S)eÊcicbdxe0ou^cmSl
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Uad verschijnt clkcn dag, uitgez. Zon- en Feeetü.
Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling^
Leiden 17 ct. p. week, f2.S5 p. kwartaal; bq
«enten 18 ct. p. we>.k, f 2.40 p. kwartaal.Franco
•t f2.70 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags
mis voor de Abonné's verkrijgbaar tegen betaling
KCt. p.kwartaal,bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
erg5 ct., met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
!0e Jaargang.
MAANDAG 12 MEI 1919.
Bureau STEENSCHUUR <5 - LEIDEN.
Intcrc. Telefoon 935.
Ko. 2910
Postbus 11.
De Advertentieprijs bedraagt 171/* cent per rege1
voor Handelsadvertentiën; Zaterdags 25 cent per regel»
22i/2 cent per regel voor gewone ad ver ten tien; Zater
dags 30 cent per regel. Voor ingezonden mededeelingen
wordt het dubbele van het tarief berekend.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worde»
aangeboden of gevraagd, huur ên verhuur, koop en
verkoop 50 cent; Zaterdags 75 cents, van 80woorden
'll' Waar en toch overdreven
de rede, die mr. v. Schaik verleden
t hield in de Tweede Kamer over het
j.,venkiesrecht, zeide hij o. m. het vol
waarop wij gaarne de aandacht
lezeressen en lezers willen vestigen:
,1161 kan mijns inziens niet worden
ontkend, dat menig huwelijk gelukki
ger zou zijn, indien de vrouw naast
lljar groote en onschatbare zorgen
,„or haar kinderen, naast haar opoffe
rde toewijding aan de belangen van
haar huishouding, ook meer het gees
telijk leven met haar man medeleefde.
Lilians mij zijn zeer veel gevallen he
iend in alle standen en kringen der
maatschappij, waarin de huwelijks
band hechter, de onderlinge verhou
ding tusschen de echtgenooTbn beter zou
«zen, indien de vrouw met den man
«eer opging in zaken van -meer
ipelen aard. Dat ongelukkige en on
regelmatige huwelijken bij ons Katho
lieken zoo weinig voorkomen, vloeit
piet voort uit het verbod van echtschei
ding, nfaar omdat man en vrouw zich
jn den dienst van God als een eenheid
welen en begrijpen. Dat geeft richting
m sterkte aan hun leven.
Nu de man eenmaal kiesrecht heeft,
ioor een stuk en tegenwoordig zeker
a o belangrijk stuk van zijn geestes
leven zich beweegt op het gebied der
lands- en gemeentelijke politiek, dwin-
ge men de vrouw, die zich zelf niet in
die richting weet te ontwikkelen, in
liaar eigen belang en in dat van haar
gezinsleven, tot een mede-leven in het
politiek gebeuren.
Als spciaal-paedagogiscbe factor heb
iï dus van de invoering van het vrou
wenkiesrecht goede verwachtingen. De
gedwongen belangstelling van de
trouw in allerlei zaken van meer alge
meen belang zal haar leven rijker en
roller maken. En huwende of gehuwd
lijnde, zal zij haar kinderen meer kun
nen medegeven, beter kunnen leiden,
doelmatiger kunnen afhouden van het
verderf en kwaad in deze wereld. En
ook van de zijde van het. kind zal de
verhouding tot zijn moeder beter wor
den, liet zal meer nog tot haar opzien,
wanneer het ook in geestelijk en maat-
ihappelijk opzicht in haar zijn leidster
kan erkennen."
ue beschouwing is gegrond op de 1 e-
w e r k e 1 ij k h e hl, in zoover be
id wordt, 'dat een verinniging van
stelij ke gemeenschap tusschen de
i van bet huisgezin het gezinsleven
omhoogheffen en gelukkiger maken,
dat fundament voor die geestelijke
icnschap is de g o d s d i e n s thet
o?n en door-denken en belevën van
Katholieke levens-beginselen!
el geciteerde fragment uil de rede van
v. Schaik vinden wij heel mooi...!., al-
lijk, wat er in staat over het vrouwen
recht. had er i. even "goed of beter
weggelaten kunnen zijn.
ït moge getuigen van een bijzondere
luiheid", gelijk is opgemerkt, zóó de
tlgen van liet vrouwenkiesrecht voor
Ie zien wij kunnen die voorstelling
Nizc spijt niet anders dan overdreven,
overdreven vinden. Het meeleven met
man, het leiden van de kinderen-
daarvoor is den vrouwen cte kiesrccht-
Kgdheid evenmin als de belangstelling
r personen- en détailkwesties in de po-
k o. i. vereischt noch gewenscht!
lasscheri, het vrouwenkiesrecht z a 1 er
n.
onze Roomschen hebben dan de taak
erhouding der Katholieke partij tot de
ere niet slechts dezelfde te doen blij-
doch vooruit te brengen!
'gen zij zich ten diepste bewust
van de ontzaglijke verantwoordelijk-
welke dan krachtens deze nieuwe
op hare sexe zal rusten!
Duitschland's vooHoopïg antwoord,
wornig in Duitschland om het vredes
verdrag te teekenen.
Zuilen de Duitsche gedelegeerden
Versailles verlaten?
zal het vredesverdrag niet teekenon.
Serviërs, Kraaien en Slovenen erkend.
OVERZICHT.
Het hoofd der Duitsche vredesafvaar-
diging Von Brockdorff-Rantzau, hegft deji
president der Vredesconferentie, Clemen-
ceau, twee nola's doen toekomen. In do
eerste zegt hij, dat de vredesvoorwaarden,
zooals zij den Duitschcrs zijn voorgesteld,
den grondslag van een rechtsvrede verla
ten, waardoor de gegeven beloften denk
beeldig worden gemaakt en dat er eens
deels eischen in staan, die door geen enkel
volk kunnen worden aanvaard, anderdeels
eischen, die volgens de deskundigen onmo
gelijk zijn in te willigen. De Duitsche dele
gatie heeft dat alles al bij een eerste lezing
gezien. Nu gaat zij aan de studie en tel
kens zal zij haar materiaal met kantteeke-
ningen aan de geallieerde en geassocieer
de regecringen doen toekomen.
De tweede nota dient tot begeleiding van
het Duitsche ontwerp voor den Volken
bond, dat'Brockdorff-Rantzau zoo vrij is
te overhandigen. De Duitsche delegatie
zal het ontwerp, dat opgenomen is in het
vredestractaat, bestudeeven en haar op
merkingen dienaangaande aan de gealli
eerde en geassocieerde regeeringen zen
den. Maar alvast maakt zij de opmerking,
dat het toch wel vreemd is, Duitschland
een verdrag te laten onderteekenen, waar
in het statuut voor een volkenbond is op
genomen, en dat land tegelijkertijd voorbij
te gaan bij de uitnoodiging om tot den
bond toe te treden. Zij vraagt nu, of en
'onder welke omstandigheden zulk een uit
noodiging aan Duitschland mogelijk
wordt geacht.
Middelerwijl is er in den binnenlandschen
toestand van Duitschland veel gewijzigd.
Was er een bijna algemeene roep, dat het
vredesverdrag niet mag worden aanvaard,
de sociaal-democraten dringen nu op on-
derteekening aan. Dit maakt het dan ook
hoogstwaarschijnlijk, dat de Duitsche dele
gatie van haar regeering ten slotte mach
tiging zal krijgen, den vrede op de uiterste
voorwaarden van de entente, te sluiten,
a
Onder de ontevredenen met het vredes
tractaat belmoren nog België en China.
Na de teleurstelling over het voorbijgaan
van Brussel als zetel van den Volkenbond,
de ontevredenheid over de schadeloosstel
ling e"n de geringe uitbreiding" van België's
grondgebied, komt nu de ergenis over het
feit; dat België geen stukje van Duitsch-
OosbAfrika krijgt te bchceren, dat liet toch
heeft helpen veroveren. China is zoo boos
over de beslissingen aangaande Sjantoeng,
dat het weigert te teekenen. Onderlusschen
blijft Italië zich verzetten tegen een grens
regeling tusschen dit land en Zuid-Slavië,
die niet met de nationale begeerten
strookt.
De Vredesonderhandelingen
De Duitsche gedelegeerden zouden
Versailles verlaten.
Volgens de „Chicago Tribune" bereiden
de Duitschers een reusachtige „bluff" voor,
om de geallieerden, cn in het bijzonder de
Ver, Staten, te intimideeren. In den loop
van een Zaterdag gehouden bijeenkomst
zou de Duitsche delegatie besloten hebben
Versailles binnen 48 uren te verlaten en
naar Weimar of Berlijn te vertrekken.
Brockdorf Rantzau zou order gegeven
hebben de koffers te pakken en zich tot
vertrek gereed te houden. Hij- zal de con
ferentie verzoeken, de mededeelingen, die
zij te doen heeft, voortaan naar Berlijn of
Weimar te zenden.
De „Tribune" voegt hieraan toe, dat
Rantzau uit alle macht gepoogd heeft, voor
zijn vertrek een onderhoud te krijgen met
Ciemenceau, Lloyd George en Wilson,
hierbij aanvoerend, dat, zoo hij zich met
ecu hunner in verbinding kon stellen, ver
werping der vredesvoorwaarden vermeden
zou worden.
Het verlies der Duitsche koloniën.
De officicele Entente-berichten over de
verdeeling der geannexeerde- Duitsche ko
loniën worden, volgens het H. N. door de
Duitsche pers met scherpe opschriften ver
meld, waarbij van een rechtsvrede 'of een
Wilson-vrede natuurlijk niet meer gerept
wordt. Zoo draagt het bericht in de „Ber
liner Zeitung am Mil tag" het opschrift:
Het leeuwendeel van Engeland.
China zal niet teekenen.
De Chineesche regeering zoo seint.
Reuter d.d. 7 xlezer uit Peking heeft aan
hare afvaardiging te Parijs instructie ge
geven, om een vrede, die aan Japan de
Duitsche rechten op Sjantoeng geeft, niet
te onderteekenen.
Incident op de Conferentie?
De bijzondere berichtgever van de „Etoilc
Beige" in Versailles seint: 6 Mei heeft or
een incident in de vredesconferentie plaats
gehad. Maarschalk Foch heeft alle verant
woordelijkheid -afgewezen, naar hij ver
klaarde, ten aanzien van de bepalingen
van het verdrag en de militaire waarbor
gen. Het incident maakte grooten ophef te
bevoegder plaatse, doch de censuur ver
plicht, de Fransche bladen tot het meest
volstrekte stilzwijgen.
Medezeggenschap van Zwitserland over de
Rijftkwestie.
In een officieel communiqué deelt het
ministerie van Binnenlandschc Zaken van
de Zwitsersche republiek mede, dat Zwit
serland het recht opeischt, als oeverstaat,
mede tc beraadslagen over de herziening
van dé Rijnscheepvaartakte van 1865. "Zwit
serland vraagt een billijke vertegenwoor
diging en voorloopig reeds toelating van
twee vertegenwoordigers in de Rijncom
missie,.met alle rechten, die een oeverstaat
toekomen. Verder merkt de Zwitsersche
regeering op, dat de onafhankelijkheid des
lands in gevaar zou kunnen komen door
de voortdurende bedreiging van verster-
kingswerken op de Rijnoevers.
Het koninkrijk der Serviërs, Kroaton en
Slovenen erkend.
Naar een officieel .bericht uit Parijs
meldt, hebben de groote mogendheden er
in toegestemd, dat de Servische delegatie
op de vredesconferentie het verdrag zal
teekenen uit naam van het koninkrijk der
-Serviërs, Kroaten en Slovenen. Hiermede
is het rijk de facto erkend.
Wilson over den Duitechen staat.
In een redevoering te Parijs zeide Wil
son o. a. het volgende:
Mijn opvatting van den Duitschen staat
is, dat iedereen het recht heeft, zijn stem
te doen hooren cn zijn raad te doen over
wegen. in zooverre hij dit waard is. En de-
grootste vrijheid van het woord is ook de
grootste veiligheid, omdat dwaasheid ver
slagen wordt door haar aan de kaak te
stellen. En in de vrije lucht van het vrije
woord komen de menschen met elkander
in verbinding, hetgeen den grondslag op-,
levert voor alle gemeenschappelijke suc
cessen.
Wel aardig gezegd. Maar nu de daden.
Duitschland.
9 De „Vorwarts" over wat te doen 6iaat.
Onder den titel: „Het uur is aangebro
ken", schrijft de hoofdredacteur Stampfer
in de „Vorwarts", na zijn terugkeer uit
Versailles:
Ik kom uit Versailles waar ik vrede ge
zocht en oorlog gevonden heb. Het niet te
omschrijven document, dat de tegenpartij
ons voorgelegd beeft, is geen vredesinstru-
ment, het is slechts de uiting van haar on
verbiddelijke wil den verQietigingsoorlog
tegen het Duitsche volk met andere midde
len voort te zetten.
Onderteekenen wij,, dan staan wij voor
een nieuw hoofdstuk van den wereldoor
log. In de plaats van de eerste vernietiging
zal de langzame vernietiging'treden, welke
tientallen jaren duren kan. Gedurende een
inenschenleeftijd van vertwijfeling zullen
wij naar het uur uitzien, dat verlossing
brengt. Onderteekenen wij niet, dan staan
wij voor een korten strijd, welke de onder
gang of de redding brengen zal. De vijand
zal dan trachten enkele gedeelten van
Duitschland te bezetten en de rest door
b.ongrr tot overgave te dwingen. Wij moet
ten hem dwingen geheel Duitschland te
bezetten en tot kolonie van zijn z.g. Volken
bond te maken en wij zullen dan toekijken
hoelang de tegenpartij naar binnen en
naar buiten aaneengesloten blijftr al duurt
het ook jaren, wij mogen niet toegeven.
Wij hebben het heldhaftige voorbeeld van
het kleine België voor oogen, dat onder
dcrgélijke omstandigheden het vier jaar
lang uitgehouden heeft. Wat België kan,
moeteii ook wij kunnen. De stemming van
het volk dringt de regeering tot een snelle
beslissing. Ten deze dient te worden op
gemerkt, dat wij in oorlog zijn en in oor
logstijd vertélt, men den vijand niet wat
zijn .plannen zijn. Wij hebben tot 21 Mei
den tijd om onze schriftelijke beswaren in
te dienen. Na afloop van dien termijn zul
len wij als volk door onze delegatie en
onze regeering zeggen, wat wij denken tc
doen. Daarvóór zal geen macht ter wereld
onze lippen openen. Dat geldt voor ons als
geheel; maar individueel is het geoorloofd
reeds thryis de verantwoordelijke mannen
toe te roepen: onderteekent niet! en zijn
volksgenóoten te zeggen; Houdt u gereed
het zwaarste te dragen, dat ooit een volk
toebeschikt is. Met verademing en hoop
zullen alle onderdrukte „volkeren en klas
sen in de wereld vernemen, dat het Duit
sche volk als medestfljders in hun rijen is
getreden. Men zal opzien in Ierland, Egyp
te, Indië, in de arbeidende klassen van alle
landen ter wereld. Men zal in de Ver. Sta
ten afrekenen met dezen zonderlingen op
volger van Washington, die naar Europa
is gekomen om een vrijheid te verkonden,
en die terugkeert na geholpen te hebben
den menschunrechter af te schaffen.
Het zal geen korte en geen gemakkelijke
strijd zijn. Gelooft niet aan wonderen; ver
laat. u niet op de hulp der Fransche socia
listen, die zich in de beslissende .ure noch
groot noch sterk hebben betoond. Wordt
niet kleinmoedig, wanneer het gehoopte
resultaat op zich wachten laat, maar vol
hardt in onuitputtelijk geduld en onwrik
baar vertrouwen dan zal uw uur ko
men!
De moord op Liebknscht en Rosa
Luxemburg.
Te Berlijn is het proces begonnen tegen
den huzaar Runge en acht officieren, be
schuldigd van moord op Liebknecht' en
Rosa Luxemburg. De officieren hebben
allen een uitstekenden staat van dienst. De
huzaar Runge is reeds voor den oorlog,
ten gevolge van twee ongelukken, zielsziek
geweest, werd in don oorlog herhaaldelijk
gewond en blijkt ook wegens psychische
stoornissen behandeld. De aanklacht luidt,
dat Runge Liebknc-cht een of twee koffsla-
gen heeft gegeven, waardoor een ernstige
hoofdwond ontstond. Den naast hem zit
tende officier droop tenminste het bloed
in den schoot. Ook heeft Runge Rosa
Luxemburg- twee kolfslagen toegebracht,
welke vermoedelijk doodelijk waren. Run
ge verklaarde uit eigen beweging, zonder
ophitsing of omkoopirig van de zijde dec
officieren gehandeld te hebben in blinde
woede. Vijf officieren worden beschuldigd
van moord op Liebknecht, dien ze met re-.
volver3 hebben afg -maakt, na eerst met
opzet een mankement aan d'c auto ver
oorzaakt te hebben, en Wegens medeplich
tigheid aan den moord.
Van de overige officieren wordt er een
beschuldigd in den auto op. Rosa Luxem
burg te hebben geschoten, terwijl de ande
ren daarna medehielpen het lijk op een
stille plek in het Landsvehrkanaal te wer-
Jpen.
Het getuigenverhoor maakte een zeer
pijnlijker, indruk, omdat vroildurand bleek
dat de officieren de waarheid niet zeiden
en ook vroeger, om elkander tc helpen,
valsche getuigenissen hadden afgelegd.
Zoo is bijvoorbeeld het indertijd gegeven
verhaal, dat een man op den auto gespron
gen is en op Rosa Luxemburg geschoten
heeft, blijkbaar een 'verzinsel en de ge
schiedenis van den roof van het lijk door
een opgewonden volksmenigte is van be
gin tot eind gelogen en om de ware toe
dracht geheim te houden. Ook is niet be
wezen, dat Liebknecht heeft pogen tc
vluchten.
Het getuigenverhoor zal worden voort
gezet.
Volgens de „Kölnische Zeitung" trok de
eerste dag van het proces geweldig veel
publiek. Engelschen en Amerikanen mpe-
ten voor een plaats op de tribune 4000 tot
5000 Mark hebben betaald.
Duitsch-Oostenrijk.
Geen vereen'rgitig met Duitschland.
De „Agence Centrale" verneemt, dat de
kwestie, betreffende de verecniging van
Oostenrijk met Duitschland definitief van
de baan is. Allize is er in geslaagd, de
meerderheid van de Nationale Vergadering
te Weenen te overtuigen van de noodzake
lijkheid van dit plan af te zien.
Kardinaal Mercier.
Naar de Belgische bladen meldden, was
kardinaal Mercier voornemens in den loop
dezer week naar Londen te vertrekken om
Zondagavond tegenwoordig te zijn bij een
concert in het Strand-theater ten bate der
behoeftige Belgische kinderen.
Italië.
F i urne.
De correspondent te Washington van dg
„Ass. Press" verklaart, dat op het Witte
Huis telegrammen zijn ontvangen, waarin
nadrukkelijk wordt tegengesproken, dat
Wilson zou hebben ingestemd met het voor
stel om Fiume na 1923 aan Italië af te
staan.
Vereenigde Staten.
Wilson on het Congres.
De „United Press" verneemt uit goede
bron dat Wilson niet vóór de onderteeke-
ning van het vredesverdrag naar Amerika
zal terugkeeren.
Për kabel of per post zal hij zijn bood
schap aan het Congres overzenden, waar
in hij verschillende quaesties van nationa-
len aard zal aangeven, welke het eerst be
handeld moeten worden.
Het vredesverdrag en het voorstel om
trent een verbond tusschen Frankrijk, de
V. S. en Groot-Britannië zullen aan heb
Congres worden voorgelegd, nadat de Duit
schers geteekend zullen hebben.
BUITENGEWOON OORLOCSCREDIET.
Ingekomen is het wetsontwerp tot wijzi
ging en verhooging van de oorlogsbegroo-
ting 1919 (buitengewoon krediet).
Het ontwerp dient ter voorziening in de
uilgaven, die als gevolg van de nog voort
durende buitengewone omstandigheden
door het departement van Oorlog moeten
worden gedragen en niet uit de z.g. vrede3-
begróoting bestreden kunnen worden.
Het totaal aangevraagde bedrag van 88
millioen zou aldus de minister in de
Memorie van Toelichting aanzienlijk
lager zijn geweest, indien daarin niet had
moeten worden begrepen de som,-die op
de gewone beg rooting meer zou zijn uit
getrokken, wanneer daarbij niet van ia
vroegere, maar van de thans geldende,
buitengewoon liooge prijzen van materia
len, arbeidsloon enz. ware uitgegaan. Heb.
uit dien hoofde meer benoodigde kan in
ronde cijfers op millioen gulden wor
den gesteld. Een verdere vermindering zou
het eindcijfer hebben ondergaan, indien
het gelukt ware met alle leveranciers tob
overeenstemming te komen, nopens de ver
breking van contracten voor die werken
en leveringon, waarop onder de tegenwoor
dige omstandigheden geen prijs meer wordb
gesteld.
.Waar die verbreking slechts verkregen
zou kunnen worden ten koste van een ab
normale hooge-schadeloosstelling, heeft da
minister gemeend aan de volledige uitvoe
ring van de aangegane overeenkomsten da
voorkeur te moeten geven. Eindelijk moes
ten, inzonderheid voor wat den dienst de£
genie betreft, in het voor 1919 aan te vra
gen krediet opnieuw bedragen worden be*
grepen, waarop reeds bij de buitengewone
kredietaanvragen voor 1918 werd gerekend
maar die in dat jaar niet verwerkt Vonden
worden.
Provincials Staten van Zuid-Holiantf.
Tegen het voorstel van Ged. Staten tob
het verleenen van subsidie voor de vaart-
verbetering ïv a t w ij k IJ m u i d e a
heeft de commissie uit de Staten geen be
zwaar. Zij meent alleen onder de aandacht}
te moeien brer.gcn, dal er plannen schijnen
to worden overwogen, om ook tc Katwijk!
een zeehaven te graven. In verband daar
mede werd o.' op aangedrongen, bij heb
graven van de berghaven rekening te hom
den met :1e mogelijkheid, dat Katwijk in
afzienbaren tijd een zeehaven zal krijgen»
De commissie in wier handen werdetf
gesteld de motie Ter Laan betreffondc dcol
achlurigen werkdag en het adres van den
Federatie ven Bond van Personeel in open
baren Dienst, met het daaromtrent uitge
bracht proeadvies van Ged. Staten is in
haar meeiderheid van meening, dat het
onpractisch zou zijn, thans een regeling
te maken voor de arbeiders in dienst den
provinciën nu de Rijkswet zeer waarschijn*
lijk spoedig zal tot stand komijn. Zij advi
seert zich met de conclusie van God. Sta*
ten te vereerdgen.
Wapens cn munitie in beslag genomen.
Men meldt uit Venlo-
'Door de marechaussee werden Zaterdag
FEUILLETON.
EEN EDEL HART.
'k ken dezen weg, zeide Henrietta; hij
..25 H naar het ronde pleintje; daar kan
o mand ons verrassen. Kom.
"•eenige minuten gaans, kwamen.zij
"daad aan eeir ronde open plek, waar
"tanken stonden, Over dag kon men
idaar, door eene opening in 't geboom-
heele omringende landschap in zijn
Verachtige bekoorlijkheid zien liggen,
'den tegenovergestelden kant dier ope-
t strekte zich het park als een dicht
Jonker woud uit. Maar rond de banken
1 er noch boom, noch struik, waar on-
9 iheiden luistervinken zich achter kon-
1 verbergen.
'Hier, zei Henriette, zal niemand ons
'"jn. Enkel de lucht welke over onze
'■den gaat, kan ons naderen, en die zal
"woorden niet herhalen.
Ik zeg dat gij mij de dood op het lijf
sprak Laure huiverende. Zeg spoe-
fa| &ij mij te zeggen hebt.
.0 1 [s nu niet het oogenblilc om door
'•ftring te laten bevangen, want heigeen
e te dselen ig iets afschuwe
lijks. Komaan, wees kloekmoedig... Waar
is uwe zelfsbeheersching, uwe wilskracht..
Ik zal waarschijnlijk uwe hulp noodig heb
ben. Kan ik er niet op rekenen?...
Ach! God sta me bij., reken er op!..
Ge hebt gelijkSpreek nu maar, ik ben
bereid alles te vernemen.
Na de ramp in de straat des Konings
fontein, welke mij tot uwe dochter maakte
heb ik u gezegd, dat, zag ik ooit de brand
stichter, haar die me handen en voeten
samenbond, en daarna het vuur slak aan
de woning der arme Clémence, ik haar
zou herkennen....
Ja, antwoorde Laure, die reeds de
Waarheid vermoedde, en opnieuw koud
werd tot in 't merg harer beenderen.
Welnu, sedert twee jaar al, zie ik
schier dagelijks die brandstichtster; sedert
drie maanden verblijf ik met haar onder
hetzelfde dak, en ik heb haar niet herkend!
Lieve hemel! 't is dus.
Die vervloekte naam, welken nog den
zelfden dag Marcel Barrère uitgesproken
had, wilde niet over hare lippen.
Henriette, kalmer wordende naarmate zij
sprak, voleindde den begonnen volzin.
Markiezin d'Argelles, ja, zij is 't!
Groote God! zijt gij er zeker van?
Heel agker!
Maar Jioe hebt gij haar dan niet eer
herkend?
Geheim? Denkelijk was het beeld der
vervloekte in mijn kinderbrein mettertijd
uitgev/i'scht. Maar daar straks, ginder,
voor het overschot van het vreugdevuur, op
hel oogenblik dat de twijgen, door haren
voet verzameld, in brand vlogen, dan heb
ik liaar weergezien omringd van rooden
gloed, met hare afschuwelijke wreede
oogen, haar hardvochtig gelaat, terwijl
haar haren als een franje haar voorhoofd
bedekten, juist zooals in den brandenden
winkelIk heb haar plotseling herkend,
en de ontroering was daarbij zoo hevig,
dat ik als neergebliksemd ten gronde viel
en 't bewustzijn verloor.
Gij weet dat ik nooit redetwist over
hetgeen gij me verteltIk geloof u dus
ten volle
Dat moogt ge gerust; hetgeen ik u zeg,
is de waarheid. Mevr. d'Argelles is de
moordenares uit de straat der Konings
fontein.
Wat gaan we nu doen?
Dat zullen we naderhand beslissen.
Voor 't oogenblik wil ik iets anders weten.
Wat?
Is zij me niet genaderd, wanneer ik
builen kennis lag?
Ja, ik ondersteunde u van achteren,
terwijl zij uw lijfje en corset losmaakte.
Dan heeft zij mijn medaillon gestolen,
dat het portret mijner moeder bevatte. Bij
den schijn van het vuur heeft ze die beelte
nis gezien want, het veertje versleten
zijnde, zoo sloten de twee schaaltjes niet
meer en ze herkend hebbende, heeft zij
zich van 't juweel meester gemaakt
Maar, Souriquette, wie zou dan toch
uwe moeder zijn?
In do slem van Laure lag zulke angst,
dat het meisje, ondanks hare ontroering,
hare pleegmoeder niet hare armen omvatte.
Mijne moeder? sprak zij, gij alleen zijt
dat folter uzelve niet, Ik heb u lief en zal
boven alles blijven beminnen. En toch,
moogt gij wel jaloersch wezen op een arme
doodc, die waarschijnlijk als martelares
gestorven is?... Neen, moeder Laurette,
daar hebt gij veel te braaf hart voor!...
Die woorden, uitgesproken met een ge
voel van volkomen en allerreinste teeder-
heid, deden de ijverzucht der arme vrouw
smelten gelijk sneeuw in de zon.
Gij hebt gelijk, welbeminde, zeide zij,
haar hartstochtelijk kussende, jaloersch
heid zou mij onwaardig zijn. Trouwens,
ik ben de best bedeelde, ik wie 't vergund
is u zoo schoon te zien, zoo braaf, zo<|
schrander.
Zwijg, maken wij eikaars harten niefl
week. Wij hebben onze kalmte noódig*
want zoo mij ooit doodsgevaar bedreigde*
is het wel nu.
U, doodsgevaar?
Maar begrijpt ge dat niet?Begri iPl
ge dan niet dat markiezin d'Argollcs he*
denavond het spoor terugvond, dat zij4
veertien jaar geleden, bijster geraakte!
Laure had den tijd niet te antwoordend
In de laan, welke naar de open plek leidd
weerklonk 'n haastige stap, en spoed
herkende Henriette, verlicht door dan i
nescliijn, Mathieu Puyloo, die op haad
afkwam.
De rentmeester van mijnbeer de Rhifc
des, mompelde zij haar oögen sluitendë"ati|
onder den indruk eener nieuwe aandoe*
ning. Ha! moeder, schep moed. God zencS
ons eenen verlosser!
Puyloo groette, en sprak de beide dame*
aan:
Ik zoek u sedert een oogenblik, me
vrouw, zeide hij, zich tot Laure wenden»
ik heb voor een briefje van mijnheer S|
Rhodes, mijnen meester.
(Wordt vervoügxLi
