BUITENLAND.
Brandstoffen-Commissie LEIDEN.
op Bon 4 der TuHkaarl:
:en edel hart.
aal
clad verschijnt eiken dag, uitgez. ZOn- en Feeetd.
.^bonnementgprijB bedraagt, bij vooruitbetaling,
leiden 15 ct* p. week, f2.— p. kwartaal; by
jgeoien 16 ct. p. week, f2.15 p. kwartaal. Franco
J* f2.45 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondaga-
is voor de Abonné's verisrijgbaar tegen betaling
25ct. p. kwartaal, bii vooruitbetaling. Afzonderlijke
ers5 ct., met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
10e Jaargang. DONDERDAG 10 OCTOBER
Bureau: STEENSCKUUR 15 - LEIDEN. Interc. Telefoon
1918.
935.
No. 2738
Postbus 6.
Te Advertentiepriji oedraagt van l-r5 regels f0.75
elke tegel meer 15 ct. Ingezonden riie'dcdealiogfiD van
1—o regels 11.50, elke regel meer SO ct., met gratia
bewijsnummer. By contract aaüzienlijke korting
Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen wnrdaa
aangeboden of gevraagd, buur en verhuur, koop en
verkoop 40 ot. p. 80 woorden. Ieder woord meerlöi
Loon naar behoeften.
jzonder© begrippen omtrent loons-
jling. dlringen door,
liöt ondier wij zersorgaan ,-De Bode"
rt de heer Gerhardi een pleidooi voor
loon naar behoeften.
bepleit een minimum salaris op
jarigen leeftijd', hetwelk «op circa
rigen leeftijd is verhoogd tot het
jmum. Maar hiji voegt er aan toe:
jij 't aangaan van een huwelijk
dit het salaris meil. een huwelijks-
ag-ei verhoogd, en: b'ij, elke vermeer-
iagi van het gezin met een kinder-
ao'n geluid had men van die zijde
verwacht.
m gaat ook dus daar rekening hou-
mat do behoeften van een gezin en
ten met kinderen gezegend gezin,
[aar... men draaft nu ineens wel wat
hardi door;. ,,Loon naar arbeid" moet
jeu geschrapt (en daarvoor in de
•va 13 moot komen ,,loon naar behcxeif-
nt
4f> gaat men ,nu weer al te ver.
#n, eerste maatstaf van het loon
t de arbeidspraestatie. En ook in de
161 ferWijtlelrsHsalarissen 'dienjt verschil
bestaan, naar gelang, de arbeids
fase groover of kleiner kan wor-
tweoda maatsitaf Vormen "de be-
flen de zorg voor een gezin en
loren. Volgens deze maatstaf kun
de loonen van in een zelfde cater
10 krachtens hun arbeidspraestatie
laatste personen onderling gradueei
schillen.
theorie, hier in eerj enkel woord
jestipfi, (worde halder ingezien en'
repen, dan zal er komen, een in de
lijk bevredigende loon,standaard.
vredesstap der Centraten
ILSON HEEFT GESPROKEN; DE
!DES-MOGEL!JKHEID IS NIET UIT-
ILOTEN. BINNEN WEINIGE DA-
ZAL BERLIJN ANTWOORDEN: DE
ACHTENWISSELING NIET VER3R0-
DE ENTENTE-PERS GAAT AC-
RD MET WILSON'S ANTWOORD.
HOLLANDSCHE BLADEN ACHTEN
ANTWOORD GEENSZINS VERWER-
JJK.
ieren hebben we nog in 't koi*t het
iord van Wilson op den vredesstap
lentraJen kunnen mededeelen. Ontrui-
van alle bezette gebieden wordt van
chland gevorderd.
goede trouw van alle besprekingen",
(de president, ,,moet, zooals duidelijk
(hangen van de bereidverklaring, van
intrale Mogendheden om overal hun
en terug te trekken uit het binnenge-
:en gebied."
bereidverklaring is voldoende. Stem
de Centrale Mogendheden er dus in
wn zich terug te trekken uit Noord-
Ütrijk, België, Italië, .de Oostzee-pro-
- iies, Litauen, Polen, Oekrajina, de
ia. den Kaukazus, Roemenië, Servië,
ro, Albanië, Perzië en misschien
stemmen eij in die ontruiming
dan, zoo mag men uit Wilson's ant-
rd opmaken, zullen de vredesonderhan-
gen worden geopend,
in is er nog wel kans, dat er voorwaar-
worden gesteld waaraan de Centralen
willen voldoen, maar de geschiedenis
5, dat tijdens besprekingen, een hervat
van den oorlog nauwelijks mogelijk is.
tijn er nog de 14 beginselen, die Wil-
in zijn redevoeringen heeft'neergelegd
"ie als. grondslag van de onderhande-
u tn zijn aanvaard.
9 het officieuse bericht uit Berlijn,
wij hieronder afdrukken, en mede na
instaande opvatting, is het lang niet
«gelijk, dat de Centralen in de voorge-
ontruiming zullen toestemmen.
&t met Wilson's verklaring zijn zij er
van, dat de vredesonderhandelingen
fop zullen volgen.
to overvloede zouden de Centralen in
wederwoord kunnen trachten, daar-
"v zekerheid te krijgen. Hebben zij die
rheid, dan 'behoeft er voor Duitschland
- schoon wijkende met een nog
ongebroken front zich den.vijand van het
lijf houdt, en ook voor Oostenrijk, dat zich
diep in het Ialtiaansclie land heeft ge
handhaafd, geen vernedering in te liggen,
vrijwillig het bezette gebied te ontruimen.
En aldus blijft dit gebied bevrijd van ver
dere verwoesting.
Nu is het de vraag, of Wilson, gelijk
sooveel anderen, eerst de Hohenzollerns
weg wil hebben. Het ia er hem, gelooven
we, slechts om te doen, te weten of do rijks
kanselier alleen spreekt uit naam van den
keizer en zijn .legerbestuur, dan wel namens
(het igeheoTe Duitiscfh© vioiiik. En dit laats/te is
wel degelijk het geval.
Intusschen is wel gebleken, dat de hoofd
factor in dezen oorlog thans wel de vrede
is geworden. Want gelukkig is de vredes-
mogelijkheid geenszins uitgesloten. Dit is
ieen Gieuigpelijlk feat. Een gedacihtonwisseÜng
tusschen de oorlogvoerende partijen is be
gonnen en hoe langer ze voortduurt, hoe
grooter de kansen worden, dat de oorlog
ten slotte tot een einde zal komen.
Wij kunnen thans den toestand rooskleu
riger inzien. Immers, „er is grond om aan
te nemen, dat de mogelijkheid tot voortzet
ting van den vredesstap eal blijven be
staan", verluidt half officieel te Berlijn en
al is dit een zeer voorzichtige uitlating, zij
toont, diat men ndet bij voodbaat Wilson's
voorwaarden onaannemelijk acht.
DE HOUDING DER CENTRALEN.
Het Wolffbureau, de nota van Wilson
publiceerend, voegt er aan toe, dat de offi
cieels tekst van het antwoord van presi
dent Wilson nog niet ontvangen is. Een
nauwkeurig onderzoek van den tekst is
thans nog niet mogelijk.
Toch blijkt uit den ontvangen tekst, dat
verdere verklaringen van de zijde der Duit-
sche regeering noodzakelijk zal zijn. Daar
toe zijn zorgvuldige overwegingen van de
regeering noodig.
liet antwoord op des presidents slot
vraag, werd reeds in de rijksdagzatting van
5 October gegeven in de rede van den voor
zitter Fehrenbach, die in naam van het
Duitsche volk en den Rijksdag verklaarde,
dat de Rijksdag het vredesaanbod goed
keurt en aanneemt.
In Weenise/be diplomatieke kringen ver
zocht men, dat, wanneer hét antwoord van
Wilson ontvangen is, een repliek zal wor
den gegeven, opdat het eenmaal verkregen
contract niet meer zal verbroken worden.
BIJEENKOMST VAN DEN DUITSCHEN
RIJKSDAG.
-President Fehrenbach is voornemens de
volgende zitting van den Rijksdag op Za
terdag 12 October des namiddags te één uur
te laten plaats hebben. Deze datum is even
wel nog niet definitief vastgesteld' en zal
zich waarschijnlijk richten naar het ont
vangen van de Amerikaansche nota. Op
de agenda staat, dat men mededeelingen
van den rijkskanselier verwacht.
DE DUITSCHE ARBEIDERS.
Het Korrespondenz-blatt der vrije vak-
vereenigingen geeft uiting aan de ernstige,
maar ongebroken stemming der Duitsche
arbeiders met betrekking tot het vredes
aanbod. Het blad schrijft: Wij willen een
vrede van vergelijk, maar niet een vrede
tot eiken prij9. De democratiseering zal ons
helpen, een vrede te verkrijgen, die de ont
wikkeling van het economisch leven en ons
volk verzekert, zonder andere volken te
benadeelen.
GERUCHTEN OVER TROONSAFSTAND
VAN KEIZER WILHELM.
De geruchten, door een^blad verspreid,
als tzou keizer Wilhelm het voornemen heb
ben ten .gunste van zijn oudsten kleinzoon
afstand van den troon te doen, zijn van
allen grond ontbloot.
DE OPVATTING IN DUITSCHLAND.
Onder bet opschrift „Waarom aan Wil
son?" schrijft de „Vorwarts":
Over de vraag waarom de Duitsche re
geering de vredesnota niet direct aan alle
oorlogvoerenden richtte, maar via presi
dent Wilson, schrijft men ons:
Door de aanvaarding van Wilson's pro
gram heeft de Duitsche regeering een stap
gedaan, waarvan de beteekenis naast den
zakelijkeri kant ook daarin ligt, dat daar
mede aan de persoonlijkheid van Wilson
een vertrouwens-votum in den uitgebreid-
sten zin is gebracht. Dit vertrouwen geldt
de oprechtheid, de idealen en de wereld
beschouwing, die in de verklaringen van
den president steeds tot uiting zijn geko
men, want men verwacht dat Wilson de
door hem opgestelde beginselen tegenove*
Duitschland zal handhaven en op~ recht
vaardige wijze cal toepassen, mede in het
belang van ons volk.
Het vertrouwen dat het Duitsche volk
elders heeft betoond, doet ons het antwoord
kalm afwachten.
DE BUITENLANDSCHE PERS.
Duitsche m e e n i n ig.
Over 't algemeen cien de bladen in het
antwoord van Wilson een aanleiding tot
verdere onderhandelingen. De ,,Nordd.
Allg. Ztg." schrijft: ,,Wij hebben reden om
aan te nemen, dat de voortzetting van de
stappen tot deh vrede mogelijk gemaakt
zal worden."
De opvattin® in Oostenrijk.
De bladen maken met voldoening mel
ding van de sympathieke houding van de
neutrale pers ten opzichte van den vredes
stap en wijzen zonder zenuwachtigheid op
de houding van het overwegende deel van
de Entente-perö, waarbij zij constateeren,
dat de betere elementen van de Entente
bevolking niet in deze inzichten schijnen te
deelen. s
De bladen in Frankrijk.
In de couloirs van den Senaat heerschte
de levendigste belangstelling naar het ant
woord van Wilson. Allen waren het er over
eens, dat de Entente onmogelijk in onder
handelingen kan treden, zoolang de Duit-
scher nog niet de bezette gebieden hebben
ontruimd, terwijl hij de noodige waarbor
gen geeft tegen een herhaling.
Wat de Engelsche pers zegt.
De bladen verklaren volmondig het ant
woord van Wilson goed te keuren en wij
zen erop, dat het een toetssteen zal zijn
van de Duitsche oprechtheid.
DE HOLLANDSCHE PERS.
Zal Duitschland dezen onvoorwaardelij-
ken eisch inwilligen? vraagt De Maas
bode. Op te merken valt, dat-theoretisch
daartoe geen beletsel in den weg staat.
Prins Max von Baden heeft de „Faust-
pfand"-theorie, waaraan von HertJing vast
hield, niet hernieuwd en dus blijkbaar ge
heel laten vallen. Maar of practisch de
zware eisch vervuld zal worden?
Een V.-D.-telegram uit Berlijn meldt, dat
de Duitsche Regeering slechts dè,n tot de
ontruiming zou overgaan, wanneer men
aan de conferentietafel cou plaats genomen
hebben en de entente daardoor getoond zou
hebben, dat het haar ernst was met het
houden van besprekingen.
Het antwoord van den president der Ver.
Staten is bekend gemaakt en de vredeskan-
sen zijn niet verminderd, .zoo meent de N.
Rott. C o u r a 111. Integendeel zij zijn
verhoogd! En dat is nog nimmer voorgeko
men, zoolang de oorlog duurt.. Is het ant
woord van den president gedicteerd.-door
den wij om Duitschland te vernietigen, in
welk geval, en wellicht moet men ver
staan: in welk geval alleen psins Max
van Baden heeft verklaard," dat het Duit
sche volk den strijd op leven en dood zou
aanvaarden?
In het minst niet.
De heer Wilson heeft op het venzoek, vre
desbesprekingen te willen beginnen en een
wapenstilstand te sluiten, geantwoord, dat
een wapenstilstand niet kan worden over
wogen, voordat de Duitsche troepen de be
zette gebieden hebben ontruimd, doch ver
der opheldering gevraagd over de juiste be
teekenis van Duitschland's nota.
In dit laatste gedeelte ligt, dunkt ons, de
kern van het antwoord verborgen. Presi
dent Wilson heeft de deur, om tot vredes
onderhandelingen to komen, niet toegewor
pen. Hij laat aan de Duitsche regeering
de gelegenheid open, om meer gedefinieer
de vredesvoorstellen te doen.
Het Centrum vraagt of Duitsch
land nu op zijn beurt met een „non possu-
mus" zal antwoorden? Dat de oppositie en
de militaire partij dit zullen verlangen lijkt
nagenoeg eeker; men zal geen afstand wil
len doen van de z.g. vuistpanden en de
grenzen ontblooten.
Maar wellicht komt de regeering in haar
verlangen naar den vrede met een tegen
voorstel, dat bijv. de ontruiming van een
deel der bezette gebieden en met name
België zou kunnen inhouden.
Het antwoord van Wilson laat voor Het
Handelsblad de mogelijkheid open
van een begin van besprekingen over de
vredesvoorwaarden met voortzetting intus
schen van den oorlog zooals ook graaf
Burian indertijd voorstelde.
Het Vaderland meent, dat er nu
De Directeur van het Brandstoffen-Bureau maakt bekend,
dat vanaf heden worden geldig verklaard de hierna te
noemen bons en dat de op de kaarten genoemde handelaar
gemachtigd is op de gewone en nader op de kaarten om
schreven wijze de navolgende aflevering te doen:
op Bon 3 (3a en 3b) der Minimumrantsoenkaart
van Nos. 1—11999 2 H.L. geklopte cokes;'
12001—32999 2 H.L. parelcokes;
33001-56999 2 H.L. geklopte cokes;
van Nos. 1-56999 50 lange turven;
dat bestellingen uitsluitend mogen geschieden op de bij
de brandstoffenkaarten verstrekte besfelbiljeiten, welke ook
bij afhaling in het bezit der afhalers moeten zijn en door
den handelaar moeten worden voorzien van den datum
der afhaling;
dat degenen, die thans o.a. parelcokes moeten ontvangen,
deze brandstof niet wederom zullen ontvangen voordat aan
alle andere verbruikers een toewijzing in parelcokes zal
zijn gedaan;
dat de maximumprijzen zijn:
Hoavselheid en soort: Thuisbezorgd: Afgehaald:
I H.L. geklopte cokes f 1,60 f 1,50
I H.L. parelcokes f 1,60 f 1,50
50 lange turven f 0,90 f 0,85
alles met inachtneming van de verhoogingen voor de ver
schillende dorpen, op de maximum-prijslijsten aangegeven.
Voorts wordt er de aandacht op gevestigd, dat, wat de
ingezetenen der Gemeente Leiden betreft, de toeslag, door
den Raad dier gemeente op bon 3 toegestaan, wegens
de vele aan deze regeling verbonden werkzaamheden, zal
worden verrekend bij de geldigverklaring van bon 4.
De Directeur van het Brandstoffen-Bureau,
KRAMER.
Leiden, IO October 1910. 7511
in. elk geval geestelijke aanraking tusschen
de oorlogvoerenden is. De scheidsmuur is
gevallen.
Een belangrijke stap in de goede richting
zoo kan De Nieuwe Courant
den indruk van Wilson's nota samenvat
ten. Zij laat aan den Duitscheri kanselier
de mogelijkheid open om het Duitsche
standpunt klaar en helder uiteen te zetten,
en ook om aan de verlangens der geallieer
den in vele opzichten tegemoet te komen,
tzonder dat het Duitsche volk daardoor ver
nederd wordt.
KAMERIJK IS GÉVALLEN. DE GE
ALLIEERDEN NEMEN 11,000 GEVANGE
NEN. RAMILLIES VERMEESTERD.
DE ITALIANEN ZIJN ELBASSAN BIN
NENGEDRONGEN. IN ALBANIË IS
SKOEMBI PEREIKT.
OVERZICHT.
K a m e r ij k is gevallen, na
St. Quentin een zeer belangrijk punt, waar
vele wegen en spoorlijnen bijeenkomen. De
stad stond reeds lang hachelijk, doch hard
nekkig door de Duitschers verdedigd.
Thans, ten gevolge van het Engelsch-Ame-
rikaansdhe offensief tusBohCin St. Quentin
en Kamerijk, werd de plaats ernstig met in
sluiting bedreigd en moest prijsgegeven
worden.
Bij dat offensief zijn 1 1,0 O O gevan
genen en meer dan 200 vuurmonden den
Geallieerden in handen gevallen.
Voorts is Ra m'i llies genomen
en zijn de overgangen van het Scheldeka
naal in het bezit der Geallieerden.
Het Oostenrijksche stafbericht maakt
melding van hevige gevechten bij Verdun.
Aldus woedt de strijd over het geheele
front in Frankrijk en zonder verpoozen,
dan hier en dan daar, vallen Foch's legers
aan.
De Italianen zijn, na verbitterden tegen
stand der Oostenrijkers, gisteren Elb as-
san binnengedrongen. Ook in
de lucht moet hier een hevig bombardement
hebben plaats gevonden, waaraan ook En
gelsche vliegers deelnamen,
In Albanië hebben de Italiaansche troo-
pen bij de achtervolging van de dekkinga-
troop-en' van don togemsibairucber Skoembl
bereikt. In de buurt van Ponte Nova
en de streek van Murikiani, ten Z.W. van
ËLbassan.
In Syrië blijven die Duibscho em Oostent-
rijksche troepen terugtrekken De Serviërs,
die hen achtervolgen/ zijn N i s j reeds tot
op korten afstand genaderd'.
Turkije.
Do kabinetsorisis.
Reuter verneemt, dat te Londen bericht
is ontvangen nopens de hervorming van
het Turksche kabinet Geruchten gaan om
trent het ontslag van Enver pasja en Ta-
laat pasja.
Tot nu toe is geen bevestiging ontvan
gen, doch in verband met de daad van den
gouverneur van Smyrna, die een afvaardi
ging naar Athene zond is het waarschijn
lijk, dat de gouverneur zich vooraf van
ministerieelen steun verzekerde.
Oekrajina.
Onderhandelingen met de Krirn.
Volgens de pers te Kief zijn op 5 Octobeï
te Kief economische onderhandelingen tus
schen Oekrajina en de Krim begonnen.
Zwitserland.
Neutraliteit geschonden.
Volgens een llavas-telegram heeft een
Duitsche vlieger Dinsdagmorgen in de
buurt van Niecourt een Zwitsersche kabel
ballon neergeschoten. De ballon vloog in
brand en de waarnemers werden geheel
verkoold teruggevonden. De Zwitser&che
pers eischt een krachtig optreden der .d«
geering.
FEUILLETON.
ezit» u
ngeveer twee ure voelde Laure, die het
rte visioen der (zieltogende Rosou weer
den geest zaïg, een kleine hand haren
aanraken,
j keerde zich om.
nriette, in haar nachtkleedje, stond
i haar.
Wat is er? vroeg Laura, verschrikt het
'ia 't holle van den nacht daar te
t Is nu tijd om Maurice zijn keel te
'leren, moeder, sprak het kind. Wil ik
fyen?
groote aandoening greep de arme
'er aan.
'e kleine, zoo tgoed, zoo verstandig,
'"dus aan alles.
"la, help mij eens, sprak Laure. Of
ik zal u helpen, want gij moet schil-
:o! i
"ewiete
ottn
bloetf Maurice verplegen, zoo
f en eoo handig, dat dokter Chauny
,irbaa$d over stond.
Twee drie dagen gingen voorbij.
Men dacht dat de vreeselijke ziekte ge
weken was.
Laure had geen oogienblik rust meer ge
noten.
Zij waakte bij haren zoon, terwijl de
kleine het huishouden deed, bezig was met
alles, de consultaties bijwoonde, de ge
neesmiddelen toediende.
Wat zouden wij gaan doen zonder
haar? zei Laure tot Roselin, die zelf weinig
hulp verstrekken kon, daar hij moeilijk
zijne machine kon verlaten.
Het schijnt me dat ornze kleine zieke
wat beter is, zei dokter Chauny den avond
van den derden dag. En toch, de koort9
vermindert niet veel, en dat vind ik niet
heel natuurlijk'. Waakfc goed dezen nacht.
Vergeet de geneesmiddelen niet.
En, wezenlijk, ongeveer drie uur, zette
het kind zich overeind; het zag rood, op
gedrongen, hijgde naar adem; zijn lippen
waren schielijk blauw gewonden.
Moe.... ik stik.... mompelde bet, zijn
hand aan zijn keel slaande.
En daarop werd hij door een schorren,
diepen hoest, gelijk aan 't kraaien van den
haan of aan 't bassen van den hond, ge
schud gelijk een riet in vollen wind.
En de eene crisis volgde op de andere,
afgewisseld door jammeren en kreunen om
een steen en hart te breken.
Moe... Qierhaalde bij hijgende, moe,
ik sterf... lucht... ik stik!...
Zoodra de dag in de lucht kwam, liep
Vallauris om den dokter.
Op den trap hoorde de geneesheer den
knaap hoesten, en 't deed hern verbleeken.
Dat heb ik gevreesd, mompelde bij
met opgetrokken wenkbrauwen.
Ditmaal is 't wel de groep, nietwaar?
vroeg Roselin wankelende.
Helaasl ja
Moet hij dan sterven?
Er moet aanstonds een operatie ge
beuren; het is nu nog tijd.
Laure had die woorden gehoord.
De keel van mijnen zoon openleggen!...
riep zij handenwringend uit; neen, dat niet
nooit!
Ziet gij hem dan liever verstikken en
doodgaan? sprak de dokter.
Mijn God!... mijn Godl... jammerde de
ongelukkige moeder; mbest ik dat nog be
leven!
Op 't gillen van Laure, was Henriette
komen toegeloopen.
Moeder, cei ze, arme moeder, laat den
dokter begaan!... Ga naar uwe kamer. Al
die dingen maken u te ziek!... Ik zal er bij
blijven en den dokter helpen.
Laure snikte.
Spoedig, zei de geneesheer na den zie
ken knaap onderzocht te hebben, loop naar
twee mijner confraters, die ik gisteren al
waarschuwde; geef hun mijne kaart af...
wacht! ik zal er iets op schrijven... en ze
zullen aanstonds medekomen.
Roselin vertrok eoo vlug hij kon.
Na twintig minuten kwam een der twee
geroepen geneesheeren toegesneld; de an
dere was al niet meer thuis en zou niet
voor den middag terugkeeren.
Wij kunnen niet langer wachten, ver
klaarde dokter Chauny, laat ons de ope
ratie aanstonds doen.
't Zal moeilijk gaan met ons tweeën,
merkte de andere dokter aan.
Chauny wees naar Henriette.
Dit kind zal ons helpen, sprak hij.
Do andere keek verwonderd op.
Dit meisje! zeide hij; kom ge lacht
er mee
Ziet niet naar hare gestalte of ouder
dom. Zij is eene vrouw, door haar hart en
hare rede; overigens er valt niet te kiezen,
bezie den knaap maar eens.
Inderdaad, Maurice ademde nog enkel
met groote inspanning; zijn lippen werdeij,
al blauwer en blauwer; zware zweetdru^y-
pels bedekten zijn opgedrongen gezicht;
schorre, onsamenhangende jammerklach
ten wisselden af met de hoestbuien en aan
vallen van verstikking.
Dokter Chauny volbracht met veel be
hendigheid de heelkundige bewerking.
Ternauwernood waren eenige druppcW
bloed zichtbaar aan de opening van d«
tamelijk lange holte, waar de geneesheer
eerst zijnen vinger instak, en daarna een
licht omgebogen zilveren pijpje.
Toen alles gedaan was, wendde hij zich
tot Roselin, die met gesloten oogen en bleek
als de dood in de kamer stond. De arme
man had den moed niet om het staal tfl
zien dringen in dit brandende vleesch.
Mijnheer Vallauris! riep de dokter.
Roselin huiverde.
Kom hier, vervolgde de man der kunst,
gij moet leeren 't pijpje te reinigen.
Na een bovenmenschelijke poging, trad
Laure's man nader.
Maar aanstonds begon hij te rillen gelijk
een blad.
Groote God!mompelde hij al wa>
kelende.
(Wordt vervolgd»}
