BUITENLAND.
Nederland en de Oorlog.
I ui
f (ad verschijnt eiken dag, uïtgez. Zon- en Fcestd.
tie Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
Leiden 15 ct. p. week, f2.— p. kwartaal; bij
jcroüten 10 ct. p. week, f 2.15 p. kwartaal.Franco
noet f2.45 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondaga-
U tS is voor de Abonné's verkrijgbaar tegen betaling
- 'i 05 ct.p. kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
R h umera 5 ct., met Ge'ülustrcerd Zondagsblad 8 cent.
10e Jaargang. DINSDAG 8 OCTOBER 1318.
Bureau: STCENSCHUUR IS LEIDEN. Inlerc. Telefoon 935.
De ïidvertentiepvya Dedraagt van 1—5 regels fO.WJ,
elke ïegel meer 15 ct. Ingezonden medcdeèltugentan
3—6 regels fl.50. elke regel meer 30 qt., met gratjï
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting.
Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worde*
aangeboden of gevraagd, huur en veihuur, koop on
vei koop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer lot.
•Onze Eenheid.
In „ba Standaard'' lazen we dezer da
im! »n di.6 getuigenis over onze eenheid,
f„Over en weer dient men bij zulke
casuspositie rekening te houden,
met heb onderscheiden, karakter,
dat oioerzijds de Anti-revolutionai
ren en anderzijds de Roomsche par-
j tij kenmerkt Op kleine schakeerin-
Ji gen na zijn de Koorrischo StaaLshe-
den hot met elkaar eens, terwijl om
gekeerd aan onze zijde gedurig;
nieuwe schakeering opduikt."
Wat hier van de Roomsche Staateiie-
(c Vu terecht wordt getuigd, moet ook
-"irden verklaard' van hèèl het katholie-
volk.Ja, inderdaad, datgene, waar-
kbt wij het niet allen met elkaar eens
,jiiP kan in betrekking tot de groote,
meenschapiteliike katholieke begin-
eien, die zich uitspreiden over hèèl het
grein van het practischo leven, wordên
S gigeduid als slechts kleine schakee-
jagen"! Alleenlijk... wij krakeelen nog
teens heftig over die „kleine schakee-
tngen" on wij, blazen zo nog al eens
oog op, als tot bergen, die ons, strij-
üti uit óén en hetzelfde kamp, van el-
tiader scheiden.
is een dwaasheid, die ten schade
aan de kracht, welke wij in
loomsche eenheid zouden kunnen
inwikkelen.
jet geheim van, d'io kracht en van
ft eenheid ligt in het klare inzicht
Jtt, wat ons, katholieken scheidt, ten
lülie niet meer dan „kleine schakeerin-
<tn" zijn, welk inzicht samengaat met
1st karaktervolle zelfbedwang, om dien
aereenkornstig te handelen in de prac-
jik van het dagetij,ksche leven, van de
tonische actie op veelzijdig terreinl
De vredesstap der Centralen
OVERHANDIG! Nu DER NOTA'S
HEEFT PLAATS GEMAD. WAT ZAL
WILSON ANTWOORDEN? IN ENGE
LAND IS DE STEMMING VERDEELD
HEN WENSCHT MEER WAARBORGEN.
DE FRANSCKE PERS IS VOLSTREKT
ONVERZOENLIJK. AMERIKA VER
LANGT ONTRUIMING VAN 3ELGIE EN
fRANKRIJK. DE HOLLANDSCHE BLA-
DEN ZIJN OVER HET ALGEMEEN OP
TIMISTISCH.
3 Uit de beschouwingen der Entente-bla-
8en kan men zich e enigszins een oordeel
rormen van de houding der openbare mee-
ning in de tegen de C.entralen strijdende
clltj landen. Deze stemt niet gunstig.
Het woord staat thans aan Wilson. Zal
liet in denzelfden geest gesteld zijn als wat
gransche en Engelsche bladen schrijven?
lij'kit waajnsdhijnllijk. Het is gevaarlijk
U voorspellen, doch het zou wel in de lijn
m van al wat er van Entente-zijde ge
broken en geschreven is, ook door den pre-
aedf, indien men waar
borgen vroeg en wel in de voorafgaande
ociruirning van Frankrijk en België, Roe
menië, Servië en Rusland. Van uit het ge-
ihlspunt der Geallieerden zou dit geen
overdreven eisch genoemd kunnen worden.
Van Duitsch standpunt gezien, zou de
J&enejjSch gicivoeigiijik' 'kunnen, luiden: goed,
'4 ontruim dan ook mijn koloniën. En
ffl, na prijsgeving van de wederzijdsche
vuislpanden, zou de toestand in Europa
jwer zijn zona's voor dien. cou men 4 jaren
bng roet vcrfoibhefrinjgi gereden hebben,
®etgeen ander doel, om ziLch tegen elkaar
Ie vertLedigeru
Zou dit dan het -einde zijn van den oor
log. dat alles bleef zooals liet was en dat
elechta de geheele duur van vier afschu
welijke jaren gediend zou hebben om de
.wereld te laten beseffen, dat de toekomst
ün oorlogen meer mag brenger?
Van Wilson's toon hangt in deze aange
legenheid veel af. De „Vorwarts" meent
hn ook, dat Wilson niet zal staan tegen
over de keus: aanvaarding of verwerping
un het voorstel der Centralcn. Immers, in
ste plaats wordt Wilson verzocht de
«ak van het herstel van den vrede in de
te nemen. Wilson .zal daarop kunnen
antwoorden, dat hij steeds voor dit herstel
Rn den vrede geijverd heef.t, zelfs door zijn
oorlogsverklaring.
In do tweede plaats verzoeken de Cen-
tralen Wilson hun voorstel aan de Geasso
cieerde reg.eeringen over de brengen. Dat
zal Wilson ook wel niet weigeren. Ten
slotte vraagt men Wilson een onderhande
laars te zenden. Zal Wilson dit weigeren?
Op Burian's nota antwoordde hij, dat het
onderwerp der onderhandelingen niet
nauwkeurig was aangewezen.
Geen onvoorwaardelijke Weigering! dus.
En deze reden, om onderhandelinen af te
slaan, meent de „Vorwèrts", bestaat-nu
niet, daar het onderwerp immers bekend
is: het "rijn de 14 punten van Wilson's pro
gramma en daarover valt te praten.
DE OVERHANDIGING DÊR NOTA'S.
De Zweedsche gezant heeft gistermorgen
te Washington aan Lansiijg de nota van
Burian, de Zwitsersche ge7.ant die van
Duitschland aangeboden.
DE MEENING DER BLADEN.
Buiten landsche pers.
De stroom van persbeschouwingen sa
menvattend, kunnen wij zeggen, dat men
in Engeland sceptisch gestemd is.
Men beschouwt de politieke omwenteling
in Duitschland en de daaruit voortvloeien
de voorstellen der regeering wel als een
belangvvekkenden stap in de goedo rich
ting, doch meent, dat die stap nog niet
groot genoeg is. Ook merkt men spottend
op, dat d;e Cent-raten na vlier jaren eerst, tot-
dezen stap besloten hebben, nu de krijgs
kansen zich negen hem gaan' keeren. Daar
om verlangt men waarborgen. Toch be
schouwen enkele organen de daad als op
recht en achten zij dece de aandacht der
regceringen dubbol en dwar9 waard.
De Franse he pers is volkomen
onverzoenlijk en wil niets van eenige toena
dering weten, zoolang Duitsche troepen
nog op Fransch gebied staan. Men zal zich
trouwens herinneren, dat ook de Engelsche
aatbeidersparlij indertijd al9 voorwaarde
voor de. opening van vredesonderhandelin
gen de voorafgaande ontruiming van
Frankrijk en België heeft .gesteld" al9 waar
borg. En dien waarborg, verlangt men in
Frankrijk in de eerste plaats.
Ook uit Amerika komt zulk een
ontnuchterende beschouwing. Daar meent
men, dat Duitschland uit een militairen
nood een politieke deugd ifracht te maken.
Men is van meening, dat door Duitsch
land-nog niets is gedaan, wat een waar
borg zou zijn voor het aanknoopen van be
sprekingen.
Herhaald wordt, dat de waarschijnlijk
heid slechts gering is, dat er ernstige aan
dacht cal wordeit gewijd aan de Duitsche
vredesvoorstellen, terwijl Duitschland nog
cedeclten van Frankrijk en België bezet
houdt.
Men moet bij al deze lectuur echter niet
vergeten, dat .zij vermoedelijk ontstaan is
na lezing van een uittreksel van de rede
van prins Max.
De-Duitsche pers juicht over het.
algemeen de daad der nieuwe regeering
toe, voorziet echter de mogelijkheid van
een mislukking.
De „Kolnische Volkszeitung" schrijft
evenwel: Geen vervalsching, geen stilzwij
gen, geen verkeerde uitlegging kan onze
vijanden het feit doen vei'heelen, dat cij
niet antwoorden aan de DuKsche regeering
of aan een diplomaat, doch aan het Duit
sche volk zelf. Indien dit antwoord -even
eens door een vernietigingswil tegen het
Duit9che volk bezield .zou zijn, dan zullen
onze vijanden, evenals in de bevrijdings
oorlogen van 1813, moeten erkennen, welke
krachten er nog leven in het'Duitsche volk,
dat om zijn bestaan strijdt.
De opvatting tin Spanje iis
d'erae: -De ,,-Diario Universal" zegt in een
(basprekirag van ihiet vredtesvoorslbel: De
puri.t3c.hie regeering, die zich in een gevaar
lijken toestand bkavindt, neemt al® red
middel 'toaair toevlucht tot een oriënteering
van lhaar politiek naar Li-niks. Zij zoekt haar
ibellioud an di-e.t losrtaten der autocratische
-en militaire organi aides, die karakteristiek
zijn..voor Duiitskhland. „El Sol" ziet in
deizen ■s'tap het bewijs, dat het keizerlijk
Duitischtand zich totaal overwonnen ziet.
Puiiinis M'ax iheeJJ, op een toesTiiete wijze de
gewelMigie overwinning van Frankrijk en
zijn geallieerden dë kroon opgezet.
De Hollandse he pers.
Aan ,,De Maasbode" ontleencn wij:
Duitschland heeft de vredeshand aangebo
den. Geen vuist-in-het-pantser, of een half-
uitgestoken vredesvinger. Het is de voile
openlijke hand, die 'aan den tegenstander
wordt gereikt.
Een onvoorwaardelijke afwijzing van
deze vredeshand, in zulke omstandigheden
aangeboden, zal, zooals met de nota van
Burian geschiedde, niet plaats hebben.
Men zal daarvoor waarschijnlijk ten op
zichte van de eigen lijdende volkeren, de
verantwoordelijkheid niet op zich durven
mem-en. Maar een bepaald omschreven ant>-
\Voord, dat uiteraard door een geest van
gematigdheid bezield moet zijn, zou de mo
gelijkheid tenminste weer bieden voor
nieuwe pogingen tot toenadering en voor
nieuwe stappen tot overleg.
„De Tijd" vindt, dat tnt-uëe-ohen door hei|j
nieuwste Duitsche vredesvoorstel het begin
van het oorlogsëinde wordt ingeleid, het
moeilijk te betwijfelen is. Goddank spreekt
in de regeling van het lot der wereld nog
do Andere mee, Die door de diplomaten wel
niet wordt vernoemd in hun kanselarij
stukken, maar tot Wien de geloovigen
thans smachtender dan ooit roepen om
verhaasting van den vrede, Die mot den
Gerechte uit den hemel moge dauwen!
Naar „Het Handelsblad" meent, heeft
het weinig nut te gaan betoogen, dat het
aanbod der Centralen een eerlijk gemeend
aanbod is en dat geen. enkel werkelijk be
lang, heteij der Geallieerden, hetzij der
geheele menschheid -voor wier helang
de Geallieerden gelooven te strijden een
weigering van dit aanbod wenschelijk kan
maken. Wij zullen spoedig genoeg hooren,
wat president Wilson doen zal. En presi
dent. Wilson heeft do sterkste positie bij het
sluiten van den vrede. Hij is volkomen ge
rechtigd morgen aari den dag de Ameri-
kaanSGhe troepen uit Frankrijk terug te
trekken. Misschien reeds heden, zeker nog
deze week zullen'wij weten wat de presi
dent der Amerikaansche republiek zal doen.
Voor ons (I-Ibld.) lijkt het van onderge
schikte beteekenis of de wapenstilstand al
dan niet onmiddellijk zal worden aanvaard
al bete ekent elke dag uitstel het nutte
loos dooden van weer duizenden jongen
mannen. Enkele eisclien zullen wel gesteld
worden, de handhaving van de Duitsche
legers in hun tegenwoordige stellingen in
Frankrijk zal waarschijnlijk op verzet stui
ten. Maar zal Duitschland niet het Fransch
gebied bezet willen houden, wijl juist daar
door een voortzetting van den oorlog aan
Frankrijk zooveel moet kosten? De hoofd
zaak is, dat de besprekingen beginnen en
dat niet vóór het inwilligen van dat ver
zoek eischen aan de centrale mogendheden
worden gesteld die de.ze slechts willen of
kunnen aanvaarden, als zij militair geheel
geslagen zijn. Wat nog niet het geval is.
,,De Nieuwe Rott. Courant" vindt, dat
we moeten besluiten: De gebeurtenissen in
Duitschland zullen den vrede zeer bevor
derlijk zijn, al zullen zij den vrede niet on
middellijk brengen. Zoo althans verwach
ten wij. Maar niets-\mlange». v/ij inniger,
dan dat wij de zaken te duister inzien, en
dat inderdaad door de Duitsche regeering
luot troostende en hoopvolle woord" mocht
gesproken zijn, dat in de gansche wereld
zoo vurig verbeid wordt. Een ding mogen
degenen overwegen, die de -beslissing in
handen hebben, of de strijd zal worden
voortgezet gelijk het in den Rijksdag ge
zegd is,,op -leven en dood", of van Enten
tekant gezien, totdat Duitschland zielto
gend om vrede tot eiken prijs smeekt, dan
wel of in dit stadium de toegestoken hand
niet eal afgewezen worden: voortzetting
van den oorlog kan gaan ten koste van
Duitschland, maar zij gaat zeker ten koste
van het arme België, dat naarmate .het
succes-der gieiaillieerden toeneemt, aan gron
diger vernietiging prijs -gegeven wordt.
Naar de Engelsóh-gezinde Telegraaf"
meent, moet men te Berlijn, te Wee-nen en
te Constantinopel geen ander antwoord
verwachten, dan hetgeen men te Sofia ge
kregen heeft:
Staking der vijandelijkheden, goed, maar
eerst volledige ontruiming van alle gebie
den, die 'gij buiten uw landgrenzen bezet
houdt, en plechtige verzekering en waar
borgen, dat gij u onvoorwaardelijk neer
legt hij al de punten in president Wilson's
programma. Zoo niet: Neen!
,,Het Vaderland" gelooft, dat het Wilson
inderdaad om vrede te doen is, een recht
vaardigen en duurzamen vrede; en dat hij
aan de ellende van dezen oorlog een einde
cal helpen maken zoodra hij kan. En in
dien geest zal hij, dunkt dit blad, moeilijk
anders dan in het vredesvoorstel van de
Centralen een oprechten wensch kunnen
zien om tot een vergelijk te komen. En zal
hij van de regeering van prins Max van
Baden durven herhalen, dat zij geen eer
gevoel kent en niet te vertrouwen is? Wij
kunnen liet ons nauwelijks voorstellen,
zegt het blad.
,,De Nieuwe Courant" zegt, dat op Wil-
soh rust een zware verantwoordelijkheid
en het blad hoopt dat hij ditmaal minder
snel gereed zal cijn dan met zijn antwoord
op Bureau's nota. Wij vreezen echter, zegt
het blad, dat na de eerste indrukken, welke
wij tot nu toe uit de landen der geassoci
eerden ontvingen, dat er maar zeer geringe
kans is op een antwoord dat ons verder
zal brengen op den weg tot den vrede.
„Het Volk" vindt, dat het Duitsche voor
stel in dezen nieuwen vorm de kansen op
vrede aanmerkelijk verhoogt. Hefc verzoek
om wapenstilstand kan niet zijn gedaan,
zonder dat men zich rekenschap heeft ge
geven van den prijis dile er waarschijnlijk
voor zal worden- gevraagd. En men mag
niet gelooven dait die Duit/sfohe regeering
het voornemen zou hebben den te vragen
prijs Weigeren. Ben- wapenstilstand
echter op die voor waaiden, der ontruiiimJimig
gesloten, maakt -aa.n dien oorlog oriherroe-
pjelijk een eind. 'De ontruiming Bebedkient
de overwinning op DuAtsdhnand en geen
„Eni(,enle"-re|geering die dan nog meer zou
leischen, zou van haar leven een oogenblik
zeker kunnen zijn.
GEALLIEERDE AANVALLEN BIJ ST.
QUENTIN EN AAN DE SUIPPE. GE
VECHTEN AAN DE SCARPE. INKRIM
PING VAN HET BELGISCHE GENERAAL-
GOUVERNEMENT.
OVERZICHT.
Aan het Westfront is de strijd
opnieuw levendig geweest bij St. Quentin.
De Duiitsch-er® leikennen daar hun tegen
slag, terwijl de Fransch en zich beroemen
op meer dan 700 gevangenen, die ze daar
maakten.
Op het front van de Suippe en van de
Arnes is de tegenstand van de Duitschers
niet verflauwd. Aan de Arnes heeft een
hevige tegenaanval tijdelijk het dorp St.
Eticnne aan de Franschen ontrukt, dat een
weinig -later weer is heroverd.
Meer naar het Westen hebben de Fran
schen -een verdedigingsstelsel veroverd, dat
de zuidelijke randen beschermde van het
Suippc-eiland en hebben z'ij al strijdende
de zoomen -bereikt van Etienne aan de
Suippe. Ten slotte hebben cij op den lin
kervleugel Berry-au-Bac veroverd.
Ui ig heeft de Britsche -linie over een
fron-l van 4 mijlen ten N. van de Soarpe
vooruitgebracht, Biachet-Vaast en Oppy ge
nomen en meer dan 200 gevangenen ge
maakt.
Door de verovering van-het dorp Fresnoy
bevindt de vijand zich nu'op eon front van
honderd mijlen, van Dixmuiden tot de Oise,
a'chter de linie,"waaruit hij den 21en Maart
van dit jaar oprukte.
Ten slotte bericht Berlijn, dat, tusschen
de Arg-onn-en en de Maas zich vijandelijke
aanvallen hebben ontwikkeld. <-
Er hebben belangrijke veranderingen
plaats gehad in het g e n e r a a 1-g o u-
v e r n e m e n t van België. Tal
A'an plaatsen zijn bij het Etappengebied ge
trokken.
Volgens een bericht in de .Belgische Ku-
rier" is het gebied ten westen der linie
Vranerie bestaande uit den geheelen
westelijken Schelde-oever, dus de westelijke
grenzen van. de vesting Antwerpen, de ge
heele Schelde, de noordgrens van Brussel
tot Ladelais, zijnde do Oostgrenzen van het
arrondissement Thuin, geheel etappenge
bied geworden. De post- en telegraafkanto
ren in die plaatsen zijn gesloten, terwijl het
postverkeer wordt geregeld volgens de be
palingen, geldig in het etappengebied.
0p Zee.
De aanval op Durazzo.
Een officieus bericht spreekt tegen, dat
bij den aanval op Durazco twee O.-H. duik-
booten door Amerikaansche duikbootjagers
zijn vernield.
Verder meldt het Korr. Bur. o. a. nog,
dat 's morgens om half elf een vloot be
staande uit vier groote pantserschepen en
vier kruisers Durazzo begonnen te beschie
ten. De door den vijand aangerichte scha
de is zeer gering.
België.
De deportatie®.
De Belgische mannen van 15 tot 45 jaar,
die onlangs uit België zijn wegge\oerd,
worden thans weer naar hun woonplaatsen
teruggebracht.
Duitschland.
De kabinetsraad.
Volgens de „Germania" bestaat de a$n
den rijkskanselier toegevoegde kabinet»,
raad uit de staatssecretarissen v. Payeiy
Gröbler, Erzberger, Scheidemann Friocf-
berg.
Het blad noemt het zoo goed als zokejv
dat de tweede voorzitter der Centruinsfre».
tie Trimborn st a at ssecxot aria van binrten-
landsche zaken eal worden.
Bulgarije.
Inhuldigin® van Koning Boris.
Zondag is tsaar Boris plechtig ingeluid
digd. Bij de godsdienstige plechtigheid wa
ren alle ministers, de voormalige ministers!
Radoslawof, Tontscheff on Geschoff, ba-
nevens de Duitsche en Oostenrijk-Hongaar-
sche gezant tegenwoordig. Nadat de nieu
we koning den eed had afgelegd, werd hij
door het volk op de binnenplaats van het
paleis gehuldigd, waarbij de tsaar een toe
spraak hield en do hoop dat Bulgarije hotw
eenigd zal worden. De stemming te Sofia
is op het oogenblik weer zeer opgewekt.
Roemenië.
Het huwelijk van prine Carol.
Uit Czernowitz wordt aan de „Neua
Freie Presse" bericht, dat prins Carol aan
zijn ouders heeft medegedeeld, dat zijn
besluit om afstand to doen van don trooh
onwrikbaar vaststaat. De koning en de
koruimgiin ddffn -aClle mogelijke moeite om
het huwelijk voor ongeldig te doen verklar
ren en de koning moet zelfs aan Zizi La-
brino 21) millioen lei hebben aangeboden
aoo zij hare rechten op-gceft, hetgeen die
jonge vrouw echter van de band heeft ge
wezen.
Oekrajina.
Onderhandelingen met de Kriiti.
Volgens berichten in de bladen zijn gia-
teren economische onderhandelingen be
gonnen tusschenOolcrajina en de Krim.
Na -de begracjjiing vo-lgvlc een wiisisloliing van
inlichtingen omtrent producten, die als
Object van den gocderenrui! in aanmerking
komen.
Do ,,B i o L a".
Mon meldt ann do ,,N- Ct.", dat liet
veelbesproken bureau ,.Bieta" zal ver*-
d-\vij.nen, evenals het hooi- en stroobu-
reau, zoodat do handol in bieten, hooi
en stroo vrij zal worden.
Eon nieuw model brood
kaart
Aan de tegenwoordige onpractischa
indceling dor broodkaarten zal binnen
kort een oinde komen. Naar do ,,Tcl
verneernt, zaL met ingang van 22 No-«
vember, den eersten dag dor '77e brood-
week, de broodkaart niet meer 2800,
doch 1400 gram tellen. Ook het formaab
zal kleiner zijn. De bons van 100 gr m
zullen verdwijnen, daar deze in de
tijk niet moer noodzakelijk blijken. Dd
bruinbrood- en roggebrood kaar ten zul
len naast de bons van 400 gram ook:
bons van 200 gram bevatten. Voorts
zullen \maatregelen genomen worden,
om het clandestien drukken der kaarten;
zoo goed als onmogelijk te maken.
Ap.p elen voor jam.
De minister van Landbouw heeft den
prijs van de appelen vöor de jamfabrica-
ge verhoogd van 10 tot 15 cent per Kgr
Eon bo tor-ersatz
De minister van Landbouw is in ken-
nJLs gesteld met een uitvinding van een
der leidende personen in de melkpro
ducten-industrie, di.'o een melange ter
vervanging van boter heeft samenge
steld-, bruikbaar in de bakkerijen en
waarvan het gebruik oen aanzienlijke
besparing moot beteekoncn. ,,Hbl."
Vleesch voor hotels enz.
De minister van Landbouw heeft in
een rondschrijven aan do burgemcee-
FEUILLETON.
EEN EDEL HART.
bi
- Ei! Souriquette!sprak Zij.
Madame
Waarom gaat gij uw moeder niet
Saar.-diuwen?
Het kind werd rood.
- Zij is heel ziek giewecri., antwoordde
"!- Moeder is nog zoo zenuwachtig, dat"
'e weder zou instorten, indien zij hoorde
•tot nu Maurice, weer erg «iek isNeen,
neen> ik zal broertje wel alleen verzorgen
|°t dezen avond. Misschien is hij dan
«eter.
Gij zij-t waarlijk een braaf meisje,
Söuritjuette, en ge redeneert gelijk een
Roote vrouw. Indien gij mo noodig mocht
Ptóen, kom mij dan roepen, lieve, ik zal
komen bij u.
Ik dank u, madame, ik zal het doen.
Hen half uur later stond de geneesheer
1|1 Vallauris.
1 ~ix aai zÜn uwe ouders, kleine? vroeg
Henriette al van op den drempel der
krip ^an W61^£' mijnheer» lu de 'fa-
Zoo! Ep wie is hier dan ziek?
Mijn broertje.
Aan wti© mo-ot ik dan mijn onderrich
tingen mëdedeelen?
Aan mij, mijnheer.
De geneesheer, verbaasd over haar kal
me en ernstige manier van spreken, kon
haar niet genoeg aanschouwen.
't Is wel, zei hij ten slotte, waar is uw
broertje?
Zij bracht hem door de eetkamer, die
zindelijk en in orde was, door de kamer
van vader en moeder, blinkende van zuiver
heid; dan in een achterkamer, wel verlucht
en vol -licht; eij ging het eerste binnen.
Gewoonlijk slaapt Maurice in de al
koof der eetkamer, zeide zij, en ik hier;
maar dezen morgen dacht ik dat hij, ziek
zijnde, hier beter zou -liggen.
De dokter kon zijn oogen niet gelooven.
Wat aardig, klein meisje! mompel
de hij.
Hij onderzocht Maurice, die gloeiend
rood, met doffen oogslag en geheel krach
teloos te bed lar-
Zeg vriendje, wat scheelt er aan?
vroeg hij.
De cieke verroerde zich niet. Zijn adem.
ontsnapte half fluitende zijn keel.
We zullen den pols eens voelen, zei
Dr. Chaumy, do harud van Maurice vat
tende.
Hij fronste zijn wenkbrauwen.
Verduiveld! morde hij ongerust.
„Wat doet er zeer?" vroeg hij.
Mijn hoofd, kon de zieke knaap met
inspanning uitbrengen.
En uw keel?
Eerst had ik er geen pijn aan; rnaar
nu is 't of ik stikken ga; 't is alsof ik iets
ingenomen heb, dat blijft steken
Dit zeggende, had Maurice een schorre
hoestbui, hollen hoest, terwijl zijn keel
pijnlijk reutelde.
Geef mij een eilveren lepel en een
kaars, vroeg de dokter aan Henriette.
Deze ijlde de kamer uit.
Een seconde later, zonder dat men iets
had hooren bewegen of verzetten, stond
zij daar met.de gevraagde voorwerpen.
-r Houdt uw hoofd achterover, zei de
dokter tot Maurice, en open uwen mond.
Wat wijderzoo!wees maar niet
bang, ik zal u niet zeer doen' ik moet
eigenlijk maar eens in uwe keel cicn.
Hij moest zijn onderzoek onderbreken,
daar Maurice opnieuw een hoestbui kreeg,
die nog meer dan de vorige schor klonk.
Hebt gij bier pen en inkt? vroeg de
geneesheer aan 't meisje, dat bleek als
linnen naast hem stond.
Ja, mijnheer, in de andere kamer.
Goed, ik zal gaan eien.
Hij volgde haar naar de eetkamer, en
op het Algeriaansch tapijt, dat zorgvuldig
over de tafel gespreid lag, schreef hij
eenige regels op een stukje papier.
Kent gij den apotheker in de ruo
Custine? vroeg hij.
Ja, mijnheer*.
Welnu, laat gereedmaken, wat op dit
briefje staat, en kom zoo spoedig mogelijk
terug. Gij moet zeggen dat ik hier op het
geneesmiddel sta te wachten.
Ar\gst beving 't hartje van Henriette.
Mijnheer, zei Z"e, haar groote, blauwe
oogen vol tranen tot den dokter verhef
fende, mijn broertje is dan zeker erg ziek?
De geneesheer had waarlijk medelijden
met het arme kind.
Neen, lieve, sprak hij, erg wel niet...
Gij cult hem goed oppassen, niet waar?
O! zeker, mijnheer!
Welnu, heb dan maar vertrouwen,
wij zullen hem genezen.
Nooit had Souriquette zoo snel over den
weg gevlogen.
Toen zij weerkeerde met de medjeijnen,
had de heer Chauny zijn gereedschap voor
den dag gehaald, en op lange, fijme, buiig-
zame baleintjes had li ij ronde sponsjes ge
stoken, niet grooter dan een noot.
Reeds terug! zeide hij, Henriette be
merkende met de gevraagde geneesmidde
len.
Ja, mijnheer, die apotheker is een
brave man, ik behoefde riiefte wachten.
't Is wel, geef mij eene kom, water en
een glas.
Zij bracht direct het gevraagde.
Hij goot in de kom den inhoud van een
der fle-schj-ee, mengde hem met water en
dompelde er een der sponsjes in.
Kom nu bij mij, gij zult mij, helpen.
Mijnheersprak zij, en hare stem
begon schielijk te beven, gaat ge mijn
broertje pijn doen?
Neen, neen lievehij zal bijna nog
niet voelen wat ik ga doen.
Bleek, maar dapper als een verpleegster,
was zij bereid den geneesheer te helpen.
Gij zult de kaars vasthouden en dd
•kom, ceide hij.
Ja, mijnheer.
En niet bang zijn, hoor. En gij, bravj
jongen, doe uw mond goed open, gij zult
niets voelen.
(Wordt vervolgd.)