BUITENLAND. Nederland en de Oorlog. I ui f (ad verschijnt eiken dag, uïtgez. Zon- en Fcestd. tie Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling, Leiden 15 ct. p. week, f2.— p. kwartaal; bij jcroüten 10 ct. p. week, f 2.15 p. kwartaal.Franco noet f2.45 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondaga- U tS is voor de Abonné's verkrijgbaar tegen betaling - 'i 05 ct.p. kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke R h umera 5 ct., met Ge'ülustrcerd Zondagsblad 8 cent. 10e Jaargang. DINSDAG 8 OCTOBER 1318. Bureau: STCENSCHUUR IS LEIDEN. Inlerc. Telefoon 935. De ïidvertentiepvya Dedraagt van 1—5 regels fO.WJ, elke ïegel meer 15 ct. Ingezonden medcdeèltugentan 3—6 regels fl.50. elke regel meer 30 qt., met gratjï bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worde* aangeboden of gevraagd, huur en veihuur, koop on vei koop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer lot. •Onze Eenheid. In „ba Standaard'' lazen we dezer da im! »n di.6 getuigenis over onze eenheid, f„Over en weer dient men bij zulke casuspositie rekening te houden, met heb onderscheiden, karakter, dat oioerzijds de Anti-revolutionai ren en anderzijds de Roomsche par- j tij kenmerkt Op kleine schakeerin- Ji gen na zijn de Koorrischo StaaLshe- den hot met elkaar eens, terwijl om gekeerd aan onze zijde gedurig; nieuwe schakeering opduikt." Wat hier van de Roomsche Staateiie- (c Vu terecht wordt getuigd, moet ook -"irden verklaard' van hèèl het katholie- volk.Ja, inderdaad, datgene, waar- kbt wij het niet allen met elkaar eens ,jiiP kan in betrekking tot de groote, meenschapiteliike katholieke begin- eien, die zich uitspreiden over hèèl het grein van het practischo leven, wordên S gigeduid als slechts kleine schakee- jagen"! Alleenlijk... wij krakeelen nog teens heftig over die „kleine schakee- tngen" on wij, blazen zo nog al eens oog op, als tot bergen, die ons, strij- üti uit óén en hetzelfde kamp, van el- tiader scheiden. is een dwaasheid, die ten schade aan de kracht, welke wij in loomsche eenheid zouden kunnen inwikkelen. jet geheim van, d'io kracht en van ft eenheid ligt in het klare inzicht Jtt, wat ons, katholieken scheidt, ten lülie niet meer dan „kleine schakeerin- <tn" zijn, welk inzicht samengaat met 1st karaktervolle zelfbedwang, om dien aereenkornstig te handelen in de prac- jik van het dagetij,ksche leven, van de tonische actie op veelzijdig terreinl De vredesstap der Centralen OVERHANDIG! Nu DER NOTA'S HEEFT PLAATS GEMAD. WAT ZAL WILSON ANTWOORDEN? IN ENGE LAND IS DE STEMMING VERDEELD HEN WENSCHT MEER WAARBORGEN. DE FRANSCKE PERS IS VOLSTREKT ONVERZOENLIJK. AMERIKA VER LANGT ONTRUIMING VAN 3ELGIE EN fRANKRIJK. DE HOLLANDSCHE BLA- DEN ZIJN OVER HET ALGEMEEN OP TIMISTISCH. 3 Uit de beschouwingen der Entente-bla- 8en kan men zich e enigszins een oordeel rormen van de houding der openbare mee- ning in de tegen de C.entralen strijdende clltj landen. Deze stemt niet gunstig. Het woord staat thans aan Wilson. Zal liet in denzelfden geest gesteld zijn als wat gransche en Engelsche bladen schrijven? lij'kit waajnsdhijnllijk. Het is gevaarlijk U voorspellen, doch het zou wel in de lijn m van al wat er van Entente-zijde ge broken en geschreven is, ook door den pre- aedf, indien men waar borgen vroeg en wel in de voorafgaande ociruirning van Frankrijk en België, Roe menië, Servië en Rusland. Van uit het ge- ihlspunt der Geallieerden zou dit geen overdreven eisch genoemd kunnen worden. Van Duitsch standpunt gezien, zou de J&enejjSch gicivoeigiijik' 'kunnen, luiden: goed, '4 ontruim dan ook mijn koloniën. En ffl, na prijsgeving van de wederzijdsche vuislpanden, zou de toestand in Europa jwer zijn zona's voor dien. cou men 4 jaren bng roet vcrfoibhefrinjgi gereden hebben, ®etgeen ander doel, om ziLch tegen elkaar Ie vertLedigeru Zou dit dan het -einde zijn van den oor log. dat alles bleef zooals liet was en dat elechta de geheele duur van vier afschu welijke jaren gediend zou hebben om de .wereld te laten beseffen, dat de toekomst ün oorlogen meer mag brenger? Van Wilson's toon hangt in deze aange legenheid veel af. De „Vorwarts" meent hn ook, dat Wilson niet zal staan tegen over de keus: aanvaarding of verwerping un het voorstel der Centralcn. Immers, in ste plaats wordt Wilson verzocht de «ak van het herstel van den vrede in de te nemen. Wilson .zal daarop kunnen antwoorden, dat hij steeds voor dit herstel Rn den vrede geijverd heef.t, zelfs door zijn oorlogsverklaring. In do tweede plaats verzoeken de Cen- tralen Wilson hun voorstel aan de Geasso cieerde reg.eeringen over de brengen. Dat zal Wilson ook wel niet weigeren. Ten slotte vraagt men Wilson een onderhande laars te zenden. Zal Wilson dit weigeren? Op Burian's nota antwoordde hij, dat het onderwerp der onderhandelingen niet nauwkeurig was aangewezen. Geen onvoorwaardelijke Weigering! dus. En deze reden, om onderhandelinen af te slaan, meent de „Vorwèrts", bestaat-nu niet, daar het onderwerp immers bekend is: het "rijn de 14 punten van Wilson's pro gramma en daarover valt te praten. DE OVERHANDIGING DÊR NOTA'S. De Zweedsche gezant heeft gistermorgen te Washington aan Lansiijg de nota van Burian, de Zwitsersche ge7.ant die van Duitschland aangeboden. DE MEENING DER BLADEN. Buiten landsche pers. De stroom van persbeschouwingen sa menvattend, kunnen wij zeggen, dat men in Engeland sceptisch gestemd is. Men beschouwt de politieke omwenteling in Duitschland en de daaruit voortvloeien de voorstellen der regeering wel als een belangvvekkenden stap in de goedo rich ting, doch meent, dat die stap nog niet groot genoeg is. Ook merkt men spottend op, dat d;e Cent-raten na vlier jaren eerst, tot- dezen stap besloten hebben, nu de krijgs kansen zich negen hem gaan' keeren. Daar om verlangt men waarborgen. Toch be schouwen enkele organen de daad als op recht en achten zij dece de aandacht der regceringen dubbol en dwar9 waard. De Franse he pers is volkomen onverzoenlijk en wil niets van eenige toena dering weten, zoolang Duitsche troepen nog op Fransch gebied staan. Men zal zich trouwens herinneren, dat ook de Engelsche aatbeidersparlij indertijd al9 voorwaarde voor de. opening van vredesonderhandelin gen de voorafgaande ontruiming van Frankrijk en België heeft .gesteld" al9 waar borg. En dien waarborg, verlangt men in Frankrijk in de eerste plaats. Ook uit Amerika komt zulk een ontnuchterende beschouwing. Daar meent men, dat Duitschland uit een militairen nood een politieke deugd ifracht te maken. Men is van meening, dat door Duitsch land-nog niets is gedaan, wat een waar borg zou zijn voor het aanknoopen van be sprekingen. Herhaald wordt, dat de waarschijnlijk heid slechts gering is, dat er ernstige aan dacht cal wordeit gewijd aan de Duitsche vredesvoorstellen, terwijl Duitschland nog cedeclten van Frankrijk en België bezet houdt. Men moet bij al deze lectuur echter niet vergeten, dat .zij vermoedelijk ontstaan is na lezing van een uittreksel van de rede van prins Max. De-Duitsche pers juicht over het. algemeen de daad der nieuwe regeering toe, voorziet echter de mogelijkheid van een mislukking. De „Kolnische Volkszeitung" schrijft evenwel: Geen vervalsching, geen stilzwij gen, geen verkeerde uitlegging kan onze vijanden het feit doen vei'heelen, dat cij niet antwoorden aan de DuKsche regeering of aan een diplomaat, doch aan het Duit sche volk zelf. Indien dit antwoord -even eens door een vernietigingswil tegen het Duit9che volk bezield .zou zijn, dan zullen onze vijanden, evenals in de bevrijdings oorlogen van 1813, moeten erkennen, welke krachten er nog leven in het'Duitsche volk, dat om zijn bestaan strijdt. De opvatting tin Spanje iis d'erae: -De ,,-Diario Universal" zegt in een (basprekirag van ihiet vredtesvoorslbel: De puri.t3c.hie regeering, die zich in een gevaar lijken toestand bkavindt, neemt al® red middel 'toaair toevlucht tot een oriënteering van lhaar politiek naar Li-niks. Zij zoekt haar ibellioud an di-e.t losrtaten der autocratische -en militaire organi aides, die karakteristiek zijn..voor Duiitskhland. „El Sol" ziet in deizen ■s'tap het bewijs, dat het keizerlijk Duitischtand zich totaal overwonnen ziet. Puiiinis M'ax iheeJJ, op een toesTiiete wijze de gewelMigie overwinning van Frankrijk en zijn geallieerden dë kroon opgezet. De Hollandse he pers. Aan ,,De Maasbode" ontleencn wij: Duitschland heeft de vredeshand aangebo den. Geen vuist-in-het-pantser, of een half- uitgestoken vredesvinger. Het is de voile openlijke hand, die 'aan den tegenstander wordt gereikt. Een onvoorwaardelijke afwijzing van deze vredeshand, in zulke omstandigheden aangeboden, zal, zooals met de nota van Burian geschiedde, niet plaats hebben. Men zal daarvoor waarschijnlijk ten op zichte van de eigen lijdende volkeren, de verantwoordelijkheid niet op zich durven mem-en. Maar een bepaald omschreven ant>- \Voord, dat uiteraard door een geest van gematigdheid bezield moet zijn, zou de mo gelijkheid tenminste weer bieden voor nieuwe pogingen tot toenadering en voor nieuwe stappen tot overleg. „De Tijd" vindt, dat tnt-uëe-ohen door hei|j nieuwste Duitsche vredesvoorstel het begin van het oorlogsëinde wordt ingeleid, het moeilijk te betwijfelen is. Goddank spreekt in de regeling van het lot der wereld nog do Andere mee, Die door de diplomaten wel niet wordt vernoemd in hun kanselarij stukken, maar tot Wien de geloovigen thans smachtender dan ooit roepen om verhaasting van den vrede, Die mot den Gerechte uit den hemel moge dauwen! Naar „Het Handelsblad" meent, heeft het weinig nut te gaan betoogen, dat het aanbod der Centralen een eerlijk gemeend aanbod is en dat geen. enkel werkelijk be lang, heteij der Geallieerden, hetzij der geheele menschheid -voor wier helang de Geallieerden gelooven te strijden een weigering van dit aanbod wenschelijk kan maken. Wij zullen spoedig genoeg hooren, wat president Wilson doen zal. En presi dent. Wilson heeft do sterkste positie bij het sluiten van den vrede. Hij is volkomen ge rechtigd morgen aari den dag de Ameri- kaanSGhe troepen uit Frankrijk terug te trekken. Misschien reeds heden, zeker nog deze week zullen'wij weten wat de presi dent der Amerikaansche republiek zal doen. Voor ons (I-Ibld.) lijkt het van onderge schikte beteekenis of de wapenstilstand al dan niet onmiddellijk zal worden aanvaard al bete ekent elke dag uitstel het nutte loos dooden van weer duizenden jongen mannen. Enkele eisclien zullen wel gesteld worden, de handhaving van de Duitsche legers in hun tegenwoordige stellingen in Frankrijk zal waarschijnlijk op verzet stui ten. Maar zal Duitschland niet het Fransch gebied bezet willen houden, wijl juist daar door een voortzetting van den oorlog aan Frankrijk zooveel moet kosten? De hoofd zaak is, dat de besprekingen beginnen en dat niet vóór het inwilligen van dat ver zoek eischen aan de centrale mogendheden worden gesteld die de.ze slechts willen of kunnen aanvaarden, als zij militair geheel geslagen zijn. Wat nog niet het geval is. ,,De Nieuwe Rott. Courant" vindt, dat we moeten besluiten: De gebeurtenissen in Duitschland zullen den vrede zeer bevor derlijk zijn, al zullen zij den vrede niet on middellijk brengen. Zoo althans verwach ten wij. Maar niets-\mlange». v/ij inniger, dan dat wij de zaken te duister inzien, en dat inderdaad door de Duitsche regeering luot troostende en hoopvolle woord" mocht gesproken zijn, dat in de gansche wereld zoo vurig verbeid wordt. Een ding mogen degenen overwegen, die de -beslissing in handen hebben, of de strijd zal worden voortgezet gelijk het in den Rijksdag ge zegd is,,op -leven en dood", of van Enten tekant gezien, totdat Duitschland zielto gend om vrede tot eiken prijs smeekt, dan wel of in dit stadium de toegestoken hand niet eal afgewezen worden: voortzetting van den oorlog kan gaan ten koste van Duitschland, maar zij gaat zeker ten koste van het arme België, dat naarmate .het succes-der gieiaillieerden toeneemt, aan gron diger vernietiging prijs -gegeven wordt. Naar de Engelsóh-gezinde Telegraaf" meent, moet men te Berlijn, te Wee-nen en te Constantinopel geen ander antwoord verwachten, dan hetgeen men te Sofia ge kregen heeft: Staking der vijandelijkheden, goed, maar eerst volledige ontruiming van alle gebie den, die 'gij buiten uw landgrenzen bezet houdt, en plechtige verzekering en waar borgen, dat gij u onvoorwaardelijk neer legt hij al de punten in president Wilson's programma. Zoo niet: Neen! ,,Het Vaderland" gelooft, dat het Wilson inderdaad om vrede te doen is, een recht vaardigen en duurzamen vrede; en dat hij aan de ellende van dezen oorlog een einde cal helpen maken zoodra hij kan. En in dien geest zal hij, dunkt dit blad, moeilijk anders dan in het vredesvoorstel van de Centralen een oprechten wensch kunnen zien om tot een vergelijk te komen. En zal hij van de regeering van prins Max van Baden durven herhalen, dat zij geen eer gevoel kent en niet te vertrouwen is? Wij kunnen liet ons nauwelijks voorstellen, zegt het blad. ,,De Nieuwe Courant" zegt, dat op Wil- soh rust een zware verantwoordelijkheid en het blad hoopt dat hij ditmaal minder snel gereed zal cijn dan met zijn antwoord op Bureau's nota. Wij vreezen echter, zegt het blad, dat na de eerste indrukken, welke wij tot nu toe uit de landen der geassoci eerden ontvingen, dat er maar zeer geringe kans is op een antwoord dat ons verder zal brengen op den weg tot den vrede. „Het Volk" vindt, dat het Duitsche voor stel in dezen nieuwen vorm de kansen op vrede aanmerkelijk verhoogt. Hefc verzoek om wapenstilstand kan niet zijn gedaan, zonder dat men zich rekenschap heeft ge geven van den prijis dile er waarschijnlijk voor zal worden- gevraagd. En men mag niet gelooven dait die Duit/sfohe regeering het voornemen zou hebben den te vragen prijs Weigeren. Ben- wapenstilstand echter op die voor waaiden, der ontruiiimJimig gesloten, maakt -aa.n dien oorlog oriherroe- pjelijk een eind. 'De ontruiming Bebedkient de overwinning op DuAtsdhnand en geen „Eni(,enle"-re|geering die dan nog meer zou leischen, zou van haar leven een oogenblik zeker kunnen zijn. GEALLIEERDE AANVALLEN BIJ ST. QUENTIN EN AAN DE SUIPPE. GE VECHTEN AAN DE SCARPE. INKRIM PING VAN HET BELGISCHE GENERAAL- GOUVERNEMENT. OVERZICHT. Aan het Westfront is de strijd opnieuw levendig geweest bij St. Quentin. De Duiitsch-er® leikennen daar hun tegen slag, terwijl de Fransch en zich beroemen op meer dan 700 gevangenen, die ze daar maakten. Op het front van de Suippe en van de Arnes is de tegenstand van de Duitschers niet verflauwd. Aan de Arnes heeft een hevige tegenaanval tijdelijk het dorp St. Eticnne aan de Franschen ontrukt, dat een weinig -later weer is heroverd. Meer naar het Westen hebben de Fran schen -een verdedigingsstelsel veroverd, dat de zuidelijke randen beschermde van het Suippc-eiland en hebben z'ij al strijdende de zoomen -bereikt van Etienne aan de Suippe. Ten slotte hebben cij op den lin kervleugel Berry-au-Bac veroverd. Ui ig heeft de Britsche -linie over een fron-l van 4 mijlen ten N. van de Soarpe vooruitgebracht, Biachet-Vaast en Oppy ge nomen en meer dan 200 gevangenen ge maakt. Door de verovering van-het dorp Fresnoy bevindt de vijand zich nu'op eon front van honderd mijlen, van Dixmuiden tot de Oise, a'chter de linie,"waaruit hij den 21en Maart van dit jaar oprukte. Ten slotte bericht Berlijn, dat, tusschen de Arg-onn-en en de Maas zich vijandelijke aanvallen hebben ontwikkeld. <- Er hebben belangrijke veranderingen plaats gehad in het g e n e r a a 1-g o u- v e r n e m e n t van België. Tal A'an plaatsen zijn bij het Etappengebied ge trokken. Volgens een bericht in de .Belgische Ku- rier" is het gebied ten westen der linie Vranerie bestaande uit den geheelen westelijken Schelde-oever, dus de westelijke grenzen van. de vesting Antwerpen, de ge heele Schelde, de noordgrens van Brussel tot Ladelais, zijnde do Oostgrenzen van het arrondissement Thuin, geheel etappenge bied geworden. De post- en telegraafkanto ren in die plaatsen zijn gesloten, terwijl het postverkeer wordt geregeld volgens de be palingen, geldig in het etappengebied. 0p Zee. De aanval op Durazzo. Een officieus bericht spreekt tegen, dat bij den aanval op Durazco twee O.-H. duik- booten door Amerikaansche duikbootjagers zijn vernield. Verder meldt het Korr. Bur. o. a. nog, dat 's morgens om half elf een vloot be staande uit vier groote pantserschepen en vier kruisers Durazzo begonnen te beschie ten. De door den vijand aangerichte scha de is zeer gering. België. De deportatie®. De Belgische mannen van 15 tot 45 jaar, die onlangs uit België zijn wegge\oerd, worden thans weer naar hun woonplaatsen teruggebracht. Duitschland. De kabinetsraad. Volgens de „Germania" bestaat de a$n den rijkskanselier toegevoegde kabinet», raad uit de staatssecretarissen v. Payeiy Gröbler, Erzberger, Scheidemann Friocf- berg. Het blad noemt het zoo goed als zokejv dat de tweede voorzitter der Centruinsfre». tie Trimborn st a at ssecxot aria van binrten- landsche zaken eal worden. Bulgarije. Inhuldigin® van Koning Boris. Zondag is tsaar Boris plechtig ingeluid digd. Bij de godsdienstige plechtigheid wa ren alle ministers, de voormalige ministers! Radoslawof, Tontscheff on Geschoff, ba- nevens de Duitsche en Oostenrijk-Hongaar- sche gezant tegenwoordig. Nadat de nieu we koning den eed had afgelegd, werd hij door het volk op de binnenplaats van het paleis gehuldigd, waarbij de tsaar een toe spraak hield en do hoop dat Bulgarije hotw eenigd zal worden. De stemming te Sofia is op het oogenblik weer zeer opgewekt. Roemenië. Het huwelijk van prine Carol. Uit Czernowitz wordt aan de „Neua Freie Presse" bericht, dat prins Carol aan zijn ouders heeft medegedeeld, dat zijn besluit om afstand to doen van don trooh onwrikbaar vaststaat. De koning en de koruimgiin ddffn -aClle mogelijke moeite om het huwelijk voor ongeldig te doen verklar ren en de koning moet zelfs aan Zizi La- brino 21) millioen lei hebben aangeboden aoo zij hare rechten op-gceft, hetgeen die jonge vrouw echter van de band heeft ge wezen. Oekrajina. Onderhandelingen met de Kriiti. Volgens berichten in de bladen zijn gia- teren economische onderhandelingen be gonnen tusschenOolcrajina en de Krim. Na -de begracjjiing vo-lgvlc een wiisisloliing van inlichtingen omtrent producten, die als Object van den gocderenrui! in aanmerking komen. Do ,,B i o L a". Mon meldt ann do ,,N- Ct.", dat liet veelbesproken bureau ,.Bieta" zal ver*- d-\vij.nen, evenals het hooi- en stroobu- reau, zoodat do handol in bieten, hooi en stroo vrij zal worden. Eon nieuw model brood kaart Aan de tegenwoordige onpractischa indceling dor broodkaarten zal binnen kort een oinde komen. Naar do ,,Tcl verneernt, zaL met ingang van 22 No-« vember, den eersten dag dor '77e brood- week, de broodkaart niet meer 2800, doch 1400 gram tellen. Ook het formaab zal kleiner zijn. De bons van 100 gr m zullen verdwijnen, daar deze in de tijk niet moer noodzakelijk blijken. Dd bruinbrood- en roggebrood kaar ten zul len naast de bons van 400 gram ook: bons van 200 gram bevatten. Voorts zullen \maatregelen genomen worden, om het clandestien drukken der kaarten; zoo goed als onmogelijk te maken. Ap.p elen voor jam. De minister van Landbouw heeft den prijs van de appelen vöor de jamfabrica- ge verhoogd van 10 tot 15 cent per Kgr Eon bo tor-ersatz De minister van Landbouw is in ken- nJLs gesteld met een uitvinding van een der leidende personen in de melkpro ducten-industrie, di.'o een melange ter vervanging van boter heeft samenge steld-, bruikbaar in de bakkerijen en waarvan het gebruik oen aanzienlijke besparing moot beteekoncn. ,,Hbl." Vleesch voor hotels enz. De minister van Landbouw heeft in een rondschrijven aan do burgemcee- FEUILLETON. EEN EDEL HART. bi - Ei! Souriquette!sprak Zij. Madame Waarom gaat gij uw moeder niet Saar.-diuwen? Het kind werd rood. - Zij is heel ziek giewecri., antwoordde "!- Moeder is nog zoo zenuwachtig, dat" 'e weder zou instorten, indien zij hoorde •tot nu Maurice, weer erg «iek isNeen, neen> ik zal broertje wel alleen verzorgen |°t dezen avond. Misschien is hij dan «eter. Gij zij-t waarlijk een braaf meisje, Söuritjuette, en ge redeneert gelijk een Roote vrouw. Indien gij mo noodig mocht Ptóen, kom mij dan roepen, lieve, ik zal komen bij u. Ik dank u, madame, ik zal het doen. Hen half uur later stond de geneesheer 1|1 Vallauris. 1 ~ix aai zÜn uwe ouders, kleine? vroeg Henriette al van op den drempel der krip ^an W61^£' mijnheer» lu de 'fa- Zoo! Ep wie is hier dan ziek? Mijn broertje. Aan wti© mo-ot ik dan mijn onderrich tingen mëdedeelen? Aan mij, mijnheer. De geneesheer, verbaasd over haar kal me en ernstige manier van spreken, kon haar niet genoeg aanschouwen. 't Is wel, zei hij ten slotte, waar is uw broertje? Zij bracht hem door de eetkamer, die zindelijk en in orde was, door de kamer van vader en moeder, blinkende van zuiver heid; dan in een achterkamer, wel verlucht en vol -licht; eij ging het eerste binnen. Gewoonlijk slaapt Maurice in de al koof der eetkamer, zeide zij, en ik hier; maar dezen morgen dacht ik dat hij, ziek zijnde, hier beter zou -liggen. De dokter kon zijn oogen niet gelooven. Wat aardig, klein meisje! mompel de hij. Hij onderzocht Maurice, die gloeiend rood, met doffen oogslag en geheel krach teloos te bed lar- Zeg vriendje, wat scheelt er aan? vroeg hij. De cieke verroerde zich niet. Zijn adem. ontsnapte half fluitende zijn keel. We zullen den pols eens voelen, zei Dr. Chaumy, do harud van Maurice vat tende. Hij fronste zijn wenkbrauwen. Verduiveld! morde hij ongerust. „Wat doet er zeer?" vroeg hij. Mijn hoofd, kon de zieke knaap met inspanning uitbrengen. En uw keel? Eerst had ik er geen pijn aan; rnaar nu is 't of ik stikken ga; 't is alsof ik iets ingenomen heb, dat blijft steken Dit zeggende, had Maurice een schorre hoestbui, hollen hoest, terwijl zijn keel pijnlijk reutelde. Geef mij een eilveren lepel en een kaars, vroeg de dokter aan Henriette. Deze ijlde de kamer uit. Een seconde later, zonder dat men iets had hooren bewegen of verzetten, stond zij daar met.de gevraagde voorwerpen. -r Houdt uw hoofd achterover, zei de dokter tot Maurice, en open uwen mond. Wat wijderzoo!wees maar niet bang, ik zal u niet zeer doen' ik moet eigenlijk maar eens in uwe keel cicn. Hij moest zijn onderzoek onderbreken, daar Maurice opnieuw een hoestbui kreeg, die nog meer dan de vorige schor klonk. Hebt gij bier pen en inkt? vroeg de geneesheer aan 't meisje, dat bleek als linnen naast hem stond. Ja, mijnheer, in de andere kamer. Goed, ik zal gaan eien. Hij volgde haar naar de eetkamer, en op het Algeriaansch tapijt, dat zorgvuldig over de tafel gespreid lag, schreef hij eenige regels op een stukje papier. Kent gij den apotheker in de ruo Custine? vroeg hij. Ja, mijnheer*. Welnu, laat gereedmaken, wat op dit briefje staat, en kom zoo spoedig mogelijk terug. Gij moet zeggen dat ik hier op het geneesmiddel sta te wachten. Ar\gst beving 't hartje van Henriette. Mijnheer, zei Z"e, haar groote, blauwe oogen vol tranen tot den dokter verhef fende, mijn broertje is dan zeker erg ziek? De geneesheer had waarlijk medelijden met het arme kind. Neen, lieve, sprak hij, erg wel niet... Gij cult hem goed oppassen, niet waar? O! zeker, mijnheer! Welnu, heb dan maar vertrouwen, wij zullen hem genezen. Nooit had Souriquette zoo snel over den weg gevlogen. Toen zij weerkeerde met de medjeijnen, had de heer Chauny zijn gereedschap voor den dag gehaald, en op lange, fijme, buiig- zame baleintjes had li ij ronde sponsjes ge stoken, niet grooter dan een noot. Reeds terug! zeide hij, Henriette be merkende met de gevraagde geneesmidde len. Ja, mijnheer, die apotheker is een brave man, ik behoefde riiefte wachten. 't Is wel, geef mij eene kom, water en een glas. Zij bracht direct het gevraagde. Hij goot in de kom den inhoud van een der fle-schj-ee, mengde hem met water en dompelde er een der sponsjes in. Kom nu bij mij, gij zult mij, helpen. Mijnheersprak zij, en hare stem begon schielijk te beven, gaat ge mijn broertje pijn doen? Neen, neen lievehij zal bijna nog niet voelen wat ik ga doen. Bleek, maar dapper als een verpleegster, was zij bereid den geneesheer te helpen. Gij zult de kaars vasthouden en dd •kom, ceide hij. Ja, mijnheer. En niet bang zijn, hoor. En gij, bravj jongen, doe uw mond goed open, gij zult niets voelen. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1918 | | pagina 1