een eenvoudige slechte spijs
vertering haar dan zoo ontsteld?
ï.auito moest «zich bovenmensche/lijk ge
weld aiandoen.
Ja, teen eenvoudige el echte spijsverte
ring, antwoordlde-«zij niettemin zeer kalm.
Zoo toch beeft onze geneesheer, dokter
I'sna.id, de ziekte uitgemaakt.
Gaat gij dezen, nacht nog bij de zieke
waken?
Natuurlijk. Zij behoeft aanhoudend
zorgen.
Maar ge zult er bij neervallen. Sedert
gitterermoPgen hebt gij niets meer-ge
bruikt en cok niets meer geslapen.
Dat voeflt een moeder niet, als hare
hrndenen ziek «zijn.
Maar gezien het (toch niet «erg i's
Wat geeft «het, van 't oogenblik dat
een bind lijdt.
Maar Ide^en. avond maakt zij het. veel
beter, en gij zoudt toch moesten eten en
.wat Tiustero.
Ik zal irfdePdaad wat gebruiken;
maar hier,, aan.de sponde mijner dochter;
tornar dring niet aan ik wil ze niet
vteria ten.
En vergeet ge 'dam Maxime? voegde
Diane er rivet «honingzoete stam bij. Gij
zoudt dezen nacht aan zijne wieg moeten
gaan islapen: gij waart gewoon hem op
te passen, <van af zijroe geboorte; ik zal
hier in uwe plaats wat waken.
La.uiud huiVerdo tot in 't Idiepete van
haar gemoed. De markiezin had er djis
groot belang bij, dat mtevn. ValDauris de
kamer van Henrietta verliet, wijl zdj Lau
rel's g«edachten vestigdje op het kind «van
Maurice
Maxime heeft zijne voedster, ant
woordde zij, en die verzorgt hem gofjd.
Wat mij aangaat, ik herhaal het u. voor
geen gelkl ter wereld wil ik mijne dochter
verlaten vcondot zij weer te been is.
Erg bekommerd, verliet Diane de zieke,
«na dte7ie eerst omhelsd en een laatste
maal hare diensten aangeboden te heb
ben. En wanneer pij achter haagde deur
hoorde grerdeOen, bleef de markiezin
plotiseOirg in den gang staan.
Kijkl'dacht -zij, 't is dan waar
hetgeen de dienstboden zeggen: men sluit
zidh daarbinnen op!WaaromPZou
men wantrouwe-n koesteren?
Hare prachtige, donkere oogen zagen
herd vochtiger en vreeselijker dan in de
isllechtst© dagen.. Zij begaf zich naar de
eetzaal, .waar Roselin «en Inèfe haar wach
ten.
Wiaar is ruw mam? vroeg zij aan hare
dochter.
Op de kantor zijner zuster, naar 'het
Schijnt. Wat mij betreft, i«k zet daar juist
«aan Mijnheer Valflauris klat ik niet bij
Henriet te wilde gaan, daar ik vernomen
(Uad 'dat zij met «le pokken lag..
Dat ais niet waar, zei de fabrikant.
Maar dit alles zegt me niet waar
Maurice IveriHlijftl sprak Diane, door on
rusten-bekommering gekweld. Hij ie niet
bij Henriette, ik heb er hem tem minste
niet gezien en ik kom daar juist van Jiare
kamen.
Op hetzelfde oogenblik klonk de waar-
scthuwingfebtel van de ingangspoort, en een
minuut later besteeg Maurice "de trappen
der «toep en trad de eetkamer binnen.
Den knecht ontlastte hem van hoed ,en
overjas. Jacques had hem langs zijn huis
uitgelaten en hem een omweg doen ma
ken langs «de rue Castrni, ten einde geen
vermoedens op te wekken' bij hun- vijandin
Waart ge dan niet inde «kamer .uwer
zutok-r? vroeg hem Rose-lin.
Noen. antwoordde hij eenvoudigweg
ik bton uitgtev. oost.
Waarom? jvervo-lgde nieuwsgierig de
fabrikant.
V#or bijzondere «zaken.
Maurice antwoordde zeer koel, ten erin
d'e het vragen van Vall'laurie den pas ai
to sndj«den«; want als on-ze Provensaal
'daia'rmeê begon, wist hij gewoonlijk nLet
van ophouden.
Boven gebeurde een ander too neet. Zoo-
dra de markiezin de kamer verlaten had,
had Stouriquctte hare pleegmoeder aan
baar bted geroepen.
-Moeder, sprak zij, ik wtl niet dat die
yrouw «hier nog ecnien voet zette. Zij jaagi
fmij ischrik aan.
Jacquets, die weer binnengekomen
hooide die woorden zijner pleegdochter.
Gij zijt nog ziek, Souriqnette, zeid®
hij en mist iu\ve gewtone heldterhcdd van
geest. "Wij kunnen uwen wensch niet tn-
\rilWgen, zoomin uw© moeder als ik, zol
der aan me^vn. d'Aigiellefe te doen zieo dat
wij «baar wantrouwen, wat een zware «rrrlB-
tslag wezen zcvu. "Vengeet nitet dat het voor
«sdhuivan erl wegtrekken der grendelj
reeds argwaan bij haar opgewekt moei
hebban.
Dvs, vader, zei z» mot plotselinge va®0-
beradenheid, die men van haar, gezirtj
horen toestand, «niet zou verwacht beo»
hen, gij wilt d«us dat zij haar werk vA
trekke, want ik weet «heel goed aan "wejQBl
ziekte ik lijd: «zij heeft mij ivergiftig<M
