je Me Comaf.
Tweede Blad.
BINNENLAND.
Ingezonden Stukken.
Zaterdag 7 Juni 1919
PINKSTEREN.
Dit hooge feest is een van het drietal,
hetwelk de Kerk met de grootste vreugde
den meesten luister viert. Gelijk wij
k>r; dag onzer geboorte in blijde dank-
Wheid aan God herdenken, zoo ook wil
mze Moeder de H. Kerk haren eersten
fcvensdag niet in stilte laten voorbijgaan,
linksteren is het g e b o o r te-
eest d e'r Kerk.
De Heilige Boeken melden ons, dat, op
fc?n vijftigsten dag na Paschen, Petrus,
fc plaatsbekleeder van Jezus Christus, den
[lichter der Kerk, aan het hoofd der Apos
telen optrad en ten aanhoore van de
ijamgcstroomde menigte uit allerlei vol
leren de leer .van zijn gekruisigden
Meester verkondigde en de Kerk van
tinistus bekend maak to.
Weliswaar was de Kerk door Christus
ksticht en gegrondvest-, hel zaadje in de
larde uitgestrooid, doch door de kracht
dadige werking van den levendmakenden
leest ontsproot en ontkiemde het zaadje
ut de aarde, om zich te ontwikkelen tot
ien kracht vollen boom, wiens bladerrijke
vruchtdragende takken over geheel de
§irii? zich zouden uitspannen.
Zoo vertoonde zich het nieuwe Rijk van
tristus, de Kerk, nog klein en zwak, doch
enbaarde terstond haar door God inge-
:ort leven en vruchtbaarheid. Gelijk bij
geboorte van een prins het kanonge-
falder deze gewichtvolle gebeurtenis ver-
iondigt, zoo ook dreunde de hoofdstad van
fen Joodschen godsdienst door het storm
keloeiuit de hoogte; en volkeren van Azië,
Europa on Africa, alhier vercenigd, be-
iroelten en huldigden de jeugdige Kerk,
getroffen door de eerste prediking van
'etrus, wierpen zij zich neder aan hare
«eten. zwoeren trouw en gehoorzaamheid:
|k Kerk van Christus was gekend en werd
-mind en het aantal barer kinderen nam
1 honderdtallen toe.
En zij, de Kerk, heeft het leven, haar
!j Pinksteren ingestort, niet verloren;
ire levenskracht is steeds vermeerderd
tant in haar koninklijken diadeem prij-
pn en schitteren de letteren: ,.Zie, Ik ben
et u tot aan de voleinding der eeuwen",
liaan.in heeft zij in den loop der eeuwen
Jaar rijk uitgebreid over alle werelddeelen;
banier staat geplant op de toppen
lüei hoogste hergen en in de duizelingwek
kende diepten der valleien; hare wet is
iigelazuind in de donkerste wouden, hare
is reeds vernomen door alle volkeren.
Heden dan ook juichen en jubelen meer
§i.m 200 niilliocn bewoners dezer aarde,
trekken op ten hoogtij, het geboorte
hunner Moeder ter eere.
?lk een niet genoeg te waarderen ge
de stelligste en onwrikbaarste getui
genis in ons te mogen ronddragen, dat
Jnze Kerk dezelfde is, die op Pinksteren
Joor het eerst de wereld intrad, ten leven
Jewekt en overvloeid door de volle en ze-
•nrijke gaven des II. Geestes; dezelfde,
bestuurd door den opvolger van Petrus,
jonzen Paus van Rome, ook nu nog als
den beginne de vruchten (jes H. Geestes
tan de menschen uitdeelt; dezelfde, die
loor de kracht uit den hooge gesterkt, zoo-
fele eeuwen van strijd en lijden met eere
keft (doorleefd, ook in deze woelige en
onrustbare dagen, als de Ark van Noë zal
kbouden blijven tot redding en heil harer
Blinderen. Doch daarom moet in deze dagen
kt gebed der H. Kerk; Kom H. Geest"
taophoudelijk door ons worden herhaald,
J*pdat de kracht des H. Geestes met ons
|Hiive.
W. J I. v S., Pr.
ende artikelen in rouwrand hij den dood
van Liebknecht en Rosa Luxemburg.
In de Berichten uit den Vrijzinnig
Christelijken Studenlcnhond" gewaagde
een medewerker in afkeurenden zir. van
het gekoketteer met het begrip revolutie,
het „Nieuws van den Dag" heeft pro
lessor L. K(nappcrt) te L(eiden)^ën scherp
hoofdartikel over. „Onze studenten cn de
revolutie". De Leidsche hoogleeraar schrijft
a.:
„Ik ken het gevaar van generaliseeren,
maar mei), krijgt den indruk, dat tal van
onze 9tucTenten, do dames vooral niet min
der dan de heeren, meest in de literarische,
theologische en natuurfilosofische facultei
ten, zich geheel met. de gedachte vertrouwd
hebben gemaakt, dat, daar nu eenmaal de
nieuwe communistische maatschappij ko
men moet, de gruweldaden te beschouwen
zijn als de soms onaangename en mis
schien niet geheel goed te keuren, maar
ten slotte onvermijdelijke en verklaarbare
begeleiding der nieuwe aera". Waarschu
wend heft professor dan ook den wijsvinger
op. Hij-zegt: „Hier is een meegezogen
worden in een verderfelijken stroom. De
verzen eemer dichteres, de woorden van een
agitator, maat vooral de atmosfeer in de
groote maatschappij, wat ook daar licht
zinnige mode is, drijven onze studenten in
noodlottige richting, dat is te zeggen naar
een grondelooze verwarring van zedelijk
oordeel."
Inderdaad een waarschuwing, die van
pas komt! „Tijd".
pens het bedrag dier vergoeding per dag.
Vuile zilverbons.
Dp vragen van den heer Ter Hall bé
een waarschuwing die van pas
KOMT.
Herhaaldelijk wezen wij op het gevaarr
Ifct ds bolsjewistische kiem bij voorkeur
■roorlvrëet in de hersens van halve weten
schappelijke en ongeêliquibrccrde kunstc-
paars. Wijnkoop en mevrouw Roland—
Holst wisten dun ook 'reeds een groep stu
denten aan Nederlandsche hoogescholen
non voor het communisme, cn het
i^udentenblad .Minerva" bevatte waardee
LUITENANT VOGEL.
De Duiische luitenant Vogel, die in ver
band met den moord op Rosa Luxemburg
en Liebknecht veroordeeld is en daarna
wist te ontvluchten, heeft zich, naar thans
gebleken is, inderdaad onder een valschen
naam naar Nederland begeven, en wel naar
DoirtHaag, waar hij zich Woensdagochtend
vrijwillig heeft aangemeld bij den heer
Hordijk, hoofd van het Vreemdelingenbu
reau, Imhoffplein.
Hern is thans op grond van artikel 19
der Vreemdelingenwet een bepaald ver
blijf binnen het Rijk aangewezen.
Wij vernemen hieromtrent nog, dat, al
vorens Vogel's vlucht bekend was en bij
zonderheden |laaromtrent in de' binnen-
en buitenlandscho pers openbaar waren
gemaakt, zoodat cok niet lekend kon zijn
dat .hij zich ender den valscher. naam van
Kurt Felse.i verwijderd had, de luitenant
Vogel zich onder laatst-bedoelden valschen
naam had aangemeld bij de centrale re
cherche der Haagsche politie. Daar zich
bij öiën tak van dienst dagelijks zoovele
vreemdelingen komen molden, is aan de
zen vreemdeling -niet meer dan de gewone
aandacht gewijd, onbekend als men
zooals gezegd was, met de aan dien
verbonden omstandigheden.
Toen echter later de vlucht onder den
naam van Kuit Felsen bekend werd, her
innerde do recherche zich de aanmelding
van iemand onder dezen naam. Zij stelde
nu ijlings een onderzoek in, en speurde
nadat zich im het hotel De Zalm in de
Molenstraat, iemand van dien naam zou
bevinden.
Hier was echter met recht de vogel ge
vlogen. Andere nasporingen leidden tot
geen resultaat, totdat nu Vogel zich vrij
willig heeft aangemeld.
Kostwinnersvergoeding.
Door den Minister van Oorlog is aan de
Burgemeesters het volgende bericht. Bij
vaststelling van het bedrag dér kostwin
nersvergoeding ten aanzien van een mili
tair, die in eigen gezin is ingekwartierd,
behoort rekening to worden gehouden met
het geldelijk voordeel, hetwelk het gezin
uit die inkwartiering geniet.
Ik noodig u daarom uit, in den Ver
volge voor zoover U dit niet reeds deed bij
die vaststelling de hierna omschreven
gedragslijn te volgen.
Ie. UTiescIïouwe de vergoeding voor in
kwartiering, alsmede de vergoeding we
gens het gemis van levensmiddelen over
de verlofdagen (f 0.45) per dag als gezins
inkomsten.
2e. Bij de berekening van het benoodig-
de voor de voeding van het gezin telle IJ
de voedingskosten van den militair ook
mede.
•3e. U. stelle zijn voedingskosten f 0.40
per dag hooger dan het volgens den maat
staf bc-noodigde bedrag voor de voeding
van den militair aan eischcn moet voldoen
die 'de gewone eischen voor noodzakelijk
levensonderhoud te 'boven gaan.
He heb ter kennis van de autoriteiten
der landmacht gebracht-, dat zij Ij voor
taan opgaaf moeten zenden nopens de da
gen, over welke aan spraak op vergoeding
wegens inkwartiering bestaat, alsmede no
treffende don onzindelijken toestand der
in omloop zijnde zilverbons heeft minister
De Vries geantwoord, dat de Centrale Ge.
zondlieidsraad mededeelt, dat de mogelijk
heid, dat door zilverbons ziektekiemen
worden overgebracht niet to ontkennen Is;
dergelijke overbrenging kan echter even
goed door allerlei andere voorwerpen van
dagelijksch gebruik, als bijv: papieren
geld van hoogere waarde, boeken, kleeren,
eetwaren enz. plaats hebben.
De ervaring der latere jaren heeft echter
volgens het advies, geleerd, dat men aan
de overbrenging van besmettelijke ziekteh
door voorwerpen niet al te veel beteekenis
moet hechten. De rol, welke de zilverbons
in dit opzicht kunnen spelen, wordt niet
bepaald door den tijd van circulatie en
-dus ook nietT door den graad van vuilheid.
Zoowel schoone als vuile bons kunnen de
dragers van ziektekiemen zijn. Spoediger
onttrekking aan de circulatie zal dus, naqr
het oordeel van den raad, weinig invloed
op den hmvang van het gevaar voor de
volksgezondheid hebben. Hetzelfde geldt
voor verbetering van de hoedanigheid van
het papier. De minister meent dat voor het
nemen van bijzondere maatregelen geen
aanleiding bestaat.
De evenredige vertegenwoordiging.
Naar de „Tel." verneemt, heeft de Re
geering onlangs aan het Centraal Stem
bureau verzocht advies te willen uitbren
gen over de vraag, of in het stelsel der
Evenredige Vertegenwoordiging, zooals
dat thans bestaat, wijzigingen dienen te
worden aangebracht en zoo ja, welke.
Het Centraal Stembureau heeft reeds
eenige vergaderingen aan deze zaak ge
wijd. Aan do samenstelling van het rapport
nemen niet alleen cleel de leden van het
bureau, de heerearpihf. mr. J. Oppenheim,
mr. dr. F. C. graaf van Lijnden van San-
denburg. mr. dr. J. van Gelein Vitringa,
\Y. II. Vliegen en mr. dr. A. A. 11. Struy-
cken, maar ook hun plaatsvervangers, mr.
P. Rink, jlir. mr. D. 3, de Geer cn mr.
D. A. P. N. Kooien.
Te verwachten is. dat er geen princi-
pieele wijzigingen zullen worden voorge
steld. Wel worden allerlei technische ver
eenvoudigingen overwogen. Hei Centraal
Stembureau zal vermoedelijk zijn rapport
van een wetsontwerp doen vergezeld gaan.
Waarschijnlijk zal dauriia een regeerings-
ontwerp bij de Tweede Kamer worden in
gediend.
De sigarenfabrikanten en de export.
D?minister van Landbouw heeft den be
sturen der sigarenfabrikantenbonden er op
gewezen dat de fabrikanten den uitvoer
van sigaren spoédig dienen te bevorderen,
opdat de nijverheid zal kunnen blijven
voortbestaan, en wgl door het toepassen
van prijsverlagingen op de aanwezige
voorraden, al zouden dia ook verlies op
leveren.
Bij nog langer uitstel Vreest de minister
nog grootere verliezen. Teneinde het zaken
doen met liet buitenland te bevorderen, zai
de minister de 6 pet. steunregeling van de
faetuurswaardèn doen vervallen, voor die
fabrikanten welke' met voltallig personeel
werken, of zullen laten werken.
Bezoldiging gemeente-personeel'
Door de staatscommissie to-t het instellen
Iran een onderzoek naar Ide bezoldiging
van Burgemeesters, ambtenaren en werk-
iéden in dienst der gemeenten is aan de
gemeentebesturen bericht het navolgende:
In de staatscommissie tot het instellen
van een onderzoek naar de bezoldiging
van Burgemeesters, ambtenaren en werk
lieden, in dienst der gemeenten, heeft zich
bij de uitgebreidheid van het liaar opge
dragen onderzoek en hij de velerlei inge
wikkelde vraagstukken welke zij op haren
weg ontmoet, de overtuiging gevestigd,
dat, hoezeer ook spoed worde betracht,
nog geruimen tijd zal gevorderd worden
alvorens hare voorstellen, ook zon de re-
gee-ring daarmede zonder eenig bezwaar
instemmen, tot uitvoering kunnen komen.
Tevens is de staatscommissie reeds nu
aan de hand van verschillende gegevens
tot liet inzicht gekomen, dat in het alge
meen een verhooglng der salarissen en
loonen van het genie en tepersoneel drin
gend noodig is. De staatscommissie doet
daarqm een ernstig verzoek op de gemeen
te-besturen om in afwachting van de
voorstellen der staatscommissie een voor-
loopige verhooging van alle salarissen en
loonen van het personeel hunner gemeen
de te bevorderen. Bij de voorloopige ver
hooging zal naar het oordeel der staats
commissie door de gemeentebesturen reke-
hing WöTderi moeten geKoudeü moï (Ie öïïï-
standigheid dat blijkens betrouwbare sta
tische gegevens do prijsstijging der levens-
benoodigdlieden voor een arbeidersgezin
op zich zelf reeds 80 en 85 procent van het
voor 1 Augustus 1914 benoodigde bedraagt.
Terwijl de s taatscommisie niet in gebre
ke zal blijven bij het einde van haar onder
zoek aan Hare Majegteit voorstellen te
doen omtrent de salarissen, welke aan de
onderscheidene groepen van gemeenteper-
soneel moeten worden toegekend, is het
naardiaar bedoeling met dit ernstig beroep
op de gemeentebesturen te bereiken, dat
deze als voorloopige maatregel zullen wil
len tot stand brengen een zoodanige ver
hooging der salarissen, dat de nijpende
noodtoestand waaronder het personeel
sinds te langen tijd lijdt, worde wegge
nomen.
Spoorwegpersoneel,
Donderdag 5 Juni hadden vertegenwoor
digers van den R. K. Bond „St. Raphael",
Chr. Bond en Neutrale Bond, een on
derhoud met den Minister van Waterstaat
Lvcr de door hun organisaties bij de di
recties der Ned. Spoorwegen aannangig
gemaakte duurtetocslag-voorstellen
Uitvoerig werden door de vertegenwoör
digers de vcorstell-^n toegelicht en aange
toond dat een regelmatige bijslag van 25
oor de abnormale tijdsomstandigheden
dringend noodzakelijk is. Er werd nog ge
wezen op den verhoogden bijslag vanwe
ge het Rijk voor zijn pereoneel thans voor
gesteld.
r.k. Leergangen.
De verslagen zijn verschenen van het
vijfde en zesde leerjaar der R.K. Leergan
gen. Zij getuigen van den kracht igen
groei en van het succes dezer onderne
ming en van de steeds grootere belangstel
ling der studeerenden. In het vijfde studie
jaar waren 270 deelnemers ingeschreven,
in het zesde 330 enin het zevende 478.
Naar gelijken maatschap klimt ook het
cijfer van hen, die na de leergangen te
hebben gevolgd, in verschillende staats-
diploma's of de eigen diploma's verwier
ven.
Tot de oud-studenten behooren thans,
voor zoover bekend, 3 directeuren van
H.B.S. en Gymnasium, 1 van een R.K.
Kweekschool, 55 leeraren, 2 journalisten,
2 inspecteurs aan bankinstellingen, 5 boek-
liouders 8 teekmaars, schilders cn bouw
kundigen. Allen zijn van een goeden ka
tholieken geest doortrokken en brengen
deze mede in hun werkkring.
Van belang lijkt ons in de ie'«'fl(f0n ook
de nog al zorgelijk rekening. Immers, ter
wijl-het tekoht der vorige jaren f 5735.02^
bedroeg, steeg dit liet laatste jaar eens
klaps tot f 17.954.41%, niettegenstaande
de jaarlijksche .inkomsten met ruim f 800
waren vermeerderd.
Het bestuur heeft geronde hoop op ste-
vigen ste.un van het Rijk en van andere
overheidscolleges, xnaar rekent ook op de
liulp van katholieke gemeentebesturen en J
van de Nede-rlandsche Katholieken, die
hiervoor in aanmerking komen.
(Buiten verantwoordelijkheid der Red)
R.-K. Artsenvereeniging.
Toen ik in November 1918 op dien be-
ruchten crisis Dinsdag in Den Hoag langs
den Zuidwal naar het groote ziekenhuis
liep, kwamen me twee haastig loopende
soldaten tegemoet, die bulletins uildeelden
aan ieder, die ze tegen kwamen.
Ik nam er een aan, en dacht dat zal
web*. nu ar wat zag ik, het was een op
roep om zich te scharen om de Regeering
en de Koningin en het ging uit van de
R.-K. Vereenigingen. Er ging een g'.oed van
Jl.-K. begeestering door mijn leden, en
wat was ik trotsch op dit actieve optreden
van onze R. K. organisaties, wat stegen'
die propagandisten, die soldaten in mijn
achting,, ze waren al weg, anders... doch
er was een wansmaak in mijn vreugde:
geen R. K. Artsenvereeniging droeg daar
toe iets bij, want een R. K. Artsenvereeni
ging bestond niet eens.
Sinds hebben alle groepen begrepen, dat
ze zich nauwer moesten vereenigen, arbei-
dersj middenstand, werkgevers enz., ja
zdlfd de JR. IsJ. .officieren, vormden een
vereeniging. En toen ik bij de oprichtinj
van deze laatste tegenwoordig was, hinder
de het mij weer, dat de R. K. artsen nog
altijd niet durfden, ofschoon in het buiten
land reeds lang R. K. Artsenvereenigingen
bestaan. Nu en dan las ik in den laatsten
tijd in de R.K. bladen een stukje over de
noodzakelijkheid van zoodanige vere
gfrig, doch daar bleef liet bij.
Eindelijk kwam voor mij het doorslaand
bewijs voor de urgentie van een R k.
Artsenvereeniging, toen ik las de onwe
tenschappelijke, duistere openingsrede on-,
langs te Leiden gehouden door professor
Nolen, die de wonderen van Christus op
gelijke lijn trachtte te stollen met de ge
nezingen der zenuwartsen en kwakzalvers
'doolij Juiggestie. Hammer, jammer, kreet
het in qiij, dat we thans geei^R. K. Artsen
vereeniging hebben. Deze had terstond uit
naam van alle R. K. Artsen kunnen pro
testeeren, zij had... mijn verontwaardiging
zou me te ver voeren om mode te deelen,
wat ik gaarne had zien gebeuren.
Thans is er door de R. K. Artsen zoo
goed als niets gebeurd. Het R. K. volk weet
niet, dat wij R. tK. Art-sen de wonderen van
Christus als ware, niet op suggestie berus
tende wonderen aannemen. In deze waren'
wij verplicht geweest en corps voor het
volk een plechtig „credimus" uit te spre
ken, doch wij konden niet, want we zijn
niet georganiseerd.
Thans worden de onduidelijke bewerin
gen van prof. Nolen door onze tegenstan
ders uitgebuit, clie openlijk schrijven: ge
loof toch niet aan de wonderen van
Christus, een onzer eerste clinici heeft ver
klaard, dat ze op suggestie berusten. Had
ons R. K. volk nu onze plechtige verkla
ring, dan kon het zich verdedigen; ja zij
kunnen zich wel beroepen op de afdoende
tegenspraak hunner priesters, doch de te
genstanders zeggen: dat zijn geen medici;
zij kunnen het niet beoordeelen.
Dat onze verklaring van groot.gewicht
en noodzakelijkheid zou geweest zijn kan
ik u eenigszins illustreeren door een een
voudig voorval mede te deelen, dat ik zelf
meemaakte in 1912, toen ik als officier
van gezondheid In garnizoen was te Am-'
sterdam.
Ik werd gèroepen in liet hartje van da
stad bij een zieke vrouw. Drie of vier
trappen hoog lag "ze op een zolderkamertje.
Het was er arm, maar zindelijk. Toen ik
den volgenden dag terugkwam fluisterde
ze wat tegen haar jeugdig dochtertje, dat
daarop uitging. Om wat meer met haar,
mee te leven en belangstelling te toonen in
hare zorgen, vroeg ik haar, wat, het kind
ging doen? O, dat zal ik u zeggen: ik ben
bezig de negen Dinsdagen te liouden voor
een zieke vriendin van me, en nu kan ik
morgen niet gaan en daarom stuur ik haai;
even naar mijnheer pastoor, om te vragen,
hoe dat nu moet.
Ik was getroffen door die woorden en'
zei haar, dat ik dat heel mooi van haar;
vond en toen zeide zij mij iets. dat ik nooit
zal vergeten, omdat het zoo duidelijk doet
zien, hoe het volk op ons let en hoe wij
het kunnen steunen.
„Ja, dokter, u bent ook katholiek, ik zia
u wel eens in de kerk, u moest eens weten,
wat een goed u daarmee doet Eenigszins
verlegen zei ik: „hoe zoo, da's toch niets
bijzonders". „Ja, maar ziet u. wij worden
op de werkplaatsen zoo vaak om ons ge
loof bespot en als ze dan zeggen, jullie
domooivn gaan naar de kerk, maar de
ontwikkelden gaan niet, dan kunnen wij
nu zeggen: en dokter V.. die zal je toch
zeker wol tot de ontwikkelden rekenen die
gaat wel."
R. K. collega's wordt wakker! Laat da
beleediging van ons H. Geloof door een
der professoren in een algemeen© verga
dering geuit, liet sein geven.
Oogoauisegien iwij ons, vereenigeoi wij
ons in een R. K. An teen vereeniging met
etls 'hoofddoel onze geestelijke belangen,
het houdejn van ee»n jaarlijksdhe retraite'
gezamenlijke excursies b.v. en corps
naar Louride-s enz. en op do 2e plaatq
'maatschappelijke belangen. Wat men al
leen niet Venrtag, bereikt men door da
vakverecinig'ing wiel, vooral am de mgeo.
fring do adviezen der vak vereenigingen
■zoo hoog aanlslaat. En hebben de R. K,
artsen geen wenschen?
Geachte Collega, Jaat ons dam ©en be
gin imaken, allen, niemand .tiilgezonderd,.
vooral ook gij Branbanders en Limburgers,
met uw invloedrijk oantall! Stichten wij
een machtige vereemilgingl Aan alten,
die mij een kaartje van in step inning stu-
reto, zend ik 'terug een nomdnatieve lijst?
Ieder, die zoo'n. lijst ontvangt, wordt ver
zocht Vijf bestuursleden op te geven, ge-
teekend met paraaph. D,He de meeste
stemmen op ziclj voreenigen vormen bet
voordoopig bestuur, .dat de fctafcuten< zal
Ontwerpen, welke later ito een algemoenö
vergadering worden* behandeld en vast
gesteld, -waarna een 'definitief bestuur,
wordt gekozen
D'octs. P. H. E. VERBERNE
Chef Mill. Genee-sk. Dienst,
Groningen*
Hoogfeest van Pinksteren 1919.
FEUILLETON.
EEN EDEL HART.
Neem, zoon, neen, dat is niet waar,
zweicir hdt u!
Zwijg, ik geftodf u niet! Hij heeft ge-
Hxoken, hij (die nooit (liegt!Ach! wat
ton ik ongelukkig!... ongeluklkig!...
Zijne wanhoop wals 'deerniswekkend,
lacrjuos de Rhodes \Ma9 voor 'hem een
hoede Voorzienigheid geweest en Am net
to zijne moeder, brak J:et 'hart van hem
hij alles verschuldigd was!... Wart.
P-I.riJtkc-lijk© openbaring Voor eten eerlijk
fn rechtgeaard «man als hij... Jacques
[We op zijnen isdhou'der.
-- Luister, zieide hij, gij moet allds we-
wamt gij ollleen kur.'t de1 zo vrouw een
Itokciiiteinis afdwingen welke mij 'het ge-
'"k kan wederschenken.
Uw gelulk, meester!... Hoe klinkt Uit
Koord in mijne o'oren!... O! zij zal spre-
|ton, zij zal ispreikem, zeg ik ti!
Jacques 'dan, voor de knikkende en
toeil(Biiélen!d'0 Annette., voor iden Wee-
toiiden cm beschaamden Michel, verhaal-
to dam d'io lange geschiedenis van Dia
l's bedorvenheid, Van 't misdadig leven
to->t de markiezin tot dan toe geleid had.
Nu, zoo besloot imjmheer de Rhodes,
heb ik Marguerite's dochter, mijn doch
ter, weergevonden; het meisje, door me
vrouw 'd'Argelleis geroofd, u'it haat en
■wraakzucht, en in wier plaats zij een
wild-Vree mid k'iin'd stelde, de duivel weet.
waar Vandaan gedraald daar ben ik
zeker van, maar de stoffelijke bewijzen
van dit onderschuiven ontbreken me nog,
'en AriiRCrtto Casta réde kan me die bewij
zen aan de hand doen.
Zij zal u die hewüjzen geven, meester.
De voedistler, het hoofd verborgen in het
trijp van e'cn 'divan, 'snikte 'hartverscheu
rend. ^tichel -naderde haar en deed haar
opstaan.
Gij hebt gehoerd, zeide hij, mijnheer
de Rhcdes wacht, sprleek.
En daar zij zweeg, met verdwaasde
oog,en an doodsbleek gelaat, hernam Mi
chel:
Zij zal nietis kunnen Vertellen, mees
ter. 'in dien toestand waar zij nu in is,
'doch stel zelf de vraag, zij zal u arnt-
woei'deni.
Inès is niet cIc dochter van Fabie-n
,en Marguerite, niet waair? vroeg de graaf.
De tar.den .der voedster klapperden;
maar werktuigelijk onder dien dwingen-
den Hik ha ara zoons, knikte haar hoofd
bevestigend,
i Ear dit meisje wedd i,n de plaats ge
steld van het mijne, toen Diane na Mar
guerite's docd, het arme 'weesje naar
A&tai ae medegenomen had.
Hetzelfde tee-ken, doch minder afdoen
de 'dan liet 'eerste.
Waar kwam het vreemde kind vam-
■daaru? Hoe 'i9 dit onderschuiven gebeurd?
Maar schrielijk kraakten al de gewrich
ten van Annette Castarède, haar oogen
•rolden, in hun kassen, hare Tippen beef
den schromelijk-
Ik heb een doode gezworen ÜiesnooVTs
voor haar ie sterven, Bitotlter^de zij in
dolle uitbarsting van wanhoop, maar niet
'haar te verraden.
Een straal ontschoot de donkere oqgen
van Michel.
Uw leven, ja, morde hij. maar niet
u\Ve eer. Antwoord mijnheer de Rhodes
Zoo gij niet w'i'lt dat ik u eeuwig ver
achte en vervloeke.
Mijn God!... Mijn Gc.41!... (murmelde
lij, at Wankelende.
Zij klemde haarjjeide handen aan haar
hart, slaakto een gil en, zooals destijds
iri 'de nabijheid van toet kerkje va.n Argel-
l'les, roide Armette bezwijmd voor de voe-
Jten van Jacques.
Heel. don nacht ijlde zij vèrsclrrikke-
!li;.k, onverstaanbare wcoiklen sprekende.
Maar een alles overheerschend be
lang riep Jacques naar Parijs, waar Dia-
Jte nu vrij spel 'had om Henrietta strik
ken ite spannen, zelfs haar te "dooden, in
dien hij niet daar 'was om haar te be-
schermenMichel, wien toij voortaan niets
meer Ite verbergen had, begreep zijn
'angst.
Meesior, sprak hij, Vertrek. Ga waar
uw vaderlijke plicht u roept; maar wees
onbekommerd. Mijne Vrouw en ik zullen
onze moe'der bewaken en geen enkel
woord in hare ijlkoorts uitgesproken, zal
»oh|s ontsnappen. Zoo God ons bijsta en
dat 'zal Hij, om toe te la-ten",dat wij het
ik Waad, U, onzen weldoener, berokkend,
'horstellen zal ,ik u weldra komen zeg
gen wat gij zoo vurig wenscht to wetem
Jacques 'drukte de hand van zijnen ge
wezen bediende, en vertrok gerustgesteld
Hij Wiistb dat hij ten volle 'rekenen mocht
op dien verkleefden, eerlijken en trouwen
nuan. Moest er een mirakel gebeuren om
zekere dingen te achterhalen. Machel zou
het doem
HOOFDSTUK VIL
Veroordeeld.
Zooidra Laure weer thuis was. volbracht
rij hetgeen zij aan Marcel JBarrère beloofd
had; Zij begaf zich regelrecht naar het
kloosrteT der rue 'de Vatigirard^
Er was heel wat gebeurd sedert den'
Uag dat de gewezen huisschilder in mar
kiezin d'Argelles de brandstichter dend
rue Ffontaine-au-Roi herkend had. Jac
ques 'de Rhodes had zijne .klelndochtei!
weeir gevonden, en had tevens, om zoo
te zeggen, de zedelijke leiding 'der 'droe
vige zaak op zich genomen. Ondanks dit^
wist Laure wel dat haar zoo lciesche toe-,
stand als schoonmoeder van Inès, ban*
gewetensbezwaren fcglenovar die t'weo
vrouwfcn, waar zij, door het huwelijk
van haar zoon, zoo nauw aan verbonden'
■was, de 'werking van Jacques fel ver
lamden. Haar geweten was onrustig. Hatt
zij wel het recht de opperste belangen
van Henriette te slachtofferen aan d'io
van Maurice.
Zij logde het geval uit aan Pater Siricet.
't Is heel erg, zeide "haar 'de Carm'Ot
lie/t; nochtans, de plicht heeft den voor
rang cp allee. De burgerlijke stand uwer
pleegdochter moe't haar terug worden
gesctoonkën; geen enkele bijkomende
omstardigheid mag oorzaak wezen dat do
pltichtige in vrede van de vruchten barer
misdaad geniete.
Wat dan gedaan? vroeg de ongeluk
kige 'moeder, half d'ood 'van angst.
Pater Honorat komt 'terug; hij ijs
nu to Algiers, waar hij uitrust van dtt.
doorstane ellenden en vermoeienissen^
